ตอนที่ 3 : ยายแม่มด 2
“ว่าไงวะโทนี่ ทำไมทำหน้าบูดอย่างกับตูดลิงแบบนั้น”
คาร์ล เบอร์ตัน เอ่ยทักเพื่อนหนุ่ม เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินหน้าบูดหน้าบึ้งบอกบุญไม่รับ เข้ามานั่งที่โซฟารับแขกในตอนเช้าตรู่ของวัน เหมือนกับมีเรื่องไม่สบอารมณ์
โทนี่ วิลล์ ไม่ตอบ เพราะในใจยังมีบางอย่างให้ขบคิดด้วยความขุ่นข้องหมองใจ จนกระทั่งภรรยาหมาดๆ ของคาร์ลเดินถือแก้วน้ำเข้ามาเสิร์ฟให้ เขาก็ยังเอาแต่นั่งนิ่งไม่ยอมพูดยอมจาใดๆ
“เป็นใครกันนะคะ ที่ทำให้คุณโทนี่หงุดหงิดแต่เช้าแบบนี้ได้”
กระต่าย หรือตติญาภา ภรรยาคนสวยของคาร์ลแกล้งเย้า เพราะมีน้อยคนนัก ที่จะทำให้คนอารมณ์ดีอย่างโทนี่เกิดอาการเครียดจนนั่งเหม่อลอยได้แบบนี้
“นั่นน่ะสิ ฉันเองก็สงสัย ว่าอะไรดลใจนายให้โทร. หาทุกคน แล้วนัดมารวมตัวกันที่นี่”
เสียงที่ดังแทรกเข้ามา ทำให้คาร์ลกับภรรยาต่างหันไปมองที่ประตูทันที ก่อนจะพบว่าเป็นเคลวิน อดีตเจ้านายของคาร์ลกับโทนี่ รวมไปถึงพลากรกับเอกพล ทนายหนุ่มมือดีกับนายตำรวจมือฉมัง ซึ่งทั้งหมดรู้จักและสนิทสนมกันเป็นอย่างดีเลยทีเดียว
“โอ แสดงว่าเจ้าพ่อเทคโนโลยีอย่างโทนี่คงมีปัญหาหนักจริงๆ ด้วยนะเนี่ย” พลากรหัวเราะเบาๆ มองหน้าอดีตบอดีการ์ดของน้องเขยแล้วรู้สึกขบขันกับอาการหน้ามุ่ยนั้น
เคลวินแต่งงานกับจันทร์เจ้าขาน้องสาวของพลากร ในขณะที่พลากรเองก็แต่งงานกับม่านไหมญาติผู้น้องของเคลวิน ทั้งคู่เป็นเพื่อนกัน และคอยช่วยเหลือกันและกันมาตลอด เพราะเป็นครอบครัวเดียวกัน
สามวันก่อน คาร์ลเพิ่งเข้าประตูวิวาห์กับภรรยาอย่างกระต่ายไป ในขณะที่โทนี่ถูกส่งขึ้นเรือสำราญไปทั้งๆ ที่เมาหนักมาก เพื่อท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจ ทว่าวันนี้เจ้าตัวกลับโทร. นัดทุกคนให้มาที่เรือนหอของคาร์ล แล้วนั่งเงียบขมวดคิ้วเข้าหากันเหมือนคนมีเรื่องทุกข์ใจอย่างไรอย่างนั้น
“ทำหน้าอย่างกับคนโดนทิ้งอย่างนั้นล่ะครับ” เอกพลแกล้งเย้า เพราะเห็นอีกฝ่ายเอาแต่เงียบ ทั้งๆ ที่โทร. นัดทุกคนมาเอง และหากไม่ใช่วันหยุด นายตำรวจอย่างเขาคงไม่ว่างเสนอหน้ามาสังสรรค์ด้วยแน่ แต่ดูจากหน้าตาคนโทร. นัดแล้ว น่าจะไม่ใช่นัดมาเพื่อสังสรรค์อย่างแน่นอน
“พูดอย่างกับเคยโดนทิ้งเลยนะไอ้สารวัตรใหญ่ รู้ดีไปอีกว่าหน้าตาคนโดนทิ้งเป็นแบบไหน”
