คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : คลั่งรักเมีย(ลับ) - 15
ป้าอมรรีบตามนุ่นเข้ามาเมาท์มอยข้างในครัวด้วยความเห็นใจคนทั้งคู่ “ดู๊…ดู เป็นห่วงกันไปมา แต่ก็ยังเล่นแง่ใส่กันไม่เลิกรา นี่มันอาทิตย์กว่าแล้วนะนางนุ่น
เมื่อไรคุณๆ เขาจะคืนดีกันสักที”
“ปกติคุณวีร์ไม่เคยโกรธนานหรอกป้า ไม่ทันข้ามคืนก็ดีกันแล้ว
แต่หนนี้คงจะเสียใจมากแหละที่คุณเดียร์พูดจารุนแรงแบบนั้น”
“ก็ถูกของแก ดูแลกันมาเกือบยี่สิบปี อยู่ดีๆ
นกน้อยในกรงทองก็เกิดพยศ ใครบ้างจะไม่ช้ำใจ เอาเถอะ…รีบเอาข้าวต้มไปให้คุณวีร์ซะจะได้รีบกลับมาดูแลคุณเดียร์
ฉันจะไปทำความสะอาดบ้านให้คุณรุทธ์”
พศวีร์อยู่ในห้องทำงานกับปวิธ กำลังเจรจาต่อรองกับนักการเมืองชั้นผู้ใหญ่ที่ต่อสายตรงเข้าออฟฟิศมาตำหนิเรื่องเมื่อคืน
“เกินกว่าเหตุอย่างนั้นหรือครับท่าน”
พศวีร์ส่งคลิปวิดีโอที่ถ่ายไว้กลับไปข่มขู่ รอครู่หนึ่งให้อีกฝ่ายเปิดดูแล้วพูดต่อ
“แล้วสิ่งที่ลูกชายท่านทำกับน้องสาวของผมเรียกว่าอะไร…ระยำตำบอนใช่หรือไม่!”
“คุณพศวีร์!”
“ครั้งสุดท้าย ถ้ามีครั้งหน้า เกรงกว่าผมจะมือลั่นส่งคลิปนั่นให้นักข่าว
ถึงจะสั้นๆ แต่ชัดเจนในการกระทำอันชั่วช้าที่คชาธรทำลงไป มันทำให้ลูกชายท่านที่กำลังจะลงเล่นการเมืองหมดอนาคตได้ง่ายๆ
เลยนะครับ สังคมโซเซียลรุนแรงแค่ไหนท่านน่าจะทราบ” พศวีร์หลิ่วตาหรี่เสียงให้เบาลง
ต่อกรกลับอย่างเจ้าเล่ห์เพทุบาย
“ไม่มีประชาชนคนไหนเขาอยากได้คนที่ข่มเหงรังแกประชาชนมาบริหารบ้านเมืองหรอกนะครับท่าน”
นักการเมืองใหญ่กำหมัดด้วยความเจ็บใจ
คิดทบทวนอีกครั้งแล้วกลับคำยุติเรื่องราวเสียเอง
มันได้ไม่คุ้มเสียอย่างที่พศวีร์ข่มขู่มาจริงๆ “เอาเป็นว่า…ผมจะปรามลูกชายไม่ให้ทำเรื่องแบบนี้กับน้องสาวของคุณอีกก็แล้วกัน”
พศวีร์วางสาย
ถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยกับปัญหาที่ลากยาวมาตั้งแต่เมื่อคืน
“จบ”
ปวิธยิ้มบางๆ “แน่สิครับ ถ้าไม่จบ…ไอ้คชาธรคงไม่ได้เกิด”
“วันนี้วัสดุก่อสร้างล็อตใหม่จะเข้ามาส่ง
นายช่วยประสานงานตรวจสอบให้ที อ้อ…อีกสิบนาทีไวน์จากไร่คุณเจตน์จะเข้ามาส่ง
ช่วยไปตรวจรับพร้อมกับผู้จัดการแผนก R&B ให้ด้วย”
“พอขาดคุณเดียร์ไปคนหนึ่ง เราสองคนก็ยุ่งน่าดู”
พศวีร์หลิ่วตามองคนพูดแวบหนึ่งแล้วก้มหน้าทำงานต่อ ทำเหมือนไม่แยแสกับสิ่งที่ปวิธกำลังเตือนทางอ้อม
“นายคิดดีแล้วเหรอครับที่จะผลักไสคุณเดียร์ให้ออกไปจากชีวิต”
พศวีร์เงยหน้าขึ้นมาสบตากับปวิธอย่างแน่วแน่ “สิ่งไหนที่ฉันตัดสินใจไปแล้ว นายเคยเห็นฉันกลับคำสักครั้งไหม”
“ไม่ครับ”
“รู้แล้วก็อย่าถามอะไรโง่ๆ แบบนี้ออกมาอีก”
“ครับ”
“เรื่องนายหัวสักการที่ฉันให้สืบเพิ่ม ไปถึงไหนแล้ว”
