คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พันธสัญญาที่ 1 สงครามที่เริ่มต้นขึ้น
The Devil Of Darkness ~ปีศาจรัตติกาล~ By::SEN.
::SainTพันธสัญญาที่ 1 สงครามที่เริ่มต้นขึ้น
“เอ๋!เอ๋!!เอ๋!!!!” เด็กหนุ่มผมสีทองยาวสลวยอุทานอย่างไม่เชื่อหูตนเอง ทำให้เจ้าของผมสีลาเวนเดอร์อุดหูแทบไม่ทัน
“อะไรของเจ้าหน่ะ! ข้าแค่บอกว่าตอนนี้แดนแสงสว่างท้าแดนรัตติกาลของเราก็แค่นั้นเองทำไมเจ้าต้องตกใจขนาดนั้นด้วย เคาน์ทชาโดว์ เอล วินเทอร์!” เจ้าของผมสีลาเวนเดอร์ตะคอกใส่ท่านเคาน์ทเจ้าของผมสีทองที่งงเป็นไก่ตาแตก
“นั้นแหละที่ข้าตกใจหล่ะ ลอร์ดโยซา ฟาเซียส! ทิศตะวันออกของเจ้าโดนไปครึ่งแถบแล้วมิใช่รึ!แล้วทำไมเจ้าถึงมานั่งอยู่ที่นี้ได้!!!” เคาน์ทชาโดว์ตะคอกอย่างงุนงง ซึ่งผู้ฟังได้เพียงอุดหูอย่างหนายๆ ช่วยลดเดซิเบลลงได้ไหม!
“แล้วมันอย่างไรกันเล่า!แค่พวกนั้นกินที่ข้าครึ่งเดียว คิดว่าข้าจะไม่มีปัญญาสร้างกำแพงลมเลยรึกระไร!” ลอร์ดฟาเซียสตะคอกตัดรำคาญ ทำให้ท่านเคาน์ทลุกขึ้นมาเขย่าฟาเซียสยกใหญ่
“ไอ้หมาบ้า!!แล้วทำไมไม่อยู่เฝ้าไอ้กำแพงนรกของเจ้ากัน”น้าน.....มันกระตุกเข้าเสียแล้ว ท่านลอร์ดดึงคอเสื้อเชิ้ตสีขาวของท่านเคาน์ท แผ่รังสีอาฆาตสุดฤทธิ์
“คิดว่าข้าอยากมาทิศตะวันตกที่แสนจะไกลจากทิศตะวันออกของข้านักรึ!”สุดยอดลางสังหรณ์ของท่านเคาน์ทเริ่มทำงานอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้ทำงานมาเกือบ 4 ปี....มันก้าวสามขุมมาแล้ว....
“อ้าก!!!!!!!!”
“เจ้านายมีอะไรขอ....รับ...”ฮิลเกอร์เปิดประตูเข้ามาอย่างรีบร้อนถึงกับอึ้งเมื่อเห็นว่า ท่านลอร์ด คล่อม ท่านเคาน์ทผู้เป็นนายอยู่!!!?
“ข้า...ขออภัยที่มาขัดจังหวะขอรับ....”ก่อนที่ฮิลเกอร์จะค่อย ๆ ปิดประตู ทำเอาท่านเคาน์ทแทบจะร้องไห้โลกแตก
“ฮิลเกอร์! ฮิลเกอร์เจ้ากลับมาก่อน! กลับมานะ!.....มันจะฆ่าข้า!!!!~”
“ฮะฮ่า!ข้าชนะเจ้าอีกแล้วฮิลเกอร์!”ท่านลอร์ดฟาเซียสยืนปาดเหงื่ออย่างสะใจเสื้อคลุมสีขาวสะอาดถูกโยนไว้บนโซฟาสีนิล พร้อมกับผ้าคลุมสีนิลและเสื้อสูท
“ขอรับ...ท่านลอร์ดยังคงมีพลังปีศาจมากเช่นเคยขอรับ”ชายหนุ่มตรงหน้าโค้งยอมแพ้ โดยมีร่างของเด็กหนุ่มผมสีทองยาวสภาพเยินสุดนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างสองคน
“อึก...”น้ำตาเริ่มปริ่มออกมาจากดวงตาสีแซปไฟร์ ทำเอาอีกสองคนสะดุ้งเฮือก
“เฮ้ย!?”เอาแล้วไง...
