ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3:ซวยแล้ว
“แกไม่ควรเพิ่มศัตรูแบบนี่เลยนะ”
“ก็แล้วทำไมไอ้นั่นมันมีดีอะไร พอเหอะเบื่อวะ กลับบ้านกันดีกว่า”
“เออ bye แล้วเจอกัน คนรถมารับพอดี”
“บาย เจอกัน”
ระหว่างนั้นชั้นยืนคอยคนรถของชั้น ในที่สุดรถก็มาถึง สภาพรถหรูสีดำ แบบรถยุโรปพร้อมเบอร์หนังเกรดเอ คนขับรถจอดรถใกล้ที่ที่ชั้นยืน พร้อมทั้งพูดว่า.............
“เอ้ยยัยถึก เอ็งกลับบ้านเองนะ พอดีวันนี้ข้ามีนัดกับเพื่อน บาย”
ฟลิ้ว..........
ตานั่นขับรถออกไปยังกับจรวด โดยไม่คิดแม้แต่จะหันกลับมามองน้องสาวตัวน้อย ที่ด่าทอส่งท้ายตามหลังรถไป
“ไอ้พี่เลว แกกล้ามากอย่าให้กลับถึงบ้านนะชั้นนี่แหละจะฆ่าแกเอง”
ชั้นพูดพรางยกรองเท้าผ้าใบสีเขียวที่กำลังใส่อยู่ ปาตามหลังรถมันไป
โอ๊ยยยยยยยยยยยย
“ใครปารองเท้ามาฟระ ช่างกล้านักนะ”
ชั้นปารองเท้าไปตรงสตรีกลุ่มใหญ่ จนวงแตกกระจาย และสิ่งที่เห็นคือผู้ชายผมสีน้ำตาล หน้าตาดี ที่รับรองเท้าของชั้นไปเต็มๆ
“ใครปามา ออกมาขอโทษเดี๋ยวนี้นะ”
ไม่ใช่แค่ไอ้ผู้ชายคนนั้นที่มองชั้น แต่กลับเป็นสายตานับร้อยคู่ที่หันมามอง
ชั้นวิ่งหนี้แบบไม่คิดชีวิต และตะโกนตลอดทางว่า “ใครบอก ไม่ได้ตายดีแน่”
“เอ๊ะ !!!แต่ทำไมชั้นยังอยู่ที่เดิมนี่”
“ก็เพราะคุณไม่ได้ไปไหนเลยต่างหาก”
“หาาาาา อะไรนะทำไมชั้นถึงอยู่ที่เดิมละ”
“คุณก็ลองดูเองสิ”
พอชั้นเงยหน้าดูก็พบกลุ่มผู้ชายชุดดำกำลังล้อมตัวชั้นอยู่
“เออ ล้อมยัยนั่นไว้ อย่าให้หลุดไปได้ ถ้าหลุดไปชั้นจะไล่พวกนายออก”เสียงหนึ่งดังขึ้น
“คร้าบบบบบ”ชายชุดดำทุกคนขานรับพร้อมกัน
“ปล่อยชั้นนะ ปล่อยชั้นเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นพวกนายตาย”
....(เงียบไร้ซึ่งการตอบรับ)
“ปล่อย พวกนายไม่ได้ตายดีแน่”
“ถ้าพวกผมปล่อยคุณไปพวกเราคงไม่ได้ตายดีเหมือนกัน”ชุดดำคนหนึ่งตอบ
“พวกนายไม่รู้ใช่ไหมว่าชั้นนะลูกใคร”
“ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกใคร แต่ขอให้รู้ไว้ว่าไอ้รองเท้าสีเขียวของเธอมันมาตกอยู่บนหัวของชั้น”เสียงของชายหนุ่มตอบกลับด้วยความโกรธแค้น เสียงนั้นลอยมาจากไหนไม่รู้
“ขอโทษละกัน ปล่อยให้เรื่องมันผ่านๆไปเถอะ”ชั้นตะโกนตอบ
“ผ่านๆไปงั้นเหรอ”เขาพูดพรางโผล่หน้าออกมาจากหลังของชุดดำคนหนึ่ง
“555+”ชั้นหลุดขำโดยไม่รู้ตัว
“ขำมากเลยหรอ”
“หิหิ ก็ใช่นายหัวตุ่ยยังกับลูกมะกรูด 555+”
“นี่ เธอเลิกขำซะที เธอต้องรับผิดชอบกับการกระทาครั้งนี้ของเธอ”เขาพูดพรางขยิบตาเหมือนส่งซิกอะไรบางอย่าง
พวกชายชุดดำลากชั้นขึ้นรถตุ๊กตุ๊ก ไปที่ไหนก็ไม่รู้
“นี่พวกนายจะพาชั้นไปไหนฟระ”
.......(ไร้การตอบรับ)
“ชั้นจะกระโดลงจากรถแล้วนะ ถ้าพวกนายไม่ตอบ”
“คุณจะมีโอกาสได้รู้ต่อเมื่อถึงที่นั่นแล้ว”
“ชั้นจะกระโดดจริงๆนะ”
“ทามไงดีวะ”พวกนั้นหันไปกระซิบกัน
“เออโทรหาเจ้านายดีกว่า”
“เจ้านายครับผู้หญิงคนนี้จะกระโดดลงจากรถครับ”
(งั้นบอกเธอว่าเธอว่าเธอไม่กล้าหรอก)
“คุณไม่กล้าหรอก”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น