.......หมูปิ้ง......

ข้อมูลเบื้องต้น

หมูปิ้ง

 

" พ่อคร้าบ !!! บูมอยากกินเคเอฟซี "
เจ้าลูกชายตัวดีของผมเริ่มโวยวายขณะเดินผ่านร้านเคเอฟซีหน้าห้างแห่งหนึ่ง ระหว่างทางกลับบ้าน

...อันที่จริงก็ความผิดผมเองนั่นและ ที่เกิดอยากให้แกลองกินอะไรแปลกๆใหม่ๆดูบ้าง
ยังพอจำสีหน้าวันที่เจ้านี่กินไก่เคเอฟซีวันแรกได้อยู่เลย ดูเหมือนเค้าจะเอร็ดอร่อยซะเต็มประดา
......นึกขึ้นมาแล้วก็เกือบใจอ่อนเหมือนกันแฮะ แต่ทำไงได้ช่วงเศรษฐกิจแบบนี้ ยังไงก็ต้องรัดเข็มขัดไว้ก่อน

ซักพักเจ้าบูมก็โวยวายขึ้นมาอีก แต่ผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เดินเลยไปซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งแถวนั้นขัดตาทัพไปพลางๆก่อน
" เอ้า กินซะลูก เดี๋ยวเย็นแล้วไม่อร่อย " ผมยื่นหมูปิ้งไม้หนึ่งให้แก แล้วหยิบอีกไม้เข้าปากตามไป
" ม่ายย เอา" เจ้าบูมยื่นคำขาด พร้อมกับส่ายหัว ทำหน้าเบ้ " บูมจะกินเคเอฟซี "

เฮ่อออ จริงๆเล้ย ลูกคนนี้ พอได้ลิ้มลองของใหม่ ลืมของโปรดดั้งเดิมซะสนิท
" อ้าว ก็เห็นเมื่อก่อนชอบกินไม่ใช่เหรอ " ผมลองหยอดไปอีกที
" ก็...เมื่อก่อนก็ส่วนเมื่อก่อน ....แต่ตอนนี้บูมอยากกินเคเอฟซีนี่ " เจ้าบูมอิงตรรกะข้างๆคูๆที่มักจะใช้ได้ผลกับคุณแม่ (แต่สำหรับผม ..อย่าหวัง)
พร้อมกับเริ่มทำหน้าเหยเก เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่า มรสุม กำลังจะมา

ผมมองซ้ายมองขวาเห็นคนเดินกันพลุกพล่านไปหมด นึกในใจว่า หากมรสุม เข้าตอนนี้คงไม่ดีแน่ คงต้องรีบหาทางสงบศึกอย่างสมานฉันท์
" ถ้าอยากกินเดี๋ยวพ่อจะซื้อให้ แต่.... " ผมบอกเจ้าบูมตัวแสบ เน้นเสียงที่คำว่าแต่ ซึ่งก็ทำให้เจ้าบูมเปลี่ยนจากสีหน้าเหยเกมาเป็นตื่นเต้นในทันใด
" .....ลูกต้องเก็บเงินค่าขนมอาทิตย์หน้ามาซื้อนะ " ผมให้ข้อแม้

....อาศัยจังหวะช่วงที่เจ้าบูมกำลังตกอยู่ในอาการงงๆ เอ๋อๆ ประมาณว่า " เอ่อ ถ้างั้นตูก็ไม่ได้กินตอนนี้อะดิ"
ยิงคำถามเข้าไปอีกดอก พลางยื่นหมูปิ้งให้
" เอ้า จะกินมั้ยลูก ไม่กินเดี๋ยวพ่อกินหมดไม่รู้ด้วย " .....ว่าแล้วก็ส่งหมูปิ้งเข้าปากอีกไม้ ทำท่าทางอร่อยสุดๆ (แอบเห็นเจ้าบูมกลืนน้ำลายเอื๊อก)
.......และแล้ว ปลาก็ติดเบ็ด ..... เจ้าบูมคว้าหมูปิ้งไปกินอย่างวเสียไม่ได้ ก่อนจะพูดทั้งที่ยังเคี้ยวตุ้ยๆอยู่ว่า
" อ้ออ้ายป้อ ....อูมอะ....เอ็บอังอ้าอะหน๋ม.....จั้บ จั้บ....มาจื๊อ (ก็ได้พ่อ บูมจะเก็บตังค่าขนมมาซื้อ)"

รถเมล์มาพอดี ....ผมเลยจูงเจ้าบูมขึ้นรถเมล์ด้วยอาการครึ้มอกครึ้มใจในความเฉลียวฉลาด(แกมโกง)ของตัวเอง
..........

อาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ เจ้าบูมดูเหมือนจะเขียมเป็นพิเศษ กินข้าวเสร็จก็ไม่ซื้อไอติมกิน การ์ตูนก็ไม่เช่ามาอ่าน
ผมเองยังรู้สึกแปลกใจว่า เจ้านี่มันติดอกติดใจเคเอฟซีมากขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย แต่ก็ดีเหมือนกันจะได้รู้จักหัดอดออมไว้ตั้งแต่เด็กๆ
.........
วันศุกร์แล้ว วันนี้เจ้าบูมดูเหมือนจะดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อเห็นผมมารับที่โรงเรียน
ตอนแรกก็งงๆว่ามันเกิดนึกพิศวาสอะไรผมขึ้นมา แต่แล้วก็นึกออกเรื่อง 'สัญญาเคเอฟซี'

ที่หน้าห้างแห่งเดิม ... เจ้าบูมเดินฉับๆนำหน้าผมไปอย่างรวดเร็ว
พอผมเดินตามไปทัน เจ้าตัวดีก็ยื่นเงินให้ผมเจ็ดสิบบาท ซึ่งถือว่ามากพอดูสำหรับผลิตผลเงินออมจากเงินค่าขนม
ผมรับเงินนั้นมา แอบรู้สึกภาคภูมิใจในความมุ่งมั่นของลูกชายตัวแสบของผม ก่อนจะเดินไป....

......แต่แล้ว ผมก็รู้สึกเหมือนใครมาดึงขากางเกง เจ้าบูมน่ะเอง ผมหยุดแล้วหันไปมองอย่างลูกอย่างงงๆ
"มีอะไรเหรอลูกบูม" ผมถาม
" พ่อๆ " เจ้าบูมกระตุกขากางเกงผมอีกครั้ง ด้วยท่าทีกึ่งๆลังเล ผมเห็นบูมมองไปที่ร้านเคเอฟซีอีกครั้ง ก่อนจะหันมาพูดกับผมต่อว่า
" บูมเปลี่ยนใจ ไม่กินเคเอฟซีแล้ว ไปกินหมูปิ้งกว่า "

ผมยิ่งงงเข้าไปใหญ่ แต่ก็เดินไปซื้อหมูปิ้งมาสิบไม้ (ไม้ละเจ็ดบาทแล้วนะเดี๋ยวนี้) แล้วยื่นถุงให้กับเจ้าบูม
"เอ้า กินซะให้หนำใจเลยลูก"

....แต่เจ้าบูมไม่กิน กลับเดินตรงไปยังถังขยะข้างหัวมุมตึก

ผมมองตามไป ..............แล้วผมก็ถึงบางอ้อ

......ที่ตรงนั้น มีแม่หมาพร้อมกับลูกๆผอมโซอีกห้าตัวกำลังช่วยกันคุ้ยหาเศษขยะที่กองกระจัดกระจายอยู่แถวนั้น
(เจ้าบูมคงจะเหลือบไปเห็นตอนอยู่หน้าร้านเคเอฟซี)

เจ้าบูมนั่งลงยองๆ หยิบหมูปิ้งออกจากถุงทีละไม้แล้วยื่นให้แม่หมาและลูกหมาทีละตัวๆ มันกระดิกหาง แล้วเดินมามะลุมมะตุ้มเจ้าบูมกันยกใหญ่ แม่หมาทำท่าหมอบ แล้วส่งสายตาประหนึ่งว่าจะขอบคุณ

ผมไปยืนข้างๆเจ้าบูม แล้วยกมือขึ้นลูบหัวลูกรัก

ผมยืนอยู่ตรงนั้นพักใหญ่...รอให้เจ้าบูมให้อาหารหมาจนพอใจ ... จึงจูงมือลูกกลับไปรอรถที่ป้าย
....เหลือหมูปิ้งอีกสองไม้ เจ้าบูมยื่นให้ผมไม้นึง เอาไปกินเองไม้นึง

ผมแอบเหลือบไปมองหน้าเจ้าบูมแป๊บนึง
.....
......สีหน้าเจ้าบูมตอนนั้น.....ราวกับว่าหมูปิ้งไม้นั้นเป็นของกินที่อร่อยที่สุดในโลกเลยก็ไม่ปาน