ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter #1 >>> My New SchooL???
        แนะนำกันนี้ดดดนึงก่อนจะอ่านเรื่องนะ ถ้าจะอ่านให้หนุกก้อ กด View ที่อยู่ข้างบน แล้วก้อไปที่ Text Size เลือก Smaller จะทำให้ตัวหนังสือมันเล็กลงนะ อาจจะอ่านอยากไปหน่อย แต่ดูแล้วตัวหนังสือมันจะสวยขึ้น <ใช้อย่างนี้ได้กะทุกเว็ป> เริ่มเรื่องเลยดีก่า...
_______________________________________________________________________________________________
                ในที่สุดชั้นก็ต้องมาเข้าโรงเรียนบ้านี้ แง้...อยากนอนอยู่บ้านง่ะ TToTT
\"สู้ๆๆลูกเพื่ออนาคตอันใกล้ ^ ^\" พ่อชั้นยิ้มอย่างดีใจ (ดีใจอะไรฟร่ะ)
\"วันหยุดไม่กลับมาไม่เป็นไรนะแม่ไม่ว่า ^ ^\" ห่วงลูกสาวแม่หน่ายเซ่ TToTT
\"เรียนนานๆหน่อยให้มันคุ้มค่าเรียนที่ แพงแสนแพงนะ โฮะๆๆ ^ ^\" ขอบใจไอ้พี่ชาย
\"ไม่ต้องกลับมาเลยก็ดีน้าพี่ --.,-- \" น้องสาวทรยศ
\"งี้ด...งี้ด...T-T\" โอ้...โมจิชั้นรักแกจริงๆเลย
\" บ๊าย บาย\" ครอบครัวชั้นจากไปทิ้งให้ชั้นยืนอยู่หน้าโรงเรียนคนเดียว ให้ตายซิ T_T
\"เธอคือวิเวียนที่เข้ามาใหม่ใช้มั้ย???\" คุณครูหน้าเหิ้ยมถามชั้น \"ตามมานี้!!!\" ยังไม่ทันตอบอะไรป้าแกก็เดินฉับๆไปเลย
      เอ๋!!!! เหมือนฉันเห็นคนหายตัว โอ้!!!นั้น แสง วูบวาบอะไรหว่า O.o
    ว้าบ!!! <กรี๊ด!!! แม่เจ้า คนหายตัวมาอยู่ข้างหน้าช้านนน>
\"อาจารย์ค่ะ คือ นู๋มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ\" ผู้หญิงผมทองที่อยู่ดีๆก็หายตัวมาอยู่หน้าชั้นพูดกะครูหน้าเหิ้ยม\"เอ๋!!! อาจารย์ค่ะ ยัยเด็กหน้าเอ๋อนี้เด็กใหม่เรอะค่ะ\" <===== มัน..มัน..มันว่าชั้นว่าหน้าเอ๋อ @ o @
\"แกว่าใคร ยัย...\" ชั้นกะจะด่ามันแล้วเชียว ถ้า...
\"เธอเป็นเด็กใหม่เจียมตัวซะบ้าง\" ครูหันมาว่าชั้น แง้...โลกไม่ยุติธรรมไม่ด่าเด็กครูมั้ง \"เอ้อ!!!มาก็ดีแล้ว เดี๋ยวเด็กนี้จะอยู่ ม.2 ห้องเดียวกะเธอน่ะ เธอก็ช่วยดูแลเค้าก็แล้วกัน\"
\"ห๋า!! มันเนี่ยนะอยู่ห้องเดียวกะนู๋\" เปลี่ยนจาก ยัย กลายเป็น มัน ซะงั้น แล้วอย่าคิดว่าชั้นอยากอยู่ห้องเดียวกะเธอนะ - -
\"ไม่ใช่แค่ห้องเดียวกันนะ ยังต้องอยู่กลุ่มเธอ และก้อต้องนอนห้องเธอด้วย โฮะๆๆๆ ^_________^\" ทาทางครูแกมีความสุขบนความทุกข์คนอื่นมากๆเลย
\"แต่...นู๋ว่า\" ยัยโปเต้โต้<ปากดี> กะลังจะเถียง
\"ไม่มีข้อแม้จ้ะ เฟเวอร์\" อี้...หน้าอย่างนี้เนี่ยนะชื่อเฟเวอร์ ชั้นจะเปลี่ยนชื่อแกเป็น บีเวอร์ ก้อล่ะกาน เพราะฟันแกยื่นออกมานิดๆสมชื่อดี โฮะๆ
\"ค่ะๆแกตามชั้นมาก็แล้วกัน\"ยัยวีเวอร์ทำหน้าปลงแล้วเดินนำชั้นไปหอพัก
    ชั้นเดินไปหอพัก เริ่มเห็นนักเรียนบ้างแหล่ะ แต่ทำไมพวกนี้มันเหาะได้ หายตัวได้ล่ะ @o@ ไหนพ่อบอกแค่ว่าให้อยู่ โรงเรียนประจำจนเรียนจบ ม.6 ความจริงก้อชั้นรู้แค่นั้นแหล่ะ พ่อไม่ได้บอกอะไรมาก และชั้นก็ไม่ถามหรือดูใบข้อมูล เพราะว่า ชั้นเอาแต่เถียงกะแม่ว่าจะไม่มา แต่ในที่สุดก็แพ้เสียงข้างมาก ฝ่ายรัฐบาลชนะ ฝ่ายค้านอย่างชั้นเลยต้องอัปเปหิออกจากบ้านซะโดยดี - -
\"อะ นี้คือหอพักหญิงกับชายนะ\" ยัยบีเวอร์ชี้ไปที่ตึกสีเงินโลหะมีรูปดวงจันทร์ดวงโตอยู่บนสุดแล้วบอกว่าเป็นหอหญิง  แล้วชี้ไปที่ตึกสีทองนวลมีพระอาทิตย์ใหญ่เบ้อเริ่มบอกว่าเป็นหอชาย  แต่ทำไมหอชายกะหญิงมันติดกันอย่างเงี้ยง่า ???ถ้าผู้ชายเกิดปีนเข้าหอหญิงล่ะซวยแน่นอน ชั้นยังไม่ทันตั้งคำถาม เฟเวอร์ก้อเดินไปตึกหญิงสูงมากๆข้างหน้าแล้ว ชั้นเลยต้องรีบวิ่งตามไป ไม่งั้นกลัวหลงทางง่า - -
    โป้ก!!!!
