ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic.the prince of killer ( เซ็งคนเขียน )

    ลำดับตอนที่ #7 : ฝัน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 410
      1
      5 พ.ย. 53

    ฝัน..

              เคยไหมครับ? การที่ฝันถึงตัวการ์ตูนที่เราคิดไว้ก่อนนอนแล้วฝันถึงมันจริงๆ ผมเคยครับ หลายครั้งเลย ฮะฮะ ที่เอามาลงนี่ก็เพราะที่ผมฝันถึงคือ...ฮาเดสครับ อะๆอย่าพึ่งคิดไปไกล กำลังจะเล่าให้ฟังเดี๋ยวนี้แหละครับ คือ...มันเป็นเรื่องเมื่อหลายเดือนมาแล้วน่ะครับ ที่จำได้ก็เพราะช่วงที่ฝันก็พยายามจำรายละเอียดก่อนที่จะลืม แน่นอนมันเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ค่อนข้างยาก ตื่นขึ้นมาก็ต้องรีบจดมันลงบนกระดาษ

              ผมฝันเห็นเธอ..เออ ก็ฮาเดสนั้นแหละครับ ที่เรียกฮาเดสว่า'เธอ'ก็ฮาเดสเขาอยู่ในร่างผู้หญิงนิครับ (ผมไม่ได้ตั้งใจนะ) ฮาเดสสวยมากเลยล่ะครับ ถ้าในฝันผมหน้าแดงได้ ผมจะไม่แค่หน้าแดงอย่างเดียวแน่..ผมอาจหัวใจวายตายด้วยซ้ำ อยากให้บรรยายไหมครับ แต่มันจะสับสนนิดหนึ่งนะครับ ขอเตือนไว้ก่อน

              ...ใบหน้าขาวโดยธรรมชาติ ขนตาหนาที่เรียวยาวเป็นแพประดับดวงตาสีอำพันอ่อนคู่สวย ริมฝีปากบางสีชมพูที่มีรอยยิ้มน่ารักๆอยู่เสมอ ผมสีเงินมีประกายเล็กน้อยถูกปล่อยไว้ให้ยาวถึงเอว ฮาเดสอยู่ในชุดกระโปรงสีขาว(หรือว่าเหลืองนี่แหละจำไม่ได้) เปิดไหล่ให้เห็นผิวขาวเนืยน ข้อมือเล็กของฮาเดสมีกำไลสีเงินกับสีเหลืองอยู่ ไม่รู้ใครเอาให้(- -*) กระโปรงยาวถึงเข่า(ขาสวยมากครับ) ใส่ส้นสูงสีขาวครับ(อันนี้จำได้ ฮะฮะ) แค่นี้แหละครับที่จำได้

              คงจะดีกว่านี้ท่าสถานที่ที่เธออยู่ไม่ใช่โรงเรียน ถ้าเป็นโรงเรียนอาร์มเมอร์คิงผมจะไม่ว่าอะไรเลย แต่โรงเรียนที่ฮาเดสอยู่ดังเป็นโรงเรียนเทคนิคเชียงรายข้างโรงเรียนผมนี่!!(ผมจำไม่ผิดหรอก ผมเห็นป้ายโรงเรียนอยู่ข้างหลังฮาเดสเต็มๆ ) ดูเหมือนฮาเดสจะรอใครอยู่ไม่รู้ สักพักก็มีผู้ชายผมแดงโผล่มาอยู่ข้างฮาเดส ใครที่คิดว่าเป็นเฟซิส...ผิดครับ! เพราะผู้ชายคนนั้นผมสั้นแล้วก็ยิ้มได้เท่มากครับ ผมไม่คิดว่าเฟซิสจะยิ้มเท่น่ารักขนาดนั้นครับ(เพื่อนผู้หญิงของผมโวยว่า 'เฟซิสขนาดไม่ยิ้มยังมีสาวกริ๊ด ถ้าพี่แกยิ้มสาวทั้งโลกได้หลงพี่แกกันหมดแน่! ดีไม่ดีอาจจะมีผู้ชายมาหลงอีกด้วย') อืม..จริงแหะ แต่ผมมั่นใจ 100% ไม่ใช่เฮียแกแน่ สองคนนั้นจับมือกันแล้วผมก็ตื่นทันที หงุดหงิดมากครับ (- -***)คาใจสุดๆเลย ...แค่นี้แหละครับที่ผมจำได้

               ใครจะคิดว่าผมคิดเอาเองก็ตามสบายครับ เพราะเรื่องแบบนี้ก็ใช่ว่าจะเชื่อกันได้ง่ายๆ แต่ผมมีความสุขมากครับ ที่ฝันถึงการ์ตูนที่ผมรักและชอบมากที่สุด ไม่ใช่แค่ฮาเดสแต่เป็นทุกๆ คนทุกๆ ตัวการ์ตูนที่ผมอ่านมา ถึงจะเสียดายที่มันเป็นแค่ความฝันก็ตามแต่มันก็ทำให้เรามีความสุขมากในเมื่อในความเป็นจริงไม่สามารถทำให้เราได้

              ...ฉะนั้นผมจึงได้ตั้งใจที่จะไม่ลืมการ์ตูนที่ตัวเองเคยวาดเคยเขียนไว้แม้ตอนนี้จะจำได้เพียง 89 ตัวก็ตาม สมัยก่อนตอนป.6เคยแข่งกับเพื่อน(คนที่ว่าเมื่อกี๊นั้นแหละครับ)ว่าใครจำชื่อตัวการ์ตูนได้มากกว่ากัน มันชนะเพราะมันเป็นแฟนนารูโตะกับอินุยาฉะ(มันเล่นเขียนทั้งนามสกุลด้วยซ้ำ)ผมแพ้แต่ก็ใกล้เคียงแค่ 6-7 ตัวเอง(ผมเขียนชื่อดราก้อนบอลเอา) แต่ถ้าตอนนี้แข่งกันใหม่รับรอง ผมชนะขาดลอย เหอะๆ

              ที่จริงก็แค่อยากบ่นนิดหน่อย(อยากเผาเพื่อนด้วย) ส่วนที่ฝันถึงฮาเดสผมว่าเขาคงอยากจะแก้แค้นที่คนเขียนไม่เขียนต่อก็ได้(ประชดด้วยการควงผู้ชายเนี่ยนะ)หรือจะแก้แค้นผมที่คิดอะไรพิเรนๆเกี่ยวกับเขามากเกินไป(ยอมรับว่าที่คิดมีเยอะมาก) แต่สำหรับผมถือว่าการฝันถึงพวกเขาถือว่าเป็นเรื่องที่ดี ...แม้ว่าตอนเที่ยงของวันนั้นทำให้ผมสะดุดทำจานแตกก็ตาม...

              เฮ้อ~เวลาหมดซะแล้ว ยิ่งไม่ค่อยมีตังค์อยู่ด้วย ขอยืมตังค์หน่อยได้ไหมครับ อ่ะ ล้อเล่น ฮะฮะ อยากฟังเรื่องอะไรก็บอกได้นะครับจะแต่งแล้วเอามาลงให้ (แต่ต้องใช้เวลานิดส์หนึ่ง~) บายครับ ...(ช่วงโรงเรียนเปิดจะใช้คอมที่ห้องสมุดโรงเรียนดูเม้นนะครับ แต่มันก็แล้วชะตาเพราะคอมเสียเยอะมาก)

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×