คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : =BuSy LoVe= [1] เด็กใหม่
ฉันว่ามันเป็นโชคร้ายของฉัน มาลาลัย สิริมงคล หรือ ลัย มากกว่าที่จะเป็นโชคดีที่ได้พูดคุยกับหนุ่มหล่อของโรงเรียน เพราะว่า...
"นี่ยัยเฉาก๋วย ทำไมเธอชอบหาเรื่องฉันนะ ทั้งๆ ที่ฉันก็นั่งอยู่เฉยๆ แท้ๆ เธอชอบฉันหรอ" ดูค่ะ มันกวนฉันอีก คนที่น่าจะพูดคำนั้นน่ะ ฉันนะ ถึงฉันจะผิวสีแทน แต่ก็ไม่ได้ดำนะ อีตาบ้า แล้วก็ไม่มีทางที่จะไปชอบคนอย่างนายด้วย แต่ทำไมชาติฉันต้องอยู่ห้องเดียวกับนายมาตั้งแต่อนุบาลสาม จะแยกบ้างไม่ได้หรือไง ความอดทนฉันก็มีนะ แล้วยิ่งแม่ฉันกับแม่ของนายนั่นเป็นเพื่อนสนิท ยิ่งมีแต่ตาย
ทางที่ดี ขอไม่พูดกับนายนี่ดีกว่า พูดไปก็มีแต่ปวดหัว
"นี่ยัยเฉาก๋วย ฉันพูดอยู่กับเธอนะ" แต่ฉันไม่ได้พูดกับนายนี่.. ฉันไม่สนใจ เดินไปหาพื่อนๆ ดีกว่า เดี๋ยวเกิดวีนแตกขึ้นมา นายจะศพไม่สวย
"มดแดง ไปดูกันว่าอยู่ห้องไหน" วันนี้เปิดเทอมใหม่ ฉันพึ่งขึ้นม.1 และหวังว่าคงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับนายนั่นนะ
"โหยย คนเยอะ เบียดๆ ไปก็แล้วกันเนอะ" ฉันพูด ซึ่งมดก็เห็นด้วย ไม่งั้นไม่รู้แน่ว่าอยู่ห้องไหน
"ลัย เธออยู่ห้องเดียวกับฉัน เย้ยยยยยยยย" มดแดงกระโดดโลดเต้น ฉันดีใจจังเลย อย่างน้อยก็ได้อยู่กับเพื่อนรักคนนี้
"แล้วคนอื่นละ อยู่ด้วยมั้ย" ฉันถาม ฉันมีเพื่อนเยอะน่ะ แหะๆ มดแดงหันมาพยักหน้า เย้ยยยยยย ทุกคนอยู่ห้องเดียวกัน แต่แล้วฉันก็เหลือบไปเห็นชื่อคนแวบๆ บารเมษ ทรงศักดิ์
1
2
3
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อีตานั่นอยู่ห้องเดียวกับฉันอีกแล้ว ฮือ ฉันอยากร้องไห้ชิบ ทำไมสวรรค์ต้องกลั่นแกล้งกันด้วยอ่าาา
"ยินดีด้วยที่ได้อยู่กับหวานใจนะจ๊ะ ลัย" มดแดงหันมายิ้มให้ มันไม่ตลกเลยนะมด ฉันอยากตายอยู่เนี่ย แล้วเธอยังจะล้อฉัน แง้งง ไอ้เพื่อนบ้า ฮืออๆๆๆๆ
แล้วเราสองคนก็เดินออกมาจากพวกฝูงชน ก็ดั๊นมาเจอกับอีตาบ้า ฉันไม่สนใจแล้วเดินผ่าน แต่มันกลับ
"ฉันว่าฉันพึ่งเห็นช็อคโกแล็ตเดินได้ผ่านไปอ่ะ นายเห็นมั้ย" ดูมันพูดสิค่ะท่านผู้ชม น่าถีบมั้ยล่ะ แล้วท่านผู้ชมดูสิค่ะ มันทำให้เพื่อนฉันหัวเราะฉันอย่างบ้าคลั่งอยู่ข้างๆเนี่ย
"มด เธอหัวเราะฉันอยู่นะ" ฉันหันไปบอกเสียงเข้ม ซึ่งยัยมดก็ยิ่งหัวเราะ
"ฉันชอบคำพูดของบาสจริงๆ" โห เพื่อนฉัน แปรพวกไปแล้ววววววววววววววววววววววว แล้วฉันก็เห็นเพื่อนของฉันเดินมาอีก ยัยติว
"ติวเพื่อนรัก ฉันจะทนนายนั่นไม่ไหวแล้วนะ ดูดิ มันทำมดหัวเราะฉันอ่ะ น่าเกลียด" ฉันเข้าไปฟ้องยัยติวที่เกลียดนายนั่นเข้าไส้ ซึ่งยัยติวมีสีหน้าน่ากลัวทันที (ยัยนี่ มันซาดิตส์นะค่ะ ท่านผู้อ่าน)
"มันพูดอะไรเกี่ยวกับเพื่อนรักของฉันอีกละ" ติวพูด โอ๊ย ฉันรักแกจริงๆ ยัยติว แล้วมดก็หยุดหัวเราะแล้วเล่าให้ฟัง และแล้ว.......
