ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Magic School of Maralia [โรงเรียนเวทมนต์แห่งมาราเลีย] [รับสมัครตัวละคร]

    ลำดับตอนที่ #3 : นักเรียนของโรงเรียนมาราเลีย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 389
      16
      25 มี.ค. 63

    *เป็นการเอาตัวละครมาเปิดเผยนะคะ ส่วนเรื่องบัดดี้ บัดเดอร์ ดาร์สจะจับฉลากคะ*




    ชื่อ : ยักศา ไกรลาส


    ชื่อเล่น : ยักษ์


    ชื่ออื่นๆ : ไม่มี


    ลักษณะ : เส้นผมสีน้ำตาลตัดสั้น ใบหน้าเรียวดวงตาสีน้ำ จมูกโด่งเล็กน้อย มีปานทั้งใบหน้าซีกขวา คิวเข้ม ผิวสีแทน ร่างกายผอมนิดหน่อยและตัวสูงไม่มากนัก


    นิสัย : ค่อนข้างขี้อาย เนื่องจากมีปานขนาดใหญ่บนใบหน้ามาตั้งแต่เกิด จึงชอบทำหน้านิ่งๆเพื่อซ่อนความไม่มั่นใจในจากการโดนคนอื่นจ้องมอง ถึงจะขี้อายแต่ถ้าต้องพูดกับใครเขาก็ไม่ได้พูดติดขัดหรือขาดๆหายๆ เสียงก็ไม่ได้เบาดังระดับปกติที่คนได้ยิน เพียงแต่จะไม่ชอบสบตาใครเพราะกลัวเขาจะจ้องใบหน้าของตัวเอง ตัวตนของเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มผู้ใสซื่อคนหนึ่ง ตื่นเต้นกับอะไรง่ายๆ ชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่ก็กลัวเกินกว่าจะเข้าไปช่วยใครอย่างออกหน้า จึงชอบแอบช่วยเหลือแบบเงียบๆไม่ให้มีใครรู้


    นิสัยแปลกๆ : ชอบสร้างหุ่นหรือหน้ากากจากไม้ เวลาเดินในที่คนเยอะๆเขาจะชอบสวมหน้ากาก เพื่อปกปิดรอยปานบนใบหน้าของเขา


    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร. : นักเรียน


    ธาตุ : Growth การเติบโต


    ความสามารถ : เป็นการเสริมพลังให้กับเป้าหมายตามชนิดออร่าของหน้ากากประเภทต่างๆ

    หน้ากากโกรธ : เพิ่มความรุนแรง

    หน้ากากเศร้า : เพิ่มจำนวน

    หน้ากากดีใจ : เพิ่มขนาด

    หน้ากากมึนงง : ติดตามเป้าหมาย

    หน้ากากเบื่อ : ปรับเปลี่ยนทิศทาง


    อาวุธ : หน้ากาก (ตัวหน้ากากจะบอลพลังงานออกไปเป็นการโจมตี)


    สัตว์เลี้ยง : ไม่มี


    งานอดิเรก : ทำหุ่นไม้หรือหน้ากาก


    ประวัติ/ปมบางอย่าง :

    ลูกชายคนหนึ่งของช่างไม้ธรรมดาที่แต่งงานกับหญิงสาวช่างตัดเสื้อคนหนึ่ง นอกจากพ่อกับแม่แล้ว เขามีพี่สาวอีกคนที่เข้าเรียนโรงเรียนเดียวกัน และดูเหมือนจะเป็นถึงสภานักเรียนอีกด้วย ยักษ์เป็นเด็กชายที่เกิดมาพร้อมกับรอยปานขนาดใหญ๋บนใบหน้า ทำให้สมัยเด็กๆเขามักถูกเด็กวัยเดียวกันล้อเลียนหรือกลั่นแกล้งเป็นประจำ เขาจึงขาดความมั่นใจในใบหน้าของตัวเองเป็นอย่างมาก จนต้องขอให้พ่อของเขาทำหน้ากากขึ้นมา เพื่อปกปิดมันเวลาที่เขาออกไปพบผู้คนจำนวนมาก อันที่จริงการใส่หน้ากาก็ทำให้เขาโดนมองแปลกๆไม่ต่างกัน แต่ผู้คนก็แค่มองว่ามันประหลาดและเลิกสนใจไปเอง ไม่ได้มองแล้วตกใจเหมือนตอนเห็นปานบนหน้าของเขา

    เขาใช้ชีวิตแบบนั้นจนเข้ามาเรียนในโรงเรียนเวทย์แห่งหนึ่ง แม้ว่าเขาจะอยู่ ม.4แล้วก็ตาม เขาก็ยังไม่เลิกที่จะสวมหน้ากาก พี่สาวของเขาก็ได้แต่หวังว่าจะตัวยักษ์จะสามารถก้าวผ่านเรื่องพวกนี้ไปได้


    อยู่บ้าน : The Soil พสุธาแห่งสิงคา


    _________________________________________

    แบบสอบถามผู้ปกครอง

    อยากให้ลูกตังเองมีคู่ไหม?: อยากนะ เป็นผู้ชายด้วยยิ่งดี

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?: ก็ต้องมีบ้างแหละ

    อยากให้ลูกอกหักไหม?: ไม่ค่อยอยากนะ แต่น้องก็ต้องมีช่วงนี้บ้าง

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?: คิดหนักเลย ตามตรงคือไม่อยาก แต่ถ้าชีวิตโหดร้ายเกิน ก็ตายเถอะนะลูก

    ___________________________________________


    (ความคิดของดาร์ส)


    **ดาร์สจะไม่ให้พี่ยักษ์ตาย~~~  ดาร์สจะให้มีคู่~~~  เป็นผู้ชาย~~  เจอกันนะคะ~~~**


    ____________________________________________




    "ผืนน้ำแห่งโชคชะตาที่นิ่งสงบมาเนินนาน....กำลังเกิดระลอกคลื่นแห่งการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง"


    "พลังแห่งมังกรนั้นมากด้วยอำนาจที่เกินหยั่ง หากคิดใช้ก็จงทำให้มั่นใจว่าท่านจะสามารถรับผิดชอบกับผลที่ตามมาในภายหลัง"


    "ข้าจะค่อยเฝ้ามองและสวดภาวนา ขอให้พระแม่ธรนีไกอาผู้โอบอุ้มโลกานี้มอบรอยยิ้มให้กับท่าน"


    ชื่อ : โนเรีย ดิวอร์ชเชอร์ /Noria Thewatcher


    ชื่อเล่น : นอร์/Nor


    ชื่ออื่นๆ : วอร์ช/Watch ผู้เฝ้ามอง โนริ/Nori


    ลักษณะ : หญิงสาวร่างสูง ผู้มีผิวขาวนวลจนเกือบซีด ใบหน้าอ่อนหวานและเรียบนิ่งประดับไว้ด้วยความเฉยชามักจะปรากฏรอยยิ้มอ่อนโยนขึ้นบ่อยครั้ง เส้นเกศาสีน้ำตาลที่เข้มจนเกือบดำยาวจรดกลางแผ่นหลังกว่าง นุ่มสลวยงดงามดุจเส้นไหมบ่งบอกว่าผู้เป็นเจ้าของนั้นดูแลมันอย่างดีติดกิ๊ปสีเงินหนึ่งคู่ไว้บริเวณหน้าม้า นัยตาสีฟ้าใสส่องสว่างเรืองรองในความมืดมิดดั่งหิ่งห้อย ทว่ายามจ้องลึกเข้าไปภายในดวงตาคู่นั้นกลับรู้สึกราวกับกำลังจ้องมองไปยังหลุมใต้ทะเลอันไร้ที่สิ้นสุด ทั้งลึกลับ นุ่มนวล อ่อนโยน น่าค้นหาทว่าก็น่าขนลุกไปในเวลาเดียวกัน


