ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic EXO “นอกใจ” (Out Of Your Heart) ChanBaek

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 9: Kris x Lay

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 57









    นอกใจ (Out Of Your Heart)

     

    ChanYeol x BaekHyun

    Chapter 9: Kris x Lay





     

                ~ครืด ~  ครืด ~ ครืด ~  ครืด ~

                เสียงสายเรียกเข้าพร้อมกับการสั่นของโทรศัพท์ทำให้มือบางล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เมื่อเห็นชื่อบนหน้าจอ ร่างบางเดินออกไปช้างนอกสตูดิโอที่กำลังถ่ายทำโฆษณา นิ้วเรียวกดสไลด์รับสาย

     

     

                ทำอะไรอยู่ครับ ผมกวนหรือปล่าว

     

     

                “ผมทำงานอยู่ที่สตูดิโอครับ”

     

     

                งานเสร็จกี่โมงครับ

     

     

                “น่าจะอีกสองชั่วโมงครับ ถึงจะเสร็จ คริสมีไรรึเปล่า” ร่างบางมองนาฬิกาที่กำลังบอกเวลา 4 โมงเย็น

     

     

                ไปทานข้าวด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมไปรับ

     

     

                “วันนี้ว่างเหรอครับ”

     

     

                ครับ วันนี้ไม่มีตารางงานแล้ว

     

     

    “งั้นอีก 2 ชั่วโมงครึ่งค่อยมารับผมแล้วกันนะคริส”

     

     

                ใบหน้าสวยประดับไปด้วยรอยยิ้มหลังจากวางสาย เลย์คิดถึงวันที่พวกเขากำลังออกจากสนามบินหลังจากเพิ่งบินกลับมาจากเกาะเจจู ก่อนที่เขากำลังจะกลับบ้านกับแบคฮยอนและชานยอลที่สั่งให้รถที่บ้านมารับ คริสเดินมาหาเขาแล้วถือโอกาสจับข้อมือบาง กระตุกข้อมือเล็กน้อยเพื่อให้เลย์เดินตามมา

     

     

                ผมบอกเลย์ไปแล้วนะครับว่าจะจีบจู่ๆร่างสูงก็พูดโพล่งออกมาพร้อมส่งสายตาระยิบระยับใส่

     

     

                ครับ…’ เลย์แทบเป็นใบ้ อะไรจะรุกเร็วปานนั้น แล้วนั่นนังจะมาส่งสายตาแบบนั้นอีก จะหล่อไปไหนเนี่ยพ่อคุ๊ณณ

     

     

                ผมขอเบอร์เลย์หน่อยนะครับร่างสูงยื่นมือถือของตนให้ร่างบาง

     

     

                ลู่หานก็มีนี่ครับ ทำไมไม่ขอเขาหล่ะ อย่างที่ร่างบางได้ถามออกไปแล้วในเมื่อลู่หานก็มีเบอร์ของเขาเพราะทั้งสองต้องติดต่อกันเรื่องงาน แล้วทำไมคริสไม่ไปขอที่ลู่หานหล่ะ

     

     

                ผมอยากขอจากเลย์มากกว่า ถ้าคุณให้แสดงว่าคุณเปิดโอกาสให้ผมจีบคุณได้... สิ้นเสียง แก้มนวลแดงระเรื่อ โอ๊ย!!! เลย์เพลีย เอาก็เอาว่ะ เล่นส่งสายตาอ้อนวอนขนาดนี้ มือบางคว้ามือถือมา กดเบอร์อย่างรวดเร็วแล้วส่งคืนไป ก่อนจะท้ายว่าโทรมานะครับคริส ผมจะรอให้ร่างสูงได้หัวใจเต้น

     

     

    พอนึกถึงคำพูดทิ้งท้ายของตน เลย์อดขำไม่ได้ ไม่นึกว่าตัวเองจะอ่อยเองซะงั้น เหอๆๆๆใจกล้าจริงๆเล๊ย ปกติเขาจะไม่อ่อยใครแบบนี้หรอก เพราะที่ผ่านมาคนที่มาจีบเขา ส่วนมากจะเห็นว่าเขาน่าตาสวย น่ารัก และหวังเพียงร่างกายของเขาเท่านั้น แต่กับคริส เลย์รู้สึกว่าเขาแตกต่างออกไป เพราะอะไรน่ะเหรอ ตัวเขาเองก็ไม่รู้หรอก ความรู้สึกมันบอกอย่างนั้น มันบอกให้ลองเปิดใจดู แต่ก่อนเขาก็ไม่ได้ไม่เปิดใจให้ใครนะ เพียงแค่ยังไม่เจอคนที่ถูกใจเท่านั้นแหละ แค่คริสเป็นคนแรกที่ทำให้เขาหัวใจเต้นได้เท่านั้นแหละ

     






     

    **************************************************************

     

     

