คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ♡ WGM EP.0
EP.0
การแต่งงานคืออะไร?
คุณสามารถเสิร์ชกูเกิลเหมือนที่ผมกำลังอยู่ตอนนี้เพื่อหาคำตอบให้ตัวเองว่าจริงๆแล้วงานแต่งงานคืออะไร เว็บแสดงผลยาวไปรู้กี่สิบหน้าแน่นอนว่าผมไล่ดูตั้งแต่อันแรก ถ้าไม่มาเสิร์ชดูผมไม่รู้จริงๆว่ามีคนสงสัยและคับข้องใจเหมือนผมว่าตกลงแล้วที่คนสองคนมาเจอกัน รักกัน ขอแต่งงาน แล้วอะไรคือหลักประกัน กระทู้ในบล็อกที่ผมกำลังอ่านทุกคนต่างมีความคิดที่ต่างกัน คำตอบต่างกัน มันแน่นอนว่าต้องแตกต่าง มนุษย์เราเกิดมาเพื่อแตกต่างในบางเรื่องอยู่แล้ว
“แจ็คสันดูอะไรอยู่วะนั่งเงียบเชียว”
อิมแจบอม เพื่อนสนิทควบตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวของผม หมอนี่เป็นคนหน้าตาดีจัดว่าดีมากถ้าเทียบกับผมมันก็พอถูๆไถๆไปได้ ผมเคยถามเหตุผลมันอยู่เหมือนกันว่าทำไมมันถึงเลือกที่จะเป็นแค่คนดูแลทั้งที่มันจะเป็นนักแสดงเหมือนผมก็ได้ พอรู้คำตอบของมันทำเอาผมหลุดขำ
“ก็ไม่อยากจะดังกว่าหวังแจ็คสันเว้ย แบบถ้าอิมแจบอมเป็นนักแสดงนี่แนวหน้าของเกาหลีไม่อยากจะบอก”
แจบอมมักพูดทีเล่นทีจริงอยู่ตลอด จนกระทั่งวันนึงที่ผมเอ่ยปากถามมันอีกครั้งแล้วก็ได้คำตอบที่คิดว่าเข้าใจง่ายที่สุด
“สุดท้ายคนเราก็อยากมีชีวิตส่วนตัวกับคนรักสักคน ถ้ากูเป็นนักแสดงแบบมึงตายห่าพอดีจะทำอะไรโดนจับจ้องไม่รู้ดิ่ไม่ชอบแบบนั้นวะ”
คำตอบของแจบอมตรงใจผมทุกอย่าง ไม่รู้สิตอนนั้นคิดว่าอาชีพอะไรที่ทำให้ผมแสดงออกและท้าทายได้อย่างเต็มที่ ตอนนั้นละทิ้งความฝันในการเป็นนักกีฬาฟันดาบที่ตัวเองฝึกฝนอยู่หลายปีเพื่อหาสิ่งที่ท้าทายกว่า พอได้มายืนตรงจุดนี้ผมถึงรู้ว่าจริงๆแล้ว มันโดดเดี่ยวจนน่าตกใจเลยล่ะ
“ก็ท่องเว็บเรื่อยเปื่อย ว่าแต่ตารางรายการที่กำลังจะไปออกได้มายัง”
ผมหันไปถามมันที่นั่งกดโทรศัพท์อยู่ข้างๆ แจบอมยักไหล่เล็กน้อยแล้วส่ายหัวให้ผม
“รีบหรอกูเห็นรายการอื่นมึงไม่ยักจะถามหา” มันหรี่ตามองผมอย่างสงสัย “หรืออยากเป็นเจ้าสาวจนตัวสะ โอ้ย!”
มันพูดยังไม่ทันจบผมก็ถีบมันตกโซฟาไปก่อน แจบอมร้องโอดโอยเหมือนนักแสดงเวลาทำตัวเว่อร์ก่อนจะลุกขึ้นมาส่งสายตาอาฆาตให้ผมแล้วหยิบกระดาษออกมาจากกระเป๋าส่งให้ผม
“เขาบอกว่าให้มึงเป็นเจ้าบ่าว ตลกดีวะฝ่ายนู้นเหมือนจะเลือกไม่ได้มึงก็ดูประวัติคร่าวๆแล้วก็คิดแผนตอนจะไปเจอกันด้วยนะ ไม่มีสคริปต์เขาบอกว่าอยากเห็นมึงวางแผนเอง”
ผมรับมาแล้วพยักหน้าเล็กๆให้แจบอม
“กูไปแล้วนะ อย่าลืมอีกสามวันเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวได้เลย อยากเห็นหน้าเจ้าสาวของมึงจะแย่”
แจบอมลากลับไปแล้ว จริงๆผมกับมันพักอยู่ด้วยกันแต่ช่วงนี้มันกำลังต้องไปเฝ้าดูนักแสดงรุ่นน้องคนใหม่ของค่ายผม ไม่ใช่ว่ากระแสนิยมในตอนนี้ของผมกำลังตกหรือมีข่าวฉาวอะไรแต่เพราะผมทำงานจนไม่ได้พัก นั่นแหละเหตุผลที่ต้องปั้นเด็กใหม่มากอบโกยรายได้
ผมหยิบกระดาษที่แจบอมให้มาอ่านดู ไม่มีรูปถ่าย มีเพียงแค่ประวัติสั้นๆ ย้ำว่าสั้น ชื่อ อายุ วันเกิด ชื่อวงและค่ายที่สังกัดอยู่
มาร์คต้วน (ต้วนอี้เอิน)
4 กันยายน 1991 (24)
วง GOT3 / สังกัดค่าย: Starlight Ent.
ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อค่ายนี้เลย
ด้วยความสงสัยผมหยิบไอแพดขึ้นมากดหาข้อมูลเกี่ยวกับค่ายเพลงและคนที่ชื่อมาร์คต้วน กูเกิลไม่ได้บอกอะไรมากนัก ข่าวที่มีเพียงไม่กี่ข่าวแถมยังเป็นข่าวที่ชวนให้รู้สึกเห็นใจ
“GOT3 เดบิวต์ ท่ามกลางความล้มเหลวในการบริหารงานของค่าย”
“GOT3 แป๊ก! ปีกว่ากับ3มินิอัลบั้มไม่มีสักรางวัล น้องใหม่แซงหน้าคว้ารางวัลศิลปินหน้าใหม่”
“อยู่หรือไปกับวงบอยแบนด์หน้าใหม่ไร้คุณภาพ”
ผมถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย สื่อสมัยนี้ชอบพาดหัวข่าวให้คนอ่านเข้าใจผิดไม่ก็พาดหัวข่าวทำร้ายจิตใจศิลปินนักแสดง ใส่สีตีไข่กันสารพัดเพราะผมก็โดนจะบอกว่าโดนหนักกว่านี้ก็ได้ก็ผมอยู่ในวงการมาเกือบสี่ปีแล้ว จนเริ่มชินกับพวกนักข่าวที่ไร้จรรณยาบรรณ
แฟนคาเฟ่ของGOT3 ดูจะมีสมาชิกน้อยเหลือเกินนั่นยิ่งทำให้ผมรู้สึกแปลกใจว่าทำไมทางรายการ ถึงเอาคนที่กำลังจะดับมาแต่งงานกับผม ไม่ใช่ว่าผมดูถูกเขานะแต่รายการน่าจะเลือกคนที่ดังพอๆกับผมสิใครก็ได้ที่ดังและสามารถเรียกเรตติ้งรายการที่เขาต้องการได้
หรือผมเข้าใจอะไรผิด?
ผมละความสนใจจากคาเฟ่ร้างๆมาเป็นบ้านแฟนไซส์ที่เขาพิมพ์หน้าเว็บว่าเป็นบ้านหลังแรกของมาร์คต้วน
Tuanyien.com ระวังตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ !
คิ้วของผมเลิกขึ้นเหมือนที่ตอนนี้มุมปากหยักกำลังยกยิ้มกับคำโปรยปรายหน้าบ้าน หน้าเจ้าของรูปใหญ่จนแทบจะเห็นรูขุมขน ให้ตายเถอะผมไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่ดังทั้งๆที่พอผมเห็นเขาเมื่อกี้ครั้งแรกยอมรับเลยว่า
“น่ารักเป็นบ้าเลยวะ”
ผมไม่เข้าใจว่าทำการที่เราจะประสบความสำเร็จอะไรมันจะต้องเหนื่อยขนาดนี้ โดนดูถูกจากคนรอบข้าง คำพูดร้ายๆที่พูดให้เราได้ยินทุกวัน สีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของคนในค่าย
“เถอะนะมาร์ค ถือว่าช่วยพวกเราในค่ายเถอะวงนายด้วย ถ้านายไปออกรายการนี้รับรองดังเปรี้ยงแน่ๆ”
ผมถอนหายใจออกมาครั้งที่ร้อยแล้วมั้ง ย้อนไปตอนเช้าเราไม่มีตารางงานหรือเรียกว่าไม่มีมาตั้งนานแล้ว จะมีก็แค่งานโชว์เล็กๆน้อยๆ นั่นทำให้เราไม่ต้องตื่นเช้าไปไหน แต่วันนี้ตอนเช้าตรู่ทางค่ายโทรมาบอกมีรายการดังต้องการให้ผมไปออก ตอนแรกที่ได้ยินมันเหมือนต้นไม้ขาดน้ำแล้วได้น้ำรู้สึกเหมือนพระเจ้ามาโปรด แต่พอไปถึงบริษัทรู้ข้อตกลงทั้งหมดแทบอยากจะขอไอ้ท่ายินดีเมื่อกี้คืน
“เอาเป็นว่าเรายังบอกไม่ได้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่เป็นคนที่ดังมากๆในตอนนี้เขาจะทำให้นายและบริษัทได้อะไรแน่นอน”
