Proxy War Online (สงครามแห่งอำนาจ)

ลำดับตอนที่ #36 : ตอนที่ 36 หมดเวลาพักผ่อนแล้วซินะ

“ลืมไปเลยแฮะ ว่าคุณแฟร์ดูอยู่”ชายหนุ่มพึมพำแล้วหันมามองผู้เล่นสาวที่รู้สึกเหมือนตนเองเป็นเพียงส่วนเกิน

“งั้น เดี๋ยวพักกันก่อนนะครับ แดดแบบนี้ไม่ควรออกไปข้างนอก เดี๋ยวผิวเสีย”เฟตกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นยืน ต่างกับอสูรทั้ง 3 ที่เอียงคอมอง

“นายหน้าแดง เขินเหรอ”อนาตาเซียจี้ใจดำจนชายหนุ่มต้องรีบเดินออกจากห้องไป

สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ใจเขาเต้นรัว เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่เขาเจอคำพูดที่จริงใจขนาดนี้ มันเหมือนกับ มีอะไรบางอย่างมาเติมเต็มจิตใจส่วนที่หายไป

เมื่อเดินออกมาจากห้องโถงรับแขก ชายหนุ่มก็หันไปมองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าตนไม่มีอะไรทำนอกจากการทำใจก็เลยเลือกที่ จะเดินสำรวจภายในคฤหาสน์ ซึ่งเขาก็ไม่ลืมที่จะสำรวจระบบไปด้วย หลังจากสำรวจสถานที่ได้สักพัก เฟตก็พบว่าคฤหาสน์ที่เมร่ามอบให้เขานั้นอยู่ภายในโซนมุมทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เดินออกทางด้านหลังคฤหาสน์ก็จะเป็นชายหาดที่มีอาณาเขตติดป่าพอดี ถ้าเดินออกจากหน้าก็จะพบกับพวกร้านขายของ บ้านพักต่างๆ รวมไปถึงโรงแรม

หลังเดินสำรวจจนทั่ว เฟตก็กลับเข้าบ้านอีกครั้ง โดยจ้องมองค่าสถานะพลังของตัวเองไม่วางตา

ข้อมูลส่วนตัวของผู้เล่น

ชื่อผู้เล่น : เฟต                                 เลเวล : 34

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์                                                   อาชีพ: Gunslinger

ค่าความดี (เครดิต): +20

พลังเลือด : 5600 หน่วย   (s)              ค่าพลังงานพิเศษ: 2400 หน่วย EP (Energy Point)

Special : มีผลต่อเผ่าพันธุ์

ค่าประสบการณ์ : 47%

                                          ทักษะติดตัวของสายอาชีพ

ทักษะสายตากว้างไกล (D) สามารถพัฒนาได้ค่ะ

สายตาของผู้เล่นสามารถมองได้ไกลขึ้นกว่าปกติ 3 ขั้นในกรณีส่องกลอ้องส่องทางไกลค่ะ

ทักษะพรางตัว (E) สามารถพัฒนาได้ค่ะ (Sniper)

ผู้เล่นสามารถพรางตัวไปกับพื้นที่ต่างๆได้ โดยไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์พรางตัว โอกาสถูกพบเจออยู่ที่ 70% ค่ะ

ทักษะเปลี่ยนกระสุนไว (D) สามารถพัฒนาได้ค่ะ

ผู้เล่นสามารถเปลี่ยนกระสุนอาวุธได้เร็วขึ้นกว่าปกติ

ทักษะเพิ่มสมรรถนะร่างกายค่ะ (D) สามารถพัฒนาได้ค่ะ

                 ร่างกายของผู้เล่นมีกำลังมากขึ้นกว่าปกติ ในกรณีที่ถืออาวุธเฉพาะตัวค่ะ

ทักษะเรียกใช้เฉพาะอาชีพ

                 ผู้เล่นสามารถใช้พลังสร้างอาวุธได้ค่ะ แต่อาวุธนั้นๆ ผู้เล่นต้องเข้าใจหลักการทำงานทั้งหมดของมันก่อนถึงจะเรียกออกมาใช้ได้ (SP)

Special: ค่าพลังจำเป็นต่อการสร้างอาวุธ ในกรณีที่สร้างอาวุธที่มีขนาดใหญ่เกินกว่าจะสร้างได้ ทักษะที่ปรากฏอาจไม่ตรงตามความต้องการ กรุณาอ่านคู่มือก่อนใช้พลัง

                 ผู้เล่นสามารถเรียกอาวุธที่เคยสร้างไว้แล้วออกมาได้ โดยใช้พลังเฉพาะตัวในการเรียกใช้ค่ะ

     ทั้งนี้ การเรียกออกมาได้จำเป็นที่จะต้องใช้รูปธรรมที่สำคัญในการคงรูปค่ะ ถ้านามธรรมมีร่างแต่ไร้รูปธรรม สิ่งของนั้นๆจะกลวงกลางค่ะ

                                                    สถานะและทักษะพิเศษค่ะ

ผู้เล่นมีฉายาจ้าวมังกรแห่งความมืด (s)

Special : ทักษะแฝงยังไม่เคยทำงานค่ะ จึงยังไม่รู้ว่าผู้เล่นได้รับทักษะอะไรเป็นของแถม กรุณารีบเกิดเรื่องนะคะ

ผู้เล่นมีฉายาจอมราชันย์แห่งจิ้งจอก (s)

Special : ทักษะแฝงยังไม่เคยปรากฏค่ะ จึงยังไม่รู้ว่าผู้เล่นได้รับทักษะอะไรเป็นของแถม กรุณาค้นหาสถานการณ์ที่ใช่ด้วยนะคะ

ความสามารถในการบิน ได้รับการเรียนรู้จากเอลฟ์วัลคิวรี (S^s) (สุ่มได้ของดี)

Special : ผู้เล่นสามารถบินได้ ในกรณีที่มีปีกค่ะ

“เฮ้ย ตกลงว่า ตรูจะเข้าใจมั้ยเนี่ย ”เฟตถอนหายใจอีกครั้ง ระบบนี่มันบอกแบบแปลกๆแหะ หรือเขาจะแก่เกินไปสำหรับการเล่นเกมแล้ว

ชายหนุ่มบ่นงึมงำขณะเดินไปพิงรูปปั้นของตนเอง ที่กำลังทำท่าทำทางถือปืนกลหนักใบหน้าจริงจัง หลังจากรู้ตัวว่าทำความเข้าใจกับสิ่งที่ระบบบอกไม่ได้ ชายหนุ่มเลยหันไปมองข้อความของระบบอื่นๆ เพื่อฆ่าเวลา หลังจากกวาดตาอ่านไปทั่วจนมาสะดุดกับข้อความหน้าต่างของระบบหนึ่ง

‘ภารกิจที่ได้รับ’นั่นคือชื่อที่เฟตสะดุด ชายหนุ่มจึงเปิดขึ้นอ่านแล้วเขาก็ต้องสะดุดขาตัวเองเมื่อพบว่าภารกิจของตัวเองมีอยู่มากพอสมควร แถมยังเป็นการรายงานที่ละเอียดมากด้วย

              ชื่อภารกิจ                    ความสำเร็จ                             ผลของภารกิจ ,รางวัล

ปลดปล่อยเผ่าเอลฟ์                  ผ่าน                                         หมู่บ้านเอลฟ์ ปล.ไม่รับ

สร้างความสมานฉัน                     ผ่าน                                         ดาร์กเอลฟ์อยู่คู่กับฮาร์ฟเอลฟ์ได้

ปลดปล่อยอสูรผู้ถูกคุมขัง                        ผ่าน                                         วัลคิวรี่ผู้สาบสูญ        

ปราบมังกรต้องสาป                     ผ่าน                                         จิ๊กตัวมังกรมาเป็นอสูร

ล้มอัศวินแห่งความมืด                  ผ่าน                                         ต่อชีวิต (ฮาเดสมอบให้)

หลังเห็นว่ามันเยอะมาก ชายหนุ่มก็เลยอ่านข้ามๆ จนมาเห็นภารกิจที่ไม่ผ่าน เขาเลยจี้ตามองด้วยความสนใจ

                 ชื่อภารกิจ                    ความสำเร็จ                             ผลของภารกิจ ,รางวัล

1.เทพีจีอา                                     5% (s)                          ???

2.กลับมามีชีวิตอีกครั้ง                 0% (s)                          ???

Special 1: ไปทวีปใต้ ภารกิจจะเริ่มเดิน

Special 2: มุ่งสู่เกาะแห่งความตาย

‘ให้ผู้เล่นตามหาเหรียญแห่งความตายที่เกาะแห่งความตายค่ะ’นั่นคือข้อความเดียวที่มีอยู่หลังจากเฟตจิ้มนิ้วไปที่ภารกิจที่ 2 ซึ่งชายหนุ่มถึงกับสงสัยว่าภารกิจจริงๆมันจะง่ายขนาดนี้เลยเหรอ

“ภารกิจอะไรฟะ ถ้าความตาย แล้วกลับมามีชีวิต ก็มีแต่พวกไรน่ากับอนาตาเซียนี่หว่า”ชายหนุ่มพึมพำ ซึ่งเขาก็พบว่า ผู้ที่มอบภารกิจให้นั่นคือ จ้าวแห่งนรก ฮาเดส

เมื่อเห็นว่าเป็นของใคร เฟตถึงกับหน้าเบ้ ภารกิจของไอ้หมอนี่ จะหลอกให้เขาไปเจอกับตัวอะไรอีกฟะเนี่ย แต่ก็เอาเถอะ ถ้าเกี่ยวกับ 2 อสูรวิญญาณนั่น เขาก็ควรลองทำดู แม้จะเสี่ยงต่อเอกราชตัวเองมากก็ตาม

“ทำอะไรอยู่คะ”เสียงทักทายดังขึ้นที่ด้านหลัง เฟตที่ได้ยินเสียงเดินมาตั้งแต่แรกก็เลยตอบโดยไม่หันไปมอง

“ผมลองดูภารกิจต่างๆน่ะครับ”ว่าจบเขาก็เห็นแฟร์เดินมาหยุดที่ด้านหน้าตนเอง ชายหนุ่มจึงหยุดการค้นหาข้อมูลแล้วหันมาจ้องหน้าเธอแทน

