ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Neji x Naru) You're Mine Naruto!!!

    ลำดับตอนที่ #3 : ภารกิจบุกรังโจร...(รึ?)

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 54



    สองวันต่อมา

    "นี่น่ะเหรอ? นารูโตะ?" คาคาชิพูดขึ้นมองร่างเล็กที่อยู่ในอุ้งมือของตัวเอง
    อย่างเหลือเชื่อ...น่ารักจัง เอาไปเลี้ยงได้ไหมเนี่ย?
    "ครับ เพราะว่าตัวเล็กลง ผมเลยต้องมาหาชุดให้เขาใส่น่ะครับ"
    "งั้นเองเหรอ งั้นเธอลองไปหาอิรุกะดูสิเนจิ เค้าอาจจะช่วยได้นะ"
    "ขอบคุณครับครูคาคาชิ" พูดจบ เนจิก็หายไปทันที
    ฝากนารูโตะไว้กับคาคาชิที่ดูเหมือนจะมีความสุขมาก
    "เนี๊ยว~~ปลาเนี๊ยว~~" พักหลังๆนารูโตะเริ่มพูดได้แล้ว
    "รอแป๊ปนะ เดี๋ยวฉันไปหามาให้" คาคาชิวางนารูโตะไว้บนหัวและเดินไปหยิบปลาออกมาจากตู้เย็น
    "อ่ะนี่..."
    "เนี๊ยว!!!" นารูโตะวื่งเข้าไปคาบปลามากินทันที

    "มาแล้วครับ" อิรุกะเดินเข้ามาในบ้านของนารูโตะพร้อมกับเนจิ
    "อ้าว! ทำไมนานจังเนี่ย? เจ้านารูโตะกินจนหลับไปแล้วล่ะ" คาคาชิบอก เนจิเดินเข้ามา
    อุ้มนารูโตะไปไว้บนเตียง ก่อนจะเดินลงมานั่งคุยกับครูทั้งสอง
    "คือพรุ่งนี้ผมมีภารกิจ...ช่วยเลี้ยงนารูโตะหน่อยได้ไหมครับ?" เนจิถาม
    "ไอ้ได้น่ะก็ได้หรอกนะ แต่ว่านี่มันก็ภารกิจของเธอนะเนจิ" อิรุกะบอก คาคาชิพยักหน้าหงึกๆ
    "ก็จริงอยู่หรอกครับ...." เนจิถอนหายใจ ก่อนจะมองไปทางนารุเนี๊ยวที่หลับอย่างสบายใจ
    "ว่าแต่...เรื่องเสื้อผ้าของนารูโตะ...ครูพอจะช่วยได้ไหมครับ?"
    "อันนั้นมันต้องแน่นอนอยู่แล้วล่ะ ช่วงนี้ยิ่งหนาวๆอยู่ด้วย คงต้องตัดชุดอุ่นๆหน่อยแล้วล่ะ"
    "นายก็มัวแต่ห่วงนารูโตะเข้าไปอิรุกะ ทีฉันไม่เคยตัดให้สักชุด" คาคาชิบ่น
    "นายน่ะโตแล้ว เอาไว้ทีหลังละกัน เอาเป็นว่าหายห่วงนะเนจิ"
    "ครับ ขอบคุณครับครูอิรุกะ"
    "ฮะๆๆ ไว้เจอกันนะ คงต้องพาคาคาชิไปเข้ากรงก่อนล่ะ" อิรุกะลากคาคาชิออกจากห้องนารูโตะไป
    เพราะว่าเจ้าตัวเริ่มจะติดใจนารุเนี๊ยวซะแล้ว
    "เฮ้อ~~~" นายเนี่ย...ต้องให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนารูโตะ เนจิคิด
    ตอนนี้นารูโตะเริ่มโตขึ้นๆ จนเสื้อผ้าที่หดเล็กลงไปด้วยเริ่มใส่ไม่ได้
    ตอนนี้นารูโตะโตเท่าๆกับเด็กแล้ว ดูเหมือนยาจะเริ่มหมดฤทธิแต่ทว่า...หูกับหางสีดำก็โตตามด้วย..
    ให้ตายสิ ยาของซากุระชักจะได้ผลขึ้นทุกวันๆ เขาก็เริ่มใจอ่อนลงทุกวันๆกับท่าทางขี้อ้อนของนารุโตะน่ะ
    จะทำยังไงดีเนี่ยเรา..
    "เนี๊ยว เนจิทำอะไรอยู่น่ะ? เนี๊ยว!?" นารูโตะตื่นแล้วและกำลังมองเนจิอยู่
    "เปล่าๆ นายตื่นก็ดีแล้ว กลับบ้านเถอะ พรุ่งนี้ฉันต้องไปทำภารกิจอยู่นะ"
    "เนี๊ยว! ไปด้วยนะเนี๊ยว นารูโตะจะไปด้วยเนี๊ยว"
    "ไว้ให้ถึงพรุ่งนี้ค่อยพูดละกันนะ" เนจิถอนหายใจ มองเด็กมีหูหางตรงหน้าอย่าปลง
    ยังไงๆก็ทิ้งนายไม่ลงทุกทีสิน่า นารูโตะ นายชักจะน่าโมโหมากขึ้นทุกวันแล้วนะ!!

