ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter #2 >>> My New FrinD O.o ! ! !
ตอนเช้าอันสดใสซาบซ่า >.<
"คร่อก......ฟี้ คร่อก"
"นี้คือสถานแห่งบ้านทรายทองที่ชั้นปองมาสู่........ชั้นยังไม่รู้ว่าเค้าจะต้อนรับขับสู้พียงหนายยยยยย........."
"แสด......ใครมาทำเสียงควายแท้งลูกอยู่แถวนี้ว่ะ!!!" เอ๊ะ!!!เสียงไม่ได้มาจากในห้องเรา แต่มาจากหน้าตึกนี้ หนวกหูฉิบเลย --__--" โอย...เครียดโว้ยนอนต่อดีก่า " คร่อก...ฟี้ (_ _ ) Z Z"
มาดู...มาดู๊ หน้าตึกกันดีก่า
=========================================================================
$PeCiaL FayVeR'S Talk < ตอนพิเศษ == บีเวอร์'S TaLk >
อา.....กราบหวัดดี คงจะรู้จักชั้นดีกันแล้วใช่ม้า ชั้นเฟเวอร์ หรือที่ไอ้เอ๋อมันตั้งให้อย่างดีว่า บีเวอร์ ทุเรศชิบ... เลยวันนี้เกิดเรื่องขึ้นอีกแล้ว นับจากเมื่อวานที่ยัยเอ๋อมาสร้างความปั่นป่วนให้กะชีวิตอันสงบสุขของชั้น วันนี้ก็มีพวกพิลึกๆมาร้องเพลงบ้านทรายดองหน้าตึกหญิงอีก วันพรุ่งนี้มันจะไม่มีควายออกลูกเป็นไข่เชียวเรอะ =O= อยากรู้กันอะดิว่าเกิดไรขึ้น...
"เออ...คุณเป็นใครค่ะ" ชั้นอุตสาห์มาด้วยเวอร์ชั่นเรียบร้อย
"อ้อ!!!เค้าเป็นเด็กใหม่จ้ะ!!!" ยัยบ้าที่มาร้องเพลงน่าตึก พูดด้วยเสียงแหลมกว่าเสียงอุตตร้าไวโอเล็ต(มันคือเสียงอะไรหว่า??)
"ถ้าเป็นเด็กใหม่ก็ไปที่ฝ่ายทะเบียนสิค่ะ" จะได้ไม่ต้องมาทำบ้าอะไรที่นี่
"ฝ่ายทะเบียนเค้าบอกว่ามีอะไรให้มาถามทางตึกหญิงจ้ะ" ฝ่ายทะเบียนทนไม่ไหว เลยไล่มาที่นี้ว่างั้นเหอะ -- --
"งั้นขอดูใบข้อมูลของคุณหน่อยสิค่ะ จะได้แนะนำถูก"
"อะ...นี้จ้ะ" มันพูดพร้อมยื่นใบข้อมูลมาให้ "ฝ่ายทะเบียนเค้าให้มาแต่เลขที่ห้องที่จะอยู่ แล้วก็กลุ่มที่เค้าจัดให้น่ะจ้ะ" อยู่กลุ่มไหนก็ช่างเหอะ อย่ามาอยู่กลุ่มตูก็พอ แค่ยัยเอ๋อคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่แหล่ว -- --
< ในใบข้อมูล >
เลขที่ห้อง : 301 (เอ๊ะ!!ชื่อห้องคุ้นๆ...................................เฮ้ย!!!!!เวรแล้ว ห้องกูนี้หว่า แสดดดเอ้ย ใครจัดให้มันมาอยู่ว่ะ ออกมาตัวตัวกะกรูเด้ ใจเย็นไว้ใจเย็นไว้ เฟเวอร์ ฮู้ว =O=)
ชื่อกลุ่ม : กลุ่มของเฟเวอร์ เซโย เรเซล วิเวียน (ใครซวยโดนมันไปอยู่กลุ่มเดียวกัน..........O.O ควายเอ้ย...กะ กะ กะ กลุ่มกรูนี้หว่า เฮ้ย คนที่จัดกลุ่มให้มันมาอยู่กะกรูท่าทางจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้หว่ะ ใจเย็นไว้เฟเวอร์อย่าเพิ่งระเบิด)
...........................................................................
"เออ...คุณอยู่ห้องกะกลุ่มเดียวกับชั้นน่ะค่ะ" TT_TTแง้....นู๋อยากร้องไห้ง่า
"ว้าย!!! ดีใจจังเลยจ้ะ งั้นไปที่ห้องกันเถอะจ้ะ" แกดีใจอะไรของแก
"เออ...ค่ะ ค่ะ ตามมาเลยค่ะ"
ณ ห้อง 301
"เออ...รอข้างหน้าห้องก่อนนะค่ะ" อย่าสะเออะเข้ามาแพร่เชื้อข้างในห้องเชียว
"ได้จ้ะ ^_______________^" แกจะยิ้มให้มันโรคจิตไปถึงหนายย นู๋กลัวง่า TTOTT
ชั้นเปิดประตูเข้าห้องไปเจอยัยเอ๋อนอนยิ้มอยู่คนเดียว ออกแนวโรคจิตขนาดที่เซโยอยู่ในห้องครัว และเรเซล(ไอ้โรคจิต) กะลังเช็ดปืนพร้อมทำหน้าหื่น ไม่เคยเห็นมันทำอย่างอื่นนอกจากเช็ดอาวุธทั้งกรุของมัน ชั้นต้องเดินเข้าไปขอความเห็นจากนู๋เซโยก่อน
"นี้....เซโย"
"อะไรหรอ!! เฟเวอร์"
"แบบว่า...มันมีคนจะเข้ามาเพิ่มกลุ่มเราง่า --_--"
"ก็ดีแล้วนี้กลุ่มเราจะได้มีครบ 5 คนซะที ถ้าเรเซลไม่ไปทำอะไรเค้าอีกนะ"
"แต่ว่ายัยนี้มันออกจะ............ประหลาดน่ะนะ " ชั้นเลือกคำที่สุภาพที่สุดสำหรับแกแล้วนะ
"ไปเลือกเค้าว่าประหลาดได้ไงเฟเวอร์" ก็มันจริงนี้ "ตอนนี้เพื่อนใหม่เราอยู่ที่ไหนล่ะ" อย่าไปนับมันเป็นเพื่อนเชียวนาเซโย
"อยู่หน้าห้องเราน่ะ" ไม่กล้าพามันเข้ามา
"เอาเป็นว่าพาเค้าเข้าก่อน เดี๋ยวลองดูนิสัยกันก่อนก็ละกาน ^ ^" แน่ใจว่าเธออยากทำอย่างงั้น -- --"
"..............." สรุปว่าชั้นต้องพามันเข้าห้องง่า อยากร้องไห้
เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูก็ถึงวินาทีระทึกที่จะต้องเจอหน้ามัน
"เอื้อก!!!" ขอกลืนน้ำลายหนึ่งทีก่อนเปิดประตู
แอ็ด.....ประตูถูกเปิดแล้ว TT_TT
"ว่าไงจ้ะ ^ ^" เสียงแหลม 150 เดซิเบลทักชั้นทันทีที่เปิดประตูห้อง
"เอ่อ.......เชิญเข้ามาในห้องจ้ะ" อย่าทำข้าวของชั้นเสียหายเชียวนา
"จ้ะ ^ ^" แล้วมันก็เยื้องย่างเข้าห้องชั้น
ควับ!!! ควับ!!! (^_^ )!!!( ^_^) มันมองสำรวจห้องชั้นแล้วไปเจอยัยเอ๋อนอนยิ้มอยู่ มันคงจะนึกว่ายัยเอ๋อยิ้มต้อนรับมันมั้ง เลยเดินเข้าไปหายัยเอ๋อเปนคนแรก หารู้ไม่ยัยนั้นนางมารชัดๆ แต่คนอื่นเลย....โชคดีไป ฮู้ว =O=(แต่ยัยโรคจิต เอ้ย!!เรเซลแอบมองมาอย่างอำมหิตเล็กน้อย -- --)
แปะ!!!แปะ!!! <เสียงมันสะกิดเอ๋อน้อยเบาๆ(มั้ง)> เอ๋อน้อยค่อยลืมตาอย่างสลึกสลือ หลังจากไม่มีใครกล้าปลุกมันเป็นเวลานาน(กลัวมันกัดเอา) ทันทีที่เอ๋อน้อยลืมตามองหน้ามันเต็มที่ มันก็เริ่มจู่โจมเอ๋อน้อยที่หน้าสงสาร(ตรงไหน)ของเรา
"สวัสดีจ้ะ ^ ^" จู่โจมด้วยเสียงแหลม 180 เดซิเบลพร้อมยิ้มอย่างแอบจิต แอบหยองแทนยัยเอ๋อ บรื้อ... ~o~
"เหวอ...=O= แกเป็นสัตว์ประหลาดพันธุ์ไหนของโลกเหรอ หน้าตาห่วยชิบ" เห็นด้วยเห็นด้วย (^_^)(_ _ )(^_^)( _ _)
"พันธุ์สุดสวยจ้ะ" <=== มันไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไร ย้ำ!!!ไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไร
"ถ้าแกสวยชั้นก็เป็นเทพวีนัสสิ" แกแน่ใจเรอะ -- --?? "เอาเถอะเรื่องหน้าตาแกคงเทียบชั้นกะชั้นไม่อยู่แล้น แต่แกมาทำอะไรที่นี้"
"ต่อจากนี้ไปเค้าจะอยู่ห้องเดียวกะกลุ่มเดียวกะเธอจ้ะ ^ ^"
"งั้นเรอะ-- --.......................................จ้ะ" รู้สึกแกจะพยายามมากเลยนะ--__--"
"จ้ะ ^ ^ เธอชื่ออะไรเหรอจ้ะ"
"บอกชื่อแกมาก่อนดิ"
"อยากจดจำชื่อคนสวยเหรอจ้ะ ^ ^"
"ป่าว....ชั้นจะจำชื่อแกไว้ในฐานะคนใช้น่ะ ^O^"
"ว้าย!!!......อย่าว่าคนสวยอย่างนี้สิจ้ะ ^ ^"
"ตกลงแกจะบอกชื่อแกหรือจะให้ชั้น เตะ..แก..ออก..จาก..ห้อง...............จ้ะ ^ ^" ถ้าทางมันเริ่มเคืองเล็กน้อย ออกแนวโหด
"บอกจ้ะบอก...เค้าชื่อ สะมะด๋อย จ้ะ^ ^"
"................................เห๋อO.O.........สะมะด๋อย!!!....................."
"จ้ะ!!! ^ ^"
..................OoO!!! <====== สายตาคนทั้งห้อง
"ก๊าก.............555555+" เป็นปรากฎการณ์พร้อมใจกันขำ 555+
"มีอะไรแปลกเรอะจ้ะ ^ ^"
"ก๊ากกกก ม่ะ ม่ะไม่แปลกหรอก แต่โคตรประหลาดเลยล่ะ 555+ ว่าแต่แกนามสกุลอะไรล่ะ ฮ่า ฮ่า" ยัยเอ๋อตั้งสติได้เป็นคนแรกขนากที่คนอื่น ...5555+
"อ๋อ.....นามสกุล ฝอยขัดหม้อจ้ะ^ ^"
"......................เห๋อOoO.........................5555+" พร้อมใจกันอีกรอบ ก๊ากกก
"แหม...อย่ามาหัวเราะนามสกุลของป๊ะป๋า สะมะดึ๋ยสิจ้ะ^ ^" แกยังมีหน้ามาภูมิใจอีกเรอะ 555+
"ก๊ากก.........555+"
"นี้....พ่อชั้นเป็นถึงเจ้าเมืองสะมะดึ๋ยกึ๋ยเชียวนะ ^ ^" มันออกแนวเคืองเล็กน้อย ก๊ากกกกก แต่พวกเรา
".............ก๊ากกกกกกกกก 55555555+"
"โอย.....มะ 55+ ไม่ไหวแล้ว 555+ ปวดท้อง 555+"
............................................ผ่านไป 10 นาที....................................
"Ok.มะ มาคุยกันต่อได้แล้ว" เซโยเป็นคนพูดคนแรกหลังจากมันมาทำฮ่าซะนาน
"จ้า^___________^" มันตอบพร้อมยิ้มอย่างโรคจิตปิดท้าย อยากรู้อะดิว่าหน้าตามันเป็นไง อืม...จินตนาการภาพตามชั้นนะ
1. นึกถึงหน้าบวมน้ำ+กลมแป้นแล้น พร้อมอ็อบชั่นเสริมขอบตาดำขนาดหมีแพนด้ายังอาย และสีผิวที่ขาวกว่าถ่านนิดนึง ขอย้ำว่านิดนึงจริงๆ
2. ส่วนผมบ็อบสีดำไม่เป็นทรงก้อทำให้คนกลุ้มใจได้ไม่แพ้หน้าตา ถ้าเห็นหน้าตามันจริงๆคุณคงไม่เชื่อหรอกว่ามันเป็นลูกเจ้าเมืองดึ๋ยกึ๋ยอะไรของมันเนี่ย ใครเกิดเป็นพ่อแม่มันกลุ้มใจตายเลย ทั้งหมดรวมกันเป็นหน้าตาของมัน
