คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความทรงจำแรกของ Lizzy Felberg
ท่ามกลางสายฝนที่พัดกระหน่ำ เด็กสาว ลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนผุๆในบ้านไม้หลังหนึ่ง ข้างตัวเธอมีชายหนุ่มสวมแว่นคนหนึ่งนั่งอยู่
“ตื่นแล้วเหรอ....”ชายหนุ่มพูดขึ้น
“ที่นี่ที่ไหน....แล้วคุณเป็น...ใคร?” เธอถามพร้อมมองสำรวจชายตรงหน้า แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออกว่าเขาเป็นใคร
“ฉันคือพี่ชายของเธอไงล่ะ ลิซซี่” ชายตรงหน้าพูดด้วยสีหน้าเฉยชาจนเธอแปลกใจ
“ลิซซี่...นี่ชื่อฉันเหรอ....” เธอพยายามนึกให้ออกว่าเธอเป็นใคร....แต่ความมืดและความเจ็บปวดอย่างรุนแรงก็เข้าจู่โจมเธอจนเธอล้มเลิกความคิดที่จะนึก....
“ไปกันเถอะ...พวกมันจะมาแล้ว” ชายหนุ่มที่อ้างว่าเป็นพี่ชายของเธอพูดขึ้น ทันใดนั้นเอง หน้าต่างข้างตัวเธอก็แตกออกพร้อมกับมีกลุ่มคนชุดดำลึกลับปรากฏตัวขึ้นหลายสิบคน ลิซซี่กรีดร้องอยากตกใจ เธอภาวนาขอให้เรื่องที่เกิดขึ้นตรงหน้าเป็นเพียงฝัน และ พุ่งเข้าไปหลบหลังชายหนุ่ม
“ชิ!” ชายหนุ่มหยิบปืนที่คาดไว้ที่เอวขึ้นมาและยิงไปที่กลุ่มคนลึกลับทุกนัดที่ยิงไปล้วนทำให้พวกนั้นล้มลงและดิ้นอย่างทุรนทุราย ก่อนที่ร่างของพวกมันจะสลายกลายเป็นฝุ่น หายไป แต่พวกมันก็ยังคงปรากฏตัวออกมาเรื่อยๆ ชายหนุ่มจึงเริ่มท่องมนต์ประหลาดๆที่ลิซซี่ไม่เข้าใจ เมื่อเขาท่องจบพลันเกิดแสงสว่างห่อหุ้มตัวทั้งคู่ ก่อนที่ร่างของพวกเขาทั้ง สองจะเลือนหายไปจากที่แห่งนั้น
พวกเขาทั้งสองตกลงมาบนทุ่งหญ้าแห่งหนึ่ง ลิซซี่สั่นอย่างหวาดกลัวด้วยความที่เธอไม่เข้าใจและไม่รู้อะไรเลย....
“ไม่ต้องกลัวนะลิซ...พี่จะปกป้องเธอเอง” ชายหนุ่มเดินเข้ามาและแตะหัวเธอเบาๆ สัญชาตญาณบอกเธอว่า เธอสามารถเชื่อใจเขาได้ เธอจึงเริ่มร้องไห้ออกมาอย่างโล่งใจ
“เราไปใช้ชีวิตในที่ๆปลอดภัยกันเถอะ ปลอดภัยจากพวกมัน....”
“...”
“ที่ประเทศไทย....” พูดจบร่างของทั้ง สองก็เริ่มเลือนหายไปอีกครั้ง และนี่คือความทรงจำแรกของลิซซี่ เฟลเบิร์ก สาวน้อยผู้สูญเสียความทรงจำไป...
ความคิดเห็น