“แง้!!!!!!”ท่านเคาน์ทชาโดว์แหกปากร้องไห้ลั่น
ปุ้ง! ร่างของท่านเคาน์ทกลับกลายเป็นร่างเด็กวัย 5 ขวบ รอบห้องปรากฎสายฟ้าขึ้นนับร้อย พวกมันพุ่งเข้าหาอีกสองคน
“แย้ก!!!”
“แต่ข้าก็ยังไม่สามารถเอาชนะ เอล ตอนพลังปีศาจไม่เสถียรอยู่ดี”ฟาเซียสที่สภาพเยินกว่าชาโดว์ในตอนแรกเอ่ย
“กระผมเองก็เช่นกันขอรับ”ฮิลเกอร์ร่างชายหนุ่มกุมขมับกับท่านเคาน์ทร่างวัย5ขวบตรงหน้า
“พวกเจ้าจะแกล้งข้าทำไมกันหล่ะ...”ท่านเคาน์ทร่างเด็กทำแก้มป่องแบบไม่พอใจ กอดอกด้วยทีท่าราชินีสุดๆ
“แล้วจะทำไม...”ฟาเซียสหรี่ตามอง ชาโดว์ร่างเด็กฉีกยิ้ม ยกมือขึ้น สายฟ้านับร้อยค่อยๆปรากฎขึ้นในสายตาของอีกสองคน ทำให้พวกเขาหน้าซีดกันเป็นแถบ
“ขอโทษข้าเสียบัดเดี๋ยวนี้...”ชาโดว์เอ่ยเสียงเหี้ยม ฟาเซียสและฮิลเกอร์มองหน้ากันก่อนทรุดลงกับพื้น เอ่ยขอโทษขอโพยอย่างรีบร้อน
“ขอประทานอภัยขอรับ!”เห็นแบบนี้ท่านเคาน์ทก็ฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม
“ดีมาก....ข้าอภัยให้ก็ได้ หึ!”ชาโดว์เชิดหน้า ทำเอาฟาเซียสต้องขบฟันอย่างเหลืออด
อย่าให้ถึงตาข้าก็แล้วกัน....ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!!!
“ฮิลเกอร์ เจ้าต้องเฝ้าปราสาทของข้าให้ดีหล่ะ”ชาโดว์สั่งชายแก่เสียงแข็ง ฮิลเกอร์โค้งน้อยๆรับคำสั่ง ทิ้งให้ฟาเซียสเดินจ้ำอ้าวออกไป
“เจ้านายขอรับ โปรดนำสิ่งนี้ไปด้วยเถิด”ฮิลเกอร์มอบกล่องไม้สักประดับเพชรสีนิลให้ชาโดว์ที่ยังงงๆจับต้นชนปลายไม่ถูก
“เจ้าสิ่งนี้คืออะไรกัน กล่องเปล่าใบนี้หน่ะ”ชาโดว์เปิดกล่องออกพบเพียงความว่างเปล่าด้านในกล่องใบนั้น
“ตอนนี้ยังบอกมิได้ขอรับ แต่เมื่อถึงคราวที่ท่านตกอยู่ในภัยอันตราย ขอได้โปรดกุมกล่องใบนี้ไว้ แล้วบงบอกความต้องการของท่าน เพียงแค่นั้นขอรับ ท่านทำตามที่ข้าผู้นี้ขอได้หรือไม่ขอรับ”ฮิลเกอร์คุกเข่าลง ทำเอาชาโดว์ลำบากใจ เขาไม่ค่อยอยากให้ใครคุกเข่าต่อหน้าเขา
“เอาเช่นนั้นก็ได้....ข้าควรไปได้แล้ว....ใช่มั้ย?”ชาโดว์หันไปเห็นฟาเซียสที่ปล่อยรังสีอาฆาตสุดฤทธิ์ ถึงกับหน้าซีดเป็นไก่ต้ม
“ขอรับ....ขออวยพรให้เจ้านายเดินทางโดยปลอดภัยนะขอรับ”ฮิลเกอร์ลุกขึ้นจากพื้นโค้งน้อยๆให้ชาโดว์ที่กำลังวิ่งไปอยู่ข้างฟาเซียสที่ดูแล้วกำลังอารมณ์ไม่ดีขั้นสูงสุด
...แต่ทว่า คำอวยพรของฮิลเกอร์จะเป็นจริงกระนั้นหรือ?...
