คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6 ความสามารถที่แสดงผล
“อ้ากกก”ชิออนร้องลั่นหลังจากมือแตะที่ด้ามดาบของคาร์แล้ว การเปลี่ยนมือของอาวุธ มักจะเป็นแบบนี้ ยิ่งชิออนเป็นมนุษย์ธรรมดาที่จะครอบครองอาวุธแห่งความมืด
แต่ถ้าเกิดอาวุธนั้นเป็นของฝ่ายมาร แล้วเทพจะยึดไปนั้น จะไม่สามารถทำได้ เพราะเป็นปรปักษ์กันอยู่แล้ว ทว่า เผ่าพันมนุษย์นั้นเป็นเผ่าที่เป็นกลางที่สุด ทำให้สามารถใช้อาวุธของเผ่าใดก็ได้ ถ้าทนได้ไม่ตายไปซะก่อน
“ไปดูเพื่อนนายเถอะ ตอนนี้เป็นเวลาของฉันแล้ว”ยมทูตที่โผล่มาด้านหน้าของเฟตตอนไหนไม่รู้ เอ่ยบอกเสียงเย็น หลังจากบอกจบ ยมทูตก็ลอยไปหาคาร์ที่พยายามจะยืนหยัดตัวขึ้นมา
“ถ้าไม่อยากตายก็ปล่อยซะ ศาสตราแห่งความมืดไม่เหมาะกับมนุษย์”คาร์ เห็นชิออนกำลังทำอะไรอยู่ก็ตะโกนลั่น แต่พริบตาที่เขารู้สึกถึงพลังแห่งความตาย ก็ต้องมองที่ด้านบนด้วยสายตาหวาดหวั่น
“เอาล่ะ ต่อจากนี้ จะเป็นภารกิจของข้าจริงๆแล้ว”ยมทูตว่าจบ ก็ปล่อยไอแห่งความตายรายล้อม จนคาร์ขยับตัวไม่ได้ ซึ่งต่อมายมทูตก็ปรากฏที่ด้านหน้าของคาร์ พร้อมกับวงแหวนเวท 6 แฉก ที่กระจายตัวตามพื้น กินพื้นที่กว่า 100 เมตร
ยมทูตร่ายมนต์อยู่ข้างหน้าคาร์ ส่วนคาร์ก็พยายามขัดขืนเต็มที่ เพราะนี่คือการดูดกลืนพลังฝ่ายตรงข้ามไป ถ้าเป็นในยามปกติ เขาจะฝืนตัวได้สบายๆ แต่ในยามนี้ที่เขาถูกรุกไล่ และใช้พลังออกไปเป็นว่าเล่น จึงทำได้แค่การดิ้นรนเท่านั้น
แต่ทิ้งความทรมานของฝั่งนี้ไว้แค่นั้น เพราะอีกฝั่งหนึ่งก็มีบุคคลกำลังทรมานเช่นกัน
“ถ้าทรมานก็ปล่อยอาวุธตามที่หัวเหล็กบอกเถอะครับ”เฟตเอ่ยขึ้นเมื่อมาหยุดที่ด้านหน้าของชิออน ที่กำลังใช้ 2 มือกุมด้ามดาบอยู่
“ฉันไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆโว้ย แล้วอีกอย่าง อาวุธหรือจะมาแข็งแกร่งกว่าผู้ใช้ ข้าเป็นนายของแกนะโว้ย”ชิออนว่ากบดาบยักษ์ที่อยู่ด้านหน้าอย่างไม่พอใจ ส่วนดาบก็ดูเหมือนจะมีการตอบสนอง เมื่อมันปล่อยไอแห่งความมืดออกมากัดกินชิออนมากกว่าเดิม จนชายหนุ่มทรุดตัวลงขุกเข่า แต่มือก็ไม่ยอมปล่อยจากด้ามดาบ
จนกระทั่ง
“ก็บอกว่าแกเป็นอาวุธของข้าไง ไม่เข้าใจหรือไงวะ”ชิออนระเบิดโทสะแล้วเตะจนดาบยักษ์ล้มลงกระแทกพื้นดังสนั่น จากนั้นยังไม่พอ ชายหนุ่มยังคงตามไปใช้เท้าบี้เพิ่มเข้าไปอีก
เฟตเห็นเช่นนั้นก็อึ้งพูดไม่ออก แม้เขาจะรู้ว่าชิออนเป็นคนหัวดื้อ และรั้นมาก แต่ก็ไม่นึกว่าจะเป็นกับสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ด้วย
ชิออนยังคงกระทืบตัวดาบอย่างไม่พอใจ ส่วนมือนั้นก็ไม่ยอมปล่อย จนกระทั่ง ไอสีดำที่กัดกินอยู่ยอมถอยกลับไปเอง ชิออนจึงหยุดกระทืบแล้วแสระยิ้มว่าอย่างเย้ยหยัน
“ต้องให้ได้แบบนี้สิ ฮ่าฮ่าฮ่า”เฟตชักไม่แน่ใจแล้ว ว่าใครเหมาะกับฝ่ายมารมากกว่ากัน การใช้กำลังบังคับคนอื่นนี่ เหมือนจะเป็นฝ่ายมารนะ
ตูม! เสียงระเบิดดังขึ้นจากที่ฝั่งที่ยืนอยู่ ทำให้เฟตหันไปมองอย่างรวดเร็ว แล้วก็พบกับประตูยักษ์สีดำทมิฬ แทงทะลุพื้นดินขึ้นมา ซึ่งรอบๆประตูนั้น เต็มไปด้วยโครงกระดูกของมนุษย์และมังกร
แอ๊ด! เสียงประตูเปิดดังลั่นไปทั้งป่า เสียงนี้ทำให้เหล่าเอลฟ์และดาร์กเอลฟ์ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว
‘จ้าวแห่งความมืดค่ะ’เสียงของระบบประกาศดังลั่นพร้อมกับเจ้าของร่างที่ปรากฏตัวออกมาจากประตูยักษ์
“อ้าว นั้นมันคนที่อยู่กับไอ้ผมขาวฮาเดสนี่”เฟตอุทาน เมื่อเห็นหน้าตาของคนที่ออกมา ส่วนผู้ที่พึ่งโผล่มาก็ดูเหมือนจะได้ยินเสียงทักทายนี้ด้วย จึงหันมามองเฟตทันที
“โอ้ ทำได้ดีมากไอ้หนุ่ม สามารถอัญเชิญกริมริปเปอร์กับไล่ต้อนจนลูกชายข้าเสียความมั่นใจไปได้ด้วย”จ้าวแห่งความมืดพูดอย่างไม่ถือตัว แต่สักพักเหมือนจะรู้ตัวว่าหลุดมาด จึงกระแอ้มเบาๆแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด
“ต่อจากนี้จะเป็นหน้าที่ของข้า ขอบใจพวกเจ้ามาก”ว่าจบ จ้าวแห่งความมืดก็ลากตัวคาร์เข้าไปในประตูมิติ ส่วนอัศวินแห่งความมืดก็เดินตามเข้าประตูไปด้วยท่าทีหวาดกลัว โดยที่ไม่มีเอลฟ์ตนใดกล้าท้วง เพราะรู้ๆกันอยู่ว่าชายคนนี้ยิ่งใหญ่แค่ไหน
แต่ก่อนจะพ้นประตูไปกันหมด จ้าวแห่งความมืดก็ไม่แคล้วโผล่หน้ากลับมาทักทายเป็นเชิงหยอก
“แล้วเจอกันที่นรกนะ”ว่าจบ ประตูยักษ์ก็ปิดลง แล้วค่อยๆจมลงดินไป ทิ้งไว้แต่เพียงร่องรอยที่เกิดจากการต่อสู้ กับบุคคลทั้งหลายที่หน้าซีดอยู่ก็เท่านั้น
“หมายความว่าไงฟะ เจอกันที่นรก ใครอยากจะไปกันไอ้ที่แบบนั้น”ชิออนที่อยู่ข้างๆบ่นออกมาแทนคนที่หน้าซีดอยู่
“ก็หมายความว่า เพื่อนของนายกำลังจะตายเป็นครั้งที่ 2 ของวันน่ะสิ”คำตอบดังขึ้นจากด้านหลัง เมื่อชิออนหันไปมองก็เห็นยมทูตลอยอยู่เหนือหัวของเพื่อนเขา ที่คุกเข่าก้มหน้าตอนไหนไม่รู้
ไอสีดำลอยออกมาจากร่างของเฟต เหมือนกับไอน้ำร้อนที่เดือดได้ที่ ส่วนชายหนุ่มที่กำลังจะตายก็กัดฟันทนรับความเจ็บปวดที่สุดแสนจะทรมาน มากกว่าการช็อคเสียเลือดตายในตอนแรก