3. ส่วนลำตัวบวมน้ำได้ไม่แพ้หน้ามัน แต่ที่หน้าตกตะลึงคือ แอร์แบ็คสองลูกที่อยู่ที่ตูดมัน ใหญ่กว่ากระด้ง บานกว่าจานดาวเทียม นั้นคือสิ่งที่ชั้นพอจะบรรยายได้
ที่นี้พอจะรู้กันหรือยังว่าทำไมชั้นถึงกลุ้มใจที่ได้มันมาอยู่เป็นเพื่อนรวมห้อง ขอให้เรเซลทำหน้าหื่นไล่ยัยนี้ไปเร็วๆเหอะ(อยู่นานๆแล้วเดี๋ยวแพร่เชื้ออะมีบ้าใส่ชั้นเยอะ =O=)
"พรุ่งนี้จะเป็นวันเปิดเทอมแล้วนะ สำหรับวิเวียนกะ เอ่อ...สะมะด๋อยที่เป็นเด็กใหม่มีหนังสืออะไรหรือยังล่ะ" เซโยเปิดฉากการคุยต่อไปอย่างประนีประนอม
"โฮะๆๆคงจะมีหรอกหลังจากพ่อถีบชั้นลงรถแล้วก้อให้ชั้นมาแต่สแตมป์เซเว่น อีเลอเว้น!!! ขนาดเสื้อชั้นยังมีแค่ตัวนี้ตัวเดียวเลย^ ^" ยัยเอ๋อพูดอย่างภูมิใจ (แกยังมีหน้ามาภูมิใจอีกหรอ -"-)
"บ้านน้อกกก บ้านนอก!!!" โฮะๆๆนานๆได้ด่ามันซะที
"หุบปากไปเลย!!ทางที่ดีอย่าเอาฟันมาชี้หน้าชั้นด้วยก็จะดีเป็นอย่างยิ่ง -.,-"
"แก...แก"
"เอ่อ - -...แล้วเธอมีอะไรมาบ้างล่ะจ้ะ" เซโยแก้สถานการโดยหันไปถามนังสะมะด๋อย
"อ้อ!!!เด็จพ่อสะมะดึ๋ยบอกว่าเดี๋ยวจะส่งเกวียนตามมาทีหลังน่ะจ้ะ^ ^"
"หา!!!ส่งเกวียนตามมา งั้นคนอย่างแกก็..........." ยัยเอ๋อเปิดประเด็น
"บ้านน้อกกกก บ้านนอก!!!" ชั้นกะยัยเอ๋อพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เหอๆ = =
"เอ่อ...เรารีบไปซื้อของให้วิเวียนกับสะมะดึ๋ยดีกว่าจ้ะ ^ ^;;;" เซโยผู้แก้สถานการณ์อยู่เสมอๆ
________________________________________________________________________________________________
ViVien ReTurn <วิเวียนกลับมาแว้ววววว...>
15 นาทีผ่านไป.... พวกชั้นทั้ง 5 มายืนเป็นชาร์ลีแองเจิ้ล(ทำไมชาร์ลีแองเจิ้ลมี5คนล่ะ??)อยู่ในร้านขายอุปกรณ์การเรียน แต่พอมองไปทั้งร้านชั้นชักจะไม่อยากมาเข้าร้านนี้อีกเพราที่นี้มีแต่ผู้ชายยยยที่มีจิตใจเป็นหญิง 80% ซึ่งน่ากลัวเอามากๆ ถึงชั้นจะเป็นผู้หญิงซึ่งเป็นเหล่าชะนีสำหรับมัน แต่ก็กลัวอยู่ดี เพราะภาพที่เห็นคือ พนักงานค่อนหญิงเศษชายกะลังคิดเงินเด็กนักเรียนชายคนหนึ่ง(หน้าคุ้นๆ)โดยพอถึงเวลารับเงินเค้าก็กำมือของเด็กคนนั้นไว้อย่างแนบแน่น บรื๋อ ~O~
"บรรยากาศหน้าหยองว่ะ=O=" ชั้นกระซิบกะเซโย
"เฮ้ย!!!เซโยไปช่วยเพื่อนเรากันเหอะ" ยัยบีเวอร์พูดกะเซโยที่น่ารักของช้านน
"จะให้ช่วยงัยอ่า...เค้ากลัว - -" ใช่ๆอย่าเอาเซโยที่แสนจะบอบบางของชั้นไปทำอย่างนั้นสิ กระเทยนั้นน่าหยองจะตาย
"เอ๊ะ!!!หมอนั้นที่โดนกระเทยม้ออยู่เพื่อนเธอเรอะ??"
"แกนี้...ก้อคนที่ช่วยแกงัย ท่าทางเพื่อนชั้นทำบุญได้บาปแฮะ"
"อ้อ!!!" เค้าผู้น่ารักนั้นเอง หุหุ^ ^ "งั้นชั้นไปช่วยเอง"
"แกจะช่วยยังไงล่ะ- -??ชั้นยังไม่กล้ายุ่งกะไอ้กระเทยนั้นเลย"
"เชื่อชั้นเถอะ" ชั้นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์นิดหน่อยแล้วเดินตรงไปหาหนุ่มน้อยน่ารักที่โดนกระเทยโจมตีอยู่ "ที่รักค่ะ..." ชั้นทำเสียงหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้พร้อมเอามือเข้าไปคล้องแขนของเค้า หุๆได้โอกาศแต๊ะอั๋ง^ ^ "กลับที่พักกันเถอะ....ค่ะ" ชั้นทำเสียงเซ็กซี่สุดทน
"ฮู้ย!!!นังชะนีป่า-- --^^" นังกระเทยนั้นแอบนินทาชั้น(ยังงี้ไม่เรียกว่าแอบแล้วล่ะ)แล้วโยนเงินทอนให้หนุ่มน้อยอย่างไม่ใยดี หลังจากออกมาจากกระเทยได้แล้ว
"เป็นไงบ้างล่ะ โดนกระเทยโจมตี^ ^" ยัยบีเวอร์แซวทันที
"เลวร้ายสุดๆ =O="
"แต่ยัยเอ๋อเมื่อกี้แกทำชั้นเกือบพ่นขนมปังที่ชั้นกินเมื่อเช้าออกมานะย่ะ"
"อ้าว....ถ้าไม่ทำอย่างงั้นเพื่อนแกจะรอดเรอะ"
"ใช้วิธีอื่นสิย่ะ วิธีนี้มันทำให้ชั้นโคตรเลี่ยน-- --^^"
"วิธีไหนล่ะว่ะ-- --^"
"ก็......." หุหุมันหมดมุขแล้ว
"เอามีดปาหัว" เอ่อ....นั้นเป็นเสียงเรเซลเอง หน้ากลัวใช่ไหม แน่นอน หลังจากมันเงียบมานาน บรื๋อ =O=
"ว่าแต่เธอชื่ออะไรเรอะครับ" หนุ่มน้อยถามชั้นน่าตาน่ารักแล้วเสียงยังเพราะอีก ^ ^ และมาขัดจังหวะที่ยัยเรเซลกะลังโรคจิตได้พอดีอีกด้วย
"เอ่อ....วิเวียนค่ะ ^ ^" บรรยากาศกะลังหวานถ้าไม่มี...