    นิสัย : ภายใต้ใบหน้าขาวซีดที่มักจะดูเฉยชาและท่าทีไร้อารมณ์เสมอนั่น คือความอ่อนโยนและใจดี เธอมักจะแสดงออกกับผู้อื่นเหมือนไม่สนและไม่ใส่ใจสิ่งใดจนมักจะถูกเข้าใจิดว่าหยิ่งอยู่ตลอด แต่ลึกๆแล้วเธอเป็นคนที่สุขุมเข้มแข็งและอ่อนโยน มีความเป็นผู้ใหญ่และรักสะอาดมาก

    เธอเป็นคนชอบหนังสือมาก จนเข้าขั้นที่แทบจะเป็นหนอนหนังสือเลยก็ว่าได้ห้องสมุดเปรียบเสมือนห้องอีกห้องของเธอเป็นสถานที่ ที่เธอใช้เวลาอยู่เยอะที่สุด เธอรักที่จะอ่านหนังสือมากมายท่ามกลางพื้นที่เงียบสงบเช่นป่าไม้ที่เงียบสงบและมีแดดอ่อนๆ กับการได้อ่านหนังสือเกี่ยวกับศาสนาและความเชื่อที่น่าสนใจของมนุษย์นั้นคือสวรรค์ของเธออย่างแท้จริง


    นิสัยแปลกๆ : เธอมักจะชอบเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างราวกับโหยหาบางสิ่งี่เธอไม่มีวันได้รับอยู่บ่อยครั้ง มีคนบอกว่ามักจะเห็นเธอคุยคนเดียวหรือทำท่าทางเหมือนคุยกับสัตว์รู้เรื่องอยู่บ่อยๆ นอร์มักจะหายตัวไปและไม่มีใครหาเธอพบจนกว่าเธอจะปรากฏตัวออกมาเอง และเพราะเธอรักสัตว์ทุกชนิดไม่เว้นแม้แต่ตัวอะไรก็ตามที่เฝ้าดูแลพลังของบ้านน้ำอยู่ เธอมักจะไปหามันบ่อยๆเพียงเพื่อผูกมิตรไมตรีเพราะพลังของบ้านแม่น้ำมายานั้นไม่จำเป็นกับเธอเลยแม้แต่น้อย


    บท : นักเรียน


    ธาตุ : Water(น้ำ)



    ความสามารถ : ควบคุมน้ำได้อย่างอิสระเหมือนเวทย์น้ำทั่วไปและใช้ผสานกับอาวุธ

    นอร์สามารถพูดคุยกับสัตว์และสิ่งมีชีวิตได้ทุกชนิด และยังสามารถมองเห็นภูติผีและวิญญาณได้อีกด้วย


    อาวุธ : ตรีศูลสีเงินยาวเท่าส่วนสูงของมนุษย์ มีส่วนคล้ายกับพู่กันสีฟ้าอ่อน บริเวณปลายส่วนล่างจะแหลมคล้ายกับทวน เวลาใช้งานจะสายน้ำไหลออกมาจากขนของพู่กันและล้อมรอบตัวผู้ใช้เอาไว้(แม้ในพื้นที่แห้งแล้งอย่างทะเลยทรายก็ยังสามารเรียกน้ำออกมาได้) เป็นได้ทั้งเกราะป้องกัน และโจมตีกลับใส่ศัตรูได้อีกด้วย


    สัตว์เลี้ยง : เลวีอาธาน/Leviathan หรือ เลอา/Lea

    ลูกงู(?)ตัวผู้ จริงๆเหมือนจะกึ่งๆกิ่งก่า



    งานอดิเรก : เล่นกับเลอา อ่านหนังสือ ฝึกเวทย์ เล่นดนตรี


    ปลูกดอกไม้(วิสเทอเรีย,พลับพลึงแมงมุมแดง,เกศานารีหรือเนจิบานะ Nejibana)





    ประวัติ : แม่มดวารีผู้มีอายุยืนยาวมานานนับร้อยปี ทว่าวันหนึ่งเธอได้ถูกมนุษย์กลุ่มหนึ่งโจมตีแม้จะรอดชีวิตมาได้แต่เธอก็สูญเสียความทรงจำและพลังเวทย์ส่วนใหญ่ของตนไป หนึ่งในไม่กี่สิ่งที่เธอยังเหลืออยู่นั้นก็คือสหายรักของเธอเจ้ามังกรจิ๋วที่เลี้ยงยังไงก็ไม่โต เลอา เธอจึงแกล้งปลอมตัวเข้ามายังโรงเรียนแห่งนี้เพื่อที่จะศึกษาเวทย์และพลังต่างๆใหม่อีกครั้ง

    ปล.ถึงเลอาจะเป็นมังกรแต่ก็แทบไม่มีพลังอะไรเลย คล้ายๆกับเจ้ามังกรในมู่หลานนั้นล่ะ


    บ้าน : The Water แม่น้ำแห่งมายา

    ---------------------------------------------------------

    แบบสอบถาม

    อยากให้ลูกตัวเองมีคู่ไหม? : มีก็ดี ไม่มีก็ได้ค่ะ ^^

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม? : อย่าทำอะไรน้องเลย ปล่อยน้องไว้คนเดียวเถิดดด//แต่ถ้าไรท์อยากเราก็ไม่ถือนะ >-<

    อยากให้ลูกอกหักไหม? : ม่ายยย

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม? : เรื่องแบบนั้นน่ะ...มันแน่นอนอยู่แล้ว! >W< ตัวละครเวลาใกล้ตายมีเสน่ส์เสมอ


    ____________________________________________


    พี่สาวแสนใจดี~~  พี่สาวน่ารักเกิ๊นปาย~~~

    แต่ดาร์สจะจัดตอนที่พี่สาวตายแบบมีศักดิ๋ศรีแน่นอนคะ!!!!