"ฮ่าๆๆๆ ช็อคโกแล็ตเดินได้ ฮ่าๆๆๆ พูดออกมาได้ คิดได้ไงอ่ะ นับถือจริงจริ๊ง" นี่แกเพื่อนฉันหรอ ติว แปรพวกหมด เพราะนาย ฉันชี้ไปที่นายนั่น แต่นายนั่นมาอยู่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยย
"เธอชี้ฉันทำไมเนี่ย ยัยเบ๊อะ" ฉันไม่เบ๊อะย่ะ นายบ้า
"ก็เพราะนายทำเพื่อนฉันแปรพวกไปหมดแล้วน่ะสิ นายน่ะมันเป็นไอ้กุงแห้ง เป็นไอ้กุ้งแห้งตากแดด" ฉันคิดได้แค่นี้แฮะ กุ้งแห้งเหมาะมาก เพราะนายบาสนี่มันผอมเก้งก้าง ฮ่าๆๆ
"เธอก็เหมือนกันนั่นแหละ อย่างกับเธอไม่เก้งงั้นอ่ะ ฮ่าๆๆ ยัยเฉาก๋วย" กรี๊ดดดดด นายนี่ ฉันต้องฆ่านายยยย คอยดู แล้วฉันก็วิ่งไล่นายนั่นเป็นเหตุให้เมื่อตอนขึ้นห้อง....
"แหม ลัย วันนี้สวีทกันแต่เช้าเลยนะ" นั่น ฉันโดนเพื่อนในห้องล้ออีกและ ฉันโดนมาตั้งแต่ป.3 นี่ม.1 แล้ว จะไม่เลิกกันใช่มะ ฉันทำหน้าเซ็งแล้วนั่งลงข้างๆ ยัยติว
"นี่ฉันน่าเกลียดขนาดนั้นเลยหรอ นายบาสถึงต้องคอยด่าว่าฉันอยู่เรื่อยเนี่ย" ฉันถามเพื่อความแน่ใจ เพื่อนๆ ฉันบอกว่าฉันออกจะน่ารัก ไม่ได้หลงตัวเองนะ ก็เค้าบอกกันอย่างนั้นอ่ะ
"นี่เธอไม่รู้ตัวเองเลยหรือไง ว่าออกจะน่ารัก ผิวสีแทนสวยออก ฉันชอบ ใครๆ ก็มองเธอออกจะเยอะน่าลัย มีก็แต่นายหล่อแต่หน้านั่นแหละ ที่ไม่เห็นคุณค่าเพื่อนแสนน่ารักของฉัน" ติวบอกฉันอย่างนั้น ใช่นายนั่นมันมีดีแต่หน้าจริงๆ
"แต่บาสก็เป็นคนเดียวจริงๆ นะที่ทำให้ลัยผู้อ่อนโยนของเราโกรธได้ นับถือๆ" อ่าว ว่าเข้าไปนั่น อืมม ใช่ ฉันก็ไม่เคยโกรธใครจริงๆ อ่ะแหละ นอกจากนายนั่น เพราะมันกวน แล้วครูประจำชั้นคนใหม่ของห้องเราก็เดินเข้ามา
"สวัสดีนักเรียน ปีนี้ครูได้รู้ว่าเป็นครูประจำชั้นของเด็กฮอตไปซะแล้ว อิอิ ดีใจ" เด็กฮอต? ฉันมองไปรอบห้อง เออแฮะ ปีนี้ห้องเรามีแต่เด็กฮอต ครูคนนี้น่ารักจัง แล้วครูก็บอกว่ามีนักเรียนใหม่ด้วย คนไหนน้า ฉันยังไม่เห็นเลย
