Proxy War Online (สงครามแห่งอำนาจ)

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 โดนบังคับเข้าเกม

เวลา  21:10 ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง ณ ภูมิภาคตะวันออกของประเทศ

“เฮ้ย พรรคพวก” เสียงทุ้มนุ่มลึกจากชายหนุ่มในชุดสูทสุดหรูสีดำเรียกชายอีกคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ดูเหมือนว่าเขากำลังพยายามทำให้ใบหน้าราบเรียบซังกะตายอยู่ แม้ว่าทั้งคู่จะสวมชุดสูทเหมือนกันแต่ทว่าสามารถสังเกตความแตกต่างได้ทันที เพราะว่าคนที่สองนั้นเป็นสูทราคาถูกกว่ามาก

“ครับ ว่าไงครับว่าที่ผู้บริหาร” เขาหันมาขานรับอย่างช้าๆ ด้วยเสียงเนือยๆแบบผีญี่ปุ่น ทำให้ชายหนุ่มที่เรียกถึงกับทำหน้าเบ้ด้วยความสยอง

“โห ดูมันเรียกประชด...แค่ให้ขับรถมาส่งและรอรับกลับแค่เนี๊ยทำหน้าซีเรียสไปได้ แถมยังมาทำท่าทางเย็นชาใส่ยังกับผี” ว่าที่ผู้บริหารกล่าวขณะเดินเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับสะบัดผมที่ยาวประบ่าออกมา ซึ่งท่าทางนี้ไม่ว่าผู้หญิงคนใดได้เห็นแล้วล่ะก็ ไม่วายจะต้องติดภวังค์อย่างแน่นอน

หลังจากที่ชายคนแรกเดินเข้ามาหาเพื่อนของตนที่นั่งอยู่แล้ว เขาก็ใช้มือแตะบ่าคล้ายให้กำลังใจ โดยไม่ดูว่าใบหน้าของคู่สนทนาของตนนั้นกำลังเคร่งเครียดลงเรื่อยๆ ต่างกับเขาที่ยังยิ้มแย้มแก้มปริเหมือนกับเจอเรื่องน่ายินดีมา

“โห ให้ผมรอตั้งแต่บ่ายจนถึงตอนนี้ ช่างกล้าพูดเหลือเกินนะ ไอ้ตอนที่ออกมาจากบ้านบอกแค่มาเอาเอกสาร แต่นี่อะไร! ดันมามีหน้ารับแขกอื่นหน้าตาระรื่นแล้วมาบอกให้เรารอแป๊ปเดียว” คนที่นั่งรอบ่นออกมาด้วยน้ำเสียงเครียดจัด ผมที่ถูกซอยสั้นระต้นคอเหมือนจะตั้งขึ้นได้ด้วยความขุ่นเคืองหลังจากต้องพลาดสิ่งดีๆทำเงินทำทองไป ส่วนคนที่ถูกบ่นก็ใช้นิ้วมือแคะขี้หูเหมือนได้ยิงสิ่งที่ไม่เกี่ยวกับตนอยู่

ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ปรายตามาเห็นเพื่อนตัวเองกำลังแคะหูพร้อมกับบ่นพึมพำไปด้วยก็เงียบลงไปทันที ทำให้เพื่อนของเขาลดมือลงก่อนปั้นยิ้มให้เล็กน้อยเป็นเชิงว่าฟังอยู่

“แถมประชุมยาวเป็นชั่วโมง ข้าวเย็นก็ไม่ได้กิน” คนที่บ่นเริ่มบ่นต่อจากเดิม ทำให้ชายหนุ่มที่ถูกบ่นหัวเราะร่า เหมือนไม่ใช่เรื่องของตัวเองสักนิด ทั้งๆที่เขาเป็นคนหลอกให้คนอื่นมานั่งรอหลายชั่วโมงแท้ๆ

“เฮ้ยๆๆ ชิชะ หยุดเลยนะไอ้เพื่อนเลิฟ ข้าวไม่ได้กงได้กินอะไรกัน ฉันให้เลขาออกมาประเคนให้แล้ว แต่นายไม่ยอมกินเองมันก็ช่วยไม่ได้”หลังจากพูดแบบตัดปัญหาจบเขาก็ดึงใบโบชัวร์ออกมาแล้วกางให้เพื่อนดู

“ก่อนที่ความเครียดจะลงตับ จนตับวายแข็งตายไปซะก่อน ฉันมีข่าวดี และเงินดีมาให้ทำด้วยล่ะ”ชายหนุ่มที่กางโบชัวพูดเสียงระรื่นหน้าตายิ้มแย้มอย่างหุบไม่อยู่ ส่วนเพื่อนของชายหนุ่มที่ได้ยินนั้นกลับทำหน้าเบื่อหน่ายกับงานแบบแปลกๆของเพื่อนตนเอง

“ผมไม่มีทางเลือกนี่ ยังไงซะ ผมก็รับหน้าที่ติดตามคุณมาหลายปีแล้ว จะหางานเด็กเสิร์ฟ หรือเป็นตัวแทนให้อีก ผมก็ไม่มีสิทธิ์บ่นแล้วนี่”ชายหนุ่มที่ตกเป็นเบี้ยล่างบ่นอีกเช่นเคย ส่วนผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านายก็ยังคงทำหูทวนลมเช่นเคย

“นายรู้จักคุณหนูฟ้าใสเปล่า”เจ้านายหนุ่มเอ่ยแบบไม่สนใจเสียงบ่นของผู้ที่เป็นทั้งเพื่อนและลูกน้องในเวลาเดียวกัน

ชายหนุ่มที่ถูกถามนั้นเงียบเสียงไปสักพัก เพื่อเปิดเมมโมรี่ในหัวตัวเองที่พบเจอผู้คนมาร้อยแปดพันหน้า การจะถามหาคนๆหนึ่งที่เป็นในนับพันนับหมื่นที่เขาเคยเจอนั้น คงเป็นไปได้ยากที่จะจำได้ง่ายในเสี่ยววิ แต่ถ้าถามกันจริงๆ เขาคนนี้ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะลืมเช่นกัน

“แฟนฉันแท้ๆ นายจำไม่ได้หรือไงฟะ ไอ้สมองปลาทองเรื่องผู้หญิง” ผู้เป็นนายบ่นกลับ ส่วนชายหนุ่มที่เป็นลูกน้องก็ทุบมือแล้วยิ้มแย้มให้ ประมาณว่าตูจำได้แล้ว

“อ้อ ใช่ๆ คุณฟ้าใส แฟนคุณชิออนนี่เอง”ด้วยเป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ จนอาจเรียกได้ว่าสำคัญถึงชีวิตของผู้เป็นนาย แต่เขากลับลืมแบบนี้ ช่างเสียชื่อผู้ติดตามมือดีจริงๆ

“เออๆ ช่างเหอะๆ คือที่ฉันถามเนี่ย ฉันจะบอกว่า ฟ้าใสอ่ะ เล่นเกมออนไลน์เกมนึงอยู่ และฉันเองก็เริ่มจะสนใจเกมนี้แล้วด้วยเหมือนกัน”ชายหนุ่มที่มีนามว่าชิออนหรือเป็นเจ้านายของผู้ติดตามนั้น ตอบความนัยออกมา ทำให้ลูกน้องเช่นเขาหัวเราะแห้งๆ แต่ก็ทำหน้าตาเหมือนกับเข้าใจสิ่งที่เจ้านายกำลังจะสื่อ แต่ผู้เป็นเจ้านายหรือจะไม่เข้าใจความคิดของผู้ติดตาม ที่รู้จัดกันดีตั้งแต่สมัยเรียน จนถึงสมัยปัจจุบัน

“ไม่ต้องทำเนียนว่าเข้าใจหรอก เรื่องอื่นๆที่นายไม่เคยพบเจอด้วยตัวเองน่ะ คงไม่มีวันเข้าใจหรอก คือว่าอย่างนี้ เมื่อตอนเย็น ตอนมีแขกเข้ามานั้น คนพวกนั้นเป็นผู้ติดต่อตัวแทนจากฝ่ายขายของบริษัทผู้ผลิตเกมที่ฟ้าใสกำลังเล่นอยู่น่ะ”ชิออนอธิบายแล้วกางโบชัวให้ลูกน้องดู ส่วนผู้เป็นลูกน้องนั้นก็ปรายตาผ่านๆเท่านั้น เพราะเขาไม่สนใจในสิ่งที่ตนไม่ได้ประสบมาโดยตรง

ชิออนเห็นผู้ที่เป็นทั้งลูกน้องและเพื่อนตัวเองปรายตามองผ่านๆแบบไม่สนใจสิ่งที่เรียกว่าเกม ซึ่งเป็นสิ่งที่วัยรุ่นทั่วๆไปสนใจนั้น ก็ถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยกับเพื่อนตนเองที่เข็นได้ยากเหลือเกินกับเรื่องแบบนี้ เขาจึงตัดสินใจพูดออกมาตรงๆ