พลากรหันมาถาม เขากับเอกพลเป็นเพื่อนรักกัน จึงไม่แปลกที่เอกพลจะพลอยสนิทสนมกับทุกคนไปด้วย อีกทั้งตำรวจหนุ่มก็เคยช่วยเหลือพวกเขาหลายอย่าง ทำให้กลายเป็นเหมือนครอบครัวเดียวกันไปแล้ว
“อายุขนาดนี้แล้ว ก็ต้องมีบ้างสิวะไอ้คุณทนาย ก็มัวแต่วิ่งจับผู้ร้ายไง เลยไม่มีเวลาหลอกสาวๆ มาแต่งงานด้วยเหมือนแกกับทุกคน”
เอกพลประชด เพราะจนป่านนี้แล้วเขาก็ยังโสดอยู่ แถมไม่มีเวลาจะหาใครมาเป็นคู่ใจด้วย
“ว่าไงวะโทนี่ สรุปแกโดนทิ้งเหมือนสารวัตรว่าหรือเปล่า” คาร์ลกระเซ้าเย้าแหย่เพื่อนสนิท ก่อนจะหันไปบอกภรรยาให้เข้าครัวไปหากาแฟและของว่างมาให้ทุกคน
“เออ ฉันโดนทิ้ง”
“หือ! โดนทิ้ง” คราวนี้ทุกคนต่างก็อุทานออกมาพร้อมๆ กัน เพราะไม่อยากเชื่อว่าตัวเองได้ยินเมื่อครู่นี้จะเป็นความจริง คนอย่างโทนี่ วิลล์ โดนทิ้ง มันจะเป็นไปได้เชียวหรือ
“ใครกัน ใครจะกล้าทิ้งนาย”
เคลวินอดตกใจไม่ได้ อดีตบอดีการ์ดของเขาคนนี้เป็นถึงเจ้าพ่อวงการซอฟต์แวร์และเทคโนโลยีล้ำสมัย ทั้งรวยทั้งหล่อโปรไฟล์ติดอันดับในอเมริกา เขาไม่คิดว่าจะมีสาวคนไหนโง่เขลาถึงขนาดจะทิ้งได้
“นั่นสิ ใครจะกล้า” คาร์ลพึมพำ เห็นด้วยกับเคลวิน
“จะใครล่ะครับ ถ้าไม่ใช่เมียผม” โทนี่ตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด นึกถึงตัวต้นเหตุแล้วอยากจะลุกขึ้นมาเตะปี๊บสักสิบรอบให้หายแค้น
“ฮะ! เมีย”
สี่หนุ่มอุทานออกมาด้วยความตกใจ โทนี่อยู่ตัวคนเดียวมาตลอด และไม่เคยมีสาวคนไหนข้างกายจนได้ชื่อว่าเป็นเมียเลยสักคน อยู่ดีๆ ทำไมถึงบอกว่าโดนเมียทิ้งได้
“อะไร ยังไง เล่ามาเดี๋ยวนี้” พลากรชักสนใจ มนุษย์รักสนุกไปวันๆ อย่างโทนี่ ไม่น่าจะมีความทุกข์เพราะผู้หญิงได้ เขาว่ามันก็น่าแปลกไม่ใช่น้อย
“แกขึ้นเรือไปไม่กี่วัน กลับมาก็บอกว่าโดนเมียทิ้ง อะไรของแกวะโทนี่ แกแอบไปมีเมียตอนไหนกัน” คาร์ลงุนงง ยอมรับว่าตามไม่ทันกับอารมณ์เพื่อนรักจริงๆ
“ก็มีตอนขึ้นเรือนั่นแหละ” โทนี่ตอบอย่างไม่สบอารมณ์
“โหย มีของดีบนเรือทำไมไม่เรียกผมบ้าง”
เอกพลแกล้งว่า ทั้งที่รู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากลบนเรือที่โทนี่ขึ้นไปเมื่อวันก่อนอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นเจ้าตัวไม่หงุดหงิดขนาดนี้แน่
“ของดีอะไรกันล่ะครับสารวัตร นั่นมันนางมารชัดๆ”
โทนี่เจ็บใจ คิดถึงเจ้าของเรือนร่างปราดเปรียวที่เป็นตัวต้นเหตุ ทำให้ทริปท่องเที่ยวเขาต้องล่มกลางคัน ก็ยิ่งอยากจะหาตัวหล่อนมาลงโทษและเอาคืนให้สาสมนัก