    ===========================================

    ยิ่งมองเธอนานเท่าไหร่
    ยิ่งรู้จักเธอมากเท่าไหร่
    ฉันก็ยิ่งเปลี่ยนไป
    ไม่รู้ว่ามากแค่ไหน
    ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปยังไง
    ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ดี..
    ที่รู้ก็คือ...ไม่ว่าฉันจะเปลี่ยนไปแค่ไหน..
    แต่ฉัน...ก็ยังคงรัก...รักเธอไม่เปลี่ยนแปลง

    ===========================================

    "ฮ้าว!!!" นารูโตะรู้สึกตัวขึ้นมาในเช้าวันใหม่ ก่อนที่เขาจะสังเกตอะไรบางอย่างออก
    ที่นี่ที่ไหนเนี่ย? แล้วเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? นารูโตะมองไปรอบๆตัว
    ก่อนจะช็อกมากขึ้นเมื่อเห็นเนจินอนอยู่ข้าง
    "เฮ้ย!!" นารูโตะร้องลั่นจนเนจิตื่นขึ้นมา
    "เสียงดังอะไร...น่ะ...นารู....โตะ...." เนจิพูดก่อนจะขยี้ตา และเขาก็เห็นภาพตรงหน้าชัดเจน
    "O///O" นารูโตะกำลังนั่งบนเตียง แถมยัง...เปลือยอีกต่างหาก โชคดีที่ท่อนล่างอยู่ในผ้าห่ม..
    "นี่มันอะไรกันเนี่ย? ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แถมยัง...." นารูโตะก้มลงมองตัวเอง
    เนจิจึงตัดสินใจเล่าเรื่องต่างๆให้นารูโตะฟังและเดินไปหยิบชุดของเขามาให้นารูโตะใส่
    "ขอบใจ...แต่ว่า...ทำไมมันหลวมงี้เนี่ย" นารูโตะมองแขนเสื้อของเนจิที่ยาวเกินออกมา"
    "นายตัวเล็กนี่...เมื่อวานฉันบอกให้ครูอิรุกะตัดชุดให้นาย...ดูท่าคงต้องไปยกเลิกแล้วล่ะนะ"
    "อ๊ะ!! ไปด้วยสิ รอด้วยเนจิ!!" นารูโตะวิ่งตามเนจิออกไป ดูท่าเขาคงจะแปลกมากเลยสินะ
    เพราะเดินไปที่ไหน ก็มีแต่คนมอง
    "นี่ๆ เนจิ คนเขามองฉันแปลกๆ ฉันมีอะไรติดหน้ารึเปล่า?" นารูโตะถามเนจิ เนจิหันมามองนารูโตะ
    ก่อนจะหน้าแดง...ตอนตัวเล็กแล้วมีหูก็ว่าน่ารักแล้วนะ พอโตขึ้นแล้ว...ดูเหมือนความโมเอะจะสูงตามด้ว
    "เปล่า...แค่หูกับหางนายยังอยู่แค่นั้นเอง รีบไปกันเถอะ"

