Nabari no ou : My wish ความปรารถนาของฉันคือนาย - Nabari no ou : My wish ความปรารถนาของฉันคือนาย นิยาย Nabari no ou : My wish ความปรารถนาของฉันคือนาย : Dek-D.com - Writer

    Nabari no ou : My wish ความปรารถนาของฉันคือนาย

    ทรมาณ โดดเดี่ยวและอ้างว้าง ฉันยังคงมีลมหายใจ แต่ฉันน่ะยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า

    ผู้เข้าชมรวม

    746

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    746

    ความคิดเห็น


    7

    คนติดตาม


    6
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  10 ต.ค. 53 / 17:05 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    Hi! สวัสดีชาวโลกกกกกกก

    ไม่กี่วันมานี้พึ่งดูเรื่องนี้จบ555+

    ฝ้ายร้องไห้น้ำตาหยดแหม่ะๆเลย

    เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่10 เดือน10ซึ่งเป็นวันเกิดของมิฮารุโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

    เป็นปี2010ซึ่งดูจากเลขแล้วน่าจะเฮงได้ที่ งั้นขอประกาศศักดามันตรงนี้เลย

    วันนี้เป็นวันที่โยอิเตะฟื้น กร๊ากกๆๆๆๆ ยังไงโยอิเตะก็ไม่ทิ้งมิฮารุหรอกเนอะ

    (เพราะถ้าดูกันจริงๆ ฝ้ายว่ายังไงๆมิฮารุก็ฉุบชีวิตเฮียแกขึ้นมาอยู่ดี)

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      สายลม เมื่อยามเช้า

      สายลม เมื่อยามเที่ยง

      ทั้งที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสายลมเหมือนกัน ทั้งที่เป็นอย่างนั้น กลับให้ความรู้สึกที่แตกต่าง

      เพราะอะไร กันนะ...

       

      วันนี้เหมือนกับทุกๆวันที่ผ่านมา ยังมีชีวิต มีลมหายใจ และยังเฝ้าคิดถึงอยู่เสมอ คิดหวนกลับไปเมื่อวันวันนั้นที่เขาสลายไป

      จากวันนั้นมาก็หลายปี ไม่ซิหลายวันแต่รู้สึกเหมือนผ่านมานาน นานจนรู้สึกทรมาน ราวกับตกลงไปยังขุมนรกชั้นสุดท้าย

      โดดเดี่ยวและอ้างว้าง ทั้งที่มีคนอื่นมากมายรุมล้อมแต่เขายังคงเหงาโดดเดี่ยว ทำไมกันนะ

      ตั้งแต่วันนั้น วันที่คิดแปรพรรค์ทั้งที่ไม่เข้าใจแม้ความคิดตัวเอง ทำไมทั้งที่บงเต๊งก็ดูแลเขาอย่างดีแต่ทำไมยังดิ้นรนไปเข้ากับอีกฝ่าย เพราะอะไร เพื่อใคร คำตอบนั้นเขารู้อยู่แก่ใจดีเสมอมา

      เพื่อเต็มเติมความปรารถนาของโยอิเตะ

                      เพื่อโยอิเตะ

                      เพราะว่าโยอิเตะ มีแววตาเหมือนเขาใช่ในตอนนั้นเขาให้เหตุผลว่าอย่างนั้น แต่เมื่อดูดีๆแล้วคล้ายกับว่าไม่ใช่ ความเจ็บปวด ความหลังทั้งที่ไม่รู้แต่ก็อยากยื่นมือเข้าไปช่วย มีพันธะแค่ไม่อยากให้พวกผองของตนบาดเจ็บ กระนั้นหรือแล้วทำไมถึงต้องเสียใจได้มากมายถึงขนาดนี้

      ทั้งที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันเลย...

      //ฉันไม่อยากลบโยอิเตะ// ไม่อยากลบไป

      แล้วเขาก็ไม่อยากให้โยอิเตะสลายไปด้วย ไม่ใช่เพราะเราเหมือนกัน แต่เป็นเพราะสิ่งเดียวที่เขาพึ่งค้นพบไม่นานนี้ เป็นเพราะเขารัก รักมาก

      และต้องการที่จะปกป้อง เพื่อให้โยอิเตะอยู่กับเขาและเป็นของเขาตลอดไป

      ถึงเวลาที่ต้องทำอะไรบางอย่างแล้ว เขามีอำนาจ มีพลัง มีทุกๆอย่าง และพร้อมที่จะนำผู้เป็นที่รักกลับมาอีกครั้ง

       

      //สายลมเอ๋ยเจ้าไม่ผิดดอกที่หายไป//

      “โยอิเตะ” เขาตะโกนร้อง

      //สายลมเอ๋ยเจ้าไม่ผิดที่ทำตามความปรารถนาของตน//

      “ได้โปรด” ร่างเล็กทรุดลง

      //สายลมเอ๋ยจงเชื่อสุดกำลัง//

      “กลับมา”

      //ว่าเจ้านั้นสามารถทำความปรารถนาของตนให้เป็นจริง//

      เปลือกตาบางถูกปิดสนิทแนบลง โสตประสาททั้งหมดค่อยดับวูบ แสงสีขาวโพลนส่องสว่างปลดปล่อยพลังที่สามารถสร้างทุกความปรารถนาให้เป็นจริง

      พลังของ ชิระบันโช

       

      กาลครั้งหนึ่ง เคยมีผู้มีอำนาจดั่งพระเจ้า

      “มิฮารุ” เด็กหนุ่มซอยเปลือกตาถี่ๆ เพื่อชินต่อแสงสว่างที่สาดเข้ามา

      เขาได้ช่วยผู้เป็นที่รักหลุดจากความตาย

      “โยอิเตะ” เสียงหวานคราง ดวงหน้าหวานแสดงความตื่นตกใจก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นอาการยินดีที่เปี่ยมล้น

       และพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่งที่ขวางกั้น

      “โยอิเตะกลับมาแล้ว” แขนเล็กทั้งสองยกขึ้นโอบกอดร่างสูงอย่างรักใคร่

       เพื่อที่จะอยู่กับเขาผู้นั้นตราบกาลนิรันดร์

      “ใช่ ฉันกลับ มาแล้ว”

       

      Fin…

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×