คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ♡ WGM EP.8
WGM
EP.8
ผมไม่ได้เจอมาร์คมาเป็นอาทิตย์หลังจากรายการรูมเมตเริ่มถ่ายทำ เกือบทุกวันมาร์คจะส่งข้อความมาหาบอกให้ผมกินข้าวให้ตรงเวลา พักผ่อนเยอะๆ ไม่ก็ถามว่าผมสบายดีไหม มันเป็นแบบนี้อยู่เป็นอาทิตย์หลังจากวันนั้นวันที่แจบอมไปเก็บเสื้อผ้าผมออกมา แต่ผมก็ไม่เคยตอบมาร์คกลับเลยสักครั้งแต่ถึงแบบนั้นเขาก็ยังคงส่งมาหาผมตลอดอยู่ดี
วันนี้ผมกำถ่ายทำรายการทุกคนก็ถามถึงมาร์ค ถามว่ามาร์คดูเงียบๆนะตัวจริงเขาเป็นยังไง ผมเลี่ยงที่ตอบแต่พี่ๆในรายการหลายคนก็ยังอยากรู้ผมเลยตอบไปตามตรงว่ามาร์คน่ารักกว่าที่เห็นมากและเป็นคนที่นิสัยดีด้วย
แจบอมยังคงไม่พอใจผมเหมือนเคยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเราไม่ได้ทะเลาะกัน ผมเห็นแจบอมลุกไปรับโทรศัพท์ใบหน้าของมันเคร่งเครียดเหมือนมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นก่อนจะเดินกลับเข้ามาแล้วบอกในสิ่งที่ทำให้ผมแทบอยากจะล้มทั้งยืน
“มาร์คอยู่โรงพยาบาลเมื่อกี้เมเนเจอร์เขาโทรมาบอกมึงจะไปไหม”
“ไป” แล้วผมก็ตอบไปทันทีแบบไม่ต้องคิด
ใบหน้าหวานที่ผมชอบมองตอนนี้กลับซีดเซียวไปหมด สายน้ำเกลือที่จิ้มอยู่ตรงมือผอมๆก็บอกได้ดีว่ามาร์คไม่สบายหนัก สีหน้ามาร์คดูอิดโรยเหมือนคนไม่ได้พักผ่อนมาหลายวัน
“ผมไม่รู้ว่าคุณมีปัญหาอะไรกับมาร์ค แต่มาร์คเป็นห่วงคุณและกังวลเรื่องนี้มากจนล้มป่วย ถ้าคุณไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยผมว่าคุณไม่ควรถึงเนื้อถึงตัวหรือห่วงมาร์คเกินความพอดี ผมไม่อยากให้คุณให้ความหวังมาร์ค” เมเนเจอร์มาร์คที่ชื่อจินยองบอกกับผมด้วยน้ำเสียงติดโมโหนิดๆ ใบหน้าแสดงออกแบบปิดไม่มิดว่าไม่พอใจผมมากๆ
“เขาป่วยเพราะผมหรอ” ผมถามออกไปแล้วจ้องไปที่คนป่วยที่กำลังนอนหลับไม่รู้เรื่อง
“ใช่ แต่จริงๆก็แค่ส่วนนึง ตอนนี้วงกำลังจะเดบิวต์ทำให้ซ้อมกันหนักมากแล้วมาร์คก็ยังต้องมากังวลใจเรื่องคุณอีก คงเครียดมากไปหน่อยก็เลยป่วย” จินยองบอกผมด้วยสีหน้าเครียดๆ
ผมโค้งให้จินยองแล้วพูดว่าขอโทษจนจินยองบอกให้พอ ก่อนจะขี้ไปที่มาร์คแล้วบอกให้ผมไปขอโทษมาร์คดีกว่าเพราะคนที่เจ็บปวดที่สุดตอนที่ผมเฉยเมยก็เป็นมาร์คไม่ใช่เขา
ทุกคนกลับไปแล้วมีแต่ผมที่ยังนั่งเฝ้าอยู่ข้างๆเตียงคนไข้ ผมเอื้อมมือไปเกลี่ยปอยผมที่ตกลงมาออกให้มาร์คแล้วกดจมูกลงบนแก้มนิ่มสีซีดนั่นเบาๆ
กลิ่นของมาร์คยังหอมเหมือนเดิม
