คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ตอนพิเศษ H-K
fic.hadas+kaaos
*****************************
ฮิฮิ ผ่านไปเดือนนิด ๆ ก็กลับมาอัพให้ทุกท่าานชื่นใจแล้วจ้า ^O^
ครั้งนี้เอาตอนพิเศษไปอ่านฆ่าเวลาก่อนนะจ้ะ(บังเอิญสมองมันไม่ค่อยลื่น มันเอาแต่นิ่ม)
ตามที่ถามไปเมื่อตอนที่แล้ว....
มีคนเม้นตอบแค่ 3 คนเอง ฮือ ฮือ~(คนเขียนน้อยใจ)
คห.36 บอกว่าเอา Y เลยแต่ไม่บอกว่าเอาคู่กะใคร( = =^)
คห.37 เอาฮาเดสเคะ (ชัวร์อยู่แล้วคะ เพราะคนเขียนแต่งให้ฮาเดสเมะไม่เป็น T^T) และบอกตามใจคนเขียนเอาคู่กะใครก็ได้เอาคู่ที่คนเขียนชอบก็ดี (แต่บังเอิญว่าคนเขียนหลายใจชอบหมดทุกคู่ =///= เอิก ๆ )
ส่วนคห.สุดท้าย(คห.38)....ฮาเดสกะเคออส (ยูหู้~! มีคู่ให้แต่งซะที) เหอ ๆ
"ฉะนั้น.....เรามาทำใจมาอ่านคู่ ฮาเดส-เคออส กันดีกว่านะคะ อิอิ ^^
ปล.ไม่เรทนะคะ"
เอ้า! เชิญทุกท่านอ่านให้สนุกนะคะ(ไม่สนุกก็เม้นบอกด้วยคะ)
*******************************************
"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"
เสียงหอบหายใจดังขึ้นในความมืด ขาเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยบาดแผลวิ่งไปตามเส้นทางที่มืดมิดไร้ซึ่งแสงสว่าง นัยน์ตาสีเทาหมอกที่ลอดผ่านเรือนผมสั้นสีฟ้าครามฉายไปได้ความหวาดกลัวและเศร้าเสียใจ
"ช่วยด้วย ใครก็ได้....ช่วยผมที"
ร่างเล็กสะดุดกับอะไรบ้างอย่างที่จมอยู่ในความมืดจนเป็นเหตุให้ล้มลง นัยน์ตาสีเทาค่อย ๆ หันไปมองสิ่งที่ตนสะดุดด้วยความกลัว แขนเรียวขาวดูบอกบางที่ชะโลมไปด้วยเลือดโผล่ขึ้นมาจากพื้นสีดำ ก่อนที่ร่างทั้งร่างจะปรากฏออกมาให้เห็น
หญิงสาวเรือนผมสีฟ้าครามที่ยาวระพื้นในชุดกระโปรงสีขาวซึ่งบัดนี้อาบไปด้วยเลือดสีสดที่ไหลออกมาจากหน้าท้อง ริมฝีบางของเธอขยับเล็กน้อยเรียกชื่อของเด็กชายที่ตัวสั่นระริกพร้อมกับยกมือชี้นิ้วที่อาบไปด้วยเลือดไปยังร่างเล็ก
"....เค....ออ....ส"
น้ำเสียงหวานใสดังก้อง ก่อนที่ร่างบางจะสำลักเลือดออกมาทางริมฝีปากบางและหน้าท้องกองใหญ่ ไหลไปยังปลายเท้าของเด็กน้อยที่อยู่ออกไปเกือบ 1 เมตร และขยายวงกว้างออกไปเรื่อย ๆ ย้อมพื้นสีดำให้เต็มไปด้วยเลือดสีสด
"...เคออ....ส..." เธอเรีอกชื่อซ้ำไปซ้ำมา เด็กน้อยทนไม่ไหวยกมือเล็กขึ้นมาปิดหู แต่เสียงนั้นยังคงดังก้องสะท้อนไปเรื่อย ๆ ขณะที่ยังมีอีกเสียงขึ้นในหัวเล็ก ๆ นั่น
....แกมันไร้ประโยชน์! กับอีกแค่พวกนอกคอกแกยังเอาชนะไม่ได้ก็อย่าหวังที่จะได้อยู่ในตระกูล เฟย์ รารีนัส อีกเลย จำไว้ซะ!
