คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2: เปลี่ยนไป
นอกใจ (Out Of Your Heart)
ChanYeol x BaekHyun
Chapter 2: เปลี่ยนไป
แบคฮยอนก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือเรียน ถึงแม้ว่าเวลานี้เป็นเวลาพักเที่ยงก็ตาม เพราะการแสร้งทำเป็นอ่านหนังสือ ทำให้เขาไม่ต้องเข้าไปร่วมจับกลุ่มคุยกับชานยอล และ เช ฮันคยองเพราะตั้งแต่เธอเข้ามาเรียนได้สองอาทิตย์ก็เข้ากับกลุ่มของแบคฮยอนได้อย่างรวดเร็ว ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเธอนั่งติดกับเซฮุน บ้านอยู่ทางเดียวกับแบคฮยอนและชานยอล เวลาเลิกเรียนก็มักจะกลับกับชานยอลและแบคยอนเสมอ บางวันทั้งสามก็ไป กินข้าว ดูหนัง เล่นเกมส์ หลังเลิกเรียน แบคฮยอนรู้ดีว่าตอนนี้ชานยอลให้ความสนใจฮันคยองมาก เหมือนเด็กกำลังเห่อของเล่นใหม่ ตอนนี้ก็เหมือนกัน ชานยอลกำลังคุยอย่างออกรสกับฮันคยอง นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมแบคฮยอนถึงต้องอ่านหนังสือเวลาพักแบบนี้ เขาไม่อยากรับรู้เรื่องที่ทั้งสองคนคุยกัน อยากจะอยู่เงียบๆ และค่อยๆใช้เวลาทำใจ
“แบคฮยอน วันนี้ไปดูหนังกันมั้ย เรื่องเข้าใหม่เยอะเลย” ฮันคยองหันมาถามพร้อมส่งยิ้ม
“แบค ไปเหอะ ไปด้วยกัน ฮันคยอง เขาอยากดู ตั้งแต่เห็นตัวอย่างในโรงหนังครั้งที่แล้ว” ชานยอลหันมาจับแขนแบคฮยอนเขย่าเบาๆ
“ไม่หล่ะ พวกนายไปกันเถอะ วันนี้ฉันต้องรีบกลับ พี่เลย์รอกินข้าวหน่ะ” ร่างบางส่ายหน้าปฏิเสธ
“น่า... ไม่ดึกหรอก กลับทันแน่ กว่าพี่เลย์จะกลับก็ทุ่มกว่า” ร่างสูงพยายามเซ้าซี้
“ฉันต้องซื้อของกลับไปเตรียมอาหารอีก พวกนายไปกันเถอะ” แบคฮยอนรู้สึกน้อยใจ ชานยอลเคยสนใจบ้างไหมว่าเขาอยากดูหนังหรือเปล่า เอาแต่บังคับจะให้ไปดูเพราะฮันคยอง อยากดู แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาต้องนั่งกินข้าวคนเดียว กินข้าวกับพี่เลย์เหรอ มันก็แค่ข้ออ้างที่ไม่อยากจะไปเป็นก้างขวางคอคนจีบกัน เขามันแค่ส่วนเกิน ไปด้วยก็เจ็บ สู้ไม่รับไม่รู้เลยดีกว่า
“ไปแก ไปห้องน้ำ เป็นเพื่อนกัน” คยองซูลากแบคฮยอนออกไป เมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนไม่สู้ดีนักเพราะการตื้อของชานยอล
“ไหวไหมแก....” คยองซูสะกิดไหล่แบคฮยอนเบาๆ
“อืม....ก็นะ” แบคฮยอนพยายายามส่งยิ้มให้ ทั้งๆที่มันดูจะไม่เหมือนรอยยิ้มสักเท่าไร
“จะให้ช่วยอะไร ก็บอกนะ แกยังมีฉันนนะแบคฮยอน” แบคฮยอนกอดคยองซูพลางกลั้นน้ำตา เขาไม่อยากให้คยองซูต้องเป็นห่วง คยองซูถามเขาเรื่องชานยอล เหตุการณ์เกิดขึ้นในวันเกิดชานยอลปีที่แล้ว
‘แบค แกจะไปไหน’ คยองซูถามหลังจากเห็นแบคฮยอนเอาของขวัญวันเกิดไปให้ชานยอลแล้ว
‘ฉันจะกลับแล้ว แค่เอาของขวัญมาให้เฉยๆ ถ้าไม่ให้เดี๋ยวชานยอลงอน’
‘จะรีบกลับไปไหน แกเป็นเพื่อนสนิทมัน ถ้ามันรู้ว่าแกกลับก่อน เดี๋ยวมันก็เหวี่ยงอีกหรอก’
‘ฉันแค่เพื่อนสนิท มันคงไม่สนใจหรอก แฟนมันยืนอยู่ข้างๆทั้งคน’
‘ถามจริง...แกชอบชานยอลเหรอ’
‘ทำไมแกถึงคิดว่าฉันชอบชานยอล’
‘ก็เวลามันมีแฟนทุกครั้ง แกก็แปลกไปทุกครั้ง พยายามหลีกเลี่ยงที่จะอยู่กับกับชานยอลเวลาที่มันอยู่กับแฟน ทำไมแกไม่บอกชานยอลไปเลยว่าแกชอบมัน’