\"โอ้ย\" ชั้นเดินชนอะไรเนี่ย ไม่เห็นมีอะไรข้างหน้าเลยง่ะ แถมเฟเวอร์ก้อเดินฉับๆผ่านไปได้อย่างง่ายด้วย นี้ชั้นเดินชนอากาศเรอะเนี่ยอู้ยยย เจ็บ=O=
\"เป็นอะไรของแกเนี่ยยย\" เฟเวอร์หันมาว่าชั้นทันที \"โอ้ยชั้นอายคนอื่น รีบๆเข้ามาเซ่ อย่าทำให้เสียชื่อหอหญิง>o<\"
\"ก็..ก็..มันเข้าไม่ได้นี้\" คนหันมามองชั้นเพียบเลย ไม่เจ็บแล้ว แต่อายเจงๆ -_-
\"555+++\" ไอ้ปากหมาที่ไหนหัวเราะว่ะ -_-^ \"พ่อตายเรอะ หัวเราะอยู่ได้\" รู้สึกว่าชั้นพูดผิดไปนะ- -
\"ก๊าก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถ้าพ่อตายจะหัวเราะทำไมว่ะ ต้องได้มรดกดิ ถึงหัวเราะ 555+++\" หมาตัวนึงในกลุ่มพูด พูดผิดแน่นอน 100%เลย -- --^^
\"เฮ้ย!!!ผู้หญิงหัวแตกแล้วหัวเราะกันเรอะว่ะ\" ผู้ชายน่าตาน่ารักมากๆๆ ผมสีน้ำตาลอ่อนเดินตรงมาหาชั้น โอ้!!!แม่เจ้า หัวแตกช่างดีอะไรเช่นนี้ เอ้ย!!! ไม่ใช่ ไม่ใช่
\"เจ๊บมากมั้ย\" ถามเสร็จก็เอามือแตะหัวชั้นเบาๆ หือ!!!ชั้นเลือดออกด้วยนี้ O.o
\"โอ้ย!!!\" ความเจ็บมันเล็กน้อยแต่ความรักเธอมันยิ่งใหญ่ เอ๋!!!คิดอะไรเนี่ย
\"เดียวรักษาให้นะ\" พูดจบก็มีแสงออกจากมือที่เค้าเอาแตะหน้าผากชั้นอยู่ โอ้!!!อลังการดีจัง \"อ่ะ เสร็จแล้ว\"
\"หือ???\" ชั้นลองเอามือแตะดู ไม่มีแผลไม่มีเลือดแล้วแต่ยังเจ็บเท่าเดิมเรย\"อู้ย!!!\"
\"เอ่อ...ขอโทษไม่เก่งเวทย์รักษา\" หือ!!!อะไรเวทย์รักษา @o@ \"เฮ้!!!เฟเวอร์ช่วยด้วยซิ\" เค้าตะโกนพูดกับเฟเวอร์ที่ยืนดูอยู่
\"อ้าว!!!นึกว่านายอยากเป็นฮีโร่ซะอีก แหม...เวทย์โจมตีได้เต็ม ศิลปะการใช้อาวุธก็ได้เต็ม แต่เวทย์มนตร์ขาวกลับได้แค่ 51คะแนน ซะงั้น\" ยัยบีเวอร์พูดอะไรเนี่ย ไม่เห็นรู้เรื่องเลย @ o @
\"ช่างชั้นเถอะน่า รีบช่วยเด็กนี้ก่อนเถอะ\" แหม...ขนาดอายยังน่ารักเลย ^ ^
\"หายแล้วล่ะ!!! ป้ะเข้าหอกันได้แล้ว\" ยัยเฟเวอร์พูดหลังจากเอามือแตะหัวชั้นเสร็จ มันหายได้ไงอ่า @o@
\"แล้วชั้นจะเข้าตึกยังไงอะ\" ไม่รู้จริงๆนี้
\"หน้าตึกหญิงกะตึกชายจะมีบาเรียกางอยู่เธอก็แค่ปล่อยพลังออกมาก็เข้าได้แล้ว\"
\"แล้วพลังอะไรล่ะ\" ชั้นยิ่งงงจัด
\"เธอเข้ามาได้ไงเนี่ยไม่รู้จักอะไรเลยเนี่ย\" โดนด่าอีกแล้วง่า- -
\"งั้นจับมือชั้นแล้วเข้าไปก็แล้วกัน\" ช่างน่าสยองอะไรเช่นนี้ต้องจับมือกะตัวบีเวอร์ แต่ยัยเฟเวอร์ก็คว้ามือชั้นไปเรียบร้อยแล้ว
   
    มันพาชั้นเดินไปที่ตึกอีก ชั้นจะชนอีกมั้ยง่า >_< จะถึงแล้ว อุ้ย!!!คราวนี้ผ่านมาได้แหะ นี้พ่อให้มาเรียนโรงเรียนอะไรกันแน่เนี่ย!!! แต่ก็ยังไม่วายตัวมันยังลากชั้นขึ้นบันไดไปเรื่อย เอ๋!!!นั้นมันลิฟต์นี้แล้วทำแกไม่ขึ้นลิฟต์แล้วชุดกระชากลากถูชั้นขึ้นบันไดมาล่ะเนี่ย TToTT ในที่สุดชั้นก็มายืนอยู่หน้าห้อง 301 โดยสวัสดิภาพ เย้!!! -\"- ขอบคุณพระเจ้า
    ก็อกๆๆ<เฟเวอร์เคาะประตูอย่างรุนแรง จนชั้นกล้วว่าประตูจะหัก>
\"เปิดประตูซะทีสิโว้ย!!!\" ในที่สุดมันก็หมดความอดทน อย่าให้พูดถึงหน้ามันตอนนี้เลย หน้าแบบเขมือบหัวคนเข้าไปได้แล้ว --.,--
\"ค่า...ค่า...-- --\" เสียงใสๆดังมาจากข้างใน เมื่อประตูเปิดออกชั้นเห็นเด็กผู้หญิงผมประบ่า หน้าเด็กJ โอ้!!!ช่างน่ารักอะไรเช้นเน้ \"เด็กใหม่เรอะเฟเวอร์... สวัสดีค่ะ เราเซโยนะ\"
\"สวัสดี ร...\" ยังพูดไม่จบ
\"ไม่ต้องพูดมาก เข้าไปข้างในไป\" ยัยเฟเวอร์ขัดอัธรสชั้นจริงเลย --\"--
    ชั้นที่เดินเข้าไปข้างในห้องก่อน ก็เห็นเด็กผู้หญิงผมยาวปิดหน้าปิดตานั่งอยู่บนเตียงพร้อมเช็ดมีดพกอันเล็กไปด้วย และยิ้มอย่างโรคจิตเล็กน้อย
\"ใคร???-- --\" ยัยโรคจิต เพิ่งเงยหน้ามาจากมีดพร้อมทำหน้าตาหื่นเล็กๆ
