คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พิศวาสร้ายลวงใจรัก - 3 (Rewrite)
(ป๊าไทม์ VS แม่ฝน)
“อะไรนะคะแม่” ดาราสาวผุดลุกจากเตียงนอนมาถามเสียงดัง
“แม่ปล่อยพี่หอมไปนายอดิสรณ์ต้องไม่พอใจแน่ๆ
เราไม่ซวยเหรอคะแม่คราวนี้น่ะ”
“แม่ให้พี่เขาไปพักผ่อนอาทิตย์เดียวเองปิ่น ไม่ได้ให้ออกจากบ้านไปเลยเสียเมื่อไร
ให้เวลาหอมทบทวนหน่อยสิลูก แม่เชื่อว่าหอมไม่ทิ้งเราสองคนหรอก ปิ่นก็รู้ว่าหอมกตัญญูกับแม่กับน้องแค่ไหน”
“ปิ่นจะรอแล้วกันค่ะ” น้ำเสียงที่ใช้ตอบกลับมาไม่ได้บอกว่าสบายใจและคิดจะรออย่างใจเย็นเลย
ตอนนี้มันร้อนรุ่มกลุ้มใจไปหมดเพราะกลัวพี่สาวจะไม่กลับมา
“เจ๊แหม่มโทรมาเตือนแม่ว่าพรุ่งนี้มีถ่ายละครเช้า กลับจากเที่ยวให้ทันนะลูก”
“ค่ะแม่ ปิ่นกำลังจะกลับ”
ปิ่นปาริชาติวางสายแล้วลุกขึ้นไปกอดเอวสอบของคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
ร่างกายของชายหนุ่มรูปร่างสูงสมาร์ทมีผ้าขนหนูพันกายและหยดน้ำเกาะพราว แต่ร่างระหงของหล่อนเปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิด
หล่อนสนุกอยู่กับเพชรตะวันมาค่อนคืนด้วยฤทธิ์รัก
ผสานผสมกับฤทธิ์เหล้าที่พากันดื่มเข้าไปจนนับแก้วไม่ถ้วน
มันเร่าร้อนจนห้องสวีตติดหาดลุกเป็นไฟ
ปิ่นปาริชาติติดใจหนุ่มนักเรียนนอกคนนี้ตั้งแต่แรกเจอกันเมื่อปีก่อน จากการเดินทางท่องเที่ยวพักผ่อนในอเมริกาเพียงลำพัง
เราสานสัมพันธ์กันเรื่อยมา แต่หล่อนไม่ได้ตัดสินใจเลือกเขาในทันที เราแค่สนุกกันเป็นครั้งคราวเท่านั้น
“อะไรคะ” ดาราสาวถามยั่วยวนเมื่อถูกดันให้นอนราบลงกับที่นอน
“ไฟอยากกินปิ่นก่อนกลับ อีกรอบนะ…”
“เมื่อคืนยังไม่จุใจอีกเหรอคะไฟ ปิ่นช้ำไปทั้งตัวเพราะไฟเลยนะ” หล่อนไล้ปลายนิ้วไปที่ต้นคอ ลากเลยมาอยู่ที่ทรวงอกอิ่มสวย หากแต่ปลอมทั้งเต้า
ยั่วเย้ามากกว่าห้ามปราม
เพชรตะวันยิ้มร้าย
กัดปากมองต่ำลงอย่างเซ็กซี่แล้วจัดการแม่จอมยั่วทั้งตัวเปียกๆ
“ฮื่อ… ไฟอย่ารุนแรงสิคะ”
เพชรตะวันละปากจากการดูดดึงยอดทรวงสีสวยมาจูบปากอิ่มแรงๆ
“มันเขี้ยวครับ ขอไฟฟัดให้หายมันเขี้ยวหน่อยนะครับทูนหัว”
ผ้าขนหนูชื้นๆ
ถูกถลกออกจากเอวสอบด้วยมือปิ่นปาริชาติ หล่อนยันตัวเองขึ้นมาด้วยศอกทั้งสองข้างอย่างจงใจยั่วให้เขาลุกเป็นไฟ
ส่งผลให้ทรวงอกอวบใหญ่ตั้งชันขึ้นมาล่อตาล่อใจเพชรตะวันอย่างจัง หล่อนขยับขาแยกออกอย่างรู้งาน
ก่อนจะถูกขยำขยี้ไปทั้งด้วยปากและลิ้นร้ายของชายหนุ่ม
ดาราสาวคางโหย
เด้งสะโพกสวยรับกับความใหญ่โตเป็นจังหวะเข้ากันดี ก่อนจะพลิกร่างงามขึ้นมาข่มขวัญหนุ่มนักเรียนนอกด้วยการควบเขาอย่างเร่าร้อน...