“เรียบร้อยแล้วครับ ผมส่งไฟล์ข้อมูลทั้งหมดให้นายในอีเมลตั้งแต่เมื่อวาน”
พศวีร์รีบเปิดอ่านอย่างละเอียด ดูภาพถ่ายทั้งในอดีตและปัจจุบันที่ได้มาพลางคิดวิเคราะห์ “นายหัวสักการอะไรนี่ไม่เคยมีแฟนเลยเหรอ”
“ไม่เคยมีเรื่องเสื่อมเสียเกี่ยวกับผู้หญิงเลยตั้งแต่เด็กจนโต
ผู้หญิงคนเดียวที่สนิทสนมด้วยคือพี่สาวคนเดียว”
“น่าแปลก ทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมอายุจนปูนนี้แล้วยังไม่คิดจะสนใจใครเลยสักคน”
“ว่าไม่ได้นะครับ คราวก่อนคุณเดียร์เพิ่งจะไปพบกับนายหัวสักการมา
ท่าทางนายหัวจะถูกชะตากับคุณเดียร์ของเราเข้าอย่างจังเสียด้วย”
พศวีร์กลอกตาขึ้นมามองหน้าปวิธเคืองๆ ผู้ช่วยหนุ่มไหวไหล่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เพราะตนพูดไม่ผิดแม้แต่คำเดียว
“มันคือเรื่องจริงที่เราต่างรู้เห็นกันดี
ในภาพที่ได้มานายก็เห็นว่านายหัวยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิง แถมยังถือโอกาสใช้มือรุนหลังคุณเดียร์ของเราเข้าไปในห้องอาหารด้วยกัน”
ปวิธพูดพลางยกมือขึ้นมาประกอบท่าทาง
“นายคิดว่าไง”
“ตอนนี้ผมยังไม่มั่นใจเท่าไร”
“ว่า…”
“ไอ้ทองกรคิดที่จะประเคนคุณเดียร์ให้นายหัวคนนี้อยู่หรือเปล่า
ถึงได้นัดให้ไปเจอกันลับๆ ที่เชียงรายในวันนั้น มันแก่ตัวลงมามากแล้ว คงเหนื่อยที่จะเดินทางเพื่อต่อสู้กับชีวิต
ถ้าคุณเดียร์ได้แต่งงานกับนายหัวสักการขึ้นมาจริงๆ ละก็ ไอ้ทองกรก็ไม่ต้องร่อนเร่พเนจรไปทั่วอย่างที่ผ่านมา
อยู่กินด้วยกันที่นั่นแสนสบายไปทั้งชาติ”
พศวีร์สบตากับปวิธนิ่งงันพลันคิดถึงคำพูดของดารัณขึ้นมาได้ ‘หนูยังไม่อยากแต่งงานออกไปอยู่ที่อื่น’
“หมากกระดานนี้มีผู้เล่นที่น่าสนใจดีนะปวิธ
ฉันชักสนุกอยากลงไปเล่นด้วยแล้วสิ”
“นายอย่าบอกนะครับว่า…”
“ฉันจะใช้หมากในกระดานนี้แหละเล่นงานไอ้ทองกร
ฉันจะทำให้มันไม่ได้อะไรเลย…กับสิ่งที่มันวาดหวังไว้ในครั้งนี้”
ประตูถูกเคาะก่อนจะผลักเข้ามา สองหนุ่มหันไปมองพร้อมกัน
นุ่นยิ้มแฉ่งแข่งตะวันแล้วแจงให้ทราบถึงเหตุผลในการมา
“คุณเดียร์ให้นุ่นเอาข้าวต้มตามมาให้คุณวีร์ค่ะ”
ปวิธหันกลับมามองหน้าเจ้านายหนุ่ม พศวีร์ลอบยิ้มบางๆ แล้วบอกอย่างมั่นใจ
“หมากกระดาษนี้ ยังไม่ทันจะลงมือเล่นฉันก็เป็นต่อเสียแล้ว”
“ก็ไม่แน่นะครับ ถ้านายยังทำตัวมึนตึงไม่น่ารัก
เกมอาจจะพลิกจนแพ้ราบคาบไปเลยก็ได้”
“ไอ้…ไปทำงานเลยไป”
พศวีร์ถึงกับชี้มือไล่อย่างหงุดหงิด
ขัดใจชะมัด!
ปวิธเลิกคิ้วกวนๆ
โต้กลับแล้วเดินยิ้มร่าออกมาไม่ยอมกลับคำเอาใจ คนเป็นนายถึงกับกัดปากหมั่นไส้
ดูมันทำท่าเขาสิ ไม่ได้คิดที่จะเข้าข้างกันเลย
‘ฉันควรจะเลี้ยงนายไว้ให้เปลืองเงินในบัญชีไหม…ฮะ!’
ความคิดเห็น