คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 โลกที่เปลี่ยนไป ตอนแรก
ตอนที่ 1 โลกที่เปลี่ยนไป
“หัวข้า ที่นี่มันทีไหนกัน” โทมัสคิดพร้อมกับกุมหัวแล้วลุกจากเตียงผ้าโทรมๆแล้วมองไปรอบเผื่อจะเจออะไรบางอย่าง ดาบเงินตั้งอยู่ไม่ห่างจากเขา โทมัสหยิบดาบเงินกระฉับไว้ในมือ ไว้เพื่อความแน่ใจ
โทมัสกล่าวอย่างระมัดระวังไปตามทางเดินแคบๆลงบันไดไป ทันใดนั่นเองสัณชาตญาณก็บอกให้เขาตวัดดาบไปหาผู้ที่มาเยือนทันที
“โว้ๆ ใจเย็นก่อนพี่พวกเราพวกเดียวกัน” ชายหนุ่มผิวคล้ำกล่าวอย่างใจเย็นพร้อมกับใช้สองมือพยายามห้ามชายหนุ่ม
“ที่นี่ทีไหน แกจับข้ามาทำไมถ้าเหตุผลไม่ดีหัวแกหลุดออกจากบ่าแน่” โทมัสกล่าวเสียงดังพร้อมกับตั้งดาบเกือบจะชิดคออีกฝ่าย
“ก็ไม่รู้ซินะ” เขากล่าวติดตลกพร้อมกับพุ่งถอยหลังอย่างรวดเร็ว จนโทมัสเบิกตาอย่างตกใจ “เจ๋งกว่านี้ก็ยังมีอีกนะท่านคนถ้ำ”
“แฟลช จัมป์” เขากล่าวเบาๆพร้อมกับกระโดดอย่างรวดเร็วจนพุ่งอยู่เหนือหัวโทมัสอย่างรวดเร็ว “ดาบเพลิงสวรรค์”
รับดาบของอีกฝ่ายได้อย่างทันท่วงทีแต่พลังของอีกฝ่ายเหนือกว่าจนโทมัสถึงกับกระเด็นไปจนฝาผนัง
“อั๊ก!! แกเป็นแวมไพร์สินะตายซะเถอะ” โทมัสกล่าวจบก็หยิบดาบที่อยู่บนพื้นขึ้นมาพุ่งเข้าหาอีกฝ่าย
“จะอีกกี่ครั้งก็เหมือนเดิม” ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับหลบดาบของโทมัสได้อย่าง่ายดายเพียงแค่เอี้ยวไปมา โทมัสถึงจะแปลกใจแต่ก็ไม่รดระความพยายามระดมฟันแทงใส่อีกฝ่ายแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผล
“สมัยก่อนท่านอาจเป็นเทพเจ้าแต่สมัยนี้ท่านก็เป็นแค่มนุษย์ถ้ำคนนึง” เขากล่าวพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย
“หมายความว่ายังไง” โทมัสกล่าวเพราะงงกับคำพูดอีกฝ่าย
“โลกของท่านมันเมื่อ 1000 ปีที่แล้ว ท่านจึงไม่แปลกใจเลยที่จะสู้ข้าไมได้”
โทมัสเบิกตาอย่างตกใจแล้วกำดาบในมือแน่นพร้อมกับกล่าวว่า
.”เดี่ยวข้าจะฆ่าแกแล้วจะกลับไปยังโลกของข้า”
โทมัสไม่รดระยังคงพยายามจะฟันอีกฝ่ายให้จงได้ ชายหนุ่มสายหน้าอย่างละอากับความคิดของนักรบหัวโบราณผู้นี้ งั้นรับนี่ไป “แฟลช คิกค์”
ร่างชายหนุ่มถึงกับกระอักเลือดกระเด็นไปกระแทกแผงอาวุธกระเด็นหลุดออกจากแผงกระจายไปทั่วเป็นเสียงเหล็กตบกระทบพื้นเสียงดัง
“อุ้ปส์!!! ลืมไปข้าสงสัยข้าจะเอาจริงเกินไปซินะ” เขากล่าวจบก็หัวเราะแต่ทันใดนั่นเอง หน้าตาเขาก็ต้องเปลี่ยนสีเมื่อมีอะไรบางอย่างกำลังพุ่งมาหาเขา “เป็นไปไม่ได้”
“เจ้านี่มันไม่ใช่คนแล้ว” ชายผิวคล้ำกล่าวอย่างตกใจมีบางเริ่มทำงานไม่ปกติกับเขา “ใจเย็นก่อนพี่ชายข้าไม่ได้เป็นศัตรูท่านนะ”
โทมัสที่หัวมีเลือดไหลออกมาจ้องอย่างอาฆาตพร้อมกับควงดาบทั้งสองอย่างชำนาญ
“ตายซะ” เขากล่าวสั้นๆ ทันใดนั้นเอง
พรึ่บ!! ดาบเงินกว่า5เล่มพุ่งเข้าไปประชิดคอของโทมัสอย่างรวดเร็วจนเขาไม่ทันมองเห็น ร่างกายเขาไม่สามารถขยับไปไหนได้เพราะติดปลายดาบจากทั่วทิศทาง
“ท่านโทมัส ข้าคิดว่าพวกเราน่าจะมาคุยกันด้วยคำพูดน่าจะดีกว่าดาบนะขอรับ” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลากล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างเป็นมิตร
“เหอะก็ได้แต่พวกเจ้าต้องอธิบายข้าให้หมดว่าเกิดอะไรขึ้น”
“ก็คือ..” ไม่ต้องเดี่ยวข้าพูดเอง เลเวีย ชายแก่กล่าวพร้อมกับลดฮู้ดที่ปิดหน้าออก
“แกคือ ตาเฒ่าที่คุยกับข้าที่สุสานสินะ” โทมัสกล่าวอย่างตกใจ
“ระวังคำพูดหน่อยนะท่าน ถ้าท่านดูถูกท่านคานวาซอีกละก็ถึงจะเป็นท่านก็ตามข้าฆ่าท่านแน่” ชายหน้าตาประหลาดกล่าวอย่างเคร่งเครียดพร้อมกับกดดาบไปที่ปลายคอของโทมัส
“ใจเย็นก่อน บาร์ก เก็บดาบของเจ้าซะเขาคือแขกของเราเชียวนะ” ชายแก่กล่าวเสียงหนักจนชายที่ชื่อบาร์กลดดาบออกมาจากคอโทมัส
“งั้นท่านโทมัสช่วยตามข้ามาที่ลูเฮนเล่ โต๊ะแห่งอัศวินเทมพลาร์กันดีกว่า”
“ลูเฮนเล่ มันยังไม่สูญสลายอีกหรอเนี่ย” โทมัสแปลกใจเพราะเมื่อ1000ปีที่แล้วมันก็ยังเป็นโต๊ะที่ใช้ในการประชุมของเหล่าเทมพลาร์
ความคิดเห็น