จาเนียใช้ท่าเท้าก้าวมาหาเฟตทันที หลังจากเห็นไอแห่งความตายของเฟตกำลังล่องลอยออกมา เมื่อใดที่ไอแห่งความตายนี้หายไปหมด คนที่ตายไปแล้ว และกลับมาด้วยร่างอันเดธอย่างเฟต ก็จะหายตามไอแห่งความตายไปด้วย
ด้านยมทูตเมื่อเห็นคนที่กำลังจะตายทนทุกข์ทรมาน ก็เงื้อเคียวเตรียมกระชากวิญญาณให้ออกมาเร็วขึ้น
แต่พริบตาที่คมเคียวจะเข้ากระทบกับร่างของชายหนุ่มผมขาว ที่ด้านหน้ากลับมีหญิงสาวผมทอง ใช้กระบี่จี้กลางคมเคียวไว้เสียก่อน
“อย่าขวางทางงานของข้า”ยมทูตกล่าวเสียงเย็นชา แต่เทียร่ากลับไม่สนใจ เธอเพียงขยับกระบี่ให้มาอยู่ในท่าเตรียม
“งานอะไรของนายฉันไม่สนหรอก แต่ชีวิตของหมอนี่ ถูกยกให้ฉันไปหนึ่งชีวิตแล้ว ฉันต้องเป็นคนรับไป ไม่ใช่นาย”เทียร่าว่าจบ ยมทูตก็สะบัดเคียวลงมาทันที เขาไม่ชอบการต่อปากต่อคำอยู่แล้ว
แต่ดูเหมือนการเล่นงานทีเผลอของยมทูตจะไม่ได้ผล เพราะทันทีที่ยมทูตกระชับด้ามเคียว เทียร่าก็สะบัดดาบสกัดไว้เสียก่อนแล้ว
ยมทูตเห็นดังนั้นก็เดาะลิ้นอย่างไม่พอใจ ที่แนวทางการต่อสู้ของตนช้ากว่าของหญิงสาวตรงหน้า ซึ่งแนวทางการต่อสู้ของตนเน้นเงื่อนไขในการใช้ยุ่งยาก และอาวุธก็หนักเกินกว่าจะต่อสู้แบบธรรมดาๆได้ด้วย ส่วนหญิงสาวตรงหน้า เธอใช้วิชาดาบที่เน้นความเร็ว ซึ่งแน่นอน ในตอนนี้เขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อคิดได้เช่นนั้นยมทูตก็ยอมลดอาวุธลง แล้วเอ่ยเสียงเย็นชา
“แล้วเธอจะให้หมอนี่ทนทรมานแบบนี้อีกต่อไปเหรอไง”
“ก็ไม่เห็นยากเลยนี่ ก็เอาน้ำยาเพิ่มเลือดให้หมอนี่กินไง”เทียร่าสวนทันควัน ทำไมเธอถึงรู้สึกไม่ถูกชะตากับยมทูตตนนี้กันนะ
ชิออนที่พึ่งกรอกน้ำยาเลือดกับน้ำยาเพิ่มพลังให้เฟตเสร็จนั้น หันมาเห็นหนึ่งยมทูต กับหนึ่งสาวยังคงเถียงกันอยู่ ก็ถอนหายใจอย่างเซ็งๆ ถ้ารอให้ 2 ฝ่ายนี้ทะเลาะกันกว่าจะได้ข้อสรุปล่ะก็ เพื่อนของเขาคงจะเดี้ยงไปก่อนจริงๆ
แต่ดูเหมือนการช่วยเหลือของชิออนจะไม่ได้ผล หลังจากเห็นน้ำยาเลือดกับน้ำยาเพิ่มพลังทะลักออกมาจากปากของเฟต ที่ยังคงกัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวดอยู่ แม้จะดื่มน้ำยาเพิ่มพลังต่างๆก็ดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย ซ้ำร้าย มันกลับทำให้เขาทรมานมากกว่าเดิมเสียอีก
“อย่าพยายามเลย ชิน.... ช่วยไม่ได้หรอก มันเป็นกฎที่ตายตัว”ฟ้าใสที่พึ่งเดินมาถึงจุดที่เฟตนั่งอยู่ร้องบอกแฟนหนุ่ม ที่พยายามจะยัดน้ำยาเพิ่มเลือดให้เฟตดื่มอีกครั้ง
“หะ ตายตัวอะไรกันล่ะ ถ้ารอให้ตัวตาย เพื่อนชินก็ตายก่อนดิ”
“อย่าใช้อารมณ์เลย มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ”ยมทูตสวนออกมาแทน เมื่อได้ยินสิ่งที่ฟ้าใสกับชิออนพูดกัน แต่ยมทูตไม่ปล่อยให้ชิออนหันมาโวย ตนชิงอธิบายก่อน
“สำหรับผู้ที่เล่นเผ่าอันเดธจนเลื่อนไปถึงชั้นกลาง จะมีสกิลติดตัวแถมให้ ซึ่งนั่นก็คือสกิลฟื้นชีพในร่างอันเดธชั้นต่ำ แล้วผลหลังจากเราตายไปแล้ว ก็จะเป็นอย่างที่นายเห็น เพื่อนของนายจะมีค่าความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น แต่ค่าพลังพิเศษติดตัวหรือสกิลต่างๆจะไม่ได้เพิ่มตามไปด้วย หรือให้พูดให้ถูกก็คือ เขาเกิดมาเพื่อแก้แค้น แล้วเมื่อแก้แค้นเสร็จก็จะตาย ตายไปโดยทำอะไรไม่ได้”
“แล้วทำไมเพื่อนฉันไม่ได้มุ่งเป้าที่จะแก้แค้นอย่างเดียวล่ะ เขายังมีสติอยู่เลยนี่”ชิออนถามกลับทันที
“......”ไม่มีคำตอบจากใครเลย เพราะคำตอบนี้ยังไม่มีใครรู้เช่นกัน
“แย่แล้ว”ยมทูตอุทาน เมื่อเห็นแสงจากดวงอาทิตย์ที่พึ่งขึ้นพ้นขอบฟ้า ส่วนร่างของเฟตก็สั่นสะท้าน เมื่อถูกแสงอาทิตย์แผดเผา
อสูรอันเดธชั้นต่ำปกติจะอยู่แต่ในเงามืด และไม่ยอมมาโผล่ให้แสงอาทิตย์ต้องตัวเด็ดขาด เพราะพวกมันเกิดมาจากวิธีการชั้นต่ำ ซึ่งเฟตเองก็ไม่เว้นเช่นกัน
ร่างกายของชายหนุ่มถูกแสงเพียงเล็กน้อย ไอควันที่ลอยขึ้นแบบเอื่อยๆก็ถูกเร่งให้ระเหยเร็วขึ้น
กลุ่มของชิออนเห็นเช่นนั้นก็ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่เห็นเพื่อนกำลังจะตายแต่กลับช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลย แม้ชิออนจะหาผ้ามาช่วยปิดแล้ว แต่ดูเหมือนว่าไอแห่งความตายของเฟตที่ลอยออกมา จะไม่เกี่ยวข้องกับแสงของดวงอาทิตย์แต่อย่างใด
เอลฟ์สาวของเฟตเห็นเจ้านายทรมานเช่นนั้นก็ถึงกับทำอะไรไม่ถูก ตอนเธอทรมาน เฟตสามารถช่วยเธอได้ แต่เมื่อถึงคราวของชายหนุ่ม เธอกลับช่วยเหลืออะไรคืนไม่ได้เลย
“เฮ้ย เมื่อไหร่จะตายซะทีวะเนี่ย”เฟตที่อุตส่าห์นั่งทำใจตั้งนานบ่นออกมาดังๆ ท่ามกลางป่าที่เงียบงัน เสียงของเฟตทำให้สถานการณ์ที่เคร่งเครียดผ่อนคลายลงได้
“ยังมีสติอีกเหรอเนี่ย”ยมทูตเอ่ยแบบไม่เชื่อสายตาและหูตัวเอง ปกติอันเดธที่กำลังจะตาย ส่วนใหญ่จะคลุ้มคลั่งเสียมากกว่า แต่นี่เฟตกลับมีสติบ่นออกมาได้ซะงั้น
“อืม มีตั้งแต่แรกนั่นล่ะ เห็นฮาเดสบอกว่า หลังจากใช้ร่างอันเดธ เอ่อ ไม่ใช่สิ มันเป็นพลังที่หมอนั่นให้มานี่ หลังจากผมใช้พลังที่หมอนั่นแถมให้ไปแล้ว ผมจะต้องตายอีกครั้งอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่นี่อะไรก็ไม่รู้ อุตส่าห์ทนเจ็บตั้งนาน พอไปๆมาๆกลับหายเจ็บซะงั้น”คนที่สมควรตายบ่นอุบ ทุกๆคนที่อยู่ในที่นั้นต่างไม่เข้าใจเช่นกันว่าทำไม
