คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เหล่ารุ่นพี่ เดือนคณะที่โด่งดัง
“นี่ชูการ์ พูดถึงคณะของเรานะ เดือนคณะนิเทศน์หล่อที่สุดเลยล่ะ” ครีมพูด
“เธอเห็นหน้าแล้วหรอ ? ” ชูการ์ถามเพื่อนสาวที่ทำหน้าเพ้อฝัน
“เปล่า ได้ยินมาน่ะ แต่ไม่มีใครหล่อกว่าพี่ไวน์หรอก…” “ -_- ”
ถึงแม้จะฟังอย่างไม่ใส่ใจอะไรนัก แต่ชูการ์ก็แอบคิดว่า เขาจะเหมือนเจ้าชายรึเปล่าน๊า ~ ? จากนั้นทั้งคู่ก็คุยกันไปจนเดินเข้าห้องเรียน
“เอ๋…ที่นั่งฉันล่ะ ? ” ชูการ์มองรอบห้องอย่างสงสัย ทุกคนมีที่หมดยกเว้นเธอ
“ชูการ์ไม่ได้จองที่นั่งเหรอ”
“แบบนี้ฉันก็นั่งกับครีมไม่ได้น่ะสิ” ระหว่างที่เธอกำลังกังวลอยู่นั้น ก็มีรุ่นพี่คนนึงมาพูดกับเธอว่า
“ชูการ์ใช่มั้ยจ๊ะ เธอไปนั่งข้างเพื่อนเธอเถอะ พี่รหัสเธอจองที่แทนแล้ว” สิ้นเสียงของรุ่นพี่ ชูการ์รู้สึกราวกับพี่รหัสเป็นเทพเจ้าลงมาโปรดไม่มีผิดเพี้ยน
“แหม ~ ดีใจออกนอกหน้าเลยนะ ชูการ์”
“บ้า! ครีมล่ะก็ อย่าแซวสิจ๊ะ”
“คิกๆๆ” แต่เพราะเรื่องนี้นี่ละทำให้ชูการ์คิดแผนต่างๆนาๆเพื่อเจอพี่รหัส แต่ไม่ว่าจะอันไหนเธอก็ว่าอาจจะป็นไปไม่ได้อยู่ดี
“ครีมจ๊ะ”
“ ?”
“คือ…ฉันจะไปหารุ่นพี่ปี 4 หน่อยน่ะ”
“อืม เอาสิ รีบมาก่อนเข้าเรียนแล้วกัน”
“อื้อ!”
ก๊อกๆๆ
“เชิญค่ะ” ชูการ์เปิดประตูหลังได้ยินคำอนุญาติ
“รุ่นพี่คะ พี่รู้จักกับพี่รหัสหนูใช่มั้ยคะ ?”
“จ้ะ แต่พี่บอกไม่ได้นะว่าเขาคือใคร”
“ค่ะ หนูแค่อยากฝากนี่ไปให้พี่เขาค่ะ” เธอตัดสินใจยื่นซองจดหมายสีชมพูลายน่ารักไปให้รุ่นพี่
“จ้ะ ได้สิ”
“ขอบคุณค่ะ” แล้วชูการ์ก็เดินหายไป
“สงสัยฉันจะต้องเป็นแม่สื่อให้สองคนนี้ละมั้งเนี่ย คนนึงก็เรียนเก่ง น่ารัก อ่อนหวาน อีกคนก็เก่งกีฬาเลิศ หล่อก็หล่อ” รุ่นพี่สาวพึมพำก่อนจะเดินไป
“มีคนฝากจดหมายให้แน่ะ น้องชูการ์คนน่ารักของนายไง” รุ่นพี่สาวบอกเมื่อเห็นคนได้รับจดหมายทำหน้างงๆ
“น้องชูการ์ฝากจดหมายมาให้ฉันงั้นเหรอ ?” เขาทวนคำก่อนจะรับจดหมายมาเปิดดู
“ถึงพี่รหัสของฉัน ฉันขอบคุณมากๆเลยนะคะที่คอยช่วยเหลือเป็นอย่างดี แต่ก็คงจะดีมากกว่านี้ถ้าพี่รอรับคำขอบคุณจากฉันซะก่อนที่จะหายไปนะคะ ปล.ฉันยังไม่รู้ชื่อพี่ ขอเรียกว่าพี่เจ้าชายแล้วกันนะคะ ปล.2 ฉันจะหาพี่ให้เจอนะคะ” เนื้อหาในจดหมายเขียนไว้อย่างน่ารักสมเป็นชูการ์
“พี่เจ้าชายงั้นเหรอ แหม เรียกซะน่ารักเชียว นายก็เหมาะกับฉายานี้ดีนะ^^” รุ่นพี่สาวแซวเดือนคณะนิเทศน์ศาสตร์สุดหล่อเพื่อนสนิทเธอ