    ========================================

    "นารูโตะ!! รึนี่!!!" คาคาชิอึ้ง...มองลูกศิษย์ตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ
    "แน่นอนสิครูคาคาชิ แล้วนี่มาอยู่บ้านครูอิรุกะแต่เช้าได้ไงเนี่ย?" นารูโตะจับผิดทันที
    "อ๊ะ!เรื่องนั้นมัน...คือว่า...."
    "เมื่อคืนคาคาชิเขามาค้างบ้านครูน่ะ..."
    "หะ...หา!!! ครูคาคาชิทำอะไรครูอิรุกะรึเปล่าครับนี่!!" นารูโตะเข้ามาสำรวจตัวอิรุกะทันที
    "ฮะๆ เปล่าหรอก แค่ช่วยกันตัดชุดให้เธอน่ะ แต่น่าเสียดายจัง โตซะแล้วนี่นา" อิรุกะถอนหายใจ
    "ขอโทษครับ อย่าโทษผมเลย...โทษยาที่ซากุระทำดีกว่า" นารูโตะปัด เนจิส่ายหัว
    "งั้น...ถ้าไงผมคงต้องขอโทษที่รบกวนและขอตัวเลยนะครับ" เนจิพูดและเดินออกไป
    "เดี๋ยวสิ เราแอบตัดชุดเผื่อเธอด้วยนะนารูโตะ เอ้า" คาคาชิยื่นถุงผ้าถุงหนึ่งมาให้นารูโตะ
    "ขอบคุณครับ!!" นารูโตะพูดก่อนจะวิ่งตามเนจิออกไปทันที
    "รู้สึกว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วนะเนี่ย" อิรุกะพูดมองตามนารูโตะไป
    "ความโมเอะมันก็มากอยู่หรอก...แต่พูดจาร้ายแบบนั้นมัน..."
    "ฮะๆๆ นี่สินารูโตะ"

    ========================================

    "นายจะตามฉันมาทำไมเนี่ย?"
    "อ้าว?...ตามไม่ได้หรอกเหรอ? ไม่ตามก็ได้ งั้นฉันกลับล่ะ" นารูโตะบอกลาเนจิและเดินกลับไปทางบ้านตัวเองทันที
    "เดี๋ยว...นายอย่าลืมเอาชุดมาคืนด้วยนะ!!" เนจิบอก นารูโตะพยักหน้าหงึกๆ เขารีบวิ่งไปที่บ้านก่อนจะเปิดตู้หาชุดเปลี่ยน
    "อะไรกัน..." ลืมนึกไปเลยว่าเขามีชุดแค่ชุดเดียวน่ะ...ช่วยไม่ได้นะ ชุดที่ครูให้มาคงต้องใส่ก่อนล่ะ
    นารูโตะหยิบชุดที่อิรุกะเย็บให้มาใส่โดยไม่ได้ดูว่ามันเป็นชุดแบบไหนกันแน่
    เขาเดินออกจากห้องไป แต่ก่อนจะถึงประตูก็ต้องผ่านห้องน้ำที่มีกระจกอยู่
    นารูโตะชะงักทันทีที่เห็นตัวเองในกระจก
    "เฮ้ย!!" นี่มันชุดอะไรกัน!!! เป็นชุดเสื้อแขนกุดสีดำคอเต่า และกางเกงขายาวสีดำรองเท้าบูทยาวถึงเข่าสีดำ
    และมีเข็มขัดที่ใช้ยึดเสื้อให้ติดกัน...นี่มันชุดอะไรกันเนี่ย? แต่ก็ดีกว่าไม่มีใส่ล่ะนะ
    "นารูโตะ!!! นายอยู่ในนั้นไหม?" เสียงเนจิดังขึ้น นารูโตะปลงกับตัวเองและเดินไปเปิดประตู
    "นายต้องไปทำภารกิจกับฉัน...นั่นนายใส่ชุดอะไรน่ะ?" เนจิถามทันทีที่สังเกตุนารูโตะชัดๆ
    อยู่ในชุดโกธิกแบบเท่ๆ เพิ่มความโมเอะด้วยหูกับหางแมวสีดำ...น่ารักโฮก..
    "ครูอิรุกะให้มานั่นแหละ แต่จะไม่ใส่ก็ไม่ได้เพราะฉันมีเสื้อผ้าแค่ชุดเดียว แล้วนายมีอะไรน่ะ"
    "นายต้องไปทำภารกิจกับฉันน่ะสิ ท่านโฮคาเงะบอกมา"
    "เอ๋ งั้นเหรอ งั้นก็รีบไปเถอะ"