    __________________________________________


    ชื่อ:Hotozane Nekiru[โฮโตซานะ เนกิรุ]


    ชื่อเล่น : Neki[เนกิ]


    ชื่ออื่นๆ : Zane[ซาเนะ],Hotone[โฮโตเนะ]


    ลักษณะ:เรือนผมสั้นสีขาวแซมปลายแดงเลือด ผมหน้ายาวปิดตาขวา ดวงตาสีแดง สวมเสื้อซับในแขนกุดสีดำทับด้วยเสื้อฮู้ดสีเทาแขนพองยาวปิดบังแขนจนมิด กางเกงแสล็คขายาวสีดำทับด้วยประโปรงสั้นสีแดง สวมหูฟังสีดำ มีวงแหวน(?)ตรงที่ครอบเป็ยสีฟ้าและมีดาวสีฟ้าตรงกลาง รองเท้าผ้าใบสีขาวปกติ


    นิสัย : โดยปกติจะชอบอยู่เงียบๆ เป็นพวกถามคำตอบคำ เรื่องไร้สาระไม่ค่อยจะรู้จัก


    นิสัยแปลกๆ : ใส่หูฟังตลอดเวลา แม้แต่ตอนคุยกับคนอื่นยังคาดหูฟังไว้ตรงคอ และแน่นอนว่าใส่แม้กระทั่งตอนนอน


    ต้องการเป็นบทอะไรในโรงเรียน : นักเรียน


    ธาตุ:การป้องกัน


    ความสามารถ : กางบาเรียร์ป้องกันธาตุทุกชนิด

    โดยในการใช้จะมีขีดจำกัดของระดับ

    ระยะ 300 เมตร : ใช้ได้ 5 ครั้งต่อ 1 วัน ใช้เวลาพักฟื้นพลังครึ่งวัน

    ระยะ 500 เมตร : ใช้ได้ 3 ครั้งต่อ 1 วัน ใช้เวลาพักฟื้นพลัง 1 วัน

    ระยะ 1 กิโลเมตร : ใช้ได้ 2 ครั้งต่อ 1 วัน ใช้เวลาพักฟื้น 3 วัน

    ระยะ 1.5 กิโลเมตร : ใช้ได้ครั้งเดียวต่อ 1 วัน ใช้เวลาพักฟื้นพลัง 1 สัปดาห์

    นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอขึ้นไม่ค่อยใช้พลังเท่าไหร่เพราะมันเสียเวลากว่าจะใช้พลังได้อีกครั้ง

    [ถ้าเกิดจะให้น้องตายตามความต้องการเราเอง--(?) ก็จะบอกว่า ถ้าเกิดเป็นระยะ 10 กิโลเมตรขึ้นไป น้องต้องใช้พลังทั้งหมดและใช้เวลาพักฟื้นเป็นเดือนๆนะคะ ให้ตายเพราะใช้บ่อยก็ได้ไม่ขัด---]

    อาวุธ : หูฟัง [สามารถสร้างบาเรียร์จากหูฟังได้แต่จะป้องกันแค่ในระยะ 100 เมตรและใช้งานได้ตลอดโดยไม่ต้องพักฟื้น]


    บท:นักเรียน


    สัตว์เลี้ยง : กระต่ายสีขาว


    งานอดิเรก : ฟังเพลง,เล่นบาส(ฮาวทูเล่นยังไงโดยไม่ต้องพูดกับคนอื่นเลยถามน้องค่ะ---)


    ประวัติ/ปมบางอย่าง : เนกิเกิดมาจากการท้องโดยไม่ได้ตั้งใจของพ่อกับแม่ ทำไมพ่อกับแม่เกิดการทะเลาะกันบ่อยๆ แม่ตัดสินใจพาเนกิหนีออกมา จนตอนที่เนกิอายุ 11 ปี บ้านของแม่กับเนกิกถูกลอบวางเพลิง เนกิรอดออกมาได้แต่แลกกับการต้องสูญเสียแม่ไป ทั้งตัวของเนกิเต็มไปด้วยบาดแผลจากไฟไหม้ทั้งขา แขน ลำตัว และสูญเสียตาขวาไปหลังจากถูกสะเก็ดไฟกระเด็นเข้าตาอีกด้วย ทำให้เนกิชอบแต่งตัวมิดชิดไม่ว่าอากศจะร้อนขนาดไหน ในภายหลังก็รู้ว่าคนที่ลอบวางเพลิงบ้านเนกิคือพ่อของเนกิเอง เลยเกิดปมทำให้กลายเป็นโรคMnemophobia(โรคกลัวความทรงจำ) และ Pyrophobia(โรคกลัวไฟ)

    [แต่น้องเข้าสังคมได้นะ แค่พูดไม่เก่งเฉยๆ ไม่ได้เป็นซึมเศร้าแต่อย่างใดด้วย]


    อยู่บ้าน : The Soil พสุธาแห่งสิงครา

    _____________________________________________

    แบบสอบถามผู้ปกครอง

    อยากให้ลูกตัวเองมีคู่ไหม?:

    น้องไม่มีหรอกค่ะคนที่ชอบหรือคนมาชอบน่ะ ถถถถถ

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?:

    น้องพูดน้อย ใช้ปมนี้รังแกเต็มที่เลยค่ะ

    อยากให้ลูกอกหักไหม?:

    น้องไม่ได้ชอบใครค่า//ฮา

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?:

    จัดไปอย่าให้เสียค่ะ----

    __________________________________________


    ดาร์สจะจัดแบบชุดใหญ่ไฟกระพริบเลยค่า~~~


    ________________________________________


    ชื่อ: จูลี่ เเมเลน ( Julie malen )


    ชื่อเล่น: จูลี่ ( Julie )


    ชื่ออื่นๆ: -


    ลักษณะ: เป็นผู้หญิงตัวผอม สูงประมาณ 170 ซม. หนัก 59 กก. อายุ 16 ปี มีผมยาวสีน้ำตาล ตาสีฟ้า ผิวสีเนื้อ


    นิสัย: เป็นคนที่บ้า โรคจิตเเละซาดิส ไม่น้อยก็มาก ชอบเห็นคนอื่นเจ็บปวดอย่างทรมาน ชอบทรมานคนอื่นส่วนมากจะการมัดมือเหยื่อเเละเอามีดไปที่ส่วนใดส่วนนึงเเละปล่อยไว้อย่างงั้น ชอบฟังเสียงคนอื่นร้องอย่างเจ็บปวด ชอบทำร้ายคนอื่น ชอบพูดเรื่องน่ากลัวๆ เเละเป็นคนที่นิสัยไม่ค่อยดีมากเท่าไหร่ เเถมมีปัญหาทางจิตด้วย


    นิสัยแปลกๆ: ชอบถ่ายรูปศพ หัวเราะอย่างไม่มีเหตุผล


    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร. : นักเรียน ม. 4


    ธาตุ: การลงโทษ


    ความสามารถ: bone crusher : เธอสามารถใช้ในการทรมานคนอื่นหรือสังหารก็ได้ คือ ทำให้เหยื่อรู้สึกเจ็บหรือปวดตรงส่วนกระดูก( กระดูกเพรียวๆ อย่างเดียวเลย ) หรือเเม้กระทั่งทำให้กระดูกคนๆนั้นหักได้เลยหนักสุดคือทำให้กระโหลก ระเบิดได้เลย ( ก็ในรูปเลยไอ้ที่เหลือเเต่กรามนั่นน่ะ ) เเละนี่คือหนึ่งในวิธีการทรมานของเธอเเต่เธอเเทบไม่ค่อยใช้เพราะมันไม่สนุกในการทรมานคนมากกว่าการใช้ของรอบตัว


    อาวุธ: มีดเเบบในรูปเลยเเละ sledge hammer

    สัตว์เลี้ยง: ไม่มี ( ถ้ามีตอนนี้คงอยู่ในท้องมันเรียบร้อยเเล้ว )