“แล้วภารกิจอะไรคะที่พี่เฟตจะไปทำเหรอคะ”

“ภารกิจตามหาเหรียญแห่งความตายครับ”ชายหนุ่มตอบพร้อมกับเหล่ไปข้างหลัง เมื่อเห็นว่าอสูรของตนเองเดินตามหญิงสาวผู้นี้ออกมาด้วย หลังออกมาจนครบ พวกเธอก็ล้อมเขาไว้ เหมือนไม่ต้องการให้หนี ชายหนุ่มจึงยิ้มแห้งๆให้

“ภารกิจที่เกาะแห่งความตายหรือเปล่าคะ”แฟร์ถามต่ออย่างรวดเร็ว เธอเคยได้ยินภารกิจนี้มาหลายครั้งแล้ว จึงอยากจะรู้ว่าผู้เล่นหน้าใหม่อย่างเฟตจะไปทำอะไรที่นั่น

“ใช่ครับ เขาบอกผมไว้แค่นั้น” เฟตถามเมื่อเห็นหน้าตาของหญิงสาวตรงหน้า “ทำไมเหรอครับ” ต่างกับบรรดาอสูรที่ลองพิงรูปปั้นแบบที่เจ้านายพวกเธอทำ

“ผู้เล่นที่เคยไปเกาะๆนั้นต่างตายหมดเลยคะ”แฟร์กล่าวขณะเอาข่าวที่เคยดังในช่วงๆหนึ่งให้เฟตอ่าน ซึ่งเป็นข่าวว่ามีผู้เล่นไปล่าเหรียญทองที่เกาะแห่งความตาย แต่ผู้เล่นเหล่านั้นกลับตายหมดโดยยังไม่รู้ตัวเลยว่าทำไม

“เกาะนั้นอันตรายมากเหรอครับ”ชายหนุ่มย้อนถามกลับ เขาเริ่มรู้สึกว่าเจ้าฮาเดสอะไรนั่นเล่นไม่ซื่อเสียแล้ว แอบมอบภารกิจให้ แต่เสือกไม่บอกว่าจะเจออะไร นี่ถ้าไม่มีคนรู้เขาคงโง่เดินเข้าไปหาความตาย 

แต่เอาเข้าจริงๆ เฟตกลับแปลกใจที่ผู้เล่นไปล่าเหรียญแห่งความตายเยอะมากถึงขนาดนั้น ถ้านับข่าวดูก็จะพบว่ามีหลายร้อยพันถึงหมื่นเลย ชายหนุ่มเลยเดาว่าพวกผู้เล่นเหล่านี้คงโลภกับคำว่าเหรียญแห่งความตายแน่เลย

“อันตรายมากค่ะ ถ้าตามตำนานจริงๆเขาบอกไว้ว่าที่เกาะแห่งความตายมีอสูรที่น่ากลัวอยู่คะ ซึ่งชื่อของนางก็คือชื่อเมดูซ่า หญิงต้องสาปนั่นเอง”แฟร์ตอบ แล้วเอาข่าวอีกข่าวให้ชายหนุ่มอ่าน ซึ่งเป็นข่าวว่ามีผู้เล่นค้นพบรูปปั้นหินบริเวณเกาะแห่งความตายเป็นจำนวนมาก โดยส่วนใหญ่เป็นรูปปั้นของมนุษย์ทั้งสิ้น ส่วนน้อยจะเป็นพวกอสูรแบบแปลกๆที่เฟตไม่เคยเห็น

“มนุษย์พวกนั้นไปทำไมเหรอครับ”เฟตถามอย่างแปลกใจเมื่อเห็นรูปปั้นมนุษย์ที่อยู่ในภาพข่าวเป็นจำนวนมาก ซึ่งทุกรูปเป็นผู้ชายทั้งหมด

“เขาบอกกันว่าพวกมนุษย์เหล่านั้นอยากพบสตรีที่เคยเล่าลือว่าสวยงามที่สุดในแดนดินค่ะ ก็เลยไปที่เกาะๆนั้น                                                                                    เพื่อที่จะชมความงาม”แฟร์ตอบขณะทำหน้าอึดอัดใจ เมื่อเห็น 3 อสูรสาวเหล่มองเธอ นี่ถ้าเธออ่านความคิดได้ คงจะรู้ว่าพวกอสูรกำลังสงสัยว่า นี่จะเข้าฮาเร็มด้วยเหรอ

ดูเหมือนเฟตจะเข้าใจไปกันคนละความหมาย ถึงถามออกมา “ไปกินข้าวมั้ยครับ” สิ้นคำถาม ชายหนุ่มก็เหล่ไปมองข้างหลัง เมื่อเห็นว่า 3 อสูรหันไปมองหน้ากัน พร้อมกับส่งสายตาประมาณว่า เหมาให้หมดร้านเลยนะ

“ก็ดีเหมือนกัน”อนาตาเซียกล่าวออกมาก่อนใคร แล้วเดินเข้าหาชายหนุ่มพร้อมกับดึงมือเฟตให้ลองแตะที่หน้าท้องที่เธอเลิกเสื้อให้ดู ซึ่งชายหนุ่มก็พบว่ามันกำลังร้องอยู่เบาๆ

“เหอๆ ถ้าช้ามีหวังเขมือบผมแน่”เฟตกล่าวพร้อมกับใบหน้าที่แดงฉาก แม้เขาจะดูใจกล้าขนาดไหน ก็ย่อมมีมุมอ่อนแออยู่บ้าง ซึ่งการถูกคนที่เอ็นดูเข้าหา มันก็เป็นเรื่องที่ค่อนข้างแปลกสำหรับจิตใจของเขา

“ว้าว ภารกิจของฉันเหรอ” อนาตาเซียอุทานอย่างดีใจเมื่อได้ยินว่าเฟตมีภารกิจที่เกี่ยวกับพวกเธอ โดยตอนนี้พวกเขากำลังเดินทางเพื่อไปหากินข้าวที่ร้านอาหาร

“น่าจะใช่นะครับ เพราะไม่มีภารกิจอะไรที่เกี่ยวกับผมเลย”ชายหนุ่มตอบ เท่าที่เขาคิดดูบุคคลที่ดูจะเข้าเค้าที่สุด น่าจะเป็นไรน่ากับอนาตาเซีย ที่ร่างจริงหายไปแล้ว

“มีอะไรหรือเปล่าครับ”เฟตหันไปถามแฟร์ที่ถูกเขาหิ้วติดตัวมาด้วย ใบหน้าของหญิงสาวเต็มไปด้วยความลังเลใจ และกังวลใจที่จะบอก

“แฟร์ไม่รู้นะคะ ว่าจะจริงหรือเปล่า แต่ตำนานที่ได้ยินมา เขาเล่าลือว่าใครก็ตามที่จ้องตาของเมดูซ่า คนๆนั้นจะเป็นหินทันทีคะ ซึ่งนี่เป็นคำสาบที่เทพีอาธีน่าสาบเธอไว้”แฟร์ตอบด้วยความลำบากใจ เธอรู้ว่าเฟตมีความรู้สึกดีๆต่อเทพีอาธีน่า จึงกลัวว่าการบอกความจริงในข้อนี้ออกไป จะเป็นการทำลายภาพพจน์ดีๆของเทพสาว

“แหม ดีจังแหะ แค่จ้องตาก็กลายเป็นหินแล้ว”ชายหนุ่มอุทานไปกันคะลนเรื่อง ทำให้หญิงสาวผู้คิดว่าเขาจะโกรธเคืองมองด้วยความฉงน เฟตเข้าใจถึงความสงสัย จึงตอบตามสิ่งที่คิดไปว่า “ความเชื่อของผม คำว่าตำนาน เป็นสิ่งที่ถูกบันทึกด้วยน้ำมือมนุษย์ครับ สิ่งที่เกิดขึ้นจริงอาจไม่ใช่อย่างที่เคยอ่านก็ได้”ตำนานแต่ละพื้นที่มักจะตรงบ้างไม่ตรงบ้างจากคนที่บันทึก แถมเรายังไม่รู้ด้วยว่า น้ำมือมนุษย์ที่ตวัดเขียนจด ใช่การบันทึกตามจริงหรือไม่ ถ้าไม่มีหวังพวกคนรุ่นหลังที่ได้อ่านตามบันทึกหรือจารึกได้หลงผิดไปตามๆกันแน่

“แต่ว่า มันเป็นเรื่องจริงไม่ใช่เหรอคะ”

“ผมเชื่อว่าเกมๆนี้มีสิ่งที่สำคัญกว่าการเล่นเกมครับ สำหรับผม ผมคิดว่าสิ่งนั้นคือความรู้ครับ ตำนานต่างๆที่พวกเราเคยอ่านมา คงจะได้รู้กันจริงๆแล้วว่ามันใช่หรือไม่ ในเกมแห่งนี้”ชายหนุ่มกล่าว เขาคิดอย่างนี้จริงๆ แม้จะไม่เคยอ่านตำนานอะไรเลยก็เถอะ

“แต่น่ากลัวจะตาย”หญิงสาวพึมพำ แต่สักพักก็พบว่าตัวเองถูกจับมือไว้อยู่ จึงหันไปมองตามกำลังฉุด เธอก็พบว่าเป็นเฟตนั่นเอง

“เราเลยร้านมาไกลแล้วครับ”เฟตยิ้มเขินๆให้ ขณะหันไปมองอสูรสาว 3 ตน ที่ยืนอยู่หน้าร้านอาหาร โดยพวกเธอมองมาอย่างสงสัยว่าจะเดินไปกินข้าวที่ไหนกัน หรือจะไปปลูกข้าวกันก่อน

หลังจากเข้ามาในร้านก็เป็นอีกเช่นเดิมคือเฟตคอยบริการอย่างเต็มที่ จนเจ้าของร้านถึงกับเอ่ยปากชวนมาทำงานด้วย เพราะถ้าบริการดีขนาดนี้สาวๆในเมืองมีหวังมาติดแต่ร้านเขาแน่ๆ

เมื่ออาหารมื้อนี้ผ่านไป ชายหนุ่มก็พบว่าเขาหมดสิทธิ์กินของฟรีแล้ว สงสัยพวกสมาคมพ่อค้าจะยึดเครดิตเขา แต่ก็ไม่เป็นไร เขายังมีเงินสำรองอยู่ จึงนำเงินของตัวเองจ่ายค่าอาหารไป แม้มันจะสูงมากจนขนหน้าแข้งล่วงก็ตาม