“นายรู้จักเกม Proxy War Online ป่ะ” ชิออน เอ่ยปากถามเพื่อนของตนตรงๆ และคำถามก็ไม่ต้องให้เพื่อนตอบ แค่คิ้วที่ขมวดมุ่นในเสี่ยววิ เขาที่เป็นเจ้านายก็เข้าใจได้ทันทีว่า เพื่อนตนเองไม่เคยได้ยินเป็นแน่แท้

ชิออนจึงตัดสินใจใช้นิ้วจิ้มไปที่โบชัวร์ แล้วกล่าวไล่เช่นที่ตัวแทนฝ่ายขายเสนอข้อมูลให้เขามา

“คือ เกมนี้มันเป็นเกมที่กำลังตีตลาดตอนนี้ อาจจะเรียกได้ว่าเป็นเกมดังแซงทางตรงของบรรดาเกมออนไลน์อบบคลื่นสมองก็ได้ ซึ่งเกมนี้จะให้พวกเราที่เป็นผู้เล่นทั่วไป ได้รับพลังของเหล่าทวยเทพ สำหรับผู้ที่พ่ายแพ้ในโลกนี้แล้ว ต่างอยากที่จะได้พลังเยี่ยมตำนานทั้งสิ้น นอกจากนี้ยังมี….”หลังจากนั้นชิออนก็ร่ายยาวและทำตัวเป็นเซลแมนที่ดี ส่วนผู้รับหน้าที่เป็นพ่อบ้านที่ต้องทนแบกหน้ารับฟังนั้น ก็เริ่มที่ทำความเข้าใจเรื่อยๆ แต่ด้วยสมองที่ไม่ได้ทำมาให้ใช้กับด้านนี้เฉพาะ ทำให้เขาค่อยๆหันไปให้ความสนใจกับสิ่งอื่นแทน

แต่คนตื้อก็คือคนตื้อ ต่อให้ผู้ติดตามหันไปให้ความสนใจกับสิ่งอื่นอย่างไร ชิออนก็ไม่สนใจ แม้ต่อให้ลูกน้องจะพาเดินลงมาถึงหน้าโรงแรม ซึ่งมีรถของเขาจอดอยู่ก็ตาม ชิออนก็ยังคงพล่ามยาวไม่ยอมหยุด

หลังจากอธิบายไปนานสองนานคนพูดจบก็ยิ้มแย้ม แล้วกล่าวเสียงเรียบกับเพื่อนตนเองที่หันไปเช็ดรถหน้าตาเฉยอยู่

“หลังจากที่ฟังแล้วนายไม่ปฏิเสธ แสดงว่านายยอมแล้วสินะ เด็กๆเอาของมา”เมื่อชายหนุ่มที่กำลังเช็ดรถได้ยินเช่นนั้นก็หันไปมองที่หน้าโถงโรมแรม โดยกำลังมีพนักงานของโรงแรมยกกล่องขนาดใหญ่ 2 กล่องออกมา แล้วขนมาที่รถของตนที่จอดอยู่ตรงหน้า

“หะ? อะไรครับ”ลูกน้องถามอย่างสงสัย ส่วนผู้เป็นเจ้านายก็ถือหลักว่าตนเองบรรลุข้อตกลงแล้ว จึงใช้กุญแจเปิดท้ายรถให้ลูกน้องจัดของขึ้นด้วยหน้าตาเฉย

“ก็อย่างที่ฉันเล่าไป ฉันฟังแล้วมันก็น่าสนใจดี เลยเกริ่นๆกับเขาไป ว่าจะเอา 2 ชุด ทางฝ่ายนั้นเขาเห็นฉันสนใจเลยลดให้ 50% ดังนั้น เมื่อซื้อมาแล้ว แล้วนายก็ตกลงแล้ว เราก็ไม่พูดกันอีกนะ”ชิออนกล่าวเนียนแล้วเดินไปขึ้นรถหน้าตาเฉย ท่ามกลางความงงงันของลูกน้องผู้ติดตาม ซึ่งกำลังถอนหายใจ ที่ตนผิดพลาดไม่ฟังข้อเสนอและข้อตกลงให้ดี แล้วก็แน่นอนว่า ถ้าผู้เป็นนายอย่างชิออนพูดคำไหนแล้ว การจะไปเถียงได้โดยเอาหลักฐานที่เขาไม่สนใจฟังไปเถียงนั้น ไม่มีวันชนะแน่

“โอเคครับๆ”ผู้ติดตามขึ้นไปประจำที่สารถีอย่างเซ็งๆ ส่วนผู้เป็นเจ้านายอย่างชิออนก็หัวเราะออกมาอย่างร่าเริงที่แก้เผ็ดเพื่อนที่ไม่สนใจฟังได้สำเร็จ

ชายหนุ่มที่เป็นลูกน้องถอนหายใจอย่างเซ็งๆแล้วปรายตามองกระจกหลังด้วยสายตาที่อ่อนใจ กับผู้ที่เป็นทั้งเจ้านายและเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว

“โอเคครับ งั้นช่วยบอกเป็นเนื้อๆแล้วกัน ว่าจะให้ผมทำงานอะไรให้ จะให้ไปเป็นตัวแทนขณะเล่นเกมเหรอ”หลังจากขนของขึ้นมาบนบ้านคฤหาสน์หลังหรูแล้ว ผู้เป็นลูกน้องก็ถามเจ้านายตัวเองซึ่งกำลังแสระยิ้มแบบตัวร้ายให้เขาอยู่

“นายก็รู้ ฉันไม่เคยเล่นเกมมาก่อน เพราะฉะนั้น นายมาเล่นเป็นเพื่อนฉันซะ” ชิออนพูดจบก็ไม่สนใจเพื่อนตัวเองที่กำลังร้องค้านอยู่ ว่าตนไม่ได้เกิดมาเพื่อสิ่งนี้

“แต่ผมไม่ชอบเรื่องพวกนี้ เจ้านายก็รู้นี่ครับ”ผู้เป็นลูกน้องเอ่ยเสียงอ้อนวอน ขณะเดินตามเจ้านายตนเองไป

“เอาน่า ช่วยๆกันหน่อยดิ ไหนๆ นายก็ตกลงแล้วแถมฉันก็ซื้อมาเผื่อแล้วด้วยเดี๋ยวเสียของหมด”ชิออนตอบตัดปัญหาแบบเอาแต่ใจ ส่วนผู้ถูกมัดมือชก ไม่สิ! ถูกยัดถังโบกปูนถ่วงน้ำทิ้งลงทะเลอันดามันอย่างลูกน้องก็ไม่มีทางที่จะปฏิเสธได้อย่างแน่นอน

‘บอกอย่างงี้ ปฏิเสธไม่ได้ชัวร์ ถ้าไม่เล่นด้วยคงโดนตื๊อยันในฝันแน่ๆ’ ผู้เป็นลูกน้องคิดอย่างปลงๆ เมื่อรู้นิสัยของเพื่อนและเจ้านายตนดี

ณ ห้องพักของ ชิออน

ผู้เป็นผู้ติดตามต้องเข้าตรวจสอบห้องผู้เป็นนายเป็นปกติอยู่แล้ว ส่วนผู้เป็นนายก็ทำการจัดแจงต่อเครื่องเกมให้ลูกน้องดูหน้าตาเฉย หลังจากผู้ติดตามเช็คเสร็จแล้ว ก็ปรายตามองเจ้านายตัวเองที่ยิ้มแบบจอมมารใส่

“หึหึหึ ถ้าฉันไม่เจอนายในเกม รับรองต่อหน้าโคมไฟที่รักเลยว่า ฉันชิออนผู้นี้จะออฟไลน์ออกมาล็อกตัวนายเข้าออนไลน์แน่นอน ไอ้เพื่อนเลิฟ”หลังจากกล่าวพยาบาทเสร็จ ผู้เป็นนายก็ล้มหัวลงนอน ทิ้งให้เพื่อนตนเองยืนมองตาปริบๆอย่างน่าสังเวช

หลังจากไม่เห็นทางเลือก ผู้เป็นลูกน้องก็ตัดใจที่จะทำตามคำสั่งอย่างเลี่ยงไม่ได้

ชายหนุ่มเดินออกจากห้องผู้เป็นนายด้วยสภาพห่อเหี่ยว แต่ในสายตาของผู้มีฐานะเป็นลูกเช่นกันอย่างพวกแม่บ้านหรือคนขับรถนั้น กลับมองอารมณ์ความหดหู่ของชายคนนี้ไม่ออกเลยสักนิด ก็เพราะผู้ติดตามคนสนิทของชิออนนั้นหน้าตายเหมือนศพเลยน่ะสิ ซึ่งคนที่จะมองออกนั้นก็มีเพียงเจ้านายที่พึ่งถูกส่งเข้าห้องนอนไปเมื่อสักครู่นี้เอง

“พี่ลอย พี่แจ๋ว ช่วงที่ผมไม่อยู่ ฝากดูแลบ้านด้วยนะครับ พอดีติดภารกิจติดตามคุณหนูเข้าไปในเกมน่ะ ถ้าใครไม่ชอบมาพากล ก็จัดการได้เลย ในเวลาวิกาลเรายิงได้อยู่แล้วเมื่ออยู่ในเขตที่พักของเรา หรือถ้ามีอะไรร้ายแรงก็ติดต่อทางข้อความมือถือนะครับ เพราะระบบเขาว่าติดต่อทางเบอร์ได้ด้วยแม้จะอยู่ในช่วงเล่นเกมไปแล้วก็ตาม”ผู้ติดตามคนสนิทพูดโดยไม่หันไปมอง ส่วนเพื่อนร่วมงานที่ยืนตรงให้ความเคารพอยู่ก็ตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน

“เซอร์ เยสเซอร์”หลังจากพนักงานทั้ง 2 คนในบ้านตอบจบ ผู้ติดตามคนสนิทของชิออนก็เดินเข้าห้องตัวเองที่อยู่ถัดจากห้องของเจ้านาย ซึ่งการทีเขาพักอยู่ในห้องข้างๆกันนั้น ก็เป็นเพราะว่าจะได้เข้าไปช่วยเหลือได้สะดวกนั่นเอง

ผู้ติดตามหนุ่มเดินเข้าห้องด้วยอารมณ์เซ้งๆ หลังจากเขาทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ก็ทำการติดตั้งเครื่องเกมแบบที่ชิออนทำ ซึ่งไม่นาน ชายหนุ่มก็ติดเสร็จ และล้มตัวลงนอนที่เตียง

“เกมงั้นเหรอ ร้อยวันพันปีไม่เคยคิดที่จะลองเล่นเลยแท้ๆ”หลังจากบ่นจบชายหนุ่มก็ใช้เครื่องมือแบบสวมหัวและมีแว่นตาสวมเข้าที่ และเตรียมพร้อม ระวัง ไป!! เฮ้ย ไม่ใช่ เมื่อหัวของชายหนุ่มแตะหมอน ระบบควบคุมประสาทและดึงคลื่นสมองในยามหลับซึ่งติดอยู่กับที่ครอบหัวก็ทำการดึงชายหนุ่มเข้าสู่โลกแห่งเกมเหมือนกับเป็นฝันเพียงตื่นหนึ่ง

หลังจากความมืดเข้าครอบงำเพียงไม่ถึง 3 วินาที แสงสว่าง 7 สี ก็สว่างรอบๆตัวอีกครั้ง ทำให้ชายหนุ่มผู้ที่พึ่งเคยเล่นเกมออนไลน์เป็นครั้งแรกรู้สึกอึ้งเล็กน้อย ที่เวลาเพียงเสี่ยววินาทีที่เขาหลับตา เกมจะทำให้เขามาอยู่ที่นี่ได้ ณ เวลานี้

“ยินดีต้อนรับสู่เกม Proxy war online ค่ะ สำหรับคุณผู้เล่นที่พึ่งเข้าออนไลน์ครั้งแรก กรุณาแจ้งลักษณะของตัวละคร ที่ผู้เล่นต้องการค่ะ” เสียงหญิงสาวซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ประจำเกมดังขึ้นที่ด้านหน้า ทำให้ชายหนุ่มต้องลืมตาขึ้นมอง แล้วเขาก็ได้พบกับหญิงสาวที่ใส่ชุดสูทแบบผู้ดี หรือก็คือชุดแบบเจ้าหน้าที่ออฟฟิศชั้นสูงทั่วๆไปนั่นเอง

ด้วยรอยยิ้มแบบรับแขก แต่สายตากลับไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบแบบมนุษย์ เลยทำให้เขาถึงกับขนลุกซุ่แล้วคิดไปต่างๆนาๆ จนพนักงานต้องถามย้ำอีกครั้ง ทำให้ชายหนุ่มมีสติกลับมาได้

“ครับ?”ชายหนุ่มรับคำเป็นเชิงถามอย่างมึนงง หลังจากฟังหญิงสาวทวนให้ฟังอีกครั้ง ทำให้ชายหนุ่มเข้าใจได้

แต่ด้วยความที่ว่าเขาไม่เคยเล่นของแบบนี้มาก่อน จึงไม่รู้ว่าหญิงสาวตรงหน้าต้องการอะไรที่เป็นรูปธรรม

“คุณผู้เล่น สามารถออกแบบตัวละคร ของท่านในเกมให้เป็นตัวแทนในขณะ ที่ท่าน เล่นเกมค่ะ”เสียงพนักงานหญิงแจ้งมาตามเสียงในหัว แม้ด้านหน้าของเขาจะมีหญิงสาวยืนอยู่แล้วก็ตาม ทำให้ชายหนุ่มถึงกับสงสัยว่าแล้วทางเกมจะส่งผู้หญิงคนนี้มาทำให้เขาสยองทำไมกัน

หลังจากเห็นว่าคิดไปเองก็เท่านั้น ตนเลยร้องถามเปลี่ยนเรื่องเอาเนื้อๆมันซะเลย

“แล้วผมต้องเลือกแบบ ยังไงครับ?” เครื่องหมายคำถามปรากฏที่บนใบหน้าของชายหนุ่ม ส่วนพนักงานสาวผู้เป็น NPC ฝ่ายต้อนรับก็ยิ้มแย้มให้ (แต่ชายหนุ่มมองเป็นรอยยิ้มสยองแทน)

“สำหรับรูปร่าง คุณผู้เล่นต้องการ ให้อ้วน ผอม แข็งแรง หรือเท่าเดิมก็ได้คะ”Npc ตรงหน้าขยับปากถาม แต่เสียงก็ยังดังที่ข้างหูชายหนุ่มอยู่ดี ทำให้ชายหนุ่มต้องรีบพยักหน้าเข้าใจแบบเลี่ยงไม่ได้

“เหมือนเดิมแล้วกันครับ”หลังจากคิดดูดีๆชายหนุ่มก็ตอบไปแบบนี้

“สำหรับ ผม หรือสีผม ท่านผู้เล่นต้องการสี หรือทรงยังไงดีคะ”เสียงของ NPC ถามกลับมา ขณะที่สตรีตรงหน้าก็ขยับปากตาม ส่วนชายหนุ่มก็รีบตอบแบบรวบรัดไป

“เหมือนเดิมครับ”ชายหนุ่มตอบ หลังจากเริ่มไม่สนใจสตรีที่อยู่ตรงหน้าแล้ว

“แล้วสำหรับอายุล่ะคะ จะเพิ่มหรือลดดีคะ”เสียง NPC ถามต่อ ขณะที่เสียงก็ดังขึ้นตามหูมาในที่สุด

“เหมือนเดิมครับ”ชายหนุ่มตอบขณะหันหน้าหนี ด้วยใบหน้าที่เฉยชากับเสียงที่ราบเรียบ นี่เขาเหมือนยืนอยู่ในโลกของหนังผีเลย

“สำหรับชื่อ ของผู้เล่น ท่านผู้เล่นต้องการตั้งชื่อว่าไรอะไรดีค่ะ”เสียงหญิงสาว NPC ดังถามอีกครั้งทำให้เฟตต้องจำใจหันไปมองที่สตรีตรงหน้า

“เฟต ได้มั้ยครับ”ชายหนุ่มตอบขณะจ้องมองสตรีที่อยู่ตรงหน้า ด้วยความที่เขาเป็นคนถือตัวพอสมควร การพูดคุยสำหรับเขานั้น จึงจำเป็นที่จะต้องจ้องตาเวลาพูด

 “ชื่อนี้ ไม่ซ้ำค่ะคุณผู้เล่นสามารถใช้ได้ค่ะ สำหรับอายุ ท่านผู้เล่นใช้ 19 เท่าเดิมนะคะ ส่วนด้านหน้าตา จะปรับให้ ดูดีขึ้น หรือลดลงคะ ซึ่งคุณผู้เล่น สามารถปรับแต่งได้ 30% ค่ะ”NPC กล่าวขณะโชว์ภาพแบบ 3 มิติของตัวเขาให้ดู ชายหนุ่มที่มีนามว่าเฟต เมื่อมองดูแล้วพบว่าคล้ายตัวจริงพอสมควรก็ตอบไปว่า

“อันนี้ก็ได้ครับ เหมือนเดิมพอดี”ด้วยเป็นคนไม่สนใจเรื่องหน้าตา เฟตจึงตอบแบบไม่สนใจหน้าตัวเองที่กำลังแยกเขี้ยวให้ตนอยู่

“ค่ะ สำหรับอุปกรณ์ต่างๆ หรืออาชีพต่างๆนั้น คุณผู้เล่นจะได้รับคำอธิบาย อีกครั้งในเกมนะคะ

ส่วนตอนนี้คุณผู้เล่น สามารถไปปรากฏตัวที่เมืองเริ่มต้นของผู้เล่นหน้าใหม่ทวีปตะวันออกได้ทันทีค่ะ เมื่อคุณผู้เล่น เริ่มพูดว่า‘พร้อม’ ส่วนหน้าต่างระบบ คุณผู้เล่นแค่เรียกขึ้นมาเฉยๆ ก็สามารถ ใช้ได้แล้วค่ะ”เสียงNPCสาวดังขึ้นอีก