“เงียบไปเลยน่า ไวท์” เขาปรามเพื่อนสนิทสาวที่ชอบแหย่เขา
“เอาน่า พริ๊นซ์ ฉันก็แค่แหย่เล่นเอง” ไวท์ตอบอย่างร่าเริงและแววตาวิบวับล้อๆ
“เธอกับไวน์นี่ชอบล้อฉันจริงๆ” พริ๊นซ์เหนื่อยใจ
“แหม ก็ฉันกับไวน์เป็นแฝดกันนี่ แล้วไวน์ก็เป็นแฟนกับเพื่อนสนิทน้องชูการ์ของนายด้วยนี่นา” ไวท์ล้ออีก
“ช่างเถอะ เข้าไปในคณะกันดีกว่า” พร๊นซ์ตัดบทก่อนจะเดินนำไป
“เฮ้อ ~ เลิกแล้วเนอะ ดีจังเลย” ครีมบิดขี้เกียจไปมา
“ทนหน่อยเถอะน่า ครีม ฉันว่ามันสนุกดีออกนะ” ชูการ์ยิ้มพร้อมๆกับไวน์แฟนของครีมที่เดินเข้ามาหาทั้งคู่
“สวัสดีสาวๆ” ไวน์ทักอย่างร่าเริงก่อนเข้าไปกอดคอครีมแล้วก้มลงหอมแก้ม
“บ้า -///-” ครีมเขินๆแต่ก็เขย่งตัวไปหอมกลับเหมือนกัน
“เอ้อ! เกือบลืมแน่ะ พี่รหัสของเธอฝากจดหมายมาให้น่ะ ชูการ์” ไวน์พูดก่อนจะหยิบจดหมายสีฟ้าออกมาให้
“หรอคะ ดีจังเลย” ชูการ์ยิ้มอย่างสดใสในทันที
“แหม ~ ไม่ค่อยเลยนะ ชูการ์” ตรีมแซว เมื่อเห็นเพื่อนเธอสดใสขึ้นมาทันที
“ก็แค่อยากรู้นี่นาว่าพี่เขาจะว่ายังไง” ชูการ์พูดอย่างตื่นเต้นก่อนจะแกะจดหมายออกมาอ่าน
“ถึงน้องชูการ์ ไม่เป็นไรหรอกครับ ที่พี่ทำมันก็เป็นหน้าที่ของพี่รหัสที่ดีอยู่แล้ว แต่ถ้าน้องชูการ์อยากจะขอบคุณจริงๆก็ขอบคุณผ่านจดหมายอย่างนี้ก็ได้ครับ เราจะได้ติดต่อกันแล้วพี่ก็จะคอยช่วยเหลือน้องชูการ์ไปเรื่อยๆนะครับ อย่าสงสัยเลยว่าพี่เป็นใคร เรียกพี่ว่าพี่เจ้าชายแล้วกันนะครับ ในจดหมายเขียนไว้อย่างสุภาพ ชูการ์ตัดสินใจแล้วว่าจะเก็บจดหมายทุกฉบับที่คุยกับพี่เจ้าชายไว้เป็นอย่างดี
“โห ~ พี่เจ้าชายน่ารักอ่ะ” ครีมที่ยื่นหน้าเข้ามอ่านด้วยบอกเพ้อๆ
“พูดยังงี้ต้องโดนทำโทษนะครีม” แล้วไวน์ก็ลากครีมออกไป
“ทำโทษ ? แต่เขาเป็นคู่รักกันไม่ใช่เหรอ ?” ชูการ์ได้แต่พึมพำอยู่เพียงคนเดียวแล้วมองทั้งคู่เดินจากไป ตอนนี้เธอก็อยู่คนเดียวแล้วเลยคิดถึงโอกาสจะเดินรอบมหาวิทยาลัยเสียหน่อย เหล่านักศึกษาเดินกันขวักไขว่ไปมา ไม่รู้ว่าเธอตาฝาดหรืออะไรแต่เห็นนักศึกษาปี 1 ทุกคนมีพี่ปี 4 เป็นสต็อกเกอร์คอยตามอยู่
“แล้วเจ้าชายจะทำแบบนี้รึเปล่านะ ?” ชูการ์คิด แต่ว่าเจ้าชายจะลดตัวลงมาเป็นสต็อกเกอร์ได้ยังไงกันล่ะ ยังไงซะ เจ้าชายก็ต้องมีบุคลิกงามสง่า หล่อเหลาแน่ๆ อา ~ อยากเจอจังเลยอ่ะ แต่พี่เจ้าชายบอกว่าอย่าตามหานี่นา....