"ถุย!!!" ยัยบีเวอร์ไม่มีอะไรทำมาถุยน้ำลายใส่พื้นเล่น ขัดบรรยากาศสวีทคนอื่น "ยัยนั้นชื่อยัยเอ๋อ"
"เอ่อ...ผมชื่อ คิมชางโหยว ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับผมต้องไปแล้ว แล้วเจอกันใหม่นะครับ"ก่อนที่ชางโหยว(ผู้น่ารัก)จะไปก็หันมายิ้มหวานให้ชั้นนึงที โอ้ว...น่ารักอะไรเช่นนี้ ^ ^
"นั้นแกจะยิ้มอีกนานม่ะ ชั้นจะได้ปูเสื่อรอ - -" ขัดจังหวะตูจริงเลย ฮู้ย....รมณ์เสีย
"ไปแผนกเครื่องเขียนกันเถอะ ยังไม่มีเงินใช่มั้ยเด๋วเราออกให้นะ" เซโยใจดีเจงๆ^ ^
"ชั้นก็จะออกให้นะ" ชั้นฟังผิดป่าวเนี่ย - -บีเวอร์จะออกเงินให้ชั้น "คิดดอกร้อยละ50เอง^ ^" เมิงเห็นกรูเป็นอะไรเนี่ย
แผนกเครื่องเขียน
"หือของเยอะจังเลย" ชั้นคิดกะตัวเอง
"ว้ายยยยยย!!!!น่ารักทั้งนั้นเลย กรี๊ดดดนั้นคิตตี้ อ๋ายยยบาร์บี้ นู้นก็นู๋แฮมทาโร่+++ >O<" อยู่เฉยๆนังด๋อยก็ตะโกนออกมา หน้าเมิงไม่ได้เข้ากะคิดตี้เลยนะ - -"
ระหว่างที่เดินดูของไปเรื่อยๆ ที่นี้ขายของได้น่าาซื้อเจงๆเลย ทั้งปากกาที่หมึกจะเปลี่ยนสีทุก 15 นาที ยางลบที่ลบรอยเลือดได้(อันนี้เหมาะกะเรเซลมากๆ) เอ่อ...ดินสอกดบาร์บี้ที่กดแล้วจะมีเสียงบาร์บี้ ออกแนวปัญญาอ่อนเลยทีเดี๋ยว แต่รู้สึกนังด๋อยมันจะเลือกบาร์บี้แถวนี้อยู่นาน แต่หลังจากมันกดดินสอเล่นสักสิบครั้งตัวบาร์บี้ในดินสอมันก็ตะโกนมาว่า 'เมิงจะกดอะไรนักหนาเนี่ย แมร่งแรงยังกะควาย' นังด๋อยมันก็เลยผละออกจากดินสอกดบาร์บี้ได้ งืม....มีของหลายอย่างเลยที่อยากได้ ฮ่าๆ มีกล่องดินสอที่เปิดออกมาแล้วมีฟันยื่นๆแบบยัยบีเวอร์ด้วย หลังจากชั้นจิ้มๆเล่นอยู่นาน ง่า...อยู่เฉยๆมันก็ปิดมางับนิ้วชั้นเฉยเลยง่า TT^TT หู้ว...นี้สิถูกใจสุดยอด ปากกาที่บอกข้อสอบได้ ชั้นเอาแท่งนี้แหละ ^ ^
"เซโยจ้า...ชั้นเอาปากกาอันนี้แหละ ^ ^"
"หือ...แน่ใจเรอะว่าจะเอา - -" มันมีอะไรเรอะปากกาแท่งนี้
"แท่งนี้แหละดีสุดๆวิเวียนชั้นยังชอบใช้เลย" บีเวอร์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เล็กน้อยแต่ยังไงชั้นก็เอาปากกาแท่งนี้อยู่ดี
"เอ่อ... - -แล้วสะมะด๋อยเลือกได้ยัง" เซโยถามนังด๋อยที่หอบปากกามาเป็นเข่ง (พ่อเมิงผลิตปากกาขายหรืองัย- -) และที่มันหอบมามีแต่บาร์บี้กะคิตตี้ เหอๆ
"ว้า...เอาไงดีเนี่ย นู๋คิตตี้ก้อน่าร้าก นู๋บาร์บี้ก็น่ากอด" แต่เมิงน่ากลัว - -"
"เลือกสักแท่งสองแท่งก็พอแล้วนักด๋อย - -" ชั้นด่ามันให้มันสำนึกซะหน่อย
"ว้า...งั้นเค้าเอานู๋บาร์บี้กะคิตตี้อย่างล่ะแท่งก็ล่ะกันจ้ะ^___^" มันพูดพร้อมยื่นปากกาให้เซโยจ่ายเงิน(สงสารเซโยจัง)
"งือ...วิเวียนเอาแท่งเดียวใช่ม่ะ"
"อืม..." ของอย่างอื่นยืมคนอื่นเอา ^ ^
"งั้นไปจ่ายเงินแล้วไปร้านหนังสือกัน"
แล้วเราก็ต้องไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์ที่นังกระเทยอยู่
"นี้เท่าไรค่ะ" เซโยของชั้นถามนังกระเทยดีๆแต่มันดันตอบว่า
"ไม่ขายย่ะ" มันมีปัญหาอะไรกะเซโยของชั้นย่ะ - -^
"ทำไมล่ะค่" เซโยชั้นถามดีๆ
"พูดมากจริงย้า ถามเพื่อนแกดูซิย่ะ แหม..พวกนังชะนีป่านี้น่ารำคาญจังเลย เด๋วปั๊ดตบเลย!!!" มันใช้ตาที่ปัดขนตาจนงอนเป็นตัว c มองมาที่ชั้น
"แก..จะทำ..อะไร..เพื่อน..ชั้น"เรเซลควักมีดพกออกมาแล้วทำหน้าหื่นใส่นังกระเทยป่า สมน้ำหน้ามันเจงๆเลย ^ ^ แต่ชั้นก็กลัวยัยหื่นนี้เหมือนกันแหะ
"....- -"(มันแอบหยองชั่ววูบ)......ย่ะ ชั้นขายก็ได้ เอาของมาซิย่ะ" โฮะๆมันมองมาทางชั้นอย่างเคียดแค้น แต่ก็จับของยัดใส่ถึงแล้วยื่นให้เรเซลโดยดี
เมื่อออกมานอกร้านแล้ว เราก็ตรงไปที่ร้านหนังสือกัน
"หนังสือมีกี่รายการน่ะวิเวียน" เซโยถามชั้น ชั้นเลยยื่นใบรายการให้
รายการหนังสือ
1.ประวัติศาสตร์และบุคคลสำคัญในโลกเวทย์มนตร์ (เป็นวิชาอะไรที่ชั้นจะหลับมันทั้งคาบให้ดู)
2.วิธีเลี้ยงสัตว์ 1000 ชนิด
3.การใช้ดาบและศาสตร์แห่งอาวุธ (เรียนไปแล้วจะให้ชั้นเอาไปฆ่าใครเนี่ย)
4.พืชวิเศษพืชพิษและวิธีการใช้
5.การปรุงอาหาร (จะให้ตูไปเป็นแม่บ้านที่ไหนฟร่ะเนี่ย)
6.วิธีการใช้เวทย์มนตร์และการควบคุมพลัง
7.การป้องกันตัวจากอาวุธและเวทย์มนตร์
8.Melody Of Song (หู้ว..วิชานี้ชื่อหรูดีแหะ)
9.ควบคุมพาหนะต่างๆ (เรียนวิชานี้เสร็จแล้วชั้นไปเป็นตำรวจจราจรดีก่า)
10.วิทยาศาสตร์การคำนวน (โอ้....O.oแม่เจ้าอยู่โรงเรียนเวทย์มนตร์แล้วมัยต้องเรียนวิชานี้ด้วย TT^TT)
"หือ...เยอะเปนบ้าเลย" ชั้นพูดกะเซโย
"รุ่นพี่เราเคยบอกว่ามีปีนึงที่ ผอ. เน้นการเรียนมากๆแล้วสั่งให้ซื้อหนังสือ 100 เล่ม " แล้วรุ่นพี่แบกหนังสือไปโรงเรียนไงอ่า - -"
แล้วเซโยก็ลากพวกเราเข้าไปในร้านหนังสือ ที่มีชั้นวางหนังสือสูงพะเนินเทินทึก แล้วชั้นจะหาหนังสือเจอได้ไงล่ะ - -
"ป้าค่ะเอาหนังสือตามรายชื่อนี้ 2 ชุดค่ะ" เซโยยื่นรายชื่อหนังสือให้ป้าที่เคาเตอร์ ค่อยยังชั่วที่ไม่ต้องหาหนังสือเอง
"นี้ เซโย ขอเดินไปดูหนังสือได้มั้ยอ่า " เผื่อมีการ์ตูนให้อ่านมั้ง
" งืม.....เอาสิ " <=== เซโยตอบ
"ไปด้วยสิ ^O^ " <=== นังด๋อยสะเหร่อ
" งั้นชั้นไปด้วยมีหนังสือที่อยากได้ " ต๋าย...บีเวอร์ใฝ่หาความรู้ @_____@
ระหว่างที่กะลังผ่านกองหนังสือ โดยนังด๋อยแยกไปดู สมุดภาพบาร์บี้ และชั้นอยู่กะบีเวอร์นั้น............มัน.......................เกิด...............
โครม!!!!!!!!!!!!!!!
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก ฟื้นไม่มีหนีไม่พ้น โอ้....แม่เจ้า ตะลาลา >_______< ข้ามไปบทที่สามดีฝ่า (หมดมุข ) -*-
"คร่อก......ฟี้ คร่อก"
"นี้คือสถานแห่งบ้านทรายทองที่ชั้นปองมาสู่........ชั้นยังไม่รู้ว่าเค้าจะต้อนรับขับสู้พียงหนายยยยยย........."
