คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ♡ grumpy : (เฉิงจัส)
Grumpy
Chengcheng x Justin
PG
ฟ่านเฉิงเฉิงเป็นคนขี้หวงนอกเหนือจากพี่สาวคนสวยอย่างฟ่านปิงปิงแล้ว
อีกคนก็คงจะเป็นฮวงหมิงฮ่าวเด็กฝึกจากค่ายเดียวกันที่ตอนนี้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นคนรักเต็มตัวก่อนจะมาเข้าร่วมรายการ
Idol Producer และแน่นอนเด็กฝึกทุกคนรู้หมดว่าเขากับหมิงฮ่าวหรือจัสตินเป็นอะไรกัน
ถึงจะปกปิดไว้เป็นความลับแบบที่ไม่แนบเนียนเท่าไหร่สุดท้ายก็รู้กันหมด
จัสตินเป็นรุ่นน้องที่อายุน้อยกว่าสองปีแต่มีส่วนสูงเกินเด็กอายุสิบหก
หน้าตาน่าเอ็นดูแต่บางครั้งไอ้หน้าตาน่าเอ็นดูพวกนั้นก็ร้ายกาจเสียเหลือเกิน
ไม่ว่าจะเป็นแกล้งให้เขาหน้าบึ้งบ้าง พูดจาประชดชันบ้าง
ถึงทุกคนจะโอ๋น้องเล็กแต่ถ้าน้องเล็กดื้อเมื่อไหร่ไม่มีหรอกที่จะรอดพ้นจากการดุ
ไม่เฉิงเฉิงก็จูเจิ้งถิงที่จะเป็นคนกำราบเด็กดื้อ ถ้าเป็นเจิ้งถิงจัสตินก็จะไม่กล้าเถียงด้วยเท่าไหร่แต่ถ้าเป็นเขาจัสตินเดินหน้าสู้ลูกเดียว
มันก็คงเพราะเขาตามใจจัสตินมากเกินไป
ประเทศจีนเกือบทุกอย่างมีวัฒนธรรมเป็นของตัวเองและแน่นอนว่าระบบอาวุโสที่นี่ก็ค่อนข้างเคร่ง
แต่ฮวงหมิงฮ่าวแคร์ซะที่ไหน ติดปากเรียกเขาว่าเฉิงเฉิง ฟ่านเฉิงเฉิง จนชินไปแล้ว
“หัดดุน้องซะบ้างนะเฉิงเฉิงอย่าเอาแต่ตามใจ”
เจิ้งถิงบอกทุกครั้งที่จัสตินเอาแต่ใจ
ส่วนเขาได้แต่ยิ้มรับเพราะคงไม่คิดดุอะไรเจ้าเด็กฟันกระต่ายที่เอาแต่วอแวกับทุกคนไม่เว้นอาจารย์
ก็จัสตินยังเด็กในสายตาของฟ่านเฉิงเฉิง
คิดแบบนั้นมาตลอดจนกระทั่ง…
“คุนเกอดีใจจังเลยที่ได้อยู่ทีมเดียวกัน ฮื่อ
เนี่ยคุนเกอโคตรเท่ตอนที่เจอครั้งแรกรู้ไหมว่าจัสตินปลื้มมากหวังจะได้อยู่ทีมเดียวกัน”
น้ำเสียงดีใจจนคนที่ยืนไม่ไกลได้แต่ถอนหายใจกับภาพตรงหน้าก่อนจะกลอกตามองบนเมื่ออีกฝ่ายโผกอดช่ายสวี่คุนแน่น
พูดคุยกันจนเหมือนมีกันอยู่สองคนตรงนี้
เอาเถอะช่ายสวี่คุนก็ดูเท่จริงๆไม่แปลกที่จัสตินจะปลื้ม ฟ่านเฉิงเฉิงปลอบตัวเองแบบนั้น