\"เออ...สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ--_--\" ยิ้มม่ะออก
\".........\" มันจ้องหน้าชั้นซักผัก แล้วก้มหน้าลงไปเช็ดมีดอย่างโรคจิตต่อ -- -- ให้มันได้อย่างงี้ดิเพื่อนร่วมห้องชั้น
\"คนนั้นชื่อ เรเซล นะค่ะอาจจะดูแปลกๆไปนิด แต่เค้าเป็นคนดีมากเลยนะ ^ ^\" เซโยโผล่หน้ามาแนะนำเพื่อนตัวเอง เธอแน่ใจแค่ไหนว่าเพื่อนเธอไม่ใช่พวกโรคจิต \"เรายังไม่รู้ชื่อเธอเลยชื่ออะไรค่ะ\"
\"ยัยนั้นชื่อ เอ๋อน้อย นะ\" ยัยบีเวอร์แกกล้าเปลี่ยนชื่อชั้นเรอะ -- --^
\"ห่ะ!!! OoO เอ๋อเหรอ\" ทั้งสองคนที่เหลือพร้อมใจกันโปรโหมตหนัง
\"เออ...เราชื่อวิเวียนน่ะ-- --\" อย่าให้ชั้นได้ทีมั้งนะยัยบีเวอร์
\"งืมมมม\" สองคนที่เหลือพร้อมใจกันทำหน้าโล่งอก
\"เอ้อ...เราอยากรู้จังเลยว่าทำไมที่นี้ชื่ออินเตอร์กันจัง\" ใช่ๆกว่าชั้นจะได้ชื่อวิเวียนแม่ชั้นต้องเป็นถึง อิตาลีนะ โฮะๆภูมิใจถึงพ่อชั้นจะเป็นแค่คนไทยธรรมด๊า...ธรรมดา ก็เหอะ
\"ที่นี้เป็นโรงเรียนนานาชาติน่ะ\" เซโยตอบให้
\"แล้วทำไมที่นี้ถึงใช้เวทย์มนตร์กันได้ง่ะ\" อันนี้อยากรู้เอามากๆ
\"แกเคยรู้เรื่องอะไรบ้างมั้ยเนี่ย กลับไปชื่อเอ๋ออย่างเดิมน่ะดีแล้ว --.,--\" ยัยบีเวอร์แกด่าชั้นหลายรอบแล้วนะย่ะวันนี้
\"รู้สิจ้ะเฟเวอร์\" ใจดีสู้ลูกหมา --\"--
\"รู้อะไรของแกล่ะ\"
\"รู้ว่าแกชื่อบีเวอร์ไง อันเนี้ยชั้นจำได้แม้น...แม่น โฮะๆ^ ^\" ทีใครทีมันเฟ้ย
\"แกนะแก\"
\"เออ...เธอมีอะไรจะถามอีกมั้ยจ้ะวิเวียน\" เซโยพยายามแก้สถาณการณ์
\"มีสิก็เรื่องโรงเรียนนี้มันเป็นโรงเรียนอะไรกันแน่ง่า\"
\"งั้นเดี๋ยวเค้าจะเล่าทั้งหมดที่เค้ารู้ให้ฟังนะ\" <==== แม่พระ(เซโยผู้ใจดี)
\"โอ้...ผู้รอบรู้\" <=== ยมบาล(ยัยบีเวอร์)
\"ที่นี้เป็นโรงเรียนประจำสอนเวทย์มนตร์มี 6 ระดับชั้นน่ะ แล้วก็จะแบ่งการเรียนเป็นกลุ่มๆ กลุ่มล่ะ 5 คน แล้ว 5คนที่จับกลุ่มกันเนี่ยก็ต้องนอนห้องเดียวกันไปจนจบระดับชั้นที่ที่ 3 จากนั้นก็จะเป็นการแยกเรียนเป็นสายๆแน่ะ\" งือ...งือ...ม่ะค่อยเข้าใจง่า -\"- มันวิชาการจัด
\"งันถ้ากลุ่มนึงมี 5 คน ทำไมที่นี้มีแค่ 3 คนง่ะ\"
\"ก็ส่วนใหญ่จะทนเรเซลไม่ได้ต้องย้ายกลุ่มน่ะ จะยกตัวอย่างให้ฟังนะ\" หน้าตาปลงจัดมากๆ \"คนแรกเรเซลเอามีดพกปาเฉียดหน้า คนที่สองเรเซลเอาต้นหมามุ่ยไปโรยเตียง คนที่สามเรเซลเอาแมงมุมใส่เข้าไปในกล่องดินสอ คนที่สี่เรเซลเอาแบตตาเลี่ยนไถ่หัวจากกลางหน้าผากถึงคอ คนที่ห้า..\"
\"เออ...พอแล้วล่ะ =o=\" แล้วชั้นจะไปอยู่กะมันรอดมั้ยเนี่ย
\"เธอลองอยู่คุยกะเรเซลก่อนก็ล่ะกานยัยเอ๋อ เดี๋ยวพวกชั้นจะไปหาของกิน ถ้ากลับมาแล้วเธอยังรอดตายอยู่เธอก็จะอยุ่หลุ่มเดี๋ยวกะชั้นได้\" บีเวอร์น้อยพูด แล้วทำไมมันพูดให้กำลังใจชั้นอย่างงั้นอ่า \"ไปกันได้แล้วเซโย\"
\"แต่ว่า...วิเวียนเค้า...\" เซโยทำหน้าเป็นห่วงชั้นซึ่งอาจจะโดนกระโดดขบหัวได้
\"มันไม่เป็นไรหรอกน่า\" แกคงอยากให้ชั้นโดนมันกินหัวใช่มั้ย \"จะไปหรือไม่ไป\" มันพูดแล้วทำหน้าข่มขู่เซโยของชั้น
\"ไป...จ้ะ...ไป\" เซโยรีบตอบก่อนจะโดนบีเวอร์ใช้ฟันเฉาะหัว
    ปัง!!! <เสียงปิดประตูอย่างไม่มีเยื่อใย> โอ้...พระเจ้า อาเมน อาเมน ถ้าชั้นรอดไปได้จากที่นี้จะแก้ผ้ารำถวายเลย เพราะว่าตอนนี้ชั้นอยู่ในห้องกะเรเซลซึ่งยังคงเช็ดมีดพร้อมทำหน้าตาหื่นไม่เปลี่ยนแปลง ให้มันได้อย่างงี้ดิ
\"เอ่อ...เรเซลเธอนามสกุลอะไรหรอจ้ะ\" ชวนคุยไว้ก่อน --\"--
\"จะรู้ไปทำไม\" มันพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามองชั้น
\"ก็...ก็...รู้เอาไว้ก็ดีจะได้สนิทกันไง เป็นเพื่อนกัน แฮะๆ\" ขอให้มันอย่าเอามีดปักหัวชั้นก็พอแร่ว
