บทกลอน.........จากใจ

ลำดับตอนที่ #18 : ลำดับตอนที่ 18

3/12/52
ใจข้า

ถึงผู้เป็นที่รัก...

นามเจ้าคือจันทร์ในนภากว้าง

ข้าผู้เป็นดังความมืด

ผู้อยู่ข้างกายตลอดกาล

...นานเพียงใดแล้วนะที่ข้ามีเจ้าอยู่ข้างกาย

ตั้งแต่แรกเห็นเจ้าเปรียบดังดวงแก้วที่อยู่บนผ้ากำมะยี่ที่สวยงาม นานวันยิ่งเห็นรอยร้าวเล็ก ๆ ที่อยู่รอบ ๆ  แต่ถึงจะมีก็เพียงเล็กน้อยจนข้าหลงใหลโดยไม่รู้ตัว หากข้าไม่มองเจ้าดังดวงใจ ข้าคงอยู่ในที่ของข้าตลอดกาล แต่ในความหลงใหลนั้นก็ผิดมีคำสัตย์ที่ใจตั้งสัตย์จะไว้ จึงได้รู้ว่าการหลงใหล คือสิ่งลวงตาไม่ว่านึกทบทวนในทุกสิ่งข้าไม่เคยเจ็บปวดหรือเสียใจกับคำสัตย์จะไม่เคยไหวหวั่น เมื่อมีดวงดาวเคยข้างเจ้า เพียงอย่างเดียวที่มีให้คือความรักที่ไม่ใช้ความหลงใหลแต่กับเป็นความเอ็นดู ความอาทร และหลาย ๆ ความรู้สึกที่มอบให้แต่กับไม่มีความเจ็บปวดเมื่อได้รัก หากรวดร้าวใจเมื่อเจ้าไม่เคยจะรับมันต่างหากถึงเปิดใจ แต่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น หึหึ

แปลกดีเนาะ.....

บันทึกนี้รู้ดีเจ้าไม่เคยอยากอ่าน แต่ข้าจะไม่ลบมันออกจากสิ่งที่ข้าอยู่และเจ้าสามารถหาข้าได้ เจ้าจันทราหากมันไม่ล้มสลาย หากเจ้ายังคิดถึงข้าเจ้าก็จะได้อ่านมันแน่นอน หรือไม่ก็ไม่มีวันนั้น..

รักเจ้ามากนะ เจ้าจันทราน้องข้า

เจ้าแห่งความมืด

Black