สตอร์ม เจ้าแห่งสายลม

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท

  วันหนึ่ง ณ บ้านชั้นเดียวเล็กๆ บรรยากาศอึมครึมรอบบ้าน มีเสียงเด็กทารกร้องให้ออกมา ใช่ นี่ืคือการเริ่มต้นของชีวิตๆหนึ่งบนโลกใบนี้ เมื่อทารกน้อยลืมตาดูโลก ก็เกิดสายฟ้าฟาดเปรี้ยงเ้ข้าให้ที่หลังคาบ้าน แต่ไม่อาจทำอันตรายบ้านรวมถึงผู้คนในบ้านด้วย เพราะได้ปะทะกับโล่กำบังที่มองไม่เห็น ดั่งมีสายลมคอยปกป้องทารกน้อยคนนี้และบุคคลรอบข้างที่เขารัก เมื่อสายอัศนีบาตหายไป ก็บังเกิดสายลมพัดเอาเมฆที่บดบังแสงอาทิตย์จนทำให้เห็นแสงส่องผ่านท้องฟ้ามาเหมือนกับจะอวยพรให้ทารกน้อยคนนี้มีชีวิตที่มีความสุข ทันใดนั้น สายอัศนีบาตที่เคยปะทะกับโล่กำบังก็ผ่าลงมาอีกรอบ หากแต่คราวนี้มันมีพลังรุนแรงกว่าเก่า คนในบ้านหารู้ไม่ว่า พลังที่แฝงมากับอัศนิบาตนั้น คือพลังด้านมืืดของผู้ที่ต้องการกำจัดทารกน้อยคนนี้ให้สูญสิ้นไปจากโลก สายอัศนีบาตครั้งนี้สามารถทะลวงผ่านโล่กำบังมาได้ และกำลังจะคร่าชีวิตน้อยๆของเด็กทารกที่เพิ่งลืมตาดูโลก แต่ทว่า มีผู้ทรงเวทย์ชายหญิงวัยกลางคนสองคน มายืนขวางไว้
   พวกเขาร่ายบทเวทย์ทำให้เกิดวงแหวนเวทที่มีขนาดใหญ่พอที่จะครอบคลุมพื้นที่โดยรอบไว้ได้ และเมื่อสายอัศนีบาตนั้นปะทะกับวงแหวนเวทของนักเวทย์คู่นั้น ก็พลันหายไปเป็นอากาศธาตุ
   นักเวทย์หญิงพูดขึ้นว่า"อัศนีบาตนั่นมาจากไหนคะ..ไฟร์"ฝ่ายชายจึงตอบภรรยาของตนว่า"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะไอซ์ซา แต่พลังที่มากับอัศนีบาตนั่นไม่ใช่พลังที่หวังดีเลย มันหวังจะฆ่าลูกน้อยของเราเลยด้วยซ้ำ"เมื่อสามีของตนพูดออกมาแบบนี้ ไอซ์ซาจึงมีสีหน้าักังวลและสงสัย ซักพักเธอก็เรียกนักพยากรณ์มาดูชะตาชีวิตของลูกชายของตน นักพยากรณ์มีสีหน้าตกใจและพูดว่า\"ชะตาของเด็กคนนี้น่ากลัวมาก ในร่างกายของเขาไม่ได้มีจิตใจอยู่เพียงหนึ่งเดียว และอีกหนึ่งจิตใจนั้น ถ้าเด็กคนนี้ไม่สามารถควบคุมมันไว้ได้ อาจจะทำให้โลกนี้ถึงกาลอวสาน" เมื่อไฟร์ได้ยินนักพยากรณ์พูดขึ้นแบบนั้น เขาจึงถามนักพยากรณ์ว่า\"แล้วอีกจิตที่แฝงอยู่ในตัวลูกชายของข้า จิตนั้นคือใคร?"
    นักพยากรณ์ตอบพร้อมทั้งสีหน้าหวาดกลัวว่า\"จิตที่แฝงอยู่ในตัวลูกชายของท่าน คือจิตของเจ้าแห่งความมืด ลอร์ดออฟดาร์คเนส\"
ไอซ์ซาจึงต่อคำพูดของนักพยากรณ์ให้ว่า "ลอร์ดออฟดาร์คเนส คือเจ้าแห่งความมืดที่โดนนักรบผู้มีฝีมือเก่งกาจกำจัดได้ หากแต่จิตของมันยังคงอยู่ และหาร่างที่มันคิดว่ามีพลังมากพอที่จะเพิ่มพลังให้มันได้\" นักพยากรณ์พยักหน้ายืนยันคำพูดของไอซ์ซา เรียกสีหน้ากังวลของไฟร์มาได้อีกคน นักพยากรณ์เห็นดังนั้นจึงพูดปลอบใจทั้งสองคนว่า \"แต่จิตของลูกชายพวกท่านโดยกำเนิดแล้ว มีพลังในการควบคุมสายลมที่สูงกว่าเด็กคนอื่นๆ\"เมื่อได้ยินดังนั้น สองนักเวทย์จึงมีสีหน้าดีขึ้น\"ข้าก็ขออวยพรให้เด็กคนนี้สามารถควบคุมชะตาีชีวิตของตนเองให้ดีได้ถึงที่สุดก็แล้วกัน\"นักพยากรณ์พูดต่อ\"ขอให้พลังแห่งสายลมในตัวของเจ้า คุ้มครองให้อยู่รอดปลอดภัยด้วยเถอะ\" ไฟร์ถามไอซ์ซาว่า"ถ้างั้นเราจะตั้งชื่อลูกของเราว่าอะไรดี?"ไอซ์ซาได้ยินดังนั้นจึงตอบพร้อมกันทำท่าครุ่นคิด"เขามีพลังในการควบคุมสายลมสูงกว่าคนอื่น งั้นตั้งชื่อว่า สตอร์ม(พายุ)ก็แล้วกัน"