คลั่งรักเมีย(ลับ)

ลำดับตอนที่ #4 : คลั่งรักเมีย(ลับ) - 4

>>>ดาวโหลด e-book คลิกตรงนี้จ้า<<<

2

พศวีร์ยืนซุกมือกับกระเป๋ากางเกงทอดมองทิวทัศน์รอบโรงแรมด้วยใจที่รุ่มร้อน คิ้วเข้มขมวดแน่นเข้าเมื่อปวิธรายงานความเคลื่อนไหวของศัตรูชีวิตให้ฟังอย่างเข้มข้น

“ตอนนี้ทองกรมันทำงานให้นายหัวสักการครับนาย ทำมาสามปีแล้ว งานประมูลเครื่องประดับเพื่อการกุศลของคุณหญิงเลอลักษณ์ที่จะถึงมีนายหัวสักการเป็นผู้สนับสนุนรายใหญ่ ส่งเครื่องประดับไข่มุกจากบริษัทอัญมณีที่ภูเก็ตเข้าร่วมประมูลเป็นจำนวนไม่น้อย ทองกรมันตามนายมันมา”

“แล้วมันไปเชียงรายทำไม” พศวีร์หันมานิ่วหน้าถามสงสัย

ปวิธเปิดภาพในไลน์แล้ววางสมาร์ตโฟนลงบนโต๊ะทำงานของผู้เป็นนาย พศวีร์โน้มตัวเข้ามาหยิบมันขึ้นไปดูอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่กลับตกใจอย่างสุดขีด

“เหมือนเราจะเจอตัวลูกสาวมันแล้วครับนาย”

พศวีร์กำสมาร์ตโฟนในมือแน่นก่อนจะเงยหน้าซีดเผือดขึ้นมาถามย้ำ “แน่ใจนะปวิธว่าใช่”

ปวิธสบสายตาคมเข้มหากแต่มีแววหวาดหวั่นระคนตกตะลึงอย่างมั่นใจในข้อมูลที่ได้มา “ครับ ทองกรไปเชียงรายเพื่อเจอกับลูกสาวของมันจริงๆ ตลอดระยะเวลาที่นักสืบจับตาดู มันอยู่กับคุณเดียร์เพียงคนเดียว ตั้งแต่เธอไปถึงจนกระทั่งกลับมา”

พศวีร์เข่าแทบทรุด ทิ้งตัวนั่งบนเก้าอี้บุนวมตัวใหญ่อย่างอ่อนแรง เปลือกตาปิดแน่นเพราะความปวดร้าวจู่โจมเล่นงานหัวใจแบบไม่ทันตั้งตัว ราวกับสองพ่อลูกคู่นั้นเอามีดแหลมคมปักทะลุเข้ามากลางใจไม่ทันระวัง ไม่อยากเห็นภาพนั้น ภาพของดารัณกับทองกร ไม่อยากให้เธอเป็นลูกสาวของมันเลย

“ยังมีนายหัวสักการด้วยที่มันพาคุณเดียร์ไปพบที่ร้านอาหารก่อนจะกลับกรุงเทพฯ ภาพสุดท้าย นายลองเลื่อนดูสิครับ นักสืบถ่ายมาให้สองสามภาพ”

พศวีร์ลืมตาขึ้นมาเลื่อนดูภาพที่ว่าแล้วบดกรามเข้าหากันแน่น “รู้ไหมว่าทองกรพาดารัณไปเจอนายหัวสักการทำไม”

“ไม่ทราบครับ นักสืบเข้าใกล้ทั้งสามคนไม่ได้มากเพราะอยู่กันในห้องอาหารวีไอพี ก็เลยได้มาแค่รูปถ่ายภายนอกห้องอาหาร ให้ผมตามสืบต่อเลยไหมครับ”

“จับตาดูดารัณกับทองกรให้ดี หากเป็นไปได้…ช่วยบันทึกเสียงสนทนาของสองคนนี้มาให้ที ฉันต้องการรู้ว่าสองคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่”

“ครับ”

“ออกไปได้แล้ว บอกบาจรีย์ด้วยว่าบ่ายนี้ไม่รับแขก”

ปวิธขยับเข้าไปหยิบสมาร์ตโฟนของตัวเองแล้วถอยออกมาด้วยความรู้สึกเห็นใจผู้เป็นนาย สายสัมพันธ์ระหว่างพศวีร์กับดารัณ ถึงจะไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมาแต่กลับแน่นแฟ้นเหลือเกิน

สิบกว่าปีที่ผ่านมา…ดารัณคือแก้วตาดวงใจของพศวีร์ ถึงจะทำตัวเข้มงวดกับเธอมากขนาดไหน แต่เนื้อแท้ของความรู้สึกลึกๆ คือรักและหวังดีกับเธอเสมอ ลูกสาวของคนที่เจ้านายหนุ่มเคียดแค้นจับใจ

ปวิธทอดถอนใจยืดยาวก่อนจะหยุดถ่ายทอดคำสั่งของพศวีร์ให้กับหน้าเลขานุการชั่วคราวอย่างบาจรีย์รับทราบ แล้วเดินต่อเข้าไปในลิฟต์ด้วยอาการเดิม ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าพศวีร์โกรธแค้นอะไรทองกรนักหนา ตั้งแต่กลับมาจากงานวันเกิดของคุณกมลเทพผู้เป็นตาในวันนั้น พศวีร์ก็สั่งให้เขาแกะรอยตามไล่ล่ามันมาตลอด เกือบปีกว่าจะรู้ที่อยู่ที่ชัดเจนของมัน

