MY TWINS เรื่องรักเเฝดๆของเขาเเละเขา(??) (yaoi)

ลำดับตอนที่ #4 : ลำดับตอนที่ 4

"นายพูดอะไรนะ ฉะ ฉันนี่นะเป็นคนฆ่าเเม่"
ผมตาค้างพลางสบเข้าไปในดวงตาสีเดียวกับผมตรงหน้าอย่างฉงนเเต่อยู่ดีๆร่างนั้นก็ผลักผมล้มลงเเละเดินจากไปอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยจนผมเเทบตกใจ


"ผมพูดผิดอย่าไปสนใจเลย ขอไปอาบน้ำก่อนล่ะ"
มิยูคิเสเปลีี่ยนเรื่องก่อนจะเดินเข้าไปในห้องผมที่มีห้องน้ำอยู่ที่เดียวในอาพาทเม้นปล่อยให้ผมนั่ง งง กับเรื่องเมื่อกี้ต่อไป

เรานี่นะเป็นคนฆ่าเเม่??

เเม่ที่เราไม่เจอมาเป็น 6 ปีเนี่ยนะเราจะฆ่า

มันหมายถึงอะไรกันเเน่

ผมกุมขมับอย่างปวดหัวก่อนจะเดินตามมิยูคิเข้าไปประจวบเหมาะกับที่ร่างนั้นกำลังถอดเสื้อเพื่อไปอาบน้ำทันทีจนผมต้องเเอบหลังประตูเเละปรายตามองเพียงเล็กน้อย 6 ปีผ่านไปมิยูคิต่างจากผมมากเค้ามีทั้งกล้ามท้องเเละกล้ามเเขนสมส่วนอย่างชายชาตรีผิวสีเเทนขึ้นจนเห็นได้ชัดเเบบผู้ชายต่างกับผมที่ขาวอย่างไรเเละก็ขาวอย่างงั้นเเถมเข้ายังสูงกว่าผมอีกหลายเซนเลยด้วยทั้งที่เเฝด

หากมองดูดีๆพวกเราเเทบจะต่างกับไปโดยสิ้นเชิง...

ผมคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเเต่ก็ต้องผงะไปเมื่อร่างนั้นเสมองตรงมาที่ผมที่เเอบอยู่



"จะเข้าไปสำรวจร่างหมดด้วยกันเลยไหมล่ะ"

มิยูคิยิ้มเย็นจนเหมือนประชดทำเอาผมหน้าขึ้นสีเเละต้องเอ่ยเพื่อหาทางไปจากที่ๆตนอยู่

"ฉันไปทำอาหารเย็นจะดีกว่านะ"

ผมเอ่ยเเละเดินจากไปทิ้งให้มิยูคิอยู่คนเดียวในห้องหลังนั้น




ฉับพลัน

ดวงตาใจดีของชายหนุ่มก็เปลี่ยนไปเป็นดวงตาที่เย็นเยียบจนน่ากลัว

มิยูคิเหม่อมองร่างที่บอบบางเเละอ่อนเเอกว่าตนที่เป็นฝาเเฝดก่อนจะเอ่ยเบาๆ


"นายจะต้องได้ชดใช้....พี่ชาย"






ถัดมาที่ห้องครัว


"ไม่น่าทำเรื่องบ้าๆเลยเเหะเราทั้งที่มีเเฟนอยู่เเล้วเเท้"

ผมจัดเเจงอุ่นอาหารที่เหลือในตู้เย็นขณะที่ก็บ่นตัวเองไปพลางเเละคนเเก้วกาเเฟไปเรื่อยเปื่อย


"มิยูคิบอกว่าจะพักห้องเราสินะ"

ผมเปรยเบาๆ


"เเต่ห้องเรามีห้องเดียวเเถมไม่ได้ซื้อโซฟาเเล้วจะนอนที่ไหนกันล่ะ??"

ผมถามตัวเองพลางเหงื่อตกหวังว่าคงจะไม่ใช่อย่างที่ตนคิด


"ก็ห้องพี่ไงล่ะ"


ชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำเสร็ดเดินมาตอบเเทนพลางยิ้มกริ่ม


มะไม่เอาน่า...!!!??