\"ไม่จำเป็น\"
\"เอ่อ...ระ...เรา อายุ 13 เรเซลอายุเท่าไรหรอ\" อย่าเอามีดปักหัวชั้นนะ
\".......\"
\"เอ่ออออ....อายุเท่าไรล่ะ\" ต้องสร้างสันติเข้าไว้
\"ไม่จำเป็นต้องตอบ\" สั้นๆง่ายๆได้ใจความมากๆ
\"เอ่ออออออ\" ไม่รู้จะถามไรแร่ว TToTT
    ผ่านไป 10 นาที ที่ชั้นได้แต่นั่งเฉยๆ เมื่อไรยัยบีเวอร์จะพาเซโยของชั้นกลับมาซะที โอ้ย!!! เครียดๆ =_= ออกไปข้างนอกดีกว่า
\"เราไปข้างนอกหน่อยนะ จะไปหาอะไรกินซักหน่อยนะ\"
\"ไม่ต้อง\" ยัยเรเซลยังเช็ดมีดพกทั้งกรุของมันยังไม่หมด ชั้นเห็นมันเอาออกมาเช็ดได้ซักโหลหนึ่งได้แล้ว ถามขัดไปขัดมา ขัดจนสีเครือบเงาจะหลุดออกมาเป็นแผ่นๆได้แล้ว
\"เอ่อ....ทำมัยไปไม่ได้ง่า\"
\"อันตราย\"
\"ข้างนอกน่ะหรอ\"
\"งืม\"
\"แต่ว่า...จ็อก....ท้องร้องแล้วง่า...ไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่ช้าวแล้วแล้วนี้ก็บ่ายแล้วด้วย..หิวข้าวง่า TToTT\"หรือแกจะให้ชั้นอดตายอยู่ในห้อง
\"..................\" มันไม่พูดอะไรแต่ชี้มือไปทางห้องครัว
\"แต่....แต่....ว่า ชั้นทำอาหารไม่เป็นน่ะ\"
\"เฮ้อ.....\" มันไม่พูดอะไรแล้วลุกขึ้นไปทางครัว ชั้นมีสิทธิ์ไม่อดตายแล้ว เย้ TToTT
    สักพัก.....เคร้ง...ง....ง....ง...โครม!!! เอ๋...กลิ่นไหม้ ยัยเรเซลมันทำอะไรในครัวเนี่ย มันจะถล่มครัวเรอะเนี่ย --\"--
\"เรเซล!!!\" อย่างน้อยชั้นก็ต้องวิ่งไปดูมันซักหน่อยล่ะ
\"ยะ...อย่าเข้ามา\" แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ชั้นรีบวิ่งถลาเข้าไป
\"เฮ้ยยยย!!!!!\" ไฟไหม้เจ้าค่า เรเซลโดนลวกด้วยนี้คือโอกาศดีที่จะทำคะแนน มันจะได้ยอมรับชั้นเป็นเพื่อน
\"บอกว่าอย่าเข้ามางัย //>o/\" ชั้นวิ่งเข้าไปในครัว แล้วพบยัยเรเซลนั่งคุกเข่าเรียบร้อย พร้อมกระทะที่มีไข่ดาวไหม้โคตรๆอยู่ที่พื้น
\"--__-- เออ....เป็นไรมั้ยง่า\" รู้งี้ชั้นทำอาหารเองดีก่า
\"บอกว่าอย่าเข้ามางัยอ่า //>o/\" เอิ้กๆ มันอายหน้าแดงเชียว นี้ถือว่าเป็นเจ็ดสิ่งมหัสจรรย์ของโลกเชียวน้า ^ ^ \"ยิ้มหาอะไร--__--^\" มันเริ่มกลับเข้าสู่โหมดโหด
\"เอ่อ...ป่าว เราไปซื้อกับข้าวกินกันดีกว่ามั้ยจ้ะเรเซล\" ชั้นไม่อยากกินไข่ดาวไหม้ของแกน่ะ -- _ --^
\"ไม่ต้อง!!! อาหารแค่เนี้ยชั้นทำเองได้\"
\"งือ....TToTT\"
\"ทำไมแกต้องทำหน้าปุเลี่ยนๆอย่างนั้นด้วย\" ก็ชั้นไม่อยากตายเพราะกินอาหารแกอะดิ
\"ง่า....แบบ....อยากกินมากๆเลยง่ะTToTT\" ทำมัยตูต้องโกหกด้วยง่า
\"เออ!!!งั้นแกไปรอที่โต๊ะ เดี๋ยวก็เสร็จ\"
\"ดีใจจังเยย...TToTT\"
    ชั้นจำใจต้องเดินไปนั่งรอที่โต๊ะโดยดี จะทำไงเดหว่า พระเจ้าช่วยกล้วยทอดมันทอดยาก!!! ขอให้เซโยที่น่ารักกลับมาเร็วๆที่เถิด เพี้ยง!!!
\"เสร็จและ!!!\" เรเซลเดินออกมาพร้อมกับไข่ดาวที่ดำไปเป็นแถบๆ มีกลิ่นไหม้โชยมาเป็นระยะๆ น่ากินที่สุดเลย แง้....=O=
\"เง้อ......\" ชั้นต้องกินจริงๆง่ะ
\"อะไรของแกอีก...กินๆเข้าไป\"
\"แต่.....\" คราวนี้มีแววไม่อดตายแต่จะท้องเสียตายแทน
\"อะไรอีกย่ะ --__--^\"
\"คือ..........\"
\"คืออะไรล่ะ --__--^^\"
\"แบบว่า..\"
\"แดกๆเข้าไปโว้ย!!!\"
\"............TToTT...........\" ดุเจงวึ้ย
    มันไม่รอชั้นพูดอะไรแย้ว มันหยิบไข่ดาว(โคตรไหม้)มาทั้งชิ้น แล้วเอามาหย่อนเหนือปากชั้น TT0TT พร้อมยิ้มอย่างโรคจิต
    ปัง!!! (เสียงปั้กกะตูเปิด)
\"กลับมาแล้วจ้า!!!\" ที่รักชั้นมาแว้ว TToTT ก่าจะมาได้ \"..............เออ...เรเซลจ้าเธอจะทำอะไรวิเวียนเค้าอ้ะ --*--\"
\"อ้อ!!!ป่าวนี้\" มันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วกระโดดลงจากตัวชั้น ไอ้เวง.....
