กำดักร้ายล็อกหัวใจยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : Fight!-1>>ย้ายโรงเรียนกับห้างตุ๊กแก

วันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใส~ตาลาล้า ทุกๆคนควรจะมีความสุข^O^แต่สำหรับฉันมันเป็นวันที่ห่วยที่สุดเท่าที่เกิดมาเคยเจอTOTคือการที่ต้องย้ายโรงเรียนเพราะพระบิดามารดาฉันไม่มีเงินส่งลูกเรียน - * - ฉันภูมิใจนะเนี่ยที่บ้านไม่มีเงิน(ซะเมื่อไร่กัน)ทำไมต้องทำกับคนน่ารักแบบนี้ด้วยฟะ!!!

               “ตกลงพ่อจ๋าจะให้เรนย้ายโรงเรียนจริงๆหรอจ้าTOT”นี่ฉันอ้วนวอนเป็นรอบที่ร้อยได้แล้วมั้งเนี่ย+O+ไม่มีท่าทีว่าพ่อจะเห็นใจเลย เว้ย!!!!กลุ้มๆๆๆๆ

               “จริงสิจ้าเรนจ๋า พ่อรู้นะว่าเรนจ๋าของพ่อไม่อยากย้ายโรงเรียน แต่บ้านเราไม่มีเงินแล้วมีคนมาอุปการะเรนจ๋าของพ่อให้เรียนจบมหาลัยโดนที่เราไม่ต้องเสียเงินเลยนะเรนจ๋า$_$”

               “มีคนมาอุปการะให้เรียนจบถึงมหาลัยเลยหรอ?!!”

              “ใช่แล้วจะเรนจ๋าของพ่อ เรนจ๋าของพ่อนี่ฉลาดจริงๆเลยนะเนี่ย^O^”อยู่ๆก็มีคนมาส่งเรียนซะงั้น เค้าเป็นใครเราก็ไม่รู้จัก แล้วที่สำคัญคือเค้ามาส่งฉันเรียนทำไม โว้ย!!!มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจทั้งนั้น

              “แปลว่าเรนไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธใช่ไหมจ้าพ่อจ๋า”

             “เอ่อ...ไม่ใช่ว่าเรนจ๋าไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธหรอก...เอ่อ”

             “ทำไมหรอจ้า เรนปฎิเสธได้หรอจ้าพ่อจ๋า>_<”อาจมีทางรอด อิอิ

             “เอ่อ...คือไม่ใช่อย่างนั้น ลูกไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธเพราะ...พ่อตกลงไปแล้วนะเรนจ๋า^O^”O_oทะ...ทำไมไม่มีปรึกษากันเลยวะเนี่ยยยยย

             “พะ...พ่อจ๋า ทำไมตกลงง่ายแบบนี้ละ”ฉันถามพ่อด้วยเสียงเศร้าๆ ก็มันเศร้านิหน่าTOTย้ายโรงเรียน ใครจะไปสนิทกับเพื่อนใหม่ได้เร็ววะ ย้ายไปก็ย้ายม.5อีก2ปีก็เข้ามหาลัย แล้วเหตุผลที่ฉันไม่อยากย้ายโรงเรียนเพราะกลัวว่าชุดนักเรียนโรงเรียนฉันสวยกว่าแล้วอดใส่ชุดนักเรียนสวยๆกันพอดี(เหตุผลทุเรศมากๆว่าไหม?)

              “พ่อจ๋าให้หนูย้ายไปโรงเรียนไหนจ้า”

             “พ่อไม่ได้เป็นคนกำหนดโรงเรียนหรอกเรนจ๋า...คนที่ส่งลูกเรียนต่างหากที่เป็นคนเลือกโรงเรียน แล้วโรงเรียนที่เรนจ๋าของพ่อต้องไปอยู่นั้นเป็นโรงเรียนประจำสุดหรูและดังในไทยม๊ากมากด้วย”โรงเรียนไรกันหว่า...

             “โรงเรียนคริสต์มาลิเอลน่า”หะ...หาโรงเรียนที่ได้ขึ้นชื่อว่าแพงที่สุดในประเทศ เป็นโรงเรียนที่หรูที่สุดในประเทศ เป็นโรงเรียนนานาชาติที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย และที่สำคัญ...ชุดนักเรียนโรงเรียนนั้นก็น่ารักกว่าชุดนักเรียนโรงเรียนฉันตั้ง100เท่าO_oอะเมซิ่งม๊ากมากที่ฉันจะได้เรียนโรงเรียนHighSchoolสุดหรู กร๊ากๆๆๆๆสู๊ดดดดดยอดดดด

ควับ!!(เสียงฉันจับมือพ่อ)

              “ตกลงค่ะ!!!เรนจะย้ายไปเรียนโรงเรียนนั้น^_^”ไม่ต้องคิดไรมากขนาดค่าเทอมมันสุดแสนจะแพง แพงกว่าโรงเรียนฉัน10เท่าได้$_$

              “งั้นก็ไปพรุ่งนี้ไปซื้อชุดเลยนะเรนจ๋า”

              “จ้า ~ ~ ~ ~”

              “แล้วพ่อจ๋าเอาเงินที่ไหนมาซื้อสุดให้เรนหรอจ้า”

             “เค้าส่งเงินมานะจ้าเรนจ๋า”

