ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บอกว่าเรา...เลิกกันT-T
ช่วงเกือบปลาย
“เรย์...นังนี้คือคัย”
“เมย์ใจเย็นก่อนนะจ๊ะ/O\\”
“ไม่ยงไม่เย็นแล้วเนี่ยพามาถึงบ้านเลยนะ...หนอยคบกันได้ไม่นานก็จะมาทิ้งเราไปToT”
“ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ....ว้ากกกกกกกกกกOoO;;;;;;”
“หนอย เนี่ยขนาดขว้างแจกันหมิงแล้วยังหลบได้นะ...เนี่ยเธอคงหนีฉันเร็วเหมือนที่หนีแจกันนี้ล่ะสิ”
“เมย์ใจเย็น”
“ฉันจะกลับบ้าน!!!!!ToT TOT ToT”
ตึก ตึก ตึก ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก ตึก ตึก ตึก......(เสียงเท้าของเมย์กับเสียงหัวใจของเรย์)
“เมย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์....................ย์”
.............................................................................(ไม่ขอพูดไรT-T)
จนถึงที่สุดของที่สุด
ณ ชายทะเล
“เรย์ มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วใช่มั้ยสำหรับเรา-~T”
“......”
“หึ^ - T ....นายรู้ใช่มั้ยว่าเราเคยอ่านนิยายในwww.dek-dน่ะ ”เนี้ยโฆษณาซะเลย
“(- -)(_ _)(- -)(_ _)”
“เราอ่านนิยายของคนที่ได้รับช่วงเรตติ้งดีสุดน่ะ ที่ว่าผู้หญิงมักจะรักผู้ชายที่เริ่มจาก0ไปถึง100แต่ผู้ชายน่ะจะรักจาก100ไปถึง0 ~_~ เราว่าเขาคงเป็นนักเขียนที่ดีนะว่ามั้ยที่มันพูดตรงกับความจริงมากนะ... ”
“เมย์...เรา”
“ไม่ต้องแล้วเรย์T^Tเรารู้ว่าเธอจะพูดอะไรน่ะ อย่า..ฮึก...เราไม่อยากเสียใจมากกว่านี้ ...ฮึกฮึกT-T ก่อนฉันจะมีอะไรที่แย่กว่านี้ ที่ฉันเรียกเธอออกมาเพราะแค่จะขอดูหน้าเป็นครั้งสุดท้ายT^Tฮึกฮึกฮึก.......และฉันจะหันหลังจากเธอไปแล้วจะไม่กลับมามองเธออีก”
“เมย์”
(ในสมองของเรย์ขณะนี้)
ไม่ ...ไม่ เป็นอย่างนี้ไม่ได้นะ เมย์คือทุกอย่างของเรา เราไม่อยากให้เธอเสียใจ ถึงแม้ว่าเมย์จะเจ็บปวดที่เห็นน้องสาวเราเป็นคนอื่นตอนนั้น น้ำตาของเธอทำให้ผมอยากจะร้องไห้แทนเธอจริงๆ ผมอยากจะอธิบายเธอ แต่เธอไม่คิดที่จะให้เวลากับผมเลย ผมอยากจะกอดเธอในเวลานั้นแล้วบอกว่ารักเสมอ แล้วจะพูดว่ารักตลอดไป....
หมับ “เมย์ ฟังเราก่อนนะ”เรย์จับมืออันบอบบางของหญิงสาวที่มองเขามานานแล้วขณะนี้เธอหนหลังให้เรย์แล้วกำลังจะเดินจากไป
“เมย์บอกแล้วใช่มั้ย เมื่อเมย์หันหลังกลับไปเมย์จะไม่หันหลังกลับไปมองคุณอีก...” ใบหน้าของหญิงสาวนามเมย์ได้เผยให้ชายหนุ่มมองเห็นเพียงเสี้ยวเดียว แค่เสี้ยวเดียวเท่านั้นที่เขาได้รับรู้ว่าตัวเขาทำให้หญิงสาวทุกข์ใจมากแค่ไหน
ระหว่างที่เขากำลังรู้สึกสำนึกผิดนั้น หญิงสาวในชุดสีขาวทั้งหมดได้วิ่งจากเขาไปโดยไม่หันไปมองทางเขาอีก
\"เมย์......ย์ เราจะรอเธอนะ จะรอเธอมาให้อภัยเราTOT\"
คำพูดนั้นทำให้หญิงสาวได้ยินอย่างชัดเจนเเละหยุดชะงักทันทีที่ได้ยินคำนั้น
(ในสมองเมย์)
ทำไมมันช่างเป็นคำพูดที่พูดออกมาง่ายอย่างนี้ล่ะ เรย์ เธอพูดอย่างนี้กับผู้หญิงทุกคนที่เธอพูดหรือเปล่าToTทำไมมันช่างพูดง่ายนัก ช่างเอาปากไม่ตรงกับใจเลยและทำไมมันช่าง...สะกดใจฉันได้อย่างนี้ T^T ไม่...ไม่...เรย์มันเป็นไปไม่ได้แล้ว เราไม่อยากให้เราทั้งคู่เจ็บปวดนะ เราเสียใจ แต่อยากจะบอกคำเดียวว่ายัง ..รักเธอเสมอและรักตลอดไปTT-TT
เมย์ พยายามอย่างหนักที่จะฝืนขาอันหนักอึ้งไปยังจุดหมายที่เธอจะไปแต่ความเจ็บปวดนี้ทำเอาเธอไม่ได้หลับนอนเพราะร้องไห้มา3วันเลย
“เรย์...นังนี้คือคัย”
“เมย์ใจเย็นก่อนนะจ๊ะ/O\\”
“ไม่ยงไม่เย็นแล้วเนี่ยพามาถึงบ้านเลยนะ...หนอยคบกันได้ไม่นานก็จะมาทิ้งเราไปToT”
“ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ....ว้ากกกกกกกกกกOoO;;;;;;”
“หนอย เนี่ยขนาดขว้างแจกันหมิงแล้วยังหลบได้นะ...เนี่ยเธอคงหนีฉันเร็วเหมือนที่หนีแจกันนี้ล่ะสิ”
“เมย์ใจเย็น”
“ฉันจะกลับบ้าน!!!!!ToT TOT ToT”
ตึก ตึก ตึก ตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึกตึก ตึก ตึก ตึก......(เสียงเท้าของเมย์กับเสียงหัวใจของเรย์)
“เมย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์ย์....................ย์”
.............................................................................(ไม่ขอพูดไรT-T)
จนถึงที่สุดของที่สุด
ณ ชายทะเล
“เรย์ มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วใช่มั้ยสำหรับเรา-~T”
“......”