หลังจากได้ยินเสียงแนะนำแล้ว ชายหนุ่มก็พยักหน้าแบบเข้าใจอย่างรวดเร็ว แม้หน้าเขาจะนิ่งๆเหมือนหญิงสาว NPC ผู้นี้ แต่ความจริง ในใจเขาก็อยากลองสิ่งแปลกใหม่เช่นกัน

ชีวิตที่มีแต่การทำงานและเงินนั้น ก็เหมือนชีวิตที่ขาดสีสันไป การได้มาลองเล่นเกมดู อาจช่วยคลายเครียดไปได้อีกแบบก็ได้

“พร้อม”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่มีอะไรที่จะบอกแล้ว เฟตจึงกล่าวเสียงปกติของเขา ส่วนหญิงสาวตรงหน้าก็ยิ้มแล้วโบกมือลาส่ง

 “ขอบคุณที่สมัครเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเราค่ะ ขอให้โชคดีค่ะ คุณผู้เล่นหน้าหล่อ”NPC สาวที่อยู่ตรงหน้ากล่าวออกมาเป็นครั้งแรกด้วยเสียงที่หวานใสไพเราะจับใจ ทำให้เฟตที่พึ่งได้ยินเสียงแบบนี้ทำหน้าเซ็งใส่ ถ้าเสียงหวานแบบนี้ และมีการโต้ตอบแบบมนุษย์แบบนี้ แล้วจะมาใช้โทนเสียงแบบคอมกับหน้าตานิ่งๆใส่เขาทำไม

หลังจากภาพหญิงสาวเลือนหายไป แสงทั้งเจ็ดสีก็แสกนร่างชายหนุ่ม และไปปรากฏเป็นตัวของเขาที่ตรงหน้า ซึ่งเป็นร่างที่เขาเห็นในหน้าจอของ NPC สาว เมื่อระบบสร้างร่างให้เสร็จแล้ว ก็ทำการเชื่อมต่อร่างให้ โดยแสงสีขาวจากร่างตรงหน้านั้นได้ดึงชายหนุ่มเข้าไปใกล้เรื่อยๆ และทุกสิ่งทุกอย่างก็กลายเป็นสีขาวไป

หลังจากแสงสว่างสีขาวพุ่งผ่านสายตาของชายหนุ่มไป เป็นเหตุให้เฟตต้องหลับตาลงตามสัญชาตญาณมนุษย์

“ยินดีต้อนรับสู่ Proxy War ครับ คุณผู้เล่นสามารถเข้ามารับอุปกรณ์ของผู้เริ่มต้นได้ที่ผมนะครับ”เสียงอันนุ่มทุ้มแบบชายหนุ่มดังขึ้นที่ด้านหน้า ทำให้เฟตต้องลืมตาขึ้นมอง

ซึ่งภาพที่เขาเห็นก็คือชายหนุ่มหน้าตาธรรมดาๆ ยืนอยู่หลังเคาเตอร์ไม้ลายทอง แต่งกายด้วยชุดสูทสไตล์เดียวกับหญิงสาวคนเมื่อสักครู่ แต่ต่างตรงที่มีหัวฝักทองมาเพิ่มที่ศีรษะเท่านั้น

พนักงานชายเห็นหน้าตาที่สงสัยของชายหนุ่มก็รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้สงสัยเรื่องอะไร ตนเลยชิงบอกไปว่า

“พอดีช่วงนี้เป็น ช่วงเฮโลวีนครับ คุณผู้เล่น ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าหัวนี้คืออะไร

งั้นก็ขอโอกาสเลยนะครับ ไหนๆก็เริ่มอธิบายแล้ว ผมขอตัวอธิบายไว้เลยว่าเวลาในเกมนี้ เร็วกว่าโลกจริง อยู่ 6เท่าครับ เมื่อเวลาเร็วกว่า 6 เท่า งานเฮโลวีนนั้นจึงยาวนานถึง 6 วันเช่นเดียวกันครับ”พนักงานหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าอธิบายด้วยรอยยิ้ม ส่วนเฟตก็พยักหน้าตอบรับเพื่อไม่ให้เสียมารยาท

“เนื่องจากความเร็วของโลกในเกม เร็วเป็น 6 เท่าของโลกด้านนอกนะครับ เราจึงมีกำหนด ระยะเวลา ออนไลน์ของผู้เล่น ผู้เล่นหนึ่งคนสามารถออนไลน์ได้แค่คนล่ะ 6 ชั่วโมงของโลกจริง หรือ 36 ชั่วโมงในเกมครับ ในกรณีที่คุณผู้เล่น เล่นเกินระยะเวลาที่กำหนด อาจทำให้เกิดความผิดปกติทางร่างกายได้ ทางเกมจะเตือนก่อนตายตัดก่อนวายวอด ถ้าติดตั้งวันนี้รับไปเลย เครื่องช็อตไฟฟ้า เฮ้ย ไม่ใช่...”พนักงานชายนอกเรื่องไปนิดจึงหยุดแล้วเริ่มต้นพูดใหม่

“ขอโทษครับนอกเรื่องไปนิด คือ ทางเกมจะเตือนเข้าไปที่ระบบข้อมูลของผู้เล่นนะครับ แล้วหลังจากเตือนแล้วผู้เล่นไม่ยอมออฟไลน์ภายในเวลาที่กำหนด ระบบจะออฟไลน์ให้อัตโนมัติซึ่งจะเสียค่าประสบการณ์และเงินเป็นการตอบแทน บวกกับว่าสถานที่เกิดอาจจะคลาดเคลื่อนก็ได้ ฉะนั้นถ้าไม่อยากให้สถานที่ผิดไปมาก ก็ให้ออฟไลน์จากโรงแรมออฟไลน์ปกติๆครับ”

พนักงานหนุ่มยิ้มตอบแบบยาวเหยีอด ทำให้เฟตต้องเรียบเรียงข้อมูลจากเมมโมรี่สมองปลาทอง ที่มีความจำเพียงไม่กี่เม็ก บวกกับระบบความเร็วในการประมวลผลที่น้อยเอาเสียมากๆ เมื่อเทียบกับเจ้านายตัวเอง จึงเข้าใจได้ไม่ถึงครึ่งที่คนทั่วๆไปจะรู้

“แล้วอุปกรณ์อะไรที่ผมจะได้รับครับ”เฟตเอ่ยถามหลังย่อยข้อมูลมาได้สักพักแล้ว

“ครับ นั่นคือชุดผู้เริ่มต้น ดาบระดับ 1 จำนวน 1 เล่มครับ เลือดเพิ่ม HP 2 ขวด กระปุกเพิ่มพลังSP ขนาดเล็ก 2 ขวดครับ และได้รับเงินจำนวน 1500 Silver Coin (เหรียญเงิน) ครับ ในกรณีของเกมนี้ จะมีเงิน Gold Coin (เหรียญทอง) อีก 1แบบ ซึ่งสามารถแลกเป็นเงินจริงได้ เพราะก่อนออนไลน์เข้ามา คุณผู้เล่นได้เสียบการ์ด ATM หรือรหัส โทรศัพท์ลงไปในเครื่องส่งสัญญาณของเครื่องเล่นเกมแล้วใช่มั้ยล่ะครับ  ดังนั้น Gold Coin 1 เหรียญสามารถแลกเป็นเงิน ได้ เท่ากับ  40 เท่าของโลกเราครับ”พนังงานหนุ่มยังยิ้มแย้มตอบด้วยอารมณ์ดี ส่วนเฟตก็ตาลุกวาวด้วยความยินดี ที่ได้ยินว่าเงินในเกมแลกข้างนอกได้

พนักงานเห็นเฟตมัวแต่คิดถึงค่าเงินจนตาเปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์เงินอยู่ ก็เลยยื่นชุดไปให้เฟตถือ ซึ่งชายหนุ่มก็รับมาถืออย่างงงๆ พนังงานหนุ่มก็เลยอธิบายเพิ่มเติมว่า

“ในกรณีใส่อุปกรณ์นะครับ แค่แตะของแล้วพูดว่าสวมใส่ ก็สามารถสวมใส่ได้แล้วครับ ซึ่งในกรณีนี้มีกรณีพิเศษอื่นๆอีก ยกตัวอย่างเช่น….”พนักงานหนุ่มกำลังอธิบาย แต่ยังไม่ทันจบ เฟตก็ทำตามทันทีด้วยกลัวลืม

‘ชุดผู้เริ่มต้น ระดับ1 พลังป้องกัน +3 ค่ะ’

‘ดาบเหล็กธรรมดาระดับ 1 พลังโจมตี +3ค่ะ’

‘ผู้เล่นซึ่งอยู่ในระดับ เริ่มต้นได้มีช่องเก็บอุปกรณ์แค่ 100 ช่องเท่านั้นค่ะ ซึ่งสามารถอัพเกรดได้ด้วย เลเวลระดับ หรือใช้เงินแทนค่ะ’เสียงดังขึ้นในหัวเฟตหลังจากเขาสวมใส่อุปกรณ์ครบถ้วนทุกอย่าง

พนักงานหนุ่มเห็นเฟตใจร้อนก็เลยอ้าปากค้างไม่อธิบายต่อจากเดิม เขาจึงเริ่มบทใหม่ตามที่ถูกกำหนดมา