\"เอ่อ -- -- เอาเหอะ เค้าซื้ออาหารมาแล้วเชิญกินกันได้จร้า\" เซโยใจดีเจงๆ
\"แล้วไหนล่ะจ้ะ เซโย\" ไม่เห็นเธอจะถือถุงอาหารมานี้ จ็อก.........หิว -- --
\"อยู่ที่เฟเวอร์น่ะ...........--O--\" โอ้....แม่เจ้า ขณะที่เซโยหันหลังจะไปหยิบถุงอาหารจากบีเวอร์ )--O--( มันแดกอาหารที่มีอยู่ประมาณ 5 ถุงหมด เหลือแต่น้ำแดงที่เหลือแค่กินขวดอยู่ในมือมันง่า TTOTT
\"ซู้ดดดด........อายัยเหยอ เซโย\" แกยังไม่รู้ตัวอีกเรอะ
\"เอ่อ...........-- o --^ไม่มีอะไรแล้วล่ะ\" เซโยยังพูดม่ะออก
    แล้วทีนี้ชั้นจะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี้อีกต่อไปเรอะ ไม่เอาน้า....ขอเปลี่ยนโปโมชั่นเอาเป็น เซโยคนเดียวได้ม่ะ TT-TT
________________________________________________________________________________________________
อัพนิดๆ อัพน้อยๆ อัพหน่อยๆ อัพนานๆ
ช่วยกันคอมเม้นหน่อยจิ น้า....สุดสวยทุกคน ^ ^
StaTuS: LoVer Lover Dong Bang Shin Gi
_______________________________________________________________________________________________
                ในที่สุดชั้นก็ต้องมาเข้าโรงเรียนบ้านี้ แง้...อยากนอนอยู่บ้านง่ะ TToTT
\"สู้ๆๆลูกเพื่ออนาคตอันใกล้ ^ ^\" พ่อชั้นยิ้มอย่างดีใจ (ดีใจอะไรฟร่ะ)
\"วันหยุดไม่กลับมาไม่เป็นไรนะแม่ไม่ว่า ^ ^\" ห่วงลูกสาวแม่หน่ายเซ่ TToTT
\"เรียนนานๆหน่อยให้มันคุ้มค่าเรียนที่ แพงแสนแพงนะ โฮะๆๆ ^ ^\" ขอบใจไอ้พี่ชาย
\"ไม่ต้องกลับมาเลยก็ดีน้าพี่ --.,-- \" น้องสาวทรยศ
\"งี้ด...งี้ด...T-T\" โอ้...โมจิชั้นรักแกจริงๆเลย
\" บ๊าย บาย\" ครอบครัวชั้นจากไปทิ้งให้ชั้นยืนอยู่หน้าโรงเรียนคนเดียว ให้ตายซิ T_T
\"เธอคือวิเวียนที่เข้ามาใหม่ใช้มั้ย???\" คุณครูหน้าเหิ้ยมถามชั้น \"ตามมานี้!!!\" ยังไม่ทันตอบอะไรป้าแกก็เดินฉับๆไปเลย
      เอ๋!!!! เหมือนฉันเห็นคนหายตัว โอ้!!!นั้น แสง วูบวาบอะไรหว่า O.o
    ว้าบ!!! <กรี๊ด!!! แม่เจ้า คนหายตัวมาอยู่ข้างหน้าช้านนน>
\"อาจารย์ค่ะ คือ นู๋มีเรื่องจะปรึกษาค่ะ\" ผู้หญิงผมทองที่อยู่ดีๆก็หายตัวมาอยู่หน้าชั้นพูดกะครูหน้าเหิ้ยม\"เอ๋!!! อาจารย์ค่ะ ยัยเด็กหน้าเอ๋อนี้เด็กใหม่เรอะค่ะ\" <===== มัน..มัน..มันว่าชั้นว่าหน้าเอ๋อ @ o @
\"แกว่าใคร ยัย...\" ชั้นกะจะด่ามันแล้วเชียว ถ้า...
\"เธอเป็นเด็กใหม่เจียมตัวซะบ้าง\" ครูหันมาว่าชั้น แง้...โลกไม่ยุติธรรมไม่ด่าเด็กครูมั้ง \"เอ้อ!!!มาก็ดีแล้ว เดี๋ยวเด็กนี้จะอยู่ ม.2 ห้องเดียวกะเธอน่ะ เธอก็ช่วยดูแลเค้าก็แล้วกัน\"
\"ห๋า!! มันเนี่ยนะอยู่ห้องเดียวกะนู๋\" เปลี่ยนจาก ยัย กลายเป็น มัน ซะงั้น แล้วอย่าคิดว่าชั้นอยากอยู่ห้องเดียวกะเธอนะ - -
\"ไม่ใช่แค่ห้องเดียวกันนะ ยังต้องอยู่กลุ่มเธอ และก้อต้องนอนห้องเธอด้วย โฮะๆๆๆ ^_________^\" ทาทางครูแกมีความสุขบนความทุกข์คนอื่นมากๆเลย
\"แต่...นู๋ว่า\" ยัยโปเต้โต้<ปากดี> กะลังจะเถียง
\"ไม่มีข้อแม้จ้ะ เฟเวอร์\" อี้...หน้าอย่างนี้เนี่ยนะชื่อเฟเวอร์ ชั้นจะเปลี่ยนชื่อแกเป็น บีเวอร์ ก้อล่ะกาน เพราะฟันแกยื่นออกมานิดๆสมชื่อดี โฮะๆ
\"ค่ะๆแกตามชั้นมาก็แล้วกัน\"ยัยวีเวอร์ทำหน้าปลงแล้วเดินนำชั้นไปหอพัก
    ชั้นเดินไปหอพัก เริ่มเห็นนักเรียนบ้างแหล่ะ แต่ทำไมพวกนี้มันเหาะได้ หายตัวได้ล่ะ @o@ ไหนพ่อบอกแค่ว่าให้อยู่ โรงเรียนประจำจนเรียนจบ ม.6 ความจริงก้อชั้นรู้แค่นั้นแหล่ะ พ่อไม่ได้บอกอะไรมาก และชั้นก็ไม่ถามหรือดูใบข้อมูล เพราะว่า ชั้นเอาแต่เถียงกะแม่ว่าจะไม่มา แต่ในที่สุดก็แพ้เสียงข้างมาก ฝ่ายรัฐบาลชนะ ฝ่ายค้านอย่างชั้นเลยต้องอัปเปหิออกจากบ้านซะโดยดี - -
\"อะ นี้คือหอพักหญิงกับชายนะ\" ยัยบีเวอร์ชี้ไปที่ตึกสีเงินโลหะมีรูปดวงจันทร์ดวงโตอยู่บนสุดแล้วบอกว่าเป็นหอหญิง  แล้วชี้ไปที่ตึกสีทองนวลมีพระอาทิตย์ใหญ่เบ้อเริ่มบอกว่าเป็นหอชาย  แต่ทำไมหอชายกะหญิงมันติดกันอย่างเงี้ยง่า ???ถ้าผู้ชายเกิดปีนเข้าหอหญิงล่ะซวยแน่นอน ชั้นยังไม่ทันตั้งคำถาม เฟเวอร์ก้อเดินไปตึกหญิงสูงมากๆข้างหน้าแล้ว ชั้นเลยต้องรีบวิ่งตามไป ไม่งั้นกลัวหลงทางง่า - -
    โป้ก!!!!