“ปิ่น”
“ขา”
“เรามาคบกันนะ ไฟ… รักปิ่น”
“แน่ใจเหรอคะ ปิ่นคิดว่าไฟเห็นปิ่นเป็นของเล่นเสียอีก”
เพชรตะวันลุกขึ้นมาจูบปากช่างเจรจาด้วยความมันเขี้ยวแล้วสวมแหวนแทนใจที่นิ้วนางข้างซ้ายเป็นการเซอร์ไพรซ์
แหวนเพชรเม็ดงามราคาไม่ต่ำกว่าล้านไม่ได้ทำให้ดาราสาวตื่นเต้น เพราะมีเศรษฐีระดับหมื่นล้านเสนอให้หล่อนมากกว่านี้สิบเท่า
แต่หลอนชอบเพชรตะวันมากกว่าใครเพราะเขาหนุ่มแน่น หล่อมาก ถึงรวยไม่มากเท่าผู้ชายคนอื่นแต่พอรับได้
“แหวนหมั้น หรือว่าแหวนแทนใจคะไฟ”
“แหวนหมั้นต้องแพงกว่านี้ ไฟจะไม่ยอมให้ปิ่นน้อยหน้าใคร เดือนหน้าถ้าปิ่นว่าง
ไฟจะพาไปหาป๊ากับแม่ ไฟอยากให้ท่านรู้จักว่าที่ลูกสะใภ้”
“อืม… ไว้ว่างเมื่อไนปิ่นจะโทรบอกนะคะ” ปิ่นปาริชาเอามือคล้องคอชายหนุ่มแล้วบดเบียดสะโพกสวยอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง
เพชรตะวันรั้งต้นคอว่าที่เมียมาบดจูบอีกหน
เขาไม่เคยคิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเท่าดาราสาวสุดเซ็กซี่คนนี้ที่ร้อนแรงเข้ากันดี
เอาใจเก่ง ไม่งอแง ไม่เหวี่ยงวีน เข้าหาผู้ใหญ่เก่งแค่นี้ก็พอแล้วสำหรับเขา
แต่ปิ่นปาริชาติกลับไม่ได้คิดจริงจังถึงขั้นแต่งงาน
หล่อนแค่อยากได้เพชรตะวันมาเป็นเกราะป้องกันจากพ่อเลี้ยงก็เท่านั้น หากหอมระรินเกิดตุกติกไม่ยอมกลับมา
หล่อนต้องซวยแน่ ฉะนั้น… หล่อนจะพาเขาไปเปิดตัวกับมารดาและพ่อเลี้ยงเช่นกัน
ร่างเพรียวระหงของพิมพ์พระจันทร์ผุดลุกผุดนั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์เมื่อหอมระรินโทรมาบอกว่ากำลังจะมา
หล่อนร้อนใจจนแทบบ้า นึกว่ายายหอมโดนฆ่าหมกป่าไปเสียแล้ว
“หอม” คนห่วงจนจะบ้าพุ่งเข้าไปถามหอมระรินที่ลากกระเป๋าเข้ามาในร้านทันที
“มายังไง”
“คนรถที่บ้านมาส่งค่ะ”
“ไปข้างบนกัน”
พิมพ์พระจันทร์จัดการลากกระเป๋าขึ้นชั้นสองด้วยตัวเอง
หอมระรินเดินตามหลังไปด้วยความปลื้มใจที่เจ้านายสาวห่วงหาอาทรราวกับเราคือพี่น้องกัน
ผิดกับปิ่นปาริชาติที่ไม่เคยห่วงหล่อนเลย
มีแต่ทำให้ห่วงกับทำให้หล่อนยอมก้มหัวให้เท่านั้น
“เป็นไงบ้าง”
“หอมจะอยู่ที่นี่”
“แน่ใจนะหอม ว่าคุณหญิงปทุมวดีจะไม่มาฉีกอกเจ๊หลังจากนี้”
“หรือเจ๊มีที่ให้หอมไปไกลกว่านี้คะ”
“หนีมาเหรอ”
หอมระรินพยักหน้าเศร้าๆ
“หอมไม่มีที่ไปแล้วนะเจ๊ หอมออกมาแต่ตัวกับเงินนิดหน่อย”
ถึงเวลานี้หอมระรินก็ยังไม่ยอมปริปากบอกว่ามันเรื่องอะไรที่ทำให้ตัดสินใจออกมาจากตระกูลที่รวยล้นฟ้าขนาดนั้น
แต่หล่อนจะไม่ถาม กลัวว่าบีบเค้นมากๆ เข้าหอมระรินจะเตลิดไปไกล
“รอเฮียไฟมาจะฝากไปทำงานที่โฮมสเตย์กับอาดาที่เชียงราย”
“จริงนะเจ๊” หอมระรินยิ้มระรื่น จับมือเจ้านายมาเขย่าถามยกใหญ่
หล่อนไม่เคยดีใจอะไรเท่านี้มาก่อน
“เจ๊เคยโกหกหอมหรือไง” ว่าแล้วก็ยีผมรุ่นน้องคนสวยจนยุ่ง
ยิ้มให้กำลังก่อนจะพากันไปทำงาน
<<<อ่านแล้วถูกใจ กดสับตะไคร้ตรงนี้>>>
>>>อ่านเรื่อง ทัณฑ์รักเมียบำเรอ คลิก<<<
>>>อ่านเรื่อง พิศวาสลวงบ่วงราคี คลิก<<<
หนูหอมของป้าก็น่าสงสาร เกิดมาเพื่อผลประโยชน์ของครอบครัว
ส่วนเฮียไฟของป้าก็หื่นเกิ้น ได้เชื้อใครมาเนี่ยๆๆๆ
ขอให้สนุกกับการอ่าน ติดใจอย่าลืมกดสับตะไคร้
ชอบใจฝุดๆ ก็รัวแป้นคอมเม้นท์เม้าท์มอยกันเน้อ
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะคะ
ดารารินทร์
ความคิดเห็น