เฟตเริ่มหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น เมื่อไม่มีใครตอบ ตอนที่เขาจะตายเมื่อตะกี๊ยังเห็นตอบกันฉะฉานจนหนวกหูอยู่เลย แถมตอนนี้ไอพลังสีดำก็ลอยเข้าจมูกจนแสบไปหมดแล้วด้วย
ชายหนุ่มกำลังจะอ้าปากบ่นอีกครั้ง แต่เสียงที่ข้างหูกลับดังขึ้นมาเสียก่อน
‘(S) ความสามารถพิเศษของสายจอมมารแสดงผลค่ะ’
‘เนื่องจากผู้เล่นเฟตทนรับความเจ็บปวดได้ยอดเยี่ยม ไม่ชิงตายไปเสียก่อนทำให้ร่างกายของผู้เล่นชินชากับความตายค่ะ’
‘ผู้เล่นเฟตได้รับพลังแห่งมารค่ะ ซึ่งพลังนี้เป็นพลังที่สามารถเรียกใช้ได้แบบพลังพื้นฐานค่ะ สามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ภายในหน้าต่างระบบค่าพลังต่างๆค่ะ’
‘(S) ความสามารถพิเศษของสายมหาเทพแสดงผลค่ะ’
‘ร่างกายของผู้เล่นเฟตเรียนรู้การควบคุมสติในร่างอันเดธได้ค่ะ ซึ่งความสามารถพิเศษของผู้เล่นได้เรียนรู้ความสามารถนี้มาเป็นของตัวเองค่ะ’
‘ผู้เล่นเฟต ได้รับสกิลติดตัวเพิ่มค่ะ ซึ่งสกิลนั้นก็คือ การกลับมาเกิดอีกครั้ง ในร่างอันเดธชั้นกลาง โดยไม่ต้องพึ่งเงื่อนไขแบบอันเดธชั้นต่ำค่ะ กรุณาอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมที่หน้าต่างสกิลประจำตัวค่ะ’
‘ผู้เล่นเฟตผ่านภารกิจที่ได้รับฝากฝังจากสร้อยคอบรรพกาลค่ะ ทำให้ผู้เล่นเฟตได้รับพลังที่สร้อยคอบรรพกาลปิดผนึกไว้ให้ก่อนจะเสียจิตวิญญาณค่ะ’
‘ผู้เล่นเฟตได้รับพลังแห่งเทพค่ะ ซึ่งพลังนี้เป็นพลังที่สามารถเรียกใช้ได้แบบพลังพื้นฐานค่ะ สามารถอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ภายในหน้าต่างระบบค่าพลังต่างๆค่ะ’
เมื่อระบบรายงานจบ เฟตก็หันไปมองชิออนกับยมทูตที่ยังลอยตัวรออยู่
“เอ่อ สงสัยผมจะรู้แล้วล่ะ ว่าทำไมผมถึงไม่ตายแล้ว”เฟตว่าจบก็หัวเราะแห้งๆออกมา
“ว้าว ได้ขนาดนั้น นี่แกได้สิ่งที่สุดยอดมากๆเลยนะ”ชิออนตบบ่าเพื่อนเต็มแรงขณะเดินออกมาจากป่าเอลฟ์
หลังจากเฟตฟื้นสติแล้วเติมพลังจนเต็มแล้ว เหล่าเอลฟ์ที่คุมเชิงอยู่ ก็เดินเข้ามาหาเฟต เนื่องจากเฟตเป็นคนช่วยเหลือและปลดปล่อยภารกิจที่กักขังพวกเขาไว้
แต่เมื่อเฟตยืนกรานที่จะไม่เกี่ยวข้องหรือรับรางวัลใดๆ นอกจากเอลฟ์จาเนียที่ยืนกรานว่าจะตามคนที่ขโมยจูบแรกของเธอไป ทำให้เอลฟ์ทั้ง 2 เผ่าพันธุ์ ทำได้แค่เพียงมาส่งพวกตนที่ทางเข้าป่าเหนือเท่านั้น
“ก็คงงั้นมั้งครับ ถ้าไม่ติดตอนที่ทรมานเจียนตายนั่นล่ะก็นะ”เฟตตอบจบก็หันไปมองด้านหลัง ที่เอลฟ์นับพันยังคงเดินตามเขาเป็นตุ๊กแกติดฝาบ้าน
เมื่อเฟตหยุดเป็นครั้งที่ 20 พวกเอลฟ์ก็หยุดเท้าลงตามเช่นกัน
“ผมคิดว่า ผมพูดรู้เรื่องแล้วนะ ว่าจะไม่รับอะไร หรือจะฟังอะไรอีก”เฟตเอ่ยกับเอลฟ์หนุ่มหัวหน้าหมู่บ้านฮาร์ฟเอลฟ์ กับราชินีดาร์กเอลฟ์ที่เป็นผู้นำขบวนเข้าประท้วง
“ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย พวกเราแค่จะไปส่งผู้มีพระคุณที่เมืองของเขาก็เท่านั้น”เอลฟ์หนุ่มเอ่ยด้วยรอยยิ้มหวานบาดใจสาว แต่เฟตไม่ได้เป็นหญิงสาว จึงพยายามแค่นยิ้มให้ดูเป็นมิตรให้มากที่สุด
“แม้จะเรียกว่าผู้มีพระคุณ ผมก็ไม่เอา”เฟตว่ารุนแรงแบบอดความอดทนเป็นครั้งแรก ทำให้พวกเอลฟ์และพวกฟ้าใสที่เดินทางมาด้วยนิ่งอึ้งเงียบปากไป ว่าจบชายหนุ่มก็สะบัดหน้าแล้วเดินทิ้งไปทันที ปล่อยให้พวกเอลฟ์กับพวกชิออนยืนมองตามแผ่นหลังไป
ชิออนหันไปตบบ่าเอลฟ์หนุ่มด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็อมยิ้มแล้ววิ่งตามเพื่อนของตนที่กำลังจะออกพ้นจากเขตป่าไป ฟ้าใสกับเทียร่าเห็นเช่นนั้นก็ไม่รู้จะอธิบายให้เอลฟ์หนุ่มฟังยังไง จึงหุบปากแล้วเดินตามชิออนไปติดๆ
“ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าจะทำอะไรให้มันดูอึกกระทึกคึกโครมทำไม”เฟตบ่นทันที หลังจากถูกชิออนดึงรั้งไว้ ให้ทานข้าวเช้าเพิ่มพลังความเหนื่อยล้าเสียก่อน
“อืม แล้วนายหงุดหงิดอะไรอยู่ล่ะ”ชิออนถามกลับทันควัน เขาอยู่กับเฟตมานาน แค่มองก็รู้แล้วว่า การแสดงปฏิกิริยาของเฟตนั้นเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่รอดตายมา เกิดขึ้นเพราะความโมโหจากเหตุอื่นมากกว่าความรำคาญเพราะถูกตาม
เฟตได้ยินดังนั้นก็เงียบไปสักพัก แล้วใช้พิมพ์ข้อความไปหาชิออน
‘ผมโมโห ที่ไม่มีอาวุธที่เหมาะกับตัวเอง จนทำให้เป็นภาระของใครหลายๆคนน่ะ’เมื่ออ่านจบ ชิออนก็หัวเราะแล้วตบไหล่เพื่อนอย่างอารมณ์ดี
“เฮ้ยๆ นี่มันเป็นเกมออนไลน์สมัยเก่านะโว้ย จะไปหาอาวุธแบบนั้นที่ไหนได้”
“ก็ผมรู้ไงครับ ว่ามันหาไม่ได้ จึงรู้สึกเซ็งๆอย่างงี้ไง”
“นายก็ใช้อาวุธประเภทดาบได้สุดยอดดีนี่นา ไม่เห็นจะน่าเซ็งตรงไหน”ชิออนว่าขณะยักไหล่น้อยๆ เขาเห็นเฟตใช้ดาบคู่แล้วบอกได้เลยว่าเก่งพอตัวเลยล่ะ
“เพราะมันยังไม่ใช่สิ่งที่ผมชอบและถนัดที่สุดน่ะสิ อาวุธที่ผมชอบมันเป็นจำพวกปืน .........สงสัยจะหาไม่ได้แล้วล่ะมั้ง”เฟตว่าแบบปลงๆ
“ใครว่าไม่มีล่ะ”เทียร่าสวนทันควัน แม้เธอจะไม่รู้ว่าคุยกันเรื่องอะไร แต่ขอให้เป็นเรื่องอาวุธเธอสามารถตอบได้หมด
