คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ตั้งแต่เด็กมา ฉันต้องใช้ชีวิตเป็นเด็กอัจฉริยะมาโดยตลอด ทั้งๆที่ฉันอายุแค่ 6 ขวบ ฉันก็ต้องข้ามไปเรียน ป.2แล้ว บางทีการที่เป็นอย่างนี้ ฉันก็เหงาเหมือนกันนะ แต่ก็คงจะทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะในเมื่อตอนนี้ฉันกำลังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ไม่ใช่สิ วันนี้เป็นวันเปิดเรียนหรือวันรับน้องของมหาวิทยาลัยนี้ น่าตื่นเต้นจังเลย หญิงสาวร่างเล็กใส่แว่นผมยางถักอย่างเรียบร้อยคิดไปมา ถูกต้องแล้ว เธอคือ ชูการ์ 7(’s) หญิงสาวที่ฉลาดที่สุดในอินเตอร์พาร์ก ลูกสาวของซัลเฟอร์ เจ้าของตำแหน่งคนก่อนนั่นเอง
“ ชูการ์ !” ครีมเพื่อนรุ่นพี่ของชูการ์ตรงเข้ามาหา เธอเป็นคนร่าเริงสดใส ผมยาวประบ่ามัดจุกเล็กๆน่ารัก
“ พี่ครีม สวัสดีค่ะ” ชูการ์ทักตอบอย่างนอบน้อม
“ อะไรกันเล่า ก็บอกแล้วไงว่าให้เรียกครีมเฉยๆถึงฉันจะโตกว่าชูการ์ 2 ปี แต่ฉันก็ไม่อยากแก่น้า” ครีมประท้วงเล่นๆการเล่นกันของ 2 สาวต่างสไตล์อยู่ในสายตาของพวกหนุ่มๆที่มองอย่างสนใจ แต่ก็คงไม่มีสิทธิ์ในเมื่อคุณพ่อเขาหวงขนาดนี้
“ ได้จ้ะ ครีมก็ครีม” ชูการ์รับคำยิ้มๆ
“ วันนี้รับน้องนะ ตื่นเต้นจัง ชูการ์ตื่นเต้นรึเปล่า” ครีมถาม
“ ตื่นเต้นสิ พวกรุ่นพี่จะเป็นยังไงก็ไม่รู้นะ” ชูการ์เองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน ทั้ง 2 คนพากันเข้าไปในมหาวิทยาลัย แต่ครีมก็ขอแยกตัวไปก่อน เพื่อไปหาแฟนของเธอซึ่งเป็นรุ่นพี่ปี 4 อยู่ที่มหาวิทยาลัยนี้ ซึ่งคนดีอย่างชูการ์ก็ไม่ขัดอยู่แล้ว เธอจึงต้องเดินเข้าไปในมหาลัยคนเดียว โอ๊ะ! แต่แล้วระหว่างทาง เธอก็สะดุดทำให้แว่นตกลงมาบนพื้น
“แย่แล้ว”ชูการ์อุทาน ในเมื่อเธอสายตาสั้นตั้ง800 แว่นหลุดอย่างงี้ก็มองไม่เห็นเลย เธอได้แต่ก้มคลำๆทางหาแว่นแต่ก็ไม่เจอ ซักพักมีเสียงฝีเท้าดังเข้ามาใกล้ๆ เธอเห็นเงารางๆ เป็นผู้ชายตัวสูง ก้มลงหยิบแว่นส่งให้ เธฮหันหลังกลับไปเพื่อขอบคุณแต่เขาก็หายไปแล้ว ทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วยนะ ไม่รู้ละ ในเมื่อเธอค้างคำขอบคุณเขาไว้ บางทีเขาอาจจะเป็นเจ้าชายของเธฮก็ได้นะ-///- เมื่อคิดได้ดังนี้ ชูการ์ก็รีบเดินเข้าไปหาครีมในงานรับน้องที่กำลังจะเรื่มพอดี ชูการ์รีบเดินเข้าไปหาครีมในงานรับน้องที่กำลังจะเริ่มขึ้นพอดี ชูการ์รีบเดินเข้าไปเล่าให้ครีมฟังอย่างตื่นเต้น
“จริงเหรอ ว้าวๆ สาวน้อยของฉันจะเจอเนื้อคู่ซะแล้วสิ”ครีมแหย่
