คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #70 : ตอนที่ 70 ฮาเร็ม ก็ต้องเจอแบบนี้แหละ
อนาตาเซียจู่โจมมาจากด้านซ้าย เฟตที่พึ่งรู้ตัวรีบเบี่ยงหัวหลบตามสัญชาตญาณ พอเขามองผ่านมือหญิงสาวไป ก็พบว่าเธอใช้กรงเล็บมังกรจู่โจมเข้ามา
“เล่นอะไรครับ”ชายหนุ่มพยายามถาม แต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบ เมื่อไรน่าใช้อุ้งมือตะปรบเข้าหา ดีที่ชายหนุ่มมองเห็นหางของเธอไวๆ จึงหลบได้ทันท่วงที
แต่แล้ว เฟตก็ต้องใจหายวาบ เมื่อหลบมาแล้วพบว่ามีลูกบอลน้ำ 9 ลูกหมุนวนรออยู่ พอเขามองหาต้นตอก็พบว่าเป็นของลีเวียธานนั่นเอง
“จมน้ำไปซะ”ลีเวียธานกล่าวพร้อมกับสะบัดมือใส่ ลูกบอลน้ำทั้ง 9 พุ่งเข้าหาชายหนุ่มด้วยความเร็วสูง
“เล่นกันโหดจังแฮะ”เฟตพึมพำขณะโยกตัวหลบเป็นวงคล้ายนักมวยมืออาชีพ หลังจากบอลน้ำปะทะเข้ากับบ่อน้ำที่อยู่ด้านหลัง ชายหนุ่มก็หันขวับมามอง 3 สาว ที่รวมหัวจะแกล้งเขา “ได้เวลาเอาคืนแล้ว”
“ชิ คิดว่าจะจัดการพวกฉันได้เหรอ”ลีเวียธานเชิดกล่าวพร้อมกับแบมือออกรอบตัว จากนั้นน้ำที่อยู่รายล้อมตัวเธอก็ขึ้นมาตามคำเชิญชวนของผู้ควบคุม
เฟตเห็นเช่นนั้นก็ไม่สนใจ เขาเดินลงน้ำตรงเข้าไปหาลีเวียธาน โดยไม่สนใจ 2 อสูรที่พยายามไล่ต้อนเขา
เมื่อน้ำจำนวนมากขึ้นมาตามต้องการแล้ว ลีเวียธานจึงสะบัดมือเข้าใส่ ปรากฏเป็นเกลียวคลื่นน้ำแหลมคมพุ่งตรงเข้าหาศัตรู แต่เฟตที่มีความเร็วเหนือกว่าหลบซ้ายหลบขวาได้อย่างง่ายดาย พร้อมกันนั้นก็หายไปจากสายตาของหญิงสาว ซึ่งกว่าเธอจะรู้ตัวก็ถูกเฟตรวบแขนไว้เสียแล้ว
“หึ นายพลาดท่าแล้ว”ลีเวียธานยิ้มกล่าว พอเฟตมองดูที่พื้นผิวน้ำที่เขายืนอยู่ก็พบว่ามันกำลังไหลโลมเลียขึ้นมาตามตัว แต่ก่อนที่เขาจะถูกกรงน้ำขังไว้ ตนก็รวบมังกรแห่งท้องทะเลมาไว้ในอ้อมกอด จากนั้นก็สะบัดกดเธอลงน้ำ โดยมีตัวเขาโถมเข้าใส่ไปพร้อมๆกัน
“อื้อ!!!”นั่นคือเสียงร้องสุดท้ายที่อนาตาเซียกับไรน่าได้ยิน ซึ่งภาพที่เห็นก็คือ เฟตประกบปากของอสูรผู้ควบคุมน้ำ ถ้าพวกเธอมองไม่ผิด นั่นมัน เฟรนซ์คิส!!
เมื่อโดนโจมตีด้วยท่าไม้ตายอันคาดไม่ถึง มังกรแห่งท้องทะเลลีเวียธานก็สิ้นเรี่ยวแรงนอนตายคาที่ ดีที่เธอเป็นมังกรสายน้ำจึงอยู่ในน้ำได้ตลอด ไม่งั้นผู้จู่โจมได้พะว้าพะวงแน่
“ต่อไป”หลังจากลุกจากร่างของมังกรสาว เฟตก็หันไปมองครึ่งคนครึ่งอสูรของตนเองที่หันไปเกี่ยงกันไปมา ว่าใครจะเข้าไปลุยแทน
“ชิ เมื่อก่อนนายขอความช่วยเหลือจากฉันนะ”อนาตาเซียบ่นพร้อมกับพุ่งร่างเข้าหา แม้ขาจะอยู่ในน้ำ แต่ความเร็วของเธอกลับเร็วได้อย่างน่าเหลือเชื่อ ทว่า เธอกลับลืมไปเสียสนิทว่าชายตรงหน้าเองก็พัฒนาขึ้นแล้ว ทันทีที่เข้าถึงจุดที่ต้องการ เธอก็ถูกเฟตรวบไว้เหมือนกับรอเวลาให้เหยื่อเข้ามาหา
“คนเราย่อมมีการพัฒนา แล้วผมเองก็เป็นคนหนึ่งในนั้น”ชายหนุ่มกล่าวจบก็ประทับปากเข้าใส่อีกฝ่ายพร้อมส่งลิ้นตามเข้าไปด้วย
“อื้อ”อนาตาเซียอุทาน เรี่ยวแรงหมดลงอย่างรวดเร็ว รู้ตัวอีกทีเมื่อลิ้นที่ชุ่มแฉะของชายหนุ่มกำลังดันลิ้นของเธอเล่นอยู่อย่างสนุก ก่อนจะส่งวัตถุบางอย่างเข้ามาในปากแถมด้วย
‘ยาฟื้นชีพถูกใช้กับมังกรแห่งความมืดอนาตาเซียค่ะ’เสียงระบบร้องบอก หลังจากเฟตยัดเยียดยาให้ผ่านปากนุ่ม
ก่อนที่อนาตาเซียจะเป็นพับไปเพราะความร้อนแรงของเขา ชายหนุ่มก็รับตัวหญิงสาวไว้ในอ้อมแขน จากนั้นก็นำไปวางไว้ข้างบ่อน้ำ “ต่อไป อีกราย”
“เอ่อ ขอเวลานอกทันมั้ยคะ”ไรน่ากล่าวถาม แต่ผู้ถูกถามกลับยิ้มกริ่ม โหดเหี้ยม ไม่รอช้า กระโจนเข้าหาหญิงสาวจับตัวกดลงทันที
“นี่ก็นอกเวลามานานแล้วครับ”ชายหนุ่มกล่าวจบก็ทำการสำเร็จโทษอสูรสาวอย่างเร่าร้อนเพื่อไม่ให้เป็นการน้อยหน้ากัน
‘ยาฟื้นชีพถูกใช้กับทิวเมสเซียนไรน่าค่ะ’เสียงระบบร้องบอกพร้อมกับหางทั้ง 6 ของหญิงสาวที่โบกไปมาด้วยความพอใจ ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็จัดการเสริมพลังด้วยการดันลิ้นเข้าไปให้พร้อมทั้งตวัดรัดเกี่ยวลิ้นเรียวเล็กของอีกฝ่ายเล่นอย่างสนุก เล่นเอาหญิงสาวผมขาวอ่อนระทวย แข้งขาไม่มีแรง จนต้องพิงซบอก
หลังไรน่าหมดแรง เฟตก็พาเธอไปนอนข้างกับอนาตาเซียที่ข้างบ่อน้ำ เมื่อเขาวางไรน่าลงก็เอะใจว่าคนอื่นๆอยู่ไหน สายตากวาดหาคนอื่นๆทันที และเขาก็ได้พบว่า พวกเธอนั่งกันอยู่มุมในของบ่อน้ำ จ้องมองมาด้วยสายตาอึ้ง ทึ่ง
“เอ่อ ไม่เล่นด้วยเหรอ”ชายหนุ่มยิ้มถามแห้งๆ นี่เขาเล่นกับ 3 อสูรแรงไปจนคนพวกนี้ค้างเลยเหรอเนี่ย
“ไม่”จาเนีย อาธีน่า เมดูซ่า และซีบิชอปตอบพร้อมกัน เจอขนาดนั้นใครจะเล่นด้วย แต่พวกเธอไม่ได้โทษในสิ่งที่เฟตกระทำกับ 3 อสูร เพราะเป็นใครก็ต้องป้องกันตัว แม้นี่จะเป็นการป้องกันตัวที่ชวนเสียวซ่านมากไปหน่อยก็ตาม
“กรี๊ด!!”อยู่ๆ เงือกสาวก็กรี๊ดออกมา ทำให้อสูรตนอื่นๆสะดุ้ง พอพวกเธอได้มองในสิ่งที่เงือกสาวเห็น ก็พบว่าชายหนุ่มห่มตัวไว้ด้วยผ้าขนหนูผืนบางที่ช่วงล่าง ส่วนพวกเธอเองกลับไม่ได้นุ่งอะไรไว้สักอย่าง
“เอ่อ ผมขอโทษที”ชายหนุ่มรู้สถานการณ์ดี และสุภาพบุรุษที่ดีก็ควรออกไป แต่ยังไม่ทันได้ก้าวขึ้นมาจากน้ำข้างบ่อ เขาก็พบว่าขาตนเองก้าวไม่ออก พอมองลงไปดูก็พบว่าถูกน้ำยึดแน่นไว้แล้ว
“นายตาย!!!”ลีเวียธานที่ฟื้นแล้วคำรามลั่น พร้อมกับสะบัดน้ำโจมตี จนชายหนุ่มปลิวลอยไปกลางบ่อ จากนั้นก็จมน้ำหายไปเลย “บอกแล้วไง ว่านายเอาชนะฉันไม่ได้หรอก”หญิงสาวกล่าวสมทบ ปิดท้าย แต่เมื่อเห็นตัวปัญหาจมน้ำหายไปนานก็เริ่มหน้าเสีย
“คุณเฟตเขายังไม่ได้พักเลยนะคะ”บวกกับเงือกสาวสมทบ บรรดาอสูรก็รีบควานหาตัวเป็นการใหญ่ เนื่องจากบ่อแช่ในห้องอาบน้ำนี้ใหญ่มาก และมีความลึกแบบถึงลูกถึงคน ไม่รู้คนสร้างจะเปิดสระว่ายน้ำหรือเปล่า