“หึ^ - T ....นายรู้ใช่มั้ยว่าเราเคยอ่านนิยายในwww.dek-dน่ะ ”เนี้ยโฆษณาซะเลย
“(- -)(_ _)(- -)(_ _)”
“เราอ่านนิยายของคนที่ได้รับช่วงเรตติ้งดีสุดน่ะ ที่ว่าผู้หญิงมักจะรักผู้ชายที่เริ่มจาก0ไปถึง100แต่ผู้ชายน่ะจะรักจาก100ไปถึง0 ~_~ เราว่าเขาคงเป็นนักเขียนที่ดีนะว่ามั้ยที่มันพูดตรงกับความจริงมากนะ... ”
“เมย์...เรา”
“ไม่ต้องแล้วเรย์T^Tเรารู้ว่าเธอจะพูดอะไรน่ะ อย่า..ฮึก...เราไม่อยากเสียใจมากกว่านี้ ...ฮึกฮึกT-T ก่อนฉันจะมีอะไรที่แย่กว่านี้ ที่ฉันเรียกเธอออกมาเพราะแค่จะขอดูหน้าเป็นครั้งสุดท้ายT^Tฮึกฮึกฮึก.......และฉันจะหันหลังจากเธอไปแล้วจะไม่กลับมามองเธออีก”
“เมย์”
(ในสมองของเรย์ขณะนี้)
ไม่ ...ไม่ เป็นอย่างนี้ไม่ได้นะ เมย์คือทุกอย่างของเรา เราไม่อยากให้เธอเสียใจ ถึงแม้ว่าเมย์จะเจ็บปวดที่เห็นน้องสาวเราเป็นคนอื่นตอนนั้น น้ำตาของเธอทำให้ผมอยากจะร้องไห้แทนเธอจริงๆ ผมอยากจะอธิบายเธอ แต่เธอไม่คิดที่จะให้เวลากับผมเลย ผมอยากจะกอดเธอในเวลานั้นแล้วบอกว่ารักเสมอ แล้วจะพูดว่ารักตลอดไป....
หมับ “เมย์ ฟังเราก่อนนะ”เรย์จับมืออันบอบบางของหญิงสาวที่มองเขามานานแล้วขณะนี้เธอหนหลังให้เรย์แล้วกำลังจะเดินจากไป
“เมย์บอกแล้วใช่มั้ย เมื่อเมย์หันหลังกลับไปเมย์จะไม่หันหลังกลับไปมองคุณอีก...” ใบหน้าของหญิงสาวนามเมย์ได้เผยให้ชายหนุ่มมองเห็นเพียงเสี้ยวเดียว แค่เสี้ยวเดียวเท่านั้นที่เขาได้รับรู้ว่าตัวเขาทำให้หญิงสาวทุกข์ใจมากแค่ไหน
ระหว่างที่เขากำลังรู้สึกสำนึกผิดนั้น หญิงสาวในชุดสีขาวทั้งหมดได้วิ่งจากเขาไปโดยไม่หันไปมองทางเขาอีก
\"เมย์......ย์ เราจะรอเธอนะ จะรอเธอมาให้อภัยเราTOT\"
คำพูดนั้นทำให้หญิงสาวได้ยินอย่างชัดเจนเเละหยุดชะงักทันทีที่ได้ยินคำนั้น
(ในสมองเมย์)
ทำไมมันช่างเป็นคำพูดที่พูดออกมาง่ายอย่างนี้ล่ะ เรย์ เธอพูดอย่างนี้กับผู้หญิงทุกคนที่เธอพูดหรือเปล่าToTทำไมมันช่างพูดง่ายนัก ช่างเอาปากไม่ตรงกับใจเลยและทำไมมันช่าง...สะกดใจฉันได้อย่างนี้ T^T ไม่...ไม่...เรย์มันเป็นไปไม่ได้แล้ว เราไม่อยากให้เราทั้งคู่เจ็บปวดนะ เราเสียใจ แต่อยากจะบอกคำเดียวว่ายัง ..รักเธอเสมอและรักตลอดไปTT-TT
เมย์ พยายามอย่างหนักที่จะฝืนขาอันหนักอึ้งไปยังจุดหมายที่เธอจะไปแต่ความเจ็บปวดนี้ทำเอาเธอไม่ได้หลับนอนเพราะร้องไห้มา3วันเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น