    งานอดิเรก: การทำอาหาร ถ่ายรูป ทรมานคน

    ประวัติ/ปมบางอย่าง: จูลี่เธอเคยมีชีวิตที่ดีถึงเเม้เธอจะมีปัญหาทางจิตหรือเป็นบ้าก็ตามเเต่มีวันนึงพ่อเเละเเม่ของเธอถูกใครบางคนฆ่าตายเธอจึงหาข้อมูลต่างๆทั้งกล้องวงจรปิดเเถวนั้น ข้อมูลจากตำรวจที่เธอถามจนเเธอเจอคนที่ฆ่าพ่อเเม่เธอ จูลี่ก็ไปที่บ้านของคนๆนั้น เธอฉีดยาสลบใส่เจ้าของบ้านเเละจับไปทรมานที่ชั้นใต้ดินเธอจับมัดชายคนนั้นที่เก้าอี้เเละถามว่าทำไมถึงฆ่าพ่อเเม่ของเธอ ชายคนนั้นก็ยังไม่ตอบจนเธอนำมีดตัดมือของชายคนนั่นไปจนชายบอกว่าจะบอกเเต่จูลี่กลับนำค้อนทุบไปที่ขาของเขาจนขาหักทั้งสองข้างต่อมาเธอจึงใช้พลังค่อยบีบกระโหลกของชายจนเขาบอกเหตุผลไปเเละจูลี่ก็บอกว่าจะปล่อยชายไปเเต่ในใจจริงๆเเล้วเธออยากฆ่าเขาเต็มเเล้วเธอจึงใช้พลังของเธอบีบกระโหลกของชายคนนั้นจนระเบิดเเละจูลี่ก็หัวเราะสะใจเเละเอากล้องมาถ่ายรูปศพเเละกลับบ้านไป จนเจอกับโรงเรียนเวทมนต์แห่งมาราเลีย เธอจึงหาทางเพื่อที่จะเข้าไปเพราะ เธอเริ่มเข้ากันโรงเรียนปกติไม่ได้เพราะความโรคจิตเเละความบ้าของเธอเอง.


    อยู่บ้าน: บ้านหลังที่ 1 The Fire (ไฟมฤตยู)

    _________________________________________

    แบบสอบถามผู้ปกครอง


    อยากให้ลูกตังเองมีคู่ไหม?: ไม่มี


    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?: เอิ่ม...ขอเเบบมีคนรัง

    เเกมาเเละเธอก็รังเเกกลับ


    อยากให้ลูกอกหักไหม?: อกหักไปเลย


    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?: มีสองอย่างใจนึงอยากให้ตายกับไม่ให้ตายเเต่ถ้าให้ตายขอให้เป็นการตายด้วยอุบัติเหตุเช่น เตาอบระเบิดใส่ เป็นต้น ( ถ้าท่านเคยดู final destination ท่านคงเข้าใจ )

    _________________________________________


    ด......ดาร์สกลัวหง่าาา ต...แต่ดาร์สไม่ให้ตายนะคะ!!!!!


    _________________________________________



    **ดาร์สขอลงแค่นี้ก่อนนะคะ เนื่องจากว่า ท่านผู้ปกครองที่ส่งแบบไฟล์. และดาร์สคัดลอกไม่ได้ ต้องใช้คอมแทน เดี๋ยงดาร์สมาลงตอนช่วงทุ่มกง่าๆนะคะ!!!!!!  ไม่มีลูกใครก็ทักดาร์สด้วยนะคะ~~***


    ______________________________________________________________

    “ ไอร่า เนริส หวังว่าพวกเราจะเข้ากันได้ดีนะคะ! ”




    ชื่อ : ไอร่า เนริส ( Ira Neris )


    ชื่อเล่น : ไอร่า ( Ira )


    ชื่ออื่นๆ : ไอไอ ( Aiai ) , เนริส ( Neris )


    ลักษณะ : เส้นผมสีน้ำตาลสว่าง มีดวงตาเป็นสีน้ำตาล มัดเป็นทรงhalf twintails ผูกโบว์สีขาว-ชมพูไว้ข้างหนึ่ง ผิวออกขาว ส่วนสูงประมาณ 156 เซนฯ


    นิสัย : เป็นคนร่าเริงสดใส แต่ขี้โลเล ตัดสินใจช้า ไม่ค่อยเชื่อมั่นในตนเอง มองโลกในแง่ดี ห่วงใยความรู้สึกของคนรอบข้างเสมอ รับฟังผู้อื่นเสมอ เป็นคนอ่อนโยน ขี้สงสาร เป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายและรวดเร็ว แต่ลงมือทำช้า ค่อนข้างรู้สึกตัวช้า


    นิสัยแปลกๆ : ชอบคุยกับสัตว์แม้ว่าตัวเองจะฟังไม่ออกก็ตาม กับคนอื่นพูดไม่ค่อยทันเท่าไหร่เลยพูดกับสัตว์แทน (?)


    เป็นบทอะไรในโรงเรียน : นักเรียน ม.3


    ธาตุ : ลม


    ความสามารถ : สามารถสร้างสายลมขึ้นมาเองได้ (รวมถึงพวกพายุหมุนด้วย) 


    อาวุธ : เคียว 


    สัตว์เลี้ยง : นกแก้วฟอพัสสีเขียว ชื่อว่า ชาร์ลอตต์ 


    งานอดิเรก : คุยกับสัตว์ (?) , เดินเล่น


    ประวัติ / ปมบางอย่าง : ไอร่า เนริส เป็นลูกสาวของเจ้าของร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งในย่านการค้า เธอมักจะช่วยงานที่ร้านอยู่เป็นประจำตั้งแต่อายุ7ขวบ คนแถวๆย่านนั้นก็จดจำเธอได้ดีเป็นพิเศษ เนื่องจากความร่าเริงสดใสของเจ้าตัว ความสุขนั้นอยู่ได้ไม่นาน พ่อและแม่ของเธอเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ทำให้ร้านคาเฟ่นั้นปิดตัวลงเพราะเพียงเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่งคงบริหารร้านเองไม่ได้ 

    เธอถูกย้ายไปอยู่ในสถานสงเคราะห์เด็ก ในโบสถ์แห่งหนึ่ง เด็กสาวใช้เวลากว่า1ปี กว่าจะยอมรับมันและทำตัวเป็นปกติ ชีวิตของเธอดำเนินอยู่อย่างปกติในบ้านหลังใหม่ จนเธอได้เข้าเรียนที่มาราเลีย 

    ( - เธอใช้ช่วงเวลาที่ปิดเทอมอยู่กับครอบครัวในใหม่ในโบสถ์ หรือไม่ก็ไปเยี่ยมบ้านเก่า)


    อยู่บ้าน : The Wind ( สายลมที่พัดพา )


    ———————————————————–

    • แบบสอบถามผู้ปกครอง •

    ———————————————————–

    อยากให้ลูกตัวเองมีคู่ไหม ? : แล้วแต่เลยค่า

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม ? : นิสัยน้องก็ไม่ใช่พวกที่จะมีคนเกลียดด้วยสิ–– แต่อาจจะมีพวกที่หมั่นไส้เฉยๆน่ะค่ะ

    อยากให้ลูกอกหักไหม ? : คิดว่าน้องคงไม่ได้ชอบใคร

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม ? : สองจิตสองใจค่ะ ใจหนึ่งอยากให้ตาย ใจหนึ่งก็ไม่อยากให้ตาย (?)

