ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Welcome To Dead World

    ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1 : มันไม่เคยจบ

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.พ. 57


    มันยังไม่เริ่ม และมันยังไม่เคยเริ่มขึ้น ทุกอย่างที่ผมคิด ผมคิดว่าเราเริ่มมันไปแล้ว แต่นั้น...มันไม่ใช่เลย...สิ่งที่ผมคิดว่านี้คือจุดจบมันไม่ใช่เลย มันเพิ่งเริ่มต่างหาก.... 
     
    เด็กชาย อายุ 17 นั่งพึงรำพัง อยู่ในห้องที่มีเพียงไฟ สลัวๆ ....
     "ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า คุณจะเดินมาถึงจุดนี้ได้"เด็กชายที่นั่งกอดเข่าหันหน้ามองผมแล้วยิ้ม ทุกอย่างดูปกติมากๆ นอกจากนัยตาสีแดง ทับทิมที่ชวนให้ผมหลงใหลผมมองไปที่มือของเด็กคนนั้นที่มีมีดอยู่... แล้วมีดนั้นก็เปื้อนเลือดสะด้วยสิ เด็กหนุ่มคนนั้นค่อยๆยืนแล้วทรงตัวขึ้นอย่างช้าๆผมตั้งท่าพร้อมที่จะรับการโจมตีของเขาทุกเมื่อ......... 
     
    "เฮ้ยเช้าแล้ว!!! ไปโรงเรียนๆเดี้ยวก็พาหนูสายไปด้วยหรอก !"
    น้องสาวผมตะโกน ผมสะดุ้งตื่นจากความฝันทันที 
    "เฮ้อ ที่แท้ก็แค่ฝันสินะ แหะๆ" ผมหัวเราะแล้วก็ปาดเหงื่อ
    พลาง ตรวจเช็คร่างกายของผมว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ใช่ ใหม จนผมเหลือบไปเห็นรอยสักรูปดอกไม้4กลีบ ตรงที่ ไหล่ข้างขวาผม ...
    "อะไรละเนี้ยย" ผมนึกว่าน้องสาวผมแกล้งผมสะอีก ผมจึงเอาน้ำล้างออก แต่มันก็ยังล้างไม่ออก ผมเริ่มสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
    แต่ นี้มัน ก็ สายมากแล้ว ต้องรีบไป โรงเรียน สะด้วย สิ  
    ผมวิ่งไปแต่งตัว แล้วกินข้าวเช้าจนข้าวติดคอ ...... 555ก็คนมันเซ่อนี้นะ
     
    -09:30- 
    "เห็นใหม พี่พาหนูสายไปด้วยเลย ฮึ่ม!" น้องสาวตำหนิผม
    "แหะๆ" ผมเอามือเกาหัว แล้ว รับการลงโทษจากอาจารย์โดยดี
    ผมรีบวิ่งขึ้นห้องเรียนมาเพราะมันจะเริ่มเรียน วิชา ที่ 2 แล้ว
     
    "โถ่! มาสายอีกแล้วนะ ไอหัวหน้า" เพื่อนของผมคนนึงพูดขึ้น
    "แหม่! มึงเอาหน้าที่หัวหน้ามาให้กูมา ดีกว่าใหม?"เพื่อน ผมบ่น
    "โทษที 5555" ผมขอโทษพวกเพื่อนๆและอาจารย์ 555 ทุกคนในห้องไม่เคยแปลกใจหรอกครับที่ผมมาสายนะ เพราะผมไม่เคยมาเช้าเลยสักวัน :P 
     
    ใน ขณะ ที่ทุกคน(มั้ง)กำลังใจ จดใจจ่อ กับเรื่องเรียน
    ผม ก็เลย นั่งคิด เรื่องเด็ก ผู้ชาย ในฝันสะหน่อย ในขณะที่ผม กำลัง มอง เสาไฟฟ้า พลาง คิดไปนั้น มีเงาลึกลับปรากฏขึ้น
     
