ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : น้องมีนา
หอหญิง
แฮ่กกกๆ แฮ่กกกกกกๆ เหนื่อยชะมัดเลย
สงสัยใช่ไหมล่ะ ว่าฉันมาทำอะไรที่หอหญิง วันนี้ฉันอุตส่าห์ตื่นแต่เช้าเพื่อมารับยัยแอมเบอร์ถึงในหอ เพื่อจะชวนเธอไปทานข้าวเช้าด้วยกันน่ะ แต่เมื่อไหร่ยัยนั่นจะออกมาซักทีนะ คนอื่นเค้าจะคิดว่าฉันโรคจิตหรือป่าวนะ ที่มาด้อมๆมองๆแถวๆหอหญิงน่ะ อ๊ะ!!แอมเบอร์นี่
"แอมครับ"เธอเห็นฉันแล้วแหละ
"ซัมเมอร์ มาทำอะไรที่หน้าหอหญิงคะ"
"มารับแอมไปทานข้าวด้วยกันไงครับ"
"ไม่เห็นจะต้องทำถึงขนาดนี้เลยนี่คะ โทรมาชวนก็ได้"
"ผมมีเบอร์แอมซะที่ไหนเล่าาาา"ฉันทำท่าปากจู๋อย่างงอนๆ
"ขอโทษค่ะ แอมลืมไป งั้นเอามือถือซัมเมอร์มาซิคะ"เธอเอามือถือฉันไปแล้วกดโทรเข้ามือถือตัวเองแล้วเมมเบอร์เธอให้เสร็จสรรพ
"นี่ค่ะ ไปกันดีกว่าค่ะ"
แล้ววันๆนึงก็ผ่านไป ไวเหมือนโกหก แต่วันนี้เหมือนขาดอะไรไป อ่อ น้องมีนาไง วันนี้ฉันไม่ได้เจอน้องเค้าเลยอ่ะ ไลน์ก็ไม่ทักมา แปลกแหะ
s'summer: ทำอะไรอยู่ครับ
noo'meena: รอพี่ทักมาอยู่ไงค่ะ
s'summer: รอพี่หรอครับ
noo'meena: ค่ะ วันนี้พี่ไม่มาหาหนูเลย
ทำไมฉันต้องไปหาหล่อนด้วยย่ะ ที่ฉันทักเธอไปก็ดีเท่าไหร่แล้ว
s'summer: พอดีวันนี้พี่เรียนทั้งวันอ่ะครับ
noo'meena: ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
s'summer: ดึกแล้ว นอนได้แล้วนะครับ
noo'meena: ค่ะ ฝันดีค่ะ พี่ซัมเมอร์
s'summer: ฝันดีครับ น้องมีนา
ห๊าววววว~ง่วงจัง
จริงสิ ทักยัยแอมไปหน่อยดีกว่า
s'summer: หลับรึยังครับ
amber'rr: ยังค่ะ ซัมเมอร์ล่ะคะ ยังไม่นอนอีกหรอ
s'summer: กำลังจะนอนแล้วล่ะครับ แต่ "ผมคิดถึงแอมน่ะครับ" เลยนอนไม่หลับ
amber'rr: แหม ปากหวานจังเลยนะคะ
s'summer: ผมพูดความจริงนะครับ
amber'rr: กำลังพิมพ์......
ทำไมพิมพ์นานจัง ฉันจะหลับแล้วนะเนี่ย งีบสักแปปดีกว่า
แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามา ทำให้ร่างเล็กที่นอนอยู่ ตื่นมาด้วยความงัวเงีย
อื้อออ บิดขี้เกียจเล็กน้อย นี่กี่โมงแล้วเนี่ย
' ไลน์:ข้อความจาก amber'rr '
"amber'rr: แอมก็คิดถึงซัมเมอร์เหมือนกันค่ะ"
กรี๊ดดดด (?) ยัยแอมคิดถึงฉันด้วยแหละ แกร๊ นี่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เสน่ห์เหลือล้นจริงๆเลยฉันเนี่ย สายแล้วนี่นา เดี๋ยวจะเข้าเรียนสาย ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า
ลา ล้า ลัล ลา ~ ฉันเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี วันนี้ฉันอารมณ์ดีจัง ต้องมีอะไรดีๆเกิดขึ้นแน่ๆ(จำได้ว่าแกเคยพูดแบบนี้ไปแล้วนะ)
เอ๊ะ!!คนพวกนั้นมุงทำอะไรกันนะ ฉันพยายามจะแทรกเข้าไปดูแต่ก็เห็นแค่นิดๆเป็นรูปคนอะไรซักอย่าง
เฮือกกกก นั่นฉันนี่นา ไม่ยักกะรู้ว่าเค้ามีประกาศแนะนำเด็กใหม่ด้วย
"นั่นพี่ซัมเมอร์นี่"พรึ่บ ทุกคนหันมามองฉันเป็นตาเดียว
"อร๊ายยยย พี่ซัมเมอร์จริงๆด้วย"
"กรี๊ด พี่คะ ขอเบอร์หน่อยค่ะ"
"พี่คะ ขอไลน์ได้ไหมคะ"
"พี่คะ หนูเจนนะคะ พี่สนใจหนูไหมคะ"
"เอ่อออออ พี่ขอตัวนะครับ"จะอยู่ทำไมล่ะ ชิ่งสิครับ
"พี่จะไปไหนคะ รอหนูด้วย"ตามไม่เลิกเลยแหะ เด็กพวกนี้
'ห้องสมุด'
นี่แหละหลุมหลบภัยของฉัน
'พี่ซัมเมอร์ อยู่ไหนคะ'
'พี่ซัมเมอร์ ออกมานะคะ มาหาน้องงง'
'นี่ห้องสมุดนะคะ ห้ามส่งเสียงดังค่ะ'
เสียงเงียบไปแล้วแหะ คงจะไปแล้ว
"เฮ้อออออ ไปซักที"
"หนีกิ๊กหรอคะ"
"เห้ยยยย อะ..แอม"อยู่ๆยัยแอมก็โผล่มาข้างหลังฉันหัวใจเกือบวายแหน่ะ
"ฮ่าๆซัมเมอร์นี่ตลกจังนะคะ"
"แอมอ่า มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงผมก็ตกใจหมดสิครับ"
แล้วฉันนั่งคุยกับแอมเบอร์เกือบเที่ยงแหน่ะ พอดีวันนี้ช่วงเช้าไม่มีเรียนน่ะ
"จะเที่ยงแล้วแอมไปก่อนนะคะ เดี๋ยวเพื่อนจะรอ"
"ครับ"
ห้อง 3/1
กริ๊งงงง~
"พี่ซัมเมอร์"ทันทีที่น้องมีนาออกมาจากห้องก็เห็นผมนั่งรออยู่ เธอตกใจเล็กน้อย แล้วกลับมาทำหน้าบึ้งใส่
"พี่มาทำอะไรคะ"
"พี่ไม่มีเพื่อนกินข้าวเลยง่า เลยจะมาชะ.."