    ———————————————————–

    พี่สาวแสนใจดี ดาร์สจะหาด่ายง่าย(?)ให้พี่สาวนะคะะะะะ

    ———————————————————–

    (คนพี่)

    ชื่อ:Ran Nero (รัน เนโร)


    ชื่อเล่น:Ran (รัน)


    ชื่ออื่นๆ: Black lugar (แบล็ค ลูการ์) ฉายา ที่เพื่อนๆและคุณครูตั้งให้


    อายุ: 17 ปี


    ลักษณะ:เป็นผู้ชายดูสุขุม สูง 175 ซม. หนัก 67 กก ผมยาวสีดำสนิทรูปร่างไม่ผอมมากผิวขาว(เข้มนิดนึงแบบคนเอเชีย)หน้าบึ่งตลอดเวลาชอบใส่เสื้อคลุมหนาๆสีขาวยาวๆ(เพราะเป็นคนขี้หนาวมากๆ)สวมรองเท้าบูทกางเกงขายาว ชอบสี ขาว


    นิสัย:เป็นคนเย็นชาออกเงียบๆพูดน้อย/ชอบอยู่คนเดียว(แต่ก็มีเพื่อน)/หยิ่งยโส/เชื่อมันในตัวเองสูง/มองทุกคนเป็นศัตรู(ยกเว้นเพื่อนสนิท)/ใจร้อนบางบางครั้ง/ชอบดูถูกผู้อื่น(เวลาต่อสู้จะดูถูกฝ่ายตรงข้ามไว้ก่อน)/ไม่ชอบให้ใครมาช่วยหรือช่วยใคร(เพราะเกลียดคำว่าบุญคุณ)/เป็นคนปากเสียแต่มีความจริงใจอยู่ในนั้น


    นิสัยแปลกๆ:ไม่ชอบให้ร่างกายเปียก(มันหนาววว)/เกลียดความรัก(ยกเว้นจากเพื่อนๆถึงไม่แสดงออกว่ารักเพื่อนเหมือนกัน)/คลั่งของที่เป็นสีขาวมากกก/อยากเอาชนะน้องชาย


    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร.:นักเรียน ม.5


    ธาตุ:ความมืด


    ความสามารถ:สามารถควบคุมฝุ่นได้และยังสามารถเปลี่ยนรา่งกายตัวเองให้เป็นฝุ่น


    อาวุธ:ไม่มี(เพราะใช้ฝุ่นสู้อย่างเดียวไปปะทะกับใครไม่ไหวTT)


    สัตว์เลี้ยง:นกสีขาวไม่ทราบชนิด ชื่อ เดิร์ค (เป็นนกแปลกที่ไปเจอแล้วมันตามมาถึงจะไล่หรือทำอะไรก็ยังตามมาเลยจำใจเลี้ยงมันไว้)


    งานอดิเรก:อ่านหนังสือ(เขาจะอ่านหนังสือที่จะพัฒนาความสามารถให้เก่งขึ้นมีพลังมากขึ้นเท่านั้น) หาเรื่องที่ตื่นเต้นๆทำถึงแม้มันอาจทำให้ตายก็ยอม


    ประวัติ/ปมบางอย่าง:มีพ่อแม่เป็นอาจารย์ของโรงเรียนมาราเลียแต่พวกเขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเขาและน้องชายของเขาเลยเพราะพ่อแม่ไม่อยากให้ทั้งคู่มายุ่งเกี่ยวกับเวทมนต์ และตอนเขาอายุ6ขวบ พ่อแม่และน้องชายของเขาประสบอุบัติเหตุทำให้พ่อแม่เขาเสียชีวิตและเพลัดพลากจากน้องชาย เวลาผ่านไปเขาได้รู้ถึงความลับที่พ่อแม่ไม่เคยบอกทำให้เขาโกรธแค้นพ่อแม่จนวันนึงเขาได้เข้าเรียนในโรงเรียนมาราเลียและเจอน้องชาย(เนื้อเรื่องต่อไปนี้จะเป็นเนื้เรื่องฝั่งของรัน)

    หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตและพลัดพรากกับน้องชาย เขาก็ถูกรับเลี้ยงโดยมหาเศรษฐีเพื่อหวังให้เขาโตไปเป็นหมอที่กาจและรวยที่สุด ด้วยการกดดัน ทุบตี ทำร้ายร่างกายของเขาจนทำให้เขากลายคนที่เกลียดทุกสิ่งและไม่เคยกลัวตาย เมื่อเขาอายุ16ปี เขาได้รู้ความลับของพ่อแม่แท้ที่ไม่เคยบอกเขา เขาจึงโกรธแค้นพ่อแม่ที่ไม่ยอมบอกทำให้เขาต้องมาเป็นลูกของหาเศรษฐีคนนี้ หลังจากได้รู้ความจริงเขาจึงหนีออกมาตามหา โรงเรียนมาราเลียเป็นเวลาหลายเดือน และเมื่อเขาเจอก็พบว่าน้องชายของเขายังไม่ตายแต่กลับได้เรียนที่โรงเรียนมาราเลียตั่งแต่ชั้นแรกเขาจึงโกรธและต้องการเอาชนะน้องชายทุกอย่าง


    อยู่บ้าน:จัดเอาเลยครับผมไม่รู้จะให้อยู่บ้านไหนดี(ขอแค่อยู่คนละบ้านกับน้องชาย)

    _________________________________________


    แบบสอบถามผู้ปกครอง


    อยากให้ลูกตังเองมีคู่ไหม?:อยากครับเอาแบบคู่คนละขั้วเลยครับ

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?:ไม่น่ามีใครรังแกเฮียเขาได้

    อยากให้ลูกอกหักไหม?:ไม่อยากรับเฮียแกออกแนวรักไม่ค่อยจริง

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?:ผมว่าเขาน่าจะตายช่วงท้ายๆครับ


    ผมอยากให้เขาออกแนวตัวร้ายที่เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายตามอารมห์ของเขาอะครับฝากเฮียแกด้วยนะครับ:)


    ________________________________________________________________________


    พี่แกออกน่ารักม๊ากกกกกก พี่ชายออกแนวเย็นชามาก แต่ดาร์สจะพยายามไม่ให้มีศัตรูนะคะ


    ______________________________________________________________________




    (คนน้อง)

    ชื่อ:Nao Nero (นาโอะ เนโร)


    ชื่อเล่น:Nao (นาโอะ)


    ชื่ออื่นๆ:-


    อายุ:15 ปี


    ลักษณะ:เป็นผู้ชายร่าเริง สูง 168ซม. หนัก 58 กก ผมยาวสีดำสนิทรูปร่างไม่

    ผอมมากมีกล้ามนิดหน่อยผิวขาว มีรอยสักทั่วตัว(เพื่อเสริมพลัง) ชอบใส่กางเกงวอร์ม

    เสื้อยืดแขนยาวแล้วถกแขนเสื้อขึ้น(ส่วนใหญ่จะไม่ใส่เสื้อเลยเพราะเสื้อจะบังพลังจากรอยสัก) 


    นิสัย:เป็นคนร่าเริงมากกก/ตลก/ไม่ค่อยจริงจังกับอะไร/เป็นคนดีที่ดีมาก/ชอบช่วยเหลือผู้อื่นโดยไม่คิดถึงตัวเอง/รักการต่อสู้/ใจร้อน/ทำอะไรไม่ค่อยคิด


    นิสัยแปลกๆ:เส้นตื้นแบบขำได้ทุกเรื่องทุกสถานการณ์ คุยคนเดียว รักพี่ชายมากกกก

    (ถึงพี่จะไม่รักก็ตาม)