"แสด......ใครมาทำเสียงควายแท้งลูกอยู่แถวนี้ว่ะ!!!" เอ๊ะ!!!เสียงไม่ได้มาจากในห้องเรา แต่มาจากหน้าตึกนี้ หนวกหูฉิบเลย --__--" โอย...เครียดโว้ยนอนต่อดีก่า " คร่อก...ฟี้ (_ _ ) Z Z"
มาดู...มาดู๊ หน้าตึกกันดีก่า
=========================================================================
$PeCiaL FayVeR'S Talk < ตอนพิเศษ == บีเวอร์'S TaLk >
อา.....กราบหวัดดี คงจะรู้จักชั้นดีกันแล้วใช่ม้า ชั้นเฟเวอร์ หรือที่ไอ้เอ๋อมันตั้งให้อย่างดีว่า บีเวอร์ ทุเรศชิบ... เลยวันนี้เกิดเรื่องขึ้นอีกแล้ว นับจากเมื่อวานที่ยัยเอ๋อมาสร้างความปั่นป่วนให้กะชีวิตอันสงบสุขของชั้น วันนี้ก็มีพวกพิลึกๆมาร้องเพลงบ้านทรายดองหน้าตึกหญิงอีก วันพรุ่งนี้มันจะไม่มีควายออกลูกเป็นไข่เชียวเรอะ =O= อยากรู้กันอะดิว่าเกิดไรขึ้น...
"เออ...คุณเป็นใครค่ะ" ชั้นอุตสาห์มาด้วยเวอร์ชั่นเรียบร้อย
"อ้อ!!!เค้าเป็นเด็กใหม่จ้ะ!!!" ยัยบ้าที่มาร้องเพลงน่าตึก พูดด้วยเสียงแหลมกว่าเสียงอุตตร้าไวโอเล็ต(มันคือเสียงอะไรหว่า??)
"ถ้าเป็นเด็กใหม่ก็ไปที่ฝ่ายทะเบียนสิค่ะ" จะได้ไม่ต้องมาทำบ้าอะไรที่นี่
"ฝ่ายทะเบียนเค้าบอกว่ามีอะไรให้มาถามทางตึกหญิงจ้ะ" ฝ่ายทะเบียนทนไม่ไหว เลยไล่มาที่นี้ว่างั้นเหอะ -- --
"งั้นขอดูใบข้อมูลของคุณหน่อยสิค่ะ จะได้แนะนำถูก"
"อะ...นี้จ้ะ" มันพูดพร้อมยื่นใบข้อมูลมาให้ "ฝ่ายทะเบียนเค้าให้มาแต่เลขที่ห้องที่จะอยู่ แล้วก็กลุ่มที่เค้าจัดให้น่ะจ้ะ" อยู่กลุ่มไหนก็ช่างเหอะ อย่ามาอยู่กลุ่มตูก็พอ แค่ยัยเอ๋อคนเดียวก็ปวดหัวจะแย่แหล่ว -- --
< ในใบข้อมูล >
เลขที่ห้อง : 301 (เอ๊ะ!!ชื่อห้องคุ้นๆ...................................เฮ้ย!!!!!เวรแล้ว ห้องกูนี้หว่า แสดดดเอ้ย ใครจัดให้มันมาอยู่ว่ะ ออกมาตัวตัวกะกรูเด้ ใจเย็นไว้ใจเย็นไว้ เฟเวอร์ ฮู้ว =O=)
ชื่อกลุ่ม : กลุ่มของเฟเวอร์ เซโย เรเซล วิเวียน (ใครซวยโดนมันไปอยู่กลุ่มเดียวกัน..........O.O ควายเอ้ย...กะ กะ กะ กลุ่มกรูนี้หว่า เฮ้ย คนที่จัดกลุ่มให้มันมาอยู่กะกรูท่าทางจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้หว่ะ ใจเย็นไว้เฟเวอร์อย่าเพิ่งระเบิด)
...........................................................................
"เออ...คุณอยู่ห้องกะกลุ่มเดียวกับชั้นน่ะค่ะ" TT_TTแง้....นู๋อยากร้องไห้ง่า
"ว้าย!!! ดีใจจังเลยจ้ะ งั้นไปที่ห้องกันเถอะจ้ะ" แกดีใจอะไรของแก
"เออ...ค่ะ ค่ะ ตามมาเลยค่ะ"
ณ ห้อง 301
"เออ...รอข้างหน้าห้องก่อนนะค่ะ" อย่าสะเออะเข้ามาแพร่เชื้อข้างในห้องเชียว
"ได้จ้ะ ^_______________^" แกจะยิ้มให้มันโรคจิตไปถึงหนายย นู๋กลัวง่า TTOTT
ชั้นเปิดประตูเข้าห้องไปเจอยัยเอ๋อนอนยิ้มอยู่คนเดียว ออกแนวโรคจิตขนาดที่เซโยอยู่ในห้องครัว และเรเซล(ไอ้โรคจิต) กะลังเช็ดปืนพร้อมทำหน้าหื่น ไม่เคยเห็นมันทำอย่างอื่นนอกจากเช็ดอาวุธทั้งกรุของมัน ชั้นต้องเดินเข้าไปขอความเห็นจากนู๋เซโยก่อน
"นี้....เซโย"
"อะไรหรอ!! เฟเวอร์"
"แบบว่า...มันมีคนจะเข้ามาเพิ่มกลุ่มเราง่า --_--"
"ก็ดีแล้วนี้กลุ่มเราจะได้มีครบ 5 คนซะที ถ้าเรเซลไม่ไปทำอะไรเค้าอีกนะ"
"แต่ว่ายัยนี้มันออกจะ............ประหลาดน่ะนะ " ชั้นเลือกคำที่สุภาพที่สุดสำหรับแกแล้วนะ
"ไปเลือกเค้าว่าประหลาดได้ไงเฟเวอร์" ก็มันจริงนี้ "ตอนนี้เพื่อนใหม่เราอยู่ที่ไหนล่ะ" อย่าไปนับมันเป็นเพื่อนเชียวนาเซโย
"อยู่หน้าห้องเราน่ะ" ไม่กล้าพามันเข้ามา
"เอาเป็นว่าพาเค้าเข้าก่อน เดี๋ยวลองดูนิสัยกันก่อนก็ละกาน ^ ^" แน่ใจว่าเธออยากทำอย่างงั้น -- --"
"..............." สรุปว่าชั้นต้องพามันเข้าห้องง่า อยากร้องไห้
เมื่อเดินมาถึงหน้าประตูก็ถึงวินาทีระทึกที่จะต้องเจอหน้ามัน
"เอื้อก!!!" ขอกลืนน้ำลายหนึ่งทีก่อนเปิดประตู
แอ็ด.....ประตูถูกเปิดแล้ว TT_TT