ในขณะที่อสูรกำลังหาตัวเจ้านาย ไอ้บุคคลเจ้าปัญหาตอนนี้ก็นอนจมอยู่ใต้บ่อน้ำที่เขาอยากจะเปลี่ยนคำเรียกว่าบึงแทน ทำไมมันลึกได้ขนาดนี้ฟะเนี่ย แต่ก็เอาเถอะ ลึกซิดี จะได้หนีออกไปโดยไม่ถูกรังควาญแล้ว
แต่ก่อนที่ชายหนุ่มจะได้ขยับตัว เขาก็มองเห็นว่าบนผิวน้ำที่อยู่สูงขึ้นไปหลายเมตร มีหญิงสาวหลายนางว่ายผ่านสายตาไป ซึ่งเขาก็รู้ว่าพวกเธอกำลังตามหาตัวเขาอยู่
‘หืม ออกมาหาเราเหรอ น่ารักจังแหะ’เฟตพึมพำในใจขณะมองดูหญิงสาวหลายนางว่ายผ่านหน้าไปแล้วไปเล่า พอดีตรงจุดที่เขานอนอยู่เป็นซอกหินจึงหาตัวไม่ได้ง่ายๆ
ขณะที่ชายหนุ่มกำลังรื่นเริงกับความคิดของตัวเอง สายตาของเขาก็โฟกัสไปที่เรือนร่างของเหล่าอสูร ที่ดูยังไงก็เป็นของมนุษย์ผู้หญิงชัดๆ แถมหุ่นของพวกเธอยังดีมากเสียจนนางแบบซุปหน่อไม้ยังต้องอาย ทว่า เมื่อสายตาของเขาเลื่อนต่ำลงมาข้างล่าง เขาก็พบว่ามีอะไรบางอย่างไหลออกมาจากปากและจมูก ทางปากนั่นน่าจะเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความหื่นกาม ส่วนที่จมูกคงจะเป็นอาการที่บ่งบอกถึงความดันเลือดที่สูงผิดปกติ
‘สวรรค์ชัดๆ’ชายหนุ่มกล่าวปิดท้ายได้เช่นนั้นก็ปิดตาลงไปด้วยความเหนื่อยล้า นอกจากจะเสียเลือดแล้วเขายังเสียสภาพจิตใจที่เข็มแข็งไปกับภาพที่ตนเห็นด้วย
“คุณเฟต/นาย”นั่นเป็นเสียงที่แว่วเข้าหูมา เสียงนี้เป็นเสียงของลีเวียธานกับซีบิชอป ทว่า เสียงเหล่านี้กลับดังห่างออกไปเรื่อยๆ เหมือนมันอยู่ไกลไปเสียเหลือเกิน ทั้งๆที่มือของเขาสัมผัสได้ว่าถูกดึงขึ้นไป
“เพราะเธอนั่นแหละ ทำหมอนี่แรงไป”
อยู่ๆเฟตก็ได้ยินเสียงหญิงสาวแว่วเข้าหูมา แต่กว่าจะจับจุดได้ว่าพูดอะไรกันก็ล่อไปหลายนาที
“พวกเธอเห็นด้วยเรื่องที่จะแกล้งไม่ใช่เหรอ”เป็นเสียงลีเวียธานแน่นอน ชายหนุ่มมั่นใจว่าอย่างนั้น แต่น้ำเสียงของหญิงสาวครั้งนี้กลับฟังดูเหมือนคนที่กำลังทำผิดแล้วถูกจับได้ อืม...... หรือฝนกำลังจะตกฟะ
“แต่มันควรจะจบตั้งแต่คุณถูกจับได้แล้วนะคะ หรือติดใจ”ไรน่ากล่าวสมทบ เป็นเหตุให้ตัวปัญหาเงียบไปด้วยความอึ้ง
“ติดใจอะไรกันเหรอ”เฟตถามโดยยังไม่ลืมตา เขารู้สึกว่าเปลือกตาหนักๆชอบกล สงสัยจะเป็นเพราะไอ้เนตรเจ้าปัญหาแน่ๆ ที่ดูดพลังจนเขาลืมไปเลย
“นายท่าน/เจ้านาย/นาย/ตัวหื่น/คุณเฟต”บรรดาสรรพนามถูกขานออกมาหลังสิ้นคำอุทานของชายหนุ่ม
“เหอะๆ เรียกกันแปลกๆดีนะ”เฟตพึมพำขณะยันตัวขึ้นนั่ง โดยยังไม่ลืมตาที่หนักอึ้งขึ้น
“เรื่องนั้นว่ากันทีหลังเถอะค่ะ เจ้านายเป็นอะไรหรือเปล่า พวกเราสัมผัสตัวท่านได้จากเลือดน่ะ”เป็นเสียงของจาเนีย พร้อมกับมีอะไรบางอย่างมาประคบที่หัว ชายหนุ่มตัวปัญหาจึงเอื้อมมือขึ้นไป กะจะแตะที่ผ้าประคบนั้น แต่ทว่า มันกลับติดอยู่ที่อะไรบางอย่าง พอเขาจับดู ความรู้สึกที่ส่งผ่านมาก็ทำให้เขาเคลิบเคลิ้ม ต่างกับเจ้าของสัมผัสนั้นที่ดูจะเงียบหายไปเลย
“ตื่นมาหื่นจับหน้าอกจาเนียได้แบบนั้น แสดงว่าไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ”เสียงอันเย็นชาของลีเวียธานกล่าว เฟตที่พึ่งรู้ว่าตนนวดคลึงหน้าอกของอสูรตนเองรีบชักมือกลับไปแตะที่หัวอย่างรวดเร็ว
“เอ่อ ขอโทษนะครับ”ชายหนุ่มกล่าวขอโทษขณะจับมือข้างที่จับประคบนั้น ที่คาดว่าเป็นของเอลฟ์สาว
“มะ ไม่เป็นไรค่ะ”จาเนียตอบกลับเบาๆด้วยความอาย
“จริงๆ คนที่นายควรจะขอโทษน่าจะเป็นหมอนนายมากกว่านะ”รอบนี้เป็นเสียงของอนาตาเซีย พอเฟตได้ยินเช่นนั้นก็ใช้มือที่ว่างลูบไปข้างหลัง ซึ่งสัมผัสที่รู้สึกได้ มันไม่ใช่หมอนธรรมดา มันเป็นหมอนวิเศษ ที่น่าจะวิเศษมากๆด้วย
“อย่าลงต่ำแบบนั้นซิคะ”เป็นเสียงของอาธีน่าที่รับหน้าที่เป็นหมอน พอเฟตได้ยินเช่นนั้นก็ชะงักมือแล้วดึงกลับ นี่ตรูลวนลามผู้หญิงถึง 2 คนติดกันแล้วนะเฟ้ย แถมพวกเธอยังเป็นอสูรที่ช่วยเหลือเขาอีก
“ว่าแต่ เจ้านายเป็นอะไรเหรอคะ ทำไมถึงต้องหลับตาแบบนั้น”ไรน่ากล่าวถาม เหตุที่เฟตเอาแต่ลวนลามคนอื่น เป็นเพราะเขาไม่ได้ลืมตา จึงไม่แปลกที่จะไม่เห็นว่าตนอยู่ที่ไหน และทำอะไรอยู่กับใคร
เมื่อถูกถามเช่นนั้น ชายหนุ่มก็หยุดชะงักตัว แล้วพยายามลืมตาขึ้นมาให้ดูว่า ไม่ได้เป็นอะไร แต่ยิ่งฝืนก็ยิ่งหนัก เขาเลยปล่อยตัวตามสบาย หันหน้าไปทางเสียงแล้วตอบเรียบๆตามความจริง
“ตาผมหนักมากเลยน่ะครับ ก็เลยลืมไม่ขึ้น”
สิ้นคำตอบ เฟตรู้สึกได้เลยว่าคนในห้องกำลังร้อนรนอะไรบางอย่าง ถ้าเขาลืมตาได้น่าจะได้เห็นใบหน้าอันเต็มไปด้วยความทุกข์ของพวกเธอ
“หน่วยแพทย์ จัดการ”ชายหนุ่มได้ยินเสียงเมดูซ่าเป็นครั้งแรก ซึ่งต่อมาเขาก็พบว่าใบหน้าของตนเองถูกมือคู่หนึ่งประคอง พร้อมกับดึงเข้าไปชนกับก้อนเนื้ออะไรบางอย่างที่อยู่กันเป็นคู่ แถมยังนุ่มจนเขาอยากจะซุกตัวไซ้ซอนไซอย่างกับหนอนมาโซโรคจิต (-.-) แต่ยังดีที่เขาไม่ได้ทำแบบนั้นออกไป
“เอ๋ พลังของคุณเฟตกำลังปรับสภาพน่ะค่ะ”ซีบิชอปเจ้าของอ้อมกอดกล่าว เฟตที่พึ่งนึกได้ว่าตนสามารถใช้ดวงตาของตนที่อยู่กับเมดูซ่าจ้องมองแทนตาได้ ก็รีบทำสมาธิ เพื่อที่จะยืมดวงตาพวกนั้นดู แต่พอทำสมาธิได้สักพัก เขาก็ปวดดวงตาที่ปิดสนิทอยู่ มันปวดเสียจนน้ำตาต้องไหลออกมาตามสัญชาตญาณหล่อเลี้ยงดวงตา
“เจ้านาย”เป็นคำอุทานจากรอบด้าน แล้วเฟตก็พบว่าตัวของเขาในตอนนี้ต่างถูกอัดแน่นไปด้วยอะไรบางอย่างที่นุ่มนิ่มเหมือนมาสเมโล่
ต่างกับเจ้าของมาสเมโล่เหล่านั้นที่กำลังตื่นตระหนกกับสิ่งที่เห็น เฟตไม่เคยที่จะเสียน้ำตามาก่อนเลย การที่มีน้ำไหลออกมาจากดวงตาของชายหนุ่ม ถือว่าเป็นอะไรที่เหนือธรรมชาติมากๆ
“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ แต่ผมไม่เป็นอะไรหรอก แค่ระคายเคืองตาเท่านั้นเอง”เฟตพยายามกล่าวให้บรรยากาศอันร้อนแรงเบาลง แต่ทว่า คนรอบข้างกลับไม่เชื่อ แถมยังกดเขานอนกับพื้นที่ชายหนุ่มคิดว่าน่าจะเป็นเตียง เพราะมันนุ่มเสียจนไม่อยากลุกขึ้นมา