    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร.:นักเรียน ม.3


    ธาตุ:การทำลาย


    ความสามารถ:ใช้พลังจากรอยสักเพิ่มพละกำลังของร่างกายทำให้แข็งแรงมากๆ


    อาวุธ:รอยสัก(ผมไม่รู้ว่าเป็นอาวุธได้ไหมแต่เขาใช้รอยสักเพิ่มพลังจึงขาดมันไม่ได้)


    สัตว์เลี้ยง:ไม่มี


    งานอดิเรก:อ่านเรื่องตลก คุยกับสาวๆ ฝึกฝนการต่อสู้


    ประวัติ/ปมบางอย่าง:มีพ่อแม่เป็นอาจารย์ของโรงเรียนมาราเลียแต่พวกเขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเขาและพี่ชายของเขาเลยเพราะพ่อแม่ไม่อยากให้ทั้งคู่มายุ่งเกี่ยวกับเวทมนต์ และตอนเขาอายุ4ขวบ พ่อแม่และเขาประสบอุบัติเหตุทำให้พ่อแม่และเขาเสียชีวิตและเพลัดพลากจากพี่ชาย เวลาผ่านไปเขาได้รู้ถึงความลับที่พ่อแม่ไม่เคยบอกทำให้เขาค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับโรงเรียนมาราเลีย วันนึงเขาได้เข้าเรียนในโรงเรียนมาราเลียและเจอพี่ชาย(เนื้อเรื่องต่อไปนี้จะเป็นเนื้เรื่องฝั่งของนาโอะ)

     

    เมื่อเกิดอุบัติเหตุเขาเป็นคนเดียวที่รอดจากเหตุการและมีนักเวทต์คนนึงมาเจอเขาและรู้ว่าเขาเป็นลูกใครจึงนำเขาไปเลี้ยงเขาได้รับความรักอย่างเต็มเปี่ยมจากพ่อเลี้ยงและพ่อเลี้ยงยังส่งเสริมเรื่องเวทมนต์ แต่แล้วเขาก็ได้รู้ว่าเขาไม่มีพลังเวทมนต์อยู่เลยจึงใช้รอยสักที่สะสมเวทมนต์มาสักบนร่างกาย และเขาก็ได้เข้าเรียนที่โรงเรียนมาราเลียตั่งแต่ชั้นแรกจนเมื่อเขาอยู่ ม.3 ก็ได้เจอพี่ชายที่พึ่งเข้ามาใหม่แต่ดูเหมือนพี่ชายของเขาจะไม่ต้อนรับเขาเท่าไหร่



    อยู่บ้าน:พสุธาแห่งสิงครา


    _________________________________________

    แบบสอบถามผู้ปกครอง

    อยากให้ลูกตังเองมีคู่ไหม?:ไม่อยากครับเขาออกเป็นคนเจ้าชู้มากกว่า

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?:อยากให้มีบ้างครับแบบรุ่นพี่แกล้งแล้วเอาคืนนิดหน่อย

    อยากให้ลูกอกหักไหม?:อยากครับเอาให้เข็ด

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?:ไม่อยากครับลูกรัก


    ___________________________________


    ดาร์สแอบจิ้นได้ไหมอ่าาา 55555 งั้นดาร์สจะให้คนน้องโสดยันตอนท้ายเลยนะคะ


    ______________________________




    “อย่าร้องไห้สิ เอ้า ยิ้ม!!!”


    ชื่อ: ฟูโลมิเน่ บลิกส์เทน | Fulomine Blixten


    ชื่อเล่น: โฟเม่ | Phoeme


    ชื่ออื่นๆ: -


    ลักษณะ: โฟเม่มีเรือนผมสีทองสว่างยาวประบ่าและดวงตาที่ดูเจ้าเล่ห์สีอำพัน เธอสูง 167 ซม. และหนัก 55 กก. ซึ่งถือว่าเป็นสัดส่วนที่พอดีพอสมควร เธอมักจะใส่เสื้อแขนกุดและกางเกงขาสั้นสีดำบ่อยๆเพราะเธอเป็นคนขี้ร้อนและทำให้เคลื่อนไหวได้ง่าย


    นิสัย: ค่อนไปทางแนวไฮเปอร์นิดๆ ร่าเริง มองโลกในแง่บวกแล้วก็มนุษย์สัมพันธ์ดีมากๆ ไม่ค่อยโกรธใครเท่าไหร่ แถมยังหายโกรธง่ายอีกด้วย(แค่เอาขนมหวานๆมาให้ก็หายแล้ว) ไม่ชอบเห็นคนร้องไห้ ถ้าเห็นคนร้องไห้เมื่อไหร่ โฟเม่จะเข้าไปยื่นลูกอมให้คนนั้นทันที ยกเว้นว่ากำลังทำอะไรที่สำคัญอยู่ ข้อเสียคือเป็นคนขี้แกล้งและติดสกินชิปมาก ยกตัวอย่างเช่น เวลาทำความรู้จัก โฟเม่มักจะขอจับมือด้วยและถ้าอีกฝ่ายทำตาม โฟเม่จะปล่อยกระแสไฟฟ้าเบาๆให้ตกใจเล่น แต่ไ่ม่ต้องห่วง เธอรู้ว่าควรแกล้งในขอบเขตไหน



    นิสัยแปลกๆ: ชอบออกไปยืนตากฝนแล้วฮัมเพลงเบาๆ พอมีคนเตือนก็แค่ยิ้มให้แล้วก็ยืนต่อไป (แต่ก็ยังไม่มีใครเห็นโฟเม่เป็นหวัดจากการทำแบบนี้นะ…)


    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร.: นักเรียน


    ธาตุ: สายฟ้า


    ความสามารถ: เธอสามารถสร้างและควบคุมสายฟ้าได้ตามใจนึก และสามารถเคลื่อนที่แบบสายฟ้าแลบ


    อาวุธ: สนับมือ


    สัตว์เลี้ยง: นกฮัมมิ่งเบิร์ด (ฮันนี่)


    งานอดิเรก: แกล้งคนอื่น/ร้องเพลง/นอน


    ประวัติ/ปมบางอย่าง: โฟเม่เกิดและเติบโตมาในโบสถ์เล็กๆแห่งหนึ่ง ถึงแม้จะไม่มีชื่อเสียงหรือเงินทองมากนักแต่ก็ไม่ได้ขัดสนอะไร แถมคนในโบสถ์ยังดูแลและเอาใจใส่เธออย่างดีทำให้เธอเติบโตมาอย่างมีคุณภาพ โฟเม่มีน้องสาวฝาแฝดหนึ่งคนชื่อฟาริน ถึงแม้จะเป็นฝาแฝดกัน แต่ทั้งสองก็แตกต่างกันอย่างชัดเจนไม่ว่าจะเป็นนิสัยหรือพลัง ฟารินเป็นคนที่เงียบๆและขี้อายและเรียกได้ว่าไม่มีพรสวรรค์ในการใช้ธาตุน้ำของตนเลย ถึงแม้คนอื่นจะดูถูกฟารินเท่าไหร่ โฟเม่ก็ยังคงช่วยฟารินฝึกอยู่ตลอด แต่ก็นะ หนึ่งกำลังใจจะไปสู้อะไรกับสิบคนเกลียด วันหนึ่ง ฟารินก็ตัดสินใจฆ่าตัวตาย โฟเม่เสียใจมากจึงเดินออกมาเรื่อยๆจนถึงทุ่งดอกไม้ที่เธอกับฟารินฝึกด้วยกันแล้วทรุดตัวลงบนพื้น ในขณะที่เธอกำลังร้องไห้อยู่นั้น สายฝนก็โปรยลงมาราวกับจะสื่อว่าเธอไม่ได้ร้องไห้อยู่คนเดียวหรอกนะ ตั้งแต่นั้นมาเวลาฝนตก เธอมักจะเดินออกไปยืนนิ่งๆด้านนอกเพื่อรำลึกถึงน้องสาวฝาแฝดของตนเอง