“หา ปืนอะไรอ่ะ ปืนใหญ่บางระจันเหรอหรือเป็นปืน....”ชิออนหันมากวนอย่างว่องไว ถ้าไม่ติดที่เห็นแฟนตัวเองใช้ท่านิ้วปาดคออยู่
“แล้ว ทำไมผมถึงไม่เห็นเลยล่ะ ทั้งๆที่เดินทั่วแล้ว ตอนออกมาจากเมืองเริ่มต้น”เฟตถามเสียงเรียบ แต่แววตาเต็มไปด้วยประกายแสงแห่งความหวัง
“คงจะเป็นเพราะเทศกาลงานเฮโลวีนล่ะมั้ง ทำให้ร้านค้าต่างๆปิดตัวลงมาก”ฟ้าใสตอบออกมาแทน จากนั้นเทียร่าก็อธิบายอีกเล็กน้อย
“อืม อาจเป็นไปได้ แต่ฉันขอบอกไว้ก่อนนะ อาวุธปืนที่นายถามหา สำหรับในเกมนี้ มันเป็นได้เพียงของประดับ หรือของสะสมเท่านั้นล่ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะครับ ทั้งๆที่ปืนเป็นอาวุธที่เอาไว้สังหารมนุษย์แท้ๆ”เฟตถามอย่างสงสัย
“เพราะมันใช้พลังร่วมด้วยไม่ได้น่ะสิ เรียกได้ว่าไม่ต่างอะไรกับการเอากิ่งไม้ไปปารถเลย”เทียร่าว่า
เฟตได้ยินดังนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วคิดทบทวนสิ่งที่ฟ้าใสกับเทียร่าบอก ซึ่งเขาก็พอจะเข้าใจได้บ้าง
“คงจะเป็นเพราะ กระสุนที่ออกมาเป็นแบบธรรมดาเกินไปสินะครับ เลยทำร้ายใครไม่ได้ ในกรณีที่คนๆนั้นเตรียมตัวมาดี .....แล้วถ้าอย่างนั้น ทำไมถึงไม่มีใครลองดึงพลังเข้าสู่ปืนล่ะครับ อาจจะทำได้เหมือนกับที่พวกเอลฟ์ดึงพลังใส่ธนูก็ได้”เฟตพึมพำแล้วถามอย่างสงสัย เขาเห็นพวกเอลฟ์ใช้ธนูกันเยอะ แถมที่เห็นๆมา ลูกดอกทุกลูกจะมีพลังแฝงไว้ด้วย
“เพราะไม่มีใครทำได้น่ะสิ ไม่ใช่ไม่มีใครทำ นายนี่ซักเก่งจริงๆนะ”เทียร่าตอบห้วนๆ ส่วนเฟตก็เกาหัวเล็กน้อย ไหนจะอธิบายให้เขาฟังไง ไหงหันมาบ่นกันซะงั้น
ชิออนที่นั่งกินข้าวเงียบๆอยู่ เห็นเฟตคุยกับเทียร่าได้เป็นธรรมชาติ ก็อมยิ้มเล็กน้อย แล้วเอ่ยอย่างสบายอารมณ์
“งั้น คุณหนูเทียร่า ช่วยพาเฟตไปดูอาวุธซะหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมกับฟ้าใสจะอยู่ฝึกเก็บเลเวลตรงนี้ต่ออีกหน่อย”
“อย่ามาเรียกคุณหนูนะ แล้วอีกอย่าง ถ้านายอยู่ฝึก แล้วทำไมไม่ให้เพื่อนนายฝึกด้วยล่ะ หมอนี่เลเวลลดไป 3 เลเวลตอนตายแล้วไม่ใช่เหรอ”เทียร่าหันมาว่า แล้วชี้นิ้วไปทางเฟต ที่พึ่งบอกตนว่าเลเวลลดลงไปอยู่ที่ 12 แล้ว หลังจากไปตายมา ?
“เขายังขาดอาวุธคู่ใจ ไม่เหมาะที่จะมาเก็บเลเวลกับผมหรอก”ชิออนยืดอกว่า ขณะใช้อีกมือหนึ่งตีไปที่ตัวดาบยักษ์เบาๆ แม้ดาบจะใหญ่กว่าตัวเขา แต่น้ำหนักกลับเบาอย่างไม่น่าเชื่อ หลังจากที่เขาควบคุมมันได้
“…..”เทียร่าเห็นท่าทางนั้นก็รู้สึกหมั่นไส้ อย่างจะตบหัวสักที แต่ติดที่มีมือใครบางคนโผล่มาตบเสียก่อน เธอเลยแอบกำมืออย่างสะใจ
“เหรอ ทั้งๆที่ตอนแรก ชินปล่อยให้เฟตเขาเป็นคนเลเวลให้แท้ๆ”ฟ้าใสเอ่ยด้วยความหมั่นไส้ ส่วนชิออนก็ลูบหัวปอยๆ
“เอาเถอะๆ ยังไงๆซะ ก็พาเฟตไปซื้อของก่อน เดี๋ยวทางนี้จะตามไปทีหลัง”ว่าจบชิออนก็เนียนเดินไปอีกทาง โดยจูงมือฟ้าใสไปด้วย
เฟตและเทียร่ามองตามหลังหนุ่มสาวอย่างงงๆ พวกเขายังไม่ได้ตกลงใจอะไรเลย กลับมาโดนบังคับให้ทำนู่นทำนี่ซะแล้ว นี่สินะ ความดื้อรั้นตามแบบฉบับของชิออน
“งั้น เอาตามนั้น”เทียร่าที่ทนความอึดอัดไม่ได้ เอ่ยออกมาก่อน ส่วนเฟตก็พยักหน้ารับคำอย่างง่ายๆ เขาเอายังไงก็ได้อยู่แล้ว เพราะชิออนบอกปล่อยเขาแล้วนี่
“ทำอะไรน่ะชิน จะมาเก็บเลเวลอะไรในผาโกเลม”ฟ้าใสถามอย่างสงสัย เมื่อชิออนพาเดินมาจนถึงผาสูงที่มองไปเห็นข้างล่างจนทั่ว
“เปล่า แค่อยากให้เวลากับหนุ่มสาวเท่านั้น”ว่าจบก็หันไปมองหน้าแฟนสาวตาเป็นประกาย
ประกายสายตาชวนอ้วกของชิออน มีความสามารถพิเศษ ซึ่งนั่นก็คือการเรียกหานิ้วคู่มหากาฬของฟ้าใส ที่จิ้มเข้ามาอย่างสดๆร้อนๆเมื่อตะกี๊
“เจี๊ยกกกก!! ไม่ใช่คู่นี้คร้าบบบ คู่นู้นต่างหากเล่า”ชิออนเต้นเร้าๆปิดตาที่ถูกจิ้มจนปวดไปหมด ขณะชี้นิ้วไปยังคู่ของเฟตกับเทียร่า ซึ่งฝ่ายหญิงเดินนำไปไกลลิบ ทิ้งให้ชายหนุ่มต้องใช้วิชาเดินเร็ววิ่งตาม
“หา! นี่จะจับคู่ให้เพื่อนเหรอชิน”
“ยังไม่รู้ ตอนนี้กำลังดูๆอยู่ แต่ที่แน่ๆฝ่ายเทียร่ารู้สึกจะพูดกับเฟตได้ค่อนข้างเป็นธรรมชาติต่างกับตอนทีแรกที่เย็นชาแล้วนี่
อีกอย่างตอนที่เฟตจะถูกยมทูตนั่นดึงวิญญาณไป เห็นเธอออกมาช่วยป้องกันด้วยนี่นา”ชิออนอธิบายแผนให้ฟ้าใสฟัง ทำให้แฟนสาวคิดตามอย่างเห็นด้วยลึกๆ
“แต่มันไม่เสี่ยงไปเหรอ”ฟ้าใสสงสัย ขณะใช้มือดึงหัวชิออนมาซบที่อก แล้วจากนั้นก็ช่วยดูตาให้แฟนหนุ่มสงสัยเธอจะทำเกินไปจริงๆ
“ถึงบอกว่าต้องใช้เวลา ให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันไง”ชิออนว่าจบก็โอดครวญอย่างน่าสงสาร แต่มือมารของเขากลับจับลงอย่างไม่เกรงใจ ทำให้คนที่อุตส่าห์เป็นห่วงถึงกับมีพลังปะทุรอบๆตัว
“อืม ให้คู่นู้นได้อยู่ด้วยกันแล้ว คู่นี้คงต้องเอามั่งสินะ อ้อ เห็นว่าอยากจะฝึกด้วยนี่”ฟ้าใสเอ่ยเสียงเย็นชา พร้อมกับรอบๆด้านที่มีน้ำแข็งล้อมรอบเอาไว้
แม้จะอยู่ในปราการน้ำแข็งของฟ้าใส แต่ที่หัวของชิออนกลับเต็มไปด้วยเหงื่อ
“เอ่อ ไม่ต้องก็ได้”ชิออนพยายามที่จะดันตัวออก แต่ร่างกายกลับขยับไม่ได้เลยแม้แต่น้อย จากนั้นสติของชายหนุ่มก็หลุดหายไป