“ไปไหนกันต่อดีครับ”เฟตหันมาถาม 4 สาวที่ดูจะสนิทกันมากแล้ว นี่ซินะ เพศแม่ เข้าใจยากยิ่งกว่าความตายเสียอีก

“ทะเลค่ะ”จาเนียตอบ เธอปรึกษาสถานที่เที่ยวกับอนาตาเซียและไรน่าไว้นานแล้ว จึงตอบได้ไว ส่วนแฟร์ก็ไร้ที่ไป จึงพยักหน้าเห็นด้วย

เมื่อได้จุดเป้าหมายที่อยากจะไปกัน เฟตก็พาทุกคนกลับมายัง ‘บ้าน’ ที่ตอนแรกพวกสาวๆ พากันงงว่ากลับมาทำไม แต่ไม่นานพวกเธอก็หายสงสัยที่เห็นชายหาดสีขาวบริสุทธิ์ที่ด้านหลังคฤหาสน์

“ว้าว”สาวๆต่างอุทานเมื่อมาถึงชายหาดที่กว้างใหญ่และไม่มีอะไรให้รกตา ไม่เหมือนกับท่าเรือที่ถูกสิ่งก่อสร้างกำบังทัศนียภาพที่สวยงามเช่นนี้

“ไม่เล่นเหรอคะ”ไรน่าหันมาถามเฟตหลังจากสาวๆคนอื่นๆตกลงกันว่าจะลงเล่นน้ำทะเลยามบ่าย

“ไม่ล่ะครับ เชิญตามสบายเลย”ชายหนุ่มยิ้มกล่าวขณะนอนพิงเก้าอี้ชายหาดที่มีจัดตั้งไว้อย่างเสร็จสรรพ บ้านหลังนี้ เป็นบ้านสำหรับพวกมหาเศรษฐีจริงๆ ทุกอย่างเตรียมพร้อมไปหมดเลย

เมื่อเจ้านายว่าเช่นนี้ ไรน่าก็ไม่ขัดใจ จึงวิ่งลงไปเล่นน้ำกับกลุ่มอสูรและ 1 ผู้เล่นอย่างสนุกสนาน

ชายหนุ่มมองสักพักก็เผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ปกติร่างกายมนุษย์ล้วนแต่มีขีดจำกัดทั้งสิ้น ซึ่งเฟตก็ผ่านจุดๆนั้นมาแล้ว นั่นก็คือ การต่อสู้กับราชาสไลม์ ศึกในครั้งนั้นเขาเหนื่อยมาก แต่เพื่อความสนุกของตัวเองจึงสู้ไม่ถอย ตื้อยังกับงู ดื้อยังกับแมลงสาบ

ขณะที่ชายหนุ่มกำลังนอนหลับอยู่ เขาก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างมาสะกิดหู จึงตื่นขึ้นมาเหล่ดูว่าเป็นอะไร ซึ่งเขาก็พบว่าเป็นแฟร์ที่กำลังกดหน้าจอระบบด้วยใบหน้าเคร่งเครียด

“มีอะไรเหรอครับ”เฟตเดินเข้ามาถามแฟร์เมื่อเห็นเธอกำลังนั่งจ้องข้อความของระบบที่พึ่งถูกส่งมา

“ที่เมืองหลักของแฟร์กำลังมีปัญหานิดหน่อยคะ”แฟร์ตอบด้วยใบหน้าเสียดายที่หมดวันเวลาแห่งความสุข การอยู่กับกลุ่มที่ไม่ได้คิดแต่การเล่นเกมมันก็มีความสงบอีกรูปแบบหนึ่ง “มีอสูร ทรีบาคส์ เข้ารุกรานคะ ซึ่งผิดปกติมากๆเลย”หญิงสาวตอบด้วยใบหน้ากังวลใจ

“ทรีบาคส์เหรอ แล้วเขาเรียกให้กลับไปช่วยหรือเปล่าครับ”ชายหนุ่มคาดเดา ถ้าจำไม่ผิด เขาเคยได้ยินว่ากิลด์พวกเธออยู่ที่เมืองเธอเรียมแล้วแฟร์เองก็เป็นหนึ่งในสี่ผู้นำเช่นกัน

“ไม่ถึงกับขอความช่วยเหลือหรอกคะ แต่เมืองนั้นในตอนนี้ไม่มีผู้นำอยู่เลย ผู้นำอีกคนหนึ่งเขาออฟไลน์ไปแล้ว ส่วนรองก็ดันออฟไลน์ไปพร้อมกัน”หญิงสาวตอบ ใครมันจะบ้าเล่นเกมเป็นบ้าเป็นหลัง กิลด์พวกเธอจัดตั้งเพื่อปกป้องผู้หญิง ไม่ใช่กอบโกยเงินในเกม แต่ก็อย่างว่าชะตากรรมหลังจากนี้ในกรณีที่กิลด์ไร้ผู้นำจะเป็นยังไง คนในเมืองและผู้เล่นทั่วไปจะต้องออกมาด่าแม่ในกรณีที่ไร้ผู้นำแน่เลย เพราะกิลด์ของพวกเธอเป็นกิลด์ที่ใหญ่และปกครองเมืองนั้นแล้ว

“ผมไปด้วยได้มั้ยครับ”ชายหนุ่มถาม เขาเคยได้ยินว่าชิออนอยากไป ถ้าลองไปสำรวจดูก่อนก็น่าจะไม่เลวเลยทีเดียว ไหนๆก็ต้องไปเกาะแห่งความตายแล้วด้วยนี่นา

“ก็ได้ค่ะ”แฟร์เห็นสายที่แน่วแน่ของเฟตก็ตอบตกลงไป แม้จะไม่รู้ว่าชายหนุ่มจะไปทำไม แต่ก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่อวดีสำหรับเธอ มั้ง

“แล้วไปด้วยเรือเหรอครับ”ชายหนุ่มถาม ถ้าเขาจำไม่ผิด ในตอนแรกฟ้าใสบอกว่าพวกเธอนั่งเรือมา

“ค่ะ เราใช้บริการเรือของมนุษย์ที่เมืองเธอเรียมค่ะ”แฟร์ตอบขณะอ่านข้อความข่าวที่เกิดขึ้นไปด้วย เธอพบแต่สิ่งผิดปกติ ทรีบาคส์ อสูรแห่งป่าอาถรรพ์มาไกลจนมาโจมตีเมืองที่เธออาศัยได้เช่นไรกัน ปกติพวกมันจะอยู่แต่บริเวณป่าเท่านั้น

หลังจากอ่านข่าวจบ หญิงสาวก็เงยหน้ามามองดู ซึ่งก็พบว่า 3 อสูรของเฟตมานั่งล้อมเธออยู่ โดยมีเจ้านายนั่งอยู่ใจกลางหรือตรงหน้าเธอ

“ว้าย”หญิงสาวอุทาน เพราะไม่นึกว่าตนจะได้รับความสนใจมากขนาดนี้ ไรน่ากับอนาตาเซียฟังด้วยความสนใจ เพราะไม่เคยรู้จักชื่ออสูรตนนี้มาก่อน ส่วนจาเนียนั่นหันไปมองหน้าเจ้านายตัวเองเล็กน้อย

“ท่านเฟตคะ”จาเนียสะกิดเบาๆ เมื่อชายหนุ่มหันมาก็อธิบายให้ฟัง“อสูรทรีบาคส์ ปกติจะอยู่ในร่างดรายแอดส์ค่ะ การที่พวกเธอเข้าโจมตีเมืองมนุษย์อาจเป็นไปได้ว่ามีผู้สั่งการหรือไม่ก็มีคนไปสังหารพรรคพวกของพวกนางค่ะ”

“หมายความว่าพวกเธอแก้แค้นแทนพรรคพวกเหรอครับ”ชายหนุ่มถามกลับ

“คงประมาณนั้นมั้งคะ พวกนางจะไม่กลับพื้นที่ จนกว่าจะสังหารผู้ที่ทำร้ายพรรคพวกของพวกเธอได้”จาเนียตอบด้วยใบหน้าเป็นกังวล เพราะรู้ดีว่าทรีบาคส์นั้นแข็งแกร่งพอสมควร ส่วนแฟร์ก็ทำหน้าเป็นกังวลเช่นกันที่ได้ยินเรื่องแบบนี้ ถ้าพวกเธอไม่ฆ่าอสูรที่บุกเมืองพวกเธออาจสูญเสียเมืองดั่งเช่นที่ราชาสไลม์ทำก็ได้

“ผมไปก่อนนะครับ”เฟตได้ยินคำอธิบายก็รีบเดินเข้าบ้านไปเพื่อจะไปท่าเรือทันที เขาอยากจะสู้ใจจะขาดอยู่แล้ว มันเหมือนกับมีอะไรมาสะกิดให้ลงมือ แต่พวกสาวๆกลับหันไปมองหน้ากัน เมื่อไม่รู้ว่าเฟตจะไปช่วยเมืองนั้นเพื่ออะไรกันแน่ เพื่อภารกิจ หรือเพื่อตัวเอง

“พวกคุณไม่ต้องไปก็ได้นะครับ”เฟตหันมาเบรกสามสาวที่กำลังเดินเข้าบ้านมาพร้อมตน

“ไม่เอาหรอก อย่าลืม ว่านายเป็นของพวกฉันแล้ว จะทิ้งกันไปได้ยังไง”อนาตาเซียกอดอกกล่าวเชิดๆ ส่วนสองอสูรสาวก็พยักหน้าเป็นเชิงว่าถูกตามนั้น

“ก็ได้ครับ แต่ว่าพวกคุณต้องอยู่แต่พื้นที่ที่ปลอดภัยนะครับ”เฟตย้ำเตือนขณะหยิบปืนดีเซิทเข้าใส่ซองปืนที่เสื้อกั๊ก จากนั้นก็เตรียมตัวด้วยการจัดเรียงที่เก็บซองแม็กกาซีนปืนซะใหม่ โดยพยายามจะลดพื้นที่ใช้สอยให้น้อยที่สุด