    ผมมอง ออกไป ถึงกับตกใจ จนร้องลั่นเลยหละ เพราะเงานั้น ลักษณะคล้าย คลึง กับ เด็กผู้ชายคนนั้น มาก เพื่อนในห้อง พากัน ตกใจ แล้วก็ หัวเราะผม บ้างก็แซวผมว่า "ละเมอ ไง มึง" ผมขยี้ตาแล้วมองอีกที  "เฮ้อตาฟาดสินะ" ผมหัวเราะตัวเอง
     
    "นี้เอนนายนอนไม่พอหรอ?" เสียงหญิง สาว โต๊ะ ข้างๆ ผมพูด แล้วทำท่าทางสงสัย อ่อ ปกติเธอคนนี้ก็ไม่ค่อยกล้าคุยกับไครหรอก ส่วนมากจะคุยกับแค่ผมคนเดียวนะ ใช่ ! ผมลืมแนะนำตัวเลย 5555
     
    ---ผมชื่อ:เอ็น (Ends) อายุ:16-17 ปี เป็นนักเรียนม.ปลาย ของโรงเรียนหนึ่งที่เป็นศูนย์รวมของโลกเลยแหละ เพราะอะไรคุณ พ่อ คุณ แม่ ถึง ตั้งชื่อ ผม แปลกๆ ก็ไม่รู้เหมือนกัน  
     
    --มาๆเข้าเรื่องต่อ--
     
    "ป่าวหรอกๆ เห็นเงาแปลกๆนะ"ผมบอกเธอแล้วทำหน้าอาย
    "เฮ้อ พักเที่ยงสะที" เพื่อนสนิทผม บิดขี้เกียจหลังจากตื่นนอน
    "ไปกินข้าวกันใหม" เพื่อนผมเดินมากอดคอแล้วถาม
    "เฮ้อ ให้ตายสิ นัดกับน้องไว้แล้วด้วย ว่า วันนี้ จะไปกินกับพวกเพื่อนน้องนะ ต้อง ขอโทษจริงๆนะ" ผมหยิบกระเป๋าแล้วโบกมือบายๆ เพื่อน 
    " ว๊าย!! นั้นพี่ชายเธอมาแล้ว เดล " เพื่อนๆน้องสาวผม มองมาที่ผมแล้วทำตาหวานใส่ ผมรู้สึกว่า กรรม! อย่างแรง เลยละครับ 5555
    ผมเดินไปนั่งข้างๆน้องสาว 
    "พี่ต้องแกล้งเป็นตุ๊ดอีกใหม?" ผมกระซิบถามน้องสาว
    "ไม่ต้อง"น้องสาวผมบอก
    หลังจากจบการวุ่นวายจากมื้อเที่ยง
    ผมก็ต้องมาตลุยกับอีก3คาบ ที่เหลือ แอบหลับบ้าง อะไรบ้าง
    เย็น ตอน 5 โมง ผมกลับบ้าน กับ น้องสาว เนื่องจากที่ผมเป็นคนเซ่อซ่า ทำกระเป๋าตังค์ตกหายไปใหนไม่รู้ จึงต้องออกไปตามหา
    ผมเดินไปมา หลาย ตึก จนถึง โรงยิม 
    "โห...กว่าจะเจอตัวนี้ยาก นะเนี้ย" กลุ่มนักเลงวัยรุ่นสูบบุหรี่ถือท้อแป๊บ แล้วก็กระเป๋าตังค์ผมไว้ พูดพร้อมทำหน้าหาเรื่อง
    "ให้ตายสิวันนี้ มันวันซวยอะไรกันวะ ครับ เนี้ย"ผมเกาหัวพลางบ่นไปเรื่อยๆ
    "บู้ม.........." อยู่ดีๆก็เกิดเสียงระเบิด ขึ้น ผมตกใจ แล้วรีบวิ่งไปดู
     
     
    To Be Continued
    ------------
    Story : Ogami
    Edit : DA FAKK.

    facebook.com/DAFAKKDk
    -------------------------
     
    THANK FOR READ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×