"ว่าไงจ้ะ ^ ^" เสียงแหลม 150 เดซิเบลทักชั้นทันทีที่เปิดประตูห้อง
"เอ่อ.......เชิญเข้ามาในห้องจ้ะ" อย่าทำข้าวของชั้นเสียหายเชียวนา
"จ้ะ ^ ^" แล้วมันก็เยื้องย่างเข้าห้องชั้น
ควับ!!! ควับ!!! (^_^ )!!!( ^_^) มันมองสำรวจห้องชั้นแล้วไปเจอยัยเอ๋อนอนยิ้มอยู่ มันคงจะนึกว่ายัยเอ๋อยิ้มต้อนรับมันมั้ง เลยเดินเข้าไปหายัยเอ๋อเปนคนแรก หารู้ไม่ยัยนั้นนางมารชัดๆ แต่คนอื่นเลย....โชคดีไป ฮู้ว =O=(แต่ยัยโรคจิต เอ้ย!!เรเซลแอบมองมาอย่างอำมหิตเล็กน้อย -- --)
แปะ!!!แปะ!!! <เสียงมันสะกิดเอ๋อน้อยเบาๆ(มั้ง)> เอ๋อน้อยค่อยลืมตาอย่างสลึกสลือ หลังจากไม่มีใครกล้าปลุกมันเป็นเวลานาน(กลัวมันกัดเอา) ทันทีที่เอ๋อน้อยลืมตามองหน้ามันเต็มที่ มันก็เริ่มจู่โจมเอ๋อน้อยที่หน้าสงสาร(ตรงไหน)ของเรา
"สวัสดีจ้ะ ^ ^" จู่โจมด้วยเสียงแหลม 180 เดซิเบลพร้อมยิ้มอย่างแอบจิต แอบหยองแทนยัยเอ๋อ บรื้อ... ~o~
"เหวอ...=O= แกเป็นสัตว์ประหลาดพันธุ์ไหนของโลกเหรอ หน้าตาห่วยชิบ" เห็นด้วยเห็นด้วย (^_^)(_ _ )(^_^)( _ _)
"พันธุ์สุดสวยจ้ะ" <=== มันไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไร ย้ำ!!!ไม่ค่อยหลงตัวเองเท่าไร
"ถ้าแกสวยชั้นก็เป็นเทพวีนัสสิ" แกแน่ใจเรอะ -- --?? "เอาเถอะเรื่องหน้าตาแกคงเทียบชั้นกะชั้นไม่อยู่แล้น แต่แกมาทำอะไรที่นี้"
"ต่อจากนี้ไปเค้าจะอยู่ห้องเดียวกะกลุ่มเดียวกะเธอจ้ะ ^ ^"
"งั้นเรอะ-- --.......................................จ้ะ" รู้สึกแกจะพยายามมากเลยนะ--__--"
"จ้ะ ^ ^ เธอชื่ออะไรเหรอจ้ะ"
"บอกชื่อแกมาก่อนดิ"
"อยากจดจำชื่อคนสวยเหรอจ้ะ ^ ^"
"ป่าว....ชั้นจะจำชื่อแกไว้ในฐานะคนใช้น่ะ ^O^"
"ว้าย!!!......อย่าว่าคนสวยอย่างนี้สิจ้ะ ^ ^"
"ตกลงแกจะบอกชื่อแกหรือจะให้ชั้น เตะ..แก..ออก..จาก..ห้อง...............จ้ะ ^ ^" ถ้าทางมันเริ่มเคืองเล็กน้อย ออกแนวโหด
"บอกจ้ะบอก...เค้าชื่อ สะมะด๋อย จ้ะ^ ^"
"................................เห๋อO.O.........สะมะด๋อย!!!....................."
"จ้ะ!!! ^ ^"
..................OoO!!! <====== สายตาคนทั้งห้อง
"ก๊าก.............555555+" เป็นปรากฎการณ์พร้อมใจกันขำ 555+
"มีอะไรแปลกเรอะจ้ะ ^ ^"
"ก๊ากกกก ม่ะ ม่ะไม่แปลกหรอก แต่โคตรประหลาดเลยล่ะ 555+ ว่าแต่แกนามสกุลอะไรล่ะ ฮ่า ฮ่า" ยัยเอ๋อตั้งสติได้เป็นคนแรกขนากที่คนอื่น ...5555+
"อ๋อ.....นามสกุล ฝอยขัดหม้อจ้ะ^ ^"
"......................เห๋อOoO.........................5555+" พร้อมใจกันอีกรอบ ก๊ากกก
"แหม...อย่ามาหัวเราะนามสกุลของป๊ะป๋า สะมะดึ๋ยสิจ้ะ^ ^" แกยังมีหน้ามาภูมิใจอีกเรอะ 555+
"ก๊ากก.........555+"
"นี้....พ่อชั้นเป็นถึงเจ้าเมืองสะมะดึ๋ยกึ๋ยเชียวนะ ^ ^" มันออกแนวเคืองเล็กน้อย ก๊ากกกกก แต่พวกเรา
".............ก๊ากกกกกกกกก 55555555+"
"โอย.....มะ 55+ ไม่ไหวแล้ว 555+ ปวดท้อง 555+"
............................................ผ่านไป 10 นาที....................................
"Ok.มะ มาคุยกันต่อได้แล้ว" เซโยเป็นคนพูดคนแรกหลังจากมันมาทำฮ่าซะนาน
"จ้า^___________^" มันตอบพร้อมยิ้มอย่างโรคจิตปิดท้าย อยากรู้อะดิว่าหน้าตามันเป็นไง อืม...จินตนาการภาพตามชั้นนะ
1. นึกถึงหน้าบวมน้ำ+กลมแป้นแล้น พร้อมอ็อบชั่นเสริมขอบตาดำขนาดหมีแพนด้ายังอาย และสีผิวที่ขาวกว่าถ่านนิดนึง ขอย้ำว่านิดนึงจริงๆ
2. ส่วนผมบ็อบสีดำไม่เป็นทรงก้อทำให้คนกลุ้มใจได้ไม่แพ้หน้าตา ถ้าเห็นหน้าตามันจริงๆคุณคงไม่เชื่อหรอกว่ามันเป็นลูกเจ้าเมืองดึ๋ยกึ๋ยอะไรของมันเนี่ย ใครเกิดเป็นพ่อแม่มันกลุ้มใจตายเลย ทั้งหมดรวมกันเป็นหน้าตาของมัน
3. ส่วนลำตัวบวมน้ำได้ไม่แพ้หน้ามัน แต่ที่หน้าตกตะลึงคือ แอร์แบ็คสองลูกที่อยู่ที่ตูดมัน ใหญ่กว่ากระด้ง บานกว่าจานดาวเทียม นั้นคือสิ่งที่ชั้นพอจะบรรยายได้