“ตามแต่สถานการณ์จะพาไป”ไรน่ากล่าวเบาๆขณะหันไปมองจาเนียที่คิดเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มที่ได้ยินคำกล่าว หันขวับไปมองเธอ นี่พวกเธอจะเล่นอะไรกันหรือเปล่าเนี่ย

“ฉันไม่ไปเกะกะหรอกน่า”อนาตาเซียเห็นเฟตทำหน้าอึกอักก็เลยพูดออกมา “ก็ได้ๆ ฉันจะไม่เข้าไปในพื้นที่ที่เสี่ยงอันตรายเด็ดขาด พอใจหรือยังคะคุณเจ้านายที่รัก”หญิงสาวเห็นเฟตมองอย่างไม่ไว้ใจก็เลยลากไปท่าเรือซะเลย ทิ้งให้แฟร์ยืนเอ๋อ ตกลงว่านี่มันเรื่องเดียวกันมั้ยเนี่ย

“ไปเมืองเธอเรียมเหรอครับ”นั่นคือคำถามแรกของพนักงานตั๋วเรือที่กำลังนั่งเช็คยอดเงินของเรืออยู่

“ไม่ว่างเหรอครับ หรือไม่มีเรือ”ชายหนุ่มถาม เมื่อเห็นพนักงานหนุ่มเช็คตารางเวลาใหญ่เลย

“ว่างก็ว่างครับ แต่ว่าช่วงนี้มีอสูร เมอโฟร์ก ออกอาละวาดอยู่นะครับ”พนักงานเงยหน้าขึ้นมาตอบชายชุดสูทตรงหน้า ที่มีอุปกรณ์พร้อมรบอย่างครบครัน ไอ้นี่จะขึ้นเรือหรือบุกเรือโจรสลัดกันแน่ฟะ

“เป็นอสูรทะเลคล้ายเงือกคะ แต่จะต่างกันที่ตัวพวกเขาจะเป็นสีฟ้าค่ะ อุปนิสัยไม่ค่อยจะเป็นมิตรต่อมนุษย์เหมือนกับพวกเงือกค่ะ”จาเนียอธิบายกับเฟตเบาๆ เมื่อเห็นชายหนุ่มเกาหัวอย่างมึนงงที่ได้ยินชื่ออสูร เมอโฟร์ก นีโลกนี้มันอะไรกันวะเนี่ย มีแต่ตัวแปลกๆเต็มไปหมดเลย

“แล้วไปไม่ได้เลยเหรอครับ เมื่อเช้าผมยังเห็นพวกพนักงานเข้ามาเรื่อยๆอยู่เลย”ชายหนุ่มถาม เพราะเมื่อเช้าตอนคุยกับอิสเขาเห็นพวกพนักงานเข้ามาเยอะจริงๆ

“ได้ครับ แต่ต้องรอเรือของระบบที่มาจากเมืองนั้นก่อน ถ้าเอาเรือของมนุษย์ออก พวกเมอโฟร์ก จะทำลายเรือได้ง่ายๆครับ เพราะเรือเหล่านี้ไม่ได้รับคำอวยพรของเทพ เช่นอย่างเรือของระบบที่ถูกร่ายเวทอัญเชิญพรไว้แล้ว”พนักงานหนุ่มตอบ ขณะหาภาพเรือของมนุษย์ที่ถูกเมอโฟร์กจมลงทะเลไป

เฟตมองภาพที่พนักงานเอามาให้ดูด้วยความมึนงง เมื่อเห็นพวกมนุษย์ถูกอาวุธสามง้ามแทงจนพรุนคาเรือ โดยเป็นการโจมตีจากภายนอกเข้าสู่ภายใน แทงหอกตั้งแต่นอกเรือเข้ามาหาคนในเรือ

“แล้วต้องรอนานมั้ยครับ”เฟตถามขณะมองเรือขนาดใหญ่หลายๆลำที่จอดอยู่ที่ท่าเรือ เรือส่วนใหญ่จะไปที่เมืองอื่นทั้งสิ้น ที่ที่เขาจะไปไม่มีเรือเลย

“ปกติ 2 ชั่วโมงลำครับ แต่เมื่อถูกเมอโฟร์กเข้าโจมตีก็ต้องเป็น 4 ชั่วโมงครั้ง เพื่อทำให้พรแห่งเทพแข็งแกร่งพอจะได้ผ่านเมืองได้ทั้งขาไป ขากลับครับ”พนักงานหนุ่มตอบอย่างเสียใจแบบสุดซึ้ง ตั้งแต่เช้ามาเขาสูญเงินผู้เล่นและมนุษย์ที่จะไปเมืองนั้นมากแล้วแต่ก็ยังดีที่ยังขายตั๋วไปเมืองอื่นๆได้อยู่

“น้องชาย อยากไปเมืองเธอเรียมเร็วก็จ่ายเงินเพิ่มแล้วขึ้นมาได้เลย เรือพวกพี่มีนักเวทดี”เสียงของชายบนเรือที่มีผู้เล่นขึ้นอยู่เป็นจำนวนมากกล่าว ส่วนเจ้าตัวก็เดินลงมาหาเฟตที่หน้าจุดจำหน่ายตั๋วเรือโดยสาร

“ไปได้ด้วยเหรอครับ”เฟตถามอย่างแปลกใจขณะหันไปมองหน้าพนักงานหนุ่มที่สั่นหัวอย่างเสียดายรายได้ ตกลงว่ามันฮั้วประมูลรายได้กันหรือเปล่าฟะเนี่ย

“ไปได้ครับ ถ้าพวกเขามีเรือเองก็มีสิทธิ์คิดค่าโดยสารได้ ถ้าเกิดคุณจ่ายละก็นะ”พนักงานหนุ่มตอบขณะสั่นหัว ไอ้พวกนี้มาแย่งรายได้เขาหมดเลย

“น้องจะไปเมืองเธอเรียมเหรอ พวกพี่พึ่งมาจากเมือง ไฮเซียกับธารวาส กำลังจะไปทำการค้าที่เมืองนั้นพอดี สนใจจ่ายเงินเพิ่มแล้วขึ้นเรือได้เลย”ชายหนุ่มคนเดิมยังยิ้มกล่าวเช่นเดิมขณะเหล่ไปทางสาวๆทั้งสี่ ที่มากับชายหนุ่ม เมื่อเห็นว่าพวกเธอไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา นอกจากหน้าตาแล้ว ยังมีออร่าเป็นอาวุธ

“เรือว่างเหรอครับ”เฟตถามหลังจากเห็นว่ามีผู้โดยสารเยอะพอสมควร

“เรือใหญ่บรรทุกได้เกิน 200 คนแน่นอน แล้วเครื่องก็ใช้แรงคน 50 พาย รับประกันความเร็วเท่ากับเรือระบบแน่นอน”ชายหนุ่มยิ้มกล่าวขณะฉีกตั๋วให้คล้ายกับเป็นแรงกดดัน ถ้าไปก็จ่าย ถ้าไม่ไปก็หมดแล้วนะ

เฟตนิ่งคิดสักพักขณะหันไปมองหน้าแฟร์ ถ้าเกิดเมืองของเธอเกิดอะไรขึ้นมีหวังเขาอดสู้แน่เลย ต้องไปให้ทัน สู้ฆ่าให้เรียบ สังหารให้หมด เอ่อ ไม่ใช่สิ ไปดูเสียหน่อยว่าเมืองนั้นเป็นยังไง เผื่อจะนำมาพัฒนาเมืองให้เจ้านายตัวเองได้บ้าง

 “ก็ได้ครับ เท่าไหร่ครับ”เฟตหันมาถามผู้เล่นที่อยู่ตรงหน้า

“ห้าคน หกเหรียญทองพอดี”ชายหนุ่มยิ้มกล่าว ค่าเรือของเขาแพงกว่าของระบบครึ่งนึงได้ เฟตได้ยินคำกล่าวก็หันไปมองซ้ายทีขวาที ซึ่งชายตรงหน้าก็สังเกตเห็น จึงต้องถามออกมา “หาอะไรเหรอ หรือกระเป๋าเงินตก”เป็นคำถามยิงมุกที่เฟตต้องหันขวับไปมอง

“เปล่าครับ กำลังหาถ้วยสเลอปี้อยู่”ชายหนุ่มว่าจบก็เดินไปหยิบถ้วยขึ้นมาดู พอเห็นว่ามีขนาดพอใช้ได้ ก็นั่งลงตรงพื้นที่ทีมีคนผ่านไปมาเยอะๆ แน่นอน นี่มันขอทานนี่หว่า

“ฮะฮะ เล่นตลกลดค่าโดยสารหรือยังไงกันน่ะ”พนักงานเรือหัวเราะกล่าว แต่เมื่อเห็น 3 อสูรสาวเดินไปนั่งกับเจ้านายพร้อมกับทำสายตาหน้าสงสารไปให้ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา ก็ถึงกับหุบปากนิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก นี่มันจนจริงๆเหรอฟะ

แฟร์เห็นเช่นนั้นก็ถึงกับกุมขมับ นี่กลุ่มของเฟตเป็นยังไงกันแน่เนี่ย แต่เพื่อเป็นการตอบสนองน้ำใจอันดีงามหญิงสาวจึงจ่ายเงินให้พนักงานเดินตั๋วแทนทั้งหมด  “ไปกันเถอะค่ะ” ว่าแล้วก็เดินขึ้นสะพานเรือไปท่ามกลางสายตาของพนักงานชายที่มองอยู่

“ขอให้เดินทางโดยสวัสดิ์ภาพครับ”แม้พนักงานชายจะอวยพรแต่ใจจริงๆของเขาคือเป็นกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เพราะผู้โดยสารเรือของผู้เล่นชายคนนั้นไม่น่าไว้วางใจเลย 

                   หลังกลุ่มของเฟตขึ้นเรือมาได้ไม่นาน กัปตันเรือก็สั่งออกเดินทางทันที เพราะเกินเวลาจอดนานแล้ว

“น้องชาย ไปเที่ยวหรือย้ายไปเก็บเลเวลที่เมืองนั้นกันละ”พนักงานขายตั๋วเดินมาถามอย่างเป็นมิตร เฟตผู้ที่ถูกถามจึงปรายตามามองพร้อมกับฉีกยิ้มอย่างเป็นมิตร แต่ถ้ารู้ว่าในใจด่าอยู่ก็คงจะเดินหนีไปแล้ว