พร้อมกับปติมากรรมน้ำแข็งบนหน้าผาสูง ที่ผู้เล่นคนใดที่จะเข้าเก็บเลเวลกับอสูรโกเลมก็ตาม จะต้องเห็นอย่างสะดุดตาเป็นแน่นอน
‘ก็ขอให้ไปกันได้ด้วยดีเถอะนะ’ฟ้าใสนึกคิดคนเดียว หลังจากฝากแฟนตัวเองให้ไปท่องเที่ยวขั้วโลกเหนือแล้ว
หลังจากเหตุการณ์ส่งคาร์กลับโลกของตัวเองผ่านไป ข่าวภารกิจนี้ก็ถูกส่งต่อไปทั่วในภพทั้ง 2 ซึ่งสวรรค์ของทวีปตะวันออกเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
“หมายความว่ายังไง ที่บุตรแห่งความมืดถูกส่งกลับโลกของตัวเองเพื่อไปแก้คำสาป แล้วอย่างนี้ภารกิจที่ข้าเป็นผู้มอบหมายให้เจ้านั่นจะไม่เสียแผนไปหมดรึ”หญิงสาวผมทองแต่งชุดสีทองยาวหันมาถามกับผู้ส่งข่าว ซึ่งเป็นชายหนุ่มรูปงามผมทองเช่นกัน
“ก็หมายความอย่างที่ข้าแจ้งไปนั่นล่ะ ท่านเฮร่า มนุษย์คนนั้นร่วมมือกับท่านลุงฮาเดส แล้วล้มคาร์จนสามารถส่งตัวกลับโลกแห่งความมืดไปรักษาได้”ชายหนุ่มรูปงามตอบเสียงฉะฉาน แต่ฝ่ายหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเฮร่ากลับสะบัดหน้าอย่างอารมณ์เสีย
“แล้วข่าวนี้เจ้าส่งให้ใครบ้างแล้ว”เฮร่าถามเสียงเย็นชาเหมือนกับหน้าตาตัวเอง ชายหนุ่มที่ถูกถามก็ถอนหายใจเล็กน้อยแล้วตอบเสียงฉะฉานสมกับเป็นผู้ส่งสาร
“ข้าส่งข่าวให้เอเรส กับอาธีน่าก่อนแล้ว เมื่อตอนที่ข้าเข้าประตูสวรรค์แห่งโอลิมปัสมา แต่เมื่อข้าเห็นท่านพ่อ เอ๊ย ท่านเทพบิดายังคงบรรทมยาวอยู่ ก็เลยมาแจ้งท่านผู้ซึ่งเป็นเทพีแห่งปวงเทพทราบต่อมา”
“งั้นก็ดี ข่าวนี้จงบอกข้าเป็นคนสุดท้าย แล้วก็ตามเทพแห่งสงครามทั้ง 2 ตนมาด้วย”เทพีเฮร่ากล่าวขณะสะบัดมือใส่อากาศที่ว่างเปล่า จากนั้นก็ยื่นสิ่งทีปรากฏออกมาให้เทพหนุ่ม
“เอาสารนี้ไปมอบให้กับมนุษย์ที่ได้รับพลังของโพไซดอน แล้วแจ้งมันว่า สิ่งที่มันทำไว้ให้ข้า ช่างไร้ประโยชน์ยิ่งนัก”ว่าจบ เทพีสาวก็เดินเข้าปราสาทของตนไป ทิ้งให้เทพหนุ่มนั่งมองสารเทพด้วยสายตาสงบ
จากนั้นเทพหนุ่มก็ยัดสานนั่นลงไปในถุงส่วนตัว แล้วเดินไปที่สวนกลางสวรรค์ ซึ่งมีทางแยกหลายเส้นทาง และทุกเส้นทางก็นำไปยังจุดสำคัญๆต่างๆด้วย
“จะกลับไปอีกงั้นเหรอ”เสียงร้องทักดังขึ้น เมื่อเทพหนุ่มเดินทางมาถึงเสาคู่ขนาดใหญ่ ที่เลยเสาไปก็เป็นริมผาสูง ที่มองไปข้างล่างจะเห็นแต่เพียงหมู่เมฆเท่านั้น
“ข้ามีภารกิจอีกเยอะที่ต้องทำ อ้อ ท่านมารดาเฮร่าเรียกเจ้าไปพบด้วยน่ะ อาธีน่า”เทพหนุ่มกล่าวจบก็หันไปมองหญิงสาวผมทองที่นั่งมองอะไรบางอย่างอยู่ที่ริมผาสวรรค์ ซึ่งมีป้ายปักอยู่ข้างๆว่า ‘Welcome’
“อืม เป็นปกติของนางอยู่แล้วล่ะ นางคงจะโกรธมาก ที่คนของท่านบิดาถูกปลดปล่อยออกมาได้ ทั้งๆที่วางแผนอย่างดีแล้วแท้ๆ”เทพีสาวกล่าวเสียงสบายแบบคาดการไว้ก่อนแล้ว ทำให้เทพหนุ่มจ้องเป็นเชิงขอความรู้เพิ่มอีกนิด
“เจ้ารู้หรือเปล่า เฮอร์เมส ว่าบุคคลที่ถูกจองจำในป่านั้น เป็นใคร?”เทพีสาวถามกลับแทนคำอธิบาย
“เอ่อ รู้สึกว่าจะเป็น องครักษ์ของท่านเทพบิดาน่ะนะ ข้าก็จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ ก็ท่านพ่อเล่นหวงซะขนาดนั้น”เทพหนุ่มนามเฮอร์เมสยักไหล่ตอบ
“ก็เพราะท่านเทพบิดาหวงมากยังไงล่ะ ท่านเฮร่าจึงหึงมากตามไปด้วย”ว่าจบเทพีสาวก็ลุกจากที่ๆตนนั่งอยู่ แล้วเดินตามเส้นทาง เพื่อไปยังจุดที่เฮร่าอยู่
เฮอร์เมสเห็นเทพสาวไม่ได้บอกแผนอะไรก็เดินไปแตะที่ประตูเบาๆ ทำให้ที่กลางบานประตูซึ่งเป็นช่องว่างมองทะลุได้ ปรากฏคลื่นอากาศคล้ายกับมีมิติใหม่ปรากฏขึ้น ซึ่งนี่คือประตูมิติที่จะนำพาผู้ที่ใช้ประตูไปยังโลกที่ตนต้องการ อย่างเร็วที่สุด
เทพหนุ่มก้าวผ่านประตูได้เพียงก้าวเดียว ก็โผล่มายังห้องๆหนึ่ง ที่มีบุคคลลึกลับ 3 คนนั่งประชุมกันอยู่
“แม้ท่านจะเป็นเทพแห่งการสื่อสาร แต่ก็ไม่เห็นจะต้องมาส่งข่าวตรงๆเลยนี่”เสียงทักทายจากบุคคลลึกลับตรงหน้า ทำให้เทพหนุ่มต้องสำรวจเป้าหมายให้มั่นใจ
“ข้าก็ไม่ได้อยากจะมาเองหรอก ถ้าไม่ติดที่มารดาแห่งเราส่งมาเอง”ว่าจบก็ยื่นสิ่งที่ว่างเปล่าให้ชายผมทองผิวขาว ตาสีฟ้าซึ่งนั่งมองตนอยู่ด้วยสายตาแปลกใจ
“ท่านเทพีเฮร่างั้นเหรอ”ชายหนุ่มผมทองอุทานอย่างแปลกใจ แม้การปรากฏตัวของเฮอร์เมสจะชวนตกใจแล้วก็ตาม แต่ข่าวของเฮร่าช่างน่าแปลกใจยิ่งกว่าซะอีก เพราะเป็นที่รู้ๆกันอยู่ในหมู่เทพ ว่าหญิงสาวคนนี้ไม่เคลื่อนไหวตามอะไรไปกับใคร
“อ้อ ให้ข้าไปตามเก็บเอลฟ์สาวตนนั้นนี่เอง”หลังจากอ่านข้อความเสร็จ ชายหนุ่มก็พูดออกมาให้เพื่อนๆอีก 2 คนฟังด้วย เฮอร์เมสเห็นไม่มีเรื่องแล้วก็ชิงตัวลาไปก่อน
“เมื่อเจ้าไม่มีเรื่องส่งกลับไปหาท่านมารดาแห่งข้าแล้ว ข้าขอตัว”ว่าจบเทพหนุ่มก็ก้าวเท้าไปยังหน้าต่าง ซึ่งพริบตาต่อมาก็หายตัวไปกับสายลมที่พึ่งพัดมาปะทะหน้าต่างเมื่อสักครู่
บุคคลทั้ง 3 ไม่สนใจการไปการมาของเทพตนนี้ เพราะภารกิจที่พึ่งได้สำคัญกว่าเยอะ
“มีใครหน้าไหนผ่านภารกิจนั้นได้อีกวะเนี่ย ไม่เข้าใจเลย ทั้งๆที่ยากขนาดผมไปต่อไม่ได้แล้วแท้ๆ”ชายหนุ่มผมดำกล่าวอย่างเซ็งๆ เมื่อทราบข่าวว่าภารกิจที่ตนเคยไปทดลองทำ ดันมีคนผ่านไปได้ต่างกับตนที่ไปต่อไม่รอดตั้งแต่ด่านแรก เนื่องจากตนเคยฆ่าล้างบางเอลฟ์มาก่อน เลยไม่ผ่าน
