คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : พี่วอดก้าตามมาจีบ
“อืม ~” ชูการ์ตื่นขึ้นมาด้วยความสดใส หลังจากแยกกับพี่พริ๊นซ์ เธอก็รีบกลับมานอนและหลับไปทันทีด้วยใจที่เป็นสุข เช้านี้ก็เลยสดใสไงล่ะ
“ตื่นแล้วหรอ ชูการ์” ครีมทักด้วยอารมณ์ที่สดใสพอกัน เมื่อคืนเธอก็ไปนั่งคุยกับไวน์มาเช่นกัน
“ไปกินข้าวเช้ากันเถอะ” ครีมชวนก่อนไล่ชูการ์ไปอาบน้ำ แล้วรีบออกไปกินข้าวด้วยความรวดเร็ว เช้านี้อาหารน่ากินมาก เป็นซีฟู้ดที่พึ่งจับได้ ทุกคนดูมีความสุขกับการกินมาก ถ้าไม่มี
“น้องชูการ์เอาอะไรมั้ยครับ เดี๋ยวพี่ตักให้นะ” วอดก้าเข้ามาวุ่นวายแต่เช้า
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่วอดก้าไปตักของตัวเองเถอะค่ะ” ชูการ์พูดอย่างกระอักกระอ่วน เธอก็ไม่ได้ชอบที่พี่เขามาวุ่นวายนักหรอก แต่ก็ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง
“พี่วอดก้าเลิกยุ่งกับเพื่อนฉันเถอะค่ะ เขาไม่ชอบหรอก” ครีมเข้ามาช่วย
“อะไรกันครับน้องครีม น้องชูการ์ยังไม่ได้บอกซักหน่อยว่าไม่ชอบ” พอวอดก้าพูดอย่างนี้ชูการ์ก็ได้แต่ก้มหน้าไม่ตอบอะไร
“นายน่ะ มานี่เลยไปกวนน้องชูการ์เขาอยู่ได้” ไวท์แหวมาแต่ไกลก่อนจะเข้ามาลากวอดก้าเข้าไปในอาคาร
“มาครับน้องชูการ์ เดี๋ยวพี่ช่วยตักดีกว่า” เปิดโอกาสให้พริ๊นซ์เข้ามาแทรกอย่างเนียนๆ
“ขอบคุณค่ะ พี่พริ๊นซ์” ซึ่งชูการ์เองก็รับเป็นอย่างดี
“พี่จำได้น้องชูการ์ชอบกินอันนี้ แต่ไม่ชอบกินอันนี้” พริ๊นซ์ตักให้อย่างถูกต้อง
“พี่พริ๊นซ์จำได้ด้วยหรอคะ ชูการ์นึกว่าจะลืมไปแล้วซะอีก” ชูการ์ดูดีใจอย่างจริงจัง
“จำได้สิ จะจำไม่ได้ได้ยังไงล่ะ” ก็คนที่รักทั้งที เป็นประโยคที่พริ๊นซ์แอบต่อในใจ
“พี่พริ๊นซ์นี่เป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอเลยนะคะ” ชูการ์พูดอย่างไม่คิดอะไร แต่คำว่าพี่ชายเหมือนเป็นดาบปักกลางอกพริ๊นซ์ดัง ฉึก!!! ทำให้พริ๊นซ์หน้าเสียไป ชูการ์ตกใจ เธอพูดอะไรผิดงั้นเหรอ
“เปล่าครับ แค่พี่ไม่อย่กเป็นพี่ชายชูการ์เท่านั้นเอง ช่วยมองพี่ให้เป็นแค่ผู้ชายคนนึงที่อยากสนิทกับชูการ์ก็พอ ต่อไปนี้เรียกพี่แค่พริ๊นซ์พอนะครับ” พริ๊นซ์มองด้วยสายตาอ้อนวอน ชูการ์จึงตอบตกลง
“ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่เอ้ยพริ๊นซ์อยากให้เรียกอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ชูการ์จะพยายามแล้วกัน” ชูการ์เขินแสนเขินแต่ก็พูดออกไปจนได้
“ขอบคุณครับ” พริ๊นซ์ยิ้ม อย่างน้อยชูการ์ก็เลิกมองเขาเป็นพี่ชายแล้ว
“สองคนนี้จะหวานกันไปถึงไหนคะ ตักข้าวค่ะตักข้าว” ครีมตะโกนล้อๆทำเอาทั้งสองคนต้องแยกกันทันทีด้วยความเขิน
“ไม่ได้หวานซักหน่อยยะจ๊ะ ครีมก็...” ชูการ์แย้งเสียงอ่อยๆ
“รีบกินข้าวจ้ะทุกคน เดี๋ยวตอนกลางวันมีกิจกรรมนะ” ไวท์ตะโกนเตือน ทุกคนจึงรีบกินแล้วไปรวมกันที่ชายหาด
“ทุกคน มาครบกันแล้วนะ”ไวน์เป็นคนรวมพล
“เอาล่ะ กิจกรรมที่จะให้เล่นกันวันนี้ก็ง่ายๆคือวอลเล่ย์บอลชายหาด แต่ละทีมจะมีพี่ประจำกลุ่ม 1 คนนะครับ กลุ่มก็จะแบ่งตามนี้นะ” พริ๊นซ์พูดกติกาก่อนกางตารางให้ดู โดยชูการ์เองก็อยู่กับพริ๊นซ์โดยไม่ต้องสงสัย ก็แน่ละใครจัด ก็พริ๊นซ์เองนั่นแหละ แต่ครั้งนี้ครีมได้แยกอยู่จากชูการ์ เพราะ ไวน์กับพริ๊นซ์อยู่คนละกลุ่มกัน ในทีมของพริ๊นซ์มีทั้งแคลร์และวอดก้าที่เป็นโจทย์เก่าทั้งนั้น
“พี่พริ๊นซ์คะ ดีใจจังเลยที่ได้อยู่ด้วยกัน” แคลร์วิ่งอย่างเริงร่าเข้าไปเกาะแขนพริ๊นซ์
“ปล่อยเถอะครับ” พริ๊นซ์แกะมือแคลร์ออกอย่างสุภาพ
“พี่พริ๊นซ์อ่ะ เขินหรอคะ” แคลร์กระเง้ากระงอด
“เปล่าครับ พี่ขอตัวก่อนนะครับ” พริ๊นซ์พูดตัดบทแคลร์ก่อนจะเดินไปหาชูการ์ที่โดนวอดก้าเกาะแกะอยู่เช่นกัน
“น้องชูการ์ร้อนมั้ยครับ เดี๋ยวพี่พัดให้นะ” วอดก้ายังคงดันทุรังต่อไป
“ไม่เป็นไรค่ะ เกรงใจมากๆแล้วอีกอย่างอากาศก็ไม่ได้ร้อนเท่าไร” ชูการ์ปฏิเสธอย่างสุภาพ
“น้องชูการ์ร้อนมั้ยครับ เดี๋ยวพี่พัดให้นะ” พริ๊นซ์ถามด้วยประโยคเดียวกัน
“ขอบคุณค่ะ รบกวนด้วยนะคะ” ชูการ์ยิ้มให้อย่างสดใส ก่อนจะเดินเลี่ยงไปกับพี่พริ๊นซ์
“หาทางแยกสองคนนี้ออกจากกันมั้ยคะ” แคลร์ถามซึ่งวอดก้าก็หันไปมองอย่างตกลง
“เอาสิครับ” วอดก้าฉีกยิ้มอย่างมีแผนการ
“งั้นฉันจะแกล้งจมน้ำนะคะ” แคลร์พูดอย่างหมายมาด