“นางมารไหนกัน” เคลวินยิ่งฟังยิ่งงง
“นั่นสิ สรุปเมียหรือนางมารวะโทนี่” คาร์ลเองก็เริ่มงุนงง
“เล่ามาอย่าชักช้า ฉันมีธุระต้องทำต่อนะโทนี่”
พลากรคาดคั้น ชักอยากจะรู้แล้วว่าโทนี่ไปเจอเรื่องอะไรมา แต่ดูท่าว่าจะเป็นสาเหตุทำให้โทนี่หัวเสียเอามากๆ
“จริงครับ รีบเล่าเลย พวกเราอยากรู้แล้ว” เอกพลรบเร้า ก่อนจะขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ โทนี่ ตั้งหน้าตั้งตารอให้อีกฝ่ายเล่ามาว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากขึ้นเรือสำราญไป
โทนี่ถอนหายใจ แต่สุดท้ายก็ยอมปริปากถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเรือสำราญให้ทุกคนฟัง ชายหนุ่มเล่าตั้งแต่ต้นจนจบอย่างช้าๆ และละเอียดทุกบททุกตอน ในขณะที่สี่หนุ่มนั้นก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างดี โดยไม่กล่าวแทรกใดๆ เพราะต้องการให้คนอึดอัดใจอย่างโทนี่ได้ระบายความคับแค้นออกมาให้หมด
จนกระทั่งในตอนสุดท้าย ทั้งสี่หนุ่มก็หันมาสบตากันโดยไม่ได้นัดหมายทันที ก่อนจะยิ้มด้วยความขบขันออกมา เมื่อพอจะเดาได้ถึงสาเหตุที่แท้จริง ที่ทำให้โทนี่หงุดหงิดจนต้องเรียกพวกเขามาระบาย
“สรุปว่าแกคิดถึงเธอว่างั้นเถอะ” คาร์ลเอียงคอมองเพื่อน ทั้งขำทั้งสงสารคนโดนเมียทิ้งจนต้องส่ายหัว
“สรุปว่านายติดใจเธอเข้าแล้วอย่างนั้นใช่ไหม” อดีตเจ้านายอย่างเคลวินสรุปออกมาอีกหนึ่งหัวข้อ
“สรุปว่าโกรธที่เธอทิ้งไปสินะครับ แทนที่จะจับติดเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ” เอกพลสมทบ พร้อมกับยิ้มขันคนถูกผู้หญิงเอาปืนจี้หัวเล่น
“สรุปว่านายต้องการหาตัวเธอเพื่อจับมาลงโทษใช่ไหม”
พลากรเองก็ขำจนแทบกลั้นเสียงหัวเราะไม่ไหว สรุปแล้วโทนี่รู้สึกอย่างไรกับแม่เสือสาวปริศนาบนเรือลำนั้นกันแน่ ถึงได้เล่าไปหน้างอไปแบบนี้ น่าขำจริงๆ เลย
“หัวเราะอะไรกัน นี่ผมจริงจังนะครับ”
โทนี่หน้าเสีย เมื่อทุกคนทำเหมือนว่าเขาเป็นตัวตลกอย่างไรอย่างนั้น ทั้งที่เขานั้นกำลังจริงจังที่สุดในชีวิตก็ว่าได้
“ตายแล้ว นี่เจ้าพ่อซอฟต์แวร์หมดท่าเพราะแม่สาวปริศนาคนนั้นเพียงคนเดียวหรือนี่”
เคลวินส่ายหัว ดูเหมือนว่าโทนี่จะเจอของดีเข้ากับตัวแล้ว ถึงได้เก็บเธอคนนั้นมาคิดมากจริงจังจนเครียดได้แบบนี้
“จะว่าไปก็แปลกตั้งแต่แรกแล้วล่ะครับ อดีตบอดีการ์ดฝีมือร้ายกาจอย่างคุณโทนี่ ไม่น่าจะปล่อยให้ใครเอาปืนมาจี้ให้ทำตามคำสั่งได้ง่ายๆ นอกจาก...”