แต่ถึงจะอยากลุกก็ไม่ได้ลุก เนื่องจากร่างกายของเขาถูกทับไว้ด้วยน้ำหนักอันแสนบอบบางของหญิง ซึ่งมีจำนวนไม่ต่ำกว่า 5 คน นี่กะจะทับเขาให้จมเตียงเลยใช่ไหมเนี่ย
“ผมไม่เป็นอะไรจริงๆ”เฟตกล่าวอีกครั้งพร้อมกับขืนตัวลุกขึ้นมานั่ง ถ้าอาการของเขาทำให้คนอื่นตื่นตระหนก เขาก็ไม่อยากที่จะป่วยอีกต่อไป จึงฟืนตัวจนมานั่งได้เหมือนเดิม ต่างกับบรรดาอสูรที่ยังไม่ยอมลุกออกจากตัวเขา
“ก็ เป็นห่วงนี่ นายแกร่งออกขนาดนั้น ไม่น่าจะเป็นแบบนี้ได้”เป็นเสียงของลีเวียธาน น้ำเสียงนี้มันเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด เหมือนกับคนที่กล่าวโทษตัวเอง
“คนเราก็ย่อมมีด้านแข็งด้านอ่อน ผมไม่ใช่ก้อนหิน ก้อนไฟ จะได้ทนได้ทุกสถานการณ์นะครับ”เฟตกล่าว เรื่องพวกนี้มันเป็นสัจธรรมของโลก ใครกันเล่าจะฟื้นตัวจากสิ่งพวกนี้ได้ แม้วันนี้จะเก่งกาจถึงขั้นทำลายได้ทั้งโลก แต่วันสุดท้ายก็ต้องดับสลายไปแบบโลกเหมือนกันนั่นแหละ
“แต่ว่า นายท่านไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะคะ”อาธีน่าที่อยู่ด้านหลังกล่าวพร้อมกับเอื้อมมือมาแตะ สิ่งที่เธอกลัวที่สุดสำหรับมนุษย์นั่นก็คืออายุขัย สิ่งนี้สำหรับพวกเธอถือว่าสั้นมาก ต่อให้เวลานั้นหอมหวานมากเท่าไหร่ ผลสุดท้ายก็ต้องเสียมันไปอยู่ดี
“เหอๆ ร่างกายกำลังปรับสภาพเนี่ยนะ ไม่เคยเป็น”เฟตหัวเราะแห้งๆกล่าว ไหงน้ำเสียงของอาธีน่ามันชวนหดหู่ถึงเพียงนี้ฟะ
“เจ้านาย”รอบนี้เป็นจาเนียที่มาพร้อมร่างบอบบางที่โอบกอดเขา จนต้องทิ้งตัวให้เธอได้สัมผัสร่างกายนี้อย่างเต็มไม้เต็มมือ
เฟตโดนน้ำเสียงเหมือนตัดพ้อว่าก็เงียบไม่ได้โต้ตอบอะไร เวลาห่วงยังไงก็คือเวลาห่วง แม้การพูดนั่นพูดนี่ให้ฟังจะเป็นการทำที่สมควร แต่ถ้าร่างกายไม่พร้อม ยังไงก็ฟังไม่ขึ้น ซึ่งพวกเธอก็น่าจะรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกันในเวลานี้
“ผมอยู่นี่แล้วครับ ไม่ทิ้งพวกคุณแน่นอน”ชายหนุ่มกล่าวขณะเอื้อมมือมาลูบหัวของอสูรในมือ เส้นผมยาวสลวยทำให้เฟตถึงกับเคลิบเคลิ้ม มิน่าผู้ชายทำไมถึงชอบผู้หญิงผมยาว เพราะมันจับได้เต็มไม้เต็มมือแบบนี้นี่เอง กว่าชายหนุ่มจะรู้ตัว เขาก็พบว่าร่างกายของตนเองถูกทับไว้ด้วยร่างกายอันบอบบางหลายร่าง ไม่ว่าจะแขนทั้ง 2 ที่กลายเป็นหมอนให้คนอื่น ขาที่ถูกกอดไว้ บนตัวที่ถูกทับ หรือแม้กระทั่งหัวที่ถูกใบหน้าของใครซุกไว้อยู่
“หลับซะนะครับ โอ่โอ๋”ชายหนุ่มกล่าวอย่างอ่อนโยนเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขานั่นแหละที่จะหลับไปก่อนอสูรตนอื่นๆ เนื่องจากสภาพร่างกายเขายังไม่พร้อมมากนัก
ห่างจากบ้านพักส่วนตัวประจำเมืองเริ่มต้นของเฟตไปไม่ไกล ชายหนุ่มผมน้ำตาลที่ทำหน้าเครียดอยู่ก็หันไปมองบ้านหลังนั้นอีกครั้ง
“พี่ทำไมหายเงียบไปเลยนะ เฮ้อ”เป็นการถอนหายใจครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้สำหรับเขา
“อืม ก็ต้องมีการพักกันบ้างน่ะซิ ถ้าไม่ได้คุณเฟตนะ ไม่รู้ว่าเมืองแห่งนี้จะเป็นยังไง”ฟ้าใสตอบคำถามของแฟนหนุ่ม ขณะมองดูกองกำลังทหารของตนเอง ที่ถูกฝึกมาอย่างดีจากเมืองเธอเรียม
“เหอะๆ อันนั้นก็เข้าใจอยู่หรอก ว่าแต่ พวกเราจะได้เวลาออฟไลน์แล้วนะ”ชิออนหันไปถามฟ้าใส หลังเห็นว่าเวลาในโลกนี้มันจะ 6 โมงเย็นแล้ว ซึ่งน่าจะพอดีกับตอนเช้าของโลกจริงพอดี
“อืม ขอจัดทหารกองนี้ให้เสร็จก่อนนะคะ เดี๋ยวค่อยไปออฟไลน์กัน”หญิงสาวกล่าวพร้อมกับมองดูกองทัพผู้เล่นนับพัน ที่สมัครเป็นทหารเข้ากองทัพประจำเมืองเริ่มต้น ไม่ซิ ไม่ใช่เมืองเริ่มต้นแล้ว น่าจะเป็นเมืองสุดแกร่งประจำทวีปเสียมากกว่า
“ว่าแต่ พวกแฟร์กับเทียร่าหายไปไหนเนี่ย นานแล้วนะที่ไม่ได้เจอตัว ยังไม่นับริเรียน่าด้วย”ชิออนเกริ่นออกมาลอยๆ
“ตอนที่ออฟไลน์เห็นพวกเธอบอกว่าอยู่ต่างโลก กำลังฝึกตัวเพื่อให้ก้าวทันคุณเฟตน่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่จะทัน”
“หึหึ จะทันเหรอ พี่ผมเขาไม่ได้ก้าวแบบพวกเรา เขาก้าวออกนอกเส้นทางนะ”
“แม้จะคนละทาง แต่ขอให้ได้เดินไปกับคนที่เขารัก ก็น่าจะพอใจแล้วนี่”ฟ้าใสกล่าวปิดประเด็น หลังจากกองทัพเตรียมพร้อมสำหรับวันนี้ หญิงสาวก็เดินเข้าไปจูงมือให้ชิออนตามไปที่อาคารออฟไลน์ โดยไม่ลืมที่จะแวะไปหาเมร่าที่งานจนตัวเป็นน็อตแล้ว
“จะว่าไป คุณเฟตไม่ออฟไลน์ก่อนเหรอ”เป็นคำถามที่เมร่าเอ่ย ก็อย่างที่รู้ๆกัน ชายคนนั้นชอบออกไปจากโลกนี้ก่อนใครๆเสมอ
“ไม่หรอก พี่เขาต้องพักผ่อนเยอะๆนะ เห็นไม่ได้นอนข้ามวันข้ามคืนแล้ว ส่วนคุณเองก็นอนบ้างนะ ชินเป็นห่วง”ชายหนุ่มกล่าวสมทบ จากนั้นก็พาแฟนสาวของตนเองมุ่งหน้าไปทางตึกออฟไลน์
‘โชคดีนะคะ’เมร่ากล่าวลาในใจ เธอซื่อสัตเสมอ และรู้ว่าไม่ควรที่จะแทรกแซงเรื่องของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพระสวามี เธอเป็นได้แค่ราชินีประจำเกมนี้ก็เท่านั้น
21.00 น โลกเกม
หลังจากได้พักผ่อนแบบเต็มที่ เฟตก็ลืมตาขึ้นมาได้อีกครั้ง โดยครั้งนี้เขาพบว่า แม้ห้องจะมืด แต่ดวงตากลับสว่างจ้า จนเห็นทุกอย่างได้ชัดแจ๋วเหมือนตอนกลางวัน ซึ่งแน่นอน เขามองเห็นคนที่นอนล้อมรอบตัวเขาได้ชัดเจนเช่นกัน
‘นี่ตรู ทำอะไรลงไปฟะเนี่ย’ชายหนุ่มพึมพำ หลังเห็นว่าตนนอนด้วยสภาพกึ่งเปลือย เหลือไว้แต่เพียงผ้าขนหนูชิ้นจิ๋ว ต่างกับบรรดาสาวๆ ที่ห่มไว้ด้วยผ้าขนหนูผืนใหญ่ แต่ในสภาพหลับ พวกมันเลยหลุดตามการเคลื่อนไหวไปด้วย
ยังดีที่สำหรับผู้เล่นมันมีมาตรการควบคุมเรทรองรับ เฟตเลยไม่มีทางโป๊ โดยต่อให้ถูกไฟไหม้กางเกง เขาก็จะเหลือกางเกงในไว้โชว์โลก แต่สำหรับอสูร ต่อให้ใส่ชุดมิดชิดเพียงใด ถ้าเกิดชุดพัง หรือถอดไป มันก็กลายเป็นเพียงของประดับกาย เหลือไว้แต่เพียงชุดวันเกิดให้โลกได้จดจำ