มือของมาร์คมาร์คที่ผมกุมไว้แน่นเริ่มขยับเล็กน้อย เปลือกตาที่ปิดมาเกือบห้าชั่วโมงค่อยๆเปิดออก มาร์คกระพริบตาถี่ๆแล้วขอน้ำจนผมต้องรีบรินใส่แก้วให้ มือบางรับไปดื่มจนหมด
“ขอบใจนะจินยะ…แจ็คสัน!” เสียงแห่บตะโกนดังลั่น
“ขอโทษ”
มาร์คทำสีหน้าประหลาดใจแล้วยื่นมือข้างที่ไม่ได้มีสายน้ำเกลือติดอยู่ยื่นมาลูบไล้ใบหน้าผมเบาๆ เขายิ้มจนเห็นเขี้ยวขาวและตาเรียวก็หยีไม่ต่างจากครั้งแรกที่เราเจอกัน
“ขอโทษเรื่องอะไร แจ็คสันทำงานหนักหรอทำไมใต้ตาคล้ำจังเลย” มาร์คถามแล้วทำหน้ายุ่งๆ
มาร์คยังคงเป็นมาร์คเสมอ น้ำเสียงและท่าทางที่เป็นห่วงทำให้ผมรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมาที่เผลองี่เง่าแล้วตีตัวออกห่างและเป็นสาเหตุที่ทำให้อีกคนมานอนป่วยอยู่แบบนี้ ยิ่งมาร์คไม่โกรธผมแต่ผมก็โกรธตัวเอง
“อี้เอินต่างหากทำไมปล่อยให้ตัวเองป่วย กากาขอโทษ ขอโทษที่ทำให้คิดมากจนไม่สบายนะ” ผมพูดก่อนจะดึงมาร์คเขามากอดจนจมอก มาร์คไม่ได้ร้องไห้เขาเอาแต่ลูบหลังผมเบาๆแล้วพูดว่าไม่เป็นไรเอินเข้าใจ จนเป็นผมที่อยากจะร้องไห้แทน
“อย่างอแงนะกากา โอ๋เอ๋นะคนเก่ง” มาร์คปลอบผมอยู่แบบนั้นจนผมหยุดร้องแล้วผละออกจากอ้อมกอดของมาร์ค
“ต่อไปนี้กากาสัญญา จะไม่ทำเมินเฉยใส่อี้เอินอีกจะกลับมาอยู่บ้าน จะดูแลเอิน ไม่ต้องตอบคำถามเรื่องวันนั้นอีกแล้วล่ะเพราะต่อไปนี้กากาจะรอให้มันถึงเวลาของมัน” ผมบอกกับมาร์คด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ขอบใจนะกากา”
+
แจ็คสันถอนตัวจากรายการรูมเมตกระทันให้โดยบอกเหตุผลแค่ว่าไม่มีเวลาที่จะมาร่วมรายการได้ แต่ถึงแบบนั้นแฟนคลับหลายคนก็ยังคงสงสัยและเอามาเป็นประเด็นว่าอาจจะเพราะมาร์คไม่สบายตอนที่แจ็คสันไปออกรายการนั่นทำให้ตกถอนตัว มีหลายคนไม่พอใจคิดว่ามาร์คเป็นตัวถ่วงแต่มีหลายคนพอใจที่แจ็คสันดูแลมาร์คเหมือนที่พูดไว้ในรายการ
“นั่งตรงนี้อย่าซนล่ะ เดี๋ยวลงไปซื้ออะไรมาให้กินรู้ไหม” แจ็คสันบอกกับคนป่วยที่ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านได้ตามปกติ มาร์คยู่จมูกใส่น้อยๆจนแจ็คสันหัวเราะ
แจ็คสันกลับมาพร้อมพิซซ่าถาดใหญ่หน้าที่มาร์คชอบและการ์ดมิชชั่นที่ทีมงามแวะเอามาให้เมื่อกี้ มาร์ครับพิซซ่าแล้วจ้องมองการ์ดที่แสนคุ้นเคยในมือ
“อ่านเลยๆ” มาร์คบอกด้วยความตื่นเต้น
มันไม่ใช่ภาระกิจ! เนื่องจากเห็นพวกคุณสองคนมีตารางงานที่แน่นมากและได้พักผ่อนน้อย