“ติดเรือไปเปิดหูเปิดตามั้งครับ”ชายหนุ่มกล่าวแล้วชี้นิ้วไปที่หญิงสาวผมน้ำตาลหรือแฟร์ ซึ่งนั่งมองทะเลอยู่ที่ท้ายเรือกับพวกอสูรสาวตนอื่นๆ ใจจริงๆเขาไม่ได้อยากย้ายไปเมืองไหนเลย เพราะเมืองเก่าที่อยู่ก็ดีอยู่แล้ว

“แหม เพื่อสาวเลยใช่มั้ยเนี่ย ถ้าช่วยสำเร็จคงได้เธอมาเป็นแฟนแน่ๆเลย เอ๊ะหรือว่าเป็นแล้วนะ”ชายหนุ่มยังคงหยอกล้อเฟตแบบคนอารมณ์ดีเช่นเคย ชายหนุ่มผู้ถูกหยอกล้อทำได้แค่ยิ้มยิงฟัน แต่สายตากลับเย็นชา ดูก็รู้เลยว่า ตรูไม่ขำ

“พวกพี่ขับเรือเป็นด้วยเหรอครับ”เฟตถามชายขายตั๋วที่กำลังจดทิศทางลมไปส่งกัปตันเรืออยู่ หันหัวไปคุยเรื่องอื่น น่าจะดีกว่าคุยเรื่องไร้สาระเรื่องผู้หญิงล่ะนะ

“พวกพี่เป็นชาวเลนะ กัปตันนั้นเป็นพี่ชายพี่เอง พอดีพี่เห็นว่ารายได้มันงามก็เลยลองเข้ามาเล่นดู นี่พี่เล่นเป็นปีเลยนะ กว่าจะได้ทุนคืน”ชายหนุ่มยังกล่าวแบบคนภาคภูมิใจยิ่ง เฟตรับฟังที่ชายหนุ่มพูดอย่างเงียบงันแล้วคิดตามไปด้วย ‘ถ้าเปิดเรือโดยสารบ้าง จะรวยมั้ยเนี่ย’ แต่เมื่อนึกได้ว่าใช้เวลาเป็นปีกว่าจะได้ทุนคืน ก็ตัดปัญหาเรื่องธุรกิจการคมนาคมทางทะเลไป

หลังจากเฟตตัดเรื่องไร่สาระ ชายขายตั๋วตรงหน้าก็สรุปเรื่องขิงชีวิตให้ฟัง ตั้งแต่ที่พวกเขาเป็นคนในประเทศเขตแดนติดชายฝั่ง จากนั้นด้วยความอยากเล่นเกมจึงเข้าเล่นเกมนี้พร้อมกันกับพี่น้อง ซึ่งพี่ชายรับตำแหน่งเป็นกัปตัน น้องชายเป็นคนดูหางเสือคอยบังคับเรือส่วนตัวคนขายตั๋วจะรับหน้าที่เป็นฝ่ายบัญชีให้พี่น้อง ตอนแรกพวกเขาก็กะจะเล่นเพื่อผ่อนคลาย แต่ไปๆมาๆกลับชอบท้องทะเลในโลกเกมแห่งนี้ เพราะมันดูตื่นเต้นและเร้าใจดีกว่าที่เคยเห็นๆมา

“น้องต้องระวังพวกนั้นให้มากๆนะ พี่เห็นเจ้าพวกนั้นมองไปทางเพื่อนๆน้องบ่อยแล้ว”หลังจากคุยกันมานานชายขายตั๋วก็กระซิบกับเฟตเบาๆแล้วเหล่ไปมองทางด้านหน้าเรือที่เป็นผู้เล่นชายหลายคนกำลังนั่งก้งเหล้ารับแดดรับลมอยู่

“ขอบคุณมากครับ อีกนานมั้ยครับ กว่าจะถึง”ชายหนุ่มเองก็สังเกตเห็นมานานแล้ว จึงได้มานั่งกันท่าอยู่ที่ด่านท้ายเรือนี่ไง แต่ถ้าจะพูดจริงๆ พวกเธอน่าจะโหดกว่าเขาเยอะ กันไปก็เท่านั้นแหละ แต่ไม่ใช่ดิ ลูกผู้หญิงควรให้ผู้ชายปกป้อง เขานั่งอยู่แบบนี้ต่อไปแหละดีแล้ว

“คงเกือบๆ 2 ชั่วโมงนั่นละ พี่จ้างมนุษย์มาช่วยงานแทนใช้นักเวทน่ะ เห็นว่าราคาต่างกันดี”ชายขายตั๋วกล่าวจบก็ขอตัวลงไปที่ชั้นล่างที่เป็นห้องอาหารและห้องพัก เฟตเห็นชายหนุ่มจะไปขายเหล้าต่อก็ตอบรับแบบสบายๆแล้วก็นั่งดูสาวๆอยู่ที่เดิม อ๋า บรรยากาศล้มต้องหน้า คู่กับภาพสาวสวยนี่มัน ชวนฟินเนเร่จริงๆ ไม่ต้องเปิดคอมดูยูสายวายก็พอใจแล้ว

แต่การจ้องผู้หญิงนานๆเกินไป มันเป็นการเสียมารยาท เฟตจึงเบี่ยงเป้าหมายมองไปทางอื่นบ้าง นั่นก็คือไม้พายขนาดใหญ่ ที่ยื่นออกมาข้างเรือ เขาลองนับดูคร่าวๆแล้วคนพายต้องมีมากกว่า 50 คนแน่ เพราะเห็นไม้พายหลายคู่มาก แถมทุกคู่ยังทำงานพร้อมกันแบบเป็นจังหวะจะโคน

อืม...... ข้อนี้ต้องยกนิ้วให้กับความฉลาดของเจ้าของเรือจริงๆ เท่าที่เขาจำได้ มนุษย์หรือเอไอในเกม จะเป็นทั้งตัวประกอบ และทรัพยากรที่ล้ำค่าในเวลาเดียวกัน อยู่ที่ว่าผู้เล่นนั้นๆจะกอบโกยและใช้ความรู้ได้มากแค่ไหน ซึ่งเจ้าของเรือลำนี้ก็ฉลาดมากที่เลือกใช้แรงงานได้อย่างถูกวิธี เรือของโรมันสมัยก่อนจะใช้คนพาย และใช้ใบเรือบ้างตามแต่กรณี ตามแต่ต้องการความเร็ว ซึ่งเรือของชาวเลก็ใช้ทั้ง 2 แบบเช่นกัน

ในขณะที่คิดอะไรเพลินๆ เฟตก็หันไปเห็นจาเนียเดินเข้ามาหา พร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจจนอดไม่ได้ที่จะยิ้มตอบ

“ทำไมไม่ไปนั่งด้วยกันละคะ”เอล์สาวถามเฟตเมื่อเดินมาถึงจุดที่ชายหนุ่มนั่งอยู่

“ผมดูอารมณ์คนอยู่ครับ”ชายหนุ่มกล่าวแล้วบอกให้จาเนียกลับไปนั่งเล่นที่เดิม เพราะเขาขอดูลมทะเลต่อ เอลฟ์สาวรับคำอย่างว่าง่ายพร้อมกับเดินไปนั่งที่ม้านั่งท้ายเรือ ซึ่งเป็นกลุ่มของพวกเธอ เนื่องจากผู้เล่นคนอื่นๆ พากันเข้าไปพักที่ใต้ท้องเรือบริเวณที่เป็นที่พักผ่อนกันหมดแล้ว ข้างบนจึงโล่งสะดวก ต่อให้วิ่งไล่ถ่ายเอ็มวีเพลงข้ามเขาก็ไม่มีปัญหา

แต่ดูเหมือนปัญหานั้นจะมาเข้าเสียแล้ว เมื่อนางเอกของเอ็มวีดันไปสะดุดต่อกับชายหนุ่มหุ่นล่ำคนหนึ่ง ซึ่งรีบปรี่เดินเข้ามาหาชายหนุ่มที่นั่งตรงบันไดพร้อมกับกล่าว“น้องชาย พาสาวๆมาเพียบเลยนะ”

เฟตได้ยินคำถามก็ปรายตามามองเฉยๆ เพราะกะไว้แล้วว่าต้องมีคนมาหาแน่ๆ ผู้ชายจะมีเรื่องก็มีแค่ไม่กี่อย่างนี่แหละ ที่จะจุดประเด็นได้ หม้อ แย่งเมีย โชว์ก้าง

“อืม พวกเธออยากมาด้วย ผมเลยพามา”หลังจากชายตรงหน้าคาดคั้นด้วยสายตาหื่นกาม เฟตก็ตัดสินใจคุยด้วยให้มันดูเป็นกิจจะลักษณะไปซะเลย ไม่ ซึ่งชายหนุ่มหุ่นล่ำก็แง้มไปมองสาวๆอีกครั้งด้วยอาการคล้ายคนอยากได้มาเป็นเจ้าของเพราะเห็นน้ำลายสอด้วย

“แหม น้องชายคนเดียวคงใช้ไม่พอหรอก พวกพี่ขอสักคนสองคนละกัน”ชายหนุ่มร่างเล็กเดินเข้ามาเสริมพร้อมกับเพื่อนๆในกลุ่มอีก 10 กว่าคน ส่วนกลุ่มเพื่อนที่อยู่ด้านหลังก็ผิวปากแซวกันใหญ่ จนผู้เล่นคนอื่นๆถึงกับทำหน้าเบื่อๆ เพราะไม่ว่าในโลกจริงหรือในเกมมันก็มีจนได้ ไอ้พวกหน้าหม้อเนี่ย

“พวกเธอไม่ใช่สิ่งของให้กันไม่ได้หรอกครับ ต่อให้มีการโอนกรรมสิทธิ์ก็เถอะ”คำสุดท้ายเฟตพึมพำในลำคอ เพราะชีวิตการเล่นเกมของเขารู้สึกเหมือนจะถูกผูกมัดไว้มากเหลือเกิน เข้ามาวันแรกก็ได้อสูรมาเป็นผู้ติดตามตั้ง 2 ตัว นี่ยังไม่รวมวันถัดมา และในอนาคตที่ไม่รู้จะมาอีกเมื่อไหร่นะเนี่ย