“ครับ ตอนนี้ของที่จะต้องให้คุณผู้เล่นก็ให้หมดแล้ว มีอะไรจะสอบถามเพิ่มเติมมั้ยครับ”พนักงานยิ้มแย้มถาม

“ไม่มีครับ”เฟตตอบไปตรงๆ เขาในเวลานี้ไม่รู้  และไม่สงสัยอะไรเลย

 “งั้นขอเชิญเริ่มเล่นเกมได้เลยครับ”พนักงานกล่าวจบ ก็มีแสงพุ่งวาบมาจากด้านหลังชายหนุ่ม ทำให้เฟตต้องหันไปมองอย่างสงสัย หลังจากหันไปมองเฟตก็ต้องหลับตาหลบแสงสว่างที่จ้ากว่าปกติ

หลังจากเฟตทนแสบตาได้สักพักชายหนุ่มก็เริ่มได้ยินเสียงพูดคุยกันจ้อกแจ้ก ตนเลยลืมตาขึ้นดูอย่างสงสัยว่าเสียงอะไร เกิดอะไรขึ้น

เมื่อชายหนุ่มลืมตา เขาก็พบว่าตอนนี้จุดที่ตนยืนอยู่นั้น เป็นใจกลางเมือง บริเวณ 4 แยกพอดี เมื่อเขามองไปด้านหน้า ซึ่งกะว่าน่าจะเป็นทิศเหนือ หลังจากกะด้วยสายตาเปล่าๆ จากตรงนี้ไปถึงคานประตูที่สูงใหญ่ อยู่ไกลริบๆแล้ว เขาก็พบว่ามันคงมีระยะไกลต่ำกว่า 1 กิโลเมตรแน่ๆ

หลังจากเฟตกะระยะทางด้านหน้าเสร็จ ตนก็หันมาสังเกตบริเวณโดยรอบของตนต่อ ซึ่งก็มีผู้เล่นเดินกันอยู่เป็นจำนวนมาก แต่ที่แปลกตาที่สุดก็คือชุดคลุมแบบมีฮู้ดลอยได้ โดยชุดพวกนั้นลอยไปทางขวามือของตนซึ่งมีป้ายบอกว่า ‘พื้นที่กิจกรรมจัดงานฮาโลวีน’

“ไปเที่ยวงานกันฆ่าเวลาเปล่า”เสียงทักทายของคนที่ดึงเขามาเล่นเกมดังขึ้น ทำให้เฟตปรายตาไปมองอย่างช้าๆ

ภาพชายหนุ่มในชุดผู้เล่นเริ่มต้นเหมือนกับตนยืนแอ๊กท่าส่งยิ้มให้ตนอยู่ ทำให้เฟตที่เห็นท่านี้จนมองออกว่าเป็นอีโก้ของเจ้านายถอนหายใจอย่างเซ็งๆ

แต่ทว่า ในสายตาของผู้เล่นหญิงที่อยู่ภายบริเวณนั้นกลับกลายเป็นภาพของหนุ่มหล่อผมยาวปะบ่าสีดำ บวกกับแสงอาทิตย์ที่ส่องประกายพอดี ทำให้จากภาพชายหนุ่มแอ๊กท่ากลายเป็นภาพเทพบุตรในชุดเริ่มต้นแทน ซึ่งเรียกเสียงซุบซิบและสายตาอันเร่าร้อนจากหญิงสาวผู้เล่นได้เป็นอย่างดี

“ทำไมนานจัง นึกว่าจะต่อยกับพนักงานที่อธิบายแล้วซะอีก”เทพบุตรรูปปั้นสำหรับผู้หญิงคนอื่นๆ เอ่ยถามชายหนุ่มผมยาวระต้นคอ ซึ่งคู่สนทนาก็ถอนหายใจให้กับเสียงกรี๊ดจนหูแทบหนวก

หลังจากปรับเสียงวอลุ่มของผู้หญิงรอบด้านให้เป็นปกติแล้ว เฟตจึงหันมาหาเพื่อนตนเองที่ยังคงส่งรอยยิ้มพิชิตใจสาวให้ผู้หญิงที่อยู่รอบๆด้านอยู่

“ผมไม่เคยเล่นเกมก็รู้นี่ครับ เลยต้องย่อยรายละเอียดนิดหน่อย ส่วนที่ว่าจะต่อยกับพนักงานนั่นมองผมว่าเป็นคนแบบไหนกันเนี่ย”เมื่อตอบจบผู้เป็นนายกลับไม่ได้สนใจฟัง เพราะเขามัวแต่หันไปยิ้มให้กับหญิงสาวน่ารักคนหนึ่งที่พึ่งเดินผ่านพวกเขาไป

เฟตเห็นชิออนมัวแต่ให้ความสนใจกับผู้หญิงอยู่ ตนเองก็ถอนหายใจ แล้วเดินไปนั่งรอที่ม้านั่งตรงเยื้องกับ 4 แยก แต่ด้วยร่างกายนี้เป็นร่างกายใหม่ ทำให้การเดินครั้งแรกๆ นั้นมีอาการเกร็งๆ เล็กน้อย แต่เมื่อเฟตชินกับมันแล้วเขาก็สามารถเรียกบุคลิกเก่าๆ กลับมาได้

เหล่าหญิงสาวที่อยู่ในบริเวณนั้นตอนแรกได้มองเห็นเทพบุตรสุดหล่อส่งยิ้มมาให้ แต่ภาพของบุรุษผมสั้นหน้าตานิ่งเรียบ พร้อมท่าเดินที่แสนสุขุมซึ่งกำลังแยกตัวออกไปนั่งคนเดียวที่ม้านั่งนั้น กลับเรียกสายตาได้ดีกว่าเทพบุตรหนุ่มที่ยังคงส่งยิ้มพิชิตใจสาวแบบไม่สนใจใครอยู่

 ชิออนที่เห็นว่าเหล่าหญิงสาวหันไปมองที่ด้านอื่นแทนตน ก็ปรายตามองตามบ้าง ซึ่งภาพที่เขาเห็นนั้นก็เป็นเพื่อนของเขานั่นเอง แม้แต่เขาก็ยังยอมรับว่าบุคลิกของเพื่อนเขานิ่งกว่าตนมาก ถึงแม้จะบ๊องๆ ไปบ้างในตอนที่ไม่รู้เรื่องอะไรบางอย่าง แต่ก็ยังคงดูดีอยู่เช่นเดิม

“เฮ้อ ตอนนี้เวลาในเกม จะ 3โมงแล้ว คงจะหิวข้าวแล้วสินะ เห็นพนักงานเขาแจ้งว่าร่างกายของผู้เล่นจะเหมือนจริงเสียด้วย”ชิออนเดินเข้ามาหาเฟตที่กำลังทำหน้าสยองกับฉลากของกาแฟที่ตนพึ่งใช้เหรียญเงินไปกดจากตู้น้ำใกล้ๆ ตรงนั้นนี่เอง

“หะ อะไรนะ”เฟตถามเมื่อได้ยินเสียงเพื่อนแว่วๆ แต่สายตายังคงจับจ้องไปที่ฉลากกาแฟดำที่มีชื่อยี่ห้อว่า ‘จะขมไปไหน’

“หิวข้าวยัง ไปกินข้าวกันมั้ย มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง พอดีฉันเพิ่งติดต่อโอนเงินออกไปให้เขาโอนเงินเข้าเกมมาให้ เงินเลยมีเหลือกินเหลือใช้น่ะ”ชิออนถามขณะโยนเหรียญทองขึ้นโชว์ ด้วยเหรียญทองหนึ่งเหรียญมีค่าเท่ากับ 10,000 เหรียญเงิน ทำให้เฟตตาลุกวาวเล็กน้อย

“ตอนนี้อยากได้อะไรบอกมา ฉันเลี้ยงเอง” ชิออนบอกกล่าวอย่างอารมณ์ดี เมื่อเงินยังอยู่ในความสนใจของเฟตเหมือนเดิม

“ครับๆ อยากเลี้ยงอะไรก็เลี้ยงเถอะ แต่ตอนนี้ ผมว่าเราไปที่อื่นก่อนเถอะครับ”เฟตพูดขึ้นเมื่อเห็น เกมเมอร์หญิงเริ่มมามุงมองพวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนไม่เคยเห็น

ภาพของชิออนชายหนุ่มขี้เล่น และยิ้มพิชิตใจสาวนั้น ได้เป็นชายหนุ่มที่ครอบครองความสูงดุจนายแบบ ที่ความสูง 178 เซนติเมตร บวกกับหน้าตาที่หล่อเหลา เหมือนพระเอกเกาหลี ทั้งๆที่เป็นลูกครึ่งจีนแท้ๆ กับผมยาวปะบ่าสีดำเล็กที่ต้องลมเบาๆ ปลิวสลวยอยู่ ทำให้เขาคนนี้ได้รับแต้มความน่าสนใจจากผู้หญิงมากมาย แต่สำหรับหนุ่มๆ ผู้เล่นคนอื่นๆ เขาคนนี้มีความน่าหมั่นไส้ ที่ติดลบกระจาย