มิชชั่นนี้จะมอบรางวัลมื้อค่ำสุดหรูให้เพียงแค่ทำตามนี้
-ถ่ายรูปเซลก้าคู่กัน
-อัพลงig พร้อมแท็กถึงอีกคน(ใครจะอัพก็ได้)
รายการWGM
“โอ๊ะ! เยี่ยมมากเลย” มาร์คอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น
“แต่ต้องทำมิชชั่นแล้วจะอัพลงไอจีของเอินหรือของกากาดี” แจ็คสันถาม มาร์คครุ่นคิดอยู่สักพักแล้วก็ชี้ไปที่อีกคน
แจ็คสันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะนั่งลงข้างๆอีกคน เขายกมาร์คขึ้นมานั่งบนตักโดยที่เจ้าตัวยังไม่ทันรู้เรื่อง มาร์คได้แต่ร้องฮื่อด้วยใบหน้าขึ้นสีแต่ก็ยอมมองกล้องแล้วทั้งคู่ก็ได้ภาพถ่ายพร้อมลงไอจี
“กากาคิดแคปชั่นด้วยล่ะ"
@marktuan #mywife #mylove #mydimsum #marksonforever #alwaysjackmark #nojarknojackson love you muah!!
+
ทั้งคู่เดินทางมาถึงโรงแรมสุดหรูแถวโซลทาวเวอร์ที่สามารถเห็นบรรยากาศยามค่ำคืนบนดาดฟ้าที่ถูกเนรมิตให้สวยงามและมีแค่โต๊ะเดียว
“สวัสดีครับพี่แทคยอน สวัสดีครับพี่นิชคุณ” มาร์คเอ่ยทักพีดีและคนเขียนสคริปต์ของรายการที่ยืนคุยเกี่ยวกับการถ่ายที่จะเริ่มขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“อ้าว มาร์คหวัดดีๆ เป็นไงบ้าง ป่วยหายรึยังบนนี้หนาวนะดีแล้วที่ใส่เสื้อมา” แทคยอนแตะแขนมาร์คเบาๆ
“ผมเป็นคนบอกให้ใส่มาเอง รอบคอบอ่ะดิ่ ไม่ต้องชมนะพี่เดี๋ยวเขิน”
แจ็คสันที่คุยกับแจบอมเสร็จก็ตามมาร์คมาติดๆ ไม่วายยังกวนประสาทพี่ชายทั้งคู่ให้โดนด่าเล่นโดยมีมาร์คและนิชคุณยืนขำกับสองพี่น้องที่เถียงกันไม่ยอมหยุด
“วันนี้ถ่ายกันไม่นานเราจะเอาไปตัดต่อกับฉากที่ถ่ายทำมิชชั่นที่ห้องกันแล้วก็จะปล่อยให้อยู่ข้างบนชมวิว พักผ่อนได้ตามสบายโอเคนะ”
การถ่ายทำวันนี้เหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี คู่รักรู้จักมุมกล้องและการสกินชิพมากขึ้น มาร์คพูดเยอะขึ้นแจ็คสันยังเหมือนเดิมเขาเป็นคนเฮฮาและสนุกสนาน ดูเหมือนมื้อค่ำจะเป็นไปอย่างมีความสุข เสียงหัวเราะของทั้งคู่ดังประสานกันเมื่อแจ็คสันเล่าเรื่องตลกระหว่างการถ่ายทำรูมเมต
“โอเคๆ วันนี้ทำดีมากทุกคน แยกย้ายกันได้ แจ็คสันกับมาร์คจะอยู่ต่อหรือกลับเลยก็ได้นะ” แทคยอนหันไปบอก
“ครับพี่ ขอบคุณมากนะครับ ไว้เจอกันพี่”
แจบอมกลับไปตั้งแต่เริ่มถ่ายทำให้ตอนนี้บนดาดฟ้ามีแต่แจ็คสันและมาร์คที่ยืนมองวิวในยามค่ำคืนกันอยู่สองคน มาร์คกางแขนออกเพื่อรับลมที่พัดเข้ามาแรงๆ จนเสื้อปลิวไปข้างหลัง
หมับ!
