คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : หักเหลี่ยมรักจ้าวดวงใจ - 9
“ป้าเทียน… ป้า…
มีเรื่องแล้วป้าเอ๊ย”
กาหลงวิ่งร้องแรกแหกกระเชอเข้ามาในครัวพร้อมปิ่นโตเถาเมื่อวาน
วางมันลงข้างอ่างล้างจานแล้วก็ปรี่เข้าไปหาป้าเทียนที่กำลังปอกแตงกวาอยู่ที่โต๊ะกลางครัว
ป้าแกเลยยกมีดขึ้นมาทำท่าจะเฉาะหน้าให้ที่ชอบทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูม
กาหลงเลยหยุดกึกแล้วผละออกมายืนยิ้มแหยๆ
“มีอะไร”
แกถามกระแทกกระทั้น นางเด็กบ้าคนนี้สอนไม่เคยจะจำ
ชอบทำตัวเป็นม้าดีดกะโหลกแล้วก็ชอบทำเป็นกระต่ายตื่นตูมไปกับทุกเรื่องสิน่า
“ผู้หญิง”
กาหลงเข้ามานั่งใกล้ๆ ยื่นหน้าไปกระซิบราวกับกลัวใครจะได้ยิน
“มีผู้หญิงมานอนกับคุณเชน”
“แกอย่ามาพูดพล่อยๆ
นะนางหลง นี่มันเรื่องใหญ่”
“หนูเห็นเต็มสองตา
ผู้หญิงคนนั้นน่ะนุ่งกระโจมอกออกมาจากห้องน้ำในห้องคุณเชน”
กาหลงเก็บกวาดตรงระเบียงเสร็จแล้วก็เข้าไปทำความสะอาดในห้องนอนของคเชนทร์ต่อ
แต่ตาดันเหลือบขึ้นไปเห็นเด็กสาวนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวออกมาจากห้องน้ำของคเชนทร์เสียก่อนจึงรีบกลับออกมา
ปั่นจักรยานหน้าตั้งมาพร้อมปิ่นโตเถาใหญ่ที่ยังไม่มีอะไรพร่องเลยสักอย่างเพื่อบอกป้าเทียนเป็นคนแรก
“แกก็เงียบๆ ไว้
อย่าไปบอกคุณแหวนล่ะ”
“ฉันสงสารคุณแหวนน่ะป้า
พี่ชายคนเดียวทรยศหักหลังขายสดพร้อมที่ไร่ว่าเจ็บแล้ว ยัง…
ต้องมาเจอผัวหักหลังตั้งแต่วันแรกที่จดทะเบียนสมรสเข้าให้อีกคน เป็นฉันนะ…
ฉันต้องช้ำใจจนตายแน่”
“ฉันบอกให้หุบปากไงนางหลง
หรือว่าอยากให้ฉันเฉาะปากแก” แกเงื้อมีดขึ้นมาข่มขู่อีกหน
กาหลงรีบตะครุบข้อมือป้าแกแล้วปิดปากตัวเองฉับไว
“ไม่พูดแล้วก็ได้”
“แล้วอย่าให้ฉันรู้นะว่าคุณแหวนรู้เรื่องนี้จากปากแกนางหลง”
ป้าเทียนทำหน้าเหี้ยมข่มขู่ เพราะสงสารเหมือนกันจึงไม่อยากให้ราชาวดีรู้อะไรในตอนนี้
“หนูไม่พูดหรอกน่า
หนูสงสารคุณแหวน”
“ดี…
แล้วก็กลับไปทำหน้าที่ของแกต่อซะให้เสร็จ เสร็จแล้วจะได้มาทำบ้านนี้ต่อ”
“ไม่ต้องไปหรอกกาหลง
เข้าไปทำห้องฉันไป”
สองสาวใช้หันขวับไปมองพร้อมกัน และเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจพร้อมกัน
“คุณแหวน”
ราชาวดีเคลื่อนวีลแชร์ไฟฟ้าเข้ามาหยุดตรงหน้าสาวใช้
“แหวนรู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ”
“รู้ได้ไงคะ”
ป้าเทียนถามขึ้นงวยงง แถมตกใจซ้ำอีกระลอกเมื่อเจ้านายสาวบอกว่ารู้แล้ว