สำหรับชายหนุ่มอีกคนที่นั่งอยู่นั้น เขาเองก็มีความหล่อเหลาที่ไม่แพ้กัน แม้หน้าจะมนๆ ไปทางผู้หญิงบ้าง แต่ด้วยสีผมที่ดำเป็นเงางาม จับคู่กับดวงตาที่คมเหมือนเหยี่ยว บวกส่วนสูง 175 เซนติเมตร และท่าทางที่สุขุม ทำให้ชายหนุ่มผู้นี้มีเสน่ห์ที่น่าสนใจ ไปอีกแบบหนึ่ง

ชิออนที่หันไปยิ้มให้สาวๆ อยู่สะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันมาหาเพื่อนตนเองที่ส่งสายตาอยู่ นี่เขาเผลอลืมเพื่อนตนเองไปได้ไงเนี่ย

“อ่ะอ้อ อืม ก็ดี เหมือนกัน เพราะตอนนี้ก็รู้สึกหิวเหมือนกัน และรอนางฟ้าของฉันพอดีเลย”ชิออนรับคำอย่างเลี่ยงไม่ได้ แล้วชักชวนเฟตให้ไปที่สวนอาหารระดับ 5 ดาว ซึ่งไปทางทิศเดียวกับที่จัดงาน โดยก่อนหน้านี้ชิออนได้ไปโหลดแผนที่ตรงบอร์ดติดกับ 4 แยก มาแล้ว จึงทำให้รู้รายละเอียดจุดท่องเที่ยวภายในเมืองอยู่ตรงไหนบ้าง

ทั้งคู่เดินหลุดออกมาจาก 4 แยกได้ไม่นาน ก็มีผู้เล่นหญิงเข้ามาทักทายกันแทบจะทุกย่างก้าว ด้วยความหล่อที่นำมาแต่ไกล ทำให้ทั้งคู่เป็นรัศมีดึงดูดที่เด่นที่สุดในเมือง ณ ปัจจุบันเลยทีเดียว

หลังจากชิออนกับเฟตหลุดวงล้อมการจีบของสาวๆมาแล้ว ทั้ง 2 มาถึงร้านอาหารหรู ที่มีรูปมังกรจีนประดับอยู่ และมีป้าย ‘ภัตตาคาร ร่ำรวย’ ที่ทางเข้า

“ยินดีต้อนรับครับ คุณผู้ชาย ไม่ทราบว่า ต้องการรับประทานอาหารกันกี่ท่านครับ ทางเราจะได้จัดโต๊ะไว้ให้ครับ”พนักงานเดินมาต้อนเฟตและชิออนเข้าคอก ซึ่งเฟตถึงกับทึ้งกับความใหญ่โตของร้านอาหารภายใน ที่มองภายนอกนั้น ก็ดูเหมือนตึกร้านอาหารแบบโรงเตี๊ยมหนังกำลังภายใน แต่เนื้อในจริงๆ กลับตกแต่งได้อย่างสวยงามจนไม่น่าเชื่อว่าร้านเดียวกัน

หลังจากเดินชมความงามได้สักพัก พนักงานของร้านก็พา 2 หนุ่มเดินไปยังโต๊ะใหญ่สุด ตามที่ชิออนเรียกร้อง

หลังจากพนักงานส่งลูกค้าถึงโต๊ะ ก็ส่งพนักงานสาวมาสอบถามเมนูอาหารแบบติดๆ เมื่อหญิงมาก็เข้าทางชายหนุ่ม ชิออนเลยส่งสายตาหวานย้อยให้หญิงสาวในชุดกีเพาสีแดง ต่างกับเฟตที่สั่งอาหารตามที่พนักงานมาถาม โดยไม่สนใจเรื่องผู้หญิงสักนิด

เมื่อพนักงานกลับออกไป ชิออนและเฟตก็ได้สนทนากันเพื่อฆ่าเวลารออาหารมาเสริฟ ซึ่งไม่นานอาหารหรูสมระดับของอาคารก็ถูกยกมาตั้งที่ด้านหน้า ด้วยการสั่งที่ไม่บันยะบันยัง ทำให้อาหารที่ถูกส่งออกมานั้นปูกางเต็มโต๊ะขนาด 10 คนพอดี

“โห้ กินล้างกินพลาญกันเลยเรอะ”ชิออนหันมาถามเฟตที่อึ้งกับจำนวนอาหารอยู่ เมื่อสักครู่เขาสั่งเพลินไปหน่อย เลยทำให้อาหารมีเยอะมากกว่าที่คาดไว้

“ก็ เห็นคุณไม่สั่ง ผมก็เลยสั่งเผื่อไว้น่ะครับ”เฟตตอบ ทำให้ชิออนก็ถอนหายใจเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มแย้มขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเห็นหญิงสาวชุดคลุมสีขาวแบบนักเวททั่วไปในเกม ซึ่งมีสีผมและสีตาสีฟ้า กำลังเดินเข้ามาหาเขาที่โต๊ะ เฟตนั้นปรายตามองตามสายตาของเจ้านายตัวเอง ทำให้เขาสังเกตเห็นสตรีผมสีฟ้าผู้นี้

เรื่องหน้าตาของผู้หญิงคนนี้นั้น เฟตถึงกับชมในใจว่า สวยมากเหมือนกัน เพราะเธอคนนี้มีความสูงดุจนางแบบ โดยครองความสูงที่ 172 เซนติเมตร ถ้าไม่ติดที่ว่า เธอคนนี้เป็นแฟนของเจ้านาย เขาก็คงจะเอ่ยชมออกมาแล้ว

เมื่อฟ้าใสผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นแฟนของชิออนเดินเข้ามา ชิออนก็รีบลุกขึ้นเดินเข้ามาหาแล้วพาเดินกลับมาอย่างรวดเร็ว เมื่อถูกพามาถึงโต๊ะอาหารที่มีเฟตนั่งอยู่ ฟ้าใสก็ปรายตามองทางแฟนหนุ่มแวบหนึ่ง เป็นเชิงว่าช่วยแนะนำที

“อ้อๆแนะนำให้รู้จัก เพื่อนเราเอง ชื่อเฟต”ชิออน แนะนำให้แฟนสาวรู้จักกับเพื่อนของเขาอย่างเป็นทางการ ส่วนเฟตนั้นก็รีบบันทึกและดึงความจำเกี่ยวกับหญิงสาวคนนี้ออกมา

“สวัสดีจ้ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อฟ้าใส เป็นแฟนชิออนจ้ะ” ฟ้าใสเอ่ยปากทักทายเสียงใส

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”เฟตเอ่ยปากทักทายกลับ เมื่อเขาดึงความจำเกี่ยวกับฟ้าใสมาได้หลายส่วนแล้ว

ชิออนพาฟ้าใสมานั่งข้างๆตัวเอง เมื่อทั้ง 3 คนนั่งพร้อมแล้ว ฟ้าใสก็เอะใจกับหน้าตาของเฟต

“เอ๋ แล้วเขาคนนี้นี่ ถ้าฟ้าจำไม่ผิดเป็นคนคุ้มกันของชินนี่นา”ฟ้าใสเอ่ยถาม ทำให้เฟตและชิออนพยักหน้าพร้อมกัน เพราะเฟตนั้นเป็นคนดูแล ชิออนมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว จึงเรียกผู้คุ้มกัน หรือ Bodyguard ก็ได้ (ชินเป็นชื่อของชิออนที่เพื่อนสนิทเรียก)

“คิดยังไงพากันมาเล่นเกมได้เนี่ย ไหนได้ข่าวว่าทำงานตัวเป็นเกรียวหัวเป็นนอตไม่ใช่เหรอ”ฟ้าใสหันมาถามชิออน เรื่องที่แฟนหนุ่มของเธอเข้ามาเล่นเกมนั้นพึ่งจะรู้เมื่อตอนก่อนที่จะเข้ามาเล่นเกมนี่เอง

“ก็ว่างๆอ่ะนะ ฮ่าฮ่าฮ่า”หลังจากว่าจบก็หัวเราะร่วมคนเดียว เมื่อหาเรื่องอู้งานจนได้ ส่วนเฟตก็รู้เท่าทันความคิดของชิออนจึงถอนหายใจไปพร้อมกับเสียงหัวเราะของเจ้านาย

“จ้ะๆ เลิกหัวเราะแบบนั้นได้แล้ว หัวเราะยังกับโจร แล้วว่าแต่ ชินกับเฟตมีโปรแกรมจะไปไหนกันบ้างหรือเปล่าคะ”ฟ้าเอ่ยปากว่าแล้วถามกลับ ทำให้ชิออนต้องหยุดหัวเราะแล้วหันมายิ้มแย้มให้แฟนตัวเอง

“ให้ฟ้ามาช่วยแนะนำเราไง”ชิออน ตอบด้วยเสียงออดอ้อน แต่สายตาที่จ้องฟ้าใสนั้นเหมือนกับหมาป่าจ้องกระต่ายมากกว่า ทำให้แฟนสาวหมันไส้จนใช้นิ้วจิ้มตาไป 1 ที หลังจากชิออนร้องโอดโอยสักพัก ฟ้าใสก็เอ่ยออกมา