“ก็พวกพี่ขอ ไม่ให้ได้ไง”ชายร่างเล็กยังคงวางท่า กลุ่มอสูรได้ยินต่างพาเดินมาอยู่ที่ข้างหลังเฟตแล้วจ้องผู้เล่นกลุ่มนี้เขม็ง

“มีอะไรกันคะ”จาเนียถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นทั้งสองฝ่ายมีหน้าตาเคร่งเครียด กลุ่มผู้เล่นของชายร่างเล็กเห็นสาวน้อยไม่รู้เรื่องรู้ราวก็เลยแอบยิ้มให้กันเล็กน้อย เพราะใสซื่ออย่างนี้หลอกง่ายดี

“ไม่มีอะไรหรอกครับ พวกเขาแค่เข้าใจผิด”เฟตหันกลับมาตอบแทนแล้วยิ้มให้สาวๆ ขณะใช้หางตาที่คมกริบจ้องมองชายร่างเล็กที่ดูท่าทางจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม

ชายร่างเล็กเห็นสายตาเฟตก็ถึงกับสะดุ้งเมื่อเห็นดวงตาชายหนุ่มเริ่มกลายเป็นสีแดงเข้มขึ้นเรื่อยๆ จนดูคล้ายกับเลือดแล้ว ความรู้สึกที่เตือนภัยในจิตใจสั่งให้หนีไปไกลๆ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงต้องตายคามือชายคนนี้แน่

“เอ่อ ใช่ครับ ผมเข้าใจผิด”ชายร่างเล็กกล่าวจบก็ชักชวนให้เพื่อนๆ เดินกลับไปนั่งที่หัวเรืออย่างเก่า เพราะเชื่อความรู้สึกคงดีกว่าเชื่อเพื่อน

“เห็นมั้ยครับ เข้าใจผิด”เฟตหันกลับมาอีกครั้งด้วยใบหน้าที่เป็นปกติ กลุ่มอสูรๆเห็นเจ้านายยิ้มได้ ก็เลยชักชวนกันกลับไปนั่งที่ท้ายเรือเช่นเคยเนื่องจากวิวกำลังดี

“เป็นไรไปวะ”ชายร่างใหญ่ถามชายร่างเล็กที่อยู่ๆก็ชวนกลับมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนแรกกะจะไปตีคนเล่นๆด้วยซ้ำ

“เอ่อ ชายคนนั้นไม่ธรรมดาเลยวะ สายตามันดูน่ากลัวยังไงไม่รู้”ชายร่างเล็กกล่าวด้วยเสียงสั่นๆ แต่พวกเพื่อนกลับหัวเราะกันดังลั่น

“ปอดไปได้ แค่ผู้เล่นชายคนเดียว แกยังกลัวแล้วจะเป็นโจรที่ยิ่งใหญ่ได้ยังไง”เพื่อนหุ่นล่ำกล่าวเสียงเยาะเย้ย แต่ชายร่างเล็กก็ไม่ได้กล่าวโต้แย้งแต่อย่างใด เพราะไม่เห็นเองไม่รู้หรอก

“เอ่อ รอบนี้ผ่านไปก่อนไม่ดีกว่าเหรอวะ”ชายร่างเล็กถามเพื่อนเบาๆ ทำให้พวกพ้องลดเสียงลงตามแบบมีความลับเฉพาะกลุ่ม

“ไม่ได้หรอก รอบนี้อุตส่าห์แล่นมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่ทำอะไรเลยโอกาสไม่มีอีกแล้วนะโว้ย นี่อีกไม่กี่ไมล์ทะเลก็จะถึงเมืองท่าสุดท้ายแล้ว”เพื่อนที่นั่งข้างๆกล่าวค้าน ซึ่งกลุ่มเดียวกันก็พยักหน้าเห็นด้วย

“เอางี้ เดี๋ยวพอถึงกลางทะเลตรงจุดๆ นั้น แกก็จัดการตามแผนของแกไปเลย เดี๋ยวที่เหลือพวกฉันจะจัดการเอง โอเคมะ”ชายหนุ่มคนเดิมกล่าวเมื่อเห็นเพื่อนคนสำคัญของแผนมัวแต่หวาดกลัว

“โอเค แต่ระวังชายคนนั้นให้ดีๆนะว้อย ข้ารู้สึกว่ามันไม่ธรรมดาจริงๆ”ชายหนุ่มร่างเล็กกล่าว ซึ่งเพื่อนๆก็เงียบแล้วหันไปมองเฟตกันหมด ถ้าเพื่อนที่มีเลเวลสูงที่สุดในกลุ่มกลัวผู้ชายหน้าหล่อเพียงคนเดียว พวกเขาก็ควรที่จะกลัวด้วย แต่ก่อนหน้านั้น อิจฉามันฟะ ผู้ชายคนเดียว สาวสวยล้อมหน้าล้อมหลัง มองยังไงก็ฮาเร็มชัดๆ ถึงอีก 3 คนข้างๆจะไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาก็ตาม ทว่า ขอแค่สวยก็เกินพอแล้วเฟ้ย

“พวกเขาต้องทำอะไรกันแน่ๆเลยคะ”จาเนียที่นั่งข้างๆ กล่าวถามกับเฟตที่ยอมมานั่งกับพวกเธอที่ท้ายเรือ

“ครับ แต่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรเท่านั้นเอง จะบอกว่าหม้อสาวอย่างเดียว ก็คงไม่ใช่วิสัยที่จะพาสกิลหมาหมู่มาแบบนั้นแน่ๆ”ชายหนุ่มสังเกตคนกลุ่มนี้มานานจึงพอดูพฤติกรรมไม่น่าไว้วางใจออก แถมสัญชาตญาณยังบอกด้วยว่าคนกลุ่มนี้ไว้ใจไม่ได้อีกด้วย

“ก็สังหารทิ้งซะเลยสิ เอาปืนนั่นยิงไป 2 – 3 นัดก็จบข่าวแล้วนี่”อนาตาเซียกล่าวขณะหันไปยิ้มเหี้ยม ให้กลุ่มผู้เล่นที่หน้าเรือ ซึ่งพวกนั้นก็สะดุ้งโหยงเมื่อเห็นรอยยิ้มแบบแปลกๆของเธอ

“ยังไม่ได้หรอกครับ ถ้าผมแบบนั้น เรือได้จมแน่ แถมเรื่องอาจจะวุ่นกว่าที่คิดก็ได้”เฟตถอนหายใจขณะจับตัวให้ครึ่งมังกรสาวหันกลับมา หลังจากเธอหันไปยิ้มโชว์เขี้ยวจนผู้เล่นพากันหนีลงใต้ท้องเรือกันเกือบหมดแล้ว

“เหอะ”อนาตาเซียที่โดนขัดใจกอดออกอย่างงอนๆ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเจ้านายก็ขัดเธอไปทุกเรื่องจริงๆ ทีกะจาเนียไม่เห็นจะค้านอะไรเลย ไม่ซิ ยัยเอลฟ์นี่เคยค้านอะไรกับไอ้หมอนี่ซะที่ไหนล่ะ พูดอะไรออกมาทีคล้อยตามตลอด

“หืม”เฟตถอนหายใจขึ้นจมูก ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ มันมักจะแถมความวุ่นวายมาให้เสมอ

“ทำอะไรคะ”ไรน่าถามเจ้านาย เมื่อเห็นชายหนุ่มถอดเอาแม็กกาซีนปืนทั้งหมดมาวางไว้ จากนั้นก็เรียกกล่องเก็บกระสุนขนาดมินิออกมา

กล่องเก็บกระสุนนี้ เฟตได้มาจากเถ้าแก่ร้านประดิษฐ์ ซึ่งมอบให้เป็นของรางวัลหลังจากชนะราชาสไลม์ได้ โดยข้างในมีอะไรบ้างนั้น ไม่น่าถาม

“เตรียมพร้อมครับ ผมไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น การเตรียมตัวไว้สำคัญที่สุดแล้ว”เฟตยิ้มตอบแล้วเอากระสุนที่อยู่ในกล่องมาเรียง จากนั้นก็ใช้ความเคยชินหยิบกระสุนใส่ซองไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งอนาตาเซียก็รีบเพิ่มแม็กกาซีนให้เรื่อยๆ เมื่อเห็นชายหนุ่มใส่กระสุนได้ไว แถมมีคนช่วยใส่อีกต่างหาก นั่นก็คือแฟร์

“ดีจังเลยนะคะ”แฟร์เอ่ยชมเมื่อเห็นแม็กกาซีนปืนถูกดึงออกมาได้เรื่อยๆไม่มีวันหมด ประมาณว่าเอาออกมาให้พอกับกระสุนยังได้เลย

“อืม แน่ซิ ของที่เธอเห็นนี่ เป็นวัสดุระดับสูงเลยนะ ด้วยความสามารถของจาเนียที่เล่นแร่แปรธาตุได้ เธอเลยดึงคุณสมบัติของสมบัติเทพเจ้า กับอาวุธราชามาใส่กับปืนพวกนี้ได้”อนาตาเซียกล่าวขณะเปลี่ยนแม็กกาซีนให้เป็นปืนสั้นอีกกระบอกให้แฟร์ดู

“แล้วทำไมไม่ทำออกมาเยอะๆละคะ”แฟร์ถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นว่าของพวกนี้สามารถเปลี่ยนรูปแบบได้ตามสไตล์ที่อนาตาเซียสั่ง

“คิกๆ ของทุกอย่างต้องมีกฎตายตัว แม้จะฟังดูเหมือนโกง แต่แท้จริงแล้วก็แค่ของปาหี่หลอกเด็กนั่นแหละค่ะ ถ้าไม่มีความสามารถจริงก็ไปไม่รอดหรอก อย่างของพวกนี้เองก็ยังมีกฎในการใช้ที่ตายตัว ยกตัวอย่างเช่นเจ้านายเราจะใช้ได้เพียงคนเดียว หรือการเรียกใช้อาวุธจะหมดลงไป หากดาบทั้ง 9 เล่มหมดสต็อก ณ เวลานั้น”ไรน่าอธิบายแทน แฟร์ได้ยินก็พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหันไปช่วยเฟตบรรจุกระสุนใส่แม็กกาซีนต่อ จาเนียที่ไม่มีความรู้เรื่องปืนเห็นเจ้านายยังคงนั่งใส่กระสุนอย่างใจจนใจจ่อก็เลย ขอนอนพิงไหล่แล้วร้องเพลงให้ฟังไปพลางๆ ซึ่งเสียงเพลงของเธอก็ทำให้ทั้งเรือตกอยู่ในภวังค์ได้ทันที เพราะเสียงของเอลฟ์นั้นไพเราะจนไม่อยากฟังเสียงเพลงใดๆอีกเลย อ้อ.... แต่เอลฟ์ตนใดที่สอบตกการร้องเพลงก็อีกเรื่องหนึ่ง