เพราะใครๆก็ปลื้มสวี่คุนกันทั้งนั้นแหละ
ยังเคยได้ยินเฉินลี่หนงชมแล้วชมอีกจนต้องบอกให้ไปชมเจ้าตัวต่อหน้า
แต่อีกฝ่ายส่ายหน้าพรืด
จัสตินที่ตัวติดกับสวี่คุนเพราะทีมเดียวกันและอีกฝ่ายก็เป็นคนที่จัสตินบอกกับเฉิงเฉิงหลายครั้งว่าอยากสนิทด้วยยังพอเข้าใจอยู่
แต่ไอ้ภาพที่มาแอบมองตอนคนเด็กกว่าซ้อมอะไรคือการที่ปู่ฝานกอดจัสตินจากข้างหลัง
ไม่ก็จัสตินไปวอแวกับจื่ออี้ แถมพอตอนถ่ายทำยังเอาแต่มองหน้าจื่ออี้ไม่เลิกขนาดว่าเขาจ้องมองอีกฝ่ายตรงๆยังไม่เห็นกัน
ให้ตายเถอะฮวงหมิงฮ่าว…
นี่กะจะทำให้เขาหวงจนเป็นบ้าเลยใช่ไหม
จัสตินไม่รู้ว่าทำไมฟ่านเฉิงเฉิงถึงไปกินข้าวโดยไม่รอกันเลยแถมยังไม่พูดอะไรกับเขาสักนิด
พอพูดด้วยอีกฝ่ายก็ลุกหนีหรือไม่ก็ตีหน้าดุเหมือนหมีตัวใหญ่ที่พร้อมจะใช้อุ้งมือตะปบเหยื่อ
ปกติฟ่านเฉิงเฉิงออกจะอารมณ์ดีตลอดเวลาเสียด้วยซ้ำ
เขาแหย่ก็หัวเราะไม่ก็ดึงเข้าไปขยี้ผมจนยุ่ง ยิ่งถ้าเขาร้องไห้เมื่อไหร่เฉิงเฉิงแถมจะโอบอุ้มเหมือนเขาเป็นเด็กน้อยอายุสามขวบ
แต่ดูตอนนี้สิเมินกันอย่างกับว่าจัสตินเป็นวิญญาณที่มองไม่เห็น…
เฉิงเกอคนใจร้าย!
คืนนี้จัสตินหนีมานอนที่ห้องของช่ายสวี่คุนแต่ก็นอนไม่หลับได้แต่พลิกตัวไปมาจนเจ้าของห้องและเจ้าของเตียงต้องลุกขึ้นมามอง
“ถ้าอยากกลับห้องก็กลับเถอะป่านนี้เจ้ากรัมปี้นั่นรอจนหน้าบูดแล้ว”
สวี่คุนหัวเราะเมื่อนึกถึงหน้าบูดของฟ่านเฉิงเฉิง
“แต่เฉิงเกอไม่ยอมคุยด้วย”
จัสตินบอกพลางลุกขึ้นแล้วไปนั่งอยู่ข้างเตียงแทน
สวี่คุนเอื้อมมือไปขยี้กลุ่มผมสีน้ำเงินเข้มจนมันฟูฟ่อง
“แล้วรู้ไหมว่าเพราะอะไร”
จัสตินสายหัวไปมาอมลมพองแก้มจนดูน่ารัก
“เจ้านั่นคงหึง ไม่สิ…หวงหรือเปล่ามั้ง”
“มีอะไรให้หวงเล่า ทุกคนก็เป็นเกอเกอหมดเลยนะ”
“คนมันจะหึงอ่ะจัสตินไม่มีเกอเกออะไรทั้งนั้นแหละเจ้าหนู
รีบกลับไปห้องไปง้อเจ้าส้มหน้ากรัมปี้เดี๋ยวนี้เลย”
“แต่…”
“go”
เฉิงเฉิงได้ยินเสียงประตูเปิดและคงไม่ต้องเดาเลยว่าเป็นใคร
ถึงจะนอนเข้าหากำแพงแต่มันเดาได้ไม่ยากเจ้าเด็กฟันกระต่ายที่ไม่ยอมกลับมานอนห้อง