“แล้วที่นี้...ทีไหนกันเล่า?”ชาโดว์หันมาถามฟาเซียสด้วยน้ำเสียงงงสุดขีด ฟาเซียสจึงหันมาแยกเขี้ยวใส่ ตะคอกเสียงดังลั่น
“แล้วมาถามข้าได้กระไรกันเล่า ที่แห่งนี้มันแถบตะวันตกของเจ้านะ!”
“ผู้ใดกัน!”เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำเอาทั้งสองสะดุ้งสุดตัว ร่างของเด็กหนุ่มผมสีน้ำทะเลลึก ปรากฎขึ้นในสายตา ชุดฟอร์มสีนิลรวมถึงกางเขนที่หลังทำเอาท่านเคาน์ทขยับตัวไม่ได้ ราวกับถูกโซ่ตรึง ลอร์ดฟาเซียสตะลึงงัน
คนของศาสนจักร!?
“เอล....ข้าว่าเรารีบหนีกันก่อนเถอะ”ฟาเซียสกระซิบบอกชาโดว์ที่นิ่งงัน ร่างนั้นเบือนหน้ามาฉีกยิ้มให้ ใบหน้าชุ่มไปด้วยเหงื่อ รอยสักรูปไฟที่คอจางลงเรื่อยๆ โซ่แสงพุ่งขึ้นจากพื้นล็อคตัวของท่านเคาน์ทเอาไว้ ฟาเซียสถึงกลับตะลึงงัน
ไม่จริงน่า!
“เจ้ารีบไปเสีย เซียส!”ท่านเคาน์ทใช้พลังเฮือกสุดท้ายสร้างกำแพงสายฟ้าขึ้นตรงหน้าท่านลอร์ดที่หันหลังกระโดดขึ้นฟ้าไป
“ชิ!”ฟาเซียสดึงหน้ากาก ‘หัวมนุษย์’ ซึ่งเป็นหน้ากากทรงมนุษย์ผสมจิ้งจอก ทันทีที่หน้ากากถูกสวมลงบนใบหน้าเรือนผมสีลาเวนเดอร์กลายเป็นสีเนื้อไม้ ผ้าคลุมสีขาวสะอาดถูกถอดออก แต่มิวายโซ่แสงยังตามเขามามันพันรอบตัวของเขา
“อัคคีเริงระบำ!”เสียงของท่านเคาน์ทดังขึ้นพร้อมกับที่เพลิงไฟพุ่งมาทำลายโซ่ที่พันรอบตัวของลอร์ดฟาเซียส ท่านเคาน์ทคลี่ยิ้มบางๆก่อนที่จะถูกจับเข้ากรงอาคมกางเขนขนาดใหญ่ ดวงตาสีแซปไฟร์ที่บัดนี้กลายเป็นสีเลือด มณีสีเหลืองอร่ามสะท้อนในดวงตาคู่นั้น ฟาเซียสก้มมองดูเข็มกลัดหลากสีที่ชาโดว์แอบส่งให้
แล้วข้าจะกลับมารับเจ้าไปจากศาสนจักร เอล!!
------------------------------TBC-----------------------------
ความคิดเห็น