“เดี๋ยวก็ไม่สบายอีกหรอก” แจ็คสันกอดมาร์คจากด้านหลังแล้วกระซิบข้างหูเบาๆ
“หายแล้วไม่เป็นอะไรแล้วซะหน่อย” มาร์คตอบยิ้มๆก่อนจะจับมือแจ็คสันที่กอดเอวตัวเองอยู่
แจ็คสันเอาคางเกยบนไหล่ลาดของมาร์ค ใบหน้าหล่อยิ้มกว้างออกมาทั้งดวงตาเมื่อมาร์คพูดในสิ่งที่เขาไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากคนตัวบางคนนี้
“เรื่องที่กากาถามเราตอนอยู่ที่ไทย สำหรับเรามีโอกาสเสมอนะ”
แค่นี้แหละ…ที่แจ็คสันหวังคนนี้ต้องการ
Q: ความเห็นเกี่ยวกับมิชชั่นครั้งนี้
Jackson: ดีมากเลยครับ ผมว่ามันเป็นมิชชั่นที่ไม่เครียด จริงๆก็ไม่มีมิชั่นไหนเครียดนะแต่อันนี้คือง่ายสุดแล้วไงแถมยังได้รางวัลดีๆอีก
Mark: เยี่ยมสุดๆ ผมชอบมิชชั่นแบบนี้ อยากให้มีมิชชั่นพร้อมรางวัลตลอดไปเลย (หัวเราะ)
Q: ช่วงที่มาร์คป่วย
Jackson: เพราะผมดูแลเขาไม่ดีเท่าไหร่น่ะครับ มาร์คก็เลยป่วยแต่ตอนนี้ดูแลดีแล้วนะ (หัวเราะ) จะบอกว่าจริงๆแล้วก็ไม่ใช่แค่ผมดูแลเขา ปกติเขาจะดูแลและห่วงผมตลอดเลย ขอบคุณภรรยามากๆนะครับผม
Tbc
มาไวอีก .... แต่งแล้วไม่เครียดไง ...
เหมือนจบตอนต่อตอนเลยแต่งไวT-T
กลับมาหวาน มาร์คไม่งี่เง่าและไม่ขี้งอน
ขอโทษด้วยที่ให้อภัยง่ายๆ = = เพราะมาร์คไม่โกรธด้วยไง
เวลาเราทำผิดต่อใครแล้วเขาไม่โกรธ เราจะรู้สึกผิดมาก ... พิจารณาตัวเองทันที (ใครเป็นบ้าง)
ขอบคุณที่ชอบฟิคเรื่องนี้ บายยย ยังไม่แก้คำผิด ... วันนี้แจ็คกากอีกแล้วเซ็งจุง
tag: #จตง จาร์คแต่งงาน
ความคิดเห็น