เมื่อเห็นว่าตนนอนอยู่ท่ามกลางอะไร ชายหนุ่มก็ค่อยๆคลานออกมาจากเตียงนอนอันยิ่งใหญ่ หลังออกมาได้ เขาก็หาชุดมาใส่ โดยไม่ลืมที่จะเอาผ้าห่มมาห่มให้อสูรของตนเอง
“อ้าว คุณเมดูซ่า คุณซีบิชอป”หลังจากจัดการให้พวกสาวๆได้นอนพักอย่างสบาย ชายหนุ่มก็หันไปเห็น 2 อสูรที่พึ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยเสื้อผ้าสไตล์เรียบง่าย สงสัยจะเอามาจากตู้ของบ้าน
“นี่นายหายดีแล้วนี่”เมดูซ่าชี้นิ้วมาที่ชายหนุ่ม ซึ่งลืมตาได้เป็นปกติทั้ง 2 ข้าง
“อืม สงสัย”เฟตพึ่งจะเอะใจว่าตนเองมองได้ทั่วถึงแล้ว จึงเอื้อมมือมาแตะที่ขอบตาด้วยปฏิกิริยาแบบมนุษย์ “จะว่าไป หายไปไหนมาเหรอครับ”ชายหนุ่มหันมาถาม 2 อสูรที่หันไปมองหน้ากัน
“ก็แค่นั่งเล่นที่ห้องรับแขก กับสำรวจบริเวณบ้านก็เท่านั้นเอง”
“อยากไปเที่ยวไหนหรือเปล่าครับ”
“ไม่หรอกค่ะ อยู่กับธรรมชาติดีที่สุดแล้ว”ซีบิชอปตอบแทนตัวและเมดูซ่า พวกเธอคิดว่าการอยู่แบบเงียบสงบน่าจะดีกว่าออกไปวุ่นวายกับเรื่องของโลกนะ
เมื่อได้รับคำตอบเช่นนั้น เฟตก็หันมามองอสูรของตนเองที่หลับสบายอยู่ สงสัยพวกเธอพึ่งจะได้พักเหมือนกับเขาแน่เลย
“งั้นไปเดินเล่นกันครับ ผมมีเรื่องจะแจ้งให้ทราบเยอะแยะเลย”ชายหนุ่มว่าจบก็เดินนำออกจากห้องนอน มุ่งไปยังชายหาด
“มิน่าล่ะ ทำไมพวกมนุษย์ถึงชอบเดินริมทะเลกันจัง”ซีบิชอปพึมพำหลังจากพบว่าบรรยากาศรอบชายฝั่งมันให้ความรู้สึกอีกแบบหนึ่งเลย
“ฮะฮะ นั่นซินะ”ชายหนุ่มหัวเราะกล่าว จากนั้นก็เริ่มพูดคุยถึงเรื่องต่างๆให้พวกเธอฟัง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องธรรมชาติที่มนุษย์ทุกคนเป็นกัน โดยที่เขาไม่ลืมที่จะเล่าเรื่องของอำนาจตัวเองที่มีให้ฟังด้วย
“เรือเหรอ”เมดูซ่าย้อนถาม เมื่อได้ยินว่าเฟตอยากจะเรือสักลำมาเป็นฐานที่มั่นแบบเรือของชาร์รอน
“ครับ แถวไหนเขามีขายบ้างล่ะ”
“เอ๋ อู่ต่อเรือก็มีเยอะแยะไปนี่คะ”ซีบิชอปเอียงคอตอบ เมืองของพวกมนุษย์ที่อยู่ติดชายฝั่งมักจะมีอู่ต่อเรืออยู่แล้ว หรือนี่เฟตไม่รู้
“จริงเหรอครับ”ชายหนุ่มไม่รู้จริงๆ เพราะเขาไม่เคยเข้าท่าเรือแบบเป็นเรื่องเป็นราวซะที ส่วนใหญ่จะใช้ความสามารถพิเศษของอาวุธตัวเองในการทำงาน
“แต่สภาพแบบนั้น เรือนายรับไม่ได้แน่เลย”เมดูซ่าค้าน เรื่องที่เฟตจะหาต่อเรือธรรมดาใช้ ทำให้ชายหนุ่มหันขวับไปมอง
“ทำไมล่ะครับ”
“ลองเอาสิ่งที่นายเคยใช้ ออกมาโจมตีโชว์ให้เธอได้เห็นซิ แล้วนายจะเข้าใจ ว่าฉันหมายความว่ายังไง”เมดูซ่าเหล่ไปยังซีบิชอป ทำให้ชายหนุ่มต้องทำตามอย่างที่หญิงสาวว่า
แต่รอบนี้ไม่มีพื้นที่รองรับมากพอ ที่จะฝังฐานยิงได้ ชายหนุ่มจึงเอาฐานนั้นตั้งไว้บนพื้น โดยหันปากกระบอกขึ้นฟ้าไป
“จะว่าไปแล้ว ผมก็อยากให้คุณเมดูซ่าช่วยหน่อยนะ”เฟตหันไปขอความช่วยเหลือแทน ทำให้อสูรสาวเอียงคอมองแล้วพยักหน้าให้อย่างงงๆ ชายคนนี้จะให้เธอช่วยอะไร ในเมื่อเธออ่อนแอซะขนาดนี้
“พร้อมนะครับ”เฟตกรอกเสียงเข้าไปตามโทรศัพท์
‘พร้อม’เมดูซ่าที่เป็นคู่สนทนาตอบกลับมา เฟตที่ยืนอยู่ข้างแท่นยิงมิซไซน์ก็ปล่อยจรวดออกจากฐาน ส่งหัวจรวดจำนวน 9 ลูกออกจากฐานไปโดยพร้อมเพียงกัน
เมื่อจรวดออกไปแล้ว ชายหนุ่มก็หลับตาทำสมาธิ โดยใช้ดวงตาของเมดูซ่ามาแทนของตน
ภาพที่เฟตเห็นเหมือนกับเขาไปยืนแทนตัวของหญิงสาวแทนเลย แม้จะขยับกายไม่ได้ แต่แค่นั้นก็น่าจะพอที่จะชี้เป้าให้จรวดได้แล้ว
เป้าหมายที่ชายหนุ่มส่งให้จรวดเข้าทำลาย นั่นก็คือ ต้นไม้ 9 ต้นที่อยู่ริมชายฝั่งนอกเมือง
ตูม!!! เสียงระเบิดหลังจากจรวดทั้ง 9 เข้าปะทะกับเป้าหมาย
“ได้ 3 จาก 9”เมดูซ่าที่ตรวจสอบต้นไม้ที่เฟตเมคเป้าหมายไว้ บอกกลับมาทางโทรศัพท์ ทำให้ชายหนุ่มผู้สั่งยิงถอนหายใจ ระบบอาวุธพวกนี้เขายังไม่รู้จริง และไม่รู้ว่าจะทำยังเพื่อที่จะสั่งยิงได้โดยไม่ต้องใช้ตัวเองบังคับด้วย สงสัยจะใช้ได้ก็แต่เฉพาะพวกปืนใหญ่อย่างเรลกันล่ะมั้ง
“ยังมีเราอยู่ทั้งคนนะ”เป็นเสียงหญิงสาวที่ฟังดูนุ่มนวล เหมือนต้องการปลอบประโลมชายหนุ่ม กว่าเฟตจะทันรู้ตัวว่าเป็นใคร เขาก็พบว่าตัวเองถูกโอบกอดไว้จากด้านหลังเสียแล้ว
‘นี่เรา ลืมไปได้ยังไงเนี่ย’ชายหนุ่มคิดได้พร้อมกับมองไปทางแท่นยิงฮาพูลที่อยู่ด้านหน้าของตนเอง
“อืม เงียบไปเลย สงสัยจะไม่ช็อต”เมดูซ่าพึมพำ หลังจากขาดการติดต่อไปกับเจ้าตัวแสบที่บอกให้เธอเดินนำมาก่อน
“จะกลับแล้วเหรอคะ”ซีบิชอปเอ่ยถาม
“เห็นแบบนี้ กำลังกางเต็นท์นอนล่ะมั้ง”เมดูซ่าหันมาสวนจนเงือกสาวเงียบไปเลย แต่ก่อนที่จะเกิดดราม่า เสียงในโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเสียก่อน ทำให้หญิงสาวผู้อารมณ์ร้อนยกกล่องขนาดเล็กขึ้นมาแนบหูฟัง
‘เตรียมพร้อมนะครับ จะไปอีก 1 ชุดแล้ว’ว่าจบ เมดูซ่าก็มองไปทาง ‘บ้าน’ ของตัวแสบ ซึ่งเธอก็เห็นว่ากำลังมีอะไรบางอย่างลอยเหนือพื้นขึ้นมา โดยของสิ่งนั้นมีควันพวยพุ่งจากท้ายแท่งเป็นจำนวนมาก มันตรงดิ่งจากพื้นขึ้นสู่ท้องฟ้าสูงไปหลายร้อยเมตร ก่อนจะเบนหัวมาทางนี้
ฟิ๊ดดดด!!! เสียงที่แหวกอากาศมาด้วยความเร็วสูง ทำให้เมดูซ่าเบี่ยงหัวไปทางอื่นตามสัญชาตญาณ
‘แพนกล้องให้หน่อยครับ’เฟตรีบกรอกมาตามเครื่องมือสื่อสาร เมดูซ่าทำหน้างงในช่วงแรก แต่เมื่อชายหนุ่มเสริมอีกครั้งว่าการมอง เธอเลยกวาดตามองชี้เป้าหมายให้
เป้าหมาย ต้นไม้ 9 ต้น นั่นคือภารกิจที่ชายหนุ่มบอกไว้ตั้งแต่แรก แต่เมดูซ่ากลับคิดว่ามันเป็นความหวังลมๆแล้งๆมากกว่า คนบ้าอะไรจะบังคับสิ่งของได้ถึง 9 อย่าง
ตูม!!! เสียงระเบิดเกิดขึ้นจากการปะทะระหว่างต้นไม้กับสิ่งที่เฟตเรียกว่าจรวด หลังจากควันไฟหายไป เมดูซ่าก็เดินเข้าไปตรวจสอบเป้าหมายให้
“ได้ 9 จาก 9”หญิงสาวกรอกไปตามโทรศัพท์ ส่วนสายตาก็จ้องมองไปที่เป้าหมายอย่างไม่อยากจะเชื่อ ในการทดสอบครั้งแรก เจ้าตัวแสบยิงห่างเป้าหมายตั้งเยอะ แต่ครั้งนี้ทำไมถึงเข้าเป้าได้แม่นยำขนาดนี้ล่ะ