เอกพลตั้งข้อสงสัย ไม่บอกก็รู้ว่าโทนี่เต็มใจให้อีกฝ่ายควบคุมตัวอย่างเต็มใจ เพราะคนระดับโทนี่นั้น ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก็ฆ่าคนได้แล้ว
“นอกจากจะเต็มใจช่วยเธอคนนั้น ให้รอดพ้นจากการถูกตามล่า แต่เมื่อเธอไปโดยไม่ล่ำลา คนของเรามันก็เลยเกิดอาการหงุดหงิดและเสียหน้าอยู่แบบนี้”
คาร์ลสรุปตามความเข้าใจ เขากับโทนี่เป็นเพื่อนกันมานาน อีกทั้งเคยทำงานให้เคลวินด้วยกันมาหลายปี มีหรือที่เขาจะเดาใจเพื่อนไม่ออก
“เกลียดพวกรู้ทัน” โทนี่บ่นอุบ ที่ทุกคนเดาใจเขาออกหมด โดยไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากความ
“แล้วนัดพวกฉันมานี่ จะให้พวกฉันช่วยอะไร”
เคลวินถามตรงๆ รู้สึกสงสารคนมีความทุกข์เพราะผู้หญิงเป็นครั้งแรก โทนี่ไม่ใช่คนที่จะสนใจใคร แต่จู่ๆ มาให้ความสนใจกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พาความเดือดร้อนมาให้ตัวเองแท้ๆ
“ถามจริง ถ้าเจอเธออีกครั้งนายจะทำยังไง” พลากรสงสัย อาการแบบนี้มันเหมือนคนอกหักชัดๆ
“ไม่รู้สิครับ ขอให้เจอตัวก่อนเถอะ ผมจะซัดไม่เลี้ยง” โทนี่หมายมาด นึกถึงบั้นท้ายเซ็กซี่นั้นแล้วพานให้หงุดหงิดใจ เขาไม่คิดว่าหล่อนจะหายไปดื้อๆ แบบนั้น ไม่อย่างนั้นคงกักตัวเอาไว้สอบถามความจริงว่าเกิดเรื่องอะไรกับหล่อนไปแล้ว
***วันรวมความหล่อของหนุ่มๆ จากภาคแรกและภาคสอง มาให้หายคิดถึง และจะปล่อยให้ป๋าโท โชว์ความเป็นพระเอกไปคนเดียว ใครมีเจ้าสาวสะบัดช่อ เจ้าสาวยอดรัก คงจะจำหนุ่มๆกันได้เนอะ
***วันนี้มายาวๆ เจอกันตอนหน้านะคะ ฝากโหวตฝากเมนต์เป็นกำลังใจให้โอบด้วยเน้อ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

171 ความคิดเห็น
-
#10 Paiky Klongluang (จากตอนที่ 3)วันที่ 22 มกราคม 2561 / 14:56ฮืมม..ซัดไม่เลี้ยงเลยเหรอ#100