“อย่าเลยครับ เอาแผนพี่ดีกว่านะ” วอดก้าพูด
“เกมส์จะเริ่มแล้วนะ ทีมที่แข่งกันก่อนก็คือ...พริ๊นซ์กับไวน์” ไวท์เร่ง ทำให้ทั้งสองทีมรีบลงสนามทันที ครีมเป็นคนที่เสิร์ฟก่อนเป็นคนแรก โดนเสิร์ฟไปให้ชูการ์ โดยที่ชูการ์ก็ตีกลับไปได้อย่างสวยงาม ไวน์เป็นคนวิ่งเข้ามารับลูกวอลเลย์บอลข้ามไปอย่างแรง ลูกพุ่งไปทางแคลร์ซึ่งแคลร์ยังไม่ทันตั้งตัว วอดก้าวิ่งเข้ามาช่วยรับลูกจึงทำให้โดนกระแทกที่ท้องเข้าไปเต็มๆ วอดก้าลงไปร้องโอดโอยอยู่ที่พื้น โดยนี่เป็นแผนที่จะทำให้ชูการ์เข้ามาสนใจ แต่ก็ผิดแผนเพราะชูการ์เป็นคนบอกให้ไวท์เข้ามาแทน ก็ในเมื่อตัวเธอเลอะไม่อยากให้พี่เข้เปื้อน เรียกคนที่ตัวสะอาดไปดูดีกว่า ไวท์เดินเข้ามาอย่างเสียไม่ได้
“สำออยหรือนายน่ะ” ไวท์พูดอย่างหมั่นไส้
“ถ้าไม่อยากดูแลฉัน ให้ชูการ์มาดูแลฉันก็ได้” วอดก้าประชดกลับ
“ไม่ต้องเลย ฉันดูแลเอง ไม่ต้องรบกวนน้องเขาเลย ไอ้เหล้าเน่าเป็นภาระคนอื่นเขา” ไวท์บ่น แต่ก็ยอมดูแลแต่โดยดี
“ไม่ต้องแล้วล่ะ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว” วอดก้าพูดพร้อมลุกขึ้นเหมือนไม่ได้เป็นอะไรเลย
“งั้นก็ดีล่ะ ฉันก็ไม่อยากดูแลนายเหมือนกัน” ไวท์พูดแล้วสะบัดก้นหนีไปนั่งอย่างหงุดหงิด
“ชูการ์ทำอะไรผิดหรือเปล่าคะ พี่ไวท์จะโกรธชูการ์หรือเปล่า” ชูการ์หันไปปรึกษาพริ๊นซ์
“ชูการ์ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก พวกเขาไม่ถูกกันมากกว่า” พริ๊นซ์ปลอบใจพลางลูบหัวชูการ์เบาๆซึ่งชูการ์ก็ไม่ได้ว่าอะไร ออกจะชอบด้วยซ้ำ เกมก็ยังดำเนินต่อไป มีใครบางคนเสิร์ฟลูก คราวนี้ลูกพุ่งมาที่แคลร์ แคลร์รับลูกพร้อมกรี๊ดเสียงดั ทั้งๆที่รับลูกได้ไม่รู้จะกรี๊ดทำไม เกมก็ยังดำเนินต่อไป แล้วลูกก็พุ่งกลับมาที่แคลร์อีกครั้ง ครั้งนี้เธอรับได้และตั้งใจให้บอลพุ่งไปทางชูการ์ ลูกบอลกระแทกหน้าชูการ์เต็มแรง แว่นชูการ์แตกกระจาย พริ๊นซ์ตกใจมากรีบเข้ามาหาชูการ์ ประคองหัวพร้อมลูบแก้มเบาๆ
“ชูการ์เป็นอะไรรึเปล่า เดี๋ยวพี่พ่ไปห้องพยาบาลนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แต่ชูการ์เล่นไม่ได้แล้ว ชูการ์แว่นแตกมองอะไรไม่เห็น”
ความคิดเห็น