ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : สถานการณ์เลวร้าย nc
อัพแล้วจ้าๆ ในที่สุดก็ว่างมาอัพ
อ่านให้สนุกนะคะ
==============================
สองวันต่อมา
"เราได้เบาะแสของซาสึเกะแล้ว แต่ต้องรอตรวจให้แน่ใจอีกที"
ซึนาเดะบอก ทีมเจ็ดและเนจิกับคิบะที่เข้ามาร่วมด้วย
"แล้วชิกามารุล่ะ?"
"อยู่นี่ครับ ขอโทษที่มาสาย" ชิกามารุเดินเข้ามา
"ที่ต้องให้พวกเธอไปด้วยเพราะ หลังจากที่ได้ฟังรายงานของทีมเจ็ดแล้ว สู้กันซึ่งๆหน้าคงไม่ไหว"
ซึนาเดะบอก
"ขอโทษนะที่รบกวนพวกเธอ" คาคาชิเกาหัว
"ไม่เป็นไรครับ ผมยินดีทำ" เนจิพูด
"เราจำเป็นต้องอาศัยการวางแผนและการสกัดกั้น คนหนึ่งมีร่างกายเป็นน้ำและอีกคนเป็นปีศาจชัดๆ"
ซากุระบอก พอซากุระพูดจบซาอิก็เริ่มอธิบายรายละเอียดและจุดอ่อนของทั้งสามคนทันที
"นี่นายเก็บข้อมูลตลอดเลยเหรอ?" ซากุระอึ้ง
"ครับ ผมคิดว่ามันจำเป็นมากเลยน่ะครับ"
"เอาเป็นว่ามาวางแผนกันเถอะ" คาคาชิพูด และทุกคนก็ช่วยกันวางแผน
==========================================
"นี่...ซาสึเกะ...เมื่อไหร่...นายจะปล่อยฉันไปสักทีนะ?" นารูโตะถามซาสึเกะ
"ทำไมนายถึงอยากกลับไปนักล่ะ?"
"ก็ฉัน...ที่นั่นมีคนที่รอฉันอยู่น่ะสิ" นารูโตะตอบ ซาสึเกะชะงัก
"ฉันก็รอนายมาตลอด...แล้วนายจะยังอยากไปไหนอีก? กลับไปหาเจ้าเนจิงั้นเหรอ?"
"นายรู้!!?" นารูโตะชะงัก ซาสึเกะเริ่มฉุน
"แน่นอนว่าฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนาย นารูโตะ" ซาสึเกะบอกและเดินมาหานารูโตะ
"แล้วทำไม...."
"เพราะฉันรักนายจนแทบจะบ้าแล้วน่ะสินารูโตะ!!!" ซาสึเกะตวาด นารูโตะสะดุ้ง
"ซาสึเกะ...?"
"รักนายจนแทบจะบ้า...เวลานายพูดถึงคนอื่นหรือมีท่าทีรังเกียจฉัน...รู้ไหมว่ามันเจ็บปวดน่ะ!?"
"ฉัน...."
"นายไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ยังไงฉันก็ไม่ปล่อยนายไปแน่ๆ"
"แต่ฉัน!...ฉันอยากกลับไปนี่นา ปล่อยฉันไปเถอะซาสึเกะ!!" นารูโตะพูดอ้อนวอน
"ไม่มีทาง อย่าพูดเรื่องนั้นอีกนารูโตะ!!!" ซาสึเกะปฏิเสธเสียงแข็ง
"ขอร้องล่ะ ปล่อยฉัน" นารูโตะไม่ฟัง ซาสึเกะเดินเข้ามาเชยคางนารูโตะขึ้น
"ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าพูดเรื่องนี้อีก" ซาสึเกะพูดจบก็จัดการปิดปากนารูโตะด้วยปากของเขา
ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปในปากของร่างบาง นารูโตะพยายามผลักซาสึเกะออก
"อื้อๆๆ!!" นารูโตะดิ้น แต่ทว่าเมื่อซาสึเกะปล่อยไฟฟ้าออกมาตัวของเขาก็ชาไปหมดจนขยับไม่ได้
ร่างสูงไล้มือไปทั่วก่อนจะกระชากเสื้อผ้าของนารูโตะออก
"อย่านะ!!" แต่ไม่ทันเสียแล้ว ร่างบางเปลือยเปล่าอยู่ใต้อ้อมแขนของซาสึเกะ
"นายจะต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้นนารูโตะ" ซาสึเกะพูดก่อนจะจรดริมฝีปากลงที่ยอดอกของนารูโตะ
ร่างบางสะดุ้ง
"หยุดทีเถอะ...ขอร้องล่ะ..." นารูโตะพูด แต่ทว่าก็ยังคงขยับไม่ได้
"นายจะต้องเป็นของฉัน...นารูโตะ" ซาสึเกะเลื่อนริมฝีปากลงมาตามท้องของนารูโตะและหยุดตรงจุดอ่อนไหวนั่น
"อ๊ะ!...อย่านะ ตรงนั้นมัน!!" นารูโตะพูดห้ามแต่ทว่าคนตัวสูงไม่ยอมฟัง ซาสึเกะเลียไปทั่ว ก่อนจะอมเข้าไป
"อื๊อ!!" นารูโตะครางออกมาอย่างหยุดไม่อยู่...ของเหลวสีขาวขุ่นไหลออกมาจากปากของซาสึเกะ เขาเช็ดปากตัวเองเบาๆ
ก่อนจะก้มลงไปจูบร่างบางและแยกขานารูโตะออก ก่อนจะดันตัวเข้าไป ความเจ็บปวดแสนสาหัสแล่นเข้ามาในกาย...
"อ๊ะ!! ไม่! เอาออกไป!...หยุดนะ!" นารูโตะร้อง...แต่ก็ทำได้แค่นั้น เขายังคงขยับตัวไม่ได้ ร่างบางเริ่มสั่นตามแรงอารมณ์ของคนตัวสูงกว่า
"อึ่ก!" นารูโตะกัดฟันแน่น พยายามข่มความเจ็บปวดไว้ ทรมานจนเริ่มจะร้องให้...หยาดน้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาสีฟ้าคู่สวย
ซาสึเกะชะงักไปสักพัก แต่ยังคงไม่หยุดการกระทำของตัวเอง เมื่อพอใจแล้วเขาจึงล้มตัวนอนข้างๆนารูโตะและกอดร่างบางแน่น...
"ขอโทษ...แต่...เพราฉันรักนายมากเกินที่จะหยุดได้...นารูโตะ"ซาสึเกะกระซิบกับนารูโตะที่หลับไปแล้ว
===================================
อ่า แต่งเองก็สงสารเอง
ทำไมซาสึเกะใจร้ายจัง
(เพราะเจ๊แต่งน่ะสิ! :ซาสึเกะ)
ช่วยติ+เม้น ให้ด้วยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น