Into the asylum

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนพิเศษ

ครืน! ครืน!

เมื่อเธอเดินออกมาโรงพยาบาลทั้งตึกก็ค่อยๆทรุดตัวลง เบื้องหน้าทางออกดูเหมือนจะมีคน3คนยืนอยู่

“มาช้าจังนะ” เสียงดังมาจากชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่ตรงกลาง

“ยินดีทีได้เจอกัน…อีกครั้ง” เสียงเล็กหวานดังขึ้นจากทางซ้ายมือของเธอ

“…..”ไม่มีคำทักทายใดๆออกมาจากชายร่างเล็กข้างหน้าเธอ แววตาเขาดูเหม่อลอยชอบกล

“ชั้นขอโทษที่มาช้า…แล้วเป็นสุภาพบุรุษทั้งทีรอสุภาพสตรีอย่างชั้นหน่อยไม่ได้รึไง” ไดอาน่าพูดขึ้น เรียกรอยยิ้มจากทั้ง2ได้เป็นอย่างดี ก่อนที่จะมีรถพยายาบาลมารับพวกเขาทั้ง 4 คนออกจากสถานที่แห่งนี้ไป…

ขณะนั้นที่ๆเคยเป็นหน้าประตูทางออกของซากปรักหักพังนั้น ได้มีเงาดำยืนอยู่

“มันยังไม่จบหรอก….”