“คิกๆ ก็ได้หรอกค่ะ เดี๋ยวฟ้าจะพาไปตะลุยบอสเลย”ฟ้าใสหัวเราะกับท่าทางของชิออน ส่วนเฟตก็นั่งมองภาพตรงหน้าด้วยท่าทางเรียบเฉย ไม่ตื่นเต้นหรือเป็นอะไรไปกับสิ่งที่เจอ ทำให้ฟ้าใสต้องเอียงคอมองเฟตเพื่อความแน่ใจว่าคนหรือเปล่า ทำไมหน้าถึงนิ่งได้ขนาดนี้

“จ้าๆ เรื่องไปลุยไว้ที่หลังเถอะ ตอนนี้มากินข้าวกันก่อน เดี๋ยวไม่มีแรงลุยนะ ตัวเธอ”ชิออนเลิกเล่นแล้วหันมากินแบบจริงจัง เขาเริ่มรู้สึกหิวขึ้นมาจริงๆแล้ว เมื่อถูกกลิ่นอันหอมหวานของอาหารเรียกน้ำย่อยอยู่นานสองนาน

หลังจากทั้งสาม รับประทานจนอิ่ม ก็จัดการจ่ายเงินค่าอาหาร ที่ทำให้เฟตเข้าใจว่าทำไมชื่อร้านถึงชื่อว่าร่ำรวย ชิออนที่ทราบถึงราคาก็รีบเก็บอาหารทั้งหมดเข้ากระเป๋ามิติไปด้วยความเสียดาย

เมื่อออกมาจากร้านอาหาร ทั้ง 3 คนก็เตรียมตัวให้พร้อมที่จะออกไปลุยนอกเมือง เพื่อเก็บเลเวลบ้าง ซึ่งฟ้าใสได้แนะนำว่าตนเองมีเลเวล 36 มีการต่อสู้หลักๆแบบนักเวท

ตามปกติ ‘พวกเธอ’ อยู่เมือง เธอเรียม เป็นเมืองที่ถัดไปสำหรับผู้มีพื้นฐานพอสมควรแล้วหรือเลเวลสูงเกินกว่า 25 ซึ่งถือว่าเป็นพื้นฐานพอที่จะตะลุยเมืองอื่นนอกจากเมืองเริ่มต้นได้แล้ว

“พวกเธอเหรอครับ”เฟตเอะใจกับสรรพนามที่ฟ้าใสว่า ส่วนหญิงสาวก็เอ่ยทวนให้ฟังว่า ‘พวกเธอ’แน่ๆไม่ผิดหรอก

“ก็ใช่ไง เห็นชิออนบอกจะออนไลน์พร้อมกับเพื่อน ฟ้าก็เลยคิดว่าจะพากันไปเก็บเลเวลให้ขึ้นเร็วๆ และสามารถไปเมืองต่อไปได้เร็วขึ้นด้วย แต่เกรงว่าคนเดียวจะพาอัพไม่ทันน่ะสิ เลยต้องพาสายต่อสู้มาช่วยฝึกช่วยสู้ด้วย”ฟ้าใสว่าขณะเดินตามทางมาจนถึงทางออกของประตูเมืองทางฝั่งเหนือ ที่เสาค้ำประตูอยู่สูงจนคอตั้งบ่า

ชิออนเอ่ยปากรับคำเชิญชวนของแฟนสาวอย่างอารมณ์ดีเนื่องจากเขาเป็นคนชอบของสวยงามอยู่แล้ว จึงอยากไปเมืองที่ใหญ่กว่านี้ เพราะแค่เมืองเล็กๆ อย่างเมืองเริ่มต้นก็มีสิ่งปลูกสร้างสวยงามสไตล์ กรีซโรมันแบบยุคเก่าผสมผสานยุคใหม่อยู่แล้ว นี่ยังไม่นับอาณาเขตที่กว้างใหญ่นะ แต่คงต้องยกเว้นทางทิศตะวันตกที่ติดทะเลไว้หน่อย ตรงจุดนั้นรู้สึกจะแคบกว่าเขตปกครองอื่นๆไปโดยปริยาย

แม้จะเรียกว่าแคบ แต่ท่าเรือก็สำคัญกว่าพื้นที่ใดๆ เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่พวกผู้เล่นต้องไปใช้บริการกัน หลังจากพื้นฐานสูงพอที่จะไปเมืองต่อไปแล้ว

ทางเฟตนั้นก็ไม่รู้จะไปไหนดี เพราะเขาไม่ได้อยากที่จะเล่นตั้งแต่แรก เลยเลือกที่จะติดตามเจ้านายตามที่ชิออนร้องขอไว้ตั้งแต่แรก ซึ่งฟ้าใสก็ไม่ได้ว่าอะไร เนื่องจากเธอมาเพื่อการนี้อยู่แล้ว

“อ้อ ควรเตรียมความพร้อมไว้ซะหน่อยนะ ก่อนที่จะสู้กับพวกมอนสเตอร์เราควรมีน้ำยาเพิ่มพลังกับเลือดไว้ด้วย เราจะได้ไปกันได้ยาวๆน่ะ”ฟ้าใสว่าขณะชี้นิ้วไปยังร้านที่ติดอยู่กับทางออก ซึ่งร้านนั้นเป็นร้านขายอุปกรณ์เพิ่มเลือด

หลังจากชิออนไปซื้อของจนเกือบจะเหมาร้านมาแล้ว ชายหนุ่มก็เอากระเป๋ามิติแบบแยกจากปกติมาโยนให้เฟตถือเอาไว้ ส่วนชายหนุ่มผู้มีศักดิเป็นลูกน้องก็รับมาโดยไม่พูดอะไร

“อ้อ ขอเตือนอีกอย่างนะ เธอค่อนข้างไม่ถูกกับผู้ชายน่ะ”ฟ้าใสหันมาบอกกับ 2 หนุ่ม ที่ทำหน้างงกับความหมายที่ฟ้าใสบอกเมื่อสักครู่ ฟ้าใสไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม เธอเพียงแค่เดินนำทางทั้งคู่ไปตามทุ่งหญ้า ที่มีเดินเป็นทางบ่งบอกได้ว่า มันเป็นทางเดินเฉพาะของพวกผู้เล่น

ทั้ง 3 คนได้เดินทางขึ้นทางเหนือของเมืองเริ่มต้นไปเรื่อยๆ ตามที่ฟ้าใสบอก ว่าทางนี้เป็นทางที่เก็บเลเวลง่ายที่สุดสำหรับพวกเธอ ตลอดรายทางที่พวกเขาผ่านนั้น พวกเฟตก็ได้พบกับอสูรหมาป่าที่มีขนาดตัวเท่ากับหมาบ้าน เลเวล 7 อยู่กันเป็นกลุ่มๆ และตลอดทุ่งหญ้าโล่งเตียนแห่งนี้ ก็มีแต่อสูรสายพันธ์หมาป่าเต็มไปหมด แล้วก็แน่นอน อสูรพวกนี้เป็นเจ้าถิ่นที่ที่ต้องตาต้องใจสำหรับผู้เล่นมือใหม่ในการเก็บเลเวล

โดยตลอดเส้นทางที่พวกเขาเดินผ่าน ก็ได้พบเจอกับผู้เล่นที่กำลังจับกลุ่มกันหรือไม่ก็ลุยเดี่ยว ตีอสูรหมาป่ากันอย่างเอาเป็นเอาตาย ชิออนนั้นในตอนแรกๆก็นึกคึก จึงไล่ตีบ้าง แต่อสูรหมาป่าเมื่อพบเจอสิ่งที่ใหญ่กว่าก็หลีกหนีตลอด ทำให้ชิออนต้องไล่ล่าอย่างเอาเป็นเอาตาย ทว่า เมื่อพวกมันเข้ารวมกลุ่มกันได้ ก็หันมารุมชิออนแทน ทำให้ชายหนุ่มต้องวิ่งหน้าตั้งมาให้ฟ้าใสจัดการ

หลังจากฟ้าใสใช้พลังเวทของตัวเองทำลายอสูรหมาป่าจนตายเกลี้ยง ทั้งเฟตและชิออนก็ถึงกับแอบกลืนน้ำลาย เพราะศพพวกหมาป่านั้น ตอนนี้อยู่ในสภาพที่เรียกได้ว่า เละ!