จูเจิ้งถิงจะไปตามแต่เขาห้ามเอาไว้เพราะคิดว่ายังไงจัสตินก็ต้องกลับมานอนที่ห้องอยู่ดี
เสียงฝีเท้าหยุดลงที่ข้างเตียงเจ้าของเตียงยกยิ้มมุมปากก่อนที่สัมผัสหนักๆที่เอวกับหลังพอจะทำให้รู้ว่าจัสตินกำลังนอนกอดเขา
“ใครให้นอนกอด” พูดเสียงแข็งแล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับเด็กดื้อที่เบะปากจนมันยับยู่ไปหมด
“จะกอด”
“ไม่ให้กอด” พูดแล้วก็เขยิบหนีถึงจะหนีไม่พ้นก็เถอะ
สุดท้ายเจ้าตัวดื้อก็เขยิบขึ้นมานอนทับบนตัวของคนโตกว่าเอาคางเกยกับอกแถมยังถูไปถูมาทำเหมือนลูกหมาเพิ่งหย่านม
“ดื้อ”
“ห้ามดุ ห้ามๆ ฮื่อ เฉิงเก้อห้ามดุ”
เฉิงเฉิงส่ายหัวก่อนจะยกมือขยุ้มกลุ่มผมสีน้ำเงินด้วยความมันเขี้ยว
เจ้าตัวดื้อเลยได้ทีเขยิบขึ้นมาจนกระทั่งปากอิ่มนั่นกดจูบที่ปลายคางแถมยังขบกัดย้ำๆ
“ดีกันน้า”
นิ้วก้อยถูกชูขึ้นแล้วโบกไปมาตรงหน้า
เฉิงเฉิงจับก่อนจะงับเข้าที่ปลายนิ้วเบาๆ
“รู้หรอว่าเกอโกรธอะไร”
“รู้สิ ก็เกอหวงใช่ไหมล่ะก็อย่างว่าคนมันหน้าตาดีเนอะ”
ยังมีหน้ามาพูดทะเล้นอีกเจ้าฟันกระต่าย เฉิงเฉิงส่ายหัวให้กับความทะเล้นนั้น
“น้า… ดีกันเถอะอย่ากรัมปี้เลยนะๆๆ
หน้าดุไม่เห็นหล่อเลยหน้ายิ้มหล่อกว่าตั้งเยอะ”
เฉิงเฉิงยกมือบีบปลายจมูกของเจ้าตัวดื้อบนตัวแรงๆด้วยความมันเขี้ยวแต่อีกฝ่ายเอาแต่ยิ้มจนตาสองข้างหยี
ผมยุ่งๆที่หน้าม้าลงมาปิดหน้าปิดตายิ่งดูเหมือนลูกหมาเข้าไปใหญ่เลย
“จุ้บก่อนสิ”
“โห่ อะไรอ่ะทำไมต้องจุ้บดะ—”
จัสตินย่นจมูกใส่คนพี่เมื่อถูกมองด้วยสายตาเหมือนหมีโกรธ เขยิบตัวขึ้นสูงอีกก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากนุ่มหยุ่น
เฉิงเฉิงพลิกเพื่อให้คนบนตัวหล่นลงไปข้างตัวแล้วรั้งน้องเข้ามากอดจนจมหายไปในอก
“หวงนะ”
“อื้อ ดีใจที่เกอหวง”
“เจ้าฟันกระต่ายเอ๊ย”
“นอนได้แล้วหมิงฮ่าว เฉิงเฉิงรบกวนคนอื่น”
จูเจิ้งถิงตะโกนดังลั่นตามด้วยเสียงหัวเราะของเจ้าของชื่อทั้งสองคน
fin.
อย่าให้พี่เฉิงมองแรงบ่อยๆแม่กลัวลูกเขยตาจะหลุดจากเบ้า
LOL
#daisyfic
ความคิดเห็น