    อยู่บ้าน: สายลมที่พัดพา

    _________________________________________


    แบบสอบถามผู้ปกครอง


    อยากให้ลูกตัวเองมีคู่ไหม?: มีก็ดีนะคะ โฟเม่ไม่อยากขึ้นคาน โฟเม่ไม่ใช่ช่าง--


    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?: แล้วแต่ไรท์เลยค่า แต่ส่วนมากโฟเม่จะไปรังแกคนอื่นมากกว่าน่ะสิคะ


    อยากให้ลูกอกหักไหม?: โฟเม่ไม่ค่อยซีเรื่องความรักเท่าไหร่ค่ะ อกหักแล้วไง มูฟออนได้ก็แล้วกัน 


    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?: ไม่ค่อยอยากเท่าไหร่ค่ะ;;;; แต่ถ้าจำเป็นก็ได้นะ สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น!!

    _________________________________________



    พี่โฟเมม่ ดาร์สจะให้มีคู่ที่ชอบกวนเท้าหน่อยนะคะะ

    __________________________

    ดาร์สลืมใครก็อย่าลืมเม้นมานะคะ และส่งลิ้งค์รอบที่สองนะคะ ดาร์สต้องขอโทษนะคะ เนื่องจากซ้อมโยเสร็จแล้วมาแต่งนิยายต่อ ความรู้สึกจะเบลอๆมากๆเลยคะ

    ________________________________________


    ชื่อ: ไฮน์ เบอร์ลิน


    ชื่อเล่น: ไฮน์


    ชื่ออื่นๆ: (แล้วแต่คนเรียก)


    ลักษณะ: 

         เด็กหนุ่มตัวเล็ก สูง160 นน. 50 ใบหน้าอ่อนกว่าวัย ตากลมโตสีเขียว ผมสีราสเบอรี่ มีเส้นผมด้านข้างหน้าสีเขียวมิ้น ผิวขาวอมชมพู มักทำให้ผู้พบเห็นคืดว่าเป็นเด็กป.6 บ่อยๆ ยิ้มแย้มสดใสอยู่เสมอทำให้เวลาใครอยู่ใกล้แล้วรู้สึกผ่อนคลาย มักอุ้มแมวไปไหนมาไหนตลอกเวลา(หากมองเข้าไปในใจเขาในส่วนที่ลึกที่สุดนั้นจะมีแต่ความว่างปล่าว จนน่ากลัว(มองออกยากมากๆๆๆ))


    นิสัย: 

         เป็นคนช่างพูด สามารถพูดอะไรให้คนอื่นเชื่อได้ง่ายด้วย ไม่เคยมองใครเป็นศัตรู มักจะยิ้มแย้มเสมอเวลาคุย ทำให้คู่สนทนาบางทีก็ไปไม่เป็นเพราะรอยยิ้มเด็กๆนั้น แมวของไฮน์จะตามติดไฮน์ไปทุกที่ และเล่นด้วยจนไม่ต้องแปลกใจหากบางทีเสื้อของเขาจะมีขนแมวสีขาวติดอยู่ เป็นคนมีมารยาท เวลาจะทำอะไรจะถามก่อนเสมอ 'ให้ช่วยไหม?' 'ทำให้ไหม?'  ให้อภัยคนอื่นเก่งมากจนน่าเป็นห่วง จนหลายๆคนคิดว่า 'ถึงอายุเพิ่ม แต่ร่างกายกับนิสัยก็เด็กๆสินะ' เป็นกินน้อยมากพอกินเหลือเขาก็จะให้แมวของเขาช่วยกิน

         แต่ภายในใจส่วนลึกที่สุดของเขาก็ดำมืด ปลงกับชีวิต ไม่รู้จะใช้ชีวิตต่อเพื่ออะไร ถึงจะรู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันธรรมดา แต่ก็ถาวนาอยู่ในใจลึกๆว่า ของให้พรุ่งนี้โลกแตกบ้าง ขอให้พรุ่งนี้เกิดอุบัติเหตุบ้าง และหากเมื่อไหร่จะถูกฆ่า เขาก็ไม่ลังเลจะเข้าไปให้ฆ่าไฮน์มีความคิดที่ว่า 'ฉันตายก็ไม่แคร์ แต่หากคนอื่นตายฉันคงต้องแคร์' เพราะตัวเองดันเป็นคนที่ชอบเป็นห่วงคนอื่น

         เป็นคนฉลาดโดยกำเนิด เพียงอ่านหนังสือแค่รอบเดียวก็สามารถจำได้ทั้งหมด


    นิสัยแปลกๆ: เมื่อตื่นขึ้นมาอย่างแรกที่เขาจะทำคือ หาเหตุผลในการใช้ชีวิตของวันนี้ (หลักๆจะเป็นแมว)


    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร.: นักเรียน (เรื่องชั้นแล้วแต่เลยค่ะ)


    ธาตุ: การรักษา


    ความสามารถ: 

         การรักษาเข้าไปจนถึงเซลล์ต่างๆ จนไปทำลายเชื้อโรค หรือ สิ่งผิดปกติในร่างกายได้ และยิ่งหากเป็นการรักษาตนเองจะสามารถรักษาได้ทันที

         ในทางกลับกัน ไฮน์สามารถทำลายเซลล์ต่างๆในร่างกายได้ หรือจะใส่เชื้อโรค นำพาหะโรคใส่เข้าไปในร่างกายทำให้คนๆตายอย่างช้าๆได้


    อาวุธ: โรคภัยไข้เจ็บต่างๆ


    สัตว์เลี้ยง: แมว พันธุ์ เทอร์คิชแองโกรา ขนสีขาว ชื่อ ไนบ์ (เหตุผลหลักๆในการมีชีวิต(จนกลายเป็นทาศแมวไปแล้ว))


    งานอดิเรก: เล่นกับแมว / นั่งเล่นที่สวน / ทำอาหาร(แต่ไม่กิน)


    ประวัติ/ปมบางอย่าง: 

