ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของบ้าๆบอๆ

    ลำดับตอนที่ #1 : ศัตวธาริน อนันตเดชา (น้องของธาร)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 90
      0
      19 ก.ค. 56


    แก้ไขเป็นตัวม่วงๆเน้ออออ

    ส่งค่าส่งๆ เราจะระรานไร้ทุกชาติ พิศวาสไม่คลาดคลา 555

    ใบสมัคร (กรอกแล้วลบวงเล็บด้วย)

     

    รูป :

    รูปตอนธรรมดา (อยู่บ้านกับพี่สาวอะไรงี้)

    รูปตอนคลั่ง/ฆ่า/อยู่ในเกมส์


     

     

    ชื่อ :  ศัตวธาริน อนันตเดชา (<<<นามสกุลคุ้นๆมั๊ยเอ่ย.... ฮึๆๆ)

    ชื่อเล่น :  ธี

    อายุ (15 – 25) : 18

    นิสัย :  ดูเหมือนใจเย็นแต่จริงๆใจร้อนมาก กล้าได้กล้าเสีย  ชอบทะเลาะวิวาท (แต่อยู่กับพี่สาวก็จะทำตัวเหมือนเด็กหนุ่มทั่วไป) เป็นคนสองหน้า ถ้าอยู่กับพี่สาวจะทำตัวเหมือนเด็กธรรมดา แต่จริงๆแล้วเป็นหัวหน้าเเก๊งค์แข่งรถ โหดและเหี้ยมมาก ดื้อเงียบ ในบ้านไม่เคยฟังใครแม้แต่พ่อแม่ ยกเว้นพี่สาว ครอบครัวของเขามีแค่พี่สาวคนเดียวเท่านั้น คนอื่นถือเป็นคนแปลกหน้า รักพี่สาวมากแม้ตอนอยู่ด้วยกันจะทำท่าทีเฉยๆก็ตาม(หน้านิ่ง)  แต่กับคนอื่นจะเย็นชาใส่ ปากร้ายและพูดตรง  บางครั้งก็เห็นชีวิตคนเป็นแค่เกมส์ ชอบความท้าทายและบ้าระห่ำมากกก ฉลาดเเละเจ้าแผนการเป็นบางครั้ง ชอบพูดถึงพี่สาวตัวเอง ประมาณ ถ้าเป็นพี่ของผมละก็..... เวลาอารมณ์ดี

    ชอบ :  ยิ้มนิดๆมุมปาก(เก็บอาการ)แล้วค่อยเข้าไปหา

    ไม่ชอบ :  ออกห่างไม่แตะต้อง ทำสายตาหยามเหยียด แต่ถ้าเป็นของที่พี่สาวให้จะทำหน้าลำบากใจแต่ถึงไม่ชอบก็จะเก็บลงกล่องอย่างดี

    เกลียด : ทำลายทิ้ง โยนทิ้งทันที แน่นอนว่าเหมือนของที่ไม่ชอบหากพี่สาวให้ก็จะเก็บลงกล่อง


    จุดอ่อน :  พี่ สาวเวลาถือชุดคอสเพลและผ้าลูกไม้สวยๆเข้ามาหา (?) อาการคือจะหน้าซีด ใจสั่น รีบหาที่ซ่อนหรือออกไปเที่ยวนอกบ้านกลับดึกๆหรือไม่ก็ถึงเช้า รอให้พี่สาวหลับ ก่อน


    ประวัติ :  อัจฉริยะด้านกลไกและเครื่องยนต์บ้านฐานะธรรมดา ผมเป็นน้องชายของธาร เมื่อก่อน ผมไม่เคยฟังใคร ชอบทะเลาะกับพ่อแม่และออกบ้านตอนกลางคืนเสมอ(เด็กเกเร -w-) ตอนนั้นผมแทบไม่เคยได้คุยกับพี่สาวตัวเองด้วยซ้ำ ความสัมพันธ์ห่างเหินกันมาก แต่แล้วครั้งหนึ่งตอนที่ไปแข่งรถเกิดการทะเลาะวิวาทครั้งใหญ่จากการขัดผลประโยชน์เรื่องการพนันแล้วมีคนตาย ผมโดนลูกน้องหักหลังใส่ร้ายว่าฆ่าคน พ่อกับแม่ต่างไม่เชื่อว่าผมไม่ได้ทำ ทั้งสองคนด่าว่าโดยไม่ฟังผมหาว่าทำลายชื่อเสียงของสกุลอนันตเดชาเชื้อสายเก่าแก่(ที่ตอนนี้ก็แค่ครอบครัวธรรมดาแต่พ่อแม่ยังยึดติดอยู่ ลองนึกถึงพวกผู้ดีเปลือกนอก แบบในละครดูนะฮุๆๆ) ไล่ผมออกจากบ้าน ในตอนนั้นมีแค่พี่สาวที่เชื่อว่าผมไม่ได้ทำและหาหลักฐานมาช่วยให้ผมพ้นผิดได้ ทั้งๆที่เคยคุยกันแค่ไม่กี่ครั้ง หลังจากนั้นคนในครอบครัวสำหรับผมมีเเค่พี่สาวเท่านั้น พอจบเรื่องผมก็ย้ายออกมาอยู่ข้างนอกกับพี่สาวแม้พ่อแม่จะมาตามก็ไม่กลับไป แล้วตามไปแก้แค้นคนที่หักหลังผม ให้สาสมกับสิ่งที่มันทำไว้ ฮึๆ(ยิ้มจิตๆ) หลังจากนั้นผมก็ทำดีกับพี่สาวมากขึ้น ผมรักพี่ของผมมาก ยกเว้นตอนที่พี่เค้าจับผมแต่งครอสเดรสและครอสเพลย์ พี่ไม่เคยถามว่าเขาไปทำอะไร คงจะรู้มาบ้างแต่ไม่ได้สนใจอะไร แต่ทุกๆครั้งที่ออกจากบ้านพี่มักจะบอกให้ผมระวังตัวแล้วกลับมาให้ทันข้าวเย็นเสมอ... ผมจำประโยคแปลกๆที่พี่เค้าพูดตอนยื้นหลักฐานเพื่อช่วยผมได้ดี
    "หนุ่มน้อยที่น่ารัก(เคะ)แบบน้องชายของฉันไม่มีทางโกหกหรอกคะ"