ที่นี้พอจะรู้กันหรือยังว่าทำไมชั้นถึงกลุ้มใจที่ได้มันมาอยู่เป็นเพื่อนรวมห้อง ขอให้เรเซลทำหน้าหื่นไล่ยัยนี้ไปเร็วๆเหอะ(อยู่นานๆแล้วเดี๋ยวแพร่เชื้ออะมีบ้าใส่ชั้นเยอะ =O=)
"พรุ่งนี้จะเป็นวันเปิดเทอมแล้วนะ สำหรับวิเวียนกะ เอ่อ...สะมะด๋อยที่เป็นเด็กใหม่มีหนังสืออะไรหรือยังล่ะ" เซโยเปิดฉากการคุยต่อไปอย่างประนีประนอม
"โฮะๆๆคงจะมีหรอกหลังจากพ่อถีบชั้นลงรถแล้วก้อให้ชั้นมาแต่สแตมป์เซเว่น อีเลอเว้น!!! ขนาดเสื้อชั้นยังมีแค่ตัวนี้ตัวเดียวเลย^ ^" ยัยเอ๋อพูดอย่างภูมิใจ (แกยังมีหน้ามาภูมิใจอีกหรอ -"-)
"บ้านน้อกกก บ้านนอก!!!" โฮะๆๆนานๆได้ด่ามันซะที
"หุบปากไปเลย!!ทางที่ดีอย่าเอาฟันมาชี้หน้าชั้นด้วยก็จะดีเป็นอย่างยิ่ง -.,-"
"แก...แก"
"เอ่อ - -...แล้วเธอมีอะไรมาบ้างล่ะจ้ะ" เซโยแก้สถานการโดยหันไปถามนังสะมะด๋อย
"อ้อ!!!เด็จพ่อสะมะดึ๋ยบอกว่าเดี๋ยวจะส่งเกวียนตามมาทีหลังน่ะจ้ะ^ ^"
"หา!!!ส่งเกวียนตามมา งั้นคนอย่างแกก็..........." ยัยเอ๋อเปิดประเด็น
"บ้านน้อกกกก บ้านนอก!!!" ชั้นกะยัยเอ๋อพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เหอๆ = =
"เอ่อ...เรารีบไปซื้อของให้วิเวียนกับสะมะดึ๋ยดีกว่าจ้ะ ^ ^;;;" เซโยผู้แก้สถานการณ์อยู่เสมอๆ
________________________________________________________________________________________________
ViVien ReTurn <วิเวียนกลับมาแว้ววววว...>
15 นาทีผ่านไป.... พวกชั้นทั้ง 5 มายืนเป็นชาร์ลีแองเจิ้ล(ทำไมชาร์ลีแองเจิ้ลมี5คนล่ะ??)อยู่ในร้านขายอุปกรณ์การเรียน แต่พอมองไปทั้งร้านชั้นชักจะไม่อยากมาเข้าร้านนี้อีกเพราที่นี้มีแต่ผู้ชายยยยที่มีจิตใจเป็นหญิง 80% ซึ่งน่ากลัวเอามากๆ ถึงชั้นจะเป็นผู้หญิงซึ่งเป็นเหล่าชะนีสำหรับมัน แต่ก็กลัวอยู่ดี เพราะภาพที่เห็นคือ พนักงานค่อนหญิงเศษชายกะลังคิดเงินเด็กนักเรียนชายคนหนึ่ง(หน้าคุ้นๆ)โดยพอถึงเวลารับเงินเค้าก็กำมือของเด็กคนนั้นไว้อย่างแนบแน่น บรื๋อ ~O~
"บรรยากาศหน้าหยองว่ะ=O=" ชั้นกระซิบกะเซโย
"เฮ้ย!!!เซโยไปช่วยเพื่อนเรากันเหอะ" ยัยบีเวอร์พูดกะเซโยที่น่ารักของช้านน
"จะให้ช่วยงัยอ่า...เค้ากลัว - -" ใช่ๆอย่าเอาเซโยที่แสนจะบอบบางของชั้นไปทำอย่างนั้นสิ กระเทยนั้นน่าหยองจะตาย
"เอ๊ะ!!!หมอนั้นที่โดนกระเทยม้ออยู่เพื่อนเธอเรอะ??"
"แกนี้...ก้อคนที่ช่วยแกงัย ท่าทางเพื่อนชั้นทำบุญได้บาปแฮะ"
"อ้อ!!!" เค้าผู้น่ารักนั้นเอง หุหุ^ ^ "งั้นชั้นไปช่วยเอง"
"แกจะช่วยยังไงล่ะ- -??ชั้นยังไม่กล้ายุ่งกะไอ้กระเทยนั้นเลย"
"เชื่อชั้นเถอะ" ชั้นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์นิดหน่อยแล้วเดินตรงไปหาหนุ่มน้อยน่ารักที่โดนกระเทยโจมตีอยู่ "ที่รักค่ะ..." ชั้นทำเสียงหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้พร้อมเอามือเข้าไปคล้องแขนของเค้า หุๆได้โอกาศแต๊ะอั๋ง^ ^ "กลับที่พักกันเถอะ....ค่ะ" ชั้นทำเสียงเซ็กซี่สุดทน
"ฮู้ย!!!นังชะนีป่า-- --^^" นังกระเทยนั้นแอบนินทาชั้น(ยังงี้ไม่เรียกว่าแอบแล้วล่ะ)แล้วโยนเงินทอนให้หนุ่มน้อยอย่างไม่ใยดี หลังจากออกมาจากกระเทยได้แล้ว
"เป็นไงบ้างล่ะ โดนกระเทยโจมตี^ ^" ยัยบีเวอร์แซวทันที
"เลวร้ายสุดๆ =O="
"แต่ยัยเอ๋อเมื่อกี้แกทำชั้นเกือบพ่นขนมปังที่ชั้นกินเมื่อเช้าออกมานะย่ะ"
"อ้าว....ถ้าไม่ทำอย่างงั้นเพื่อนแกจะรอดเรอะ"
"ใช้วิธีอื่นสิย่ะ วิธีนี้มันทำให้ชั้นโคตรเลี่ยน-- --^^"
"วิธีไหนล่ะว่ะ-- --^"
"ก็......." หุหุมันหมดมุขแล้ว
"เอามีดปาหัว" เอ่อ....นั้นเป็นเสียงเรเซลเอง หน้ากลัวใช่ไหม แน่นอน หลังจากมันเงียบมานาน บรื๋อ =O=
"ว่าแต่เธอชื่ออะไรเรอะครับ" หนุ่มน้อยถามชั้นน่าตาน่ารักแล้วเสียงยังเพราะอีก ^ ^ และมาขัดจังหวะที่ยัยเรเซลกะลังโรคจิตได้พอดีอีกด้วย
"เอ่อ....วิเวียนค่ะ ^ ^" บรรยากาศกะลังหวานถ้าไม่มี...