“บ้าน่า-////- ครีมก็ ฉันแค่อยากหาเขาเพื่อขอบคุณแค่นั้นเองจ้ะ”ชูการ์หน้าแดงนิดๆ ครีมจึงไม่ได้ล้ออะไรต่อได้แต่ยิ้มๆ
“น้องๆ เฟรชชี่ทุกคน ยินดีต้อนรับเข้าสู่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ วันนี้พี่มีกิจกรรมให้ทำร่วมกับพี่รหัสของตัวเองนะ แต่ว่าพี่รหัสของพวกเธฮจะไม่เปิดเผยตัว แค่จะแอบช่วยพวกเธฮ คอยจับสังเกตดีๆแล้วกันนะ”รุ่นพี่ผู้หญิงท่าทางใจดีพูดผ่านไมค์ โดยเริ่มที่เกมแรกคือปิดตาหาของ รุ่นพี่ผู้หญิงเอาผ้ามาผูกตาให้โดยที่ชูการ์เองก็ต้องถอดแว่นออก ถึงไม่ปิดตาก็มีค่าเท่ากันนั่นแหละ
“ครีม พี่ครีม อยูไหนคะ”ชูการ์ร้องเรียก
“น้องชูการ์ครับ พี่เป็นพี่รหัสของเธอนะ ตอนนี้ชูการ์เดินตรงไปข้างหน้าก่อนนะ”เสียงทุ้มนุ่มฟังดูอบอุ่นพูดขึ้นทำให้ชูการ์ได้แต่เดินตรงไปตามทางที่เสียงนั้นบอก
“หยุดก่อนครับ”เสียงนั้นดังมาอีก ก่อนที่จะมีมือใหญ่มาจับต้นแขนให้เธอเดินไปตามแรงนั้น ตอนแรกเธฮก็ขืนตัวเอาไว้ แต่พี่คนนั้นเขาบอกว่า
“เชื่อใจพี่นะ”เธอก็เลยปล่อยตัวให้เดินตามแรงของพี่เขาไป จนกระทั่งหาของเจอ พอเปิดผ้าปิดตาออก พี่เขาก็หายไปแล้ว
“ชูการ์!!”ครีมวิ่งเข้ามาหาอย่างตื่นเต้น
“อะไรหรอจ๊ะ ครีม วิ่งหน้าตาตื่นเชียว”ชูการ์ทัก
“ก็ฉันรู้แล้วน่ะสิว่าพี่รหัสฉันเป็นใคร”ครีมเขย่ามือชูการ์
“จริงเหรอ ว้าว! ครีมเก่งจังเลย ว่าแต่ใครล่ะจ๊ะ”ชูการ์เองก็ตื่นเต้น
“เดาสิ”ครีมพูดยิ้มๆ
“ใช่พี่ไวน์แฟนครีมรึเปล่าจ๊ะ?”ชูการ์เดา
“ปิ๊งป่อง ถูกต้องเลย แต่จริงๆพี่เขาไม่ใช่พี่รหัสฉันหรอก เขาบังคับแลกกับเพื่อนมา-///-“ครีมเขินบิดไปมาพร้อมกับชูการ์ที่หัวเราะอย่างสดใส
“ชูการ์ละก็...-///- จะว่าไป พี่รหัสเธอล่ะ?”
“เขาหายไปแล้วน่ะสิ”ชูการ์เอ่ยน้ำเสียงผิดหวังเล็กน้อย
“อ๊ะ!”ชูการ์ร้องอย่างตกใจ ราวกับลืมอะไรบางอย่าง
“อะไรเหรอชูการ์”
“ฉันคิดว่าจะมาหาครีมแต่ยังไม่ได้หาของเลย”
“งั้นก็แย่น่ะสิ!”ครีมร้องก่อนจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่ในกระเป๋าชูการ์
“ชูการ์ มีตุ๊กตาอยู่ในกระเป๋าเธอน่ะ!”
“อ้ะ...”ชูการ์เบิกตากว้าง ตุ๊กตานี่คือของที่เธอต้องหา บนตัวตุ๊กตามีกระดาษโน้ตว่า น้องชูการ์ครับ เวลามองไม่เห็นมันน่ากลัวนะ พี่เลยหยิบมันมาใส่กระเป๋าให้แล้ว อ้อ แล้วก็ มันผิดกฎ อย่าเอ็ดไปเชียว ป.ล. มันน่ากลัวกว่าตอนทำแว่นหล่นรึเปล่าครับ?
“ที่แท้...เป็นเขานี่เองที่เก็บแว่นให้ฉัน!”
“หา? ว่าไงนะชูการ์”
“ครีม พี่รหัสคือเจ้าชายที่เก็บแว่นให้ฉัน”เธอร้องอย่างดีใจ เมื่อเจ้าชายอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เธอจะต้องหาตัวพี่รหัสคนนี้ให้เจอแน่นอน!!!!!!
ความคิดเห็น