ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แฟนฟิค Devil May cry 3

    ลำดับตอนที่ #1 : Misson1:บทนำนะเนี่ย

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 49


    DEVIL MAY Y(and K)

    แต่งโดย  JIM   E-MAIL :  datedemonXIII@hotmail.com    datedemon@thaimail.com

    สถานที่อัฟประจำ www.all-final.com

    สูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ....................... แล้วลงมือแต่ง

    เธอเองก็คงเคยได้ยินมาบ้างแล้วใช่มั้ย?.......... เรี่องวายๆ เกี่ยวกับสปราดี้  ตอนฉันนั่งกินลาบเลือดอยู่ พ่อฉันเล่าให้ฟัง ...............................

    นานมาแล้ว...........ปีศาจตนหนึ่ง ปีศาจที่ชอบแต่งตัวด้วยชุดสีม่วง  นามว่า  (มาดาม) สปราดี้ (สปราด้า) ...... เขาใช้พลังท่าเต้นสะท้านโลกันต์สยบเหล่าปีศาจ  และซ่อนสูตรลับเพื่อความเป็นนักเต้นอะโกโก้ที่ดีไว้ที่โลกปีศาจ และปิดผนึกหอคอยเทคมีถอยกรูด(เทน-มิ-กรู)ที่ที่เป็นแหล่งรวมไอปีศาจ(สีม่วง)  เอาไว้

    ฉันสำลักลาบเลือด และปาดคราบเลือดที่ริมฝีปาก  ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หรอ พ่อต้องเล่านิทานหลอกเด็ก(โข่ง) ให้ฉันฟังแน่ๆ

    นี่.......แต่จะบอกอะไรให้....มันไม่ได้เป็นเรื่องโกหกนะ  ปีศาจเกย์สะท้านโลกันต์ สปราดี้น่ะ  มีอยู่จริง.....

    อะไรนะ....ฉันรู้ได้ไงน่ะหรอ....หึหึหึ  อิ๊ อิ๊ อิ๊   ฉันเคยแอบดู เอ๊ย...ฉันเคยเจอลูกชายของสปราดี้ มาแว้ว นะเอ้อ...ทั้งสองคนเลยด้วย............

    แต่มันก็ โค ตะ-ระ แปลก เจ้าลูกตัวดี(ที่หน้าเหมือนโคลนนิ่งมาจากพ่อเป๊ะเป๊ะ)  มันไม่ค่อยจาถูกกันเท่าไหร่  เจอหน้ากันทีไร  นอกจากฟาดฟัน(ด้วยดาบ) กันแล้ว ต้องแข่งเต้นกันทู้ก......ที... ถึงว่าเชื้อพ่อมันแรง

    เฮ้อ....แต่มันก็ต้องมีการตัดสินสักทีละน้า...ว่าใครจะเป็น ราชา(นี)แด๊นซ์สืบทอดจากพ่อ เพียงหนึ่งเดียว...............

    น่ง นง น้ง นง น่ง นง น่ง น้ง.........ฮา.......เร.........รี.........กู้.........อี.......เร...  (เสียงเพลงประกอบ)

    ดันตี้ และเวอร์จี้  ดวลดาบกลางสายฝนกันอย่างสูสี  ดาบสะกิดแก้มขาวๆ คนละที  ทั้งสอง ทิ้งดาบลงพื้นพร้อมกัน เวอร์จี้หันไปควัก....กระจกบานเท่าฝาถังขยะออกมา ส่วนดันตี้ ใช้ดาบของตัวเองให้เป็นประโยชน์ สำรวจหน้าตัวเอง พบรอยแผลบนใบหน้า ดันตี้จับแผลตัวเองเบาๆ ด้วยมือที่สั่นๆ   ก่อนที่ทั้งสองจะร้อง(กรี๊ด...) และปะดาบกันต่อ

    ขณะที่พวกเขายังคงไม่ยั้งมือต่อสู้กัน

    "อะไรเอ่ย อยู่ข้างหน้า"   เวอร์จี้ถาม

    "ก็หูไง ฟะ หรือจะให้มันอยู่ตรงจมูก"  ดันตี้ตอบ

    " ถ้ามีลูกเป็ดถูกแกล้ง  ถามว่าลูกเป็ดจะฟ้องแม่ว่ายังไง"  เวอร์จี้ ยังถามกวนสมาธิของดันตี้

    "ก๊าบๆ สิฟะ หรือเป็ดบ้านแกร้อง เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก"  ดันตี้เริ่มหงุดหงิด

    "อะไรเอ่ย ใส่ก่อนถอดหลังสุด"   ดันตี้ฉุกคิด

    "กางเกงในไง" 

    "ผิด"      เวอร์จี้ได้โอกาสทีดันตี้เสียจังหวะ เขาก็

    "ฉึกกกก"   

    "ทำไมผิดละว้า......."   ดันตี้พูดก่อนจะล้มลงไปกองกับพื้น

    "เพราะฉันไม่เคยใส่......ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..."    เวอร์จี้พูดอย่างพูดชนะ แล้วเสยผมด้วยมาดเท่ห์ระเบิด(อ๊างงง จากหมาชิสุ กลายเป็นสิงโตแย้ว...หมายถึงทรงผม)

    "ตัวโกงก็งี้แหละ นอกจากหล่อเท่ห์แล้วต้องมากด้วยเล่ห์กล จำไว้น้อง"  เวอร์จี้เดินออกไป ดันเต้ยังไม่หมดสติ

    "(หนอย.....ไอ้จี้ เอาปัญหากางเกงในมาหลอกข้าได้)"   ดันตี้จะจับดาบ แล้ว เวอร์จี้ก็หันกลับมา..............

    ฉึกกกกกกก ................. กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง........

    ป๋มแต่งโดยดัดแปลงเนื้อหาตามในเกมเยยกั๊บ ตอนที่ลงนี้แต่งนานแย้วอะกั๊บ  ป๋มจะเพิ่มเติมอะไรมากกว่านี้ในตอนต่อไป..........

    ...................................................................................................................................................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×