"ปอออกมาแนะนำตัวหน่อยจ๊ะ" ครคนใหม่เรียก เมื่อกี้ครูบอกว่าครูชื่อใหม่ด้วยนี่น่า ฮ่าๆ ลืมซะงั้นอ่ะ เด็กคนนั้นน่าตาน่ารักมากเลย โหยย น่ารักจริงๆ ขอให้นายบาสเปลี่ยนไปกวนเค้าเถอะ อ่าว แล้วเราไปแช่งเค้า เดี๋ยวเค้าก็ซวยหรอก ยัยลัยบ้าเอ้ยย
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อโอปอ บริบูรณ์ เรียกปอเฉยๆ ก็ได้ค่ะ" เธอน่ารักจริง ผู้ชายทั้งห้องมองใหญ่เลยแหละ พูดก็เพราะ ทำไมกลุ่มนายนั่นถึงนั่งทำหน้าเซ็งกันนะ ไม่เข้าใจจริงๆ โอปอเค้าออกจะน่ารัก ไม่สนใจบ้างหรือไง เกย์แน่ ฉันสรุปเอาเองซะเลย
"เดี๋ยวครูให้เธอไปนั่งกับมาลาลียนะจ๊ะ" เฮ้ยย นี่แสดงว่าฉันต้องดูแลเด็กใหม่น่ารักคนนี้ อุ๊ย ดีใจ แล้วเธอก็มานั่งข้างฉันจริงๆ ครูพูดฝากฝังซะดีเลยนะค่ะเนี่ย 'ช่วยดูแลโอปอหน่อยนะจ๊ะมาลาลัย พาเค้าชมโรงเรียน ช่วยสอนการบ้านเค้าด้วย เธอเรียนเก่งออก' นั่นแหละที่ครูพูด
"สวัสดีจ๊ะ ฉันชื่อมาลาลัย เรียกลัยก็ได้นะ" ฉันแนะนำตัว เธอยิ้มให้ฉันด้วย
"ฉันขอเป็นเพื่อนเธอนะลัย เธอน่ารักจัง" เธอพูด โอ๊ยย คนอะไร้ น่ารักจังเลยอ่าาา ฉันรีบพยกหน้าทันที ใครจะไม่อยากมีเพื่อนน่ารักเล่า
แต่ฉันก็อดนั่งกับยัยติว เมื่อถึงเวลาพัก ฉันก็พาปอไปแนะนำกับเพื่อนๆ ซึ่งนั่งหน้าสลอนรีบต้อนรับน้องใหม่กันอย่างดิบดี
"ดีจ๊ะ ฉันชื่อมดแดง แต่ลัยเรียกฉันว่ามดเฉยๆ เธอจะเรียกก็ได้นะ" ดูยัยมดแนะนำซะน่าหมั่นไส้จริงๆ ส่วนยัยติวน่ะเหรอ ฉบับแม่คุณต้อง
"ดีๆ ฉันติว" แค่เนี้ย ยัยติว สมเป็นเพื่อนฉันจริงๆ แล้วก็เหลืออีกสองคนที่ยังไม่ได้แนะนำ คือ..
"ดี ฉันปลานะ เธอน่ารักจังอ่ะ" ยัยปลา เพื่อนรักของฉันอีกคน แล้วก็ คนสุดท้ายยย
"นี่หรอปอ ดูใกล้ๆ น่ารักกว่าตั้งเยอะ แต่ไม่ได้ว่านะ ฉันว่าลัยน่ารักกว่าอ่ะ ฉันน้ำจ๊ะ" อ่าว ฉันว่าปอน่ารักกว่าฉันอีก แต่ไม่มีใครดูถูดการมองของน้ำหรอก อ้อ ลืมบอก ปลากับน้ำ เค้าป็นฝาแฝดกัน แล้วตอนนี้ฉันก็มีเพื่อนน่ารักๆ เพิ่มมาอีกตั้งคน เพราะฉันว่าเพื่อนฉันทุกคนน่ารักทั้งนั้นเลยนะ เพื่อนที่แสนดี คิกๆ
ความคิดเห็น