ขณะที่เธอกำลังคิดอยู่คนเดียวนั้นเอง
“จ..จริงเหรอคะ พี่ไวน์! ที่ว่าพี่เจ้าชายของชูการ์คือ...”
“จริงสิ” ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่ข้างหลังตึกเรียนที่ดูสะอาดสะอ้าน
“ภารกิจของหนูคือ พาชูการ์ไปดูการประกวดเดือนคณะให้ได้ใช่มั้ยคะ ?”
“ใช่ พริ๊นซ์มันไม่อยากให้ชูการ์รู้ว่ามันคือพี่รหัสนักหรอก”
“ทำไมล่ะคะ...?”
“พี่ก็ไม่รู้ แต่ดูก็รู้ว่ามันชอบน้องชูการ์” ครีมพยักหน้าก่อนจะตัดสินใจร่วมแผนอย่างแน่วแน่ เธแยกกับแฟนหนุ่มเพื่อจะตรงไปหาเพื่อนสาวทันที พอวิ่งไปซักพักก็เห็นเพื่อนของเธอนั่งอยู่ตรงสวนหลังโรงเรียน บรรกาศร่มรื่น ลมพัดเอื่อยๆ ชูการ์นั่งอยู่ตรงนั้นทำให้เธอดูเหมือนเทพธิดาตัวน้อยๆเลยล่ะ
“ชูการ์” ครีมเรียกชูการ์ที่กำลังหลับพริ้มอย่างมีความสุข
“อ้าว ครีม มานั่งด้วยกันสิจ๊ะ” ชูการ์ชวนอย่างร่าเริง
“อื้อ” ครีมทรุดนั่งลงข้างๆชูการ์
“ว่าแต่ครีมโดนพี่ไวน์ทำโทษหนักรึเปล่า เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ” ชูการ์ถามด้วยใบหน้าใสซื่อไม่มีเจตนาจะล้ออะไรทั้งนั้น
“ก็...ไม่หรอกจ้ะ เอ้อ! แต่พูดถึงพี่ไวน์ก็นึกขึ้นมาได้ พี่เขาได้บัตรประกวดเดือนกับดาวมหาวิทยาลัยมาน่ะ แล้วมันเหลือสองใบ พี่เขาเลยให้ฉันมา ฉันเลยว่าจะมาชวนชูการ์อะ” ครีมพูดก่อนทำตาปริบๆอย่างอ้อนๆ
“วันไหนล่ะจ๊ะ” ชูการ์ถาม ถ้าขาดเรียนเธอคงไม่ไป แต่ถ้าไม่มีเรียนก็คงจะไปละมั้ง
“อ่า ~ พรุ่งนี้จ้ะ ชูการ์ เราไม่มีเรียนหนิ ฉันไปเช้กมาแล้ว” ครีมพูดอย่างคนเตรียมการมาก่อน
“งั้นก็ได้จ้ะ น่าสนุกดีเหมือนกัน” ชูการ์รับคำ
ความคิดเห็น