                อ้อ!! ฉันลืมไปว่าฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลยสินะ 555+ ฉันชื่อนางสาวเรนิสา สรรเสริญวิทยา(นามสกุลน่าเคารพมะ...สรรญเสริญเชียวน้า>-<)ชื่อเล่นชื่อเรน ฉันมีพี่สาวอยู่คนนึงแต่พี่ฉันหายไปไหนก็ไม่รู้(คือว่าไม่ได้สนใจพี่ตัวเองเลย)แต่ที่จำได้เกี่ยวกับพี่สาวคือพี่ฉันชื่อ”ซันนี่” ซึ่งฉันมั่นใจว่าชื่อฉันไพเราะกว่าo / / / o สาเหตุที่บ้านฉันไม่มีเงินเพราะพ่อโดนเพื่อนสนิทโกงเงิน - - ** นึกแล้วแค้นจริงๆ ปกติเวลาฉันคุยกับพ่อจะใช้คำคะๆ ขาๆ จ้าๆ จ๋าๆ ดี้ด้าฉิบหาย-*- เพราะพ่อชอบให้ฉันพูดแบบเน้ แต่ฉันไม่ชอบหรอก เพราะฉันได้ขึ้นชื่อเรื่องความแสบและคำพูดที่แสนทรมานคนฟัง เพราะฉะนั้นฉันใช้คำดี้ด้าแค่ต่อหน้าพ่อ  คนอื่นช้านนนน  ไม่สนใจวุ้ย@_@   แล้วฉันต้องย้ายไปอยู่โรงเรียนใหม่ฉันเชื่อว่าฉันต้องมีปัญหากับเพื่อนในห้องบางคนแน่ๆ เพราะว่าฉันขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่ปากเสียแล้วก็เป็นยัยแสบที่เสมือนมีคนมากระเทือบที่หัวใจ แล้วก็กรีดหน้าอกตามด้วยราดน้ำเกลือใส่(คิดดูแสบขนาดไหน)....

----ร้านขายชุดนักเรียนโรงเรียนคริสต์มาลิเอลน่า—

              คิดดูสิขนาดแค่มาซื้อชุดนักเรียนยังต้องมาที่ห้าง the wall geckomall(เดอะวอร์แจคโก้มอลล์)แต่ฉันเรียกมันว่าไอห้างตุ๊กแก(wall gecko=ตุ๊กแก) ที่ห้างนี่มีแต่ของแพงๆซึ่งแน่นอนว่าฉันไม่เคยมาเดินแต๊ดแต๋ที่นี่แน่นอน- -^อ๊า~ ~ ~ ในที่สุดก็ถึงซะทีไอร้านขายชุดนักเรียน

               “สวัสดีค่ะ...ที่นี่ไม่ได้บริจาคเงินนะค่ะ ออกไปจากร้านเหอะ เดี๋ยวฉันโดนผู้จักการว่า”

               “ทำไมเค้าต้องว่าคุณด้วยล่ะค่ะ แล้วฉันมาเหยียบในร้านไม่ได้หรอไงวะ...เฮ้ยค่ะ- -*”  ทำไมฉันมายืนที่นี่ไม่ได้หรอไง - -*

              “เอ่อร้านเราไม่บริจาคเงินให้ขอทานนะค่ะ...พวกคุณรีบไปเหอะเดี๋ยวผู้จักการมาเห็น”   ยัยนี่วอนหาเรื่องแล้วไหมล่ะ...อยู่ดีไม่ว่าดีมาหาเรื่องฉัน เธอซวยแน่ยัยหน้าปลาร้าขึ้นอืดอึหมาหล่นใส่กางเกงในฉันยังดูดีกว่าน่าแกเลยยัยบ้า!!- -***

               “นี่!!ฉันไม่ใช่ขอทานนะยะ แล้วรู้ไว้นะว่าฉันแค่จะมาซื้อสุดนักเรียนแค่นี้  แกถึงกับโดนว่าเลยหรือไงห้ะ ยัยบ้า แหม...ทำเป็นมาว่าฉันรู้ไว้ซะว่าบาทาฉันยังดูดีกว่าน่าคุณอีก ไม่เชื่อเอากระจกมาดูสิจะได้เลิกหายโง่ซะทีวะ โธ่เว้ยยยย!!! มาเลยๆ”  แฮกๆเหนื่อยยังเลยวะ -O-“

               “เอ่อ....ขะ...ขะ....ขอโทษจริงๆนะค่ะT^Tที่ดิฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นลูกค้า”โธ่!!ไอนี่นิ หน้าฉันกับพ่อจ๋าไปเหมือนขอทานแถวบ้านแกหรือไงวะ- * -

               “เค้าไม่ได้เรียกว่า ’ไม่รู้ว่าเป็นลูกค้า’แต่เรียกว่า’เธอตาไม่ถึงตางหากล่ะ’รู้ไว้ซะ”     ฉันว่าเดี๋ยวฉันต้องได้ต่อยยัยตั้งหักนี่แน่ๆเลยวะ ยัยขนจมูกแลบเอ้ย!!!เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับเรน555+

              “ค่ะๆ...แล้วน้องมาลองชุดทางนี้ได้เลยค่ะT^T”

             “เออ”

--บ้าน—
     

           ในที่สุดฉันก็กลับบ้านพร้อมชุดนักเรียนแสนงามขอฉันโฮกกกกกกก!!!!!  ช

            “เรนจ๋าวันนี้เรนน่ากลัวมากๆเลยT^T”

           “พ่อจ๋าไม่ต้องกลัวหรอก แล้วเรนจะต้องย้ายไปวันไหน”

           “วันพรุ่งนี้จ้าเรนจ๋า เดี๋ยวพ่อก็ไม่ได้เจอเรนจ๋าอีกนานสินะ”

          “เดี๋ยวปิดเทอมเรนมาเยี่ยมจ้า^O^”

                             ติดตามตอนต่อไปน้า~+O+