“ไม่รู้เหมือนกัน เทพีเฮร่าไม่ได้บอกไว้”ว่าจบหนุ่มผมทองก็ลุกขึ้นเตรียมเดินออกจากห้อง ทั้งๆที่เพื่อนคนอื่นๆยังนั่งนิ่งอยู่
“ร็อค ก่อนไปพาทหารของเราไปด้วย ถ้ามีเรื่องกับผู้เล่น เราต้องเตรียมตัวไว้เสมอ ถึงแม้ที่เมืองนั้นจะเป็นเมืองเริ่มต้นก็ตาม”ชายหนุ่มผมขาวกล่าวเสียงเรียบ ซึ่งคำพูดนี้ทำให้เพื่อนทั้ง 2 ตอบตกลงโดยไม่สงสัยในคำพูด
“จะไปด้วยกันมั้ยล่ะหัวหน้า”ชายหนุ่มผมทอง หรือร็อค หันมาถามชายผมขาวที่นั่งมองแผนที่ขนาดใหญ่บนโต๊ะอยู่
“ไม่.... ผมมีเรื่องต้องทำอีกเยอะ”ว่าจบชายหนุ่มก็เปิดหนังสือที่อยู่ข้างๆ ทิ้งให้เพื่อนอีกคนนั่งส่ายหัวกับอาการของเพื่อน ที่นิ่งได้เสียจน ไม่น่าเชื่อว่าเป็นมนุษย์
“อืม ถ้างั้นผมเบิกเรือกับทหารไปสัก 10,000 คนนะ แค่นั้นก็คงจะพอ แล้วยิ่งติดกับทะเลที่เป็นอาณาเขตของผมด้วยแล้ว”ว่าจบ ร็อคก็ปิดประตูลง ทิ้งให้ 2 หนุ่มนั่งอยู่กันตามลำพังในห้อง
“นายช่วยตามมือสังหารที่เคยร่วมติดต่อทำธุรกิจกับนาย ส่งไปเป็นผู้ช่วยร็อคทีนะ”ชายหนุ่มผมขาวที่ถูกเรียกว่าหัวหน้า กล่าวกับเพื่อนอีกคน ทั้งๆที่ยังคงจ้องคำนวณสิ่งที่อยู่ในมืออย่างไม่วางตา
“โอเค เดี๋ยวจะให้นักฆ่ามืออาชีพที่รู้จักกันในสมาคมนักฆ่าไปเป็นเพื่อนก็แล้วกัน”ว่าจบชายหนุ่มผมดำก็ก้าวออกจากห้องประชุมไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ชายหนุ่มผมกล่าวทำงานอยู่เงียบๆคนเดียว
ขณะที่ข่าวจากโลกมนุษย์กำลังถูกส่งไปในสวรรค์ เวลาเดียวกัน ที่ยมโลก
ยมทูตที่กลับมามือเปล่านั่งคุกเข่าต่อหน้าชายผมขาวหน้าตาหล่อเหลา ซึ่งเขาเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในที่แห่งนี้
“หมอนั่นรอดจากร่างอันเดธไปได้งั้นเหรอ ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย”ชายหนุ่มผมขาวกล่าวอย่างไม่เชื่อข่าวที่ตนพึ่งได้ยินมาสดๆร้อนๆจากยมทูตของตนเอง แต่จะบอกว่าไม่เชื่อก็ไม่ได้ เพราะเขาก็ติดตามข่าวสารอยู่เหมือนกัน
“แล้วท่านฮาเดสจะให้ทำอย่างไรต่อไปดี ให้ตามไปลากลงมานรกหรือไม่”ยมทูตกล่าวถามเสียงเย็นชา แต่ชายผมขาวนามฮาเดสกลับสะบัดมือแบบไม่สนใจ แล้วยกจอยเกมขึ้นมาเล่นต่อหน้าตาเฉย
“เมื่อเขาไม่ตายก็ปล่อยเขาไป ข้าต้องให้ความเป็นธรรมกับทุกๆฝ่าย แล้วอีกอย่างมาตรฐานของนรกเรา ก็ผ่านการตรวจสอบจากนรกสากลแล้วด้วย จะให้ไปทำเรื่องแบบนั้นมันผิดกฎมาตรฐานของนรกดีๆเขาทำกัน”ฮาเดสกล่าวขณะเล่นเกมสนุก ซึ่งจอเกมก็ตั้งแบบเอียงๆทำให้มองเห็นปฏิกิริยาของคนในห้องนับร้อย ที่ส่ายหัวกับท่าทางของผู้เป็นจ้าวนรก
“แต่ว่า เขายังมีความทรงจำเกี่ยวกับนรกอยู่เลยนะ ข้ากลัวว่า สิ่งที่ท่านคิดคำนวณไว้ มันจะผิดพลาดได้”ยมทูตยังไม่ยอมแพ้ จึงนำสิ่งที่เฟตยังรู้อยู่มาอ้าง
“งั้นเหรอ แต่ข้าว่า ข้ามองคนไม่ผิด หมอนั่นน่าจะเก็บความลับเรื่องที่ข้าไม่ลบความทรงจำของหมอนั่นตอนไปเกิดใหม่ได้ดีนะ เพราะดูขนาดข้าแกล้งนำความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจากดวงวิญญาณจากขุมต่างๆมายัดเยียดให้เจ็บปวดแล้ว หมอนั่นยังไม่ร้องออกมาสักแอะ ถึงจะบ่นออกมามากก็เถอะ”ฮาเดสกล่าวแบบไม่ใส่ใจ ทั้งๆที่ใจก็รู้สึกสนใจในตัวของมนุษย์ที่รอดจากร่างอันเดธชั้นต่ำ
“อ้อ อีกอย่าง ถ้าเจ้าเป็นกังวลมาก ก็ตามไปสอดส่องดูแลก็ได้ ตราบใดที่หมอนั่นยังไม่แพร่งพรายเรื่องของข้า ก็ยังไม่ต้องทำอะไร ทำเพียงจับตาดูต่อไปเรื่อยๆ ......แต่ถ้าหมอนั่นเกิดนึกคึก ทำอะไรที่ไม่สมควรต่อนรก ก็จงกำจัดมันมาซะ แล้วข้าจะเป็นคนจัดการส่งไปลงโทษตามขุมนรกต่างๆเอง”ฮาเดสชิงพูดขึ้นมาก่อนเมื่อแหงะไปเห็นยมทูตกำลังจะค้านอะไรอีก
“แต่ว่า….”
“เรื่องงานในนรกไม่ต้องห่วง ยังมีคนงานอีกเยอะแยะ แล้วอีกอย่าง ข้าจะยกเลิกการลาพักร้อนของกริมตัวจริงให้กลับมาทำงานกับข้าแทนเจ้าไปก่อน ส่วนเจ้าก็ไปทำภารกิจลับให้สำเร็จเถอะ ถ้ามีเรื่องอะไรค่อยอัญเชิญพลังของกริมไปสถิตร่างแบบที่ทำในป่าเอลฟ์ก็ได้”ฮาเดสกล่าวแบบไม่สนใจเสียงคัดค้านจากยมทูต ซึ่งอ้าปากค้างพูดไม่ออก
เมื่อถูกสั่งงานมาเช่นนั้น ยมทูตก็เถียงไม่ได้ เขาจึงก้าวเท้าออกจากห้องโถงด้วยสภาพแบบไม่เต็มใจทำงาน ส่วนฮาเดสที่เล่นเกมอยู่ก็เหล่มามองอีกครั้ง แล้วหันไปเล่นเกมต่อแบบไม่สนใจ จนลูกน้องที่นั่งบัลลังก์รองลงมาอดไม่ได้ที่จะถาม
“ท่านคิดดีแล้วเหรอ ท่านฮาเดส ที่จะให้ ‘เธอ’ คนนี้ไปติดตามมนุษย์คนนั้น”ชายหนุ่มผมดำยาวที่นั่งอยู่ด้านขวากล่าว
“ก็เห็นเป็นห่วงซะขนาดนั้น ข้าก็เลยส่งไปให้ทำงาน จนกว่าจะหายห่วงน่ะสิ”ฮาเดสยังคงกล่าวแบบไม่สนใจ
“ท่านวางแผนอะไรอยู่กันแน่”ชายคนเดิมยังคงเอ่ยถาม ทั้งๆที่ตาจ้องมองหน้าจอขนาด 99นิ้ว แบบ LCD ที่ตั้งอยู่ข้างที่นั่งของฝั่งตรงข้าม
“ก็ไม่ได้วางแผนอะไรมากมาย เมื่อยมทูตหวาดกลัวว่าความลับจะแตก ข้าก็ให้นางทำในสิ่งที่นางหวาดกลัว แต่สิ่งที่ข้าสนใจจริงๆก็คือ ข่าวของมนุษย์ที่รอดจากร่างอันเดธชั้นต่ำได้ ทั้งๆที่ไม่มีมนุษย์คนใดทำได้”ฮาเดสกล่าวจบก็วางจอยลงแล้วหันมองไปยังประตูทางเข้าโถง ซึ่งทั้ง 2 ฝั่งข้างทางเข้าเต็มไปด้วยเหล่าคนงานที่เขาจ้างมาทำงานเอง
