ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จอมโจรแห่งเฟลเมียร์

    ลำดับตอนที่ #3 : รวมพล

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.พ. 49


    รวมพล

              หลังจาก บาเรียสและดูม ออกจากคาทูน พวกเขามุ่งหน้าขึ้นไปทางเหนือเดินตัดป่าและข้ามเขาไป 3วัน

    บัดนี้ เขาทั้ง2คนได้มายืนอยู่เหนือเนินเขา ภาพเบื้องหน้าของพวกเขาคือ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง

             นี่แหละ หมู่บ้าน แบล็ก วิลโลว์  ที่สุดท้ายที่ข้าได้ข่าวว่าเจ้านั่นพักอยู่ บาเรียสพูดหอบๆ

            หวังว่าเขาคงจะยังอยู่ที่เดิมนะ ไปไปทักทายจิ้งจอกเงิน กัน ดูมบอก

           มันเป็นเวลาค่ำมากแล้ว ขณะที่พวกเขากำลังเดินไปตามถนนใน แบล็ก วิลโลว์  ที่นี่อยู่ห่างใกลจากเมืองต่าง

    แถมยังโอบล้อมด้วยป่าไม้และขุนเขา มันทำให้ แบล็ก วิลโลว์  ดูสงบสุขและสวยงามมาก

           เจ้าว่าเราจะหาข่าวของเขาได้ที่ไหนกัน บารียสพูดกับดูม

          ถ้าเราอยากจะหาข่าวของใครสักคนเราต้องไปยังโรงเตี้ยมที่นั่นมีผู้คนมากมายเราอาจพอมีเบาแส ดูมพูด

        ทั้ง2เดินเข้าไปในโรงเตี้ยมแห่งหนึ่งมีผู้คนแน่นขนัด

         พวกเขาเดินเข้าไปนั่งยังโต๊ะ เด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะของพวกเขาพร้อมถามยิ้มๆว่า

         รับอะไรดีครับท่านทั้งสองวันนี้เรามีเนื้อ กวางย่างรมควันด้วยนะครับแล้วยัง เด็กหนุ่มต้องหยุดพูดเมื่อบาเรียสสั่งรายการอาหาร อย่างรำคาญ

            เอาเนื้อกวางย่าง2ที่แล้วเอา เหล้ามาให้ข้า ส่วนเขาขอชาไม่ก็น้ำเปล่า

           ครับรอสักครู่ เด็กหนุ่มพูดรับคำและเดินจากไป

       ดูมมองออกไปนอกหน้าต่างและเริ่มคิดถึงความหลัง

    เมื่อเขาและพรรคพวกยังตั้งกองโจร ออกปล้นพวกขุนนางที่ยักยอกเงินหลวง   ไม่มีใครสามารถจับกองโจรของเขาได้ เงินที่ได้ก็เอาไปแจกจ่ายกันในพวกของตน  และอีกส่วนแจกจ่ายให้ประชาชนผู้ถูกโกงกิน  แต่สุดท้ายข้าก็ถูกจับเพราะมีหนอนในพวกเรา...เกเรส !  หึแต่ตอนนี้ข้าหลุดจากคุกนรกนั่นได้แล้ว ข้าจะจัดการแก ดูมคิด

        ก่อนล้วงมือลงไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบแหวนวงหนึ่งออกมา อา..สิ่งนี้สินะที่ช่วยข้า ดูมลูบแหวนเบาๆมันมีลักษณะเป็นแหวนสีเงิน มีอัญมณีสีเขียวประดับตรงกลาง

    10วันแล้วที่ข้าหลบหนีออกจากคุกนั่น

              ดูมสะดุ้งเมื่อบาเรียสพูดว่า เด็กนั่นมาแล้วข้าว่าเราเริ่มสืบข่าวจากเขาดีกว่า   เด็กหนุ่มเดินมาที่โต๊ะพร้อมอาหารที่พวกเขาสั่งวางบนโต๊ะ

         นี่เจ้าหนูแถวนี้พอจะมีใครใช้เวทย์มนตร์เป็นบ้างไหม

    บาเรียสเริ่มถาม

           อืม...ท่านหมายถึงจอมเวทย์หรือ ไม่มีหรอกครับในหมู่บ้านเรา

         นิ่งไปครู่เด็กหนุ่มก็โพล่งขึ้นว่า แต่ถ้าเป็นผู้ที่เหมือนมี

    เวทย์มนตร์ละก็ มีอยู่คนครับ

        ใครเขาเป็นชื่ออะไร บาเรียสรีบถามเด็กหนุ่ม

        เขาเป็น นักมายากล ครับ ส่วนชื่อทุกคนเรียกเขาว่า ไร้นาม ถ้าพวกท่านอยากดูการแสดงของเขาคืนนี้ เวลา2ยาม