เฟตที่ได้ยินเสียงเพลงก็ใส่กระสุนเร็วขึ้นกว่าเดิม เพราะสมาธิเริ่มอยู่แต่ในกระสุนที่เขาถืออยู่ ส่วนสาวๆคนอื่นๆก็ฟังเฉยๆเพราะตนเป็นอสูรระดับสูง ร้องแบบนี้ก็ยังทำได้ แต่ใครจะกล้าร้องให้คนอื่นฟังก็คงไม่มีเท่าจาเนียที่กล้าสนองตัณหา

“แปลกจังเลยนะครับ ทำไมเรือเรายังไม่เห็นพวกเมอโฟร์กเลย”คนควบคุมหางเสือถาม ชายขายตั๋วที่กำลังตั้งใจฟังเสียงเพลงจึงหันมาตอบ ด้วยความเสียดาย

“สงสัยยังไม่ใช่เขตพวกมันมั้ง”หลังคำกล่าว น้องชายก็พยักหน้ารับรู้ พวกเขาเคยได้ข่าวเช่นกันว่ามีอสูรทะเลออกอาละวาด แต่ไม่รู้ว่าแถวไหน

“พวกนั้นทำอะไรกันอ่ะพี่”คนควบคุมหางเสือที่พึ่งเดินขึ้นมาถึงบนเรือถามชายขายตั๋วเบาๆ หลังไปเห็นพวกเฟตที่ท้ายเรือ แถมยังร้องเพลงกล่อมซะคนในเรือติดอยู่ในภวังค์ไปตามๆ กัน

“ไม่รู้สิ สงสัยวางแผนไปฮันนีมูนกันมั้ง”ชายขายตั๋วกล่าวแบบไม่สนใจ เพราะจาเนียเงียบเสียงลงไปแล้ว พวกผู้เล่นคนอื่นๆ จึงกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ส่วนชายขายตั๋วเองก็เดินไปดูนักเวทที่ถูกเรียกมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะ

“พอไหวมั้ยครับ”ชายขายตั๋วถามนักเวทชายผมดำแซมแดงที่กำลังยืนจ้องสายน้ำที่ผ่านตาอยู่ ด้วยไม่รู้ว่าอยู่ในภวังค์หรือเหม่อกันแน่

“ผมไม่รู้สิครับ ไม่เคยต้องมาใช้เวทกับเรือขนาดใหญ่มาก่อนเลย”ชายผมแดงหันมาตอบด้วยความกังวลกับงานแรกที่ถูกจ้างมา แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกเสียดายเสียงเพลงที่เงียบหายไปเช่นกัน ตนกำลังจะร้องไห้อยู่พอดี

“ถือว่าช่วยๆกันครับ ผมหาใครไม่ได้แล้วจริงๆ ถ้าเกิดผมไม่ได้คุณช่วย ผมขาดกำไรแน่เลยวันนี้”ชายขายตั๋วโอดโอยง้อนักเวทชายหน้าตาใสซื่อที่ถูกหลอกจ้างมาถูกๆ

“ก็ได้ครับ”นักเวทผมแซมแดงรับคำพร้อมกับหันไปจ้องท้องทะเลอีกครั้ง ‘สาธุ พ่อแก้วแม่แก้ว อย่าให้ไฟของผมไปเผาเรือเขาเลย เดี๋ยวผมจะไม่มีเงินเหลือกินเหลือเก็บนะครับ’นักเวทชายอธิษฐานตัวคนเดียว แต่ชายขายตั๋วนึกว่าเขากำลังทำสมาธิก็เลยสั่งให้น้องชายไปเตรียมของให้เขาอย่างรวดเร็ว

หลังจากเรือแล่นมาได้หนึ่งชั่วโมง กลุ่มผู้เล่นที่เฟตไม่ไว้วางใจก็ก่อสถานการณ์ขึ้นจนได้

“พวกเราลงมือเลย”กลุ่มชายร่างเล็กร้องสั่งเมื่อเห็นว่ามาถึงจุดที่มีทุ่นน้ำลอยอยู่แล้ว

ชายหุ่นล่ำวิ่งไปล็อคคอกัปตันเรืออย่างรวดเร็วท่ามกลางสายตาที่ตื่นตระหนกของผู้เล่นนับร้อย ส่วนเพื่อนคนอื่นๆที่มีอยู่เกือบ 50 คนก็แยกย้ายกันไปคุมพื้นที่ตามที่วางแผนกันมาแล้ว

ชายร่างเล็กควบคุมน้ำเพื่อให้เรือหยุดอยู่กับที่ ณ บริเวณจุดที่ทุ่นน้ำ ซึ่งพวกตนเอามาลอยแพไว้ ท่ามกลางความแตกตื่นของผู้โดยสารคนอื่นๆ ที่เห็นว่าเรือกำลังโดนจี้

“หยุดอย่าขยับ ขณะนี้เรือถูกยึดแล้ว ใครไม่อยากตายอยู่เฉยๆถ้าขยับตาย”ชายหุ่นล่ำประกาศพร้อมกับเอาหอกซัดขนาดเท่าไม้ตีหมามาถือไว้ เมื่อเห็นใครทำท่าทางไม่น่าไว้ใจเขาก็ปาหอกที่เสริมพลังเข้าใส่หัวทะลุจุดตายอย่างรวดเร็วจนผู้เล่นคนนั้นสลายเป็นแสงภายในเสี้ยววินาทีเดียวซึ่งแสดงให้เห็นว่าชายคนนี้ถนัดอาวุธไกลประเภทหอกขนาดไหน

“นายต้องการอะไร”ชายกัปตันเรือถามเสียงเรียบคล้ายคนไม่หวาดกลัวกับสถานการณ์นี้เท่าไหร่นัก ผู้เล่นที่มาด้วยกันต่างชื่นใจ ที่เห็นผู้นำของเรือไม่หวาดกลัวอะไรแม้ผู้เล่นหุ่นล่ำจะเอามีดสั้นจ่อคอหอยแล้วก็ตาม

“เอาเงินที่พวกแกเก็บได้มาให้หมด ไม่งั้นฉันจะทำลายเรือลำนี้ซะ”ชายหุ่นล่ำที่ล็อคคออยู่กล่าวตะคอกเสียงพร้อมกับใช้ด้ามมีดสั้นทุบต้นคอจนกัปตันสลบคาที่

ผู้เล่นที่มาด้วยกันต่างพากันมองกัปตันที่สลบอยู่กันตาปริบๆ พวกเขานึกว่ากัปตันจะเก่งกว่านี้ซะอีกเพราะเห็นพูดเสียงเรียบซะขนาดนั้น  - -

“ถ้าเกิดแกทำลายเรือ พวกแกก็จะตายด้วยนะ”ชายขายตั๋วค้านเล็กน้อย แต่ชายตัวดำกลับสวนมาอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งที่ชายขายตั๋วบอก

“พวกฉันไม่ตายหรอก เพราะเตรียมการมาดีแล้ว”ชายคนนั้นกล่าวจบชายร่างเล็กก็เรียกเรือลำเล็กกว่าเรือลำนี้ขึ้นมาพอดี โดยเรือลำนั้นค่อยๆโผล่มาพ้นจากทุนที่น้ำลอยอยู่ หลังจากเรือลำนั้นโผล่พ้นน้ำ ชายร่างเล็กก็ใช้เวทน้ำดึงน้ำออกจากเรือ จนน้ำทะเลพวกนั้นไหลออกมาจนหมด ทำให้เรือลำนั้นแห้งสนิทแล้วทีมงานก็จัดการโยนโซ่ผูกเรือดึงเข้าใกล้แล้ว เอาไม้มาพาดข้ามไปทันที

“ใครไม่อยากตาย เสียค่าเรือคนล่ะ 10 ทอง (10 เหรียญทองครับ เรียกง่ายๆทอง) แล้วเดินขึ้นเรือนี้มาได้เลย แต่ถ้าใครไม่ยอมจ่ายหรือมีเงินไม่พอ ก็ตายอยู่กับเรือลำนี้ล่ะ”ชายหุ่นล่ำประกาศดังกึกก้องหลังจากชายขายตั๋วนำเงินมาให้ ส่วนผู้เล่นที่โดยสารมาด้วยต่างหันมามองหน้ากันด้วยความหวาดหวั่น เมื่อตัวเองอยู่กลางทะเลลึกที่ไม่มีใครเตรียมเรือมาเลยสักคนแถมดูท่าทางแล้วจะได้ตายกันแบบไม่ต้องสงสัย

“ฉันให้เวลาตัดสินใจอีก 5 นาที”ชายหนุ่มคนเดิมยังคงยืนยิ้มกริ่มอยู่เมื่อรู้ว่าตัวเองคุมสถานการณ์ได้ดีเยี่ยมแล้ว

ผู้เล่นที่อยู่ด้านหลังๆพยายามแอบเอาอาวุธออกมาแต่ก็ต้องจบชีวิตลงอย่างรวดเร็วเพราะพวกโจรสลัดกลุ่มนี้จัดแผนการรับมือมาดีแล้ว ใครที่มีอาวุธอยู่ที่ภายนอก พวกมันจะยึดไปหมด ส่วนใครที่ฮือต่อกรก็จะโดนรุมสังหารอย่างรวดเร็ว ด้วยทีมงานที่ได้รับการฝึกมาอย่างดี ส่วนผู้เล่นที่เป็นนักสู้สายหมัดจะโดนรุมสังหารอย่างโหดเหี้ยมเมื่อต้องมาเจอผู้เล่นระดับสูงกว่าตนหลายระดับ

เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว พวกผู้เล่นต่างรู้ว่าตัวเองไม่มีทางเลือกก็จัดการเอากระเป๋าตังออกมาโชว์แล้วจ่ายเงินให้ พอจ่ายเงินเสร็จพวกโจรสลัดก็ต้อนเข้ากรงขังที่จัดเตรียมไว้ให้ในเรือขนาดกลาง

“เฮ้ย เอามานี่”เสียงของลูกน้องที่ท้ายเรือดังขึ้นทำให้ชายตัวดำต้องหันไปมองแล้วพบว่าลูกน้องกำลังมีท่าทีคุกคามกลุ่มของชายหญิงอันตราย โดยลูกน้องของเขากำลังยื้อคันธนูสีเขียวที่ถูกประดับไปด้วยอัญมณีแบบต่างๆ อันเป็นผลที่เกิดจากการอัพเกรดอาวุธให้มีขีดความสามารถเพิ่มมากขึ้น

“ปล่อยมือจากอาวุธของเธอครับ”เฟตจับข้อมือของชายคนนั้น เมื่อเห็นว่าชายคนนี้กำลังดึงอาวุธสุดหวงของแฟร์ ซึ่งเธอยื้อแย่งไม่ให้เด็ดขาด กว่าจะหาแร่ไอเท็มมาตีบวกใส่ได้มันยากแค่ไหนรู้มั้ย แถมยังเป็นของที่ชินมือแล้วด้วย ไม่ยอมให้เด็ดขาดเลย

“แกเป็นนักสู้รึไง ไม่รู้รึว่าพวกฉันทุกคนได้รับการฝึกต่อสู้ระยะประชิดมาแล้ว”ชายคนที่ถูกเฟตจับข้อมือสะบัดแขนแล้วบิดตัว ทำให้มือซึ่งล็อคอยู่หลุดออกไป

“ตายซะเถอะไอ้หน้าหล่อ”ชายคนที่หลุดการจับกุมพุ่งเข้าหาเฟตด้วยการงอกรงเล็บสีเขียวเข้าหา คล้ายกับเหยี่ยวที่กำลังพุ่งเข้าหาเหยื่อด้วยความเร็วสูง ชายหนุ่มเห็นท่าที่ชายคนนี้ใช้ก็รีบเตะเท้าเข้าใส่ท้องที่เป็นช่องว่างจนศัตรูจุกเล็กน้อย

พอชายหนุ่มจุกเฟตก็ทำการตีศอกสั้นเข้าสู่ลิ้นปี่จนชายตรงหน้าตัวงอ จากนั้นก็ใช้มือที่ว่างเข้าบีบกดที่ต้นคอบริเวณลูกกระเดือกแล้วออกแรงบิดที่เส้นประสาทและหลอดเลือดเข้ากดรวมกันที่ลำคอ จนเป็นเหตุให้ชายหนุ่มคนนี้หายใจไม่ออก เฟตเห็นศัตรูหายใจไม่ออกจนสมดุลในการควบคุมพลังในร่างอ่อน เขาจึงรีบจัดการล็อคแขนของชายคนนี้เข้าหาตัวในท่าคาราเต้ จากนั้นก็ทุ่มกลับหลังโยนออกไปยังด้านท้ายเรือ ทำให้ผู้เล่นหนุ่มคนนั้นลอยตกลงน้ำหายไปภายในพริบตา (เมื่อคนเราไม่มีลมหายใจ พอตกน้ำร่างกายเราจะจมเร็วมาก เช่นชายคนนี้)

“ตรูบอกแล้วไงมันตัวอันตรายอย่าไปยุ่งกับมัน”ชายร่างเล็กที่อยู่บนเรือขนาดกลางบ่นเบาๆเมื่อเห็นเพื่อนเลเวล 50 เสียท่าอย่างง่ายดาย แถมยังจมน้ำหายไปซึ่งน่าจะตายแล้วด้วยเพราะลงไปแป๊บเดียวน้ำทะเลก็เปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว สงสัยจะถูกอะไรบางอย่างรุมทึ้งแน่

“ขอก็ไม่ให้”อนาตาเซียเห็นเฟตโยนชายคนนั้นทิ้งก็บ่นออกมาเบาๆ แต่ด้วยเรือที่ถูกปกคลุมด้วยความเงียบ แค่เสียงเบาๆก็ได้ยินโดยทั่วถึงกัน พวกผู้เล่นต่างหันไปมองสาวสวยผมดำที่มีเขาและหางแบบมังกร แล้วคิดถามไปตามๆกันว่า ‘มาโซดิสหรือเปล่าเนี่ย หรือจะเป็นตามเผ่าพันธุ์แห่งความซาดิส’

“ฆ่ามันซะ แก้แค้นแทนเพื่อน”ชายตัวดำสั่งการลูกน้องอย่างอารมณ์เสีย ที่เห็นเพื่อนตนเสียท่าภายในครั้งเดียวแถมเร็วซะไม่มี

โจรคนอื่นๆเมื่อได้รับคำสั่งก็รีบกระโจนเข้าหาเฟตด้วยสารพัดอาวุธ ชายหนุ่มผู้ตกเป็นเป้าหมาย เห็นท่าไม่ดีแน่ที่จะใช้มือเปล่าสู้กับศัตรูหลายคนซึ้งล้วนแต่มีอาวุธเป็นของมีคม เขาจึงเอามือแตะที่เสื้อกั๊ก จากนั้นก็คว้านหาปืนสั้นตรงชั้นนอก พร้อมกับหยิบออกมาเมื่อเจอ ทันทีที่ปืนพร้อมเขาก็เสียบแม็กกาซีนที่พึ่งก้มลงหยิบขึ้นมาใส่ แล้วชักขู่ให้ดูเผื่อจะกลัวกันบ้าง ซึ่งก็เหมือนจะได้ผลเมื่อพวกโจรต่างหยุดชะงักแล้วจ้องมองปืนสีดำที่อยู่ในมือเฟตกันด้วยความฉงน

“ก็แค่ของปลอมจะไปกลัวอะไร”ชายหุ่นล่ำเห็นอาวุธปืนก็นึกว่าเป็นของปลอม เนื่องจากในเกมจะมีได้ยังไง หรือต่อให้มีก็เป็นแค่ของดาดๆ กระจอกๆ ยิงยังไงก็ไม่เข้าหรอก ชุดเกราะที่พวกเขาใส่อยู่มันระดับ 3 เลยนะเฟ้ย เป็นระดับที่ต้องใช้ความพยายามอย่างสูงในการทะลวง อ้อ ถ้าอาวุธนั่นมีระดับต่ำกว่าล่ะก็

“เฮ้อ”เฟตเห็นคนเหล่านี้ไม่กลัวก็ทำการล้วงเสื้อกั๊ก ยิ้มปืนสั้นมาอีกหนึ่งกระบอก ซึ่งนำมาขึ้นลำพร้อมยิง เป็นการเตรียมพร้อม เมื่อรอจนมาถึงระยะปลอดภัย พอชายคนแรกมาทางขวามือ เฟตจึงยิงเข้าที่หัวไหล่ขวาตรงจุดที่เกราะดูจะอ่อนที่สุดของผู้เล่นที่ใช้หอก ซึ่งกำลังเตรียมจะแทงเข้ามาจน ทำให้แขนและไหล่ขาดหายไปพร้อมกับหอกที่กำลังเตรียมพลังเข้าโจมตี

กระสุนขนาด .50 AE หนึ่งนัดมีพลังทำลายล้างมากพอสมควร การยิงเพียงนัดเดียวในระยะหวังผล มันจะทำลายมนุษย์ได้อย่างง่ายดาย เฟตเห็นผลการทำลายของกระสุนก็ถอนหายใจแล้วผลักชายคนนั้นให้ถอยออกห่าง หลังจากชายคนนั้นกลิ้งไปกับพื้นชายหนุ่มก็จ้องอาวุธที่มือแล้วคิดไปว่า ‘อาวุธที่มนุษย์ทำขึ้น มีไว้เพื่อสังหารมนุษย์จริงๆ’

“ของจริงนี่หว่า”ชายตัวดำที่เป็นกองหน้ารีบถอยออกมาอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเพื่อนตัวเองแขนขาดไปแล้ว ส่วนโจรคนอื่นๆก็รีบเข้าไปลากเพื่อนแล้วถอยออกห่างจากเฟตแล้วเรียกม่านพลังออกมาป้องกันเผื่อจะถูกยิง

“เพราะแบบนี้ไง ถึงควรเอามาใช้กับมนุษย์”เฟตพึมพำแล้วยิ้มที่มุมปาก บ่งบอกถึงอารมณ์ ณ ขณะนี้ได้เป็นอย่างดี

“เฮ้อ เจ้านายหลุดโลกไปซะแล้ว”จาเนียกับ 2 อสูรที่นั่งจิบชาบอกกับแฟร์ที่ยังอึ้งกับสถานการณ์ตรงหน้า

“นี่พวกเธอ ......... จะชิวไปมั้ย”หญิงสาวหันมาถาม ในตอนแรกคิดว่าเฟตไร้อารมณ์ตายด้าน แต่พอมาเห็นอสูรที่พากันมาจิบชาใต้เสียงปืนที่ดังสนั่น เธอว่า พวกอสูรเนี่ยแหละที่ดูจะใจเย็นเสียยิ่งกว่าอีก

 ------------*********-----******--------

  แถมท้ายเล็กน้อย กับปืนที่ใช้กับกระสุนขนาด .50 AE นะครับ

ปืนรุ่นนี้หลายๆท่านอาจรู้จักดี ซึ่งผมไม่ขอแนะนำอะไรมาก เพราะมันจะได้ใช้แค่นี้แหละ ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ใช่และ
คือผมไม่อยากให้รีดเดอร์ผูกพันกับปืนไหนมากอ่ะ เพราะปืนที่ใช้จะอัพเดทตามสถานการณ์ และกระบอกนี้ก็เป็นซีรีหลังๆแล้วด้วย ซึ่งก่อนหน้านี้ จะเป็นขนาด .44 แม็กนั่ม พัฒนามาดังสุด ก็ขนาด .50 AE นี่แหละครับ

ปล.ไปค้นหาเอาเอง ขี้เกียจอธิบายและ