พระเกี้ยว TU&CU

เนื้อเรื่อง

เตรียมอุดม โรงเรียนที่เด็กม.ต้นใฝ่ฝัน อยากจะเข้า ในตอนนี้พี่ได้เข้าเป็นหนึ่งในนั้น อาจจะช้าไปหน่อย แต่อยากให้คำแนะนำ หวังว่าสิ่งเล็กๆน้อยๆในบทความสั้นๆนี้จะเป็นส่วนหนึ่งในความสำเร็จของน้องพี่ในอนาคต

 

บทความนี้อุทิศ แด่พ่อแม่ อาจารย์ที่ทำให้พี่มาถึงตรงนี้ได้...

เดือนพฤษภาคม ปีพุทธศักราช 2555

 

พี่จำได้ว่าครั้งนั้นพี่คือเด็กผมเปียแว่นเหลี่ยมคนหนึ่งที่กำลังวิ่งไปมารอบๆลานคณะอักษรศาสตร์จุฬาด้วยความตื่นเต้น มือถือของพี่มีเมสเสจเข้าหลายฉบับล้วนแต่เป็นคำให้กำลังใจจากเพื่อนๆที่โรงเรียนเอกชนเดียวกัน ในหัวพี่มีแต่คำว่า 'ต้องทำให้สำเร็จ จะไม่ทำให้ใครผิดหวัง' พี่เดินเข้าไปที่หน้าห้องเลคเชอร์ของคณะเพื่อรอเข้าห้องสอบ ได้ยินเสียงของเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันคุยเกี่ยวกับข้อสอบบ้าง เล่นกันบ้าง แอบได้ยินบางคนสวดมนต์ ส่วนตัวพี่เองก็ดูบัตรสอบซ้ำแล้วซ้ำอีกเหมือนจะมองทะลุให้เห็นข้อสอบในขณะนั้น..

 

พี่เปิดข้อสอบแล้วเริ่มต้นทำ มองนาฬิกาที่เดินไปเรื่อยๆ เมื่อผ่านไปประมาณครึ่งช่วงโมงแรก หัวใจของพี่เริ่มเต้นกลับสู่สภาวะปกติ สมาธิกลับเข้ามา มือก็ฝนคำตอบไป วิชาสังคมไทยจบไปแล้ว เมื่อพลิกข้อสอบเลขก็นับข้อที่ทำได้แล้วจัดการให้เรียบร้อย..

 

พี่เดินออกมาจากห้องสอบ กินเส้นหมี่ด้วยใจที่กึ่งเหม่อกึ่งหน่าย พี่ต้องการให้มันจบ กับเวลาที่ทุ่มเททั้งหมด อยากให้เสร็จๆไปสักที

 

ในครึ่งบ่าย พี่เข้าห้องสอบด้วยใจที่สงบมากกว่าช่วงเช้ามาก เปิดข้อสอบและเริ่มทำ ภาษาอังกฤษเป็นวิชาที่พี่มั่นใจที่สุด ต่อมาเป็นวิทย์ ทำฟิสิกส์ได้ไม่ค่อยดี พี่เดินออกมาจากห้องสอบก่อนเวลาเลิก 10 นาที พี่กลับบ้านพร้อมกับพ่อแม่และน้องชาย

 

เสียงโห่ร้อง เสียงตีกลอง สนั่นไหวไปทั่ว พี่ไม่อาจลืมภาพบรรยากาศนั้นได้เลย รุ่นพี่ทุกคนเรียกให้รุ่นน้องไปบูมเพื่อแสดงความยินดี ธงหลากสีหลากลายโบกสะบัดบอกสายให้ภาคภูมิใจ พี่เห็นคนในปฎิกิริยาที่หลากหลาย แต่มีสิ่งหนึ่งที่สะดุดใจ รุ่นพี่ที่อยู่ตรงหน้าทุกคนพร้อมที่จะเชียร์ให้กับน้อง ไม่ว่าน้องจะเป็นผู้ชนะหรือไม่ ติดไม่ติด น้องคือผู้กล้า และต่อจากนี้คือรางวัลที่น้องสมควรจะได้รับ พวกเราจะโอบน้องไว้ด้วยมือทั้งสองเกี่ยวประสานกันไปรอบๆ โห่ร้องให้น้องรู้ ตอนนี้น้องอยู่ที่นี่ จากนี้ไม่ว่าน้องจะเรียนที่ไหน จะเป็นเด็กเตรียมหรือไม่ เราพร้อมจะมอบความรักให้น้องเสมอ พี่น้ำตาไหลในเวลานั้น..

 

ในวินาทีที่รู้ว่าตัวเองจะเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ คนที่ดีใจกว่าใครไม่ใช่พี่ แต่เป็นพ่อของพี่ พี่ดีใจ..ไม่ใช่เพราะพี่ติด โอเคนั่นอาจส่วนหนึ่ง แต่เหตุผลหลักคือ ในที่สุดพี่ก็ได้ทำให้คนที่รักพี่ดีใจ ได้มีความสุข นั่นแหล่ะน้อง เหนือความสุขของลูก พ่อแม่ของน้องจะดีใจทวีคูณ10ของที่น้องดีใจ

 

ท้อแล้วลุกขึ้นใหม่ สู้จนกว่าจะรู้ว่าจะตายก็อย่ายอม ให้พิการไปด้านใดด้านหนึ่ง ในวันที่พระเกี้ยวประดับอยู่อกซ้ายขวาของน้อง ความพิการที่ได้รับ ความเหนื่อยแทบขาดใจ จะหายไป เหลือเพียงความภาคภูมิ ในวันพิธีประดับเกี้ยวบนอก บอกให้รู้จากนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น น้องคือศิษย์ใต้ร่มจามจุรีที่นี่ ให้เลือดสีแดงแปรเปลี่ยนเป็นสีชมพู ร้องขานเพลง 'ปิ่นหทัย'

 

ในวันนี้ ตัวพี่ คือรุ่นพี่ปีสุดท้าย TU75 วิทย์-บริหารรุ่นที่11 อยากขอฝากชื่อเสียงเอาไว้ให้น้องทั้งหมด ก้าวเข้ามาในรั้วจามจุรี เดินเลียบคูบัว ฝ่าเข้ามาที่ห้องแห่งเกียรติยศ รับองค์เกี้ยวจากหอประชุมปักไว้ กู่ร้อง ในวันนี้ 'ฉันคือเด็กเตรียม' มาทำความฝันของน้องให้สำเร็จนะ

 

พี่เองก็จะเข้ามหาลัยในปีนี้เช่นกัน พี่ก็จะสู้ ไปเพื่อคว้าพระเกี้ยวองค์ใหญ่ให้ได้เช่นกัน มาพยายาม และสู้ไปด้วยกันนะ

 

#TU75 #Sci-man11

 

'แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนยังเวียนวน

คือความรัก ศักดิ์ตนทุกสมัย

ได้ชื่อว่าต.อ.ย่อมพอใจ

พระเกี้ยวน้อย ยิ่งใหญ่ ตลอดกาล'

 

ฯพณฯ หม่อมหลวง ปิ่น มาลากุล

 

เขียนเมื่อวันพฤหัสบดีที่7 สิงหาคม พุทธศักราช 2557


แนวข้อสอบ :http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=3932710
http://www.dek-d.com/education/33902/