ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic.Naruto รักนะครับคุณหนูดอกไม้

    ลำดับตอนที่ #10 : วันเกิดของอิโนะ

    • อัปเดตล่าสุด 25 พ.ค. 52


         นับจากวันที่ผมขออิโนะคบจึงถึงวันนี้ก็เป็นเวลา1เดือนเต็มๆที่ผมคบกับอิโนะ แล้ววันนี้ผมก็จะชวนอิโนะไปซื้อของ แล้วผมก็เดินไปที่ร้านของอิโนะผมเห็นอิโนะกำลังจัดดอกไม้อยู่ผมจึงถาม
          "อิโนะไปซื้อของกัน" ผมถามอิโนะ
          "ไม่ไป"
         อิโนะตอบผมมาคำเดียวทำเสียงดุแล้วก็ผลักผมออกไป ผมงงมากไม่รู้อิโนะเป็นอะไรเลยเดินไปหาซากุระที่กำลังฝึกวิชาอยู่
          "ซากุระวันนี้อิโนะเป็นอะไรก็ไม่รู้อยู่ๆก็โกรธผมขึ้นมา"
         ผมเล่าให้ซากุระฟัง แล้วซากุระก็เดินมาหาผม
    "นี่นายไม่รู้หรือแกล้งโง่กันแน่ ซาอิ"ซากุระพูด'แล้วมาด่าผมทำไมเนี้ย'ผมบ่นในใจผก่อนจะตอบ
          "ไม่รู้จริงๆครับ"
         ผมตอบกลับไป แล้วก็พยายามนึกแล้วก็มีเสียงๆนึงพูดขึ้นมา
          "ก็วันนี้เป็นวันเกิดของอิโนะเขานายลืมจริงๆนะหรอ"
         ชิกามารุพูดขึ้นมาเลยทำให้ผมรู้แล้วก็รีบวิ่งออกไปเลยผมมาหยุดอยู่ตรงหน้าร้านเค้กแล้วขอสั่งซื้อเค้กไอติมพอซื้อเสร็จผมก็รีบกลับบ้านไปจัดสถานที่และบรรยากาศแล้วผมก็วานให้นารูโตะพาอิโนะมาที่นี้ ซักพักเสียงก็มีเสียงเคาะประตูผมเลยไปเปิดประตูเห็นอิโนะมายืนอยู่ผมเลยจูงมืออิโนะเข้าบ้าน
          "อิโนะผมขอโทษ"
         ผมกล่าวขอโทษอิโนะ อิโนะไม่ตอบแต่พยักหน้าแล้วผมก็พาอิโนะไปที่โต๊ะแล้วหยิบเค้กไอติมขึ้นมาวางไว้แล้วผมก็ให้อิโนะเปิดกล่องออกพออิโนะเปิดกล่องออกผมก็หยิบช้อนมาตักเค้กให้พอดีคำแล้วจะป้อนอิโนะ แต่อิโนะเบือนหน้าหนี ผมเลยเอาเค้กไอติมเข้าปากแล้วเดินไปหาอิโนะแล้วก็ประกบปากผมและอิโนะ เพื่อให้อิโนะกินเค้กแต่เค้กมันละลายหมดแล้วแต่ผมก็ไม่ยอมถอนริมฝีปากออก
          "ซาอิ......พอแล้ว......หายใจไม่ออก"
         อิโนะพูดขึ้นมาถึงแม้ว่าเสียงจะเบามากแต่ผมก็ได้ยินเลยถอนริมฝีปากออกแล้วถามอิโนะ
          "คราวนี้จะกินดีๆได้รึยัง"
         ผมถามอิโนะ อิโนะไม่ตอบเพราะยังอายอยู่แต่ก็พยักตอบ แล้วผมกับอิโนะก็พลัดกันป้อนเค้กให้กันและกันหลังจากนั้นผมก็เดินไปส่งอิโนะที่บ้านแล้วเราก็ลากันตรงนั้นแต่ผมไม่ยอมกลับอิโนะเลยหันมาถาม
          "ไม่กลับซะทีล่ะ" อิโนะถามผม
          "ไม่มีรางวัลก่อนนอนหรอ"
         ผมทำเสียงทะเล้นถามอิโนะ พลางยื้นหน้าไปหาอิโนะ
          "ไม่มี"
        อิโนะดันหน้าผมออก ผมทำหน้าผิดหวังก่อนจะเดินกลับไปแต่มาขว้างผมไว้แล้วก็
         จุ๊บ!
    หอมแก้มผมแล้วก็วิ่งเข้าบ้านไปเลย แล้วผมก็เอามือมาจับที่แก้มแล้วก็เดินกลับบ้าน


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×