ดูเหมือนซีบิชอปจะเข้าใจความคิดหญิงสาว จึงเอ่ยชวนให้ลองไปดูกันว่า อะไรที่ทำให้ชายคนนั้นทำเป้าหมายของภารกิจลุล่วง
2 อสูรสาวเดินคุยกันกลับมาตลอดทาง อาจเป็นเพราะอ่อนโยนทั้งคู่ เลยเข้ากันได้ง่าย จึงทำให้ซี้กันได้เร็วขนาดนี้
“เป้าหมายเรียบร้อย ว่าแต่ทะทะ ทำไม”เมดูซ่าร้องทัก แต่เมื่อมาถึง เธอก็พบว่าที่ด้านหลังของเจ้าตัวแสบมีหญิงสาวคนหนึ่งเกาะ โดยใช้หัวพาดที่บ่าอยู่
“นี่คุณเฟต มีฮาเร็มเพิ่มอีกแล้วเหรอ”ซีบิชอปชี้นิ้วไปที่หญิงสาวหน้าใหม่ ซึ่งเกาะอยู่ที่ไหล่ เจ้าตัวแสบได้ยินเช่นนั้นก็เหล่ไปมองคนข้างหลัง ที่หยักไหล่ทำไม่รู้ไม่ชี้ ปล่อยให้เขาอธิบายแทน
“เขาคนนี้ ก็คือผมครับ ส่วนผมก็คือเขา”ชายหนุ่มตอบ ทำให้ 2 อสูรหันไปมองหน้ากัน จากนั้นก็ขยี้หูแล้วพร้อมฟังใหม่
“เฮ้อ เข้าใจกันยากจริงๆ หมอนี่ก็คือฉันในอนาคต ส่วนฉันก็คือหมอนี่ในอดีต เข้าใจยัง”หญิงสาวที่เกาะไหล่ส่ายหัวอธิบายเอง คำอธิบายของเธอน่าจะทำให้คนอื่นเข้าใจง่ายกว่า
“ห๊า!!!”2 อสูรสาวอุทานอย่างไม่เชื่อหู แต่พอเห็นหญิงงามคนนั้นสั่งให้แท่นยิงส่งมิสไซล์ขึ้นสู่ท้องฟ้า และตกลงที่ใจกลางทะเลได้ โดยไม่ต่างจากที่ตัวแสบทำ พวกเธอก็ทำหน้าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
“เอ่อ เรื่องนี้ สงสัยต้องคุยกันยาว”เฟตหัวเราะแห้งๆกล่าว เมื่อหันไปมองที่ด้านหลังแล้วเห็นกลุ่มอสูรของตนเองกำลังทำหน้าเหวอ นี่เจ้านายพวกเธอกำลังเล่นฉากรักกับตัวเองอยู่หรือไงเนี่ย
หลังจากเข้ามาใน ‘บ้าน’ ชายหนุ่มหนึ่งเดียวก็นั่งลงบนโซฟา โดยมีหญิงสาวผมดำยาวสลวย เกาะติดไม่ห่าง ส่วนที่ฝั่งตรงข้ามก็มีอสูรของเขา ที่ใส่ชุดเรียบง่ายปรายตามองหญิงสาวผู้ที่ไม่แปลกตา แต่นิสัยแปลกไปอย่างไม่วางตา
“ห๊า!!! คุณเอรีสก็คืออดีตของคุณน่ะเหรอ”ไรน่าอุทานหลังจากเฟตอธิบายเรื่องทั้งหมดง่ายๆ ตามสไตล์ของเขา
“กลับชาติมาเกิดงั้นเหรอ”อนาตาเซียพึมพำแล้วหันไปมองอาธีน่า ที่เอียงคอมองหญิงสาวผู้มีนามว่าเอรีส หญิงสาวผู้นี้แต่ก่อนไม่มีจิตใจเป็นของตัวเอง แต่พอนานมา ไหงกลับมีความคิดแบบเดียวกับเฟตทุกอย่าง แต่นิสัยกลับต่างกันเหมือนคนละคนแบบนี้ล่ะเนี่ย
“ขอถามคำถามง่ายๆนะคะ ว่าตอนนี้ สิ่งที่ผู้ชายคนนี้คิด กับสิ่งที่คุณคิด คืออะไร”เทพสาวหยั่งเชิงดู เพื่อที่จะวิเคราะห์ได้ว่า ตกลงเรื่องเป็นมายังไง
“ในหัวฉัน เต็มไปด้วยรูปแบบการต่อสู้ สงคราม และสิ่งต่างๆที่ไอ้หมอนี่เก็บเอามา”เอรีสอธิบายแล้วชี้ไปที่เฟต “ส่วนสิ่งที่เจ้านี่คิด ก็ตอบไม่ได้หรอก เพราะไร้สาระจนขี้เกียจอธิบาย อืม.... งั้นเอาเป็นว่า จะทำยังไงให้มีเรือขนาดใหญ่ พอที่จะบรรทุกคนได้ทั้งหมดนี่ และมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากพอแบบบ้านหลังนี้ แค่นี้โอเคมะ”หญิงสาวชิงอธิบาย เมื่อเห็นคนอื่นๆทำหน้าไม่เชื่อ
“จริงเหรอคะ”เทพสาวหันไปถามตัวต้นเหตุ ซึ่งพยักหน้าให้บอกว่า ตามนั้นเลย เมื่อเจ้านายของพวกเธอรับเช่นนี้ไม่เชื่อก็บ้าแล้ว บรรดาอสูรจึงหันไปปรึกษากันเล็กน้อย
“อ่ะอ่ะ อย่าหวังจะจับฉันเข้าฮาเร็ม แม้จะเห็นว่าฉันติดไอ้หมอนี่ แต่ฉันก็เป็นได้แค่สัญชาตญาณก็เท่านั้น”หญิงสาวผู้มีความคิดเป็นหนึ่งกับชายหนุ่มรีบออกตัว เมื่อเฟตรู้ทำไมเธอจะไม่รู้ ว่าผู้หญิงพวกนี้คิดจะทำอะไร
“งั้นจาเนียขอถามบ้างนะคะ ...... ถ้านายหญิง กับ เจ้านาย มีความคิดเดียวกันแบบนี้ แล้วคนใดคือตัวจริงกันแน่”
“หึ คนไหนคือตัวจริง พวกเธอก็รู้ได้จากความรู้สึก ใครกันล่ะที่ทำให้พวกเธอใจเต้นมากที่สุด ก็คนนั้นแหละ”เอรีสกล่าวจบก็พิงไปที่ตัวของชายหนุ่มเจ้าปัญหา ที่ทำหน้าเอ๋ออยู่
“เดี๋ยวสิ แล้วแบบนี้เธอมีหน้าที่อะไรล่ะ”อนาตาเซียรีบร้องถาม ทำให้เอรีสเงยหน้ามามอง จากนั้นก็ทำเนียนไม่สนใจ มังกรสาวเห็นเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วมุ่น แต่ก่อนที่จะได้วีนอะไรออกมา เธอก็เห็นว่าเกราะของเฟตกำลังเปลี่ยนสภาพจากสิ่งของป้องกัน เป็นอาวุธปืน
“ฉันก็มีหน้าที่ของฉัน พวกเธอก็มีหน้าที่ของพวกเธอ”เอรีสกล่าวจบก็ซุกตัวลงกับตักของเฟต ที่กำลังทำหน้าเอ๋อ เขาไม่เห็นจะเข้าใจแบบที่ตัวเขาเข้าใจเลย
“งั้นต่อจากนี้จะเอายังไงต่อ”ลีเวียธานถามเสียงเข้ม ทำให้หญิงสาวผู้มีจิตใจเดียวกับชายหนุ่มปรายตามามอง
“ไม่รู้ ไม่สน ถามกันเอาเอง”ว่าจบก็ซุกอยู่ที่ขาของเฟตเช่นเดิม ทำให้หญิงสาวผู้ถามทำหน้าเครียดขึ้นมาทันตา ตัวจริงก็ว่ากวนประสาทแล้ว เจอตัวสำรองไปยิ่งปวดหัวเข้าไปใหญ่
“ดูคุณไม่แปลกใจเลยนะครับ”ชายหนุ่มถามมังกรแห่งท้องทะเล ที่ดูจะนิ่งได้กว่าใคร
“ก็แน่ซิ ฉันเองก็เป็นเหมือนนายนี่”
“ยังไงเหรอครับ ที่ว่าเป็นแบบผม”
“นายรู้ใช่มะ นอกจากตำแหน่งมังกรแห่งท้องทะเล ฉันยังมีจอมมารแห่งความริษยาอยู่”ลีเวียธานตอบนิ่มๆ พร้อมกับชี้ประเด็นให้ชายหนุ่มได้ย่อยข้อมูล จากนั้นก็อธิบายก่อนที่ไฟจะหมด “ซึ่งพวกฉันก็คือคนๆเดียวกัน เพียงแต่ จะมี 1 คน ที่เป็นอดีต และ 1 คน ที่เป็นปัจจุบัน”
สิ้นคำอธิบาย เอรีสก็พยักหน้าบอกว่าถูกตามนั้น แต่สำหรับคนที่ไม่เคยแยกภาค พากันทำหน้างง ตกลงมันยังไงกันแน่ล่ะเนี่ย
“นายรู้จากน้องแล้วใช่มั้ยล่ะ ว่าน้องนายมีอสูรแห่งเงาตามตัวอยู่ ซึ่งเจ้าเงาอะไรนั่นก็เป็นเงาที่มีความคิดแบบเดียวกัน และมีหน้าที่ไม่ต่างกัน นั่นก็คือสัญชาตญาณ แล้วนายเอง ก็กำลังมีแบบนั้น เพียงแต่ได้มาคนละขั้นตอน”เอรีสอธิบายจบ เฟตก็ทำหน้ามึน ตอนแรกก็คิดว่าจะเข้าใจ แต่พอยิ่งฟังยิ่งงงแฮะ
“พูดตามหลักก็คือ คุณเติบโตจากอำนาจของเทพ ในขณะที่คุณชิออน เติบโตมาจากการค้นหาตัวเองซินะคะ”อาธีน่าเริ่มสรุป
“ประมาณนั้น”
“นายท่านไม่ต้องแปลกใจไปหรอกคะ ตอนนี้เธอก็คือนายท่าน ส่วนนายท่านก็คือเธอ”เทพสาวหันไปมองกับเฟต
“ง่ายขนาดนั้นเลยเรอะ”ชายหนุ่มรู้สึกว่าตัวเองยิ่งฟังก็ยิ่งโง่
