คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทเรียนแรก
แว่...
เสื้อผ้าที่สายบัวหามาให้เธอ ถูนใร้ายึาออาร่าไป
พันาวรีร้อออมา้วยวามโรธและแ้นในแทบระอั
พยายามยฝ่ามือึ้นปป้อเรือนร่าที่ปราศาั้นในห่อหุ้ม ให้พ้นาสายาหื่นามอาานแสนเลวรหน้า
แ่ทว่าาานอย่าเา็รวบมือเธอเอาไว้แน่น
แล้วเริ่มสำรวร่าายอเธอ้วยสายาวับวาว
อันีแทบลืมหายใ วาม.........รหน้าทำให้เาเิวามรุ่มร้อนในอ
นไม่สามารถัเ็บอารม์ิบเถื่อนอัวเอทีุ่่อนอยู่ในายไ้
“ไม่นะ อย่า...อย่าแะ้อัน”
พันาวเปล่เสียห้าม
แ่ำอบที่ไ้รับลับมาลับเป็นสัมผัส...........อย่า้าๆ นทำให้เธอนลุไปหม
“อย่านะุอันี
ปล่อยัน...ไ้โปร” หิสาวหลับาล ่อนะ่มวามรู้สึวูบวาบใน่อท้อให้าหายไป
แ่ทว่า...มันลับรุนแรึ้นนเธอหัวหมุนไปหม
ไม่นะ... พันาวบอัวเอในใ
เธอเลียผู้ายนนี้สุหัวใ
และะไม่มีทาเห็นีเห็นามับารระทำอันแสนั่ว้าอเาเ็า ไม่มีทา...
อันีหัวเราะในลำอ ่อนะ
.............................................................................................................................................................................................................................นอีฝ่ายถึับเร็ไปทั้ัวเลยทีเียว
“ไม่นะ อย่า...”
หิสาวราเสียเบาหวิว อยาะระาศีรษะอเาออไปให้พ้นๆ แ่ทว่า็สิ้นไร้เรี่ยวแรึ้นมาื้อๆ
“อื้อ...”
พันาวเาอ่อน ทรุัวลนั่บนพื้นห้อ้วยวามรู้สึแทบาใ
“เธอนี่มัน...”
อันีเ่นเี้ยว ่อนะันร่านั้นนอนลบนพื้น้วยวามหิวระหาย
“ผู้หิอย่าเธอมัน็แ่นี้สินะพันาว
เอรสสวาทอผู้ายอย่าันเ้าไปแ่นี้ ็ยอมนอนแบให้่ายๆ แล้ว”
“นสารเลว
ันเลียุ” พันาว่าเาทั้น้ำา
่อนะันัวเอลุึ้นมานั่อย่า้าๆ และถอยหนีเา้วยท่าทารัเีย
“็ี
เลียมาๆ เลยยิ่ีนะพันาว เพราะเธอ...ะไ้เ็บมาๆ เหมือนอย่าที่ันเ็บ”
ายหนุ่มบอ้วยน้ำเสียเหี้ยมเรียม ่อนะยื่นมือเ้าไปว้า้อเท้าอเธอเอาไว้แน่น
แล้วลาัวเธอลับมาอยู่รหน้าเ่นเิม
“ปล่อยนะไอ้เลว”
พันาวรีร้อเสียั
่อนะพยายามทั้เะทั้ถีบนเลว้วยท่อนาที่ยัเป็นอิสระ
แ่ทว่า็ทำอะไรอันีไ้ไม่มานั เนื่อาเาัวให่ว่าเธอ
“รี๊!”
พันาวะโนสุเสีย เมื่อผ้าถุัวยาวที่สายบัวเอามาให้หลุออาร่าายไป
หลัาฝ่ามือให่หยาบายออันีระามันหลุออไป้วยอารม์ุ่นมัวเ่นัน
“อื้อหือ...เธอนี่มันไม่ธรรมาริๆ”
อันีอที่ะล่าวมออมาไม่ไ้
วามามอหิสาววัยยี่สิบสามอย่าพันาว มัน่ายั่วยวนให้เาอยาลิ้มลอเหลือเิน
***
***
***
แ่อันี็ไม่เี่ยหรอ อแ่บรรลุุประส์ที่ั้ใเอาไว้็พอ
ายหนุ่มบอัวเอในใ
“นสารเลว
ไอ้นโริ”
อันีหัวเราะเบาๆ
ไม่สนว่าเธอะ่น่าเาว่าอย่าไร เพราะสิ่ที่เาสนใที่สุในอนนี้
มันือวามามรหน้ามาว่า
อันีเป็นนสารเลว
และโริอย่าที่เธอว่าริๆ
เพราะสิ่เร้ารหน้ามันทำให้เาไม่อาละสายาไปไหนไ้เลย
ราวับ้อมนร์สะบาอย่า
พันาวสะอึสะอื้น พยายามิ้นเพื่อ่วยเหลือัวเอ แ่ทว่า็ยาลำบาเหลือเิน
“สวยริๆ”
อันีราออมาอย่าลืมัว
เาะทำอะไร พันาวหัวใแทบหยุเ้น
เมื่อเห็นเา้อมออรัอหวที่เธอรัษาเอาไว้มาลอยี่สิบสามปี
้วยแววาระยิบระยับแปลประหลา
“ปล่อยนะ
อย่าแะ้อัน ฮือๆ” หิสาวสะอื้นเบาๆ
ทั้ลัวทั้เลียเาับใ
ทำไมีวิอเธอะ้อมาเอับไอ้หื่นามอย่าอันี้วย ทำไมัน...