\"โอ้ย\" ชั้นเดินชนอะไรเนี่ย ไม่เห็นมีอะไรข้างหน้าเลยง่ะ แถมเฟเวอร์ก้อเดินฉับๆผ่านไปได้อย่างง่ายด้วย นี้ชั้นเดินชนอากาศเรอะเนี่ยอู้ยยย เจ็บ=O=
\"เป็นอะไรของแกเนี่ยยย\" เฟเวอร์หันมาว่าชั้นทันที \"โอ้ยชั้นอายคนอื่น รีบๆเข้ามาเซ่ อย่าทำให้เสียชื่อหอหญิง>o<\"
\"ก็..ก็..มันเข้าไม่ได้นี้\" คนหันมามองชั้นเพียบเลย ไม่เจ็บแล้ว แต่อายเจงๆ -_-
\"555+++\" ไอ้ปากหมาที่ไหนหัวเราะว่ะ -_-^ \"พ่อตายเรอะ หัวเราะอยู่ได้\" รู้สึกว่าชั้นพูดผิดไปนะ- -
\"ก๊าก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถ้าพ่อตายจะหัวเราะทำไมว่ะ ต้องได้มรดกดิ ถึงหัวเราะ 555+++\" หมาตัวนึงในกลุ่มพูด พูดผิดแน่นอน 100%เลย -- --^^
\"เฮ้ย!!!ผู้หญิงหัวแตกแล้วหัวเราะกันเรอะว่ะ\" ผู้ชายน่าตาน่ารักมากๆๆ ผมสีน้ำตาลอ่อนเดินตรงมาหาชั้น โอ้!!!แม่เจ้า หัวแตกช่างดีอะไรเช่นนี้ เอ้ย!!! ไม่ใช่ ไม่ใช่
\"เจ๊บมากมั้ย\" ถามเสร็จก็เอามือแตะหัวชั้นเบาๆ หือ!!!ชั้นเลือดออกด้วยนี้ O.o
\"โอ้ย!!!\" ความเจ็บมันเล็กน้อยแต่ความรักเธอมันยิ่งใหญ่ เอ๋!!!คิดอะไรเนี่ย
\"เดียวรักษาให้นะ\" พูดจบก็มีแสงออกจากมือที่เค้าเอาแตะหน้าผากชั้นอยู่ โอ้!!!อลังการดีจัง \"อ่ะ เสร็จแล้ว\"
\"หือ???\" ชั้นลองเอามือแตะดู ไม่มีแผลไม่มีเลือดแล้วแต่ยังเจ็บเท่าเดิมเรย\"อู้ย!!!\"
\"เอ่อ...ขอโทษไม่เก่งเวทย์รักษา\" หือ!!!อะไรเวทย์รักษา @o@ \"เฮ้!!!เฟเวอร์ช่วยด้วยซิ\" เค้าตะโกนพูดกับเฟเวอร์ที่ยืนดูอยู่
\"อ้าว!!!นึกว่านายอยากเป็นฮีโร่ซะอีก แหม...เวทย์โจมตีได้เต็ม ศิลปะการใช้อาวุธก็ได้เต็ม แต่เวทย์มนตร์ขาวกลับได้แค่ 51คะแนน ซะงั้น\" ยัยบีเวอร์พูดอะไรเนี่ย ไม่เห็นรู้เรื่องเลย @ o @
\"ช่างชั้นเถอะน่า รีบช่วยเด็กนี้ก่อนเถอะ\" แหม...ขนาดอายยังน่ารักเลย ^ ^
\"หายแล้วล่ะ!!! ป้ะเข้าหอกันได้แล้ว\" ยัยเฟเวอร์พูดหลังจากเอามือแตะหัวชั้นเสร็จ มันหายได้ไงอ่า @o@
\"แล้วชั้นจะเข้าตึกยังไงอะ\" ไม่รู้จริงๆนี้
\"หน้าตึกหญิงกะตึกชายจะมีบาเรียกางอยู่เธอก็แค่ปล่อยพลังออกมาก็เข้าได้แล้ว\"
\"แล้วพลังอะไรล่ะ\" ชั้นยิ่งงงจัด
\"เธอเข้ามาได้ไงเนี่ยไม่รู้จักอะไรเลยเนี่ย\" โดนด่าอีกแล้วง่า- -
\"งั้นจับมือชั้นแล้วเข้าไปก็แล้วกัน\" ช่างน่าสยองอะไรเช่นนี้ต้องจับมือกะตัวบีเวอร์ แต่ยัยเฟเวอร์ก็คว้ามือชั้นไปเรียบร้อยแล้ว
   
    มันพาชั้นเดินไปที่ตึกอีก ชั้นจะชนอีกมั้ยง่า >_< จะถึงแล้ว อุ้ย!!!คราวนี้ผ่านมาได้แหะ นี้พ่อให้มาเรียนโรงเรียนอะไรกันแน่เนี่ย!!! แต่ก็ยังไม่วายตัวมันยังลากชั้นขึ้นบันไดไปเรื่อย เอ๋!!!นั้นมันลิฟต์นี้แล้วทำแกไม่ขึ้นลิฟต์แล้วชุดกระชากลากถูชั้นขึ้นบันไดมาล่ะเนี่ย TToTT ในที่สุดชั้นก็มายืนอยู่หน้าห้อง 301 โดยสวัสดิภาพ เย้!!! -\"- ขอบคุณพระเจ้า
    ก็อกๆๆ<เฟเวอร์เคาะประตูอย่างรุนแรง จนชั้นกล้วว่าประตูจะหัก>
\"เปิดประตูซะทีสิโว้ย!!!\" ในที่สุดมันก็หมดความอดทน อย่าให้พูดถึงหน้ามันตอนนี้เลย หน้าแบบเขมือบหัวคนเข้าไปได้แล้ว --.,--
\"ค่า...ค่า...-- --\" เสียงใสๆดังมาจากข้างใน เมื่อประตูเปิดออกชั้นเห็นเด็กผู้หญิงผมประบ่า หน้าเด็กJ โอ้!!!ช่างน่ารักอะไรเช้นเน้ \"เด็กใหม่เรอะเฟเวอร์... สวัสดีค่ะ เราเซโยนะ\"
\"สวัสดี ร...\" ยังพูดไม่จบ
\"ไม่ต้องพูดมาก เข้าไปข้างในไป\" ยัยเฟเวอร์ขัดอัธรสชั้นจริงเลย --\"--
    ชั้นที่เดินเข้าไปข้างในห้องก่อน ก็เห็นเด็กผู้หญิงผมยาวปิดหน้าปิดตานั่งอยู่บนเตียงพร้อมเช็ดมีดพกอันเล็กไปด้วย และยิ้มอย่างโรคจิตเล็กน้อย
\"ใคร???-- --\" ยัยโรคจิต เพิ่งเงยหน้ามาจากมีดพร้อมทำหน้าตาหื่นเล็กๆ
\"เออ...สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ--_--\" ยิ้มม่ะออก
\".........\" มันจ้องหน้าชั้นซักผัก แล้วก้มหน้าลงไปเช็ดมีดอย่างโรคจิตต่อ -- -- ให้มันได้อย่างงี้ดิเพื่อนร่วมห้องชั้น
\"คนนั้นชื่อ เรเซล นะค่ะอาจจะดูแปลกๆไปนิด แต่เค้าเป็นคนดีมากเลยนะ ^ ^\" เซโยโผล่หน้ามาแนะนำเพื่อนตัวเอง เธอแน่ใจแค่ไหนว่าเพื่อนเธอไม่ใช่พวกโรคจิต \"เรายังไม่รู้ชื่อเธอเลยชื่ออะไรค่ะ\"