    =========================================

    "เอาล่ะ พวกนายไปล้อมทางด้านหลังนะ แล้วกลุ่มสองไปซุ่มอยู่ด้านหน้า ส่วนนารูโตะ นายน่ะ"
    เนจิสั่งการก่อนจะมาถึงนารูโตะ เขาเงียบไปสักพัก
    "นายเดินเข้าไปตรงๆเลยละกัน อย่าลืมแสดงละครให้มันเนียนๆด้วยล่ะ" เนจิบอก
    "สะ...แสดง? ฉันต้องแสดงอะไรอีก...? " นารูโตะทำท่าทางเลิ่กลั่ก
    "เอาเป็นว่าเดินไปหน้าซื่อๆยังงั้นแหละนายน่ะ แล้วฉันจะตามหลังนายไป เอ้าแยกย้ายได้!!!"
    "โอ้!!!"

    =========================================

    ณ ค่ายของพวกนินจานอกคอก
    "เฮ้ย!! ดูนั่น!! ไอ้หนูนั่นมันเป็นใครน่ะ!!" นินจาเฝ้าประตูชี้ไปข้างหน้า คนอื่นๆหันไปมองตาม
    เด็กหนุ่มรูปร่างผอมบางเดินเข้ามา ดวงตาสีฟ้านั่นดูหวาดระแวง หูสีดำกับหางตกลู่...น้ำตาคลอเบ้า
    เรือนผมสีเหลืองทองนั่นสะท้อนในความมืดเป็นอย่างดี...ไอ้เด็กคนนี้น่ารักชะมัด!!!!
    "เฮ้ย!! นายเป็นใครน่ะ?"
    "อะ...เอ่อ...คือ คือว่าผมหลงทางน่ะครับ..." นารูโตะบอกแน่นอนว่าเป็นยังงั้นจริงๆ
    "หลงทาง? นายมาทำอะไรที่ป่านี่...!!!" คนคุมประตูถามอีก
    "ผะ...ผมมากับเพื่อนของผม(รึเปล่า?)...แต่ว่า...เขาหายไปไหนก็ไม่รู้" นารูโตะพูดหันไปมองรอบๆตัว
    ที่นี่ที่ไหนกันเนี่ย? แล้วรังของพวกศัตรูอยู่ไหนกันนะ จะใช่ที่นี่รึเปล่า? เขาหลงทางหลายรอบแล้วนะ!
    "เพื่อน? นายไม่ได้มาคนเดียวรึ!!" คำพูดของนารูโตะเล่นเอาใครหลายๆคนสะดุ้งและเริ่มสงสัย
    "อะ...เอ่อ...ผะ..ผมก็ไม่แน่ใจ..." นารูโตะตอบหูตกลู่...? นี่รึที่เขาเรียกว่าลูกแมวหลงทางน่ะ?
    "งะ...งั้นนายก็เข้ามาก่อนสิ ฉันจะเรียกหัวหน้ามาคุยด้วย!!" คนคุมประตูพานารูโตะเข้าไปข้างในค่ายทันที