"ถุย!!!" ยัยบีเวอร์ไม่มีอะไรทำมาถุยน้ำลายใส่พื้นเล่น ขัดบรรยากาศสวีทคนอื่น "ยัยนั้นชื่อยัยเอ๋อ"
"เอ่อ...ผมชื่อ คิมชางโหยว ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับผมต้องไปแล้ว แล้วเจอกันใหม่นะครับ"ก่อนที่ชางโหยว(ผู้น่ารัก)จะไปก็หันมายิ้มหวานให้ชั้นนึงที โอ้ว...น่ารักอะไรเช่นนี้ ^ ^
"นั้นแกจะยิ้มอีกนานม่ะ ชั้นจะได้ปูเสื่อรอ - -" ขัดจังหวะตูจริงเลย ฮู้ย....รมณ์เสีย
"ไปแผนกเครื่องเขียนกันเถอะ ยังไม่มีเงินใช่มั้ยเด๋วเราออกให้นะ" เซโยใจดีเจงๆ^ ^
"ชั้นก็จะออกให้นะ" ชั้นฟังผิดป่าวเนี่ย - -บีเวอร์จะออกเงินให้ชั้น "คิดดอกร้อยละ50เอง^ ^" เมิงเห็นกรูเป็นอะไรเนี่ย
แผนกเครื่องเขียน
"หือของเยอะจังเลย" ชั้นคิดกะตัวเอง
"ว้ายยยยยย!!!!น่ารักทั้งนั้นเลย กรี๊ดดดนั้นคิตตี้ อ๋ายยยบาร์บี้ นู้นก็นู๋แฮมทาโร่+++ >O<" อยู่เฉยๆนังด๋อยก็ตะโกนออกมา หน้าเมิงไม่ได้เข้ากะคิดตี้เลยนะ - -"
ระหว่างที่เดินดูของไปเรื่อยๆ ที่นี้ขายของได้น่าาซื้อเจงๆเลย ทั้งปากกาที่หมึกจะเปลี่ยนสีทุก 15 นาที ยางลบที่ลบรอยเลือดได้(อันนี้เหมาะกะเรเซลมากๆ) เอ่อ...ดินสอกดบาร์บี้ที่กดแล้วจะมีเสียงบาร์บี้ ออกแนวปัญญาอ่อนเลยทีเดี๋ยว แต่รู้สึกนังด๋อยมันจะเลือกบาร์บี้แถวนี้อยู่นาน แต่หลังจากมันกดดินสอเล่นสักสิบครั้งตัวบาร์บี้ในดินสอมันก็ตะโกนมาว่า 'เมิงจะกดอะไรนักหนาเนี่ย แมร่งแรงยังกะควาย' นังด๋อยมันก็เลยผละออกจากดินสอกดบาร์บี้ได้ งืม....มีของหลายอย่างเลยที่อยากได้ ฮ่าๆ มีกล่องดินสอที่เปิดออกมาแล้วมีฟันยื่นๆแบบยัยบีเวอร์ด้วย หลังจากชั้นจิ้มๆเล่นอยู่นาน ง่า...อยู่เฉยๆมันก็ปิดมางับนิ้วชั้นเฉยเลยง่า TT^TT หู้ว...นี้สิถูกใจสุดยอด ปากกาที่บอกข้อสอบได้ ชั้นเอาแท่งนี้แหละ ^ ^
"เซโยจ้า...ชั้นเอาปากกาอันนี้แหละ ^ ^"
"หือ...แน่ใจเรอะว่าจะเอา - -" มันมีอะไรเรอะปากกาแท่งนี้
"แท่งนี้แหละดีสุดๆวิเวียนชั้นยังชอบใช้เลย" บีเวอร์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เล็กน้อยแต่ยังไงชั้นก็เอาปากกาแท่งนี้อยู่ดี
"เอ่อ... - -แล้วสะมะด๋อยเลือกได้ยัง" เซโยถามนังด๋อยที่หอบปากกามาเป็นเข่ง (พ่อเมิงผลิตปากกาขายหรืองัย- -) และที่มันหอบมามีแต่บาร์บี้กะคิตตี้ เหอๆ
"ว้า...เอาไงดีเนี่ย นู๋คิตตี้ก้อน่าร้าก นู๋บาร์บี้ก็น่ากอด" แต่เมิงน่ากลัว - -"
"เลือกสักแท่งสองแท่งก็พอแล้วนักด๋อย - -" ชั้นด่ามันให้มันสำนึกซะหน่อย
"ว้า...งั้นเค้าเอานู๋บาร์บี้กะคิตตี้อย่างล่ะแท่งก็ล่ะกันจ้ะ^___^" มันพูดพร้อมยื่นปากกาให้เซโยจ่ายเงิน(สงสารเซโยจัง)
"งือ...วิเวียนเอาแท่งเดียวใช่ม่ะ"
"อืม..." ของอย่างอื่นยืมคนอื่นเอา ^ ^
"งั้นไปจ่ายเงินแล้วไปร้านหนังสือกัน"
แล้วเราก็ต้องไปจ่ายเงินที่เคาเตอร์ที่นังกระเทยอยู่
"นี้เท่าไรค่ะ" เซโยของชั้นถามนังกระเทยดีๆแต่มันดันตอบว่า
"ไม่ขายย่ะ" มันมีปัญหาอะไรกะเซโยของชั้นย่ะ - -^
"ทำไมล่ะค่" เซโยชั้นถามดีๆ
"พูดมากจริงย้า ถามเพื่อนแกดูซิย่ะ แหม..พวกนังชะนีป่านี้น่ารำคาญจังเลย เด๋วปั๊ดตบเลย!!!" มันใช้ตาที่ปัดขนตาจนงอนเป็นตัว c มองมาที่ชั้น
"แก..จะทำ..อะไร..เพื่อน..ชั้น"เรเซลควักมีดพกออกมาแล้วทำหน้าหื่นใส่นังกระเทยป่า สมน้ำหน้ามันเจงๆเลย ^ ^ แต่ชั้นก็กลัวยัยหื่นนี้เหมือนกันแหะ
"....- -"(มันแอบหยองชั่ววูบ)......ย่ะ ชั้นขายก็ได้ เอาของมาซิย่ะ" โฮะๆมันมองมาทางชั้นอย่างเคียดแค้น แต่ก็จับของยัดใส่ถึงแล้วยื่นให้เรเซลโดยดี
เมื่อออกมานอกร้านแล้ว เราก็ตรงไปที่ร้านหนังสือกัน
"หนังสือมีกี่รายการน่ะวิเวียน" เซโยถามชั้น ชั้นเลยยื่นใบรายการให้
รายการหนังสือ
1.ประวัติศาสตร์และบุคคลสำคัญในโลกเวทย์มนตร์ (เป็นวิชาอะไรที่ชั้นจะหลับมันทั้งคาบให้ดู)
2.วิธีเลี้ยงสัตว์ 1000 ชนิด
3.การใช้ดาบและศาสตร์แห่งอาวุธ (เรียนไปแล้วจะให้ชั้นเอาไปฆ่าใครเนี่ย)
4.พืชวิเศษพืชพิษและวิธีการใช้
5.การปรุงอาหาร (จะให้ตูไปเป็นแม่บ้านที่ไหนฟร่ะเนี่ย)
6.วิธีการใช้เวทย์มนตร์และการควบคุมพลัง
7.การป้องกันตัวจากอาวุธและเวทย์มนตร์
8.Melody Of Song (หู้ว..วิชานี้ชื่อหรูดีแหะ)
9.ควบคุมพาหนะต่างๆ (เรียนวิชานี้เสร็จแล้วชั้นไปเป็นตำรวจจราจรดีก่า)
10.วิทยาศาสตร์การคำนวน (โอ้....O.oแม่เจ้าอยู่โรงเรียนเวทย์มนตร์แล้วมัยต้องเรียนวิชานี้ด้วย TT^TT)
"หือ...เยอะเปนบ้าเลย" ชั้นพูดกะเซโย
"รุ่นพี่เราเคยบอกว่ามีปีนึงที่ ผอ. เน้นการเรียนมากๆแล้วสั่งให้ซื้อหนังสือ 100 เล่ม " แล้วรุ่นพี่แบกหนังสือไปโรงเรียนไงอ่า - -"
แล้วเซโยก็ลากพวกเราเข้าไปในร้านหนังสือ ที่มีชั้นวางหนังสือสูงพะเนินเทินทึก แล้วชั้นจะหาหนังสือเจอได้ไงล่ะ - -
"ป้าค่ะเอาหนังสือตามรายชื่อนี้ 2 ชุดค่ะ" เซโยยื่นรายชื่อหนังสือให้ป้าที่เคาเตอร์ ค่อยยังชั่วที่ไม่ต้องหาหนังสือเอง
"นี้ เซโย ขอเดินไปดูหนังสือได้มั้ยอ่า " เผื่อมีการ์ตูนให้อ่านมั้ง
" งืม.....เอาสิ " <=== เซโยตอบ
"ไปด้วยสิ ^O^ " <=== นังด๋อยสะเหร่อ
" งั้นชั้นไปด้วยมีหนังสือที่อยากได้ " ต๋าย...บีเวอร์ใฝ่หาความรู้ @_____@
ระหว่างที่กะลังผ่านกองหนังสือ โดยนังด๋อยแยกไปดู สมุดภาพบาร์บี้ และชั้นอยู่กะบีเวอร์นั้น............มัน.......................เกิด...............
โครม!!!!!!!!!!!!!!!
คิดไม่ออกบอกไม่ถูก ฟื้นไม่มีหนีไม่พ้น โอ้....แม่เจ้า ตะลาลา >_______< ข้ามไปบทที่สามดีฝ่า (หมดมุข ) -*-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น