    เมื่อคริสมาถึงก็เดินเข้าไปในสตูดิโอ ร่างสูงกวาดสายตาหาร่างบาง พอไม่เห็นก็ถามสต๊าฟแถวๆนั้นแล้วได้ความว่าร่างบางอยู่ที่ห้องทำงานส่วนตัวชั้นบน คริสเคาะประตูห้องสองสามครั้ง เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากคนภายในห้อง จึงเปิดประตูเบาๆแล้วเดินเข้าไปในห้อง คริสรู้แล้วว่าทำไมร่างบางถึงไม่ตอบรับเขา ร่างสูงทอดสายตามองร่างบางที่กำลังนอนหลับบนโซฟารับแขก ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสนอแสดงให้เห็นว่าร่างบางยังคงอยู่ในห้วงนิทรา คริสเลยไม่อยากรบกวนเวลาคนนอน ทำได้แค่นั่งมองร่างบางเวลานอนหลับเท่านั้น เลย์ขยับพลิกตัวเล็กน้อย เนื่องจากนอนในท่าเดิมๆ ทำให้เมื่อยตัว หมอนอิงอันเล็กที่ใช้หนุนศีรษะร่วงหล่นลงพื้น แต่ร่างบางก็ไม่สนใจตื่น ด้วยกลัวว่าร่างบางจะเมื่อยคอ คริสเลยเดินไปหยิบหมอนแล้วค่อยๆช้อนศีรษะเบาๆแล้วสอดหมอนกลับเข้าไปใหม่ แต่ยังไม่ทันที่จะชักมืออก มือบางก็คว้าแขนเขาไปกอดราวกับเป็นหมอนข้าง ทำให้ฝ่ามือทาบอยู่บนแก้มนิ่มอย่างเหมาะเจาะ ยิ่งร่างบางกอดแน่นขึ้น ทำให้ระยะห่างระว่างคนทั้งสองลดลง ร่างสูงได้กลิ่นหอมอ่อนๆที่ออกมาจากร่างกายของเลย์ กลิ่นหอมนั้นทำให้ร่างสูงต้องอดทนพยายามอย่างมากที่จะไม่ตบะแตกไปซะก่อน เมื่อได้สำรวจร่างบางใกล้ๆ ผิวสีน้ำนมที่ขาวเหมือนผิวเด็ก แก้มแดงน้อยๆ ขนตายาวงอนรับกับดวงตากลมถึงแม้ตอนนี้กำลังปิดสนิทอยู่ก็ตาม ริมฝีปากสีเชอร์รี่สดทำให้ร่างสูงแอบกลืนน้ำลาย ยิ่งเห็นใกล้ๆยิ่งอยากลิ้มลอง ว่าจะนุ่มลิ้นและหวานขนาดไหนกันนะ ร่างสูงเอาแต่จ้องริมฝีปากบางโดยไม่ละสายตา แล้วขยับเข้าไปใกล้ๆทีละนิด จนไม่เหลือพื้นที่ว่า ริมฝีปากหนาแตะเพียงแผ่วเบาที่ริมฝีปากบาง ไม่ได้ลุกล้ำหรือจาบจ้วง แม้จะเพียงแตะเบาๆที่ริมฝีปากบางทำนั้นแต่ก็ทำให้ร่างสูงได้รู้ว่าริมฝีปากสีเชอร์รี่นั้นนุ่มนิ่มเพียงใด

     


     

    เลย์ลืมตาขึ้นขณะที่ริมฝีปากของทั้งสองยังสัมผัสกันอยู่ ดวงตาสวยมีประกายตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น และเมื่อสายตาทั้งสองคนผสานกัน ริมฝีปากที่แตะกันเฉยๆ กลับเปลี่ยนเป็นขบเม้มกันเบาๆ ความหวานค่อยๆเกิดขึ้น เมื่อร่างสูงเห็นว่าร่างบางด้านหน้าไม่ได้ผลักไส หัวใจที่เต้นดังอยู่แล้วก็เต้นดังมากขึ้น ริมฝีปากหนาค่อยๆขบเม้มแรงขึ้นเพื่อให้ร่างบางเปิดปาก แล้วส่งลิ้นล้อนเข้าไปสำรวจความหวาน ลิ้นเรียวไล่ต้อนลิ้นเล็กอย่างหยอกล้อ เลย์เริ่มรู้สึกว่ากำลังจะขาดอากาศหายใจ ร่างบางส่งเสียงร้องอู้อี้อยู่ในลำคอ ร่างสูงถึงยอมถอนริมฝีปากออกมา สายตาก็ยังคงมองหน้าหวานตรงหน้าอย่างรักใคร่ แก้มสีแดงระรื่อของร่างบางบ่งบอกว่าเจ้าตัวคงกำลังเขิน ถึงจะเขินแต่ก็ไม่หลบสายตา จุ๊บ.....คริสจูบแรงๆที่ริมฝีปากบางเบาๆแล้วถอนออก

     

     

    “เอ่อ....”  จุ๊บ

     

