Fic.Naruto รักนะครับคุณหนูดอกไม้

ลำดับตอนที่ #4 : ดอกไม้สื่อความหมาย

     วันนี้เป็นวันว่างสำหรับพวกผม ผมยังไม่ลืมคำพูดที่นารูโตะพูดทิ้งไว้ก่อนจะจากไป ผมสลัดความคิดทิ้งก่อนจะไปอาบน้ำและกินข้าว ขณะที่ผมกำลังกินข้าวอยู่ ก็มีคนมาเคาะประตู
      "ก๊อก ก๊อก ซาอิอยู่ป่าว"
     เสียงนั้นทักผม ผมเลยหยุดกินแล้วไปเปิดประตู ตอนแรกผมคิดว่าเป็นนารูโตะแต่ไงกลายเป็นอิโนะแทน
      "มีไรหรอ"
     ผมถามอิโนะพลางเชิญเข้าบ้าน(แกคิดจะฉุดอิโนะรึไง :คนแต่ง)(ป่าวซะหน่อย :ซาอิ)
      "เออ...ป่าวหรอกก็แค่จะมาชวนไปกินข้าว" อิโนะพูดพลางมองไปรอบๆห้อง
      "คือ...ผมกำลังกินอยู่พอดีเลย กินด้วยกันมั๊ย" ผมชวนอิโนะกินข้าว
      "อืม...ก็ได้"
     อิโนะพูดจบก็มุ่งหน้าไปที่โต๊ะกินข้าวแต่สายตายังคงมองไปทั่วห้อง ผมจึงตักข้าวราดแกงกะหรี่ให้อิโนะกิน
      "นี่นายวาดคนเดียวหมดเลยหรอ" อิโนะถามผมพลางตักข้าวเข้าปาก
      "ใช่ครับ" ผมตอบกลับ แล้วจู่ๆอิโนะก็เดินตรงดิ่งไปที่รูปผู้ชายผมยาวสีขาว
      "แล้วนี่ใครอ่ะ" อิโนะถามพลางชี้ไปที่รูป
      "เออ...นั้นรูปพี่ชายผมครับ"
     ผมตอบกลับไปอิโนะพยักหน้าก่อนจะมากินข้าวต่อ พวกเรากินเสร็จก็ไปเดินเล่นต่อ อิโนะพาผมเดินไปที่สวนดอกไม้ แล้วก็ยื่นดอกไม้ดอกหนึ่งมาให้ผมดอกของมันมีสีขาวคล้ายดอกลิลลี่แต่ไม่ใช่ผมทำงง
      "นี่คือ ไลท์มูน ดอกไม้สำหรับคนที่เรานับถือเป็นเพื่อนสนิท"
     อิโนะพูดพลางเอาดอกไลท์มูนใส่มือผมแล้วก็หันหน้าไปทางอื่น ในระหว่างที่อิโนะเผลอผมจึงไปเก็บดอก ฮาร์ทมูนมาให้อิโนะ อิโนะหันมาทำท่างง
      "นี่คือ..." อิโนะพูดพลางนึกชื่อ ผมจึงตัดบท
      "นี่คือ ฮาร์ทมูนดอกไม้สำหรับคนที่เราห่วงใย"
     ผมพูดแล้วก็ยื่นให้อิโนะ อิโนะรับไว้ แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับ ผมนำดอก ไลท์มูนใส่แจกันแล้วมานั่งมองตลอดทั้งคืน