    ลองไปดูที่ท้ายหมู่บ้านซิครับ  กลของเขา เหมือนมีเวทย์มนตร์จริงๆเลย 

       เช่นอะไร ดูมถาม หมายถึงกลของเขานะ เป็นยังไงเหรอ

         ก็เช่น... ทำให้คนหายตัวไปไงครับ โดยที่เจ้าตัวผู้ถูกทำให้หายตัว รู้สึกเหมือนยังอยู่ที่เดิม

     

     ยังไงละบาเรียส ถามความ รู้สึกหนะ เป็นยังไง

       ก็...เด็กหนุ่มทำท่าครุ่นคิด ก่อนบอกว่า  ได้ยินเสียงแต่ว่ามองไม่เห็นอะไรเลย ครับ

        เอาละคืนนี้ข้าจะลองไปดูบาเรียสบอกขอบใจเจ้ามากไปได้แล้ว

        ดูมและบาเรียสรีบจองห้องในโรงแรมกับเจ้าของและเฝ้าคอยเวลา   2ยาม  .....

       ดูม2ยามแล้วไปกันเถอะ บาเรียสบอก

       ดีไปจับผิดนักมายากลกัน

         เขาทั้ง2ออกเดินไปตามทางมุ่งสู่ด้านหลังหมู่บ้าน แบล็ก วิลโลว์  กับชาวบ้านคนอื่นที่จะไปดูการแสดง

         เมื่อไปถึงบาเรียสและดูมก็เห็นกระโจมหลังใหญ่ตั้งอยู่

    ด้านหน้ามีกองไฟสุมกองใหญ่ ทุกคนกำลังซื้อตั๋วเข้าชมและนั่งล้อมวงรอบกองไฟ ขณะที่บาเรียสกำลังจะไปซื้อตั๋ว  เขาก็ถูกดูมห้ามไว้

         เจ้าเข้าไปก่อนคลุมหน้าไว้เดี๋ยวข้าตามไป พร้อมควักแหวนออกมาแล้วสวมมัน เขาก็หายตัวไปทันที

          บาเรียสยิ้มก่อนพยักหน้ากับความมืดที่ มันคือดูมและเดินไปซื้อตั๋ว 

                  เมื่อบาเรียส คลุมหัวด้วยผ้าคลุมแล้วนั่งล้อมวงกับ     ชาวบ้านคนอื่นๆซักพัก เขารู้สึกมีอะไรมาตบหลังเบาเขาหันไปมองข้างแล้วพูด

                เจ้าหรือดูม

           ใช่ข้าเอง มีเสียงตอบกลับมา

            พิลึกจริงข้าเหมือนกำลังคุยกับ อากาศ

         ดูการแสดงเถอะ ดูมตัดบท

         มีชายแก่คนหนึ่งออกมาจากกระโจม แต่เขาคงไม่ใช่ นักมายากล แต่เป็นพิธีกร

         แฮ่มๆ...  สวัดดีครับทุกท่านนี่คงถึงเวลาที่พวกท่านรอคอยกันมานาน มายากล ที่สุดแสนจะมหัศจรรย์ จากนักมายากล ผู้ไม่มีชื่อ  ขอเชิญพบกับเขาได้เลยครับ

              สิ้นสียง ชายแก่ก็หยิบขลุ่ยไม้ออกมาและเดินไปข้างลานเขาเริ่มเป่าขลุ่ยด้วยจังหวะสนุกสนาน  ทันใดนั้นชาหนุ่มใส่ชุดสีดำ ผมสีเงิน  หน้าตาหล่อเหลา เดินออกมาจากกระโจม ชายแก่หยุดเป่าขลุ่ย

         เสียงปรบมือลั่นจากผู้ชมการแสดง  ชายหนุ่มโค้งคำนับรับเสียงตบมือยิ้มๆ ก่อนกล่าวว่า

         ขอบคุณสำหรับเสียงตบมืออันแสนไพเราะของทุกท่าน

    ที่มาชมการแสดงของผม โดยเฉพาะสาวๆ ก่อนที่เขาจะปรายตาไปยังกลุ่มหญิงสาวที่ นั่งหัวเราะกันคิกคักเพราะความเขิน

          เอาละครับก่อนการแสดง ผมมีเรื่องตลกมาเล่าก่อนที่ทุกท่านจะตื่นตาตื่นใจไปกับมายากลของผม