     

    “นี่.....”  จุ๊บ

     

     

    “เดี๋ยว...”  จุ๊บ

     

     

                “คริส...”  จุ๊บ ร่างสูงทำอย่างนี้หลายครั้ง จุ๊บแล้วจุ๊บอีก จุ๊บทุกครั้งที่เลย์จะเอ่ยอะไรออกมา

     

     

                “พอแล้ว....จุ๊บไรนักหนาเนี่ย....ปากเปื่อยหมดแล้ว” ร่างบางทำปากยู่ แต่มันกลับน่ารักมากในสายตาร่างสูง

     

     

                “อยากน่ารักเองนี่ครับ” ตู้ม!!! เลย์รู้สึกว่าตอนนี้สมองระเบิดไปแล้ว

     

     

                “อื้อ...พอเหอะ เขินจะตายแระ คริสมาถึงนานยัง ทำไมไม่ปลุกอ่ะ” เลย์ก้มหน้าก้มตาตอบ แถมรีบเปลี่ยนเรื่องโดยเร็วเพื่อลดอาการเขิน

     

     

                “ซักพักแล้วครับ แล้วทำไมมานอนตรงนี้ เมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอครับ” ร่างสูงถามขณะนั่งลงข้างๆร่างบางบนโซฟา

     

     

                “อืม เมื่อคืนไม่ได้นอน งานไม่เสร็จหน่ะ ”

     

     

                “งั้นกลับบ้านไปนอนมั้ยครับ เดี๋ยวผมขับรถไปส่ง” ร่างสูงอดเป็นห่วงร่างบางไม่ได้

     

     

                “ไม่เป็นไร เมื่อกี้ผมนอนไปสองชั่วโมงแล้ว ตอนนี้หิวแล้วครับ ขอเวลาผม 5 นาที ล้างหน้าล้างตาก่อน” ว่าเสร็จร่างบางก็เดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆกับห้องทำงานของตน ทิ้งให้ร่างสูงนั่งรอซักพัก เมื่อร่างบางกลับมาก็เก็บสัมภาระ แล้วทั้งคู่ก็เดินไปยังที่จอดรถที่อยู่หลังอาคาร ปลายทางมุ่งไปยังร้านอาหารรสเลิศที่คริสได้จองไว้

     

     

                ทั้งสองพูดคุยกันปกติ เรื่องราวที่เกิดขี้นในชีวิตที่ผ่านมาเป็นประเด็นที่ทั้งสองหยิบยกขึ้นมาคุย เพื่อรู้จักกันและกันมากขึ้น คริสและเลย์ไม่ได้เอ่ยถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ห้องทำงานของเลย์เลย เพราะต่างก็รู้ดีแก่ใจว่าต่างคนต่างมีความรู้สึกให้กันแบบไหน แต่มีสิ่งหนึ่งที่คริสไม่รู้....ว่าจริงๆแล้วเลย์ตื่นตั้งแต่ที่คริสหยิบหมอนมารองศีรษะให้  ร่างบางเลยแกล้งคว้ามือของร่างสูงมากอด ให้ฝ่ามือของร่างสูงแนบกับแก้มของตนอย่างพอดี แล้วแกล้งเนียนหลับต่อ คิดว่าจะแกล้งให้ร่างสูงใจเต้นเล่นๆ แต่กลับขำไม่ออกเมื่อเจอร่างสูงจูบกลับมาเป็นของแถม ด้วยความตกใจเลยลืมตาขึ้น จะแกล้งเนียนหลับอีกก็ไม่ได้ เพราะดันลืมตาตื่นขึ้นมาขณะที่ร่างสูงกำลังจ้องหน้าของตนอยู่ เขินสิครับบบบ จะให้ทำไงได้นอกจากนั่งหน้าแดงไม่ขยับเขยื้อน ร่างกายกลับไร้เรียวแรงไปซะดื้อๆ เลยต้องปล่อยให้ร่างสูงจูบอยู่อย่างนั้นจนใกล้จะหมดลมหายใจ หัวใจดวงเล็กเต้นแรงมากกกก จนนึกว่ามันจะหลุดออกมาจากอกตอนที่โดนจูบแบบลึกซึ้ง โอ้วววว ละลายครับ แบบว่ามันเป็นจูบที่หวานมาก เลย์รู้สึกฟินฟุดๆๆๆ เขินจนหน้า แก้ม หูเหออย่างงี้แดงแป๊ดดดด จึงต้องรีบคุยเปลี่ยนเรื่อง ก่อนที่หัวใจจะวาย นี่แหละน๊า~~~ คิดจะแกล้งเค้าแต่กลับเจอสวนกลับด้วยจูบหวานๆ......

     

     

     

    มีไรพูดคุยติดตามได้ในทวิตของไรท์นะค่ะ @darlinrinda


     


    อ่านแล้วร่วมกันสกรีมลงทวิตติดแท็ก
     #Ficนอกใจ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×