“แต่ว่าสิ่งนั้นไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้นี่ท่าน”ชายหนุ่มยังกล่าวค้านเช่นเดิม ทำให้ฮาเดสหันมามองด้วยสายตาเซ็งๆ
“คิดผิดที่นำนายมาเป็นลูกน้องมือขวาหรือเปล่าเนี่ย คนสนิทบ้าอะไร ซักกันยังกับฝ่ายค้าน เออๆ เอาง่ายๆแล้วอย่าถามอีก แม้จะเป็นอย่างที่เจ้าว่า จะเป็นไปไม่ได้ แต่มนุษย์ที่ถูกความโกรธเข้าครอบงำจนตายไปทั้งแบบนั้น เมื่อตายไปแล้ว ความโกรธก็จะเปลี่ยนเป็นความแค้น ที่จะทำให้มัวเมาจนไร้ซึ่งสติที่จะควบคุมตัวเอง แต่เจ้ามนุษย์คนที่ข้าปล่อยไป กลับมีสติทั้งๆที่ไม่มีใครทำได้ แล้วข้าก็มั่นใจ ว่าเจ้านั้นทำตามสิ่งที่ข้าบอกเล่นๆแน่”ฮาเดสอธิบายอย่างหัวเสีย
“ที่ท่านบอกว่า ให้โกรธแล้ว ค่อยๆตายไปงั้นเหรอครับ”ชายหนุ่มยังคงถามอีก ทำให้ฮาเดสลุกขึ้นจากบัลลังก์ เพียงแค่การลุกขึ้นก็ทำให้ปราสาททั้งหลังสั่นสะเทือนกับอารมณ์โกรธของชายคนนี้ได้แล้ว
“เออ นั่นล่ะโว้ย แล้วอีกอย่าง การที่ข้าให้ยมทูตนั้นไป ก็เพื่อให้ช่วยติดตามส่งข่าว เพราะข้าคาดไม่ผิด เฮร่าต้องส่งคนมาเก็บงานที่ผิดพลาดแน่ๆ แค่นี้พอใจใช่มั้ย เจ้าทานาทอส”ฮาเดสว่าอย่างเหลืออด แต่ชายที่ถูกตะคอกกลับไม่มีความเปลี่ยนแปลงที่ใบหน้าเลย เขาเพียงจ้องมองนิ่งๆเท่านั้น
บรรยากาศความเงียบ ทำให้ทั้งห้องโถงเงียบเสียงไปจนได้ยินแต่เพียงเสียงร้องโหยหวนของดวงวิญญาณที่ถูกทรมานในโลกด้านหลัง
“เกมท่านโอเวอร์แล้วน่ะ”ทานาทอสกล่าวเสียงเรียบ ทำให้ฮาเดสหันขวับไปมองที่หน้าจอ ซึ่งตัวละครของเขากำลังโดนอันเดธชั้นต่ำสำหรับเขากิน
“อ้ากกกก วันนี้วันหยุด พวกแกไปเที่ยวพักร้อนได้ ข้าจะเล่นให้มันจบแบบ 100%”ฮาเดสหันมาตะคอกสั่งลูกน้องจบก็นั่งลงเล่นเกมแบบเอาเป็นเอาตาย ทิ้งให้ลูกน้องนับร้อยอึ้งพูดอะไรไม่ออก
“แล้วงานของนรกล่ะท่าน”ชายสูงวัยคนหนึ่งเอ่ยถาม ถ้าไล่พวกตนออกไปหลายวัน ในนรกที่ไร้ผู้สืบสวนความผิดก็เดินงานไม่ได้กันพอดี
“ก็ส่งระบบ นรกแบบ ‘วันสต็อบเซอร์วิซ’ มาซิฟะ เสียเงินพานรกเข้าระบบพัฒนาสมาพันธ์นรกนานาชาติไปทำหอกอะไรล่ะ ถ้าไม่เอาระบบที่ร่วมกันพัฒนาจากนรกทั้งหลายมาใช้ ขนาดที่สวรรค์เจ้าซูสมันยังใช้ระบบของสมาคมสวรรค์น่าอยู่ของมันเลย”ฮาเดสกล่าวจบ ก็สะบัดหน้าไปเล่นเกมต่อ ทิ้งให้พวกลูกน้องอึ้งทึ้งพูดอะไรไม่ออก
“อ้อ ก่อนออกไป ติดป้ายไว้ว่า ข้าลาพักร้อนด้วยนะ”ว่าจบ ฮาเดสก็สะบัดพลัง จนทำให้เกิดกำแพงกั้น ที่กั้นตนกับพวกลูกน้องเอาไว้ ซึ่งเหล่าลูกน้องพูดอะไรไม่ออกเหมือนเดิม
“เขาใช้กันมาตั้งนาน ทำไมท่านฮาเดสเพิ่งมาใช้วะ”เหล่าลูกน้องหันมาบ่น จากนั้นก็สะบัดพลังทำให้ชุดที่ตนใส่อยู่ กลายเป็นชุดแบบที่ใช้เที่ยวในหน้าร้อนกัน
“งั้นไปหาเที่ยวน้ำตกที่สวรรค์กันดีกว่าพวกเรา เห็นเขาว่ากันว่านางฟ้าที่นั่นบริการเยี่ยม เซอร์วิสสุดยอด”หลังจากตกลงหาที่พักร้อนกันได้แล้ว เหล่าคณะผู้ตรวจสอบความผิดของนรกก็พาเดินผ่านประตูแห่งความตาย ไปท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆที่พวกตนถือโบรชัวร์ท่องเที่ยวเอาไว้
“แล้วพอจะรู้หรือเปล่าครับ ว่าใครเป็นคนวางแผนจับคุณไปขังไว้น่ะ”เฟตที่เดินตามเทียร่าไม่ทัน หัมมาปลดผนึกอสูรของตนออกมาคุยฆ่าเวลา โดยเรื่องที่คุยนั้น เป็นเรื่องที่เฟตสงสัยทั้งสิ้น
“ก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แต่ที่แน่ๆเลย ต้องมีเทพองค์ใดเป็นตัวตั้งตัวตีแน่ๆ เพราะไม่อย่างงั้น จาเนียคงไม่ถูกจับภายในแดนเทพหรอกค่ะ”เอลฟ์สาวตอบด้วยความมั่นใจ
เฟตและจาเนียคุยกันไปตลอดทางที่มุ่งหน้าเข้าสู่เมืองเริ่มต้น จนกระทั่งมาหยุดที่เนินสูงแห่งหนึ่ง ที่สามารถมองเห็นประตูเข้าเมืองเริ่มต้นได้ทั่วถึง ส่วนคนที่ทำให้เขาหยุดนั้นก็คือ หญิงสาวผมทองที่นั่งหน้าบึ้งอยู่
“มารอเหรอครับ”แม้ปากจะว่าอย่างนั้น แต่เฟตก็เข้าใจได้ไม่ยากเมื่อเธอโยนผ้าคลุมตัวใหญ่มาให้ ซึ่งผ้าคลุมนี้คลุมได้ตั้งแต่หัวยันเท้า จนดูเหมือนกับนักบวช
“ฉันว่า นายควรจะคลุมเจ้านี่ไว้ ตลอดเส้นทางมาไม่ได้สังเกตเลยเหรอ ว่ามีแต่คนจ้องมองแต่นาย”เทียร่าบอกเสียบเรียบ
“อ้าว จ้องผมเหรอ ผมนึกว่าจ้องจาเนียซะอีก เพราะเธอสวยใสเป็นประกายซะขนาดนี้ นี่ยังไม่รวมถึงตอนที่แสงแดดส่องกระทบ.........”เฟตกล่าวชมออกมาดื้อๆ ทำให้เอลฟ์สาวสะดุ้งเล็กน้อย แต่สักพักก็มองค้อนไปยังเจ้านายตัวเอง ที่ยังคงคุยชมตนไม่หยุด
“พอแล้ว! จะส่งอสูรตัวเองเข้าประกวดนางงามหรือไง แนะนำตัวซะละเอียดเลย”เทียร่ารีบเบรก หลังเห็นว่าเฟตตอบซะยาว หลังจากถามแค่ไม่กี่คำ
เฟตที่โดนเบรกหุบปากทันที เขาเห็นหญิงสาวตรงหน้าเครียดจึงหาพูดอะไรเรื่อยเปื่อย แต่เขารู้สึกว่าเขาจะทำให้เธอเครียดกว่าเดิม เมื่อเห็นเธอใช้มือนวดขมับเบาๆ เป็นเชิงรับไม่ได้กับผู้ชายคนนี้
“เอาเถอะๆ งั้นจะเข้าเรื่องล่ะนะ เมื่อนายเข้าไปในเมือง จง คลุมผ้าเอาไว้ตลอด อย่าเผลอถอดออกมาจากหัว เด็ดขาด”เทียร่าย้ำให้ฟังช้าๆชัดๆ แต่เฟตกลับเอียงหน้ามองอย่างไม่เข้าใจ
