คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เหตุข้องใจ
แล้วโทรศัพท์ของพี่โชว.ก็ดังขึ้น
~Dom na Ner mern ha Nom na ka pa jeo ~
“ฮัลโลห แฮนีมีอะไรหรอ โทรมาซะดึกเลย”
(อึกๆ.....พี่ครับ)
“แฮนีเป็นไร บอกพี่สิ”
(คืออึกๆ....คอ พี่แทซู เพื่อนพี่อ่ะ)
“มันทำไม ไอ้แทซูมันทำอะไรเธอ บอกพี่มา”
(คือ พี่เทซู คือ อึกๆๆ บอกเลิกผม อ่ะ)
“ไอ้เลว ไอ้เพื่อนชั่ว กูอุตส่าห์เปิดโอกาสให้”
(คือพี่เขจาบอกผมว่า พี่เขามีคนใหม่ เขาก็เลยบอกเลิกผมอ่ะ อึกๆๆ)
“ไม่เป็นไร น้องรัก เดี๋ยวพี่จะแก้แค้นแทนเธอเอง”
(ครับ อึกๆ แต่ผมของอย่างเดียว อย่าทำอะไรเพื่อนผมเด็ดขาดนะครับ พี่)
“ ไม่ พี่จะจัดการกับทั้งสองคนเลย ในฐานะที่มันอาจจะร่วมมือกัน”
(ไม่นะพี่ อึกๆๆๆๆๆ)
แล้วเสียงของแฮนีก็ขาดหายไปแต่ไม่ได้กดวางสาย
...
แล้วเช้าวันต่อมา พี่โชว.ก็เดินขึ้นมาที่ห้องผม เพื่อมาปลุก ก็ผมเป็นคนตื่นสาย อยู่ที่โรงเรียนต้องให้พี่ปลุกตลอดเลย พี่เขาเปิดประตูออกแล้วเดินเข้ามาในห้อง แล้วใบหน้าที่เคยมีความอ่อนหวาน อ่อนโยน บัดนี้กับเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและปวดร้าว แล้วพี่เขาก็พูดเชิงให้ผมตื่น น้ำเสียงนี้มันไม่เคยมีมาก่อนนี่ อาจจะไม่ใช่พี่โชว.ก็ได้นอนต่อดีกว่า
“ได้..ไม่ยอมตื่นใช่ไหม”
แล้วพี่โชว.ก้เดินไปในห้องน้ำแล้วพอเดินออกมาก็ ซ่า!
“อ้ายยย แค็กๆๆ”
“ทำไมไม่ตื่น อุตส่าห์ปลุก”
แล้วโทรศัพท์ของพี่โชวงก็ดังขึ้น
~Dom na Ner mern ha Nom na ka pa jeo ~
“ฮัลโหลครับ”
(ฮัลโหล โชว.หรอลูก)
“ครับ แม่”
(เออคือว่า แฮนีเกิดอาการช็อกตอนนี้เข้าโรงพยาบาล แล้วตอนนี้แม่และพ่อเค้าตอนนี้ก็ไม่ว่าง ไม่เลยจะขอให้ลูกดูแลน้องที่เกาหลี เดี๋ยวแม่จะทำเรื่องย้ายให้นะ)
“น้องเป็นอะไรครับ”
(อันนี้แม่ก็ไม่รู้ ตอนที่แม่เข้าไปในห้องแฮนี ก็เห็นว่านอนหมดสติแล้ว)
“ครับ แม่ย้ายน้องมานี่ก็ได้ครับ”
(อืม ประมาณ หนึ่งชั่วโมงเจอกันที่ โรงพยาบาล XXนะลูก)
“ครับ สวัสดีครับ”
แล้วพี่โชว.ก็วางสายไป
“พี่ครับ แฮนีเป็นไรหรอครับ”
“ไม่มีไรหรอก แต่เรื่องนี้ เธอต้องรับผิดชอบทั้งหมด”
“อะไรผมทำอะไรให้พี่อ่ะ”
“เธอไม่ได้ทำ แต่..แต่ไอ้แทซู พี่ชายเหงซวยของเธอมันทำ...ทำกับน้องชั้นไง แฮนีไง”
“พี่แทซู พี่แทซูทำอะไรครับ”
“ไอ้แทซูมันบอกเลิกแฮนีไง จนตอนนี้แฮนีต้องเข้าฌรงพยาบาลแล้ว ก็เพราะพี่ชายเหง
ซวย ของเธอไง เข้าใจไหม ว่าพี่ชายเธอมันเหงซวยขนาดไหน”
เพี๊ย “อย่ามาว่าพี่ชายของผมนะ พี่อาจจะมีเหตุผลก็ได้”
แล้วพี่โชว.ก็เดินมาใกล้ๆผมแล้วมือของพี่เขาก็คว้าท้ายทอยผมแล้วประกบริมฝีปากเข้าด้วยกันอย่างรวดเร็ว ผมที่ยงไม่เคยก็ไม่ได้เปิดโพรงน้ำผึ้งให้พี่เขาได้ลิ้มลองพี่โชว.ใช้มืออีกช้างล้วงไปที่เสื้อผ้าของผมแล้วคลึงบริเวณนั้นให้ผมเกิดอารมณ์ร่วมกัน ผมที่ร่วมทนม่มาไม่ไหวเลยยอเปิดโพรงน้ำผึ้งให้พี่เขาได้ลิ้มรสชาติหวานหอม อบอวลไปด้วยความพิศวาส ทั้งที่ผมไม่เคย.....ไมเคยคิดอะไรถึงขั้นนี้เลย
ผมทุบหน้าอกแกร่งของพี่เป็นการพักยกเพราะว่าผมเริ่มขาดอาการหายใจ
“เพี๊ย” ผมตบหน้าพี่เขาไปอีกที ว้ายยยยยย หน้าหล่อๆ เสียหมด
“นี่เธอ เธอกล้ามากเลยนะ”
แล้วผมก็ใช้วิธีทำให้เกิดการสูญเสียเล็กน้อยกับผู้ชายคือการผ่าหมากพี่โชว. แล้วก็ใช้โอกาสนี้หนีออกจากบ้านพี่เขา
“โทรหาโชยอนดีกว่า”
(ฮัลโหล)
“ฮัลโหล หวัดดีโชยอน นี่ฉันมินจีนะ เดี๋ยวฉันไปหานะเว้ย"
(อืม)
แล้วผมก็กดวางสายโชยอนไปแล้วรีบกวักรถเพื่อรีบไปบ้านโชยอนแต่รถเเท็กซี่ซักคันมันก็ไม่มีผ่านทำไงดีอ่ะ แล้วโชคก็ช่วยผม มีรถเเท็กซี่มาแล้ว พอผมจะกวักเรียกรถเเท็กซี่ ก็มีมือของใครก็ไม่รู้มาปิดปากแล้วลากผมไปข้างหลัง
.................................................................................
ความคิดเห็น