คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : OSㅣAGAIN
เสียงครางกระเส่าดังลั่นอพาร์ตเมนต์เล็กๆในย่านดัง รอยขีดข่วนบนแผ่นหลังแกร่ง หน้าอก รวมไปถึงต้นคอ
กายเชื่อมกายที่โถมเข้าหากันราวกับว่ามันคือสงครามบนเตียงนอน
“อึก…มินโฮ…อ๊ะ”
เสียงเย้ายวน เซ็กซี่ ที่ทำให้คนข้างบนเผลอกระแทกช่วงล่างแล้วก้มลงบดขยี้ริมฝีปากบางซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แผ่นอกขาวที่เขาตีตราจองเกือบทุกพื้นที่บนตัวอีกคน รอยคิสมาร์กที่คอเด่นชัดแน่ในวันพรุ่งนี้
แต่มันไม่ได้ทำให้มินโฮหยุดสร้างรอยรักพวกนี้เลย ยิ่งเสียงครางข้างหูเย้ายวนใจเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งโหมกระหน่ำร่างกายเข้าไปแรงขึ้น แรงขึ้นเรื่อยๆ จนคนตัวบางใต้ร่างสั่นคลอน
นิวท์ปรือตารับสัมผัสรุกล้ำเข้ามาในโพรงปากร้อนที่เจือด้วยกลิ่นฉุนๆของแอลกอฮอล์ที่เพิ่งดื่มเข้าไปก่อนหน้า ริมฝีปากบดคลึง ขบเม้มจนได้กลิ่นคาวของเลือด
“นายเซ็กซี่เป็นบ้าเลยรู้ตัวไหม”
เสียงหัวเราะเล็กๆดังขึ้นหลังจากที่ถูกอีกคนชม มินโฮอดไม่ได้ที่จะไม่ก้มลงฟัดคนตัวขาวใต้ร่างอีกหลายๆรอบสุดท้ายเขาก็ปล่อยให้คนเอาแต่ใจกลืนกินร่างกายซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่ปริปากบ่นซักค่ำ
ร่างเปลือยเปล่ากอดกันกลมจนแทบไม่มีที่ว่างให้อะไรเข้าไปแทรก มินโฮรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าตาบานเล็กเข้ามาแยงตา
สัมผัสหนักๆบนอกทำให้ต้องปรือตาบวมๆก้มลงไปมองก่อนจะยิ้มบางๆออกมาเมื่อถึงบทรักเมื่อคืน
เขาซื้อนิวท์มาจากข้างถนนแห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก ตั้งใจเอามาเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์ชั่วครั้งชั่วคราว
แต่ผิดคาด…
ผู้ชายตัวขาวคนนี้อยู่กับเขามาเกือบสามปีตั้งแต่วันนั้น กลายเป็นความผูกพันเล็กๆที่ก่อตัวขึ้น
“ตื่นได้แล้วเด็กดื้อ”
เขากระซิบข้างหูแผ่วเบาแต่เหมือนอีกฝ่ายไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
มินโฮหัวเราะแล้วขึ้นคร่อมเพียงแค่นั้นอีกคนก็ลืมตาขึ้นมาด้วยแววตาดุๆเอ่ยปากไล่เขาด้วยเสียงแหบๆ
“ลงไปมินโฮ นายต้องไปวิ่งตอนเช้าไม่ใช่หรอ”
มินโฮส่ายหน้าก้มลงพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้นิวท์ต้องหวีดครางขึ้นมาอีกครั้ง
“วันนี้ฉันไม่อยากวิ่ง ฉันอยากออกกำลังกายตอนเช้ากับนายมากกว่านิวท์”
End.
เป็นฟิคที่สั้นมาก ...
เราย้ายจากblog มาไว้ที่นี่แทนนะเผื่อใครเคยอ่าน
blog เอาไว้ลง NC จะได้ไม่งง
:D
ความคิดเห็น