....
.....แกมันไม่ควรเกิดมาในตระกูล เฟย์ รารีนัส!
....
เฟย์ รารีนัส...
เฟย์ รารีนัส...
เฟย์....
"หยุดนะ! ได้โปรด..." น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากนัยน์ตาสีเทาคู่นั้น ร่างกายสั่นไหวอย่างทรมาน เขาทนไม่ได้ที่จะต้องได้ยินเสียงดูแคล่นไร้ซึ่งความปราณีที่เกลียดแสนเกลียด นัยน์ตาสีเทาเริ่มเลือนลางไม่มีแสงสว่าง ในขณะที่ความมืดค่อย ๆ เข้ามากลืนกินร่างเล็กที่ละน้อย ความอบอุ่นบางอย่างในตัวของเขาก็ค่อย ๆ ปรากฏเป็นเรื่องราวของตัวเขาและเพื่อน ๆ ทุกคนในปราสาทฟีนิกส์
"เคออส..."
เสียงที่อ่อนโยนและอบอุ่มดังขึ้นพร้อมกับอ้อมแขนของใครบางคนฉุดร่างเล็กขึ้นมาจากความมืด นัยน์ตาสีเทากลับมามีแสงสว่างอีกครั้ง ก่อนเงยมองผู้ที่ช่วยดึงเขาออกมา
เธอเป็นหญิงสาวที่มีโครงหน้าและรูปร่างสวยงามแฝงความขี้เล่นนิด ๆ (หากแต่สังเกตดี ๆ จะพบว่าเธอคนนี้ไม่มีหน้าอกแม้แต่น้อย) ชุดคลุมสีดำขับให้ผิวขาวดูโดดเด่น เส้นผมสีเงินเงางามที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ นัยน์ตาสีอำพันกลมโตชวนให้รู้สึกสบายใจและคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด คล้าย ๆ ใครบ้างคนที่เขาทั้งเชื่อใจและ...รักหมดหัวใจ...
"...ฮา...เดส?"
หญิงสาวฉีกยิ้มบาง ร่างเล็กที่เคยสั่นเทาจมอยู่ในความมืดเริ่มสูงใหญ่ขึ้นจนกลายเป็นเด็กหนุ่ม นัยน์ตาสีเทาจับจ้องร่างตรงหน้าอย่างไม่วางตา ร่างบางคลายอ้อมแขนให้เคออสเป็นอิสระแต่เด็กหนุ่มกลับคว้าแขนเค้าไว้
"...นาย...มาทำอะไรที่นี่"
ไม่มีคำตอบจากคนตรงหน้า.... เคออสก้มหน้านิ่ง เส้นผมสีฟ้าครามปรกลงมาจนไม่อาจเห็นสีหน้าของเขาได้ชัด
"รู้หรือเปล่าว่านายทำอะไรเอาไว้...?" มือใหญ่เริ่มบีบแขนของฮาเดสแน่นและแรงที่ใช้บีบยังเริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ นัยน์ตาสีอำพันมองร่างของเด็กหนุ่มอย่างรู้สึกผิด
"นายหักหลังชั้น...หักหลังซานาเอล...หักหลังทุกคน..."
"........"
"นาย...ทำร้ายลีรอย"
"........"
"นายทำให้ชั้นเสียใจ...ที่รักนาย"
"........."
"ทำไมกัน...ฮาเดส ทำไมถึงต้องทำอย่างนั้นด้วย!!"
กร๊อบ!