    ผมคิดว่าประโยคแบบนี้มันแปลกๆนะ? แต่ทำไมพี่พูดว่า"ไม่มีทางโกหก" ไม่ใช่ "ไม่มีทางฆ่าคน"ละ ผมว่าพี่ต้องรู้อยู่ละว่าผมทำอะไรได้บ้าง... งานอดิเรกของผมคือดัดแปลงเครื่องยนต์ ซ้อมศิลปะการต่อสู้(ไปทะเลาะวิวาท) ดัดแปลง/ประกอบ/สะสม ปืนหลายชนิด ไปเที่ยวเป็นเพื่อนพี่สาว(โดนพี่จับเเต่งครอสเดรสไปงานครอสเพลย์) แอบเอาอุปกรณ์ตัดเย็บชุดครอสของพี่ไปซ่อน(แต่พี่มักหาเจอทุกที T T)   ช่วยพี่สาวทำอาหาร แอบหนีไปที่อื่นเวลาเจอแผนกำหนดการไปงานคอสเพลย์ของพี่สาว ความสามรถพิเศษคือ การปลอมตัว(ได้รับมาจากการที่พี่สาวจับแต่งตัวบ่อยๆ สกิลคือการปลอมตัวขั้นสูงเนียนมากก)
    ยิงปืนแม่น ทะเลาวิวาทเก่ง(?)
    แต่พักหลังๆดูเหมือนว่าพี่ของผมเขาจะแปลกๆไป หลังจากหายตัวไปคราวนั้นกลับมาก็ชอบถือกล้องออกบ้าน ทำตัวอย่างกับสตอลเกอร์ กลับบ้านมาก็จะนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว ผมละสงสัยจริงๆว่าพี่ไปเจออะไรมา

    อ๋อ... ใช่แล้ว... คุณอย่าได้ปากโป้งเรื่องของผมให้พี่ของผมรู้ละ ไม่งั้นละก็...
    Tomorrow never come สำหรับคุณนะครับ ฮึๆๆๆ....


    สัญชาติ : ไทย(มีเชื้อสายทางฝั่งยุโรป

     

    ความสัมพันธ์แต่ละตัวละคร : เป็นน้องชายของศศิธารา

     

    สัมภาษณ์ออริ (ลบวงเล็บด้วย)

     

    ผู้สร้างเกม : ทำไมถึงสมัครล่ะครับ
    ธี: ก็ดูน่าตื่นเต้นดี(ยิ้มแบบจิตๆ)

     

    ผู้สร้างเกม : ชื่ออะไรหรอครับ ผมชื่อความลับนะครับ หึๆ

     ธี:ผมชื่อธี

     

    ผู้สร้างเกม : เจ้าอยากได้อะไรนั้นรึ คำขอพรน่ะ ^^
    ธี:  หืม....ที่เข้ามาเพราะนึกสนุกหรอกนะ ไม่ได้อยากได้อะไรอยู่แล้ว แต่ว่า...ถ้าได้จริงๆละก็ ผมขอพบผู้สร้างเกมส์แล้วกัน คนที่สร้างเกมส์แบบนี้ขึ้นมา จะมีความเป็น"คน"อยู่เท่าไหร่กันเชียว ฮึๆๆๆ

     

    ผู้สร้างเกม : ข้าต้องไปล่ะ ขอบคุณนะสำหรับคำถาม หึๆ // พูดแล้วหายตัวไปทันที

    ธี : อ่า... ไสหัวไปได้ซักทีนะ

     

    สัมภาษณ์ผู้ปกครอง

     

    ไรท์ : ดีจ้า ชื่ออะไรค่ะ เรากิ๊กนะ ^^

    คุณ : ฮึๆๆ คนที่คุณก็รู้ว่าใคร

     

    ไรท์ : ทำไมถึงมาสมัครงับ

    คุณ : แหม... ทำอะไรต้องทำให้ภึงที่สุดคะ ^w^

     

    ไรท์ : ถ้าลูกคุณตายอย่าไล่ฆ่าไรท์ เหมือนพี่สาวไรท์นะ - -;;;

    คุณ :อ่า... ไม่หรอกคะ แต่อาจจะแอบติดกล้องเอาไปประจาน แค่นั้นเองคะ ฮึๆๆ (ล้อเล่นนะ ตายก็ไม่เป็นไรค่า)

     

    ไรท์ : ขอให้โชคดีนะ บ๊ายบาย See you good bye

    คุณ :  ขอให้ไรต์ยังมีสุขภาพจิตที่ดีก่อนจบเกมส์นะคะ 55555



    ธีตอนโดนธารจับแต่งครอส >w<



    ที่เห็นเนี่ย ฟองน้ำนะคะ ฮุๆๆๆ =w=b




    ศศิธารา สามปีให้หลัง


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×