            ผู้ชมเริ่มปรบมือ อีกครั้ง เขาขยิบตาให้กับชายแก่ ชายแก่จึงวางขลุ่ยไม้ลงและเปลี่ยนมาหยิบพิณที่อยู่ข้างมาเตรียมพร้อม  เขาจึงเริ่มเล่า

           กาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าชายองหนึ่ง เสด็จไปร่ำเรียนวิชากับพ่อมดในป่าใหญ่  หลังจากสำเร็จการศึกษา ในฐานะที่เขาเป็นเด็กดี  พ่อมดจึงให้หีบวิเศษแก่เขาและบอกว่า มันสามารถขอพรได้สมใจนึก ถึงตรงนี้เจ้าชายดีใจ มากๆ

    เขารีบขึ้นหลังม้าควบหายไปต่อหน้าพ่อมดโดยไม่

    ฟัง วิธีใช้หีบ 

        รู้มั้ยครับว่าการใช้หีบนั่น ต้องขว้างมันแล้วจึงจะขอพรได้ ชายหนุ่มบอกกับผู้ชม

        เมื่อถึงกลางป่าเจ้าชายก็เกิดหิวขึ้นมา  กะทันหัน ทรงนำหีบวิเศษออกมาและขอพร  แต่....ไม่เป็นผล

         เจ้าชายโกรธมากรีบวิ่งกลับไปหาพ่อมดด้วยความโกรธ

          ทรงไปถึงและขว้างหีบอัดหน้า พ่อมด ก่อนตะโกนอย่างโกรธจัด  ไอ้พ่อมด หน้าหมา   

        สิ้นเสียงเขาทุกคนรอบกองไฟหัวเราะกันเสียงดังคึกครื้น

                หึ...มุขเดิมๆ บาเรียสกระซิบ

            เอาละครับถึงเวลาแห่งการแสดงมายากลแล้วเชิญชมครับ นักมายากลพูดหลัง เสียงหัวเราะสงบลง

          การแสดงเริ่มขึ้น ชายหนุ่มระเบิดกล ต่างๆมากมาย

    ออกมาในการแสดงโดยมีชายแก่เป่าขลุ่ยประกอบการแสดง ทุกชุดล้วนมีเสียงตบมือให้หลังจบการแสดง

        หลังจากนักมายากลจบการแสดงกลชุดล่าสุดของเขา

    ชายแก่หยุดเป่าขลุ่ยเขาจึงพุดว่า

           เอาละถึงการแสดงชุดสุดท้ายที่ทุกๆท่านรอคอยกันมานาน นักมายากลพูด

           ขออาสาสมัครครับ ทันทีที่กล่าวจบชายแก่เปลี่ยนมาเป็นพิณ ดีดด้วยทำนองตื่นเต้น

            บาเรียส เจ้าออกไปทักทายซะหน่อยซิ ดูมกระซิบ

           เจ้าจะให้ข้าอาสาใช่มั้ย

            ใช่ หลังจบการแสดงพาเขามาพบข้าด้วยที่ชายป่าหลังหมู่บ้าน ดูมกำชับ

       บาเรียส ยิ้มให้เงามืดก่อนยืน ขึ้นทุกคนจึงหันมามองเขา

    บาเรียส ถอดผ้าคลุมหัวออก และพูดเสียงดังว่า

       ข้าขออาสา!

         นักมายากล มองมาทางบาเรียสด้วยสีหน้าตะลึงก่อนยิ้มและพูดว่า

        ทุกท่านโปรดปรบมือให้ บาเรียสเพื่อนเก่าของผมหน่อยครับ พูดจบเขาก็ผายมือมาทางลานที่มีกองไฟสุมอยู่และพูดสั้นๆ   เชิญ

        เมื่อเสียงปรบมือจบลง นักมายากลเดินมาข้างบาเรียส

    และกระซิบแหย่ๆว่า

          ไง หมีโหดมายังไงถึงคิดมาลองของกับข้า

           บาเรียสกระซิบตอบว่า  แล้วเจ้าละเปลี่ยนจากอาชีพ

    จาก จอมเวทย์ มาเป็น นักมายากล หรือ  เรแกน ไอ้จิ้งจอกเงิน

       หึๆ  นักมายากล  จิ้งจอกเงินหรือ เรแกน หัวเราะ ก่อนหันไปขยิบตาให้ชายแก่ ชายแก่เข้าไปในกระโจมและกลับออกมาพร้อมผ้าสีดำผืนใหญ่ ส่งให้เขา