เคออสตะโกนออกมาสุดเสียงพร้อมกับเสียงที่เกิดจากแขนของคนตรงหน้า เด็กหนุ่มรู้ว่านั่นเป็นเสียงอะไร เขาเงยหน้าขึ้นมองดูมือที่บีบแขนของฮาเดสที่บัดนี้มีเลือดไหลออกมาเล็กน้อยและรอยช้ำที่เกิดจากฝีมือเขา...แต่สิ่งที่ทำให้เคออสตกตะลึงมากกว่านั้นก็คือน้ำตาของคนตรงหน้าที่ไหลอาบแก้มโดยไร้สุ่มเสียง
"ฮะ ฮาเดส"
นัยน์ตาสีเทาเริ่มสั่นไหวแม้จะเจือความโกรษอยู่บ้างเล็กน้อยแต่การที่ได้เห็นน้ำตาของฮาเดสทำให้หัวใจของเขาปวดแปร๊บ เด็กหนุ่มเอือมมือใหญ่เข้าเช็ดน้ำตาอย่างลืมตัวสบกับนัยน์ตาสีอำพันที่มองเขาอย่างเจ็บปวดและเสียใจ
"ฮาเดส...ถึงที่นี่จะเป็นแค่ความฝัน แต่ชั้นก็ยังต้องการฟังเหตุผลจริง ๆ ที่นายหักหลัง" เคออสกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ฮาเดสส่ายหน้าพยายามยกมือทั้งสองข้างที่ถูกบีบขึ้นมาปัดมือใหญ่ออก เคออสคว้าแขนสองข้างนั้นอย่างเบามือ
"ชั้นรักนาย ฮาเดส"
คำ ๆ นั้นถูกเอ่ยออกมาพร้อมกับความรู้สึกที่หวานหอมกรุ่นอยู่ในปากของฮาเดส เจ้าของดวงตาสีอำพันตกใจเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ ยอมรับความรู้สึกที่ผ่านเข้ามาในร่างกาย น้ำตาที่ถูกเช็ดออกไปกลับมาไหลอาบแก้มนวลอีกครั้ง เคออสถอนริมฝีปากออกจากความหอมหวานปานน้ำผึ้งของร่างตรงหน้า มองใบหน้าเล็กอย่างไม่เข้าใจ ทำไมถึงร้องไห้อีก?
....เคออส ชั้นขอโทษ...
"!!"
ชั่วพริบตาร่างของฮาเดสก็ค่อย ๆ จมหายไปกับความมืด เคออสพยายามยื่นมือคว้าไว้แต่มือหนากับทะลุผ่านร่างบางไปคว้าได้แต่เพียงธาตุอากาศ
"ฮาเดส!!"
เฮือก!
นัยน์ตาสีเทาเบิกกว้าง มือหนากุมผ้าห่มแน่นก่อนจะค่อย ๆ ยันตัวขึ้น ใบหน้าของเขาซีดขาวและมีเหงื่อไหลย้อยลงมา เคออสยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อก่อนจะก้มลงมองดูมือหนาที่เคยคว้าแขนของเด็กหนุ่มผมเงินไว้แล้วกำแน่น
ฝัน?....
....เคออส ชั้นขอโทษ....
ไม่ ความรู้สึกนี้ไม่ใช่ความฝัน!
เด็กหนุ่มกุมหน้าอกลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินออกไปยังนอกเกวียน เด็กหนุ่มผมสีดำที่ชี้ไปทั่วทิศทางขณะบังคับเกวียนอยู่หันมามอง นัยน์ตาสีแดงเพลิงแายแววแปลกใจ ....นี่ยังไม่ถึงเวลาเปลี่ยนไม่ใช่หรอ?
"มีอะไรหรอ เคออส?"