    "คนนี้ครับนาย เด็กที่หลงมาน่ะ" นินจาคนหนึ่งบอกคนที่เดินตามมา ผายมือไปทางนารูโตะที่โดนจับเปลี่ยนชุด
    เขาอยู่ในชุดยูกาตะสีชมพูอ่อนเกือบขาว ซึ่งตัดกับสีของหูและหางทว่าก็เข้ากันได้ดีกับสีผิวและสีผมของเขา
    "เธอเองรึที่หลงเข้ามาน่ะ" เสียงทุ้มนั้นถาม
    "อะ..ครับ...ผมหลงทาง...แล้วก็โดนจับเปลี่ยนชุดมา..." นารูโตะตอบ คนมาใหม่ตรงหน้าดูท่าว่าจะเป็นหัวหน้า
    และสงสัยค่ายนี้คงจะเป็นรังของศัตรูที่เขากำลังตามหาอยู่เป็นแน่(มันกำลังรู้ตัว=_=")
    "น่ารักดีนี่...พวกเจ้า!! ไปเอาโซ่มา ข้าจะเก็บเด็กนี่ไว้เลี้ยง!!!" เลี้ยง!? ให้ตายสิเห็นเขาเป็นแมวรึไงถึงพูดแบบนั้นน่ะ
    นารูโตะถอยออกมา แต่ก็ไม่รอดเมื่อมีคนคอยจับอยู่ด้านหลัง และเขาก็โดนล่ามโซ่กันจักระไว้ที่ข้อเท้าทั้งสองแน่น
    "ทะ...จะทำอะไรน่ะครับ ปล่อยผมนะ!!" นารูโตะโวยวาย แต่ท่าทางจะถูกใจคนอื่นๆเข้าให้
    "ท่านครับ!! พวกนินจาโคโนฮะมันบุกมาแล้วครับ!!"

    ========================================

    ก่อนหน้าเหตุการณ์ข้างบนห้านาที

    "เจ้านารูโตะทำไมช้านักนะ" เนจิบ่น เขาสั่งให้นารูโตะระเบิดค่ายจากทางด้านในแต่นี่เข้าไปนานแล้วยังไม่ออกมาเลย
    เนจิตัดสินใจใช้เนตรสีขาวส่องดู และก็เห็นสถานการณ์ตอนนี้ทันที ให้ตายสิ ไอ้หมอนี่น่ารักเกินไปจริงๆสินะ
    "พวกเรานารูโตะถูกจับแล้ว แถมโดนล่ามด้วยโซ่กันจักระ ใครไม่อยากให้หมอนั่นโดนทำอะไรแปลกๆก็บุกได้แล้วนะ"
    เนจิบอก คนอื่นๆก็กรูกันไปอย่างไม่คิดชีวิตทันที
    "ให้ตายสิ...นายน่ารักเกินไปจริงๆ" เนจิพึมพำก่อนจะคิดถึงภาพนารูโตะที่โดนล่ามในชุดยูกาตะที่หลุดลุ่ย...
    คิดแล้วหน้าแดง...ก่อนจะรีบตามคนอื่นๆเข้าไป นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรไปล่ะนารูโตะ
    "ย้าก!!!!ใครจับคุณนารูโตะไว้ ตายไปซะให้หมด!!!!!" ลีที่เป็นกำลังเสริมฮึด ก่อนจะกวาดคนที่ล้อมอยู่ซะเรียบ
    "ไอ้พวกบ้า!!! ปล่อยนารูโตะมานะ!!!" คิบะใช้เขี้ยวประสานเขี้ยวทะลวงประสาทเข้าไป เนจิพุ่งเข้าไปด้านในทันที
    คนอื่นๆก็พากันกวาดคนในปราสาทและหัวหน้าของพวกมันซะเรียบ พวกเขาวิ่งไปยังห้องๆหนึ่งที่อยู่ใจกลางปราสาท

    "นารูโตะ!!!" เนจิเรียก นารูโตะในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ผมเผ้ายุ่งเหยิง(ยุ่งกว่าเดิม=_=") น้ำตาคลอเบ้า
    "อะไรกัน...นี่ไอ้พวกนั้นมัน..." คิบะอึ้งเดินเข้าไปไกล้ๆนารูโตะ
    "คุณนารูโตะ พวกนั้นมันล่วงเกินคุณเหรอครับ!!! ตายซ้า!!!!" ลีเริ่มอาละวาด

    ----------------------------------------------------------

    แฮะๆ ตัดตอนเอาดื้อเลย

    ยังไงก็ช่วยเม้น+วิจารย์ ด้วยนะคะ

    ถ้าเม้นกันเยอะๆจะขอบใจมากเลยค่ะ

    ^^




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×