“อย่าหาเรื่องได้มั้ยเนี่ย จะหาตีอสูรพวกนี้น่ะ ชินต้องมีจำนวนคนที่จะพอดักทางนี้ เพราะอสูรพวกนี้ถือสกิลมากกว่ายังไงก็ชนะ หรือใหญ่กินเล็ก ถ้าไปตัวคนเดียวโดดๆ และไม่รู้ทางจริงๆมีหวังได้ตายแบบนั้นแน่”ฟ้าใสบอกแล้วชี้มือไปทางด้านข้าง ที่เห็นผู้เล่นหนุ่มกำลังโดนหมาป่าไล่งับ จนตูดกางเกงขาดไปแล้ว

แต่ผู้เล่นชายคนนั้นวิ่งไปได้ไม่เท่าไหร่ ความเร็วของมนุษย์ก็แพ้ให้กับสุนัข เมื่อหมาป่ากระโดดงับที่แข้ง จนทำให้ล้ม แล้วหมาป่าที่ตามมาทันก็ช่วยกันรุมย้ำ คลายความโกรธแค้น แทนพวกพ้องที่พึ่งถูกชายคนนี้ยิงธนูในกลางหัวไป

“เฮือก”ชิออนขนลุกซู่ทันที ส่วนเฟตนั้นมองสายตานิ่งเฉยตลอด ทำให้ฟ้าใสไม่แน่ใจว่าชายคนนี้มีความรู้สึกอะไรหรือไม่ ทั้งๆที่ถ้าเป็นปกติ เมื่อเห็นคนถูกรุมยำจนสลายเป็นแสงไปแบบนั้นแล้ว ก็มักจะมีอาการเสมอๆ แม้จะต่างกันไปก็ตาม

ชิออนเลิกความคิดซ่าๆของตนแล้วเดินตามที่ฟ้าใสนำไปอย่างว่าง่าย ซึ่งตลอดทางชายหนุ่มก็ได้เห็นสิ่งแปลกใหม่ตลอด เพราะมีภาพการต่อสู้ให้เห็นเป็นระยะๆ ทำให้ชิออนมีข้อสงสัยและถามตลอดทาง

ว่าทำไมผู้เล่นบางคนถึงมีท่าการต่อสู้แบบแปลก เช่นฟันออกไปแล้วดาบมีออร่าเหมือนไฟ ซึ่งแฟนสาวตนก็เป็นไกด์นำทางที่ดี จึงตอบคำถามตลอดทางเช่นกัน

เฟตนั้นเดินเงียบๆอยู่ท้ายขบวน เพราะเขาเป็นคนไม่ค่อยพูด จึงไม่ได้เข้าร่วมวงสนทนามากนัก

แต่ก่อนที่ทั้งหมดจะได้เดินพ้นทุ่งป่าไป พวกเขาก็พบเจอกับหมาป่าที่มีขนาดใหญ่เท่าวัว กำลังจ้องมองมาอย่างมุ่งร้าย

‘บอสหมาป่า เลเวล 16 ค่ะ’เสียงระบบรายงานในหัวทั้ง 3 คน พร้อมกับการย่างก้าวสามขุมเข้ามาหาอย่างมุ่งร้าย

ฟ้าใสเห็นเช่นนั้นก็ผนึกพลังเตรียมใช้เวทขนาดใหญ่ แม้บอสหมาป่าจะมีเลเวลที่ถือว่าต่ำมากสำหรับเธอ แต่ถ้าเทียบกันด้านค่าพลังต่างๆแล้ว บอสยังไงก็ยังเป็นบอสวันยังค่ำ

สวบ! สวบ! เฟตได้ยินเสียงของอะไรบางอย่างแหวกลมมาจากด้านข้าง ทำให้ชายหนุ่มหันไปมอง แล้วเขาก็พบรอยของหญ้าที่ถูกแหวกเป็นลู่ทางมุ่งหน้าเข้าไปหาอสูรบอสหมาป่าด้วยความเร็วสูง

ฉับ!!

เสียงของสิ่งมีคมตัดผ่านร่างกาย พร้อมกับร่างของบอสหมาป่าที่ค่อยๆลมลงพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากลำคอของมาบอสหมาป่า ทำให้ทั้งหมดรับรู้ได้ว่า อสูรตัวนี้ถูกโจมตีที่จุดตายจนไม่สามารถทำอะไรได้อีก

แต่ด้วยความทนทาน และเลือดที่มากกว่าปกติของความเป็นบอส ทำให้บอสหมาป่ายังไม่ตายทันที หมาป่าตัวใหญ่ยังคงพยายามฝืนยืนขึ้นมา แล้วรวบรวมพลังเตรียมจะใช้สกิลที่ตนมีอยู่เพียงสกิลเดียว

แต่เพียงเสี่ยววินาทีที่บอสยืนขึ้นได้ เฟตก็ได้ยินเสียงแหวกลมอีกครั้ง พร้อมกับการปรากฏตัวของหญิงสาวผมทอง ในชุดเกราะอกสีเงินเช่นอัศวินสมัยโรมัน ที่มายืนอยู่ที่ด้านหน้าของบอสหมาป่าซึ่งเธอกำลังเก็บดาบเข้าฝักอยู่ ทันทีที่กั้นดาบกับฝักดาบกระทบกันเบาๆ อสูรบอสหมาป่าก็ล้มลงไปด้วยสภาพไร้ศีรษะ ซึ่งส่วนหัวนั้นกระเด็นมาโดนขาของชิออนจนเลือดนั้นกระจายไปทั่ว

ฟ้าใสเห็นหญิงสาวผมทองคนนี้ก็เตรียมที่จะแนะนำ แต่ชิออนกลับใช้นิ้วชี้ไปที่ด้านหน้าตนเอง โดยหันเป้าหมายไปทางหญิงสาวแล้วชิงพูดเสียก่อน

“นี่ คุณผู้หญิง จะฆ่ามันก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่ช่วยทำให้สะอาดหน่อยได้มั้ย อย่างนี้มันสกปรกนะ รู้มั้ย”ชิออนว่าอย่างรวดเร็ว ส่วนฟ้าใสก็อ้าปากค้างพูดไม่ออก

หญิงสาวที่ถูกว่าปรายตามามองชิออนด้วยสายตาที่เย็นชา

“ฉันช่วยนายไว้ไม่ใช่เหรอไง”หญิงสาวเอ่ยแบบไม่เข้าใจ แม้เมื่อสักครู่จะทำเกินไปหน่อยที่ฟันผ่านลำคอแล้ว และเตะออกไปด้วยก็เถอะ แต่ที่ชิออนกำลังชี้นิ้วที่เปื้อนเลือดของอสูรหมาป่ามาทางเธอนั้น เป็นการเสียมารยาทชัดๆ ไม่ขอบคุณแล้วยังมาร้องว่าอีก

“ไอ้เรื่องช่วยก็ขอบใจนะ แต่เธอมองไม่ออกเหรอ ว่าอสูรตัวนั้นกับพวกฉันน่ะ อยู่ไกลเป็นสิบๆเมตร เลยนะเฟ้ย”ชิออนตะเบ็งว่าเสียงเครียด กับหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าศพอสูรบอสหมาป่าที่อยู่ห่างไปจุดที่เขาอยู่กว่า 20 เมตร เขาแค่มองดูก็รู้แล้ว ว่าถูกแกล้งชัดๆ

หญิงสาวที่ถูกร้องว่าคิ้วขมวดแบบไม่พอใจที่ตนเองอุตส่าห์ช่วยแล้วไม่ยอมขอบคุณ แถมยังใช้คำพูดเช่นนี้กับเธออีก เธอจึงเอื้อมมือไปแตะที่ดาบแบบไม่พอใจ

“หุบปากไปซะนายน่ะ ไม่รู้แล้วอย่าพูดจะดีกว่า”หญิงสาวผมทองพูดแบบไม่ค่อยพอใจนัก

“จะทำอะไรของเธอ อยู่ไกลตั้งขนาดนั้น จะทำอะไรอ่ะ จะฟันชั้นรึไง โด่เอ้ย ไม่โดนหรอก”ชิออนกระโดดว่าเหยงๆ ต่างกับฟ้าใสที่กำลังกระชากให้ชิออนหุบปาก

“นั่นเพื่อนฉัน”ฟ้าใสว่าไม่ทันจบ ก็ได้ยินเสียงของเพื่อนตนเองดังแว่วๆมา

“ย่างก้าวสายฟ้า”สิ้นเสียงว่าพร้อมกับการหายตัวไปของหญิงสาวผมทอง แล้วภายในเสี้ยววิ หญิงสาวผมทองก็มาโผล่ที่ด้านหน้าของชิออนพร้อมกับดาบที่จอเข้าไปที่คอหอยของชายหนุ่มที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

“โอ้ๆ เพื่อนฟ้าเหรอ ไม่รู้อ่ะ”ชิออนเอ่ยเสียงอ่อน เหงื่อไหลออกมาเป็นน้ำก๊อก ส่วนหญิงสาวผมทองก็จับจ้องชิออนสายตานิ่งเรียบ ดาบนั้นก็ยังคงจออยู่ที่คอ

“นี่ๆ พอเถอะๆ คนรู้จักกันแท้ๆ”ฟ้าใสร้องว่าขณะพยายามจะดึงให้ชิออนถอยหลัง แต่ติดที่ว่าหญิงสาวผมทองเหยียบชายกางเกงไว้ ทำให้ชิออนถอยตามไปไม่ได้

“นั่นสิ พอเถอะครับ”เสียงของเฟตเอ่ยแบบเย็นชา เมื่อเห็นเจ้านายตัวเองถูกผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาใช้อาวุธจ่อคอ

 -----*********-------*****------

เดี๋ยวนี้ ตอนๆ หนึ่งยาวประมาณ 15 หน้า A4 นะครับ อาจจะดูยาวไปนิด แต่ก็ยินดีที่ได้ให้บริการอ่านครับ *3*