แต่ก็นั่นแหละ รู้แล้วใช่ว่าทุกคนในละแวกนั้นจะยอมเปิดปากพูดถึงเรื่องราวของมันให้ฟังง่ายๆ ทุกคนกลัวทองกร มันเป็นมือปืนที่เคยทำงานให้มาเฟียเจ้าของบ่อนในกรุงเทพฯ มาก่อน ก่อนจะร่อนเร่พเนจรไปเรื่อยๆ ทำตัวเหมือนเจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด การจะแกะรอยตามหาตัวมันนั้นยากเหลือเกินกว่าจะเจอเสียได้

นับจากวันนั้นที่หาที่อยู่มันเจอ จนมาถึงวันนี้ที่เจอตัวมันเป็นๆ ก็ปาเข้าไปสามปีแล้ว…

พศวีร์นั่งนิ่งอยู่ท่ามกลางความเงียบงัน เงียบเสียจนได้ยินเสียงหัวใจที่กระหน่ำเต้นอย่างรุนแรงอยู่ในโพลงอก โกรธแค้นหรือเจ็บปวด...ไม่อาจแยกออกว่าตอนนี้กำลังรู้สึกอย่างไหนมากกว่ากัน

ที่แต่แน่ๆ เลย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมย่าถึงกล้าเอาลูกสาวของไอ้สารเลวคนนี้มาให้เขาเฝ้าดูแลทะนุถนอมนานถึงสิบเก้าปี!

พศวีร์อยากตะโกนก้องร้องถามวิญญาณคนเป็นย่าเหลือเกินว่าทำไม เขาจ้องมองภาพถ่ายครอบครัวที่ติดอยู่บนผนังห้องทำงาน มองย่าของเขาด้วยความเจ็บปวดเสียใจ

‘ใครครับย่า’

เด็กสาวตัวเล็กผิวขาวจัดหมดจดในชุดกระโปรงสีชมพูน่ารักถักเปียสองข้างที่ย่าจูงเข้ามาในบ้านวันนั้น สร้างความตื่นเต้นให้กับเขาและน้องชายเป็นอย่างมาก ย่าบอกเราสองคนว่าเธอคือน้องสาวบุญธรรมที่ย่ารับมาเลี้ยง ต่อไปเราสองคนต้องช่วยกันดูแลน้องให้ดี รักน้องให้มากๆ อย่าทำร้ายน้องให้ต้องเจ็บช้ำน้ำใจ อย่าถามว่าน้องเป็นใครมาจากไหนเพราะมันจะทำให้น้องต้องเจ็บปวดเสียใจ

ภูมิหลังของเด็กกำพร้าน่าสงสารเสมอ นั่นคือสิ่งที่พศวีร์รับรู้ได้เป็นอย่างดี เพราะเขาคือหนึ่งในเด็กกำพร้าที่พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่สองขวบ ต่อมาพ่อก็แต่งงานใหม่ มีลูกใหม่ ความรู้สึกเจ็บปวดฝั่งลึกอยู่ในใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ถึงแม่เลี้ยงจะรักเขามากแค่ไหน ถึงปู่จะรักเขามากกว่าน้องชายจนใครๆ ต่างดูออกว่าลำเอียง แต่ความรักนั้นไม่เคยเติมเต็มปมด้อยในใจของเขาได้เลย

เขาเข้าใจหัวอกของดารัณดี ถึงจะแกล้งบ้าง ดุบ้าง เข้มงวดจนดูไม่มีเหตุผลกับเธอไปบ้าง แต่เขาก็รักและหวังดีกับเธอเสมอมา

เรื่องภูมิหลังของดารัณจึงถูกฝั่งเอาไว้ด้วยความรักทั้งหมดที่เขามีให้น้องสาวบุญธรรมคนนี้ ไม่เคยพูดถึง ไม่เคยอยากที่จะรู้ว่าเธอเป็นใครมาจากไหน เนิ่นนานจนเรื่องราวภูมิหลังของเธอตายจากไปตามกาลเวลา

จนวันนี้ถึงได้รู้ว่าเธอคือใคร!

--------------------------------------

ฮือ...จะสงสารหัวใจใครก่อนดี เฮียวีร์ก่อนเลยไหม

อุตส่าห์เลี้ยงดูด้วยความรักมาตั้งนาน สุดท้ายกลายเป็นลูกศัตรูชีวิตเฉย

(บีบน้ำตาสงสารเฮีบแป๊บ)

ถ้าอ่านแล้วถูกใจอย่าลืมแอดเข้าชั้นหนังสือกันนะคะ

***ชอบไม่ชอบเมนต์บอกกันบ้างน้า***

ป.ล. เนื้อหาที่ลงให้อ่านตรวจทานเพียงรอบเดียว 

อาจมีคำผิดประปรายปนมาบ้าง ต้องขออภัยด้วยนะคะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ

ขอให้สนุกและมีความสุขกับการอ่านค่ะ

ดารารินทร์