"อีกกี่ชั่วโมงจะถึง 'เฟราเซีย' "
"หา? เออ...เราจะไปถึงราว ๆ เที่ยงวัน ตอนนี้พึ่งจะตีห้าก็คงอีก 7 ชั่วโมงได้ นายมีอะไรหรือเปล่าดูรีบร้อนมากนะ"
"ต้องรีบไป..."
"หา?"
"ต้องรีบไปช่วยซานาเอลและฮาเดสกลับมาให้เร็วที่สุด! ...ก่อนที่ทุกอย่างจะไม่มีทางได้กลับมา"
.......
.....
....
...
..
.
"คุณฮาเดส ทำไมถึงร้องไห้ล่ะค่ะ?" เด็กสาวร่างเล็กมองหญิงสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ ที่จู่ ๆ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างตกใจ
"เอ๊ะ?" หญิงสาวที่ตกใจไม่แพ้กันยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออก แต่ไม่ว่าจะเช็ดออกเท่าไรน้ำตาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดไหลออกมา
"ทำไม..."
....ชั้นรักนาย ฮาเดส....
เอ๊ะ...?
"คุณกำลังเสียใจเหรอคะ?" ซานาเอลกล่าวเบา ๆ เรียกสติที่หลุดลอยไปกลับมาอีกครั้ง เธอเอือมมือลูบหน้าเรียวของคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน "เสียใจที่ช่วยชั้นออกมาอย่างนั้นเหรอคะ คุณฮาเดส"
ฮาเดสในร่างที่เปลี่ยนไปเงยหน้าขึ้นมาสบกับนัยน์สีฟ้าคราม ก่อนกุมมือบางที่ปลอบเขาอย่างอ่อนโยน รอยยิ้มบาง ๆ ถูกส่งให้เด็กสาว
"ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกซานาเอล การที่ฉันช่วยเธอจะไม่มีวันทำให้ฉันเสียใจเป็นอันขาด" ฮาเดสกล่าวอย่างมั่นใจ เด็กสาวที่ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างเขิน ๆ ประทับริมฝีปากเล็กสีดอกกุหลาบลงบนหน้าผากมนของหญิงสาวตรงหน้าเบา ๆ
"ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็รีบไปกันเถอะค่ะ ไปยังบ้านของพวกเรา....ไปยังเฟราเซีย!"
[ To be Continue ]
ทิ้งท้ายสักนิด+
ก่อนหน้าที่เคออสจะฝันถึงฮาเดสสัก...2 อาทิตย์
"..............." นัยน์ตาสีฟ้าจับจ้องร่างสูงอดีตเพื่อนหนุ่มตรงหน้าอย่างหลงใหล หญิงสาวที่งดงามราวกับนางฟ้า ใบหน้าเรียวงามและผิวกายที่ขาวดุจไข่มุก ดวงตาสีอำพันกลมโตรับกับแพขนตาหนา เรือนผมสีเงินที่ยาวถึงบั้นเอวถูกรวบไว้เพียงครึ่งศีรษะเข้าคู่กับที่ประดับผมดอกไม้สีขาวสามดอกที่เธอมอบให้เป็นอย่างดี พวงแก้มสีขาวที่บัดนี้แดงระเรื่อดูน่าฟัดเป็นอย่างยิ่งเมื่อถูกเด็กสาวจ้องเอาจ้องเอ้า~
"ซะ ซานาเอลแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ ฉันว่าเอาแบบธรรมดา ๆ ก็น่าจะดีกว่านะ" หญิงสาวเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก ไม่ชินกับน้ำเสียงหวานของตนเองพอ ๆ กับร่างกายของตนที่กลายเป็นผู้หญิง เด็กสาวส่ายหน้าปฏิเสธ