         เป็นลูกชายคนกลางของครอบครัวทำให้ไม่ได้รับความรักสักเท่าไหร่ บางทีก็โดนอดอาหารเพราะกลับมาที่บ้านไม่ตรงเวลา หรือบางทีก็โดนน้องสาวโยนความผิดให้ เขาก็ยอมรับไว้ด้วยความที่รัก หรือพี่ชายที่บูลลี่เขาเพราะความสนุก และแม้ทุกคนจะทำกับเขาแบบไหนเขาก็ยังรักครอบครัวของเขา และแล้วก็เหมือนมีเสียงอะไรในใจเขาแตก หลังจากวันนั้นจึงยอมให้ทุกคนจะทำอะไรเขาก็ได้ แต่ไม่รู้ทำไมวันที่เขาอยู่บ้านคนเดียว รถที่ทุกคนนั่งออกไปเที่ยวนั้นกลับเสียหลักตกหน้าผาไป และไม่มีใครกลับมาอีกเลย เขาขังตัวเองอยู่ในบ้านเกือบเดือนจนคิดว่าจะเดินออกไปแล้วกระโดดหน้าผา ให้ตัวเองเป็นอิสระจากโลกนี้ แต่กลับมีแมวตัวหนึ่งมาคลอเคลียที่ขาของเขา เพราะความกลัวในใจลึกๆเหตุผลในการอยู่ต่อ จึงตัดสินใจเลี้ยงแมวตัวนี้ 

    (คนที่รู้ประวัติอาจคิดว่า ทำไมยังร่าเริง ยังมีความสุขได้ แต่หารู้ไมใจน้องพังยับไปแล้ว)


    อยู่บ้าน: The Fire (ไฟมฤตยู)

    _________________________________________


    แบบสอบถามผู้ปกครอง


    อยากให้ลูกตังเองมีคู่ไหม?: มีก็ดีนะคะ แต่น้องเป็นทาศแมวแล้วล่ะ ถ้าชอบสัตว์เหมือนกันคงดี555


    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?: ไม่อยากให้โดนเลยค่ะ น้องโดนบูลลี่เยอะแล้ว;-;


    อยากให้ลูกอกหักไหม?: น้องไม่ชอบใครก่อน


    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?: ถ้าตาย อยากให้ตายแบบน่าจดจำหน่อยค่ะ >< ถ้าไม่คงต้องหาเหตุผลในการใช้ชีวิตระยะยาวให้น้อง


    ______________________________________________

    ดาร์สขอให้อยู่ ม1 นะคะ เนื่องจากดาร์สก็แสดงด้วยแล้วไม่มีใครอยู่ ม1 เลยอ่าาาาา T T

    ____________________________________________


    รูปภาพ:


    (ดาร์สรีบ ขก.ระบายสีกับวาดดีๆค่ะ!!!---(โดนเตะ))


    ชื่อ:  ณิราชพิทร สีคราช

    ชื่อเล่น: ดาร์ค

    ชื่ออื่นๆ:----

    ลักษณะ:สูง 160 นน. 49 ใส่ผ้าปิดปากตลอดเวลา ใส่เสื้อกันหนาวสีดำ ใส่ถุงมือดำข้างซ้าย ใส่สร้อยคอสีดำ ผมสีดำสนิท ใส่กางเกงขายาวสีดำ อายุ 13 ปี 

    นิสัย:นิ่งๆ เย็นชา ไม่กล้าทำความรู้จักคนที่มาใหม่ๆถ้าหากมาทำความรู้จักจะรู้ถึงความเป็นมิตร ใจดีมากกกก  ชอบแกล้ง(แกล้งให้เพื่อนยิ้มนะคะ ไม่ได้แกล้งจนหัวร้อน) นอนหนังสือ ไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องผ้าปิดปากกับถุงมือ ชอบของหวาน กล้าได้กล้าเสีย ยอมทำทุกอย่างเพื่อคนอื่นแต่ไม่ค่อยทำอะไรให้ตัวเองมาก ขยัน  กลัวหมา  เก่งด้านเทคโนโลยีทุกอย่าง

    นิสัยแปลกๆ:ชอบบินเล่นในเวลากลางคืน แล้ว

    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร.:นักเรียน ม.1

    ธาตุ: แสงครึ่งความมืด

    ความสามารถ:

    สามารถ

    สร้างโล่กันได้ในระยะ 5 เมตร

    สร้างพลังเสริมกับตัวเองและเพื่อนได้ (30 นาที)

    ควบคุบพลังความมืด(บางส่วน)

    ฟันดาบคู่

    สามารถแฮ็กข้อมูลต่างๆได้ แม้จะใส่รหัสยากแค่ไหน


    อาวุธ:ดาบคู่(ดาบคงามมืดและแสงสว่าง)

    สัตว์เลี้ยง:นกฮูกราตรีและนกฮูกตะวัน

    งานอดิเรก:ฟังเพลง วาดรูป ยิงปืน

    ประวัติ/ปมบางอย่าง:ในตอนเด็ก ดาร์คถูกคนในหมู่บ้านรังเกลียดมาตลอด ทั้งโดนทำร้าย และเกือบโดนตัดปีก เนื่องจากเธอดดนหลอกจากเพื่อนสนิทใหม่ในตอนนั้น ทำให้เธอไม่กล้าไว้ใจใครมาก และทำให้เธอไม่ค่อยกล้าเผยปีกตัวเอง

    เธอถูกพ่อตัวเองผนึกพลังตัวเองเอาไว้ ทำให้เธอใช้พลังได้แค่ 1% เท่านั้น เนื่องจากจากเคยปล่อยพลังจนควบคุมไม่ได้ จึงถูกผนึกไว้ แต่ก็สามารถคลายออกได้(แล้วแต่ปัจจัย)

    อยู่บ้าน:The Soil พสุธาแห่งสิงครา

    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    https://image.dek-d.com/27/0621/6035/130179935

    ชื่อ:เซเลส เดสเมส

    ชื่อเล่น:เซ

    ชื่ออื่นๆ: D

    ลักษณะ:ผมสีขาว ตาขาวมีสีดำ ตาดำเป็นสีแดง ผิวขาว ผมยาวปะบ่า

    นิสัย:นิ่งๆ ทำตัวเย็นชา ไม่เชื่อใจใครง่ายๆ จะแสดงอารมณ์กับคนที่สนิท

    นิสัยแปลกๆ:ชอบหัวเราะ ชิๆ

    ต้องการเป็นบทอะไรใน รร.:นักเรียน

    ธาตุ:ความมืด

    ความสามารถ:ควบคุมเงา สามารถนำเงามาสร้างเป็นอะไรก็ได้

    อาวุธ:มีดคู่

    สัตว์เลี้ยง:หมาสีดำชื่อ เร

    งานอดิเรก:อ่านหนังสือ

    ประวัติ/ปมบางอย่าง:เมื่อก่อนเป็นคนที่ชอบหัวเราะและมักสนิทกับผู้คนได้ง่ายๆ แต่ครอบครัวถูกลอบสังหาร พอจะไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่นก็ได้รู้ว่าที่คนมาสนิทเพราะหวังว่าจะเอาเงินจากตระกูลของเซเลสเท่านั้น ไม่มีใครสนใจเป็นเพื่อนกับเซเลสจริงๆเลย จนในที่สุดเขาก็ไม่เชื่อใจใครง่ายๆอีก ต่อมาเขาก็ได้มาเข้าเรียนที่รร.นี้เพื่อหาตัวคนที่ทำลายตระกูลตัวเอง

    อยู่บ้าน:The Soil ระดับชั้นก็แล้วแต่ครับ

    แบบสอบถามผู้ปกครอง

    อยากให้ลูกตังเองมีคู่ไหม?:ได้หมดครับ

    อยากให้ลูกโดนรังแกไหม?:อยากแน่นอน

    อยากให้ลูกอกหักไหม?:ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากแต่ก็ทำได้ครับ

    อยากให้ลูกตัวเองตายไหม?:ได้ครับ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×