“แหวนพาณิกาขึ้นไปส่องกล้องดูดาวที่ห้องใต้หลังคา…”
ซึ่งใช้ไม้เท้าค้ำยันพร้อมกับใช้อีกมื้อรั้งบันไดขึ้นไปจนถึงได้อย่างไม่ลำบากนัก
“…แกอยากดูน่ะค่ะ
แหวนอยากรู้อยากเห็นว่าเพื่อนเขาที่มาหาเป็นใครจึงใช้กล้องส่องทางไกลแอบดูก็เลยรู้
แต่ช่างสิคะ เขาอยากทำอะไรก็เรื่องของเขา แหวนไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย”
ราชาวดียังคงปากแข็งทั้งที่เรื่องนี้รบกวนจิตใจตนมาตลอดทั้งคืน
หล่อนกังวลไปถึงอนาคตข้างหน้าโน้น หากเขาเป็นคนรักสนุกชอบมั่วสุมสุรานารีแบบนี้
ชีวิตของหล่อนจะเป็นเช่นไร
จะรับมือได้มากน้อยแค่ไหนที่เขากระทำหยามเกียรติหล่อนซึ่งเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างไม่คิดไว้หน้ากันเลย
เบื่อ...
กับการถูกชาวบ้านซุบซิบนินทาที่สุด
แต่หล่อนคงต้องอับอายและกลายเป็นขี้ปากคนอื่นอย่างไม่มีสิทธิ์มีเสียง
เพราะกฎข้อสำคัญของเขาคือ
‘ผมถูกเสมอ ส่วนคุณ…
ผิดเสมอ’
แล้วหล่อนจะอ้าปากพูดอะไรออกมาได้
เพราะอย่างไรเขาก็ถูกวันยังค่ำทั้งที่ผิดเต็มประตู
“แต่คุณแหวนเป็นเมีย”
กาหลงค้านอย่างขุ่นเคืองแทนเจ้านายสาว
“ก็เมียแค่ในนาม
ไม่เห็นต้องแคร์เลย จริงไหมคะป้าเทียน”
ว่าแล้วทำเป็นฉีกยิ้มไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเพื่อกลบเกลื่อนความเป็นทุกข์ที่อยู่ภายใน
“ยังจะพูดตลกอยู่ได้นะคะ
วันนี้แหละ ถ้าคนงานมันมาเห็นเข้า ได้เอาไปพูดกันทั่วไร่
คุณแหวนน่ะจะกลายเป็นขี้ปากชาวบ้านไปทั่ว”
ใครๆ
ก็รู้กันหมดแล้วว่าคเชนทร์มาอยู่ที่นี่ในฐานะเจ้าของไร่คนใหม่และสามีหมาดๆ
ของราชาวดี
ซึ่งคเชนทร์เองที่เป็นคนป่าวประกาศให้พวกคนงานฟังตอนที่เรียกมาประชุมกัน
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อให้คนงานเก่าแก่เคารพและยอมรับตนโดยดุษณี
การทำงานต่อจากนี้จะได้ไม่ติดขัดและควบคุมได้โดยง่าย
แล้วไยต้องมาทำแบบนี้
คราวนี้พวกนั้นมันคงสาปแช่งแทนจะศรัทธา
คุณแหวนของแกก็คงไม่พ้นต้องกลายเป็นขี้ปากคนอื่นเพราะความรักสนุกของเขาคนเดียว
“ทำไมแหวนจะต้องอายด้วยล่ะคะ
ในเมื่อแหวนไม่ได้ผิด” แล้วหยิบผลไม้จากในตะกร้ามาปอกให้ลูกสาว ส่วนคเชนทร์
ถ้าเขาอยากเลวแค่ไหนในสายตาของคนอื่น มันก็เรื่องของเขา หล่อนไม่สนใจหรอก
ไม่สนใจ!
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามผลงานค่า
ขอให้สนุกและมีความสุขกับการอ่านนะคะ
ดารารินทร์
ความคิดเห็น