พีดีรายการพูดกับผมและหันไปยิ้มให้ประธาน จริงๆผมไม่ได้อะไรกับรายการแต่งงานนี่เพราะผมก็ดูเหมือนกันมันจะไม่แปลกถ้าผมได้แต่งงานกับเกิร์ลกรุ๊ปสักวง มิสเอ วันเดอร์เกิร์ล ซอนมี อายอน หรือใครก็ได้เหมือนที่คนอื่นเขาแต่งกัน แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป พีดีรายการบอกว่าเนื่องจากตอนนี้กระแสชายชายกำลังมาแรงผลสำรวจต้องการให้รายการนี้เอาคู่ชายชายมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันบ้าง และเขาเองก็ต้องการหาความแปลกใหม่ให้รายการโดยให้ไปอยู่ด้วยกันจริงๆ ไม่มีกล้องติดยี่สิบสี่ชั่วโมงหรืออะไรที่น่ารำคาญเพียงแค่พอตอนถ่ายทำตามสคริปต์ทุกอย่างถือเป็นอันเรียบร้อย แต่ที่ให้ไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันนั่นเพื่อความสนิทสนม
“นายต้องเป็นเจ้าสาวนะ”
ประโยคนี้แหละที่ทำให้ผมกลืนไม่เข้าคายไม่ออกไม่รู้ว่าจะตอบตกลงดีไหม แต่งงานกับผู้ชายไม่พอแถมได้ตำแหน่งเจ้าสาวอีกถ้าพ่อแม่รู้จะทำหน้ายังไงแม้มันจะเป็นงานก็เถอะ ปกติแค่จิ้นในวงให้พอเซอร์วิสได้อันนั้นมันชิน ผมกับแบมแบมหรือยองแจแทบจะเรียกว่าเหมือนพี่น้องคลานตามกันมาแล้วสนิทจนหอมแก้มก็ไม่รู้เขินอายแต่นี่ใครก็ไม่รู้ ถ้าเป็นลุงคนไหนแล้วผมจะทำยังไง
“มาร์คถือว่าช่วยบริษัทสักครั้งเถอะ ตอนนี้พวกเราแย่มากนะถ้านายไม่คว้ามันเอาไว้มันอาจจะไม่มีอีกแล้ว”
ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมพยักหน้าตอบตกลง ทุกคนในบริษัทถอนหายใจอย่างโล่งอกทุกคนรุมเข้ามากอดผม อวยพร แล้วก็ขอบคุณ โดยเฉพาะจินยอง และสมาชิกอีกสองคนของผม พวกเขาเดินเข้ามากอดผมพวกเขารู้ว่าผมอึดอัดใจ
“ถ้าผมทำแทนพี่ได้ผมก็อยากทำนะ” แบมแบมพูดแล้วซุกเข้าที่อกผมน้องมันเหมือนจะร้องไห้นิดๆ
“ใช่ ผมขอโทษนะพี่มาร์ค ช่วยอะไรพี่ไม่ได้เลย” คราวนี้เป็นเสียงสั่นๆของยองแจ
“นายไปอยู่ที่นั่นก็ต้องดูแลตัวเอง ส่วนเจ้าสองลิงนี่เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
สุดท้ายคนที่ผมพึ่งพาได้ที่สุดก็ผู้จัดการส่วนตัวของเรา ปาร์ค จินยอง จินยองกอดผมแน่นเราสี่คนกอดกันแน่นในห้องประชุมเล็กๆที่ตอนนี้ไร้ซึ่งผู้คน พีดีรายการบอกแค่ว่ารออีกสามวันผมก็จะได้รู้ว่าคนที่คู่กับผมคือใคร ให้ผมเตรียมเก็บข้าวของที่จำเป็นไปที่บ้านใหม่ที่นั่นจะเป็นบ้านใหม่ของผมไปอีกหลายเดือนจนกว่าจะถ่ายรายการจบ
ถึงตอนนั้นคุณอาจจะรู้จักผมมากกว่านี้ คุณอาจจะหลงรัก GOT3 และคุณอาจจะหลงรักผม
tbc.
talk
ฟิคใสๆ
เมื่อกี้ลืมเปิดให้คอมเม้นท์ กำ ...
ความคิดเห็น