"ไม่ได้ค่ะคุณฮาเดส ในเมื่อตอนนี้พวกเรากำลังถูกล่าตัวอยู่ ก็ต้องปลอมตัวให้ต่างจากร่างเดิมให้มากที่สุด"
"แล้วทำไมซานาเอลไม่ต้องปลอมตัวล่ะ?" นัยน์ตาสีอำพันมองเด็กสาวที่ไม่เปลี่ยนไปจากเดิมสักนิดอย่างไม่พอใจหน่อย ๆ
"คนที่พวกนั้นตามหาคือ ชาย-หญิง สองคนใช่ไหมล่ะค่ะ" ฮาเดสพยักหน้า "แต่ตอนนี้คนที่ยืนอยู่ตรงนี้คือ หญิง - หญิง สองคนไงค่ะ" ฮาเดสยังไม่เข้าใจจากสีหน้าที่แสดงออกมาบนใบหน้างาม ๆ นั้น
"อธิบายง่าย ๆ ก็คงประมาณว่า ชาย - หญิง ไม่ผ่าน แต่ถ้าเป็น หญิง - หญิง ก็ผ่านได้สบายมากไงค่ะ"
"งะ งั้นหรอ"
อีกอย่าง...ได้แต่งคุณฮาเดสให้เป็นผู้หญิงนี่สนุกสุดยอดเลย
ซานาเอลคิดในใจอย่างเงียบ ๆ
"ค่ะ ....ว่าแต่แหวนเปลี่ยนเพศที่ท่านพี่ให้คุณฮาเดสขอชั้นดูได้หรือเปล่าค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับยกมือข้างที่สวมแหวนขึ้นมาให้เด็กสาวดู นัยน์ตาสีฟ้าครามเบิกกว้างเล็กน้อย แหวนสีเงินที่สลักสัญลักษณ์เลขแปดไว้ข้างในสะท้อนแสงแดดเป็นประกายอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวตรงหน้า!
"เออ...คุณฮาเดสคิดยังไงถึงใส่นิ้วนั้นคะ"
"หือ? ไม่รู้สิซีเวียร์เป็นคนใส่ให้น่ะ"
"!!" งานนี้ซานาเอลอึ้งหนัก และหนักยิ่งกว่าเมื่อคนตรงหน้าไม่รู้ความหมายของนิ้วที่สวมแหวนอยู่
สงสัยงานนี้คงเลือดท่วมจอ....แต่ก็น่าสนุก
ถึงซานาเอลจะรู้สึกผิดต่อเคออสเล็กน้อยที่แอบเชียร์ให้สองคนนี้คู่กัน แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อคนตรงหน้าอาจจะมาเป็นพี่สะใภ้ของตนในอนาคต ....ถ้าพี่ออกมาแล้วคงขอคุณฮาเดสแต่งงานแน่ เล่นหมั้นสวมแหวนให้แล้วนี่
"ถ้าช่วยท่านพี่ออกมาได้เร็ว ๆ ก็คงจะดีนะค่ะ" เธอพูดออกมา คว้ามือนุ่มของหญิงสาวจูงเดินทางไปต่อ ฮาเดสที่ไม่รู้คำพูดที่แฝงอะไรบ้างอย่างไว้ของซานาเอลก็ยิ้มหวานเห็นด้วย
"นั่นสินะ"
-จบทิ้งท้ายจ้ะ-
****************************************
เป็นยังไงกันมั่งคะ?
มั่วไปไหม 555+ อย่างที่เคยบอกไว้ว่าคนเขียนมั่ว(แหล)ไปเรื่อย เอ๊ะ....เคยบอกหรือป่าวหว่า?
55555+
เอาเป็นว่า...
"ทำใจ"
ฮิฮิ พบกันใหม่เมื่อสมองลื่นไหล หาเรื่องแต่งต่อได้ล่ะกันคะ
ส่วนคู่ต่อไปแล้วแต่จะคิดได้นะค่ะ ยังขอได้เรื่อย ๆ เผื่อเอาไว้แต่งต่อตอนนี้
แต่ถ้าไม่มีใครขอจะเอาคู่ ฮาเดส-ซานาเอล นะคะ(เหอ ๆ )
บะบายค่ะ ^^Y
ความคิดเห็น