“ก็เพราะนายมีหลักฐานว่าเป็นเผ่ามารน่ะสิ ถ้านายเข้าไปเมืองด้วยสภาพหัวขาวแบบนี้ ผู้เล่นในเมืองได้รุมยำนายแน่ๆ”เทียร่าอธิบายเสียงเครียด แต่เสียงต่อมากลับทำให้เธออึ้ง
“สหายของท่านหึงอะไรเหรอคะเจ้านาย ทำไมถึงอารมณ์เสียแบบนั้น”จาเนียหันมาถามเฟตหน้าตาเฉย ทำให้เฟตหัวเราะแห้งๆแล้วเอื้อมมือไปขยี้หัวเอลฟ์สาวเบาๆแล้วดึงเข้ามาประชิดตัวไว้ เมื่อรู้สึกถึงการมุ่งสังหารของหญิงสาวตรงหน้า ที่โกรธเมื่อหาว่าตนหึงใครบางคน
“นี่เธอไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยสินะ เอลฟ์สาว”เทียร่าแค่นเสียงกล่าว ส่วนเอลฟ์สาวก็ทำหน้าตาไม่เข้าใจ
“ก็ฟังอยู่นะคะ แต่เรื่องที่ท่านพูด ไม่เห็นจะต้องมาอารมณ์เสียใส่เจ้านายเราเลย เพราะมันไม่ใช่ความผิดของเจ้านายเรา ที่เส้นผมดันเป็นสีขาวแบบเผ่ามาร”เอลฟ์สาวกล่าวเสียงเรียบอีกครั้ง ทำให้เฟตต้องขยี้หัวเธอเบาๆอีกครั้งแล้วจับจ้องปฏิกิริยาของเทียร่า ถ้าเป็นเธอในยามปกติคงจะพุ่งตัวเข้ามาโจมตีหวังสังหารแล้วแน่ๆ แต่สงสัยตอนนี้เธอจะไม่ปกติ เพราะเห็นยืนอึ้งกับคำพูดของเอลฟ์ตัวเองอยู่เลย
“อืม เธอพูดก็ถูก สงสัยเราจะโกรธในเรื่องไม่เป็นเรื่องล่ะมั้ง”ว่าจบเทียร่าก็เดินนำไปยังทางเข้าเมือง ที่เห็นอยู่ไกลๆ เฟตกับจาเนียจึงเดินตามไปอย่างเงียบๆ จนกระทั่ง
“เฮ้ย ดูนั่นสิ ผู้เล่นเผ่าเอลฟ์แมร้งโครตสวยเลย”เสียงนินทาที่ดังเหมือนกับการโฆษณา ทำให้เฟตกับเอลฟ์สาวหันไปมองที่ทางเข้าเมือง ที่มีชายหนุ่มหลายสิบคนนั่งอยู่ที่เก้าอี้ม้านั่งยาว
“แต่แปลกวะ ทำไมถึงมีคนเล่นเผ่าเอลฟ์ได้วะ ทั้งๆที่เผ่านี้ผ่านภารกิจรับเข้าเผ่าพันธุ์ยากโคตรเลย”ชายที่นั่งอยู่ข้างๆตั้งข้อสังเกต
“เฮ้ย มันก็ไม่ได้ยากอะไรขนาดนั้นหรอกถ้าตั้งใจจะทำกันจริงๆ แต่ผู้เล่นหนุ่มๆ ส่วนใหญ่ไม่อยากที่จะทำกันเอง สงสัยจะเป็นเพราะเผ่าพันที่อ่อนแอแน่ๆเลยว่ะ ทำให้ไม่มีใครคนไหนอยากจะเล่น”
“แต่ว่านะ เธอคนนี้สวยจริงๆว่ะ ที่เขาว่าเผ่าเอลฟ์เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีความสวยเป็นงามเป็นเลิศ คงจะไม่เกินจริงแน่ๆแล้วว่ะ”
“ขนาดนั้นเลยเหรอครับ”เฟตที่เนียนไปนั่งร่วมที่เก้าอี้ยาวเมื่อไหร่ไม่รู้เนียนถามตามน้ำไปด้วย
“เออ จริงๆสิวะไอ้น้อง เพราะผู้หญิงหรือผู้ชายที่เข้าเผ้าเอลฟ์ได้ ส่วนใหญ่ระบบจะปรับใบหน้าให้ดูดีขึ้นได้อีก 30% อืม สงสัยเธอคนนี้จะเป็นหนึ่งในนั้นที่ใช่ความสามารถนี้หรือเปล่านะ เฮ้ย แกเป็นใครวะ”เหมือนจะพึ่งรู้สึกตัว เมื่อผู้เล่นกลุ่มนี้สะดุ้งกระโดดกันไปคนล่ะทาง โดยมีเฟตนั่งอยู่ที่ใจกลางม้านั่งคนเดียว
“อ้อ ผมไม่ใช่คนที่น่าสงสัยหรอกครับ”แม้ปากจะพูดอย่างนั้น แต่คนที่คลุมผ้าทั้งตัวก็ชวนให้น่าสงสัยอยู่ดี
“หุบปาก แกเข้ามาประชิดตัวได้ยังไง แกเป็นผู้เล่นอาชีพโจรเหรอ”เป็นคำถามที่ฟังดูดี ถ้าเฟตเป็นผู้เล่นที่เล่นนานแล้วล่ะก็ คงจะทราบว่า อาชีพแต่ละอาชีมีข้อดีต่างกันยังไง แต่เมื่อเขาเป็นผู้เล่นหน้าใหม่ จึงทำได้เพียงหัวเราะแหะๆ แล้วหุบปากไม่ตอบตามสเต็บ
แต่การไม่ตอบของเฟต ดูเหมือนจะไปกระตุ้นอารมณ์เสียๆของเหล่าผู้เล่นชายกลุ่มนี้ได้ดีที่สุด เมื่อพวกเขาโกรธจนคิ้วกระตุก ที่ถูกเมินในสิ่งที่ถาม
“ไม่เป็นไรๆ ในเมื่อแกไม่ตอบ ก็แสดงว่าแกเป็นโจรที่มีหมายจับในสมาคมนักล่าค่าหัวกับสมาคมอัศวินแน่ๆ เตรียมใจถูกจับไปขึ้นเงินรางวัลเสียเถอะ”ว่าจบกลุ่มผู้เล่นกลุ่มนี้ก็ชักดาบเตรียมจะเข้าจับกุม แต่การปรากฏตัวของหญิงสาวคนหนึ่งทำให้ผู้เล่นที่เป็นหัวหน้ากลุ่มๆนี้ต้องรีบเก็บดาบเข้าที่เดิมโดยไว
“นี่นายไปหาเรื่องพวกผู้เล่นเกรียนๆไว้หรือไง”เทียร่าที่ปรากฏตัวข้างๆเฟตเอ่ยถามเสียงเย็นชา หลังจากเธอหันมามองไม่เห็นพวกเฟตที่คาดว่าจะตามเธอเข้าเมืองผู้เล่นเริ่มต้นไป ก็เลยย้อนกลับมาดู แล้วก็พบว่ากำลังถูกผู้เล่นเกรียนแตกรุมล้อมอยู่
“เอ่อ ก็ไม่ได้จะหาเรื่องหรอกครับ ผมแค่ถามเขาเอง ว่าผู้เล่นเผ่าเอลฟ์เป็นยังไง”เฟตหันมาตอบเสียงอ่อย ทำไมเขาถึงโดนดุอยู่คนเดียวตลอดเลย
“เฮ้ย พวกแกเก็บอาวุธสิวะ ไม่รู้จักเธอคนนี้หรือไง”หัวหน้ากลุ่มผู้เล่นเกรียนแตกหันไปตะคอกใส่ลูกน้อง ที่ยังส่ายอาวุธเข้าหาหญิงสาวผมทองอยู่
คำพูดของผู้เป็นหัวหน้าทำให้ลูกน้องสงสัยกันหมด โดยเฟตเองก็เป็นหนึ่งในนั้น โดยชายหนุ่มแอบไปฟังใกล้ๆเพราะอยากจะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ไม่ใช่เทียร่าเหรอ
“เธอเป็นหัวหน้าอัศวินหน่วยย่อย แห่งกิลด์ 4 เทพีพิทักษ์ เขาว่ากันว่า เมื่อเธอเข้าเล่นใหม่ๆ เธอมีฝีมือการใช้กระบี่แทงตรงที่ว่องไวมาก จนใครหลายๆคนก็ชมว่าเป็นอัจฉริยะด้านการใช้อาวุธกระบี่ของตะวันตก”เมื่อหัวหน้ากลุ่มกระซิบจบก็หันมามองหญิงสาวผมทองที่ยืนกอดอกหน้าบึ้งคนเดียว หลังจากถูกนินทาระยะเผาคน แถมคนของกลุ่มตัวเองยังไปรวมหัวกับกลุ่มของคนอื่นนินทาตัวเองอีก
“อืม มิน่าล่ะ เก่งขนาดนี้นี่เอง”เฟตกอดอกท่าเดียวกับเทียร่า เมื่อได้ยินคำนินทาเผาคน แต่กลุ่มผู้เล่นเกรียนแตกกลับกระจายตัวออกหนีห่างจากชายคนนี้ เพราะคนที่เข้ามาประชิดที่ด้านหลังได้ง่ายๆ ต้องเป็นบุคคลที่เก่งมากแน่ๆ
“แหะๆ ผมไม่ใช่คนที่น่าสงสัยหรอก”เดจาวูอีกครั้ง
ความคิดเห็น