“เอางี้ก็แล้วกันนะ นายคือเรือรบ คนบัญชาการยิง ส่วนฉันคือระบบ AI ประจำเรือ ถ้านายตาย ฉันตายด้วย แต่ถ้าฉันตาย นายก็ยังไปได้ต่อ”เอรีสอธิบายแบบที่คิดว่าเฟตน่าจะเข้าใจได้ง่ายที่สุด
“เฮ้ย แบบนั้นไม่เอาด้วยหรอก การสละใครไว้ข้างหลังมันไม่ใช่แนวของผม”ชายหนุ่มรีบค้านคำของตัวเอง
“งั้นนายจะวิ่งหน้าโดยไม่สนเลยว่าจะมีใครตามหลังเหรอ หัดลืมตาตื่นมามองคนรอบตัวได้แล้ว นายไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวแล้วนะ ในโลกนี้นายมีคนตามตัวกี่คน โลกนู้นอีกกี่คน หัดคิดบ้าง โตแล้ว ไม่ใช่เด็ก”หญิงสาวเองก็ค้านเช่นกัน
“แต่มันต่างกันนี่ ถ้าผมตายไป คนข้างหลังก็ไปได้ต่อ แถมยังมีผมเป็นอุทาหรณ์ด้ว-”
“แล้วจะมีสักกี่คนที่ต้องทำใจ เวลานายตายไปล่ะ”เอรีสเถียงอย่างไม่ยอมความ จนบรรดาอสูรแอบกดไลค์ให้แบบเงียบๆ คนที่ดูจะเถียงกับเจ้านายพวกเธอได้อย่างสูสี น่าจะเป็นหญิงสาวคนนี้ล่ะมั้ง ที่เปิดประเด็นได้ และสามารถปิดประเด็นได้เอง อืม....... แต่เมื่อคิดดูอีกที มันแปลกๆแหะ ที่เห็นคนๆเดียวกัน มาทะเลาะกันเอง ในเรื่องของตัวเองเนี่ย
“…..”เมื่อถูกว่าเช่นนี้ชายหนุ่มถึงกับเงียบพูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว
“หึ แทงใจดำซินะ สิ่งที่ฉันคิด นายก็คิดเหมือนกัน เพียงแต่ไม่อยากยอมรับความจริงว่าตัวเองมีห่วง”เอรีสกล่าวจบก็นั่งลงบนตักของตัวเอง -.- จากนั้นก็ประคองใบหน้าของชายหนุ่มให้จ้องมองดวงตาของเธอเต็มๆ
หญิงสาวผู้นี้มีดวงตาสีทองแบบเทพ ภายในนั้นเต็มไปด้วยภาพของชายหนุ่มที่มีดวงตาเรืองแสง
“จากนี้ไป นายก็มีฉันช่วยแล้ว ไม่ต้องห่วงว่าจะสู้คนเดียว ต่อให้อสูรพวกนี้หายไป ฉันรับรองว่าจะไม่หายไปจากนาย”ว่าจบ คุณเธอก็จูบตัวเองทันที ทำให้บรรดาอสูรทำหน้าเหวอ นี่มัน ...... อะไรก๊านนนน!!!!
“โวยวายอะไรกันเนี่ย แค่ฉันรักตัวฉันเองมันแปลกนักหรือไงกัน”เอรีสที่ถอนปากออกมาโวยวายใส่บรรดาอสูร ที่ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
“แต่นั่นมัน จูบตัวเองนะคะ”จาเนียชี้นิ้วไปที่เจ้านายตัวเอง ซึ่งดูเหมือนจะตกอยู่ในภวังค์ไปซะแล้ว
“อืม แล้วไงอ่ะ ก็ฉันรักตัวฉันเองนี่”หญิงสาวยักไหล่ตอบ จากนั้นก็ลุกจากตักของชายหนุ่มมานั่งที่โซฟา “เอ้า ไปได้แล้ว อย่ามัวแต่ทำหน้าฟิน”
“หืม ไปไหนอ่ะ”เฟตหันไปถามตัวเอง
“นายอยากจะไปทัวร์ทวีปกลางโอลิมปัส หรือโอลิมปิกอะไรนั่นไม่ใช่เหรอ”หญิงสาวเท้าสะเอวถาม ในขณะที่ชายหนุ่มทำหน้าเหมือนพึ่งนึกขึ้นได้
“เออ ใช่ ไปเที่ยวทวีปกลาง ว่าแต่ ....... ไปทางไหนได้ล่ะเนี่ย”เฟตหันไปถามอสูรตัวเอง
“จะไปทำอะไรที่ทวีปกลางเหรอคะ อีกตั้ง 6 เดือนนะ กว่าจะเริ่มสงคราม”จาเนียเอียงคอถาม
“ไปตรวจสอบพื้นที่เป้าหมายน่ะครับ”ชายหนุ่มยิ้มตอบ แต่อสูรกลับยิ่งทำหน้างง ทำให้หญิงสาวผู้มีความคิดเดียวกันหันมาอธิบายแทน
“หน้าที่หลักๆของหมอนี่ก็คือ การอารักขาบุคคลสำคัญใช่ม้า แล้วพวกเธอก็ดันสำคัญต่อเขามากด้วย ก็เลยต้องมีการตรวจสอบว่า สถานที่นั้นๆเป็นยังไงน่ะ ก็ประมาณนี้ใช่มะ”กล่าวจบก็หันไปขอความมั่นใจกับตัวเอง ทำให้เฟตพยักหน้าให้อย่างปลงๆ ตกลงเธอใช่เขาแน่หรือเปล่าเนี่ย ทำไมนิสัยมันดูจะต่างกันจังเลย
“ขอบคุณที่คิดเป็นห่วงนะ แต่นานซะตั้งขนาดนั้น ไม่เห็นจะต้องรีบเลยนี่”อนาตาเซียค้านไม่เห็นด้วยที่เจ้านายพวกเธอจะไปตอนนี้
“หึหึ เตรียมตัวเอาไว้ก่อน ดีกว่าตั้งตัวในระยะเผาขนนะครับ”ชายหนุ่มกล่าวจบก็ลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ วันนี้โดนอะไรต่อมิอะไรมาเยอะแล้ว สงสัยต้องหายืดเส้นยืดสายบ้างล่ะมั้ง
“ถ้าไปแบบใกล้ที่สุด ก็ต้องผ่านเมืองจันทราค่ะ”อยู่ๆเทพสาวก็กล่าวออกมา ทำให้อสูรตนอื่นๆหันขวับไปมอง นอกจากจะไม่ช่วยห้ามแล้ว ยังช่วยสนับสนุนอีกเหรอเนี่ย
“เมืองจันทราเหรอ ขึ้นเรือ ข้ามฝั่ง ต่อจากนั้นก็เดินไป…..”เฟตพึมพำขณะวางแผนหาที่ไป
“ไม่เห็นต้องคิดมากเลย มาได้ยังไง ก็กลับแบบนั้นซิ ใช่มะ จาเนีย”เอรีสเสนอหนทาง จริงๆแล้วตัวเฟตนั้นคิดว่า มายังก็น่าจะกลับอย่างนั้น แต่ทว่า ถ้าเรียกร้องว่าจะกลับทางเดิม อาจจะถูกเตะโด่งออกมา เลยไม่อยากจะพูดอะไร
“ใช่ค่ะ”เอลฟ์สาวพยักหน้าให้ เป็นการชี้ช่องว่างให้เป็นประโยชน์จริงๆ
“งั้น ถ้าไม่มีใครอยากไปเที่ยวไหนแล้ว พวกเราไปกันเลยดีมั้ยครับ”ชายหนุ่มเองก็ฉลาดพอที่จะแทรกช่องว่างนั้น เขาจึงรีบกล่าว
เมื่อไม่เห็นอสูรตนไหนคัดค้าน ชายหนุ่มจึงบอกให้เตรียมตัวให้พร้อม ก่อนเที่ยงคืนจะออกเดินทาง
“ทำไมถึงต้องไปเร็วขนาดนั้นด้วยล่ะ”ลีเวียธานร้องถามแบบไม่พอใจ เที่ยงคืนนี่มันเร็วไปนะ นี่ก็ตั้ง 4 ทุ่มครึ่งแล้วนี่
“ผมกะจะไปออฟไลน์ในดินแดนเอลฟ์น่ะ”เฟตหัวเราะแห้งๆกล่าว แต่พวกอสูรกลับทำหน้างง ทำไมเจ้านายพวกเธอถึงรู้ว่าข้างในนั้นมีที่ออฟไลน์ล่ะ
เอรีสเห็นบรรดาอสูรต่างสงสัยในความฉลาดของตัวเอง ตนจึงชิงอธิบายให้ฟัง ถึงเรื่องที่เฟตไปค้นหาข้อมูลของเกมแบบคร่าวๆ จนรู้มาว่าทุกดินแดนของอสูร ดินแดนใดก็ตามที่มีผู้เล่นเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์ ดินแดนแห่งนั้นก็จะถูกเหล่า NPC เข้าไปกอบโกยผลประโยชน์ ซึ่งเผ่าเอลฟ์ก็เป็นเผ่าอสูรในเกมอันดับต้นๆ ที่ผู้เล่นให้ความนิยมมากที่สุดเผ่าหนึ่งเลย
“โห ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ”หลังฟังคำอธิบายของเอรีสจบ อสูรทุกตนก็หันไปมองที่ชายหนุ่มตัวปัญหาที่กำลังเกาหัว ผิดด้วยเหรอที่เขาไม่อธิบายให้ใครฟังว่าตนเองค้นคว้า เรื่องที่เกี่ยวกับเกมเนี่ย
“เอาเถอะ ถ้าอยากไปออฟไลน์ในนั้นก็ตามใจ แต่ขอบอกไว้ก่อนนะ ว่าโลกใบนี้ไม่ได้สวยงามขนาดนั้น”อนาตาเซียตัดบท แล้วหันไปช่วยกันจัดของเข้าค่าย ทิ้งให้ชายหนุ่มตัวปัญหายืนกระพริบตาปริบๆ ตกลงนี่เขาพลาดอะไรไปฟะ .....เมื่อเห็นว่าตนจนปัญญา ก็หันไปมองหญิงสาวผมดำที่มีโคลงหน้าแบบเดียวกัน เพียงแต่ต่างเพศไปนิดหน่อย