‘ฉันไม่อยากเสียเพื่อนน่ะ แล้วชานยอลก็ไม่มีวันชอบฉันด้วย มันคอยย้ำพูดอยู่เสมอว่าชั้นเป็นแค่ เพื่อนสนิท’ หลังจากวันนั้น คยองซูจะคอยเป็นห่วงแบคฮยอนเสมอเวลาที่ชานยอลพาแฟนมา ช่วยพาออกจากสถานการณ์ที่แบคฮยอนรู้สึกอึดอัดเหมือนอย่างวันนี้
นาฬิกาบนผนังบอกเวลาทุ่มครึ่ง แบคฮยอนนั่งมองอาหารที่อยู่บนโต๊ะที่ไม่ได้พร่องไปเลยสักนิด เขาเผลอทำอาหารสำหรับสองคน สองคนที่ว่านั่นคือตัวเขาเองกับชานยอล เพราะส่วนมากพี่เลย์จะกลับดึกหรือไม่ก็กินจากข้างนอกมาแล้ว ทำให้เขากินข้าวเย็นกับชานยอลเกือบทุกวัน ถึงชายยอลจะมีแฟน ก็ไม่ลืมกลับมากินข้าวเป็นเพื่อน แต่ตอนนี้บางสิ่งบางอย่างกำลังเปลี่ยนไป บางสิ่งทำให้แบคฮยอนคิดว่าฮันคยองไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านมาของชานยอล สิ่งนั้นทำให้แบคฮยอนยิ่งกลัว กลัวว่าสักวันแม้แต่ความเป็นเพื่อนสนิทที่ชานยอลมอบให้ ชานยอลจะไม่เห็นว่ามันสำคัญอีกต่อไป
เสียงกดกริ่งดังขึ้นทำให้แบคฮยอนหลุดจากความคิดที่กำลังฟุ้งซ่าน ร่างบางเดินไปดู พอเห็นว่าใครยืนอยู่หน้าประตู จึงรีบเดินไปเปิด
“มีอะไร เหรอ ชานยอล มาซะป่านนี้” แบคฮยอนถามขณะเปิดประตูให้ชานยอลเข้ามา
“หิวอ่ะแบค มีไรกินป่าว” ไม่พูดเปล่าร่างสูงเดินตรงไปที่ครัว
“แล้วพี่เลย์หล่ะ ไหนบอกว่าพี่เลย์รอกินข้าว สรุปกินข้าวคนเดียวใช่ไหม ทำไมต้องโกหกแบคฮยอน” ร่างสูงหันมาจ้องหน้าถาม หลังจากเห็นไร้เงาของพี่เลย์และบนโต๊ะกินข้าวมีจานข้าวเพียงจานเดียว
“ฉันไม่ได้ตั้งใจโกหก แค่ไม่อยากไปเป็นก้างพวกนายสองคน...แค่นั้น” แบคฮยอนตอบโดยหลบตาร่างสูง
“นายรู้ไหม ฮันคยอง เสียใจแค่ไหน เขาคิดว่านายเกลียดเขา ไม่ชอบเขา เพราะหลายครั้งที่ฮันคยองชวน นายก็เอาแต่ปฏิเสธ”
“ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นนะ” แบคฮยอนรู้สึกจุกที่หัวใจ นี่เขาเป็นคนผิดเหรอ....
“ฮันคยอง บอกว่าเขาถูกชะตากับนาย อยากเป็นเพื่อนนาย แต่เหมือนนายจะไม่อยากเป็นเพื่อนกับเขา”
“แบค ฉันคิดว่าฉันชอบฮันคยอง แล้วฉันจะรู้สึกแย่มาก ถ้าเพื่อนสนิทของฉันเข้ากับคนที่ฉันชอบไม่ได้ ทำไมกับแฟนคนก่อนๆ ของฉัน นายก็ไม่เคยมีปัญหาด้วย แต่กับฮันคยอง เพื่อนห้องเดียวกัน นั่งอยู่ข้างหน้านาย นายจะคบเป็นเพื่อนด้วยไม่ได้เหรอ”
เจ็บ.....บอกได้คำเดียวว่าเจ็บ ใบหน้าเรียวชาเหมือนถูกแช่อยู่ในน้ำแข็ง นี่แค่ไม่กี่อาทิตย์ก็ทำให้ชานยอลเปลี่ยนไปขนาดนี้ ทำไมสิ่งที่เขากลัวมันมาถึงเร็วเหลือเกิน แค่เขาปฏิเสธไม่ไปดูหนังด้วยชานยอลถึงกับต้องมาต่อว่าเขา.....ฮันคยอง ช่างมีอิทธิพลต่อชานยอลเหลือเกิน.....
“ถ้าฉันทำให้ฮันคยองคิดแบบนั้น ฉันขอโทษแล้วกัน....ต่อไปฉันจะพยายาม....ถ้านายหิว กินข้าวก่อนก็ได้ กินเสร็จก็ทิ้งจานไว้ในอ่าง....ฉันขอตัวไปนอนก่อน รู้สึกปวดหัว” ร่างบางรีบเดินขึ้นห้อง ไม่ได้สนใจว่าชานยอลรับรู้ในสิ่งที่เขาพูดไปหรือไม่ เพราะถ้าขืนอยู่ต่อชานยอลคงต้องเห็นเขาร้องไห้แน่ๆ นี่คงถึงเวลาแล้วสินะ.....เวลาที่ต้องตัดใจ.....
มีไรพูดคุยติดตามได้ในทวิตของไรท์นะค่ะ @darlinrinda
อ่านแล้วร่วมกันสกรีมลงทวิตติดแท็ก
#Ficนอกใจ
สวัสดีค่า....ตอนที่สองมาเสริ์ฟเรียบร้อยแล้วค่ะ....
สงสารแบคอ่ะ....แต่งเองจะร้องให้เอง T-T
เรื่องนี้มีหลายรสไม่ใช่เรื่องเศร้าอย่างเดียวค่ะ แบบว่าต้องผ่านความเศร้าก่อนที่จะรู้จักความสุข
เป็นกำลังใจให้แบคด้วยนะค่ะ.....
ความคิดเห็น