"ชวนหนูไปทานข้าวเป็นเพื่อน"
"ครับ แหะๆๆ"
"หนูไม่ว่างหรอกค่ะ"
"ง่ะ ได้ไงอ่ะ พี่อุตส่าห์มาชวนถึงที่เลยนะ งอนที่เมื่อวานพี่ไม่มาหาน่ะหรอ"
"ป่าวคะ"
"งอนพี่จริงๆด้วย"หล่อนมีสิทธิ์อะไรมางอนช้านนนนนน คนยิ่งหิวข้าวอยู่ แต่ถึงฉันไม่อยากง้อยังไงฉันต้องง้ออยู่ดีนี่นา เพราะฉันเป็นผู้ชายอยู่ เดี๋ยวจะโดนหาว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษ แต่เค้าง้อกันยังไงนะ ฉันไม่เคยมีแฟน ไม่รู้ต้องทำไงอ่ะ อ่อ เลียนแบบซีรี่ย์เอาก็ได้
"จะไม่ไปทานข้าวกับพี่จริงๆหรอ" เงียบอีก ไม่สบตาอีก จริงๆเลย ผู้หญิงเนี่ย(แกก้อผู้หญิงนะ) ทำใจก่อน หายใจเข้า หายใจออก พรึ่บบบบ ฉันเดินเข้าไปกอดน้องมีนาจากด้านหลัง รู้สึกขนลุกยังไงไม่รู้แหะ
"พี่ซัมเมอร์ทำอะไรคะ คนมองหมดแล้ว"น้องมีนาตอบพร้อมกับหน้าแดงนิดๆ
"ก็น้องมีนางอนพี่ ไม่ยอมไปทานข้าวกับพี่"นี่ไง แผนนี้ได้ผลชัวร์แต่ฉันเริ่มรู้ว่ามันผิดที่ไปหน่อยนะ เพราะฉันกอดน้องเค้าหน้าห้องเรียนเลย มันโจ่งแจ้งไปไหมเนี่ย ฉันคิดผิดหรือเปล่าที่ใช้วิธีเนี้ย
"ปะ ปล่อยเถอะคะ หนูไปทานข้าวกับพี่ก็ได้"
"จริงนะ งั้นไปกันเถอะ"ในหัวฉันตอนนี้ คือออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด รู้สึกอายอย่างบอกไม่ถูกเลย
แล้วทุกๆวันของฉันก็ผ่านไปเรื่อยๆทุกวันนี้ ฉันสนิทกับแอมเบอร์มากๆไปไหนมาไหนกับแอมเบอร์ตลอด แต่ฉันก็ยังไม่ได้จีบเธอแบบจริงจังซักที ได้แต่สนิทแบบเพื่อน ก็ฉันจีบใครไม่เป็นนี่นา แต่กับน้องมีนาก็ไปได้ดีนะ เหมือนเป็นน้องสาวอีกคนนึงเลยล่ะ
นี่ก็ผ่านเป็นอาทิตย์แล้ว ฉันยังไม่ได้ไปทัวร์แถวๆนี้เลยอ่ะ ชวนใครดีนะ ฟรุตโตะ น้องมีนา หรือ แอมเบอร์ดี แต่ที่ฉันมาที่นี่เพราะแอมเบอร์นี่นา งั้นชวนแอมเบอร์นี่แหละ
ตรู๊ดดดดดด~
ใช้เวลาไม่นานเธอก็รับสาย
"ฮัลโหลลลลลล"
(ว่าไงคะ มีธุระอะไรหรอ)
"คือ วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ แอมว่างไหมครับ"
(ค่ะ แอมว่างทั้งวันค่ะ)
"งั้น จะเป็นอะไรไหมถ้าผมชวนแอมไปเดทนะครับ"
(เดทหรอคะ)
"คะ ครับ คือผมย้ายมาอยู่นานแล้ว เลยอยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างน่ะครับ"
(แอมยังไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ ถ้าซัมเมอร์อยากไปแอมพาไปได้ค่ะ)
"จริงหรอครับ งั้นวันอาทิตย์เจอกัน2โมงเช้า หน้าโรงเรียนนะครับ"
(โอเคค่ะ บายค่ะ)
"ครับ"
ฉันคงต้องจริงจังกับเรื่องนี้สักที เธอจะต้องตกหลุมรักฉัน แอมเบอร์........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น