“อย่ามาถาม นายรู้เท่าไหน ฉันก็รู้เท่านั้นแหละ ว่าแต่ ในสมองนายนี่ มีแต่เรื่องสงครามกับยุทโธปกรณ์เนอะ”เอรีสกล่าวจบก็ใช้ปลายนิ้วชี้เชิดคางชายหนุ่มแบบยั่วยวน นี่ถ้าเฟตไม่รู้ว่าหญิงคนนี้มีความคิดเดียวกับเขา ก็คงจะเผลอตัวไปแล้ว
“เหอะ คนเราก็มีความชอบต่างกัน ว่าแต่คุณเถอะ ทำไมถึงมีสติปัญหาได้ถึงขนาดนี้ ในตอนแรก คุณยังไร้ความคิดอยู่เลยไม่ใช่เหรอ”
“คนเราก็ต้องมีการพัฒนา แล้วอีกอย่าง เกมนี้ไม่ใช่เกมของคนโลกสวยขนาดนั้นหรอกนะ พูดแค่นี้ก็คงเข้าใจ”หญิงสาวกล่าวจบก็กลับไปนั่งบนโซฟา ทิ้งให้ชายหนุ่มทำหน้าเซ็ง คุยกับตัวเองก็ดีอย่าง จะได้รู้ว่าเขาเป็นคนยังไง แต่เมื่อนำมาเทียบกับเขาที่ไม่ชอบจำแล้ว การได้คุยกับตัวเองเหมือนกลับได้คุยกับใครที่ไม่รู้จักเลย
“อืม เรื่องนั้นค่อยไปว่ากันทีหลังเถอะครับ เราไปกันเถอะ”เฟตตัดบทสนทนา เมื่อหันไปเห็นอสูรตนเองใส่ชุดพร้อมรบ ไม่ซิ นี่มันชุดเมดครบทั้งเซ็ทเลยนี่หว่า จะไปแสดงคอสเพลย์ที่ไหนกันล่ะเนี่ย
“พร้อมแล้วเจ้าค่ะ นายท่าน”อสูรทั้งหมด 7 ตน พูดเป็นเสียงเดียวกัน ทำให้เฟตอ้าปากค้างหุบไม่ลง เพราะไม่นึกว่าเมดูซ่ากับลีเวียธานจะกล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำแบบนั้น
“ชะ ชะ ฉันเขินนะ”ลีเวียธานเชิดหน้ากล่าว ในขณะที่เมดูซ่าก็ขืนตัว พยายามจะหนีเต็มที่ แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ถูกจาเนียใช้แรงแห่งฮาเร็มดึงมือไว้ จึงหนีกลับไปเปลี่ยนชุดไม่ได้
“เอ่อ ออกทางเมืองคงไม่เหมาะมั้งครับเนี่ย”ชายหนุ่มหัวเราะกล่าว เขาไม่ได้ขำที่พวกเธอแต่งชุดแม่บ้าน จริงๆแล้วเขาก็ชอบนั่นแหละ แต่ที่กำลังหัวเราะนี่มันคือการกระทำให้กับโชคชะตาของตัวเอง ที่กำลังคิดว่าตกลงอสูรตรูจะเล่นงานอะไรตรูอีกฟะ
“เดี๋ยวก่อน นายออกไปรอข้างนอก ไปจัดการอาวุธให้เสร็จ ส่วนฉันมีเรื่องจะคุยกับท่านเทพีอาธีน่า ตกลงมั้ย”เอรีสกล่าวแค่นั้นก็จัดการถีบชายหนึ่งเดียวของบ้านออกไปนอกโถงรับแขก
“โห คำเชิญบ้านไหนฟะ เตะโด่งออกมาซะขนาดนี้”เฟตบ่นพึมพำแล้วลุกออกไปเดินเล่น เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้าน ชายหนุ่มก็เปิดหน้าต่างระบบ ดูว่าค่าสถานะของตัวเองเป็นเช่นไรบ้าง
ข้อมูลส่วนตัวของผู้เล่น
ชื่อผู้เล่น : เฟต เลเวล : 124 (ตาย 1 ครั้ง เพราะเมดูซ่า)
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์ อาชีพ: Gunslinger Class: Lord
ค่าความดี (เครดิต): 0 (เหมือนจะเสียซะแล้ว)
พลังเลือด : 624,600 หน่วย (Sp) ค่าพลังงานพิเศษ: 420,300 หน่วย EP (Energy Point)
หมายเหตุ : เลือดและขีดพลังยังไม่ลดตามเลเวล เนื่องจากร่างกายผู้เล่นเรียนรู้ก่อนที่จะเสียชีวิต (ในกรณีที่ทิ้งห่างไปหลายวัน ระบบจะปรับลง)
Special : มีผลต่อเผ่าพันธุ์
ค่าประสบการณ์ : 87%
ทักษะติดตัวของสายอาชีพ
ทักษะสายตากว้างไกล (S) สามารถพัฒนาได้ค่ะ
สายตาของผู้เล่นสามารถมองได้ไกลขึ้นกว่าปกติ 7 ขั้นในกรณีส่องกล้องส่องทางไกลค่ะ
ทักษะพรางตัว (S) สามารถพัฒนาได้ค่ะ
ผู้เล่นสามารถพรางตัวไปกับพื้นที่ต่างๆได้ โดยไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์พรางตัว โอกาสถูกพบเจออยู่ที่ 20% ค่ะ (ทักษะเนียน)
ทักษะเปลี่ยนกระสุนไว (S) สามารถพัฒนาได้ค่ะ
ผู้เล่นสามารถเปลี่ยนกระสุนได้เร็วกว่าตอนยิงค่ะ
ทักษะเพิ่มสมรรถนะร่างกายค่ะ (S) สามารถพัฒนาได้ค่ะ
ร่างกายของผู้เล่นมีกำลังมากขึ้นกว่าปกติ ในกรณีที่ถืออาวุธเฉพาะตัวค่ะ
ทักษะเรียกใช้เฉพาะอาชีพ
ผู้เล่นสามารถใช้พลังสร้างอาวุธได้ค่ะ แต่อาวุธนั้นๆ ผู้เล่นต้องเข้าใจหลักการทำงานทั้งหมดของมันก่อนถึงจะเรียกออกมาใช้ได้ (Sp:)
Special: ค่าพลังจำเป็นต่อการสร้างอาวุธ ในกรณีที่สร้างอาวุธที่มีขนาดใหญ่เกินกว่าจะสร้างได้ ทักษะที่ปรากฏอาจไม่ตรงตามความต้องการ กรุณาอ่านคู่มือก่อนใช้พลัง
ผู้เล่นสามารถเรียกอาวุธที่เคยสร้างไว้แล้วออกมาได้ โดยใช้พลังเฉพาะตัวในการเรียกใช้ค่ะ
ทั้งนี้ การเรียกออกมาได้จำเป็นที่จะต้องใช้รูปธรรมที่สำคัญในการคงรูปค่ะ ถ้านามธรรมมีร่างแต่ไร้รูปธรรม สิ่งของนั้นๆจะกลวงกลางค่ะ
รูปแบบผสมการเรียกใช้ที่สามารถเรียกใช้โดยไม่ต้องผ่านการทดสอบ (สร้างใหม่)
ระบบภาคพื้น
ชื่อทักษะ Cannon Railgun ,ปืนใหญ่ระบบไฟฟ้า
อัตราหน่วยเรียกใช้ 7,000 EP
อัตราการจู่โจม ระบบกระสุน ปกติ 30,000 หน่วย /กระสุนนาปาล์ม 25,000 หน่วย
ลักษณะ ปืนใหญ่ระบบไฟฟ้า, อนุภาพรุนแรง ระยะไกลสุด 200 กิโลเมตร
ชื่อทักษะ Tomahawk , ระบบสนับสนุนระยะไกล
อัตราหน่วยเรียกใช้ 3,000 EP
อัตราการจู่โจม 9 ลำกล้อง 3,000 / 1 ลำกล้อง
ลักษณะ จำต้องเจาะจงเป้าหมาย
หมายเหตุ ยังไม่อาจใช้ได้ เนื่องจากความรู้มีไม่พอ ,ใช้ฮาร์พูนแทนไปก่อน
ระบบ Air War /สงครามการบิน
ชื่อทักษะ AC-130 , หน่วยสนับสนุนทางอากาศสู่ภาคพื้นดิน
อัตราหน่วยเรียกใช้ 5000 หน่วย /ชั่วโมงละ 3000 หน่วย
อัตราการจู่โจม ปืนแกตลิ่ง 25 mmX2 4000 นัดx 3 หน่วย/1 ป้อม
ปืนใหญ่ ขนาด 40 มิลลิเมตร 400 EP/นัด
ปืนใหญ่ ขนาด 105 มิลลิเมตร 1,050 EP/นัด
ลักษณะ จู่โจมลงพื้นดิน ลำกล้องหันซ้ายของทางบิน กรุณาบินทวนเข็มนาฬิกา
ชื่อทักษะ A-10 Thunderbolt
อัตราหน่วยเรียกใช้ 2000 ต่อครั้ง 200/ชั่วโมง
อัตราการจู่โจม ปืนแกตลิ่ง (หลายลำกล้อง) 30 mm. 3900 x 2หน่วย
ลักษณะ ยิงจากฟ้าสู่ภาคพื้น
หมายเหตุ ยังไม่ได้เสริมอาวุธ ,ไว้ใช้เปิดทาง
ระบบเรือรบ
ชื่อทักษะ kirov class battlecruiser
อัตราหน่วยเรียกใช้ 30,000 หน่วย/ครั้ง 3000/ชั่วโมง
อัตราการจู่โจม ท่อยิงแซม 120 แท่น 800 /1 แท่น
ท่อยิงปริศนา??? ???