\"ยัยนั้นชื่อ เอ๋อน้อย นะ\" ยัยบีเวอร์แกกล้าเปลี่ยนชื่อชั้นเรอะ -- --^
\"ห่ะ!!! OoO เอ๋อเหรอ\" ทั้งสองคนที่เหลือพร้อมใจกันโปรโหมตหนัง
\"เออ...เราชื่อวิเวียนน่ะ-- --\" อย่าให้ชั้นได้ทีมั้งนะยัยบีเวอร์
\"งืมมมม\" สองคนที่เหลือพร้อมใจกันทำหน้าโล่งอก
\"เอ้อ...เราอยากรู้จังเลยว่าทำไมที่นี้ชื่ออินเตอร์กันจัง\" ใช่ๆกว่าชั้นจะได้ชื่อวิเวียนแม่ชั้นต้องเป็นถึง อิตาลีนะ โฮะๆภูมิใจถึงพ่อชั้นจะเป็นแค่คนไทยธรรมด๊า...ธรรมดา ก็เหอะ
\"ที่นี้เป็นโรงเรียนนานาชาติน่ะ\" เซโยตอบให้
\"แล้วทำไมที่นี้ถึงใช้เวทย์มนตร์กันได้ง่ะ\" อันนี้อยากรู้เอามากๆ
\"แกเคยรู้เรื่องอะไรบ้างมั้ยเนี่ย กลับไปชื่อเอ๋ออย่างเดิมน่ะดีแล้ว --.,--\" ยัยบีเวอร์แกด่าชั้นหลายรอบแล้วนะย่ะวันนี้
\"รู้สิจ้ะเฟเวอร์\" ใจดีสู้ลูกหมา --\"--
\"รู้อะไรของแกล่ะ\"
\"รู้ว่าแกชื่อบีเวอร์ไง อันเนี้ยชั้นจำได้แม้น...แม่น โฮะๆ^ ^\" ทีใครทีมันเฟ้ย
\"แกนะแก\"
\"เออ...เธอมีอะไรจะถามอีกมั้ยจ้ะวิเวียน\" เซโยพยายามแก้สถาณการณ์
\"มีสิก็เรื่องโรงเรียนนี้มันเป็นโรงเรียนอะไรกันแน่ง่า\"
\"งั้นเดี๋ยวเค้าจะเล่าทั้งหมดที่เค้ารู้ให้ฟังนะ\" <==== แม่พระ(เซโยผู้ใจดี)
\"โอ้...ผู้รอบรู้\" <=== ยมบาล(ยัยบีเวอร์)
\"ที่นี้เป็นโรงเรียนประจำสอนเวทย์มนตร์มี 6 ระดับชั้นน่ะ แล้วก็จะแบ่งการเรียนเป็นกลุ่มๆ กลุ่มล่ะ 5 คน แล้ว 5คนที่จับกลุ่มกันเนี่ยก็ต้องนอนห้องเดียวกันไปจนจบระดับชั้นที่ที่ 3 จากนั้นก็จะเป็นการแยกเรียนเป็นสายๆแน่ะ\" งือ...งือ...ม่ะค่อยเข้าใจง่า -\"- มันวิชาการจัด
\"งันถ้ากลุ่มนึงมี 5 คน ทำไมที่นี้มีแค่ 3 คนง่ะ\"
\"ก็ส่วนใหญ่จะทนเรเซลไม่ได้ต้องย้ายกลุ่มน่ะ จะยกตัวอย่างให้ฟังนะ\" หน้าตาปลงจัดมากๆ \"คนแรกเรเซลเอามีดพกปาเฉียดหน้า คนที่สองเรเซลเอาต้นหมามุ่ยไปโรยเตียง คนที่สามเรเซลเอาแมงมุมใส่เข้าไปในกล่องดินสอ คนที่สี่เรเซลเอาแบตตาเลี่ยนไถ่หัวจากกลางหน้าผากถึงคอ คนที่ห้า..\"
\"เออ...พอแล้วล่ะ =o=\" แล้วชั้นจะไปอยู่กะมันรอดมั้ยเนี่ย
\"เธอลองอยู่คุยกะเรเซลก่อนก็ล่ะกานยัยเอ๋อ เดี๋ยวพวกชั้นจะไปหาของกิน ถ้ากลับมาแล้วเธอยังรอดตายอยู่เธอก็จะอยุ่หลุ่มเดี๋ยวกะชั้นได้\" บีเวอร์น้อยพูด แล้วทำไมมันพูดให้กำลังใจชั้นอย่างงั้นอ่า \"ไปกันได้แล้วเซโย\"
\"แต่ว่า...วิเวียนเค้า...\" เซโยทำหน้าเป็นห่วงชั้นซึ่งอาจจะโดนกระโดดขบหัวได้
\"มันไม่เป็นไรหรอกน่า\" แกคงอยากให้ชั้นโดนมันกินหัวใช่มั้ย \"จะไปหรือไม่ไป\" มันพูดแล้วทำหน้าข่มขู่เซโยของชั้น
\"ไป...จ้ะ...ไป\" เซโยรีบตอบก่อนจะโดนบีเวอร์ใช้ฟันเฉาะหัว
    ปัง!!! <เสียงปิดประตูอย่างไม่มีเยื่อใย> โอ้...พระเจ้า อาเมน อาเมน ถ้าชั้นรอดไปได้จากที่นี้จะแก้ผ้ารำถวายเลย เพราะว่าตอนนี้ชั้นอยู่ในห้องกะเรเซลซึ่งยังคงเช็ดมีดพร้อมทำหน้าตาหื่นไม่เปลี่ยนแปลง ให้มันได้อย่างงี้ดิ
\"เอ่อ...เรเซลเธอนามสกุลอะไรหรอจ้ะ\" ชวนคุยไว้ก่อน --\"--
\"จะรู้ไปทำไม\" มันพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นมามองชั้น
\"ก็...ก็...รู้เอาไว้ก็ดีจะได้สนิทกันไง เป็นเพื่อนกัน แฮะๆ\" ขอให้มันอย่าเอามีดปักหัวชั้นก็พอแร่ว
\"ไม่จำเป็น\"
\"เอ่อ...ระ...เรา อายุ 13 เรเซลอายุเท่าไรหรอ\" อย่าเอามีดปักหัวชั้นนะ
\".......\"
\"เอ่ออออ....อายุเท่าไรล่ะ\" ต้องสร้างสันติเข้าไว้
\"ไม่จำเป็นต้องตอบ\" สั้นๆง่ายๆได้ใจความมากๆ
\"เอ่ออออออ\" ไม่รู้จะถามไรแร่ว TToTT
    ผ่านไป 10 นาที ที่ชั้นได้แต่นั่งเฉยๆ เมื่อไรยัยบีเวอร์จะพาเซโยของชั้นกลับมาซะที โอ้ย!!! เครียดๆ =_= ออกไปข้างนอกดีกว่า
\"เราไปข้างนอกหน่อยนะ จะไปหาอะไรกินซักหน่อยนะ\"
\"ไม่ต้อง\" ยัยเรเซลยังเช็ดมีดพกทั้งกรุของมันยังไม่หมด ชั้นเห็นมันเอาออกมาเช็ดได้ซักโหลหนึ่งได้แล้ว ถามขัดไปขัดมา ขัดจนสีเครือบเงาจะหลุดออกมาเป็นแผ่นๆได้แล้ว