         เรแกนนำผ้ามาคลุมบาเรียสและเริ่มแกล้งทำเป็นว่าร่ายมนตร์ แต่ความจริงเขาก็กำลังร่ายมนตร์ จริงๆ

              เมื่อเขานำผ้าคลุมออก  ไม่มีร่างของบาเรียสในผ้าคลุมนั้นแล้ว

            เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้ง เรแกนโค้งขอบคุณทุกคน

    แล้วเริ่มร่ายมนตร์ โดยนำผ้ามาคลุมที่ตำแหน่งที่บาเรียสอยู่ก่อนหน้านั้น

            พรึบ เสียงตวัดผ้าคลุมร่างของบาเรียสกลับมาอีกครั้ง

    คราวนี้มีเสียงตบมือดังกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

           เรแกนโค้งขอบคุณทุกคน  ก่อนบอกว่า

         การแสดงจบลงแล้วยินดีที่มีโอกาสแสดงมายากลให้พวกท่านชมกัน โอกาสหน้ามาดูอีกนะครับ

            เมื่อทุกคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านตน  บาเรียสรีบปราดเข้าหาเรแกนก่อน กระซิบ

             ข้ามีคนๆนึงจะให้เจ้าพบเรแกน

             เดี๋ยวก่อนเข้ามาคุยกันในกระโจมเถอะ

             ไม่คนนี้สำคัญมาก เจ้าจะต้องไปพบเขา

             ไม่มีใครสำคัญกว่าเจ้าหรอกตอนนี้ นอกจากดูม

           แล้วถ้าเขาคือดูมละ บาเรียสตอบดุๆ

            เรแกน ตะลึงก่อนมองสบตาบาเรียส  หมีโหด ไม่เคยโกหกใคร เขาคิด

       ทั้งสองออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ชายป่าหลังหมู่บ้าน

    เมื่อไปถึง  บาเรียส ก็ผิวปากเป็นสัญญาน

       ร่างของดูมก็ปรากฏขึ้น หลังจากหายตัว

    เรแกนตะลึง ก่อนทำแบบเดียวกับที่บาเรียสทำเมื่อพบดูมครั้งแรก    หลังจากนั้นดูมก็เล่าเรื่องทั้งหมดของตัวเองให้เรแกนฟัง

             อืม มหัศจรรย์ มาก เรแกนบอกในทาง เวทย์มนตร์

    นะต้องเป็นเวทย์ขั้นสูงมาก ที่ชายคนนั้นสามารถเข้าฝันและมอบแหวนนั่นให้เจ้าได้  นอกจากแหวนนั่นจะตกลงมาบนฟ้าแล้วตกลงไปในคุกของเจ้า

             มุขฝืดหน่าเรแกน ดูมบอกอย่างเบื่อๆ

             ถ้าเจ้าไม่ว่าอะไรข้าขอทดสอบแหวนนั่นได้มั้ย

              ดูมนิ่งไปพักก่อน บอกว่า ก็ได้ แล้วสวมแหวน

      ร่างของเขาร่องหนโดยเฉียบพลัน

          เรแกนเริ่มการทดสอบโดยการร่ายมนตร์ ตรวจจับ

    ไปยังดูม.....ไม่เป็นผล

          ทดสอบต่อไปเขาสร้างลูกไฟพุ่งไปยังดูม...ลูกไฟกับอัตรธานหายไป

        ทีนี้ข้าขอลองสวมมันได้มั้ย เรแกนถาม

          อืม...เอ้าดูมถอดแหวนและโยมมันให้เขา 

         เรแกนสวมแกวนร่างเขาหายไปดช่นกันแต่พริบตา

    เขาก็ปรากฏขึ้นและแหวนยังอยู่ในมือเขา

           บาเรียสและดูมตะลึง   แต่เรแกนยิ้มก่อน บอกว่า

         เจ้าก็ทำได้ เพียงแค่คิดว่าอยากกลับร่างเดิม  ก่อนถอดแหวนให้ดูม

           เจ้าจะเอาไงต่อเรแกนถามดูม  

          ข้าจะรวบรวมพรรคพวกของเราแล้วล้างแค้นเกเรส

    ดูมยืนยันภารกิจเดิม

           เรแกนยิ้มก่อนบอกว่าข้าเอาด้วย และยื่นมือมาทางดูม

        ดูมยิ้มก่อนวางมือเขาลง

            บาเรียสก็ร่วมวงด้วยเช่นกัน  ดูมยิ้มก่อนบอกว่า

         เอาละเราแยกกันไปรวบรวมพรรคพวกอีก15วันเจอกันที่ฐานลับ...

                      อือ...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×