ท่อยิง P-700 4 แท่น 4,000/1 แท่น
ปืนใหญ่ 105 มม. 8 ป้อม 1,050/1 ป้อม
ปืน Ciws 8 ป้อม 4000 นัดx 3 หน่วย/ป้อม
ลักษณะ จำเพาะเรือเท่านั้น , แซม ใช้เฉพาะพื้นสู่อากาศ,P-700 เป้าหมายเฉพาะเรือ
หลังอ่านจบ เฟตถึงกับทำหน้ามึน นี่ตกลงว่าเขาโกงเกินไป หรือเกมมันฉลาดเกินไป ที่เก็บรายละเอียดได้ครบเนี่ย แต่ก็อย่างว่า ตามที่ได้ศึกษามา อะไรก็ตามที่ผู้เล่นใช้ หรือทดสอบ ระบบจะทำการเซฟ โดยใช้ความทรงจำช่วงนั้นๆของผู้เล่นมาเป็นตัวกำหนด ซึ่งในข้อนี้ เขาต้องยกนิ้วให้ ว่าเกมนี้มันอัจฉริยะจริงๆ เก็บทุกรายละเอียด และรู้ลึกแบบที่เขารู้
“เสร็จแล้ว ตัวแสบ ไปกันได้ยัง”เสียงสตรีร้องกล่าว เฟตที่กำลังเก็บหน้าต่างระบบรีบหันไปมอง
“เฮ้ย”ชายหนุ่มอุทานลั่น เมื่อเห็นเอรีสใส่ชุดเมดแบบอสูรตนอื่นๆ แต่ชุดของคุณเธอดูฟูฟองมากว่า และคาดว่าน่าจะมีตำแหน่งสูงกว่าด้วย
“หึ ตกใจอะไร ฉันเป็นคนๆเดียวกับนาย ไม่ซิ คนสนิทของนาย ก็ต้องได้ตำแหน่งแม่บ้านจริงมะ”กล่าวจบก็หันไปมองบรรดาอสูรที่น้อมหัวรับอย่างไม่ถือสา
“เอาจริงเหรอเนี่ย”เฟตถามอย่างรับไม่ได้ เอรีสก็คือเขา เขาก็คือเอรีส ถึงแม้ในตอนนี้จะคนละร่าง และมาอยู่ต่อหน้าในเวลาเดียวกัน แต่ส่วนลึกของจิตใจก็ยังร้องบอกอยู่ดี
“โอ๊ย บ่นมากจริงนายเนี่ย ไปได้แล้ว จะออฟไลน์ให้ทันตื่นตอน 2 โมงเช้าไม่ใช่เหรอ รีบไปได้แล้ว”ว่าจบ หัวหน้าแม่บ้านที่มีนามว่าเอรีสก็นำพาขบวนอสูรในชุดเมด 7 คน ตามหลังชายหนุ่มหนึ่งเดียว ที่เดินนำด้วยท่าทางเอ๋อๆ จะไม่เอ๋อได้ยังไง ถ้าเป็นเขา เขาจะกล้าทำแบบนี้เหรอเนี่ย
หลังจากใช้ทางเลี่ยงเมือง โดยเดินเลียบชายฝั่งมา กลุ่มของเฟตก็มาถึงหมู่บ้านเอลฟ์เหนือภายในเวลาไม่ถึง 3 ชั่วโมง
“เอ่อ มาใช้บริการประตูเหรอครับ”เอลฟ์ผู้ดูแลหมู่บ้านถามเสียงเครียด เมื่อถูกกลุ่มของเฟตเรียกร้องให้เปิดประตูให้ แม้จาเนียจะสามารถเปิดได้ แต่ก็ควรขอเจ้าบ้านเขาเสียหน่อย เพื่อไม่ให้เสียมารยาทจนเกินไป
“มีปัญหาอะไรที่นั่นหรือเปล่าคะ”เอลฟ์สาวแค่มองสภาพหน้าตา ก็พอจะเดาเรื่องได้
“ก็ไม่เชิงครับ พอดีที่นั่นช่วงนี้เกิดสถานการณ์ไม่ค่อยดี กลัวพวกคุณเข้าไปแล้วจะเป็นอันตราย”ว่าจบ ก็ทำหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด ไม่รู้ว่าเป็นห่วงดินแดนบ้านเกิด หรือเป็นห่วงว่าพวกของเฟตจะไปถล่มหมู่บ้านกันแน่
“ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกครับ ผมแค่เข้าไปใช้บริการเล็กๆน้อยๆ แค่นั้นก็เสร็จแล้ว มั้ง”คำสุดท้ายชายหนุ่มเก็บไว้ในลำคอ หลังหันไปเห็นพวกอสูรตนเองน้อมรับคอยทำตามที่เฟตต้องการทุกอย่าง ขอแค่เอ่ยปากพอ
“ฮะฮะ ถ้าท่านว่าเช่นนั้น ผมก็ไม่ค้านครับ ในฐานะที่ท่านมีพระคุณต่อเรามามาก ผมจะทำเมินก็แล้วกันนะ”เอลฟ์หนุ่มกล่าวจบ ก็พยักหน้าให้บรรดาลูกน้อง ซึ่งพากันแยกย้ายกันไปตามทาง
หลังจากส่งซิกไม่ถึง 1 นาที ต้นไม้ยักษ์ที่เฟตมองผ่านหลายครั้ง ได้ขยับตัว จนพื้นที่ชายหนุ่มยืนสั่นไหว แต่ก่อนที่เฟตจะได้ทรงตัว แรงสั่นสะเทือนนั่นก็หยุดเสียก่อน โดยมีภาพมิราจปรากฏขึ้นที่ใจกลางต้นไม้ใหญ่แทน
เมื่อประตูโผล่ออกมา เหล่าเอลฟ์ก็หันไปมองทางอื่น เป็นการทำตัวเหมือนไม่รู้ไม่เห็น พวกเฟตที่สังเกตเห็นปฏิกิริยาไม่ได้พูดอะไร ในเมื่อประตูพร้อมแล้ว พวกเขาก็ต้องเข้าไป
แน่นอน เฟตผู้เป็นผู้นำต้องนำพาอยู่แล้ว เขากระโดดภายในก้าวเดียว หายวับไปกับประตูมิติ ตามมาด้วยบรรดาสาวใช้ ที่เตะเท้าเบาๆ ก็ลอยตามขึ้นไปได้แล้ว
“ไม่ ไม่ไปนะ ม่ายยยย!!!”เมดูซ่าร้องโหยหวน ก่อนจะถูกพวกลีเวียธานลากหายไปในประตูมิติ เฮ้อ โดยมัดมือชกซะขนาดนี้แล้ว คิดว่ายังจะหนีได้อีกเหรอ
“โปรดให้อภัยข้าเถิดองราชินี เขาคือผู้มีพระคุณแห่งพวกข้า ข้าจึงต้องฝืนคำของท่าน ปล่อยให้มนุษย์ผู้ไร้อารยธรรมเข้าไปแบบนั้น”หัวหน้าหมู่บ้านเอลฟ์พึมพำกล่าวคนเดียว หลังพวกเฟตหายไปหมดแล้ว เขาก็สั่งปิดตายประตู ไม่ให้ใครได้เข้าออกอีก ตามคำสั่งที่ทางราชินีแห่งดินแดนเอลฟ์ได้ส่งหนังสือเวียนสั่งเอาไว้
ความคิดเห็น