บิาอเธอไปทำอะไรับเาไว้
ทำไมเาถึไ้ับัวเธอมาระบายแ้น ้วยวามัฬะแสนเลวเ่นนี้
“เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่ันนะพันาว
และถ้าเธออยาออไปาที่นี่เร็วๆ เธอ็้อามใัน และให้บาอย่าับัน
อย่าที่ัน้อาร”
“ไม่! นั่ว้า ปล่อยันเี๋ยวนี้นะ ไม่!...”
***
***
***
***
***
ไม่นะ
เธอ้อยะแยับารระทำอันแสนั่ว้าอเาสิ
ไม่ใ่เสียว่านและสิ้นแร่อ้านแบบนี้ นายอันี เาือาานที่ำลัะพร่าผลาพรหมรรย์อเธอให้ย่อยยับ
ไม่ใ่เทพบุรแสนีที่ะทำให้เธอมีวามสุแบบนี้
“อืม...พันาว”
อันีราในลำอ
วามหอมหวานและสใหม่ทำให้อันีมัวเมา
เาไม่นึว่าพันาวะทำให้เาิใน้อใ้าน.................มามายนานี้
อืม...แ่็ุ้มับรสาิหอมหวานที่ไ้รับาเธอ
ายหนุ่มผ่อนลมหายใ .........................................พึพอใับวามหวานที่ไ้รับแล้ว
ในะที่พันาวนั้นนอนหลับาพริ้ม
นอนหายใรัวระรินอยู่ที่พื้นห้อเหมือนหมเรี่ยวแร
นสารเลว
พันาวไ้แ่ะโน่าเาในใ ทำไมนอย่าอันีถึไ้ทำเลวับเธอไ้ถึเพียนี้
เามันไม่ใ่น ไม่มีหัวใ เามันาานไร้สามัสำนึ
เาทำลายเธอ
หิสาวสะอื้นออมาเบาๆ ไม่มีทาที่เธอะร้ออวามเมาาเาอีแล้ว พันาวเลียเา
เลียเาที่สุ
“อย่า...”
พันาวสะุ้โหย เมื่อู่ๆ ......
***
***
“เธอเป็นทาสอันพันาว ่อานี้ไปเธอ้อใ้ทุสิ่ทุอย่าให้ับัน”
แมุ่...ทำไมถึยัแน่นหนึบนานี้นะ
ายหนุ่มิในใ้วยวามแปลประหลา
อีทั้อาัปิริยาอเธอ็ยัเป็นไปามธรรมาิ ล้ายับยัไม่เยมือายใมา่อน
หรือว่า...อันีมวิ้วึ้นมา ่อนะมอสำรวเนื้อัวเปล่าเปลือยอเธออย่าละเอียถี่ถ้วนอีรั้
“ยะ...อย่า
พอแล้ว ไ้โปร” พันาววิวอนเาเสียระเส่า อันีทำบ้าอะไรับเธอ
ทำไมพันาวถึไ้รู้สึว่าโลทั้ใบำลัหนุนวนไปมารอบัวอยู่แบบนี้
ไม่ไหวแล้ว พันาวบอัวเอ เธอำลัะาใายเพราะสัมผัสออันี
“พะ...พอแล้ว พอ...ันไม่ไหวแล้ว”
“ไปสิพันาว
ไปให้ถึเร็วเ้า” อันีบอหล่อนเสียแหบ
“รี๊...”
พันาวร้อสุเสีย
่อนที่ร่าะเร็้าและระุสอสามรั้ แล้วหลัานั้น็นอนหายใรวยระรินหมแรยับาย
ไอ้นเลว
เาับทำเลวๆ ับเธอแบบนี้ทำไม หิสาวถามัวเอในใ้วยวามโรธแ้น
่อนที่ทุอย่าะถูระบายออมา้วยหยาน้ำาและเสียสะอื้นอย่ามื่นใ
****มันร้อน น้อออนุาั และเ็นเอร์นะะ เ้าทำามนะ อย่าอนเน้อ นายไฟโหมา หื่นมา รอิามันอน่อไป ฝาโหว ฝาเม้น เป็นำลัใให้เ้า้วยนะ้าา
ปล. านี้พระนายัไม่ไปถึไหนนะะ ยัๆๆๆ พันาวยัไม่เสร็นายไฟหรอเ้อ 5555
ความคิดเห็น