ภาษาไทย - เรื่องย่ออิเหนา (ตอนศึกกะหมังกุหนิง) - ภาษาไทย - เรื่องย่ออิเหนา (ตอนศึกกะหมังกุหนิง) นิยาย ภาษาไทย - เรื่องย่ออิเหนา (ตอนศึกกะหมังกุหนิง) : Dek-D.com - Writer

    ภาษาไทย - เรื่องย่ออิเหนา (ตอนศึกกะหมังกุหนิง)

    โดย wtfwtfwtf555

    ศึกกะหมังกุหนิง

    ผู้เข้าชมรวม

    20,085

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    124

    ผู้เข้าชมรวม


    20.08K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 ก.ค. 52 / 14:05 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    กลุ่มสาระวิชาภาษาไทย
          - เรื่องย่ออิเหนา (ตอนศึกกะหมังกุหนิง)
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      เรื่องย่ออิเหนา  ( ตอนศึกกะหมังกุหนิง )
        ท้าวกะหมังกุหนิงกับประไหมสุหรีมีโอรสชื่อ  วิหยาสะกำ  ในคราวที่วิหยาสะกำออกประพาสป่า  องค์ปะตาระกาหลาได้แปลงร่างเป็นกวางทองเพื่อล่อวิหยาสะกำมายังต้นไทรที่พระองค์ซ่อนรูปวาดบุษบาไว้  เมื่อวิหยาสะกำเห็นรูปวาดของบุษบาก็หลงรักนางจนคลั่ง   ท้าวกะหมังกุหนิงสืบทราบว่านางคือบุษบา  ธิดาท้าวดาหาที่ตอนนี้เป็นคู่หมั้นของจรกาแล้ว   แต่ด้วยความรักและสงสารลูกจึงส่งทูตไปสู่ขอบุษบาให้วิหยาสะกำแต่เมื่อท้าวดาหาปฏิเสธท้าวกะหมังกุหนิงจึงสั่งยกทัพมาเมืองดาหาเพื่อจะชิงตัวบุษบา
        ท้าวดาหาส่งพระราชสาส์นไปขอความช่วยเหลือจากท้าวกุเรปัน (พี่ชาย)  ท้าวกาหลังและท้าวสิงหัดส่าหรี (น้องชาย)  และจรกาให้ยกทัพมาช่วยกันรบป้องกันเมืองดาหา
        เมื่อท้าวกุเรปันได้รับข่าวแล้วจึงให้ทหารนำจดหมายไปให้อิเหนาที่อยู่เมืองหมันหยา(เมืองจินตหรา) อิเหนาไม่อยากไปแต่กลัวพ่อโกรธเลยต้องไป  ในที่สุดอิเหนาก็ยกทัพมากับกะหรัดตะปาตี (พี่ชายคนละแม่)  ทำให้ท้าวดาหาดีใจมากเพราะเชื่อมั่นว่าอิเหนาต้องรบชนะแต่ด้วยความที่อิเหนาเคยทำให้ท้าวดาหาโกรธเรื่องปฏิเสธการแต่งงานกับบุษบาจนทำให้เกิดเรื่องขึ้นมาอิเหนาจึงตัดสินใจสู้รบให้ชนะก่อนแล้วค่อยเข้าไปเฝ้าท้าวดาหา
        ในที่สุดเมื่อท้าวกะหมังกุหนิงยกทัพมาใกล้ดาหาทำให้เกิดการต่อสู้กับกองทัพของอิเหนา  ในที่สุดสังคามาระตาก็เป็นผู้ฆ่าวิหยาสะกำ  ส่วนอิเหนาเป็นผู้ฆ่าท้าวกะหมังกุหนิงตายในสนามรบด้วยกริชเทวา
        หลังจากนั้นท้าวปาหยันกับท้าวประหมัน (พี่กับน้องของท้าวกะหมังกุหนิง)   ก็ยอมอ่อนน้อมต่ออิเหนา   อิเหนาจึงอนุญาตให้ระตูนำพระศพของทั้งสองกลับไปทำพิธีตามพระราชประเพณี

      บทชมความงามวิหยาสะกำ
        พระทนต์แดงดังแสงทับทิม
       เพริศพริ้มเพราพักตร์คมขำ
       ผิวพรรณผุดผ่องเพียงทองคำ
       วิไลลักษณ์เลิศล้ำอำไพ 

      บทแสดงความเสียใจที่อิเหนามีต่อวิหยาสะกำ
        หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย   ควรจะนับว่าชายโฉมยง
       ทนต์แดงดั่งแสงทับทิม    เพริศพริ้มเพรารับกับขนง
       เกศาปลายงอนงามทรง    เององค์สารพัดไม่ขัดตา
       กระนี้ฤๅบิดามิพิศวาส    จนพินาศด้วยโอรสา
       แม้นว่าระตูจรกา     งามเหมือนวิหยาสะกำนี้
       จะมิได้ร้อนรนด้วยปนศักดิ์   น่ารักรูปทรงส่งศรี
       ตรัสแล้วลีลาขึ้นพาชี    กลับไปยังที่พลับพลาพลัน

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×