\"เอ่อ....ทำมัยไปไม่ได้ง่า\"
\"อันตราย\"
\"ข้างนอกน่ะหรอ\"
\"งืม\"
\"แต่ว่า...จ็อก....ท้องร้องแล้วง่า...ไม่ได้กินข้าวมาตั้งแต่ช้าวแล้วแล้วนี้ก็บ่ายแล้วด้วย..หิวข้าวง่า TToTT\"หรือแกจะให้ชั้นอดตายอยู่ในห้อง
\"..................\" มันไม่พูดอะไรแต่ชี้มือไปทางห้องครัว
\"แต่....แต่....ว่า ชั้นทำอาหารไม่เป็นน่ะ\"
\"เฮ้อ.....\" มันไม่พูดอะไรแล้วลุกขึ้นไปทางครัว ชั้นมีสิทธิ์ไม่อดตายแล้ว เย้ TToTT
    สักพัก.....เคร้ง...ง....ง....ง...โครม!!! เอ๋...กลิ่นไหม้ ยัยเรเซลมันทำอะไรในครัวเนี่ย มันจะถล่มครัวเรอะเนี่ย --\"--
\"เรเซล!!!\" อย่างน้อยชั้นก็ต้องวิ่งไปดูมันซักหน่อยล่ะ
\"ยะ...อย่าเข้ามา\" แต่ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ชั้นรีบวิ่งถลาเข้าไป
\"เฮ้ยยยย!!!!!\" ไฟไหม้เจ้าค่า เรเซลโดนลวกด้วยนี้คือโอกาศดีที่จะทำคะแนน มันจะได้ยอมรับชั้นเป็นเพื่อน
\"บอกว่าอย่าเข้ามางัย //>o/\" ชั้นวิ่งเข้าไปในครัว แล้วพบยัยเรเซลนั่งคุกเข่าเรียบร้อย พร้อมกระทะที่มีไข่ดาวไหม้โคตรๆอยู่ที่พื้น
\"--__-- เออ....เป็นไรมั้ยง่า\" รู้งี้ชั้นทำอาหารเองดีก่า
\"บอกว่าอย่าเข้ามางัยอ่า //>o/\" เอิ้กๆ มันอายหน้าแดงเชียว นี้ถือว่าเป็นเจ็ดสิ่งมหัสจรรย์ของโลกเชียวน้า ^ ^ \"ยิ้มหาอะไร--__--^\" มันเริ่มกลับเข้าสู่โหมดโหด
\"เอ่อ...ป่าว เราไปซื้อกับข้าวกินกันดีกว่ามั้ยจ้ะเรเซล\" ชั้นไม่อยากกินไข่ดาวไหม้ของแกน่ะ -- _ --^
\"ไม่ต้อง!!! อาหารแค่เนี้ยชั้นทำเองได้\"
\"งือ....TToTT\"
\"ทำไมแกต้องทำหน้าปุเลี่ยนๆอย่างนั้นด้วย\" ก็ชั้นไม่อยากตายเพราะกินอาหารแกอะดิ
\"ง่า....แบบ....อยากกินมากๆเลยง่ะTToTT\" ทำมัยตูต้องโกหกด้วยง่า
\"เออ!!!งั้นแกไปรอที่โต๊ะ เดี๋ยวก็เสร็จ\"
\"ดีใจจังเยย...TToTT\"
    ชั้นจำใจต้องเดินไปนั่งรอที่โต๊ะโดยดี จะทำไงเดหว่า พระเจ้าช่วยกล้วยทอดมันทอดยาก!!! ขอให้เซโยที่น่ารักกลับมาเร็วๆที่เถิด เพี้ยง!!!
\"เสร็จและ!!!\" เรเซลเดินออกมาพร้อมกับไข่ดาวที่ดำไปเป็นแถบๆ มีกลิ่นไหม้โชยมาเป็นระยะๆ น่ากินที่สุดเลย แง้....=O=
\"เง้อ......\" ชั้นต้องกินจริงๆง่ะ
\"อะไรของแกอีก...กินๆเข้าไป\"
\"แต่.....\" คราวนี้มีแววไม่อดตายแต่จะท้องเสียตายแทน
\"อะไรอีกย่ะ --__--^\"
\"คือ..........\"
\"คืออะไรล่ะ --__--^^\"
\"แบบว่า..\"
\"แดกๆเข้าไปโว้ย!!!\"
\"............TToTT...........\" ดุเจงวึ้ย
    มันไม่รอชั้นพูดอะไรแย้ว มันหยิบไข่ดาว(โคตรไหม้)มาทั้งชิ้น แล้วเอามาหย่อนเหนือปากชั้น TT0TT พร้อมยิ้มอย่างโรคจิต
    ปัง!!! (เสียงปั้กกะตูเปิด)
\"กลับมาแล้วจ้า!!!\" ที่รักชั้นมาแว้ว TToTT ก่าจะมาได้ \"..............เออ...เรเซลจ้าเธอจะทำอะไรวิเวียนเค้าอ้ะ --*--\"
\"อ้อ!!!ป่าวนี้\" มันทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วกระโดดลงจากตัวชั้น ไอ้เวง.....
\"เอ่อ -- -- เอาเหอะ เค้าซื้ออาหารมาแล้วเชิญกินกันได้จร้า\" เซโยใจดีเจงๆ
\"แล้วไหนล่ะจ้ะ เซโย\" ไม่เห็นเธอจะถือถุงอาหารมานี้ จ็อก.........หิว -- --
\"อยู่ที่เฟเวอร์น่ะ...........--O--\" โอ้....แม่เจ้า ขณะที่เซโยหันหลังจะไปหยิบถุงอาหารจากบีเวอร์ )--O--( มันแดกอาหารที่มีอยู่ประมาณ 5 ถุงหมด เหลือแต่น้ำแดงที่เหลือแค่กินขวดอยู่ในมือมันง่า TTOTT
\"ซู้ดดดด........อายัยเหยอ เซโย\" แกยังไม่รู้ตัวอีกเรอะ
\"เอ่อ...........-- o --^ไม่มีอะไรแล้วล่ะ\" เซโยยังพูดม่ะออก
    แล้วทีนี้ชั้นจะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี้อีกต่อไปเรอะ ไม่เอาน้า....ขอเปลี่ยนโปโมชั่นเอาเป็น เซโยคนเดียวได้ม่ะ TT-TT
________________________________________________________________________________________________
อัพนิดๆ อัพน้อยๆ อัพหน่อยๆ อัพนานๆ
ช่วยกันคอมเม้นหน่อยจิ น้า....สุดสวยทุกคน ^ ^
StaTuS: LoVer Lover Dong Bang Shin Gi
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น