คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พันธสัญญาที่ 2 พญาอสรพิษ มิเกล ลอร์ตโต้ แห่งทิศเหนือ [10%]
The Devil Of Darkness ~ปีศาจรัตติกาล~ By:: SEN.
::SainT.
พันธสัญญาที่ 2 พญาอสรพิษ มิเกล ลอร์ตโต้ แห่งทิศเหนือ
“จับปีศาจมาได้ครับ คิดว่าเป็นสายแวมไพร์ครับ” เด็กหนุ่มผมสีน้ำทะเลรายงานอย่างแข็งขัน ผู้ฟังที่อยู่ในความมืดจำต้องหัวเราะลั่น “ดีมาก! ข้าจะจัดการเอง เจ้าลากกรงมันเข้ามาแล้วไปเสียเถอะ เรเซียน”ผู้อยู่ในความมืดเอ่ยสั่งการ ไม่นานกรงเหล็กขนาดใหญ่ก็ปรากฏในสายตา
“หึ...ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะได้พบกับเจ้าในสภาพนี้....” ร่างนั้นขยับออกจากความมืด ผมสีทองอร่ามสั้นปะบ่านั้นมันวาวราวต้องแสง ดวงเนตรสีทองนั้นจับจ้องร่างของท่านเคาน์ทซึ่งยังคงไม่ได้สติในกรงนั้น เขากระตุกยิ้ม
“ยินดีที่ได้พบอีกครั้ง ท่านเคาน์ท ชาโดว์ เอล วินเทอร์ สหายข้า...”
“โธ่เว้ย!” เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเนื้อไม้สบถเสียงดังลั่น ฝั่งหน้าของตนเองกับมือเรียวที่มีเล็บแหลมคมประดับด้วยลูกกระพรวนขนาดเล็กของตน
........ไม่อยากเชื่อเลยว่าทิศตะวันตกแห่งนี้ก็ถูกศาสนจักรกินที่ไปกว่าครึ่งแล้ว มันท้ากันชัดๆ!........
“ตรงนั้นมีใครน่ะ!”เสียงหวานของเด็กเล็กดังเรียกให้ท่านลอร์ดขบฟันกับริมฝีปากใต้หน้ากาก เขาพุ่งเข้าหาเด็กหญิงชุดจีนผมทรงซาลาเปา เล็บยาวนั้นแนบอยู่กับคอของเด็กหญิง
“ถ้าเจ้าเงียบไว้ ข้าจะไม่ทำอันใดเจ้า” ฟาเซียสขู่เสียงแข็ง เด็กหญิงเม้มปากตัวเองน้ำตาปริม “ฮึก...” เด็กหญิงเริ่มสะอื้น ฟาเซียสถึงกับสะอึก
“แง้!!”เด็กหญิงร้องไห้ลั่น ทำเอาฟาเซียสทำอะไรไม่ถูกต้องดึงมือกลับมาพร้อมกับถอดหน้ากาก เรือนผมสีเนื้อไม้กลับกลายเป็นสีลาเวนเดอร์ตามเดิม
“แง้! ไอ้ปีศาจจะฆ่าข้า!” เด็กหญิงร้องลั่น ฟาเซียสลุกลี้ลุกลนสุดชีวิต
“เดี๋ยวๆข้าไม่ทำอันใดเจ้าแล้ว ได้โปรดเงียบเถิด ข้าขอโทษ!!”ฟาเซียสลุกลี้ลุกลนห้ามเด็กน้อยที่ยังคงร้องไห้เสียงดังไม่หยุด “จริงสิ ข้าจะมอบสิ่งหนึ่งให้เจ้าหากเจ้าหยุดร้องไห้”ฟาเซียสฝืนยิ้ม แต่เด็กหญิงยังคงร้องไห้ไม่สนใจสิ่งใดจนฟาเซียสกุมขมับอย่างปวดประสาทเป็นที่สุด ก่อนประสานมือเข้าหากัน
โฮ่ง! เสียงลูกหมาดังขึ้น ทำให้เด็กหญิงชะงักมองลูกหมาขนปุยสีขาวในมือของฟาเซียสอย่างสนใจ ฟาเซียสส่งยิ้มเอ็นดูให้เด็กหญิงก่อนเอ่ยขึ้น
“เจ้านี้คือ เรยู เป็นลูกหมาของข้าเอง หากเจ้าหยุดร้องไห้ข้าจะมอบแก่เจ้า” ได้ผล! เด็กหญิงหุบปากหยุดร้องไห้ในทันที ฟาเซียสจำต้องส่งลูกหมาให้ทั้งๆที่น้ำตาคลอเบ้า
...............เรยู ข้าจำเป็นต้องสละเจ้านะ เจ้าอย่ามองข้าแบบนั้นสิ! อย่างให้ข้าอาวรณ์สิ!................
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความคิดเห็น